Anthemis cotula, tamién conocida como manzanilla fededora,[1] ye una especie de planta añal con un golor perceptible y fuerte. El golor ye de cutiu consideráu desagradable, y ye por ello polo que se gana l'epítetu común de "qu'apesta". Ye nativa d'Europa y Norte d'África y migró con ésitu a América del Norte, Sudáfrica, Australia y Nueva Zelanda[2] onde pueden atopase nos terrenes baldíos, al pie de les carreteres, y nos campos.[3] Anthemis cotula ye considerada una maleza por cuenta del so enclín a invadir les zones cultivaes.[2]
Anthemis cotula llámase asina pola so semeyanza cola piraña de la manzanilla, dambes tienen tarmos ramificaos argutos coronaos por una sola flor grande, anque la "manzanilla fededora"[3] estremar pola falta de les escales membranoses que tien per debaxo de les flores de la manzanilla real, según pol so fuerte golor característicu. Les fueyes tienen una apariencia similar a los de la planta de fenoyu (Foeniculum vulgare), de la que se deriva'l nome de "Fenoyu de perru".[4]
Ye una planta glandular añal con un sabor aspro y un golor acre. El so altor varia de 28 a 56 cm. Les fueyes de la planta dacuando tienen pelos bien finos y nidios na superficie cimera, anque la planta ta na so mayoría ensin vellu. Les fueyes son pinnaes, con munchos lóbulos desaxeradamente delgaos, y pueden tener alredor de 2,5 a 5 cm.
Cada tarmu ta rematáu por una flor única, que suel tener alredor de 2,34 cm de diámetru. Los frutos son aquenios (ensin miriguanu).
Indicaciones: ye antiespasmódicu, emenagogo, emético, tónicu, febrífugo, carminativo, vermífugo, vulnerario.
Anthemis cotula describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Candollea xxiii. 148 (1968)[5]
Númberu de cromosomes de Anthemis cotula (Fam. Compositae) y táxones infraespecíficos: 2n=18[6]
Anthemis: nome xenéricu que vien de la pallabra griega: "Anthemon" (= flor) depués tresformóse en "Anthemis" (= pequeña flor) y refierse a " les inflorescencies de les plantes.[7][8] Esti nome foi utilizáu polos antiguos griegos pa indicar una de les munches especies de manzanilla. El nome científicu aceptáu anguaño ( Anthemis ) foi asignáu a esti xéneru por Carlos Linneo (1707-1778), biólogu y escritor suecu, consideráu'l padre de la moderna clasificación científica de los organismos vivos, na publicación de Species Plantarum de 1753.[9] En realidá, foi'l botánicu toscanu Pier Antonio Micheli (1679-1737) quien propunxo orixinalmente el nome d'esti xéneru na so obra Nova plantarum xenera: iuxta Tournefortii methodum disposita (1729).
cotula: epítetu que provién de la pallabra griega pa "taza", describiendo la forma de les flores, el nome foi asignáu por Carlos Linneo na so obra Species Plantarum en 1753.[2]
.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Anthemis cotula, tamién conocida como manzanilla fededora, ye una especie de planta añal con un golor perceptible y fuerte. El golor ye de cutiu consideráu desagradable, y ye por ello polo que se gana l'epítetu común de "qu'apesta". Ye nativa d'Europa y Norte d'África y migró con ésitu a América del Norte, Sudáfrica, Australia y Nueva Zelanda onde pueden atopase nos terrenes baldíos, al pie de les carreteres, y nos campos. Anthemis cotula ye considerada una maleza por cuenta del so enclín a invadir les zones cultivaes.
