Other Physical Features: endothermic ; bilateral symmetry
Perception Channels: tactile ; chemical
Key Reproductive Features: gonochoric/gonochoristic/dioecious (sexes separate); sexual
Thumbless or smoky bats (Family Furipteridae) comprise two genera and species of bats: the smoky bat and thumbless bat. Both live in Central and South America. They are most closely related to the American disc-winged bats (Family Thyropteridae) and funnel-eared bats (Family Natalidae) in the superfamily Vespertilonoidea, but have no fossil record, as the bats do not fossilise well, due to their small, delicate skeletons. These small bats have an inflated crown on the skull. The broad, large, well-separated, funnel-shaped ears have a small tragus and seem to cover the small eyes, so the bats appear eyeless from the front. The very reduced, functionless thumbs are mostly enclosed by the wing membranes. The bats have greyish or grey-brown, coarse fur and a small nose-leaf. The premaxilla has palatal branches that are reduced to filaments. The bats lack postorbital processes. The dental formula is 2/3, 1/1, 2/3, 3/3 = 36. The molars are dilambdadont. The relatively small upper canines are about the height of the upper premolars. The tail is enclosed in the uropatagium, but a short portion may project beyond. The feet are small. The bats appear delicate and their broad wings are relatively long. The head and body length is 1.4- 2.6 inches (3.5-5.8 cm). The forearms are about 1.2-1.6 inches (3 -4 cm) long. Females are slightly larger than males. The snout is pig-like in appearance, being short and turned up at the tip. Set close together, the nostrils are oval or triangular. Ears resemble funnel-eared bats. They are separate, large, and funnel-shaped, reaching almost to the jaw line. These bats have tiny eyes that are hidden by fur and their large ears. They also have long legs and short feet, with claws on the end of their feet. The tail is relatively long, but it does not reach past the edge of the tail membrane (layer of thin skin). The fur is generally coarse. The smoky bat has triangular, wart-like fleshy projections around its mouth and lips. The bats live in diverse environments from lowland rainforest to the extremely arid western deserts of South America. Colonies of 100-300 roost in caves, as well as buildings and other man-made structures . Many of these bats live in isolated populations. They are found primarily in caves, tree hollows, and human-made structures. They eat insects, especially butterflies and moths. and butterflies. People have caused the decline of the species in this family due to harming their natural habitats.
Els furiptèrids (Furipteridae) formen una família de rat-penats. Aquesta família només conté dues espècies, Amorphochilus schnablii i Furipterus horrens. Els dos viuen a l'Amèrica central i a Sud-amèrica. Com molts rat-penats, descansen en coves.[1]
Els furiptèrids (Furipteridae) formen una família de rat-penats. Aquesta família només conté dues espècies, Amorphochilus schnablii i Furipterus horrens. Els dos viuen a l'Amèrica central i a Sud-amèrica. Com molts rat-penats, descansen en coves.
Die Stummeldaumen (Furipteridae) sind eine Familie aus der Unterordnung der Fledermäuse (Microchiroptera), wo sie zur Überfamilie der Hasenmaulartigen (Noctilionoidea) gerechnet werden. Die Familie umfasst zwei Gattungen mit jeweils einer Art.
Stummeldaumen sind in Mittel- und Südamerika beheimatet, ihr Verbreitungsgebiet reicht von Costa Rica bis ins nördliche Chile und Brasilien.
Es handelt sich um relativ kleine Fledermäuse, sie erreichen eine Kopfrumpflänge von drei bis sechs Zentimetern und ein Gewicht von drei bis fünf Gramm. Das namensgebende Merkmal ist der stark zum Stummel zurückgebildete Daumen, der kaum aus der Flughaut ragt. Ihr Kopf ist rund, mit einer auffallend hohen Stirn, die Schnauze ist kurz und wirkt abgeschnitten. Die Ohren sind groß und trichterförmig, ihre Basis liegt so nahe bei den Augen, dass diese Tiere von vorne nahezu augenlos wirken. Die Schnauze wirkt mit den eng beisammenstehenden, nach vorne oder unten gerichteten Nasenlöchern schweineartig. Der Schwanz, der nahezu so lang wie der Körper ist, wird gänzlich vom Uropatagium (der Flughaut zwischen den Beinen) umfasst, die Beine sind relativ lang, die Füße hingegen klein. Das rau wirkende Fell dieser Tiere ist grau oder graubraun gefärbt.
