Çəmən taxtabitisi (lat. Lygus pratensis L) - Buğumayaqlılar tipinin Yarımsərtqanadlılar və ya Taxtabitilər dəstəsinə aid olan növ.
Çəmən taxtabitisi əsas yem otlarına zərər verir. Qorxulu zərərverici hesab olunur. Çəmən taxtabitisinin bədəni uzunsov dairəvi olub, üzəri batıq nöqtələrlə örtülüdür. Bığcıqları bədəndən qısadır. İkinci buğumun sonu bir qədər yoğunlaşmışdır. Bədəninin rəngi çox dəyişkən olub, yaşılımtıl-sarıdan tutqun bozumtul rəngə qədər dəyişməklə üstündə qırmızımtıl və ya qəhvəyi ləkələr olur. Bel qabağı üzərində 4, başın üzərində isə 3 tutqun xətt vardır. Bədəninin uzunluğu 5-7,5 mm-dir.[1] Bu taxtabitilərin yumurtası 1 mm uzunluğunda olub, bardaqşəkillidir. Üst tərəfində qapaqcığı vardır. Yumurtaları bitkinin gövdəsi və ya toxuması içərisində elə qoyurlar ki, qapaqcıq həmişə xaricdə qalır. Bu növ yetkin formada tökülmüş xəzlərin, bitki qalıqlarının və ağac qalıqlarının altında qışlayır. Çəmən taxtabitisi erkən yazda (aprelin əvvəllərində) digər taxtabitilər kimi qışlama yerindən çıxır. Çəmən taxtabitisi müxtəlif növ bitkilərlə qidalanır. O, tarla bitkilərindən xaşıya, qara yoncaya, kartofa, çuğundura, noxuda, bağ bitkilərindən əriyə, almaya, armuda, çiyələyə, bostan bitkilərindən xiyara, gül kələmə və başqalarına zərər verir. Bu taxtabitinin müxtəlif növ bitkilərlə qidalanmasının səbəbi bu bitkilər üzərində bütün vegetasiya dövrü cavan zoğların olmasıdır. Payıza yaxın sahələrdə bu növün miqdarı daha çox olur. Azərbaycan şəraitində bu növ ildə 2-dən çox nəsil verir. Yazda qoyulmuş yumurtadan çıxan sürfələrin inkişafı 30-35 günə başa çatır. Yayda qoyulmuş yumurtaların inkişafı isə 25 gün çəkir. Birinci nəsil sürfələr iyunun birinci yarısında, ikinci nəsil sürfələr iyulun ortalarında və üçüncü nəsil sürfələr isə avqust və sentyabr ayında yetkin formaya keçir. Havalar isti keçdikdə taxtabitilər çox fəal olur. Zədələnmə nəticəsində bitkinin normal inkişafı pozulur.
Çəmən taxtabitisi ən geniş yayılmış növlərdən biridir. Avropa, Asiya, Çində, Yaponiya və Şimali Amerikanın hər yerində yayılmışdır. Azərbaycanda ən geniş yayılmış növlərdən biridir. Bu növə respublikamızın bütün düzən, dağətəyi və dağlıq rayonlarında təsadüf edilir.
Çəmən taxtabitisi (lat. Lygus pratensis L) - Buğumayaqlılar tipinin Yarımsərtqanadlılar və ya Taxtabitilər dəstəsinə aid olan növ.
Die Gemeine Wiesenwanze (Lygus pratensis) ist eine Wanze aus der Familie der Weichwanzen (Miridae).
