Apīnīs (luotīnėškā: Humulus lupulus) ī tuokis augals, muokslėškā prigolons kanapėnėm augalam (Cannabaceae).
Ta ī daugiametė vėjuoklė, katra ėšaug lėg 8 m aukštoma. Šaknės apīnė būn daugiametė, vuo strombrē (vėrkštis) kuožnās metās žela naujės. Ont stombrė būn tuoki kėbokā, katrās apīnīs keberuojas par medius, tuoras, krūmus. Lapā 8-15 cm ėlgoma, skiautieti (ėš 3-5 daliū), dontītās kraštās. Apīnē žīdia nug bėrželė lėg rogpjūtė narīškēs žėidokās, katrūs apdolkėn vies. Muoterški žėidā būn ont vėina augala, vuo vīrėški ont kėta, tūdie ka sonuoktom sporgā, rēk ka abījū gėmėniū apīnio augtom šalėmās. Vaisios apīnė ī tuokis žalis sporgs, katros ešruod kap minkštos kankuoriežis (ba so žvīnalēs). Nūnuokst tėi sporgā par rogpjūti-siejė.
Apīnē aug lapoutiu ė skojoutiu medies, īpatingā medies opiu krontūs. Tonkē augėnams šalėp nomū, gīvenėmūs.
Ėš apīnė sporgu taisa alu, kartė erbata, katra vēk kap ospakajuoncā, paded ožmigtė. Apīnė vėrkštis tink vėrvėm pintė.
Chmiél (Humulus lupulus) – to je wielelatnô roscëna z rodzëznë kònoplowatëch (Cannabaceae). Òn rosce m. jin. na Kaszëbach.
Tekst üüb Öömrang Echt hoop (Humulus lupulus) as en plaant uun det famile faan a henepplaanten (Cannabaceae). Diar woort biir faan maaget. Hoop woort uk uun a medesiin iinsaat.
Hoopplaanten
Hoopfrüchten
Ual hooppres
Echt hoop (Humulus lupulus) as en plaant uun det famile faan a henepplaanten (Cannabaceae). Diar woort biir faan maaget. Hoop woort uk uun a medesiin iinsaat.
Hmelj (lat. Humulus lupulus) jeste biljka penjačica iz porodice Cannabaceae, red Rosales (ranije smještena u zaseban red Urticales), koja svakog proljeća niče ponovo iz, na hladnoću otpornog, rizoma. Udomaćen je u umjerenim područjima sjeverne hemisfere.[1]
Cvjetne šišarke hmelja koriste se u proizvodnji piva, kojem daju specifičnu gorčinu i aromu. U ovu svrhu koriste se samo šišarke kultiviranih sorti biljke. Mladi izdanci divlje biljke su jestivi.
Raste do 6 metara u visinu. Listovi su mu troprsti ili petoprsti. Šišarke hmelja su jajaste, lahke, rastresite cvasti, duge 3-4cm, široke oko 2 cm, nešto pljosnate, i gorkog ukusa, prijatnog svojstvenog aromatičnog mirisa. Šišarke se lijepe za prste.[2] Biljka se veoma često koristi i u narodnoj medicini.
U proizvodnji piva koriste se ženski cvjetovi biljke, koji imaju oblik zelenih češera. Oni se u pivo dodavaju kako bi dodali gorčinu i balansirali slatkoću dobijenu od slada te kako bi pivu dali svoju aromu.
Hmelj (lat. Humulus lupulus) jeste biljka penjačica iz porodice Cannabaceae, red Rosales (ranije smještena u zaseban red Urticales), koja svakog proljeća niče ponovo iz, na hladnoću otpornog, rizoma. Udomaćen je u umjerenim područjima sjeverne hemisfere.
Cvjetne šišarke hmelja koriste se u proizvodnji piva, kojem daju specifičnu gorčinu i aromu. U ovu svrhu koriste se samo šišarke kultiviranih sorti biljke. Mladi izdanci divlje biljke su jestivi.
Hommel (Nederlands: hop(pe)) is e twèslachtige plante va de Cannabaceae-familie.
De plante wos tot voe kort vôornoamelyk ekwikt vour in bier te doen. In de knops zit er e stoffe (lupuline, e geelachtige poere) die e zeure smoake gift an 't bier. 'n Dag va vandoage gebruukn ze hommel ouk mêer e mêer vour in medicamentn te doen. 't Bestoan oek zaksjes en hoofdkussens, evuld mi hommel. Dat zoudt e nateurlik slapmiddel zyn.
In Belgie zyn de streekn van Oalst (Ôost-Vloandern), Asse (Vlams-Brabant) e surtout dedie va Poperienge styf ekend voe nundern hommel. In 't buutnland zyn Duutsland en Tsjechië ekend.
Vôorn da ze hommel in bier dein om e smaksje an 't bier te geevn, dein ze d'r gruut in. Gruut is e miengelienge va kruudn. Round de joarn 800 kwaamn ze in Duutsland op 't gedacht om e bitje hommel in bier te doen om 't langer te kunn bewoarn.
