El Prunus africana, de nome vulgar na zona como Rede Stinkwood (ver otros nomes más embaxo), ye una especie d'árbol perteneciente a la familia de la rosácees que s'atopa n'África.
La corteza d'esti árbol ye negra bronce, acanalada o sedada y escamosa, sedando nun patrón rectangular característicu. Les fueyes son alternes, simples, de 8 a 20 cm de llargu, elíptiques, coles puntes embotaes o agudes, glabres y verde escuru nel fexe, verde pálidu nel viesu, colos marxes selemente serraos. Una vena central ta ablayada nel estremu, y ye prominente na parte inferior. El peciolu d'unos 2 cm ye rosáu o colloráu. La flor ye andróxina, con 10 a 20 estames, de 3 a 8 cm de llargor, blancos o de color verdosu, y distribúyense en recímanos axilares de 70 milímetros. La planta floria d'ochobre a mayu. Los estames son polinizaos por inseutos. La fruta ye de colorada a bronce, de 7 a 13 mm., más ancha que llarga, con dos lóbulos con una grana en cada lóbulu. Crez en manizos que maurecen de setiembre a payares, dellos meses dempués de la polinización.
Ta n'estáu natural como árbol de fueya perenne nes rexones montascoses del África subsaḥariana y les islles de Madagascar, Santu Tomé y Príncipe, Fernando Poo y Gran Comora na franxa de 900 a 3400 m d'altitú. L'árbol maduru algama un desenvolvimientu ente 10 a 25 m altu, con ramasca abierta ramificáu y de cutiu colgante nel monte, más curtiu y con una corona de diámetru arrondáu de 10 a 20 m nel prau. Rique un clima húmedu, 900 a 3400 mm de precipitación añal, y ye resistente a les xelaes moderaes.[1][2][3][4][5][6]
Como n'otros miembros del xéneru Prunus, Prunus africana tien nectarios extraflorales qu'aproven una fonte de nutrientes a inseutos anti-herbívoros en cuenta de la proteición de la xamasca.
La fruta ye demasiáu amargosa como pa interesar n'usu humanu; sicasí, ye un suministru d'alimentu bien apreciáu pa munchos animales, que dixebren les granes. Dian Fossey nos sos informes sobre'l gorila de monte (Gorilas na borrina) decia que:[7]"Les fasteres del noroeste del Visoke alluguen dellos rodales de Pygeum africanum …. Les frutes d'esti árbol son bien apreciaes polos gorilas." El East African Mammals presenta informaciones de que los especímenes de Pygeum son l'hábitat de la rara esguil de monte de Carruther y afirma, "Esti tipu de monte tiende a presentar una cubierta más bien quebrada con munchos árboles afogaos por especies trepadores y trupa maleza."[8]
Anguaño alcuéntrase incluyíu n'en l'apéndiz II del CITES.[9]
Un estractu denomináu "Pygeum", ye un remediu herbariu preparáu a partir de la corteza del Prunus africana que s'utiliza pa tratar la Hiperplasia benigna de próstata (HBP).[10] La recueya de la corteza madura con esti fin dio llugar a que la especie alcuéntrase en peligru d'estinción, por cuenta de que dellos pañadores, aguiyaos pol altu preciu del quilu de corteza, quitaben demasiada corteza d'una manera non sostenible. Na década de 1990 envalorábase que yeren procesaos añalmente unos 35.000 árboles. La demanda creciente de la corteza llevó al cultivu del árbol poles sos aplicaciones melecinales.[4] La madera ye dura y emplégase na fabricación de mangos d'hachos y d'azaes, d'instrumentos, de carros, de suelos de pisos y de muebles. Ye una madera resistente, pesada, de granu rectu y rosada, con un golor acre d'amargosu almendráu cuando ta recién cortada, camudando más palantre a caoba y inodoro.[5]
El nome del remediu, "Pygeum", vien del nome de la planta, que foi afayada a la botánica por Gustav Mann mientres la so primer esploración europea agora famosa de la Cordal de Camerún, con Richard Francis Burton y Alfred Saker, en 1861. Una carta de Mann a la Sociedá linneana de Londres, lleida por William Jackson Hooker, entós direutor del Real Xardín Botánicu de Kew, describe'l 5 de xunu de 1862 los picos del cordal del Camerún (tales como monte Victoria, más tarde denomináu como Monte Camerún[11]) y los especímenes d'ellí.[12] Los especímenes fueron unviaos al Real Xardín Botánicu de Kew pa la so catalogación, que foi realizada por William Hooker y el so fíu, Joseph Dalton Hooker, que tuvo la responsabilidá de publicar, pos William morrió en 1865.
