Flatidae are a family of fulgoroid planthoppers. They are cosmopolitan in distribution and are distinguished from others in the superfamily by a combination of characters. Like all other planthoppers, they suck phloem sap of plants. Some species are known to communicate with vibrations through the plant stems.[1] Communication may be with mates, or with ants that tend the nymphs, protecting them and gathering honeydew secretions.[2] Adults of some species have brightly coloured forewings which are tougher and known as tegmina unlike the membranous hindwings which are used for flight. Although a few can be identified by their coloration, most species requires dissection and examination under a microscope with access to literature on already described species.[3]
There are two subfamilies within the family. In the subfamily Flatinae, the body of adults is flattened laterally and the tegmina are tent-like. In the Flatoidinae, the body is not laterally compressed and the tegmina are not as tent-like and sometimes held horizontally. The wing venation is distinctive in that the veins in the anal region are nodose, and the costal area has numerous cross veins.[4] The antennae are small and the first segment is collar-like and small. The second segment is longer and ends in a bulge and a flagellum arises from it. They have two ocelli. Nymphs have a tail of waxy filaments.
Genera within the family Flatidae include:[5][6]
Auth.: Spinola, 1839; selected genera:
Auth.: Melichar, 1901
Flatid nymph from Assam, India Ormenoides venusta nymph A small clip showing a Flatid nymph of about 4 to 5mm walking Flatidae are a family of fulgoroid planthoppers. They are cosmopolitan in distribution and are distinguished from others in the superfamily by a combination of characters. Like all other planthoppers, they suck phloem sap of plants. Some species are known to communicate with vibrations through the plant stems. Communication may be with mates, or with ants that tend the nymphs, protecting them and gathering honeydew secretions. Adults of some species have brightly coloured forewings which are tougher and known as tegmina unlike the membranous hindwings which are used for flight. Although a few can be identified by their coloration, most species requires dissection and examination under a microscope with access to literature on already described species.
There are two subfamilies within the family. In the subfamily Flatinae, the body of adults is flattened laterally and the tegmina are tent-like. In the Flatoidinae, the body is not laterally compressed and the tegmina are not as tent-like and sometimes held horizontally. The wing venation is distinctive in that the veins in the anal region are nodose, and the costal area has numerous cross veins. The antennae are small and the first segment is collar-like and small. The second segment is longer and ends in a bulge and a flagellum arises from it. They have two ocelli. Nymphs have a tail of waxy filaments.
Flatidae es una familia de hemípteros auquenorrincos de distribución mundial.
Se distinguen de otros miembros de la superfamilia Fulgoroidea por la presencia de una vena submarginal en las alas que corre paralela al borde del ala. Las ninfas producen secreciones cerosas lanudas, no paralelas en forma de pincel como las especies de la familia Issidae.[1] Los adultos de algunas especies tienen colores brillantes en las alas anteriores que suelen ser endurecidas, mientras que las alas posteriores son membranosas y sirven para el vuelo. Algunas especies pueden ser identificadas por sus colores, pero otras requieren disección bajo el microscopio y acceso a las claves correspondientes.[2]
La venación de las alas es característica en que las venas de la región anal son nudosas y la región costal tiene muchas venas transversales.[3] Las antenas son chicas; el primer segmento tiene forma de collar y es pequeño, el segundo segmento es más largo y termina en un abultamiento; el flagelo emerge de este. Tienen dos ocelos.
Al igual que otros miembros de la superfamilia chupan el floema de las plantas. Se sabe que algunas especies se comunican entre sí por vibraciones de los tallos de las plantas.[4] La comunicación puede ser entre los sexos opuestos o con hormigas que las protegen y a quienes proporcionan sus desechos de rocío de miel.[5]
Hay dos subfamilias. En la subfamilia Flatinae el cuerpo de los adultos está aplanado lateralmente y la tegmina (alas anteriores) forma un techo a dos aguas. En Flatoidinae el cuerpo no está aplanado lateralmente y la tegmina no tiene forma de techo a dos aguas, sino que a veces se mantiene en forma horizontal.
Hay 1450 especies en alrededor de 300 géneros. Géneros incluidos:[6]
.jpg)
.jpg)
|url-status= ignorado (ayuda) Flatidae es una familia de hemípteros auquenorrincos de distribución mundial.
Se distinguen de otros miembros de la superfamilia Fulgoroidea por la presencia de una vena submarginal en las alas que corre paralela al borde del ala. Las ninfas producen secreciones cerosas lanudas, no paralelas en forma de pincel como las especies de la familia Issidae. Los adultos de algunas especies tienen colores brillantes en las alas anteriores que suelen ser endurecidas, mientras que las alas posteriores son membranosas y sirven para el vuelo. Algunas especies pueden ser identificadas por sus colores, pero otras requieren disección bajo el microscopio y acceso a las claves correspondientes.
