Hornea is a monotypic genus of flowering plants belonging to the family Sapindaceae.[1] The only species is Hornea mauritiana.[1]
It is native to Mauritius.[2]
The genus name of Hornea is in honour of John Horne (1835–1905), a Scottish botanist,[3] and the Latin specific epithet of mauritiana means coming from Mauritius. Both the species and the genus were first described and published in Fl. Mauritius on page 59 in 1877.[2]
Hornea is a monotypic genus of flowering plants belonging to the family Sapindaceae. The only species is Hornea mauritiana.
It is native to Mauritius.
The genus name of Hornea is in honour of John Horne (1835–1905), a Scottish botanist, and the Latin specific epithet of mauritiana means coming from Mauritius. Both the species and the genus were first described and published in Fl. Mauritius on page 59 in 1877.
Hornea es un género con dos especies de plantas de flores perteneciente a la familia Sapindaceae.
Hornea es un género con dos especies de plantas de flores perteneciente a la familia Sapindaceae.
Hornea er en planteslekt i såpebærfamilien (Sapindaceae). Den tilhører hovedgruppen i familien, dvs. den store underfamilien Sapindadeae som omfatter ca. 135 av familiens anslått 140 arter.
Denne botanikkrelaterte artikkelen er foreløpig kort eller mangelfull, og du kan hjelpe Wikipedia ved å utvide den. Hornea er en planteslekt i såpebærfamilien (Sapindaceae). Den tilhører hovedgruppen i familien, dvs. den store underfamilien Sapindadeae som omfatter ca. 135 av familiens anslått 140 arter.
Horneophyton – jedna z najstarszych roślin telomowych, należąca do ryniofitów. Kopalne ślady sporofitów tych roślin opisano jako gatunek Horneophyton lignieri Kindston et Lang, 1920. Prawdopodobnie pokolenie gametofitu stanowią ślady opisane jako gatunek Langiophyton mackiei Remy et Hass, 1991[2].
Rośliny te prawdopodobnie porastały brzegi jezior, rzek lub bagien wczesnego dewonu (pragu), współegzystując z ryniami.
Sporofit posiadał bulwiaste kłącza z chwytnikami. Z kłącza wyrastały widlasto (dychotomicznie) rozgałęziające się bezlistne pędy, dochodzące do 15 cm wysokości[1], o średnicy 2 mm[2], zakończone na szczytach cylindrycznymi zarodniami o długości 3 mm, skupionymi po cztery[1]. Zarodniki opisano pod odrębną nazwą Emphanisporites decoratus. Gametofity miały do 6 cm długości, Miał na końcach zawierały kubeczkowate struktury z licznymi cylindrami zawierającymi rodnie[2].
Horneophyton – jedna z najstarszych roślin telomowych, należąca do ryniofitów. Kopalne ślady sporofitów tych roślin opisano jako gatunek Horneophyton lignieri Kindston et Lang, 1920. Prawdopodobnie pokolenie gametofitu stanowią ślady opisane jako gatunek Langiophyton mackiei Remy et Hass, 1991.
Rośliny te prawdopodobnie porastały brzegi jezior, rzek lub bagien wczesnego dewonu (pragu), współegzystując z ryniami.
Sporofit posiadał bulwiaste kłącza z chwytnikami. Z kłącza wyrastały widlasto (dychotomicznie) rozgałęziające się bezlistne pędy, dochodzące do 15 cm wysokości, o średnicy 2 mm, zakończone na szczytach cylindrycznymi zarodniami o długości 3 mm, skupionymi po cztery. Zarodniki opisano pod odrębną nazwą Emphanisporites decoratus. Gametofity miały do 6 cm długości, Miał na końcach zawierały kubeczkowate struktury z licznymi cylindrami zawierającymi rodnie.
Hornea é um género botânico pertencente à família Sapindaceae[1].
Hornea é um género botânico pertencente à família Sapindaceae.
«Hornea — World Flora Online». www.worldfloraonline.org. Consultado em 19 de agosto de 2020