Als Ruheplätze dienen ihnen Höhlen, hohle Baumstämme und menschengemachte Behausungen wie alte Gebäude und Minen. Sie bevorzugen dabei wassernahe Gebiete. Sie verbringen den Tag schlafend in größeren Gruppen von 100 bis 300 Tieren, die sich oft in kleinere Untergruppen (4 bis 30 Tiere) aufteilen. Nachts gehen sie auf Nahrungssuche, mit Hilfe der Echolokation suchen sie nach Schmetterlingen, ihrer hauptsächlichen Nahrung.
Die Stummeldaumen (Furipteridae) sind eine Familie aus der Unterordnung der Fledermäuse (Microchiroptera), wo sie zur Überfamilie der Hasenmaulartigen (Noctilionoidea) gerechnet werden. Die Familie umfasst zwei Gattungen mit jeweils einer Art.
Apeladas ratapenadas fuliginosas, se devesisson en dos genres.
Apeladas ratapenadas fuliginosas, se devesisson en dos genres.
Furipteridae is family of bats, allying two genera of single species, Amorphochilus schnablii (smoky bat) and the type Furipterus horrens (thumbless bat). They are found in Central and South America and are closely related to the bats in the families Natalidae and Thyropteridae. The species are distinguished by their reduced or functionless thumbs, enclosed by the wing membranes, and their broad, funnel-shaped ears. They are insectivorous and can live in many different kinds of environments. They have greyish fur, and a small nose-leaf. Like many bats, they roost in caves.[1]
Furipteridae is family of bats, allying two genera of single species, Amorphochilus schnablii (smoky bat) and the type Furipterus horrens (thumbless bat). They are found in Central and South America and are closely related to the bats in the families Natalidae and Thyropteridae. The species are distinguished by their reduced or functionless thumbs, enclosed by the wing membranes, and their broad, funnel-shaped ears. They are insectivorous and can live in many different kinds of environments. They have greyish fur, and a small nose-leaf. Like many bats, they roost in caves.
Los furiptéridos (Furipteridae) son una familia de murciélagos que contiene dos géneros monoespecíficos, Amorphochilus y Furipterus, ambos propios de América Central y Sudamérica. Evolutivamente son cercanos a las familias Natalidae y Thyropteridae, todos ellos pertenecientes al taxón Vespertilionoidea (la mayor de las cuatro superfamilias de los microquirópteros.
Son insectívoros y viven en muchos hábitats diferentes; suelen alojarse, como la mayoría de los murciélagos, en cuevas. Su fórmula dentaria es 2/3, 1/1, 2/3, 3/3 = 36.[1]
Los furiptéridos (Furipteridae) son una familia de murciélagos que contiene dos géneros monoespecíficos, Amorphochilus y Furipterus, ambos propios de América Central y Sudamérica. Evolutivamente son cercanos a las familias Natalidae y Thyropteridae, todos ellos pertenecientes al taxón Vespertilionoidea (la mayor de las cuatro superfamilias de los microquirópteros.
Son insectívoros y viven en muchos hábitats diferentes; suelen alojarse, como la mayoría de los murciélagos, en cuevas. Su fórmula dentaria es 2/3, 1/1, 2/3, 3/3 = 36.
Les Furipteridae sont une famille de chauves-souris, elle regroupe deux genres monotypiques.
Elles sont appelées chauve-souris fuligineuses et se rencontrent en Amérique centrale et du Sud.
Les Furipteridae sont une famille de chauves-souris, elle regroupe deux genres monotypiques.
Elles sont appelées chauve-souris fuligineuses et se rencontrent en Amérique centrale et du Sud.
I Furipteridi (Furipteridae Gray, 1866) sono una famiglia di pipistrelli, del sottordine dei Microchirotteri.
Questa famiglia comprende piccoli pipistrelli con la lunghezza dell'avambraccio tra 31,2 mm e 38 mm.
