Perception Channels: tactile ; chemical
Other Physical Features: endothermic ; bilateral symmetry
Key Reproductive Features: gonochoric/gonochoristic/dioecious (sexes separate); sexual
Octodontidae a zo ur c'herentiad e rummatadur ar bronneged. Ennañ ez eus krignerien bihan hag a vev e Suamerika.
8 genad ha 13 spesad zo renket er c'herentiad-mañ:
Octodontidae a zo ur c'herentiad e rummatadur ar bronneged. Ennañ ez eus krignerien bihan hag a vev e Suamerika.
Els octodòntids (Octodontidae) són una família de rosegadors que habita exclusivament a Sud-amèrica. Se'n reconeixen tretze espècies repartides en nou gèneres. L'espècie més coneguda és el degú (Octodon degus).
Es tracta de petits rosegadors amb el pelatge espès i de color marró, gris o negre. Tenen el cap relativament gran i el musell puntat. Els ulls són bastant grossos. Les espècies que viuen a la superfície tenen les orelles grans i rodones, mentre que les espècies de vida subterrània (com ara Spalacopus cyanus) les tenen petites. El seu nom científic, «Octodontidae», significa «dents de vuit» i es refereix al fet que les seves dents molars i premolars tenen la superfície masticatòria en forma de número 8.
Osmákovití (Octodontidae) je čeleď drobných hlodavců známých jako osmáci.
Různé druhy osmáků jsou rozšířeny zejména v Argentině, Peru a Chile. Jde o druhy s dlouhými smyslovými chlupy, blanitýma ušima a delším ocáskem zakončeným štětkou. Žijí v nížinách, v horských oblastech a nevyhýbají se ani osídleným místům. V přírodě si vyhrábávají mělké nory nebo využívají přírodní úkryty (skalky, kořeny...). Aktivní jsou převážně ve dne.
V zajetí se z této čeledi chovají pouze 2 druhy - nejznámější zástupce osmák degu a kururo.
Osmákovití (Octodontidae) je čeleď drobných hlodavců známých jako osmáci.
Různé druhy osmáků jsou rozšířeny zejména v Argentině, Peru a Chile. Jde o druhy s dlouhými smyslovými chlupy, blanitýma ušima a delším ocáskem zakončeným štětkou. Žijí v nížinách, v horských oblastech a nevyhýbají se ani osídleným místům. V přírodě si vyhrábávají mělké nory nebo využívají přírodní úkryty (skalky, kořeny...). Aktivní jsou převážně ve dne.
Die Trugratten (Octodontidae) sind eine in Südamerika lebende Nagetierfamilie aus der Unterordnung der Stachelschweinverwandten (Hystricomorpha). Die Familie umfasst acht Gattungen mit rund 13 Arten, von denen der Gewöhnliche Degu, der auch in Deutschland manchmal als Heimtier gehalten wird, die bekannteste ist.
Trugratten haben ihren Namen von der äußeren Ähnlichkeit mit Ratten, mit denen sie aber nicht näher verwandt sind. Es sind kleine Nagetiere mit einem dichten, meist braun, grau oder schwarz gefärbten Fell. Sie haben einen relativ großen Kopf und eine spitze Schnauze. Die Augen sind eher groß, die Ohren sind bei den an der Oberfläche lebenden Arten groß und rundlich, bei den unterirdisch lebenden Gattungen (wie dem Coruro) klein. Ihren wissenschaftlichen Namen Octodontidae (zu Deutsch „Achtzähner“) verdanken sie der Kaufläche ihrer Backenzähne, die wie die Zahl 8 oder wie eine Niere geformt ist. Die Zahnformel lautet I1 – C0 – P1 – M3, insgesamt haben sie also 20 Zähne.
Die Gliedmaßen sind kurz, die Vorderfüße enden in vier und die Hinterbeine in fünf Zehen, die alle kräftige Krallen tragen. Der Schwanz ist je nach Lebensweise unterschiedlich gebaut, bei den grabenden Gattungen ist er kurz und nackt, bei den an der Oberfläche lebenden Gattungen hingegen lang und oft buschig. Trugratten erreichen eine Kopfrumpflänge von 12 bis 31 Zentimeter und ein Gewicht von 60 bis 700 Gramm.