In de streke va Poperienge leevnde z'in de Middelêeuwn va de loakenhandel. Moa deur de polletiek van Iengeland moestn ze achter een andere maniere zoekn voe commerce te doe. Hommel wos d'oplossienge. Sedert de 15st'n êeuw wos hommel hier intensif verbouwd. 't Uutzicht va Poperienge gienk nôoit nog 't zefste zyn...
In 'n 20stn êeuw goenk het van kwoad noar erger mi de hommelproduucsje in Poperienge. In 2006 woarn d'r in Poperienge nog moar e goe 30 boern voer een areoal va 176 hectoarn. De reddieng zou nu Menohop kunn zyn. Want an 'n unief va Gent en z'ontdekt dat er in hommel 'fenooln' zittn die styf trekkn op 't vrouwelik hormoon oestrogeen. Menohop is e medicament da de oengemakkn va vrouwn in de menopauze zou kunn verhelpn.
In 'n wienter goan de bovenste dêeln va de plante dôod, moa de wortels overleevn. Mi 'n uutkom groein der scheutn an de wortels: die scheutn zyn e delicatesse. De scheutn zyn eleid roend droadn en klemmn omhoge. Tusschn april en juli groeit de plante 't mêest: de rankn kunn toen otmets 30 santemeter groein op êen dag. Begun juli stopt de plante mi groein e begunt ze te bloein. De vrouwelike bloemn groein uut tout 'knops'.
Te laste begun september begunt 'n hommelpluk. Vroeger dein ze da met 'n hand. In 'n oudn tyd dei olleman mei an 'n hommelpluk. Da wos zwoar werk - surtout a 't rinde, want toe lein je n'hann oopn va de rankn. Om d'ambiance d'r in 't houn, zoengn de plokkers liedjes. Dit is 't êeste refring van e bekend liedje:
Toen da de pluk ouk mi machienn koste gebeurn, in de plekke va manueel, wos 't er in Poperienge e firma die e masse machienn efabriceerd het: Allaeys. In de joarn '60 exporteernde ze ouk na Duutsland, en dat is toch opmerkelik omda Duutsland vele keirs grodder is. Ze produceernde ounder anger de Allaeys Junior, Allaeys Senior, Allaeys Europa Super (koste 240 à 270 rankn ter eure plokkn), Allaeys Compact en Saxo. De firma Allaeys is oendertusschen wel failliet egoan.
Achter 'n plok droogn ze de knops vorzichtjes uut mi warme luchtbloazers. Anders zou 'n hommel ol zêre beschimmeln. A ze droge enoeg is, pressen ze 'n hommel tope in juutn ballo's (da noemn ze zwyns).
Om de drie joar (2005, 2008, 2011,...) goat er in Poperienge in september e stoet uut die e masse vook trekt. Olles stoat toen nateurlik in 't têekn va 'n hommel. D'r zyn ouk fêesten, en ze verkiezen e Hoppekeuneginne.
Hommel (Nederlands: hop(pe)) is e twèslachtige plante va de Cannabaceae-familie.
De plante wos tot voe kort vôornoamelyk ekwikt vour in bier te doen. In de knops zit er e stoffe (lupuline, e geelachtige poere) die e zeure smoake gift an 't bier. 'n Dag va vandoage gebruukn ze hommel ouk mêer e mêer vour in medicamentn te doen. 't Bestoan oek zaksjes en hoofdkussens, evuld mi hommel. Dat zoudt e nateurlik slapmiddel zyn.
In Belgie zyn de streekn van Oalst (Ôost-Vloandern), Asse (Vlams-Brabant) e surtout dedie va Poperienge styf ekend voe nundern hommel. In 't buutnland zyn Duutsland en Tsjechië ekend.
Hop (Humulus lupulus) saka basa Inggris utawa basa Walanda, iku sawijining tetuwuhan sing dienggo nggawé bir. Hop iku pait rasané lan mbiyèn-biyèné dienggo ngawètaké bir supaya tahan suwé. Tetuwuhan hop iku ana sing lanang lan ana sing wadon.
Hop (Humulus lupulus) is ne plaante oet de hennepfemilie (Cannabaceae). De plaante wörd oonder mear as medisien ebroekt en as oonderdeel van beer. Vuur in n proonkhof he'j ook de cultivar humulus lupulus 'Aureus' met gooldgel blad.
Hop is ne kroedachtige, rechtsdreeinde slingerplaante, dee as in et weeld gröait in Neerlaand en België. de kenmoarknde beln dee as in et noajoar an de vrouwelike plaante gröait, en öare bleume zeent, hebt de meansken et meeste an. Op disse hopbeln zitt de kliern dee as nen öllieachtigen bittern stof anmaakt.
