Linum bienne (lat. Linum bienne) - zəyrəkkimilər fəsiləsinin zəyərək cinsinə aid bitki növü.
İkiləpəlilər ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin. Linum bienne (lat. Linum bienne) - zəyrəkkimilər fəsiləsinin zəyərək cinsinə aid bitki növü.
Planhigyn blodeuol lluosflwydd yw Llin culddail sy'n enw gwrywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Linaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Linum bienne a'r enw Saesneg yw Pale flax.[1] Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Llin Culddail, Llin Glan y Môr.
Mae'r dail yn syml a'r blodyn yn ddeuryw. Ceir cyfeiriad at had llin yn chwedl Culhwch ac Olwen.
Planhigyn blodeuol lluosflwydd yw Llin culddail sy'n enw gwrywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Linaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Linum bienne a'r enw Saesneg yw Pale flax. Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Llin Culddail, Llin Glan y Môr.
Mae'r dail yn syml a'r blodyn yn ddeuryw. Ceir cyfeiriad at had llin yn chwedl Culhwch ac Olwen.
Der Zweijährige Lein (Linum bienne, Syn.: Linum angustifolium Huds.), auch Wild-Lein genannt, ist eine Pflanzenart aus der Gattung Lein (Linum) in der Familie der Leingewächse (Linaceae).
Die zwei- bis mehrjährige krautige Pflanze erreicht Wuchshöhen zwischen 10 und 60 cm und ist meist verzweigt. Neben blühenden existieren auch nicht blühende, beblätterte Triebe. Die Laubblätter sind linealisch oder linealisch-lanzettlich, zugespitzt, sie werden 0,5 bis 1,5 Millimeter breit und besitzen ein bis drei Nerven. Die blauen bis blassvioletten Kronblätter werden 10 bis 15 Millimeter lang und sind zwei- bis dreimal so lang wie die Kelchblätter. Die eiförmigen, zugespitzten Kelchblätter weisen einen auffallenden Mittelnerv auf. Die annähernd kugelige Kapselfrucht ist 4 bis 6 Millimeter groß. Der Schnabel wird etwa 1 Millimeter lang.
Blütezeit ist von Mai bis August.
Die Chromosomenzahl beträgt 2n = 30 oder 32.[1]
Das Areal der mediterran-atlantischen Art umfasst nahezu den gesamten Mittelmeerraum sowie Westeuropa, die Kanaren, Madeira, die Krim, Westasien und den Kaukasusraum.[2] Nördlich dringt sie auf den Britischen Inseln bis zum 54. Breitengrad vor. Des Weiteren ist sie auf den Azoren ein Neophyt.[2]
Als Standort werden Grasflure und Trockenhänge bevorzugt. In Südwesteuropa ist es eine Charakterart der Ordnung Arrhenatheretalia.[1]
Bei dieser Art handelt es sich vermutlich um die Stammform des Gemeinen Leins (Linum usitatissimum). Kultur-Lein und Wild-Lein haben die gleiche Chromosomenzahl von 2n = 30. Archäologische Funde im Iran und in der südöstlichen Türkei belegen, dass Wild-Lein (Linum bienne) schon vor 9000 Jahren kultiviert wurde.
Der Zweijährige Lein (Linum bienne, Syn.: Linum angustifolium Huds.), auch Wild-Lein genannt, ist eine Pflanzenart aus der Gattung Lein (Linum) in der Familie der Leingewächse (Linaceae).
Linum bienne, the pale or narrowleaf flax,[2] is a flowering plant in the genus Linum, native to the Mediterranean region and western Europe, north to England and Ireland.
Pale flax grows as a biennial or perennial plant in dry, sunny calcareous or neutral grasslands from sea level up to 1000 m. It has long, narrow stems to 60 cm tall and slender leaves 1.5–2.5 cm long. The flowers have five petals about 1 cm long and nearly round; they are pale blue but streaked with darker colour. It flowers in late spring and, at least in more temperate regions, through the summer. The flowers are monoecious and are pollinated by bees and wasps.
Linum bienne (=L. angustifolium) is considered the probable wild forebear of the cultivated flax,[3] and a fibre can be made from its stem. It is sometimes grown as a garden plant.
It has been introduced into North America, where it is naturalized on the Pacific coast from Oregon to the central coast of California, and also in Pennsylvania; it is found in Hawaii, as well.
Linum bienne, the pale or narrowleaf flax, is a flowering plant in the genus Linum, native to the Mediterranean region and western Europe, north to England and Ireland.
Pale flax grows as a biennial or perennial plant in dry, sunny calcareous or neutral grasslands from sea level up to 1000 m. It has long, narrow stems to 60 cm tall and slender leaves 1.5–2.5 cm long. The flowers have five petals about 1 cm long and nearly round; they are pale blue but streaked with darker colour. It flowers in late spring and, at least in more temperate regions, through the summer. The flowers are monoecious and are pollinated by bees and wasps.
Linum bienne (=L. angustifolium) is considered the probable wild forebear of the cultivated flax, and a fibre can be made from its stem. It is sometimes grown as a garden plant.
