Anzol-de-lontra ou esporão-de-galo (Strychnos brasiliensis) é uma lárvore da família das loganiáceas que pode atingir aos 15 metros de altura.
É uma espécie heliófila, com folhas discolores. Seus frutos são considerados tóxicos. Quando herborizados, os maduros são lustrosos, amarelos, alaranjados ou nigrescentes; em geral, exala aroma semelhante à erva-mate.
Na morfologia destaca-se por apresentar folhas opostas, simples, trinervadas, as flores pentâmeras são soldadas entre si e o fruto é uma baga. Apresenta flores de setembro a fevereiro e frutos em março, abril, outubro e novembro.
A planta tem distribuição geográfica desde a Paraguai, Argentina, Bolívia e Brasil, nos estados de Goiás, Minas Gerais, Rio de Janeiro, São Paulo, Paraná, Santa Catarina e Rio Grande do Sul. Ocorre em florestas ombrófilas densas, em matas secundárias, em altitudes entre 700 e 1.200 m. [1]
anzol-de-lontra, cipó, cipó-anzol-de-lontra, esporão-de-galo, salta-martinho, espara-aí, esperái, unha-de-gato jupindá, quina-cruzeiro, mão-de-gato, maracuçumé, paruá-cipó, unha-de-onça, cuerussu, jupídá-do-vermelho, pau-d'arco, unha-de-lontra.
Anzol-de-lontra ou esporão-de-galo (Strychnos brasiliensis) é uma lárvore da família das loganiáceas que pode atingir aos 15 metros de altura.
B-C-D- flor de S. brasiliensisStrychnos brasiliensis là một loài thực vật có hoa trong họ Mã tiền. Loài này được (Spreng.) Mart. miêu tả khoa học đầu tiên năm 1841.[1]
Strychnos brasiliensis là một loài thực vật có hoa trong họ Mã tiền. Loài này được (Spreng.) Mart. miêu tả khoa học đầu tiên năm 1841.