Eine Besonderheit der Trugratten ist, dass die Chromosomenzahl je nach Art erheblich variiert. Es gibt Karyotypen von 2n=38 bis 2n=102. Mit der Roten und der Goldenen Viscacharatte zählen auch die einzig bekannten tetraploiden Säugetiere (mit vier Chromosomensätzen) zu dieser Gruppe.[1]
Trugratten sind im südlichen Südamerika beheimatet, ihr Verbreitungsgebiet umfasst das südliche Bolivien, das westliche Argentinien und Chile. Sie haben sich an verschiedene Lebensräume angepasst und kommen im küstennahen Strauchland ebenso vor wie im Hochgebirge in 3500 Metern Höhe.
Viele Arten können gut graben und leben in Erdbauen, manche Gattungen (insbesondere Coruros) haben sich an eine unterirdische Lebensweise spezialisiert. Viele Arten leben in Gruppen und haben komplexe Sozialstrukturen entwickelt. Trugratten sind Pflanzenfresser, die sich von Knollen, Wurzeln, Pflanzenzwiebeln, Stängeln und ähnlichem ernähren. Ein- oder zweimal im Jahr bringt das Weibchen ein bis zehn Jungtiere zur Welt.
Die Trugratten werden innerhalb der Nagetiere zu den Meerschweinchenverwandten gerechnet. Ihre Schwestergruppe sind die Kammratten, die manchmal sogar als Unterfamilie der Trugratten klassifiziert werden. Möglicherweise sind sie auch mit den Chinchillaratten eng verwandt.
Die Familie umfasst acht Gattungen mit 14 Arten:
Die Goldene und die Chalchaleros-Viscacharatte wurden erst 2000 erstbeschrieben und sind spezialisierte Bewohner von Salzwüsten. Systematisch sind diese beiden Arten nahe mit der Roten Viscacharatte (Tympanoctomys barrerae) und der Kirchner-Viscacharatte (Tympanoctomys kirchnerorum) verwandt.
Die Trugratten (Octodontidae) sind eine in Südamerika lebende Nagetierfamilie aus der Unterordnung der Stachelschweinverwandten (Hystricomorpha). Die Familie umfasst acht Gattungen mit rund 13 Arten, von denen der Gewöhnliche Degu, der auch in Deutschland manchmal als Heimtier gehalten wird, die bekannteste ist.
Octodontidae is a family of rodents, restricted to southwestern South America. Fourteen species of octodontid are recognised, arranged in seven genera. The best known species is the common degu, Octodon degus.
Octodontids are medium-sized rodents, ranging from 12 to 20 cm (4.7 to 7.9 in) in body length. They have long, silky, fur, which is typically brownish in color, and often paler on the underside. The name 'octodont' derives from the wear pattern of their teeth, which resembles a figure 8. Most are nocturnal, social, burrowing animals, though the degu is largely diurnal. They are herbivorous, eating tubers, bulbs, and cactuses.[1]
Some authors have suggested that the octodontids should be reclassified in the order Lagomorpha, but this has not been supported by further analyses.[2] Older literature includes the tuco-tucos in the family, as the subfamily Ctenomyinae, but these animals are normally now treated as a separate family, Ctenomyidae. There is some evidence that evolution within the family may have resulted from polyploidy. The red viscacha rat, Tympanoctomys barrerae, is tetraploid, with 102 chromosomes, and the recently described golden viscacha rat Pipanacoctomys aureus has 92.
Members of the genus Aconaemys are referred to as rock rats, and members of genera Octodon and Octodontomys are called degus, though the name degu on its own historically implied O. degu. The single member of Spalacopus, S. cyanus, is called the coruro. Members of the other genera are called viscacha rats.
Genus Aconaemys Ameghino, 1891 (Andean rock rats).
Genus Spalacopus (Wagler, 1832).
Genus Octodon Bennett, 1832 (typical degus).
Genus Octodontomys Palmer, 1903.
Genus Pipanacoctomys Mares et al., 2000.
Genus Tympanoctomys Yepes, 1942.
Octodontidae is a family of rodents, restricted to southwestern South America. Fourteen species of octodontid are recognised, arranged in seven genera. The best known species is the common degu, Octodon degus.
Octodontids are medium-sized rodents, ranging from 12 to 20 cm (4.7 to 7.9 in) in body length. They have long, silky, fur, which is typically brownish in color, and often paler on the underside. The name 'octodont' derives from the wear pattern of their teeth, which resembles a figure 8. Most are nocturnal, social, burrowing animals, though the degu is largely diurnal. They are herbivorous, eating tubers, bulbs, and cactuses.