It has been introduced into North America, where it is naturalized on the Pacific coast from Oregon to the central coast of California, and also in Pennsylvania; it is found in Hawaii, as well.
Linum bienne (lino bravo, pálido, silvestre, bienal) es una fanerógama del género Linum, nativa de la región mediterránea y del oeste de Europa, norte de Inglaterra, Irlanda.
Crece como una planta bienal o perenne en praderas secas, soleadas, calcáreas o neutras, desde el nivel del mar a 1000 msnm. Tiene tallos largos, angostos de 6 dm de altura, y hojas finas de 15-25 mm de largo. Las flores tienen cinco pétalos de cerca de 1 cm de long. y casi redondas; son azul pálidas pero manchadas con bandas más oscuras. Florece a fines de primavera y, al menos en regiones más templadas, durante el verano; es hermafrodita y de polinización por abejas y avispas.
Ha sido considerada como un posible escape del cultivado lino común, y puede aprovecharse como fibra sus tallos. También en jardinería por sus flores.
Fue introducida a América, naturalizándose en las costas del Pacífico. También presente en Hawái.
En cunetas y laderas de tierra caliza.
De las semillas se obtiene el aceite de linaza. De sus tallos, tratados adecuadamente, se extraen unas fibras largas y blancas que sirven para confeccionar el tejido de lino. Medicinalmente se utiliza como laxante.
Linum bienne fue descrita por Philip Miller y publicado en The Gardeners Dictionary:... eighth edition no. 8. 1768.[1]
Número de cromosomas de Linum bienne (Fam. Linaceae) y táxones infraespecíficos: 2n=32,[2] n=15; 2n=30[3]
Linum: nombre genérico que deriva de la palabra griega: "linum" = "lino" utilizado por Teofrasto.[4]
bienne: epíteto
Linum bienne (lino bravo, pálido, silvestre, bienal) es una fanerógama del género Linum, nativa de la región mediterránea y del oeste de Europa, norte de Inglaterra, Irlanda.
Linum bienne
Le Lin bisannuel (Linum bienne) est une plante herbacée pouvant vivre de une à plusieurs années, de 30 à 60 cm de haut, du genre Linum et de la famille des Linaceae. Il est considéré comme l'ancêtre sauvage du lin cultivé, ayant été domestiqué dans le Croissant fertile au Néolithique.
Le nom de genre Linum vient du latin linum (et du grec λινον linon), désignant les plantes herbacées à tiges fibreuses nommées « lin » en français et par métonymie le fil et le tissu qu'on en fait. L'épithète spécifique bienne est la forme déclinée du latin biennis « de la durée de deux ans » soit « bisannuel »[2].
Le botaniste anglais Philip Miller introduisit le Linum bienne en 1768 dans The Gardeners Dictionary[1], un lin tolérant à l'hiver, non traité par Carl Linné. Le spécimen décrit par Miller n'était pas un lin cultivé mais un lin sauvage qui fut par la suite bien décrit indépendamment par William Hudson en 1788 sous le nom de Linum angustifolium Huds.[3]
Le Linum bienne est une plante annuelle, bisannuelle ou pérennante[n 1], glabre[4].
La tige dressée fait de 30 à 60 cm de haut, ramifiée à la base[5].
Les feuilles sont alternes, entières, sessiles, linaires-lancéolées, avec 1 à 3 nervures, de 5–25 × 1–1,5 mm[5].
Les fleurs, regroupées en panicules lâches, sont bleu clair, à 5 sépales libres, ovales, 5 pétales obovales (de 6-10 mm deux fois plus longs que les sépales, à onglet court), 5 étamines soudées entre elles par leur base et un pistil surmontés de 5 styles[6].
Le fruit est une capsule globuleuse, glabre, à 10 loges, de 4-6 x 4-6 mm à cloisons barbues. Les graines longues de 3 mm au plus, sont luisantes et sans bec.
Le lin cultivé (L. usitatissimum) a généralement des feuilles plus longues, des pétales de 10-15 mm plus gros, des capsules et des graines plus grosses[5].
D'après Tropicos, Linum bienne Mill., le nom accepté, a pour synonyme[7] :
Port
Fleur
Fleur bleu pâle
Linum bienne
Le Lin bisannuel (Linum bienne) est une plante herbacée pouvant vivre de une à plusieurs années, de 30 à 60 cm de haut, du genre Linum et de la famille des Linaceae. Il est considéré comme l'ancêtre sauvage du lin cultivé, ayant été domestiqué dans le Croissant fertile au Néolithique.
Tweejarig vlas (Linum bienne) is een kruidachtige plant uit de vlasfamilie (Linaceae), die vrij algemeen is in West- en Zuid-Europa.
Het is de mogelijke voorouder van het ook in Vlaanderen sinds de Romeinse tijd gecultiveerde vlas.
De botanische naam Linum is de Latijnse naam voor 'vlas'. De soortaanduiding bienne is Latijn voor 'tweejarig'.