De bittere stofn oet de hop (lupuline) wordt ebroekt in n beer. In et verleden deedn ze det dr duurhen um et länger te könn bewoarn, mear rechtevoort is iederene zo an den smaak eweandt, det leu meant det beer nit zoonder kan. Vuural pils, Engelse bitters en wat Belgiese spesjaalbeers hebt völle hop. Slim hoppige Neerlaandse beers zeent Amstel 1870, Brand UP, Jopen Hoppen en Christoffel Bier. Belgiese zeent Christal Alken en Stella Artois en in Duutslaand he'j Beck's, Jever en DAB. Het belgiese hogegistingsbeer XX Bitter is ne anklach teegn den al zeuter wordenden Westersen smaak.
Vuur hoesbrouwers (vuur de leefhebberieje) kö'j zäkke hop haaln bie bepoalde drogistn of zelfbrouwweenkels.
Vuur et Belgiese Lambiek gebrok n brouwer oawerjoarsen hop, woervan't de vlochtige bitterstofn vervlöagn zeent, mear den't alle aandere hopkenmoarkn nog inhef.
In et geheel wördn dr in 2005 ongevear 80.000 ton hop in et joar binn ehaald van 55.000 beunder laand oawer de hele wearld. In Vlaandern deedn ze hop verbouwn in de strekke roondumme Aalst en Asse woer't de leste hopboer dr met oetskeaidn in 2003. Ze doot nog hop verbouwn in n Westhook roondum Poperinge (woer't ze et hommel neumt), mear duur ne stoarke priesstried met et boetnlaand neamp et hier stöadig of de leste tied. In Neerlaand deedn ze vroger ook hop verbouwn, zo as in Skiendel en Peaize, det van et zesteende töt et achtteende joarhoonderd bekeand steund as et hopdoarp van neerlaand. Behaalve n hopmuseum en verskeaidene verwiezings is dr doar niks mear van oawer. Seend 1997 doot ze wier hop kweekn in Riemerstok in Limbörg.
In Duutslaand doot ze, a'j et vergeliekt met vroger, nog weainig hop verbouwn. Toch is et met mear as 18.000 beunder nog aait et grötste hoplaand van de wearld. De meeste hop wörd in Duutslaand ekweekt in de Hallertau in Bäjern, en et Schussental tusken Tettnang en Roawnsbörg in n Duutsen deelstoat Baden-Württemberg.
In et Noord-Westn van de Verenigde Stoaten, en dan vuural in de stoat Washington, doot ze ook nog völle hop kweekn. Ze hebt doar n kwart van de wearldkweek in haandn. Hier doot ze kweekn met nieje soortn, dee as körtere stelns hebt. Hierduur' is n oogst makkeliker en goodkeuper. Normale hop kan van zesse töt neegn meter laank wordn. De nieje soortn wordt nit länger as twee meter.
n Bestn hop keump vandaag an n dag oet Tsjechië (Bohemen) en Hongarieje.
De weelde hop gröait et beste in nen vochtigen stikstofriekn boadem, zo as bievuurbeeld in bos met völle bekn, mear eawnzogood an bosreande en buskes met nen dreugn boadem. Oet nen dikn wörtelkloetn gröait verskeaidene stelns, dee as in pärke en heuwe aandere plaantn makkelik verstikn köant. Doarumme wordt ze, boetn de beerkweek umme, wal as roedsoorte zeen, en zo gaauw meugelik vort edoan. Dit is vake nog froai lastig, umdet hop zik via zinne wörtels ook oondergroonds vuurtplaantn kan.
Hop is ene van de hardstgröainde plaantn van de wearld, met nen gemiddelden snelheaid van 10 cm op n dag. Op zien längst kan'e 8 meter wordn. Ne plaante wörd ongevear 12 töt 20 joar oold.
Rechtevoort doot ze hop ook op ne nieje manere gebroekn; de hopskötte wordt as deftig lekkerniejken serveert, en zeent te vergeliekn met taugee en alfalfa. Disse skötte wordt al estökn as ze nog egee nit boawn de groond oetkomt. Duur n kortn en intensieven zorg dee as disse skötte neudig hebt, zeent ze onmeundig deur.
t Lastige van et kweekn van hop, is det de kwaliteat van de lupuline ofneamp as n bloom van de vrouwelike plaante bevrucht is. Doarumme is et in völle kweekgebeedn bie de wet verplicht det alle männelike plaantn zo gaaw meugelik vort edoan wordt. De zöaks hebt noa de bevruchting lipiden in, dee as zorgt det n beerbroes ofbrekt, dus det n beer 'dood' geet.
n Oogst van hop geet begin noajoar an.
Hop kan ebroekt wordn as medisien: et gef röste en woarket sloapopweknd. Hierumme wörd et wal es duur de tee edoan. Hop hef doarboawn nog fenolen in, dee as stoark op et vrouwelike hormoon oestrogeen liekt. Et kan doarduur verlechnd woarkn vuur vrouwleu dee as in n oawergaank zitt. De Universiteat van Geant hef dr zelfs oonderzeuk noar edoan, en n medisien Menohop oet ebracht.