Some authors have suggested that the octodontids should be reclassified in the order Lagomorpha, but this has not been supported by further analyses. Older literature includes the tuco-tucos in the family, as the subfamily Ctenomyinae, but these animals are normally now treated as a separate family, Ctenomyidae. There is some evidence that evolution within the family may have resulted from polyploidy. The red viscacha rat, Tympanoctomys barrerae, is tetraploid, with 102 chromosomes, and the recently described golden viscacha rat Pipanacoctomys aureus has 92.
Members of the genus Aconaemys are referred to as rock rats, and members of genera Octodon and Octodontomys are called degus, though the name degu on its own historically implied O. degu. The single member of Spalacopus, S. cyanus, is called the coruro. Members of the other genera are called viscacha rats.
Los octodóntidos (Octodontidae) son una familia de roedores histricomorfos propios de Sudamérica. Se reconocen trece especies de octodóntidos, en ocho géneros. La especie más conocida es el degú (Octodon degus).
Los octodóntidos son roedores de mediano tamaño, con 12-20 cm de longitud corporal. Están cubiertos por un pelaje largo y sedoso, típicamente de color marrón, a menudo más pálido en la región ventral. El nombre de "octodon" alude a la estructura de su dentición, que recuerda la figura de un "8".
La mayoría son nocturnos, sociales y excavan madrigueras, pero el degú es diurno. Son herbívoros y se alimentan de tubérculos, bulbos y cactus.[1]
Hay algunas evidencias de que la evolución en la familia puede haber sido el resultado de poliploidia. La vizcacha roja, Tympanoctomys barrerae, es tetraploide, con 102 cromosomas, y la recientemente descrita vizcacha dorada (Pipanacoctomys aureus) 92.
Los miembros del género Aconaemys se conocen como tunducos o ratas de las rocas, y los del género Octodon como degúes. El único miembro de Spalacopus, S. cyanus, se llama cururo. Los miembros de los otros géneros se llaman ratas-vizcacha, aunque no tienen ninguna relación con las vizcachas ni con las chinchillas (familia Chinchillidae).
Algunos autores sugerían que los octodóntidos deberían reclasificarse en el orden de los Lagomorpha, pero tras sucesivos análisis se descartó.[2][3]
En obras antiguas, los tucu-tucus se incluían en la familia octodóntidos como la subfamilia Ctenomyinae, pero esos roedores son normalmente ahora tratados como una familia separada, los Ctenomyidae.
Dos del género ahora incluidos en esta familia, Salinoctomys y Pipanacoctomys, han sido descritos recientemente.
La familia Octodontidae incluye ocho géneros y 13 especies.[4]
Los octodóntidos (Octodontidae) son una familia de roedores histricomorfos propios de Sudamérica. Se reconocen trece especies de octodóntidos, en ocho géneros. La especie más conocida es el degú (Octodon degus).
Degut eli torvimyyrät (Octodontidae) on jyrsijöihin kuuluva heimo.
Deguihin kuuluvat Mammal Species of the World -teoksen mukaan seuraavat lajit ja suvut:[1]
Degut eli torvimyyrät (Octodontidae) on jyrsijöihin kuuluva heimo.
Les Octodontidés (Octodontidae) forment une famille de rongeurs d'Amérique du Sud. On trouve ces petits animaux aux allures de petits rats en Amérique du Sud, dans les zones rocheuses situées entre le niveau de la mer et 3 500 m d'altitude, au Pérou, Bolivie, Chili et Argentine[2].
Selon Mammal Species of the World (version 3, 2005) (8 avril 2013)[3] et ITIS (8 avril 2013)[1] :
Selon Paleobiology Database (8 avril 2013)[4] :
Les octodontidés mesurent moins de 20 cm sans la queue et ne pèsent pas plus de 300g. Leur queue, qui se casse facilement pour échapper aux prédateurs, est couverte de poils courts qui sont plus longs vers l'extrémité. Elle est plus courte chez les espèces fouisseuses[2].
Ils ont une tête assez grosse avec des longues vibrisses, un museau pointu et des oreilles arrondies de taille moyenne. Les pattes sont courtes avec 4 doigts à l'avant et 5 à l'arrière, des griffes et des poils rigides entre les doigts des pattes arrière[2].
Leur corps est généralement couvert de fourrure dense avec un sous-poil épais le plus souvent grisâtre sur le dessus et plus clair sous le ventre. Seule l'espèce Spalacopus cyanus est presque entièrement noire [2].