La venación de las alas es característica en que las venas de la región anal son nudosas y la región costal tiene muchas venas transversales. Las antenas son chicas; el primer segmento tiene forma de collar y es pequeño, el segundo segmento es más largo y termina en un abultamiento; el flagelo emerge de este. Tienen dos ocelos.
Al igual que otros miembros de la superfamilia chupan el floema de las plantas. Se sabe que algunas especies se comunican entre sí por vibraciones de los tallos de las plantas. La comunicación puede ser entre los sexos opuestos o con hormigas que las protegen y a quienes proporcionan sus desechos de rocío de miel.
Hay dos subfamilias. En la subfamilia Flatinae el cuerpo de los adultos está aplanado lateralmente y la tegmina (alas anteriores) forma un techo a dos aguas. En Flatoidinae el cuerpo no está aplanado lateralmente y la tegmina no tiene forma de techo a dos aguas, sino que a veces se mantiene en forma horizontal.
Les Flatidae sont une famille d'insectes de l'ordre des Hémiptères, du sous-ordre des Auchenorrhyncha selon la nouvelle classification.
Les Flatidae ont une distribution cosmopolite et se distinguent des autres membres de la super-famille des Fulgoroidea par une combinaison de caractères complexes. Les adultes de plusieurs espèces ont des ailes aux couleurs vives et sont facilement identifiables, mais l'identification de nombreuses autres espèces nécessite souvent la dissection et la comparaison avec des clés d'identification[1].
Ces espèces ont des antennes courtes formées de deux articles basilaires et d'un fouet, elles sont insérées sous l'œil, souvent dans l'échancrure de la masse oculaire. Leur tête possède un front caréné.
Dans la sous-famille des Flatinae, le corps de l'adulte est aplati latéralement.
Dans la sous-famille des Flatoidinae, le corps n'est pas comprimé latéralement, les antennes sont petites et le premier segment est rétréci. Le second segment est plus long et se termine par un renflement et un flagelle. Ils ont deux ocelles. Les nymphes ont une queue avec des filaments cireux.
Cette famille regroupe deux sous-familles :
Les Flatidae sont une famille d'insectes de l'ordre des Hémiptères, du sous-ordre des Auchenorrhyncha selon la nouvelle classification.
Les Flatidae ont une distribution cosmopolite et se distinguent des autres membres de la super-famille des Fulgoroidea par une combinaison de caractères complexes. Les adultes de plusieurs espèces ont des ailes aux couleurs vives et sont facilement identifiables, mais l'identification de nombreuses autres espèces nécessite souvent la dissection et la comparaison avec des clés d'identification.
Flatidae Spinola, 1839, è una famiglia comprendente insetti dell'ordine dei Rincoti Omotteri, superfamiglia dei Fulgoroidei.
I Flatidi sono insetti dall'aspetto simile a quello di piccole farfalle. Hanno capo provvisto di due ocelli disposti sotto gli occhi e lateralmente rispetto alle carene laterali. Le antenne hanno flagello filiforme e non segmentato e i due articoli prossimali ingrossati. Il rostro ha il segmento terminale più lungo che largo.
Le ali anteriori presentano i caratteri morfologici più evidenti di questa famiglia. Sono molto ampie, di forma trapezoidale, con superficie del clavo marcatamente granulosa alla base; la costa è fortemente curvata nella parte anteriore e presenta numerose nervature trasversali. In fase di riposo sono ripiegate a tetto ma tenute quasi verticalmente ai lati dell'addome, conferendo all'insetto l'aspetto di una farfalla. La morfologia delle ali permette di distinguere questa famiglia da quella degli Acanaloniidae, che sono privi di nervature trasversali nella regione costale e della granulazione del clavo.
Le zampe presentano, come in tutti i Fulgoroidei, le coxe allungate. Quelle posteriori hanno il secondo tarsomero poco sviluppato e terminante con due denti laterali.
Le forme giovanili emettono secrezioni cerose che ricoprono l'intero corpo e si prolungano in due ciuffi dietro l'addome.
I Flatidi sono fitomizi generalmente polifagi, associati alla vegetazione erbacea o arborea.
In generale, il danno prodotto consiste nella sottrazione della linfa e nell'imbrattamento di piante e prodotti con la melata e con i resti delle exuvie e relative coperture cerose.