Die Wanzen werden zwischen 5,8 und 7,3 Millimeter lang und haben einen ovalen Körper, der leicht abgeflacht ist. Die Männchen sind hell rotbraun bis dunkelrot, die Weibchen sind dagegen grün und bräunlich gefärbt. Das Weibchen hat ein hellgrünes Halsschild auf dem an den Seiten je ein dunkler Fleck sitzt. Das Halsschild des Männchens ist zwar auch in der Grundfärbung grün, es überwiegt aber ein bräunliches Fleckmuster, das mit dem Grün teilweise verläuft. Das Schildchen Scutellum ist bei beiden Geschlechtern herzförmig und sticht mit einem sehr hellen grün deutlich hervor. Der vordere Teil des Schildchens, der die dreieckige Form ergänzt ist dunkelbraun. Die zusammengefalteten Flügel sind am hinteren Teil des Hinterleibs deutlich erkennbar, da sie nicht von den Hemielytren abgedeckt werden.
Die Tiere kommen in ganz Europa, Asien und Nordamerika vor. Die Gemeine Wiesenwanze besiedelt vor allem warme, offene und halbschattige Lebensräume und ist regelmäßig auf wildkrautreichen Äckern, Brachen und in Ruderalfluren zu finden. Zuweilen lebt sie auch an schattigen, feuchten Waldstandorten. Sie leben bevorzugt in der Krautschicht, seltener auch auf Laubgehölzen.
Sowohl die Larven als auch die erwachsenen Tiere (Imagines) saugen den Saft verschiedener krautiger Pflanzen, aber auch Nektar von Blüten. Die Imagines können sehr gut, auch über weite Strecken fliegen. Sie unternehmen oft weite Ausbreitungsflüge nach dem Winter. Sie werden in der Nacht durch künstliches Licht angelockt.
Die Weibchen legen ihre Eier im Mai und Juni mit Hilfe ihres Legeapparates oft in Blütenknospen oder andere Pflanzenteile. Die anfangs rundlichen und hellen Larven leben gesellig. In den späteren Larvenstadien sind sie völlig grün und in ihrer Körperform stark rundlich. Man kann sie leicht mit Blattläusen verwechseln. Sie saugen unermüdlich an ihren Wirtspflanzen und können dadurch Schäden verursachen, wobei die Blätter der Pflanzen vertrocknen oder Missbildungen an den Pflanzen entstehen. Die Entwicklung der Larven verläuft sehr schnell, im Juli ist die neue Generation schon ausgewachsen. In warmen Gegenden und günstigen Jahren wird eine weitere Generation ausgebildet. Die erwachsenen Tiere überwintern in der Streu, in Moospolstern, Grashorsten oder unter loser Borke.
Schlupfwespen, besonders der Gattung Peristenus, suchen aktiv nach jungen Larven der Wanzen und legen in diese ihre Eier ab. Die Schlupfwespenlarven fressen ihren Wirt von innen auf.
Auf den folgenden Bildern sind mehrere Entwicklungsstadien der Gemeinen Wiesenwanze als Nymphe zu sehen.
Die Gemeine Wiesenwanze (Lygus pratensis) ist eine Wanze aus der Familie der Weichwanzen (Miridae).
Dala qandalasi (Lygus pratensis L.) — hammaxoʻr hasharot; D.q.ning kattaligi 3,5—4 mm, rangi yashil, qora naqshlari, qanotining ustki qismida, koʻkragining ost tomonida dogʻlari bor. Tanasi choʻziq, tuxumsimon. Lichinkasi kichikligi va qanotsizligi bilan voyaga yetgan qandaladan ajralib turadi. Tuxumi 1 mm. Qand lavlagi (nihollari va urugʻi), dukkakli oʻtlar, koʻpchilik tolali, moyli, dorivor, sabzavot va manzarali hamda gʻalla ekinlariga katta zarar keltiradi. Zararlangan shona, gul va mayda tugunchalar batamom toʻkilib ketadi, zararlangan koʻsaklarda botiq qora dogʻlar paydo boʻladi, mayda koʻsaklarning shakli qingʻir-qiyshiq boʻlib, tolasi yetilmay vaqtidan oldin ochiladi (hosil 60% gacha kamayishi mumkin). D. q. yetuk hasharot holatida turli oʻsimlik qoldiqlari ostida qishlaydi. Mavsumda 3—4 marta nasl beradi.