Les Octodontidés (Octodontidae) forment une famille de rongeurs d'Amérique du Sud. On trouve ces petits animaux aux allures de petits rats en Amérique du Sud, dans les zones rocheuses situées entre le niveau de la mer et 3 500 m d'altitude, au Pérou, Bolivie, Chili et Argentine.
Gli Octodontidi (Octodontidae Waterhouse, 1840) sono una famiglia di roditori originaria del Sudamerica alla quale appartengono i degu, i ratti viscaccia ed il cururo.[1]
La famiglia comprende roditori di medie e grandi dimensioni con la lunghezza della testa e del corpo tra 150 e 400 mm e un peso fino a 300 g.[2]
Il cranio assume diverse conformazioni in accordo alle differenti tipologie di masticazione e ai tipi di habitat, terrestri o sotterranei. Il volume endocranico è relativamente più grande rispetto agli altri caviomorfi eccetto che nelle forme fossorie. La bolla timpanica in alcuni generi è molto grande. La mandibola è di tipo istricognato (Fig.1), con caratteristiche molto marcate come alcune creste ben sviluppate. La disposizione dei muscoli del massetere è di tipo istricomorfo (Fig.2), con un foro infra-orbitale grande dove passano le fasce muscolari, le placche zigomatiche sono grandi ed inclinate. Sono presenti quattro denti masticatori, un premolare e tre molari, su ogni semi-arcata, caratterizzati da una disposizione delle cuspidi e delle creste di smalto a forma di 8, dalla quale deriva il nome della famiglia. Gli incisivi sono lunghi e con le radici molto profonde, particolarmente nei cururo. La tibia e la fibula sono per gran parte della loro lunghezza separate, mentre i due ossicini dell'orecchio, l'incudine e il martello sono fusi tra loro eccetto che nei generi Spalacopus, Aconaemys e nel degu.
La pelliccia è solitamente lunga, densa e soffice. I piedi sono corti, con cinque dita munite di artigli ricurvi ed affilati, sebbene l'alluce sia notevolmente ridotto e fornito di un'unghia appiattita. Nelle forme terricole i piedi possiedono delle setole disposte a pettine che si estendono ben oltre le tre dita centrali. La coda può essere lunga più della metà del corpo e può terminare con un ciuffo di lunghi peli. La famiglia esibisce un'estesa diversità nel patrimonio cromosomico, con il numero diploide che varia da 2n=38 nel genere Octodontomys fino a 2n=102 in Tympanoctomys, il più alto registrato tra tutti i mammiferi viventi, con le due specie T.barrerae e T.aureus unici placentati conosciuti con una condizione poliploide, sebbene quest'ultima affermazione sia stata messa più volte in discussione.
Sono animali terricoli e fossori diffusi nella parte più meridionale del Continente americano.
Gli Octodontidi comprendono 13 specie, suddivise in sei generi:
Gli Octodontidi (Octodontidae Waterhouse, 1840) sono una famiglia di roditori originaria del Sudamerica alla quale appartengono i degu, i ratti viscaccia ed il cururo.
Aštuondantiniai (lot. Octodontidae) – graužikų (Rodentia) šeima, kurioje 8 gentys:
Aštuondančiai yra vidutinio dydžio graužikai, kurie užauga nuo 12 iki 20 cm. Turi ilgą, šilkinį kailį, kuris paprastai yra rusvos spalvos ir dažnai būna šviesesnis apatinėje kūno dalyje. Šeimos pavadinime minimas aštuoni, kadangi gyvūnų dantų modelis primena skaičių 8. Dauguma individų yra naktiniai ir socialūs. Žolėdžiai, minta šakniagumbiais, svogūnais ir kaktusais.[1]
Aštuondantiniai (lot. Octodontidae) – graužikų (Rodentia) šeima, kurioje 8 gentys:
Žiurkiniai aštuondančiai (Aconaemys), 3 rūšys. Aštuondančiai (Octodon), 4 rūšys: degu. Miegapeliniai aštuondančiai (Octodontomys), 1 rūšis. Aštuondantės žiurkės (Octomys), 1 rūšis. Pipanacoctomys, 1 rūšis. Salinoctomys, 1 rūšis. Akliniai aštuondančiai (Spalacopus), 1 rūšis. Tympanoctomys, 1 rūšis.Degu dzimta (Octodontidae) ir viena no grauzēju kārtas (Rodentia) dzimtām. Degu dzimtas dzīvnieki dzīvo tikai Dienvidamerikas dienvidrietumos. Dzimtā ir 13 sugas, kas iedalītas 9 ģintīs. Vispazīstamākā suga ir degu (Octodon degus).