La caratteristica principale della famiglia è la riduzione del pollice, incluso totalmente nella membrana alare e dalla quale fuoriesce soltanto un piccolo artiglio non funzionale. La pelliccia è generalmente lunga, mentre il muso è schiacciato e rivolto leggermente all'insù. Le orecchie sono a forma di imbuto, con un trago piccolo, largo e triangolare. L'uropatagio è molto grande, lungo come la testa ed il corpo, con la coda lunga circa 3/4 e completamente inclusa in esso. Il terzo dito presenta due falangi, delle quali la prima è molto più corta della seconda. Le femmine hanno un paio di mammelle addominali.
Le specie di questa famiglia vivono nella parte più meridionale dell'America centrale e nell'America meridionale, fino allo stato brasiliano di Santa Catarina.
Si rifugiano principalmente in grotte, edifici ed anche nelle cavità degli alberi.
La famiglia si suddivide in 2 generi e 2 specie:[1]
I Furipteridi (Furipteridae Gray, 1866) sono una famiglia di pipistrelli, del sottordine dei Microchirotteri.
Dūminiai šikšnosparniai (lot. Furipteridae, angl. Smoky Bats, Thumbless Bats, vok. Stummeldaumen) – šikšnosparnių (Chiroptera) šeima. Dydis 37-58 mm, svoris – 3-5 g. Maitinasi vabzdžiais.
Paplitę Centrinėje ir Pietų Amerikoje.
Šeimoje yra dvi gentys ir 2 rūšys:
Dūminiai šikšnosparniai (lot. Furipteridae, angl. Smoky Bats, Thumbless Bats, vok. Stummeldaumen) – šikšnosparnių (Chiroptera) šeima. Dydis 37-58 mm, svoris – 3-5 g. Maitinasi vabzdžiais.
Paplitę Centrinėje ir Pietų Amerikoje.
Šeimoje yra dvi gentys ir 2 rūšys:
Paprastieji dūminiai šikšnosparniai (Amorphochilus) Paprastasis dūminis šikšnosparnis (Amorphochilus schnablii) Rytiniai dūminiai šikšnosparniai (Furipterus) Rytinis dūminis šikšnosparnis (Furipterus horrens)De furievleermuizen of furiën (Furipteridae) vormen een kleine familie van Latijns-Amerikaanse vleermuizen. De familie bestaat uit slechts twee geslachten en twee soorten, de kortduimvleermuis (Furipterus horrens) en Amorphochilus schnablii.
Furievleermuizen zijn vrij kleine vleermuizen met een rookbruine tot rookgrijze vacht. De vleugels en het staartmembraan zijn vrij lang. De oren zijn trechtervormig. Furievleermuizen hebben kleine, rudimentaire duimen met zeer kleine klauwen, waardoor ze zich niet met hun voorpoten kunnen vastgrijpen aan de wanden van rotsen en grotten. Als een furievleermuis wil roesten, moet hij een salto in de lucht maken en zich met de achterpoten vastgrijpen. Furievleermuizen hebben een kop-romplengte van 33 tot 58 millimeter, een staartlengte van 24 tot 36 millimeter, een voorarmlengte van 30 tot 40 millimeter en een lichaamsgewicht van drie tot vijf gram.
Furievleermuizen komen voor van Costa Rica en Trinidad tot Zuidoost-Brazilië en Noord-Chili. Het zijn insectivoren, die roesten in grotten, holle bomen, gebouwen of tussen de rotsen.
zie Erinyen
De furievleermuizen of furiën (Furipteridae) vormen een kleine familie van Latijns-Amerikaanse vleermuizen. De familie bestaat uit slechts twee geslachten en twee soorten, de kortduimvleermuis (Furipterus horrens) en Amorphochilus schnablii.
Furievleermuizen zijn vrij kleine vleermuizen met een rookbruine tot rookgrijze vacht. De vleugels en het staartmembraan zijn vrij lang. De oren zijn trechtervormig. Furievleermuizen hebben kleine, rudimentaire duimen met zeer kleine klauwen, waardoor ze zich niet met hun voorpoten kunnen vastgrijpen aan de wanden van rotsen en grotten. Als een furievleermuis wil roesten, moet hij een salto in de lucht maken en zich met de achterpoten vastgrijpen. Furievleermuizen hebben een kop-romplengte van 33 tot 58 millimeter, een staartlengte van 24 tot 36 millimeter, een voorarmlengte van 30 tot 40 millimeter en een lichaamsgewicht van drie tot vijf gram.
