Eurycaulis, es un género con 40 especies de orquídeas epífitas o litófitas originarias de los bosques de tierras bajas del sudeste de Asia y Australasia, con sorprendentes tallos y coloridas inflorescencias.
Las especies son pequeñas a grandes orquídeas epifitas. Las plantas tienen forma aplanada, en forma de huso, con tallos como cactus carnosos. Con algunas hojas, especialmente en la mitad superior del tallo, lanceoladas a ovales. La inflorescencia es colgante con una hasta diez flores. Las flores son de color llamativo, aunque a menudo no están totalmente abiertas.
Especies se encuentran sobre los árboles, en los sitios abiertos en zonas bajas tierras bajas densas, neblinosas y montanas de las selvas tropicales de Birmania, Tailandia, Sumatra, Java, Borneo, Filipinas, Malasia, Molucas, Nueva Guinea y Las Islas Salomón.
Distichorchis fue segregado en 2003 por Clements y Jones del género Dendrobium, con las principales especies de la sección Platycaulon.[1]
El género tiene cerca de 85 especies, dos subgéneros, Eurycaulis y Calcariferus. La especie tipo es Eurycaulis lamellatus.
Eurycaulis se deriva del griego eurys (ancho) y del latín caulis (madre).
Eurycaulis, es un género con 40 especies de orquídeas epífitas o litófitas originarias de los bosques de tierras bajas del sudeste de Asia y Australasia, con sorprendentes tallos y coloridas inflorescencias.
Eurycaulis is een geslacht met meer dan tachtig soorten orchideeën uit de onderfamilie Epidendroideae. Het geslacht is afgesplitst van Dendrobium.
Het zijn epifytische orchideeën uit de laaglandregenwouden van Zuidoost-Azië en Australazië, met opvallende, cactusactige stengels en opvallend gekleurde bloemen.
De botanische naam Eurycaulis is afgeleid van het Oudgriekse εὐρύς, eurus (breed) en het Latijnse 'caulis' (stengel).
Eurycaulis-soorten zijn kleine tot middelgrote epifytische planten met afgeplatte, spoelvormige, vlezige, cactusachtige stengels, met enkele, vooral aan bovenste helft van de stengel voorkomende, dunne en in de lengte gevouwen, lancetvormige tot ovale bladeren en een korte zijstandige, afhangende bloemtros met één tot een tiental bloemen.
De bloemen zijn opvallend gekleurd, alhoewel ze dikwijls niet volledig open komen. De kelk- en kroonbladen zijn gespreid. De bloemlip is eenlobbig, gespreid, met een gesplitste top, soms een klein callus aan de basis en een opvallend mentum, gevormd door het vergroeien van de lip met de voet van het gynostemium.
De soorten waarvan de bloemen niet volledig opengaan zijn meestal cleistogaam (zelfbevruchtend).
Eurycaulis-soorten komen voor op bomen in dichte, mistige laagland- en montane regenwouden in Myanmar, Thailand, Sumatra, Java, Borneo, de Filipijnen, Maleisië, de Molukken, Nieuw-Guinea en de Salomonseilanden.
Eurycaulis is in 2002 door Clements en Jones van Dendrobium afgescheiden, met soorten van voornamelijk de sectie Platycaulon[1].
Het geslacht telt ongeveer 85 soorten, in twee ondergeslachten: Eurycaulis en Calcariferus. De typesoort is Eurycaulis lamellatus.
Eurycaulis is een geslacht met meer dan tachtig soorten orchideeën uit de onderfamilie Epidendroideae. Het geslacht is afgesplitst van Dendrobium.
Het zijn epifytische orchideeën uit de laaglandregenwouden van Zuidoost-Azië en Australazië, met opvallende, cactusactige stengels en opvallend gekleurde bloemen.
Eurycaulis é um género botânico pertencente à família das orquídeas (Orchidaceae).[1]