Zinātniskais vārds octodont, kas nozīmē "astoņi", ir cēlies no veida, kā šiem grauzējiem nodilst zobi, nodilums atgādina ciparu 8.
Degu dzimtas dzīvnieki ir vidēji lieli, to ķermeņa garums variē no 12—20 cm. Tiem ir biezi, mīksti kažoki, kas parasti ir brūnā krāsā, pavēderes bieži ir gaišākas. Lielākā daļa degu dzimtas dzīvnieku ir nakts dzīvnieki. Tie ir sociāli, veido lielas grupas un dzīvo alās. Degu dzimtas dzīvnieki ir izteikti veģetārieši, tie ēd dažādus augus, saknes, gumus, kaktusus.[1]
Ir zinātnieki, kas uzskata, ka degu dzimta būtu jāiedala zaķveidīgo kārtā (Lagomorpha), tomēr padziļināti pētījumi nav apstiprinājuši šo pieņēmumu. Senākā literatūrā tukotuko dzimta (Ctenomyidae) tiek iedalīta degu dzimtā kā apakšdzimta, tomēr mūsdienās tā tiek uzskatīta kā atsevišķa grauzēju kārtas dzimta. Degu dzimtā, balstoties uz DNS pētījumiem, pavisam nesen ir izdalītas 2 jaunas ģintis: Čalčaleros viskačas žurkas (Salinoctomys) un zeltainās viskačas žurkas (Pipanacoctomys).[2][3]
Degu dzimta (Octodontidae) ir viena no grauzēju kārtas (Rodentia) dzimtām. Degu dzimtas dzīvnieki dzīvo tikai Dienvidamerikas dienvidrietumos. Dzimtā ir 13 sugas, kas iedalītas 9 ģintīs. Vispazīstamākā suga ir degu (Octodon degus).
Zinātniskais vārds octodont, kas nozīmē "astoņi", ir cēlies no veida, kā šiem grauzējiem nodilst zobi, nodilums atgādina ciparu 8.
Schijnratten (Octodontidae) zijn een familie van knaagdieren uit de superfamilie Octodontoidea en parvorde Caviida die voorkomt in de zuidelijke Andes van Zuid-Amerika. Er bestaan acht levende geslachten met dertien soorten; daarnaast is er een vrij groot aantal fossiele geslachten bekend. De bekendste soort is de degoe (Octodon degus), die ook in Europa wel als huisdier wordt gehouden. Ook de kamratten (Ctenomyidae) worden vaak als leden van deze familie gezien.
De schijnratten zijn de grootste endemische zoogdierfamilie in de Andes. Daar komen ze voor van Zuidwest-Bolivia, dicht bij de Peruaanse grens, tot iets ten noorden van Chiloé in Midden-Chili. Tympanoctomys, Pipanacoctomys en Salinoctomys komen in Argentinië iets ten oosten van het eigenlijke gebergte voor.
Schijnratten lijken uiterlijk veel op echte ratten, hoewel ze daar niet direct mee verwant zijn. Ze zijn vrij klein en hebben een dichte vacht, die meestal grijs of zwart, maar soms ook wit of goudkleurig is. Ze hebben een relatief grote kop, ogen en oren (dat laatste is niet zo bij de ondergronds levende coruro, Spalacopus cyanus) en een spitse snuit. Het element "octo" in veel geslachtsnamen binnen de familie en ook in de naam "Octodontidae" zelf is afgeleid van de 8-vorm van hun tanden. Hun tandformule luidt 1.0.1.3, zodat ze in totaal 20 tanden hebben.
Schijnratten hebben aan hun voorvoeten vier en aan hun achtervoeten vijf tenen, allemaal met krachtige klauwen. Bij de ondergronds levende geslachten is de staart kort en naakt, bij de bovengronds levende geslachten is deze lang en borstelig. Schijnratten worden 12 tot 25 cm lang en wegen 60 tot 700 gram.
Alle soorten kunnen goed graven en leven in holen; de coruro heeft zich gespecialiseerd in een ondergrondse levenswijze. Schijnratten zijn planteneters en eten knollen, wortels, stengels en dergelijke eten. Het wijfje brengt een tot twee maal per jaar een tot tien jongeren ter wereld.