Furievleermuizen komen voor van Costa Rica en Trinidad tot Zuidoost-Brazilië en Noord-Chili. Het zijn insectivoren, die roesten in grotten, holle bomen, gebouwen of tussen de rotsen.
Multimedia w Wikimedia Commons Furiakowate[2], furiaki, dymicowate (Furipteridae) – rodzina ssaków z podrzędu mroczkokształtnych (Vespertilioniformes).
Rodzina obejmuje dwa gatunki występujące w Ameryce Południowej[3].
Nietoperze te są niewielkie, posiadają duże uszy opadające na oczy tak, że zwierzę wygląda na ślepe. Futro jest szare lub szarobrązowe. Zwierzęta są owadożerne, prowadzą nocny tryb życia. Głównym, a być może jedynym, składnikiem ich diety są ćmy i motyle. Nietoperze żyją w grupach składających się z 100-300 osobników, dzień przesypiają w jaskiniach lub budynkach.
Do rodziny należą dwa rodzaje[2][3]:
Furiakowate, furiaki, dymicowate (Furipteridae) – rodzina ssaków z podrzędu mroczkokształtnych (Vespertilioniformes).
Furipteridae é uma pequena família da ordem Chiroptera (morcegos). Habitam a América Central e América do Sul. Esta família é próxima das famílias Natalidae e Thyropteridae.
São reconhecidos por terem um polegares reduzidos, recobertos pelas membranas alares. Esta família possuí apenas dois géneros, cada um deles com uma espécie. São insectívoros.
Furipteridae é uma pequena família da ordem Chiroptera (morcegos). Habitam a América Central e América do Sul. Esta família é próxima das famílias Natalidae e Thyropteridae.
São reconhecidos por terem um polegares reduzidos, recobertos pelas membranas alares. Esta família possuí apenas dois géneros, cada um deles com uma espécie. São insectívoros.
Tumlösa fladdermöss (Furipteridae) är en familj i ordningen fladdermöss som består av två släkten med var sin art.[1]
Dessa fladdermöss förekommer i Central- och Sydamerika. Utbredningsområdet sträcker sig från Costa Rica till Brasilien och norra Chile.[2]
Med en kroppslängd (huvud och bål) mellan 3 och 6 centimeter och en vikt mellan 3 och 5 gram är de jämförelsevis små fladdermöss. Arterna har en 2,4 till 3,6 cm lång svans och 3 till 4 cm långa underarmar.[2] De fick sitt namn på grund av att tummen bara är en liten stump som nästan är gömd i flygmembranen. De har ett runt huvud och en kort nos. De stora trattformiga öronen har sin bas nära ögonen och sett från framsidan verkar dessa djur nästan ögonlösa. Nosen påminner om svindjurens nos. Svansen är nästan lika lång som övriga kroppen men är omsluten av fladdermössens svansflyghud. De har jämförelsevis långa bakre extremiteter och små fötter. Pälsen har en grå till gråbrun färg och känns grov.[2]
Tumlösa fladdermöss använder grottor, håligheter i träd eller människans byggnader som bon. De lever ofta nära vattnet. De sover på dagen i grupper av 4 till 30 individer och dessa grupper ingår i större ansamlingar av 100 till 300 individer.[2] Under natten letar de med hjälp av ekolokalisering efter föda som främst utgörs av fjärilar.
Tumlösa fladdermöss (Furipteridae) är en familj i ordningen fladdermöss som består av två släkten med var sin art.
Ці відносно невеликі кажани завдовжки від трьох до шести сантиметрів і вагою від трьох до п'яти грамів. Голова кругла, писочок короткий. Вуха великі, їх основи розташовані близько до очей. Хвіст майже такий самий довгий, як тіло. Грубе на вигляд хутро сірувате або коричнювате.
Вони комахоїдні і можуть жити в дуже різних середовищах. Сплять у печерах, а також порожнистих колодах і техногенному житлі, такому як старі будівлі чи шахти. Воліють райони, близькі до води. Удень сплять великими групами від 100 до 300 тварин, які часто діляться на дрібніші підгрупи (4—30 тварин). Вночі вирушають у пошуках їжі, використовуючи ехолокацію для пошуку метеликів, їх основної їжі.
Furipteridae
Furipteridae là một họ động vật có vú trong bộ Dơi. Họ này được Gray miêu tả năm 1866.[1] Các loài trong họ này phân bố ở Trung và Nam Mỹ.
