Els fil·loxeroïdeus (Phylloxeroidea) són una superfamília d'insectes hemípters del subordre Sternorrhyncha estretament relacionada amb els pugons i tradicionalment inclosos en Aphidoidea, que és el tàxon germà. Les dues famílies existents són Adelgidae (inclosa l'antiga família Chermesidae o "Chermidae") i Phylloxeridae, que inclou la fil·loxera, una greu plaga de la vinya.
A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Fil·loxeroïdeus
The Phylloxeroidea[1] is a small superfamily of the Hemiptera within the infraorder Aphidomorpha which is closely related to the aphids which are traditionally included in the Aphidoidea, which is the sister taxon. The two extant families are the pine and spruce aphids (Adelgidae, including the former family Chermesidae, or "Chermidae") and the phylloxerans (Phylloxeridae), including vine phylloxera, a serious pest of grapevines.
The Phylloxeroidea is a small superfamily of the Hemiptera within the infraorder Aphidomorpha which is closely related to the aphids which are traditionally included in the Aphidoidea, which is the sister taxon. The two extant families are the pine and spruce aphids (Adelgidae, including the former family Chermesidae, or "Chermidae") and the phylloxerans (Phylloxeridae), including vine phylloxera, a serious pest of grapevines.
Los filoxeroideos (Phylloxeroidea) son una superfamilia de hemípteros del suborden Sternorrhyncha estrechamente relacionada con los pulgones y tradicionalmente incluidos en Aphidoidea, que es el taxón hermano. Las dos familias existentes son Adelgidae (incluida antigua familia Chermesidae o Chermidae) y Phylloxeridae, que incluye la filoxera de la viña, una grave plaga de la uva.
Engloba a los filoxeras y pulgones gallícolas de las coníferas. Son partenogenéticos ovíparos. Tienen de 3 a 5 artejos antenales, tarsos generalmente de dos artejos y dos uñas, nerviación reducida y sin polvillo céreo en las alas, y sin cornículos.[1]
Agallas formadas por Phylloxera caryaeglobuli en hoja de Carya ovata
Adelges tsugae en falso abeto, Tsuga
Agallas de Adelges abietis en abeto
Los filoxeroideos (Phylloxeroidea) son una superfamilia de hemípteros del suborden Sternorrhyncha estrechamente relacionada con los pulgones y tradicionalmente incluidos en Aphidoidea, que es el taxón hermano. Las dos familias existentes son Adelgidae (incluida antigua familia Chermesidae o Chermidae) y Phylloxeridae, que incluye la filoxera de la viña, una grave plaga de la uva.
Engloba a los filoxeras y pulgones gallícolas de las coníferas. Son partenogenéticos ovíparos. Tienen de 3 a 5 artejos antenales, tarsos generalmente de dos artejos y dos uñas, nerviación reducida y sin polvillo céreo en las alas, y sin cornículos.
Agallas formadas por Phylloxera caryaeglobuli en hoja de Carya ovata
Adelges tsugae en falso abeto, Tsuga
Agallas de Adelges abietis en abeto
Os filoxeroideos (Phylloxeroidea) é unha pequena superfamilia de insectos hemípteros estreitamente relacionados cos áfidos (e mesmo os seus membros foran tradicionalmente incluídos na superfamilia Aphidoidea dos áfidos, que é o seu taxon irmán). As dúas familias existentes de filoxéridos son os adélxidos (Adelgidae), que comprende a antigo familia Chermesidae ou "Chermidae") e os filoxéridos (Phylloxeridae), que comprenden as filoxeras, que son unha grave praga para as vides.[1]
Os filoxeroideos (Phylloxeroidea) é unha pequena superfamilia de insectos hemípteros estreitamente relacionados cos áfidos (e mesmo os seus membros foran tradicionalmente incluídos na superfamilia Aphidoidea dos áfidos, que é o seu taxon irmán). As dúas familias existentes de filoxéridos son os adélxidos (Adelgidae), que comprende a antigo familia Chermesidae ou "Chermidae") e os filoxéridos (Phylloxeridae), que comprenden as filoxeras, que son unha grave praga para as vides.
Phylloxeridae er ætt skordýra.[1] Samkvæmt Catalogue of Life eru um 77 tegundir í Phylloxeridae.[1]
Ættartré samkvæmt Catalogue of Life[1] og Dyntaxa[2]:
Phylloxeroidea Phylloxeridae
Dvergbladlus (Phylloxeroidea) er en gruppe med plantelus som hører til gruppen bladlus (i vid forstand), Aphidomorpha. De er insekter med sugende munndeler og hører til i den store gruppen nebbmunner.
Små, gjerne blekt fargede bladlus. De vingede formene (alatae) har store, skjøre vinger. De mangler "rørene" oppe på bakkroppen som de fleste bladlus har. Siden de gjerne lever i galler ser man ikke ofte disse dyrene.
Gruppen Phylloxerini lever for det meste på eik (Quercus spp.) og hikkori (Carya spp.), dessuten omfatter denne gruppen vinlusen, som lever på vinranker. Phylloxerinini lever på busker i vierfamilien (Salicaceae). Bare få av artene i Phylloxeridae veksler mellom ulike verter. Familien bartrelus (Adelgidae) lever på bartrær, der de danner galler.
Særlig én art fra denne familien har utmerket seg som et økonomisk veldig viktig skadedyr. Den ca. 1 mm lange arten vinlus, Viteus vitifoliae stammer opprinnelig fra det østlige Nord-Amerika, der den lever på røttene og bladene av ulike viltvoksende vin-arter (Vitis spp.). Disse er forholdsvis resistente mot arten, men det viser seg at den europeiske vindruen (Vitis vinifera) er svært utsatt for angrep. Nymfenes angrep på røttene kan, sammen med sekundære soppangrep, føre til at røttene blir effektivt ringbarket og vinstokkene dør. D. vitifolii ble ved et uhell innført fra Nord-Amerika til Europa på 1860-tallet, og på slutten av 1800-tallet truet den med å rasere europeisk vindyrking fullstendig. Man lykkedes i stor grad i å stoppe ødeleggelsene ved å utvikle resistente vinstokker, dels gjennom krysning med nordamerikanske arter. Enkelte vinkjennere hevder at dette førte til at kvaliteten på europeisk vin sank merkbart. Bartrelusene er til dels alvorlige skadedyr på bartrær i tømmerproduksjon.
Dvergbladlus (Phylloxeroidea) er en gruppe med plantelus som hører til gruppen bladlus (i vid forstand), Aphidomorpha. De er insekter med sugende munndeler og hører til i den store gruppen nebbmunner.
Phylloxeroidea é uma superfamília de insectos hemípteros, da subordem Homoptera, que inclui os tipos de afídio não pertencentes à superfamília Aphidoidea. Alguns autores, contudo, consideram-na como fazendo parte desta última superfamília.