Hop-steln
Männelike plaante
Männelike plaante
vrouwelike plaante
Hop (Humulus lupulus) is ne plaante oet de hennepfemilie (Cannabaceae). De plaante wörd oonder mear as medisien ebroekt en as oonderdeel van beer. Vuur in n proonkhof he'j ook de cultivar humulus lupulus 'Aureus' met gooldgel blad.
Hop is ne kroedachtige, rechtsdreeinde slingerplaante, dee as in et weeld gröait in Neerlaand en België. de kenmoarknde beln dee as in et noajoar an de vrouwelike plaante gröait, en öare bleume zeent, hebt de meansken et meeste an. Op disse hopbeln zitt de kliern dee as nen öllieachtigen bittern stof anmaakt.
De bittere stofn oet de hop (lupuline) wordt ebroekt in n beer. In et verleden deedn ze det dr duurhen um et länger te könn bewoarn, mear rechtevoort is iederene zo an den smaak eweandt, det leu meant det beer nit zoonder kan. Vuural pils, Engelse bitters en wat Belgiese spesjaalbeers hebt völle hop. Slim hoppige Neerlaandse beers zeent Amstel 1870, Brand UP, Jopen Hoppen en Christoffel Bier. Belgiese zeent Christal Alken en Stella Artois en in Duutslaand he'j Beck's, Jever en DAB. Het belgiese hogegistingsbeer XX Bitter is ne anklach teegn den al zeuter wordenden Westersen smaak.
Vuur hoesbrouwers (vuur de leefhebberieje) kö'j zäkke hop haaln bie bepoalde drogistn of zelfbrouwweenkels.
Vuur et Belgiese Lambiek gebrok n brouwer oawerjoarsen hop, woervan't de vlochtige bitterstofn vervlöagn zeent, mear den't alle aandere hopkenmoarkn nog inhef.
Ju Hoppe (Humulus lupulus) mäd do Hopranke. Ju fint foarallen Ferweendenge bie ju Bjoor-Häärstaalenge, wier ju dät Bjoor dän släiske Smoak rakt.
Ju Hoppe (Humulus lupulus) mäd do Hopranke. Ju fint foarallen Ferweendenge bie ju Bjoor-Häärstaalenge, wier ju dät Bjoor dän släiske Smoak rakt.
De Hoppen (Humulus lupulus) is ene tweehüsige Slingplant, de mit ehre Ranken bit to söss Meter hooch klattern kann. De echte Hoppen kummt as wilde Plant in vele Rebeden vun Europa vör, besunners in Büschen, wo de Bodden fuchtig is. De riepen, tappenförmigen Fruchtdolden dräägt an ehre Bläder Drüsen, de enen gälen, klevrigen Bitterstoff utscheedt. Dit Hoppenbitter deent in de Broereen darto, dat Beer sienen Smack to geven un to konserveren. De Anbo för de Beerbroereen warrt in Hoppegoorns in sünnige, stormsekere Lagen up depen, sandigen Lehmbodden bedreven. In'n Harvst warrt de teihn Zentimeter langen Steeklingen plant. Lange Stangen oder beter noch söss bet acht Meter hoge Gerüsten mit Draht stütt de Ranken. Wenn de Fruchttappen sik tosamentreckt un klevrig, grööngääl utseht, warrt de Planten daalreten, de Dolden vörsichtig afplückt un de gele bittere Kien insammelt. De Hööftanborebetten sünd in Süddüütschland, in Tschechien, in England un de USA.
De Hoppen (Humulus lupulus) is ene tweehüsige Slingplant, de mit ehre Ranken bit to söss Meter hooch klattern kann. De echte Hoppen kummt as wilde Plant in vele Rebeden vun Europa vör, besunners in Büschen, wo de Bodden fuchtig is. De riepen, tappenförmigen Fruchtdolden dräägt an ehre Bläder Drüsen, de enen gälen, klevrigen Bitterstoff utscheedt. Dit Hoppenbitter deent in de Broereen darto, dat Beer sienen Smack to geven un to konserveren. De Anbo för de Beerbroereen warrt in Hoppegoorns in sünnige, stormsekere Lagen up depen, sandigen Lehmbodden bedreven. In'n Harvst warrt de teihn Zentimeter langen Steeklingen plant. Lange Stangen oder beter noch söss bet acht Meter hoge Gerüsten mit Draht stütt de Ranken. Wenn de Fruchttappen sik tosamentreckt un klevrig, grööngääl utseht, warrt de Planten daalreten, de Dolden vörsichtig afplückt un de gele bittere Kien insammelt. De Hööftanborebetten sünd in Süddüütschland, in Tschechien, in England un de USA.
Li houbion, c' est ene plante ki crexhe dins les håyes ou k' est ahivêye esprès po vinde ås bresseus.