Furipteridae là một họ động vật có vú trong bộ Dơi. Họ này được Gray miêu tả năm 1866. Các loài trong họ này phân bố ở Trung và Nam Mỹ.
Дымчатые летучие мыши (лат. Furipteridae) — семейство млекопитающих отряда рукокрылых. В семействе 2 рода и 2 вида:
Небольшие зверьки: длина тела 3,3—5,8 см, хвоста 2,4—3,6 см; вес от 3 до 5 г. Характерным признаком является рудиментарный большой палец кисти, который полностью включён в летательную перепонку. Над перепонкой выдаётся только небольшой нефункционирующий коготь. Глаза маленькие, почти незаметные. Уши небольшие, округлые, с треугольным козелком. Носовой листок редуцирован; у Amorphochilus schnablii на морде и нижней губе имеются бородавчатые кожные выросты. Ноздри округлые или треугольные, открывающиеся вниз. Крылья длинные. Хвост полностью включён в межбедренную перепонку. Волосяной покров довольно грубый, бурый или серо-бурый, тёмно-серый, серовато-голубой, с чуть более светлым брюшком. Зубов 36.
Распространены в неотропической зоне Южной Америки, встречаясь от равнинных дождевых лесов до засушливых пустынь запада континента (Amorphochilus schnablii). Furipterus horrens предпочитает влажные местообитания. Экология изучена крайне слабо. Днюют в пещерах или заброшенных постройках человека, иногда — в дуплах деревьев, собираясь колониями в 100—300 особей. Внутри колонии разделены на меньшие группы из 4—30 особей. Питаются исключительно насекомыми, в основном чешуекрылыми, охотясь на высоте 1—5 м над поверхностью земли. Ультразвуковые сигналы короткие и высокочастотные.
В ископаемом виде неизвестны.
Дымчатые летучие мыши (лат. Furipteridae) — семейство млекопитающих отряда рукокрылых. В семействе 2 рода и 2 вида:
Amorprochilus Дымчатая летучая мышь (Amorphochilus schnablii Peters, 1877), распространена на побережье Перу, в северном Чили, островах Галапагос (Эквадор). Furipterus Беспалая летучая мышь (Furipterus horrens (F. Cuvier)), распространена от Коста-Рики до Перу, в восточной Бразилии, острове Тринидад.
ツメナシコウモリ科（ツメナシコウモリか、Furipteridae）は、翼手目に含まれる科。
体長3.5 - 6センチメートル[2]。尾長2.4 - 3.6センチメートル[2]。体重3 - 5グラム[2]。 耳介は幅広い漏斗状[2]。前腕長3 - 4センチメートル[2]。前肢の第1指が退化的で、爪がない[2]。
以下の分類および英名はMammal Species of the World(3rd ed.)（Simmons, 2005）、和名は（今泉, 1986）に従うものとする[1][3]。
生態は不明だが、洞窟をねぐらにして昆虫を食べると考えられている[2]。
この項目は、動物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（Portal:生き物と自然／プロジェクト:生物）。
민발톱박쥐과 또는 연기박쥐과(Furipteridae)는 박쥐 과의 일종이다.[1] 연기박쥐와 민발톱박쥐의 2종으로 이루어져 있다. 두 종은 중앙아메리카와 남아메리카에 서식하며, 깔때기귀박쥐과와 원반날개박쥐과와 밀접한 관련이 있다.
작은 박쥐로 전완장이 31.2~38mm이다. 주요 특징은 날개 비막 안에 완전히 감춰지고 기능을 하지 않는 작은 발톱만이 보이는 크기가 작아진 엄지손가락이다. 보통 털이 길지만 주둥이는 편평하고 약간 윗쪽으로 굽어 있다. 귀는 깔때기 모양으로 이주가 작고 넓으며 삼각형 형태를 띤다.[2]
중앙아메리카 남단과 남아메리카의 브라질 산타카타리나주까지 분포한다. 주로 동굴과 건물, 나무 구멍 속에 은신한다.
다음은 2002년 박쥐목의 계통 분류이다.[3]
박쥐목 큰귀박쥐과 넓은 의미의 애기박쥐과좁은 의미의 애기박쥐과
.jpg){kind=small}