Fra i vettori di agenti fitopatogeni è citata la specie Anzora unicolor[1], presente in Australia, Tasmania e Nuova Zelanda[2]. Questo insetto, non presente in Europa, può trasmettere l'Erwinia amylovora, temibile agente del Colpo di fuoco batterico delle pomacee.
I Flatidi sono diffusi soprattutto nelle regioni tropicali[3], mentre in Europa sono rappresentati da poche specie appartenenti ai generi Phantia e Cyphopterum, indigeni, oltre a Metcalfa pruinosa, importata dal Nordamerica. In Italia sono presenti tre specie[4]:
La specie di maggiore interesse agrario, in Europa è Metcalfa pruinosa, estremamente polifaga, con circa 200 specie vegetali attaccate[3]. La metcalfa, originaria del Nordamerica e a distribuzione neartica e neotropicale, fu rinvenuta in Europa, per la prima volta, nel 1979 in Veneto[3] e si è diffusa, nell'arco di circa 15 anni, nel nord, nella penisola e in Sicilia. Non ci sono informazioni sufficienti sulla sua introduzione in Sardegna, presumibile nel 1995[3]. Dall'Italia si è poi diffusa nel sud della Francia, in Svizzera, in Austria, Slovenia e Istria[3][5]. L'insetto è attualmente in espansione in Europa e recenti comunicazioni segnalano la sua presenza anche in Repubblica Ceca[5] e Bulgaria[6].
La famiglia comprende circa 1370 specie ripartite in oltre 280 generi[7].
La sistematica interna contempla la suddivisione in sottofamiglie e tribù:
Tutte le specie europee fanno capo alla sottofamiglia dei Flatinae.
Flatidae Spinola, 1839, è una famiglia comprendente insetti dell'ordine dei Rincoti Omotteri, superfamiglia dei Fulgoroidei.
Flatidae is een familie van halfvleugelige insecten die behoort tot de cicaden (Auchenorrhyncha) en meer specifiek de lantaarndragerachtigen (Fulgoroidea). De familie omvat ongeveer 1450 soorten.
De flatiden worden in andere talen wel 'vlinder-cicaden' genoemd omdat ze voor cicaden vrij grote en vaak gekleurde vleugels hebben. Veel soorten blijven klein.
Een aantal vertegenwoordigers heeft een opmerkelijke mutualistische relatie met sommige gekko's. Gekko's zijn een familie van hagedissen die in planten en bomen leven. Van andere cicaden is bekend dat ze een vergelijkbare relatie hebben met andere insecten als mieren en wespen. Van een aantal soorten gekko's is beschreven dat ze net als mieren en wespen honingdauw oplikken van de bochelcicaden. Dit is onder andere waargenomen van een aantal madagaskardaggekko's (Phelsuma). De gekko's zijn in principe insecteneters die onder andere halfvleugeligen eten, maar ze zijn ook dol op nectar en likken dit vaak op uit bloemen. Een aantal soorten bezoekt echter ook regelmatig cicaden. Op het eerste gezicht lijkt het oplikken van het vocht een vorm van opportunistisch gedrag, maar er vindt hierbij ook een vorm van communicatie plaats tussen de hagedis en de cicade. De hagedis informeert de cicade van zijn aanwezigheid door met zijn kop te knikken. Als de bochelcicade op het punt staat een druppel honingdauw uit te scheiden communiceert het insect dit door snel met het achterlijf tegen de ondergrond te tikken. De cicade profiteert waarschijnlijk van de aanwezigheid van de gekko, daar deze roofinsecten op een afstand houdt. Binnen de dierenwereld komt het weinig voor dat een gewerveld dier een dergelijk gespecialiseerde relatie heeft met een ongewerveld dier.
De familie Flatidae omvat de volgende geslachten:[2]
Flatidae is een familie van halfvleugelige insecten die behoort tot de cicaden (Auchenorrhyncha) en meer specifiek de lantaarndragerachtigen (Fulgoroidea). De familie omvat ongeveer 1450 soorten.
De flatiden worden in andere talen wel 'vlinder-cicaden' genoemd omdat ze voor cicaden vrij grote en vaak gekleurde vleugels hebben. Veel soorten blijven klein.