No d' l' indje e sincieus latén : Humulus lupulus
Li houbion crexheut dins les håyes, dilé les måjhons. C' est ene rampe ki vént åjheymint. On dit k' i rote tot seu.[1][2]
C' est ene plante diyoyike.
flormints måyes
flormints frumeles
Pol bresreye, on l' ahive dins ene houbionire.
On l' fwait monter so des stitches u pîces å houbion.
On rascod les flormints k' on lome les flotches u copales u plokete.
C' est ça ki dene si amerté al bire.
Houte di çoula, li houbion towe les microbes, et permete al bire di s' wårder pus lontins.
Divinltins, on magnive les copales di houbion, a môde des aspedjes. N a minme des efants ki les codént et les vinde.
Les båsheles prindént les longowès rampes po fé des coides a potchî.[3]
Li houbion, c' est ene plante ki crexhe dins les håyes ou k' est ahivêye esprès po vinde ås bresseus.
No d' l' indje e sincieus latén : Humulus lupulus
Humulus lupulus (common hop or hop) is a species o flouerin plant in the Cannabaceae faimily, native tae Europe, wastren Asie an North Americae.
El Humulus lupulus (en Bresà Luertìs, en Insübregh: Lu(v)ertìs[1] [2]), l'è giöna de le trè spéci de piànte del zèner Humulus, de la famìa de le Cannabaceae. Uriginària de Euròpa, Asia ucidentàla e Amèrica setentriunàla.
La vé de spès cunsideràda 'na piànta rampicànta ma la g'ha mìa gnè barbìs gnè nisü óter aparàcc per sta tacàda a 'n qualsiés sostègn, defat per stà sö drìta la g'ha 'n gamp gaiàrt asé per tignìla sö. Chèsto gamp el g'ha dei pelöm ultàcc en zó. L'è 'na piànta erbàcea perène che la pöl rià 'nfìna a òt méter de altèsa, co le fòie palmàde-lobulàde de 3 a 5 lòbui dentàcc. L'è 'na spéce diòica, che völ dì che i fiùr fèmina e màs·cc i se fà sö 'n piànte diferènte. I fiùr fèmina i vércc ciàr i se reönés en amèncc e i è dopràcc per dàga saùr e per fà dürà de piö la bìra. I fiùr màs·cc, zaldì virdizì, i fùrma 'na panucìna. El fröt l'è 'n achénio.
L'àcit del luertìs (àcidi α) el g'ha 'n lezér efèt antibiòtich cutra i batéri Gram puzitìf, e 'l favorés l'atività del leàt per la fermentasiù del móst de bìra. Per chèsto üzo se dopèra 'l fiùr fèmina mìa fecondàt. A la bàs de le sò brateöle, gh'è dele ghiàndole che le g'ha dét la lupulìna, che l'è l'ingrediènt che 'l ghe dà a la bìra 'l sò saùr amàr caraterìstich.
El Humulus lupulus (en Bresà Luertìs, en Insübregh: Lu(v)ertìs ), l'è giöna de le trè spéci de piànte del zèner Humulus, de la famìa de le Cannabaceae. Uriginària de Euròpa, Asia ucidentàla e Amèrica setentriunàla.
Lupulu (Humulus lupulus) nisqaqa huk siqakuq yuram. China tuktuntaqa sirwisatam ruranapaq llamk'achinchik.
Wikispecies nisqaqa qillqasqa p'anqayuqmi kay hawa: Lupulu
Lupulu (Humulus lupulus) nisqaqa huk siqakuq yuram. China tuktuntaqa sirwisatam ruranapaq llamk'achinchik.
Wšedny chmjel (Humulus lupulus) jo rostlina ze swójźby kónopjowych rostlinow (Cannabaceae).
Wšedny chmjel jo trajne zele, kótarež dośěgnjo wusokosć wót 200 až 400 cm. Rostlina jo wijuca wijawka.
Kijašk njaso w šesć rědach łazeńske kósmy a je pśeśiwo stojece łopjenaty. Wón jo napšawo wijucy.
Łopjena su tśilapate až pěślapate a zubate.
Kwiśo wót julija až do awgusta. Muske a žeńske kwiśonki stoje na rozdźělnych rostlinach. Muske kwiśonki njasu pěś zelenych kwiśonkowych łopjeńkow, stoje 5-10 dłujkich kisćach a maju pěś kwiśonkowych łopjeńkow a pěś proškowych łopjeńkow. Žeńske kwiśonkowe stołki su guste a šyškojte.
Rosćo źiwje w lěsach pódla rěckow, w krickach a na kšomach gólow ługowych łukow. Ma lubjej włožne abo mokše, wutkate zemje.
Wšedny chmjel (Humulus lupulus) jo rostlina ze swójźby kónopjowych rostlinow (Cannabaceae).
Гади колмак (лат. Humulus lupulus) — киндерчәләр төркеменә кергән үсемлекләр.