Er is gesuggereerd dat schijnratten tot de haasachtigen (Lagomorpha) behoren, maar dat lijkt alleen maar convergente evolutie te zijn. Ze zijn waarschijnlijk nauwer verwant aan de kamratten, stekelratten en hutia's, de andere leden van de superfamilie Octodontoidea.
De familie omvat de volgende soorten (uitgestorven soorten incompleet):
Schijnratten (Octodontidae) zijn een familie van knaagdieren uit de superfamilie Octodontoidea en parvorde Caviida die voorkomt in de zuidelijke Andes van Zuid-Amerika. Er bestaan acht levende geslachten met dertien soorten; daarnaast is er een vrij groot aantal fossiele geslachten bekend. De bekendste soort is de degoe (Octodon degus), die ook in Europa wel als huisdier wordt gehouden. Ook de kamratten (Ctenomyidae) worden vaak als leden van deze familie gezien.
Multimedia w Wikimedia Commons Koszatniczkowate[2], dawniej koszatniczki[3][4] (Octodontidae) – rodzina ssaków z rzędu gryzoni zamieszkująca tereny Ameryki Południowej. Nazwę rodzaju Octodon (łac. octo – osiem, gr. ὀδών (odon) – ząb) rodzina zawdzięcza ukształtowaniu trzonowców[5], a nie ilości zębów (raczej "ósemkowozębne" niż "ośmiozębne"). Koszatniczkowate to roślinożercy, żywią się bulwami, ziołami, kaktusami[6].
Do rodziny koszatniczkowatych należą następujące rodzaje[7][2]:
Układ filogenetyczny (rodzaje, gatunki) na podstawie: Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Octodontidae. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2 lipca 2011]
Polskie nazwy zwyczajowe: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.Koszatniczkowate, dawniej koszatniczki (Octodontidae) – rodzina ssaków z rzędu gryzoni zamieszkująca tereny Ameryki Południowej. Nazwę rodzaju Octodon (łac. octo – osiem, gr. ὀδών (odon) – ząb) rodzina zawdzięcza ukształtowaniu trzonowców, a nie ilości zębów (raczej "ósemkowozębne" niż "ośmiozębne"). Koszatniczkowate to roślinożercy, żywią się bulwami, ziołami, kaktusami.
Octodontidae é uma família de roedores sul-americanos.
Octodontidae é uma família de roedores sul-americanos.
Buskråttor (Octodontidae) är en familj i underordningen piggsvinsartade gnagare som förekommer i Sydamerika. I familjen finns åtta släkten med tillsammans 13 arter. En art, degun (Octodon degus), förekommer även i Europa som sällskapsdjur.
Buskråttor förekommer i södra Sydamerika. Deras utbredningsområde sträcker sig från södra Peru, Bolivia och mellersta Brasilien till Chile och Argentina. Habitatet varierar mellan kustregioner med buskar, slättland som är täckt av gräs, skogar och bergstrakter upp till 3 500 meter över havet.[1]
Buskråttorna fick sitt namn på grund av att de liknar råttor (Rattus) i utseendet, men de är inte närmare släkt med dessa. Buskråttor är små gnagare med en tät päls som oftast är gråaktig eller svart i färgen. De har ett jämförelsevis stort huvud och en spetsig nos. Ögonen är oftast stora och öronen är stora och avrundade hos arter som lever över marken samt små hos arter som lever under jorden. Dessa djur fick det vetenskapliga namnet Octodontidae (ungefär: "Åttatandade") på grund av att kindtändernas ovansida är formad som en åtta eller en njure. Deras tandformel är I 1 C 0 P 1 M 3, de har alltså 20 tänder[1].
Arternas extremiteter är korta. På de främre extremiteterna finns fyra och på de bakre fem tår som alla är utrustade med kraftiga klor[1]. Svansens form beror på levnadssättet. Hos arter som gräver i marken är svansen kort och naken och hos arter som lever ovanpå marken är den lång och yvig. Buskråttor når en kroppslängd mellan 12 och 25 centimeter samt en vikt mellan 60 och 700 gram.