Kurash choralari: erta bahorda dalani begona oʻtlardan tozalash, kuzda esa zararkunanda shuvoqda toʻplanishini hisobga olib, qandalaga qarshi tegishli preparatlarni qoʻllash, ehtiyoj tugʻilganda D. q.ga qarshi detsis, super-zipak, simbush, siraks yoki fostak preparatlaridan birini belgilangan meʼyorda qoʻllash tavsiya etiladi.
Dala qandalasi (Lygus pratensis L.) — hammaxoʻr hasharot; D.q.ning kattaligi 3,5—4 mm, rangi yashil, qora naqshlari, qanotining ustki qismida, koʻkragining ost tomonida dogʻlari bor. Tanasi choʻziq, tuxumsimon. Lichinkasi kichikligi va qanotsizligi bilan voyaga yetgan qandaladan ajralib turadi. Tuxumi 1 mm. Qand lavlagi (nihollari va urugʻi), dukkakli oʻtlar, koʻpchilik tolali, moyli, dorivor, sabzavot va manzarali hamda gʻalla ekinlariga katta zarar keltiradi. Zararlangan shona, gul va mayda tugunchalar batamom toʻkilib ketadi, zararlangan koʻsaklarda botiq qora dogʻlar paydo boʻladi, mayda koʻsaklarning shakli qingʻir-qiyshiq boʻlib, tolasi yetilmay vaqtidan oldin ochiladi (hosil 60% gacha kamayishi mumkin). D. q. yetuk hasharot holatida turli oʻsimlik qoldiqlari ostida qishlaydi. Mavsumda 3—4 marta nasl beradi.
Kurash choralari: erta bahorda dalani begona oʻtlardan tozalash, kuzda esa zararkunanda shuvoqda toʻplanishini hisobga olib, qandalaga qarshi tegishli preparatlarni qoʻllash, ehtiyoj tugʻilganda D. q.ga qarshi detsis, super-zipak, simbush, siraks yoki fostak preparatlaridan birini belgilangan meʼyorda qoʻllash tavsiya etiladi.
Lygus pratensis is a species of plant bug belonging to the family Miridae.[2][3]
This species can be found in most of Europe, in Africa, in Northern Asia (excluding China) and in the Indomalayan realm.[1][4] These bugs prefers heaths, hedge rows and meadows [5][6](hence the species name pratensis, meaning of a meadow).
Lygus pratensis can reach a length of 6.1–7.3 millimetres (0.24–0.29 in) in males, of 5.8–6.7 millimetres (0.23–0.26 in) in females.[6] The color pattern and markings of these plant bugs vary greatly. Color may be green, brown or reddish. Usually the males are light reddish-brown to dark red, while the females are green and brownish-colored. The body is oval in shape and slightly flattened. The scutellum is heart-shaped in both sexes. The wings are clearly visible, as they are not completely covered by the hemielytra. Eyes, legs and antennae are usually reddish. These bugs can be identified mainly on the basis of the fine details of the corium.[7]
This species is very similar to Lygus wagneri, but usually it is slightly larger, has longer membrane and a more densely pubescent corium. It is also quite similar to Lygus maritimus and Lygus rugulipennis.[7]
Lygus pratensis is a sap-sucking species. Both the larvae and the adults suck the juice of different herbaceous plants, but also nectar of flowers (especially of Leucanthemum vulgare and Tanacetum vulgare). They are polyphagous, mainly feeding on juices of Ranunculus acris, Raphanus raphanistrum, Linaria vulgaris, Calluna vulgaris and of various Asteraceae species, but also on Aphididae species.[6]
This species is considered a pest. Adults are present all year,[7] with one or two generations. The adult insects overwinter in the litter, in moss or under barks.