Төп актив матдәләре: хумулин, ачылыклар, полифеноль кушылмалар, эфир майлары.
Йомшак тынычландыру үзлегенә ия. Вадокордин, Ново-Пассит, Корваодин, Седавиь, Уролессан һ. б. дарулар составына керә.
Биологик актив өстәлмәләр составына керә.
Составында фитоэстроген (эстроген - хатын-кыз гормоны) - 8-перилнарингинин бар.
Сыра ясауда ис һәм тәм керткеч буларак.
Салатлар ясаганда.
Декоратив үсемлек буларак.
Гади колмак (лат. Humulus lupulus) — киндерчәләр төркеменә кергән үсемлекләр.
Звычайны хмель — шматгадовы від хмеля, пашыраны ва ўмераным поясе Паўночнага паўшар’я (у тым ліку ў Беларусі). Трапляецца ў вільготным лесе, хмызьняку і на беразе ракі. Павойнае, рабрыстае і полае сьцябло мае даўжыню да 10 мэтраў і адмірае на зіму. Лісьце супраціўнае, акруглае і лопасьцевае. Кветка дробная і аднаполая. Мужчынская кветка ў мяцельчатым суквецьці. Жаночая — у коласападобным. Прыквецьці жаночага суквецьця пасьля цьвіценьня разрастаюцца і ўтвараюць суплодзьдзі («шышкі»). Плод — арэшак. Суплодзьдзе («шышка») мае дае 22% смалістых рэчываў (лупулін) і выкарыстоўваецца замест дрожджаў у хлебапячэньні, як процігніласны сродак(en) у мэдыцыне, таксама ў піваварэньні. Слабы адвар хмелю выкарыстоўваецца для аднаўленьня сну пры бессані і крывятварэньня ў касе[1]. Сьцябло мае грубае валакно і йдзе на корм жывёле. Вырошчваецца як аздабленчая, алейная, валакністая, лекавая, прыпраўная і сыравінная сельскагаспадарчая культура[2].
Суплодзьдзе («шышка») хмеля зьмяшчае этэрны алей, горкія і дубільныя рэчывы, таму выкарыстоўваецца ў вырабе дрожджаў, касмэтыкі, лака, лекаў, піва і фарбы. Хмеляводзтва ўзьнікла ў 10 стагодзьдзі. На 2003 г. найбольшую плошчу пасеваў мелі Нямеччына (32%), ЗША (24%), Чэхія (10%), Кітай (8%), Японія, Украіна і Расея. У 1999 г. сусьветная плошча хмельнікаў перавышала 570 км², зь іх 64% у Эўропе. Вылучаюць 4 ступені гатункаў хмелю: А — найлепшы араматычны (найкаштоўнейшы), В — араматычны, С — непіваварны, D — горкі[3]. На 2012 г. сярэдняя сусьветная ўраджайнасьць хмелю складала каля 15 цэнтнэраў з гектара[1].
У 1970—80-я гады ў Беларускай ССР плошчы хмельнікаў былі ва ўсіх 6 абласьцях. На Беларусь прыпадала 0,3% сусьветнага вырабу хмеля, як у Канадзе, Карэі і Турэччыне. Унутранае хмеляводзтва забясьпечвала звыш 40% патрэбаў рынку Беларусі. У 1990-я гады працавала адна хмеляводчая гаспадарка, якая забясьпечвала 2% патрэбаў беларускага рынку. На 2003 г. у Беларусі вырошчвалі 5 замежных гатункаў пладаносных хмельнікаў на плошчы 50 га. Найбольшым вытворцам было беларуска-нямецкае прадпрыемства «Бізон» (вёска Замшаны, Маларыцкі раён, Берасьцейская вобласьць), заснаванае ў сакавіку 1993 году[4]. Імпарт пераважна ажыцьцяўляўся з Чувашыі (Прыволская фэдэральная акруга, Расея), дзе засяроджвалася таварная вытворчасьць хмелю ў Расеі (звыш 2,5 тыс. тонаў за год)[3]. На 2012 г. выраб хмелю ў Беларусі вырас да 9% ад патрэбы айчыннага рынку. Сярэдняя цана кіляграма хмелю складала каля $5. Найбольшыя плошчы займаў нямецкі гатунак хмелю(en) «Галертаўэр Магнум», які ўлучылі ў Дзяржаўны рэгістар гатункаў Беларусі. Устаноўка на 1 га слупоў і нацягваньне між імі стужкі для вырошчваньня хмелю каштавала ў сярэднім каля $5-7 тысячаў[1].