Två arter, Pipanacoctomys aureus och Tympanoctomys barrerae, har speciella genetiska egenskaper då antalet av deras kromosomuppsättningar är fyra istället för två som är vanlig hos däggdjur.[2]
Buskråttor har bra förmåga att gräva och bor i självskapade bon under jorden. Vissa släkten, som till exempel Spalacopus, är specialiserade på ett liv under jorden. Många arter lever i grupper och har utvecklat ett mycket socialt beteende. Buskråttor är uteslutande växtätare och livnär sig bland annat av rotfrukter, rötter, lök och stjälkar[1] samt kaktusväxter[3]. En eller två gånger om året föder honan ett till tio ungdjur. Arterna är vanligen aktiva mellan skymningen och gryningen med undantag av degun som är aktiv på dagen[1].
I familjen finns åtta släkten med ungefär 13 arter. Ibland räknas familjen Ctenomyidae som släkte till buskråttorna.[4]
Med hjälp av molekylärgenetiska undersökningar ställdes fast att buskråttor är en monofyletisk grupp samt att de utgör systergruppen till kamråttorna (Ctenomys).[4]
Wikimedia Commons har media som rör Buskråttor.
Buskråttor (Octodontidae) är en familj i underordningen piggsvinsartade gnagare som förekommer i Sydamerika. I familjen finns åtta släkten med tillsammans 13 arter. En art, degun (Octodon degus), förekommer även i Europa som sällskapsdjur.
Хоча представники родини Віскашеві в основному жителі нір, зовнішній вигляд дуже нагадує щура. Більшість видів мають великі вуха, великі очі й довгі вібриси. Передні лапи мають чотири пальці, задні — п'ять; хвіст в залежності від виду може бути як довгим так і досить коротким. Це порівняно невеликі (від 200 до 300 грамів), товсті, дужі гризуни з хвостом зазвичай коротшим від голови й тіла. Шерсть м'яка; колір на спині варіює від сірого до коричневого, на животі він вершковий або білий. Зубна формула: 1/1, 0/0, 1/1, 3/3 = 20.
Мають обмежений діапазон проживання поблизу західного узбережжя Південної Америки від південно-західного Перу до півночі Аргентини і північної частини Чилі. Віскашеві займають різні місця проживання, від трав'янистих областей до високогірних лісів Анд і до сухих схилів, укритих кактусами та акацією. Щодо висоти проживання — вони поширені від прибережних чагарників на рівні моря до кам'янистих оголень близько 3500 м над рівнем моря.
Усі пристосовані до риття і багато з них живуть у норах їх власної конструкції, але Aconaemys, й особливо Spalacopus надзвичайно рийні тварини з невеликими кінцівками й веретеноподібними тілами й вони проводять більшу частину свого життя під землею. Більшість з них живуть в колоніях; деякі показують складне соціальне поводження. Вони, очевидно, травоїдні, вживають велику різноманітність трав'янистої рослинності. Всі види родини мають тривалий період вагітності як для їх розміру тіла. Octodon незвичайні в тому, що велика частина їх діяльності, мабуть, денна.
Поділяються на 8 родів і 13 видів.
Octodontidae là một họ động vật có vú trong bộ Gặm nhấm. Họ này được Waterhouse miêu tả năm 1839.[1]
Họ Octodontidae
Bài viết về một loài thuộc bộ Gặm nhấm này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Octodontidae là một họ động vật có vú trong bộ Gặm nhấm. Họ này được Waterhouse miêu tả năm 1839.
Octodontidae Waterhouse, 1839
Восьмизубовые (Octodontidae) — семейство южноамериканских млекопитающих отряда грызунов. К нему относятся 13 видов, объединяемых в 9 родов.
К семейству относятся крысоподобные грызуны небольших размеров: длина тела 12,5—19,5 см, вес до 300 г. Хвост, длиной от 4 до 18 см, покрыт грубыми короткими волосами, которые удлиняются к его концу и могут образовывать кисточку. Телосложение довольно тяжёлое, с короткими конечностями. Когти искривлённые и острые. Большой палец на передних лапах редуцирован. На пальцах задних лап имеются «щётки» грубых волос. Голова крупная, с заострённым носом и округлыми ушами. Вибриссы длинные. Волосяной покров обычно длинный, густой, шелковистый. Окраска одноцветная, буроватый или сероватая; слепышовый восьмизуб почти полностью чёрный. Зубов 20; зубы без корней, постоянно растущие.