Tweejarig vlas is een eenjarige, tweejarige of meerjarige kruidachtige plant met tot 60 cm lange, opgerichte, gladde bloemstengels. De bladeren zijn tot 2 cm lang, lijn- tot lancetvormig, met één tot drie nerven, ongesteeld en afwisselend langs de stengel geplaatst.
De bloemen zitten in losse trossen aan het einde van de bloemstengel. De kelk bestaat uit vijf kleine, losse, ovale kelkblaadjes, die enkel aan de binnenzijde behaard zijn. De kroon is eveneens vijftallig, de kroonbladen zijn tot 1 cm lang, eirond met afgeronde top, lichtblauw gekleurd met donkerder nerven. Het vruchtbeginsel is bovenstandig en eindigt in een kegelvormige stempel. Rond de stamper staan vijf meeldraden met donkerblauwe langwerpig-eivormige helmknoppen, afgewisseld met vijf staminodiën, die aan basis met elkaar vergroeid zijn.
De vrucht is een bolvormige doosvrucht die zicht opent met tien kleppen.
Tweejarig vlas bloeit van maart tot juni.
Tweejarig vlas is een algemeen voorkomende plant in matig voedselrijke graslanden en bermen, van zeeniveau tot 1.000 m hoogte.
De plant is afkomstig uit West- en Zuid-Europa, van de Britse eilanden over Frankrijk tot het Middellandse Zeegebied en het zuiden van het Iberisch Schiereiland. Daarnaast komt de soort voor op Madeira en de Canarische Eilanden.
De plant is geïntroduceerd in Noord-Amerika en op Hawaï.
Tweejarig vlas is genoemd als een mogelijke voorouder van het gecultiveerde vlas (Linum usitatissimum). Ze hebben beide hetzelfde aantal chromosomen (2n = 30), en net als bij vlas kunnen ook uit de stengels van tweejarig vlas vezels gewonnen worden. Archeologische vondsten in Iran en in het zuidoosten van Turkije hebben aangetoond dat tweejarig vlas daar al 9.000 jaar geleden verbouwd werd.
Bronnen, noten en/of referentiesTweejarig vlas (Linum bienne) is een kruidachtige plant uit de vlasfamilie (Linaceae), die vrij algemeen is in West- en Zuid-Europa.
Het is de mogelijke voorouder van het ook in Vlaanderen sinds de Romeinse tijd gecultiveerde vlas.
Linum bienne é uma espécie de planta com flor pertencente à família Linaceae.
A autoridade científica da espécie é Mill., tendo sido publicada em The Gardeners Dictionary: eighth edition no. 8. 1768.
Trata-se de uma espécie presente no território português, nomeadamente em Portugal Continental, no Arquipélago dos Açores e no Arquipélago da Madeira.
Em termos de naturalidade é nativa de Portugal Continental e Arquipélago da Madeira e introduzida no arquipélago dos Açores.
Não se encontra protegida por legislação portuguesa ou da Comunidade Europeia.
Linum bienne é uma espécie de planta com flor pertencente à família Linaceae.
A autoridade científica da espécie é Mill., tendo sido publicada em The Gardeners Dictionary: eighth edition no. 8. 1768.
Linum bienne[1] är en linväxtart och en blomväxt som beskrevs av Philip Miller. Enligt Catalogue of Life[2][3] och Dyntaxa[4] ingår Linum bienne i släktet linsläktet och familjen linväxter. Linum bienne förekommer naturligt i medelhavsregionen och västra Europa, så långt norrut som England och Irland. Arten förekommer även tillfälligt i Sverige, men reproducerar sig inte.[4] Utöver nominatformen finns också underarten L. b. siculum.[2]
Wikimedia Commons har media som rör Linum bienne.
Wikispecies har information om Linum bienne.
Denna artikel om linsläktet saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att tillföra sådan.
Linum bienne är en linväxtart och en blomväxt som beskrevs av Philip Miller. Enligt Catalogue of Life och Dyntaxa ingår Linum bienne i släktet linsläktet och familjen linväxter. Linum bienne förekommer naturligt i medelhavsregionen och västra Europa, så långt norrut som England och Irland. Arten förekommer även tillfälligt i Sverige, men reproducerar sig inte. Utöver nominatformen finns också underarten L. b. siculum.
Стебло 20-60 см заввишки. Вся рослина гола.
Листки довжиною близько 1,5 см та шириною 1 мм, вузьколанцетні або лінійно-ланцетні, сіро-зелені, по краю шорсткі.
Квітки блідо-фіолетові або блідо-блакитні, 11-16 мм у діаметрі. Цвіте у квітні-червні.
Плід — коробочка, довжиною 5-6 мм, шириною 4,5-5 мм.
Вид поширений у Європі, Азії та Африці[2]. В Україні зустрічається у Криму, росте по краю полів.
Linum bienne là một loài thực vật có hoa trong họ Linaceae. Loài này được Mill. mô tả khoa học đầu tiên năm 1768.[2]
Linum bienne là một loài thực vật có hoa trong họ Linaceae. Loài này được Mill. mô tả khoa học đầu tiên năm 1768.
.jpg)