Звычайны хмель — шматгадовы від хмеля, пашыраны ва ўмераным поясе Паўночнага паўшар’я (у тым ліку ў Беларусі). Трапляецца ў вільготным лесе, хмызьняку і на беразе ракі. Павойнае, рабрыстае і полае сьцябло мае даўжыню да 10 мэтраў і адмірае на зіму. Лісьце супраціўнае, акруглае і лопасьцевае. Кветка дробная і аднаполая. Мужчынская кветка ў мяцельчатым суквецьці. Жаночая — у коласападобным. Прыквецьці жаночага суквецьця пасьля цьвіценьня разрастаюцца і ўтвараюць суплодзьдзі («шышкі»). Плод — арэшак. Суплодзьдзе («шышка») мае дае 22% смалістых рэчываў (лупулін) і выкарыстоўваецца замест дрожджаў у хлебапячэньні, як процігніласны сродак(en) у мэдыцыне, таксама ў піваварэньні. Слабы адвар хмелю выкарыстоўваецца для аднаўленьня сну пры бессані і крывятварэньня ў касе. Сьцябло мае грубае валакно і йдзе на корм жывёле. Вырошчваецца як аздабленчая, алейная, валакністая, лекавая, прыпраўная і сыравінная сельскагаспадарчая культура.
Хмељ или обичен хмељ (науч. Humulus lupulus) — вид цветно растение од семејството конопи (Cannabaceae) со потекло од Европа, западна Азија и Северна Америка. Растението е повеќегодишен ползавец кој расте рано напролет, извивајќи млади фиданки, а наесен овенува и се сведува на студоотпорен ризом.
Ова растение е главната состојка пивото и како такво нашироко се одгледува за потребите на пивната индустрија. Мирисливите цветни шишарки на пивото му даваат горчина, вкус и трајност.[1] Хмељот содржи органските соединенија мурцен, хумулен, ксантохумол, мирценол, линалоол, танин и смола.
Видот има пет разновидности:
Постојат стотици сорти. Најзастапен во градините како украсно растение е „златниот хмељ“ (сорта Aureus).
Хмељ во селото Љубојно
Хмељ или обичен хмељ (науч. Humulus lupulus) — вид цветно растение од семејството конопи (Cannabaceae) со потекло од Европа, западна Азија и Северна Америка. Растението е повеќегодишен ползавец кој расте рано напролет, извивајќи млади фиданки, а наесен овенува и се сведува на студоотпорен ризом.
Ова растение е главната состојка пивото и како такво нашироко се одгледува за потребите на пивната индустрија. Мирисливите цветни шишарки на пивото му даваат горчина, вкус и трајност. Хмељот содржи органските соединенија мурцен, хумулен, ксантохумол, мирценол, линалоол, танин и смола.
साधारण राज़क या साधारण हॉप (common hop) 'कैनाबेसीए' (Cannabaceae) जीववैज्ञानिक कुल के राज़क (ह्युमुलस) वंश की एक जाति है। इसके मादा और नर पौधे अलग होते हैं और मादा पौधे के शंकुनुमा फूलों का प्रयोग बियर बनाने में किया जाता है, जिसे वह स्वाद और ख़ुशबू प्रदान करते हैं, हालांकि इनसे कुछ कड़वाहट भी आ जाती है। इन फूलों का सार कीटाणु-नाशक भी होता है और उस से पेयों को संरक्षित भी किया जाता है। यह विश्व के समशीतोष्ण (टेम्परेट) इलाक़ों में लता के रूप में उगता है और भारत में यह हिमाचल प्रदेश और उत्तराखंड में उगाया जाता है।[1]
साधारण राज़क या साधारण हॉप (common hop) 'कैनाबेसीए' (Cannabaceae) जीववैज्ञानिक कुल के राज़क (ह्युमुलस) वंश की एक जाति है। इसके मादा और नर पौधे अलग होते हैं और मादा पौधे के शंकुनुमा फूलों का प्रयोग बियर बनाने में किया जाता है, जिसे वह स्वाद और ख़ुशबू प्रदान करते हैं, हालांकि इनसे कुछ कड़वाहट भी आ जाती है। इन फूलों का सार कीटाणु-नाशक भी होता है और उस से पेयों को संरक्षित भी किया जाता है। यह विश्व के समशीतोष्ण (टेम्परेट) इलाक़ों में लता के रूप में उगता है और भारत में यह हिमाचल प्रदेश और उत्तराखंड में उगाया जाता है।
ფშალეთაშნეშე ფსალე (ლათ. Humulus lupulus) — ართ დო მიარეწანიან ჟირჸუდეამი კარკატია ჩანარეფიშ გვარობა კიფიშობურეფიშ ფანიაშე. ფშალეშ ღერი კარკატია რე, ოთხწახნაკამი, 6 მეტრშახ სიგჷნძაშ გიოპონუს მიკმაღანკუ კანცხუამი ძიგირეფით. ლირული ჯინჯიშე მოურს ჰორიზონტალური გუმნაღელეფი, ნამუეფით ნოსქვეფწკჷმა იჯინჯებუ დო თეჸურეშე ივითარებუ ახალი დიხაშ ჟილენი ღერი. ფურცელეფი ფართე მარქვალიშბური ვარდა მოკვარკვალე, გჷნძეყერწამი რე, ნერჩწკჷმა გურიშობური, ედომუშამი ვარდა 3–5 თოთიშობურომანამი, კუნთხუეფს შხუკიბირა. ჟილენჸურე ფურცელეფი იჭიჭარებუ დო იუკაჭულებუ, ჟილეშე ბუჟუჟამი რე, გიმენჸურე ჯერღვეფიშ გოჸუნაფუს შხუწვანდამი ძიგირეფი. წოროფურცელეფი ლანცეტიშობური რე, დიდი ზჷმაშ, ართიანს მეხოლაფირი. ტვერიანამი პიოლეფი ფენჯგირეშობურო რე მუკობუნაფილი, ბუტკამი —მ კუნტა ლუბაშნერი დუდელეფო, ინოხენა 2 ართო საართე წორობიბლაშ ლუბას, თეშ მოხ, ირ პიოლს უღუ მუში წორობიბლეფი, ნამუეფით ჭყანიერო ირდუ დო მონდა დუდელა, თ.ჯ. ფშალეშ „კუკური“ 1,5–2 სმ სიდიდაშახ ონჭუ.