Населяют Южную Америку от южного Перу и Боливии до северо-западной Аргентины и Чили, встречаясь от приморской полосы до открытых каменистых склонов гор на высоте до 3500 м над уровнем моря. Встречаются в антропогенных ландшафтах. Активны ночью и в сумерки; дегу — днём. Все восьмизубовые отлично роют землю и строят сложные системы нор и открытых туннелей; особенно сильно к подземному образу жизни приспособлены крысиные восьмизубы и слепышовый восьмизуб. Могут лазать по ветвям кустарников. Социальны, часто селятся колониями. Питаются в основном луковицами, клубнями, побегами и корой растений. Дегу (Octodon) иногда вредит сельскохозяйственным культурам. В течение года дают 2 помёта по 2—5 новорожденных в каждом. Лактационный период длится около 2 месяцев.
Ископаемые остатки восьмизубовых известны с олигоцена.
Русские названия по энциклопедии «Млекопитающие»[1]
Восьмизубовые (Octodontidae) — семейство южноамериканских млекопитающих отряда грызунов. К нему относятся 13 видов, объединяемых в 9 родов.
К семейству относятся крысоподобные грызуны небольших размеров: длина тела 12,5—19,5 см, вес до 300 г. Хвост, длиной от 4 до 18 см, покрыт грубыми короткими волосами, которые удлиняются к его концу и могут образовывать кисточку. Телосложение довольно тяжёлое, с короткими конечностями. Когти искривлённые и острые. Большой палец на передних лапах редуцирован. На пальцах задних лап имеются «щётки» грубых волос. Голова крупная, с заострённым носом и округлыми ушами. Вибриссы длинные. Волосяной покров обычно длинный, густой, шелковистый. Окраска одноцветная, буроватый или сероватая; слепышовый восьмизуб почти полностью чёрный. Зубов 20; зубы без корней, постоянно растущие.
Населяют Южную Америку от южного Перу и Боливии до северо-западной Аргентины и Чили, встречаясь от приморской полосы до открытых каменистых склонов гор на высоте до 3500 м над уровнем моря. Встречаются в антропогенных ландшафтах. Активны ночью и в сумерки; дегу — днём. Все восьмизубовые отлично роют землю и строят сложные системы нор и открытых туннелей; особенно сильно к подземному образу жизни приспособлены крысиные восьмизубы и слепышовый восьмизуб. Могут лазать по ветвям кустарников. Социальны, часто селятся колониями. Питаются в основном луковицами, клубнями, побегами и корой растений. Дегу (Octodon) иногда вредит сельскохозяйственным культурам. В течение года дают 2 помёта по 2—5 новорожденных в каждом. Лактационный период длится около 2 месяцев.
Ископаемые остатки восьмизубовых известны с олигоцена.
八齿鼠科（学名：Octodontidae）也作豎毛鼠科[1]，是啮齿目豪猪亚目中的一科，分布于南美洲，包括以下几属：
八齿鼠科（学名：Octodontidae）也作豎毛鼠科，是啮齿目豪猪亚目中的一科，分布于南美洲，包括以下几属：
智利石鼠属（Aconaemys） 八齿鼠属（Octodon） 八齿山鼠属（Octodontomys） 胶鼠属（Octomys） 黄金兔鼠属（Pipanacoctomys） Salinoctomys 鼢足鼠属（Spalacopus） 阿根廷平原鼠属（Tympanoctomys ）
데구과(Octodontidae)는 남아메리카 남서부에 제한적으로 서식하는 설치류 과의 하나이다. 9개 속, 13종을 포함하고 있다. 가장 많이 알려진 종은 데구(Octodon degus)이다.
애완동물로 기르기도 한다[1]. 주행성에 쾌활한 성격,털달린 꼬리,설치류 치곤 긴 수명이 데구의 애완동물로써의 장점으로 매우 최근에 애완동물 가게에서 팔리기 시작했다. 데구의 꼬리는 끊어지기 쉽고 잡아서 끊어지면 매우 고통받으므로 절대 손으로 잡으면 안 된다. 만약 끊어지면 다시 자라지 않는다. 데구에게는 정기적인 모래목욕이 필요한데, 친칠라 목욕모래 제품을 쓰는 게 이상적이다. 다른 설치류와 달리 완전 초식성이다. 데구는 영리해서 길들이기가 좋다. 종종 인간 주인에게 "그루밍"을 해 주기도 한다.
다음은 호저아목의 계통 분류이다.[2]
호저아목 호저하목 피오미스소목 천축서소목 데구상과
.jpg)