.[13] Evidentemente Hooker fixera'l conteníu del J. Proc. Linn. Soc., Bot. 7 de 1864 disponible pa dalgunos, una y bones Burton menta'l volume y la carta de Mann en 1863.[14]
Hooker da escases aclaraciones de por qué escoyó'l nome de Pygeum; sicasí, diz que yera vox populi ente botánicos. La fruta del espécime de Kirk yera una "esfera bien ablayada"; Por esto significó referise al xéneru de Joseph Gaertner ensin dala dulda como de "Pygeum".,[15] el cuál anueva Pygeum[16] procedente de la pallabra griega, πυγή, "grupa, traseru", por cuenta de que los lóbulos del frutu asemeyar a los músculos humanos del gluteus maximus.[17]
En 1965 Cornelis Kalkman treslladó Pygeum al xéneru Prunus y esta clasificación foi aceptada hasta agora.[18] Sicasí, una nota d'un recién estudiu cladístico de Pygeum: "la so rellación col xéneru Prunus permanez entá ensin confirmar por pruebes moleculares cladísticas."[19]
Prunus africana tamién ye conocíu colos nomes populares siguientes n'inglés: Pygeum, Iron Wood, Stinkwood (colloráu), African Plum (ciruela africana), African Prune (pruno africanu), African Cherry (cereza africana), Bitter Almond (almendra amargosa). N'otres llingües de les rexones onde crez; en amharic 'tikur inchet', en chagga 'Mkonde-konde', en kikuyu 'Muiri', en luganda 'Entasesa' o 'Ngwabuzito', en xhosa 'uMkakase', en zulú 'Inyazangoma-elimnyama' y en afrikáans 'Rooistinkhout'.
Un estudiu de 1994/1995 publicáu en 1997 por Marchant y Taylor fixo un analís de polen fósil y datación de radiocarbono de dos amueses atopaes nun banzáu del monte Mubindi n'Uganda.[20]
El banzáu ye una acumuladura a una altitú de 2100 msnm ente crestes montascoses. Ye un "monte baxu de monte" húmedu; nel interior del Parque Nacional de la Selva Impenetrable de Bwindi. El investigadores atoparon qu'esi Prunus de monte, representáu pol anguaño esistente ellí Prunus africana, tuvo nesa acumuladura de manera continua dende la so zona de polen MB6.1, con una edá averada d'ente 43 000 a 33 000 años.
Prunus africana describióse por (Joseph Dalton Hooker) Cornelis Kalkman y espublizóse en Blumea 13(1): 33–34, f. 13, nel añu 1965.[21]
Prunus: nome xenéricu que provién d'un antiguu nome griegu (προύνη), y depués llatín (prūnus, i) de la cirolar. Yá emplegáu por, ente otros, Virxiliu (Xeórxiques, 2, 34) y Pliniu'l Vieyu (Historia naturalis,13, XIX, 64)[22][23]
africana: epítetu xeográficu qu'alude al so localización n'África.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. El Prunus africana, de nome vulgar na zona como Rede Stinkwood (ver ), ye una especie d'árbol perteneciente a la familia de la rosácees que s'atopa n'África.