ჩანარი პიოლანს VI-VIII. ფშალე ჩანს ლამე აბანეფს, ტყაშპიჯეფს, ბართვონეფს, წყარმალუეფიშ ლეხერეფს, ეშმურს გვალაშ შქა ორტყაფუშახ — 1200 მეტრშახ ზუღაშ დონეშე. გოფაჩილი რე რაჭა-ლეჩხუმს, აფხაზეთის, აჭარას, ქართლის, კახეთის, სამაჩაბლოს, თრიალეთის. საქორთუოს გვარი ფშალე ართი გვარობათ რე წჷმორინაფილი. ორეწუალე ღანკით მოჸუნა ორტვინეფს დო ბაღეფს — ედომუშამ საქორთუოს. საართე გოფაჩუა — ბჟადალი ევროპა, ობჟათე აფრიკა, ოორუე დო ობჟათე ამერიკა, ავსტრალია, ჩინეთი, ცენტრალური აზია.
ფშალეთაშნეშე ფსალე (ლათ. Humulus lupulus) — ართ დო მიარეწანიან ჟირჸუდეამი კარკატია ჩანარეფიშ გვარობა კიფიშობურეფიშ ფანიაშე. ფშალეშ ღერი კარკატია რე, ოთხწახნაკამი, 6 მეტრშახ სიგჷნძაშ გიოპონუს მიკმაღანკუ კანცხუამი ძიგირეფით. ლირული ჯინჯიშე მოურს ჰორიზონტალური გუმნაღელეფი, ნამუეფით ნოსქვეფწკჷმა იჯინჯებუ დო თეჸურეშე ივითარებუ ახალი დიხაშ ჟილენი ღერი. ფურცელეფი ფართე მარქვალიშბური ვარდა მოკვარკვალე, გჷნძეყერწამი რე, ნერჩწკჷმა გურიშობური, ედომუშამი ვარდა 3–5 თოთიშობურომანამი, კუნთხუეფს შხუკიბირა. ჟილენჸურე ფურცელეფი იჭიჭარებუ დო იუკაჭულებუ, ჟილეშე ბუჟუჟამი რე, გიმენჸურე ჯერღვეფიშ გოჸუნაფუს შხუწვანდამი ძიგირეფი. წოროფურცელეფი ლანცეტიშობური რე, დიდი ზჷმაშ, ართიანს მეხოლაფირი. ტვერიანამი პიოლეფი ფენჯგირეშობურო რე მუკობუნაფილი, ბუტკამი —მ კუნტა ლუბაშნერი დუდელეფო, ინოხენა 2 ართო საართე წორობიბლაშ ლუბას, თეშ მოხ, ირ პიოლს უღუ მუში წორობიბლეფი, ნამუეფით ჭყანიერო ირდუ დო მონდა დუდელა, თ.ჯ. ფშალეშ „კუკური“ 1,5–2 სმ სიდიდაშახ ონჭუ.
ჩანარი პიოლანს VI-VIII. ფშალე ჩანს ლამე აბანეფს, ტყაშპიჯეფს, ბართვონეფს, წყარმალუეფიშ ლეხერეფს, ეშმურს გვალაშ შქა ორტყაფუშახ — 1200 მეტრშახ ზუღაშ დონეშე. გოფაჩილი რე რაჭა-ლეჩხუმს, აფხაზეთის, აჭარას, ქართლის, კახეთის, სამაჩაბლოს, თრიალეთის. საქორთუოს გვარი ფშალე ართი გვარობათ რე წჷმორინაფილი. ორეწუალე ღანკით მოჸუნა ორტვინეფს დო ბაღეფს — ედომუშამ საქორთუოს. საართე გოფაჩუა — ბჟადალი ევროპა, ობჟათე აფრიკა, ოორუე დო ობჟათე ამერიკა, ავსტრალია, ჩინეთი, ცენტრალური აზია.
