Przylaszczka (Hepatica Mill.) – rodzaj roślin z rodziny jaskrowatych. W Polsce występuje tylko 1 gatunek – przylaszczka pospolita Hepatica nobilis, zarazem będąca gatunkiem typowym rodzaju[2]. Rośliny występują na półkuli północnej w klimacie umiarkowanym. Według pierwszych ujęć systematycznych (Linneusza) i wielu nowych rodzaj Hepatica nie jest wyróżniany. Traktowany jest jako synonim rodzaju zawilec (Anemone), do którego włączani są wszyscy przedstawiciele[3][4]. W systematykach wyróżniających rodzaj zalicza się tu ok. siedmiu gatunków[5], różne ich liczby powstają w zależności od traktowania niektórych taksonów w randze odmian, podgatunków lub gatunków.
Rośliny z kłączem z którego wyrastają gęste korzenie i pojedyncze, długoogonkowe liście. Liście są wcinane na trzy lub pięć klap, na brzegu całobrzegie lub ząbkowane. Na szczycie łodygi pojedynczy kwiat wsparty przypominającymi kielich, zielonymi podsadkami. Kwiat jest obupłciowy, z pojedynczym okółkiem listków okwiatu, licznymi pręcikami i słupkami. Owocem jest niełupka[5].
Hepatica Adans. = Conocephalum J. Hill
W pierwszych pracach systematycznych Linneusza (Species Plantarum 1753) gatunki zaliczane później do tego rodzaju włączone zostały do rodzaju zawilec Anemone. Później jednak dominował w systematyce pogląd o odrębności rodzaju Hepatica ustalony też wcześnie, bo już w 1754 roku przez Philipa Millera[2]. Kwestia odrębności rodzaju Hepatica wróciła w końcu XX wieku wraz z analizami filogenetycznymi bazującymi na cechach molekularnych i morfologicznych. W ich rezultacie bowiem zaproponowano włączenie kilku linii rozwojowych sztucznie rozdzielanych, a tworzących jeden klad określany mianem rodzaju zawilec Anemone sensu lato[4][6].
Takson wątpliwy, określany jako grupa w obrębie rodzaju Anemone w podrodzinie Ranunculoideae Arnott, rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae) z rzędu jaskrowców (Ranunculales), należących do kladu dwuliściennych właściwych (eudicots)[1].
jaskrowateGlaucidioideae
Hydrastidoideae
Coptoideae
Thalictroideae
Ranunculoideae
Gromada: okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Ranunculopsida Brongn., podklasa jaskrowe (Ranunculidae Takht. ex Reveal), nadrząd Ranunculanae Takht. ex Reveal), rząd jaskrowce (Ranunculales Dumort.), podrząd Ranunculineae Bessey in C.K. Adams, rodzina jaskrowate (Ranunculaceae Juss.), rodzaj przylaszczka (Hepatica Mill.)[7].
Przylaszczki preferują gleby pochodzenia wapiennego. Mogą rosnąć w różnorodnych warunkach. Spotykane zarówno w cienistych lasach, zaroślach jak i na otwartych, słonecznych łąkach. W zimie, ukryte pod pokrywą śnieżną dobrze znoszą znaczne mrozy.
Przylaszczka (Hepatica Mill.) – rodzaj roślin z rodziny jaskrowatych. W Polsce występuje tylko 1 gatunek – przylaszczka pospolita Hepatica nobilis, zarazem będąca gatunkiem typowym rodzaju. Rośliny występują na półkuli północnej w klimacie umiarkowanym. Według pierwszych ujęć systematycznych (Linneusza) i wielu nowych rodzaj Hepatica nie jest wyróżniany. Traktowany jest jako synonim rodzaju zawilec (Anemone), do którego włączani są wszyscy przedstawiciele. W systematykach wyróżniających rodzaj zalicza się tu ok. siedmiu gatunków, różne ich liczby powstają w zależności od traktowania niektórych taksonów w randze odmian, podgatunków lub gatunków.