The females lay their eggs in May and June in flower buds or other plant parts. The tiny eggs are round and white and are deposited in groups. The larvae initially are small, round and bright. In the later stages the larvae are completely green and they can easily be confused with aphids.
They grow quickly and are very harmful for the plants. A good biological control is represented by the parasitic wasps of the genus Peristenus that actively seek the nymphs and lay an egg inside them. When the egg hatches the wasp larva eats the living nymph from the inside.[6][8][9]
Lygus pratensis is a species of plant bug belonging to the family Miridae.
Nurme-rohulutikas (Lygus pratensis) lutikaliste alamseltsi kuuluv putukaliik.
Putukat on ka Eestis.[1]
Nurme-rohulutikas (Lygus pratensis) lutikaliste alamseltsi kuuluv putukaliik.
Putukat on ka Eestis.
Lygus pratensis est une espèce d'insectes hétéroptères (punaises), de la famille des Miridae, de la sous-famille des Mirinae et de la tribu des Mirini. Elle est présente en Europe, où on la trouve dans une large diversité de plantes herbacées et arbustives[1].
Cette punaise est phytophage[1].
C'est une espèce qui hiverne à l'état adulte[1].
Lygus maritimus est semblable mais a une ponction irrégulière sur le corium contrairement à Lygus pratensis[2].
Lygus pratensis est une espèce d'insectes hétéroptères (punaises), de la famille des Miridae, de la sous-famille des Mirinae et de la tribu des Mirini. Elle est présente en Europe, où on la trouve dans une large diversité de plantes herbacées et arbustives.
De weidewants of weideschaduwwants (Lygus pratensis) is een wants uit de familie blindwantsen (Miridae). De naam weidewants wordt voor wel meer soorten uit de familie gebruikt, maar deze soort is bekender. Abusievelijk wordt de soort weleens tot de familie Lygaeidae gerekend.
De wants wordt ongeveer 3 tot 6 millimeter lang en de kleur varieert sterk; zowel groene, bruine als rode exemplaren komen voor, ook de tekening kan sterk uiteenlopen. Toch is de soort zeer eenvoudig te herkennen aan het scutellum; het driehoekige schildje op het midden van de rug. De weidewants heeft hier een lichte hartvormige vlek die vrijwel altijd sterk afsteekt. Het lichaam is ovaal van vorm en vrij plat, de vliegvleugels steken aan de achterzijde duidelijk uit. De ogen, poten en de sprieterige tasters zijn meestal rood van kleur.
De weidewants heeft een groot verspreidingsgebied en komt voor in grote delen van Europa, noordelijk Afrika, Azië, Siberië, en China. Het is een goede vlieger die enorme afstanden kan afleggen en 's avonds op licht afkomt. Het is een plantensap-zuigende soort die veelal op kruidachtige planten wordt aangetroffen, en wordt hierom beschouwd als een plaaginsect. In warmere streken kent de wants twee cycli per jaar, in koelere landen als Nederland en Groot-Brittannië slechts één generatie, in Nederland komt de soort voornamelijk voor in het zuiden.
Ook het afzetten van de eitjes beschadigt een plant; deze worden in het plantenweefsel afgezet met de legbuis van de vrouwtjes. De minuscule eitjes zijn rond en wit en worden in groepen afgezet. De nimfen zijn klein, rond en altijd groen waardoor ze lijken op bladluizen. Vooral de nimfen doen de hele dag niets anders dan zich zo snel mogelijk volzuigen met plantensappen, ze groeien snel en zijn zeer schadelijk. Met name als de wants in kassen zijn gang kan gaan zijn de gevolgen groot omdat de omstandigheden niet alleen ideaal zijn voor de geteelde planten; de wants geniet een ideale temperatuur en heeft geen vijanden. De schade uit zich in opgekrulde bladeren, misvormingen en verkleuringen van bladeren of andere plantendelen.