Een aantal vertegenwoordigers heeft een opmerkelijke mutualistische relatie met sommige gekko's. Gekko's zijn een familie van hagedissen die in planten en bomen leven. Van andere cicaden is bekend dat ze een vergelijkbare relatie hebben met andere insecten als mieren en wespen. Van een aantal soorten gekko's is beschreven dat ze net als mieren en wespen honingdauw oplikken van de bochelcicaden. Dit is onder andere waargenomen van een aantal madagaskardaggekko's (Phelsuma). De gekko's zijn in principe insecteneters die onder andere halfvleugeligen eten, maar ze zijn ook dol op nectar en likken dit vaak op uit bloemen. Een aantal soorten bezoekt echter ook regelmatig cicaden. Op het eerste gezicht lijkt het oplikken van het vocht een vorm van opportunistisch gedrag, maar er vindt hierbij ook een vorm van communicatie plaats tussen de hagedis en de cicade. De hagedis informeert de cicade van zijn aanwezigheid door met zijn kop te knikken. Als de bochelcicade op het punt staat een druppel honingdauw uit te scheiden communiceert het insect dit door snel met het achterlijf tegen de ondergrond te tikken. De cicade profiteert waarschijnlijk van de aanwezigheid van de gekko, daar deze roofinsecten op een afstand houdt. Binnen de dierenwereld komt het weinig voor dat een gewerveld dier een dergelijk gespecialiseerde relatie heeft met een ongewerveld dier.
Flatidae er en familie av sikader, og en del av gruppen Fulgoromorpha.
Middelsstore sikader med store, nesten halvsirkelformede vinger, gjerne grønne eller rosa på farge. De fleste er flattrykte fra sidene. De taklagde vingene dekker det meste av kroppen, og insektet ligner sterkt på at et lite blad når det sitter i ro på en gren. De ligner på Acanaloniidae men er jamtover større. Nymfene er mer eller mindre dekket av vatt-aktige tråder av voks.
Flatidae lever, som de fleste andre sikader, av plantesaft. De suger for det meste fra busker og trær. Noen arter er betydelige skadedyr, spesielt den nordamerikanske arten Metcalfa pruinosa som også er spredt til Europa. Denne angriper sitrus-trær og en rekke andre frukttrær. Nymfene er stillesittende, de voksne dyrene hopper og flyr godt. De flyr mest om natten da de ofte kommer til lys.
Flatidae er utbredt i alle verdensdeler bortsett fra Antarktis, men de mangler i Nord-Europa. De fleste av artene er tropiske.
Acanaloniidae blir noen ganger regnet som en undergruppe av Flatidae.
Flatidae er en familie av sikader, og en del av gruppen Fulgoromorpha.
Flatidae (лат.) — семейство равнокрылых насекомых из надсемейства Fulgoroidea. Встречаются повсеместно, во всех зоогеографических областях мира[2].
Среднего размера и мелкие насекомые. Длина тела от 4,5 до 32 мм. Около 20 видов Flatidae рассматриваются серьезными вредителями экономически важных культур, таких как кофе, чай, какао, манго, цитрусовые, яблоня, вишня (Wilson and O’Brien 1986). В Европе опасным является вид Metcalfa pruinosa (Say, 1830), завезённый в Италию из США в 1973 году (Arzone et al. 1987)[2][3].
Phromnia rosea, Мадагаскар
Geisha distinctissima
Metcalfa pruinosa
Siphanta acuta
Около 300 родов, 12 триб, 1446 видов[2].
Flatidae (лат.) — семейство равнокрылых насекомых из надсемейства Fulgoroidea. Встречаются повсеместно, во всех зоогеографических областях мира.
선녀벌레과는 꽃매미하목에 속하는 곤충 과의 하나이다. 선녀벌레과는 세계적으로 분포하며, 같은 상과에 속한 다른 과들과는 다양한 점에서 구별된다. 어떤 종들의 성체는 날개가 화려하여 쉽게 식별할 수 있지만, 보통은 해부, 식별요소들의 대조가 필요하다.[1]
하위 아과 Flatinae는, 성충의 신체는 위아래로 납작하며 복시는 텐트같은 모양을 띄고 있다. Flatoidinae의 경우, 몸은 위아래로 납작하지 않으며, 복시는 텐트같지 않고 때로 수평하게 눕혀져있다. 시맥의 배열은 꽁무니 부분의 시맥은 중간중간 결졀이 나있고, 늑골쪽 부위에는 수많은 시맥이 날개를 가로지른다는 점에서 독특하다.[2] 더듬이는 작고, 첫 번째 마디는 collar같으며 작다. 두 번째 마디는 좀 더 길고 끝부분이 불거져있으며 거기에서 편모가 뻗어있다. 홑눈은 두 개가 나있다. 유충은 왁스 실로 이루어진 꼬리가 있다.
선녀벌레과 하위의 속들은 다음을 포함한다:[3]
.jpg)
.jpg)