Goede biologische bestrijdingsmiddelen zijn sluipwespen uit het geslacht Peristenus, die actief naar de nimfen zoeken en er een ei in leggen met de legbuis als ze er een tegenkomen. Daarna gaat de sluipwesp weer haar eigen gang, en laat de nimf ogenschijnlijk onbeschadigd achter. Als het ei echter uitkomt eet de wespenlarve de nimf levend en van binnenuit op.
De weidewants of weideschaduwwants (Lygus pratensis) is een wants uit de familie blindwantsen (Miridae). De naam weidewants wordt voor wel meer soorten uit de familie gebruikt, maar deze soort is bekender. Abusievelijk wordt de soort weleens tot de familie Lygaeidae gerekend.
Multimedia w Wikimedia Commons Zmienik ziemniaczak (Lygus pratensis) – owad z rzędu pluskwiaków (Heteroptera), zaliczany do rodziny tasznikowatych (Miridae)[2].
5,8-6,7 mm. Bardzo trudny do odróżnienia od 4 pozostałych gatunków z rodzaju Lygus, które żyją w Polsce[3]. Często cechy pozwalające na identyfikację tych pluskwiaków są widoczne jedynie pod dużym powiększeniem. Szczególnie podobny jest do niego Lygus wagneri[4].
Region Palearktyczny. Występuje licznie w różnych środowiskach[2].
W ciągu roku wydaje jedno lub dwa pokolenia. Zimujące owady dorosłe pojawiają się wczesną wiosną (marzec, kwiecień). Spotkać go można na roślinach drzewiastych oraz wrzosach[2].
Zmienik ziemniaczak (Lygus pratensis) – owad z rzędu pluskwiaków (Heteroptera), zaliczany do rodziny tasznikowatych (Miridae).
Travniška stenica (znanstveno ime Lygus pratensis) je vrsta travniških stenic,[2][3] ki je škodljivec na poljih in vrtovih.
Odrasli samci dosežejo dolžino med 6,1 in 7,3 mm, samice pa med 5,8 in 6,7 mm.[4] Obarvanost in vzorci so pri tej vrsti zelo različni, od zelene do rjave in rdečkaste. Samci so običajno svetlo rdeče-rjave, samice pa zelene do rjavkaste barve. Imajo rahlo sploščeno, ovalno telo. Ščitek ima pri obeh spolih srčasto obliko. Krila so jasno vidna in niso v celoti pokrita s pokrovkami. Oči, noge in tipalnice so običajno rdečkaste barve.
Travniške stenice so polifagi, ki se pretežno hranijo z rastlinskim sokom, pri čemer poškodujejo rastlino, zaradi česar veljajo za škodljivca. Poleg tega se občasno hranijo tudi z medičino, predvsem na travniški ivanjščici in navadnem vratiču. Najraje srkajo sokove ripeče zlatice, njivske redkve, navadne madronščice, jesenske vrese in različnih nebinovk. Občasno lovijo tudi listne uši.[4]
Pojavljajo se vse leto,[5] običajno v eni ali dveh generacijah. Prezimijo imagi med odpadlim listjem, v mahu ali pod drevesno skorjo.
Samice okrogla bela jajčeca odložijo v skupinah v popke ali druge dele rastlin med majem in junijem. Izležejo se male okrogle svetle ličinke, ki preidejo skozi več faz. V zadnjih fazah so zelene barve in so na prvi pogled podobne listnim ušem. Učinkovito sredstvo biološkega nadzora so parazitske ose iz rodu Peristenus, ki odlagajo svoja jajčeca v ličinke travniških stenic. Po izleganju osja ličinka od znotraj poje svojega gostitelja.[4][6][7]
Vrsta je prisotna po večini Evrope ter po Afriki, bližnjem vzhodu in severni Aziji (brez Kitajske).[1][8] Zadržujejo se predvsem po travnikih in živih mejah [9][4]
Travniška stenica (znanstveno ime Lygus pratensis) je vrsta travniških stenic, ki je škodljivec na poljih in vrtovih.
