The English sole (Parophrys vetulus) is a flatfish of the family Pleuronectidae. It is a demersal fish that lives on sandy and muddy bottoms in estuaries and near shore areas, at depths of up to 550 metres (1,800 ft). It reaches up to 57 centimetres (22 in) in length, and can weigh up to 1.5 kilograms (3.3 lb). Its native habitat is the Eastern Pacific, stretching from the coast of Baja California in the south to the Bering Sea in the north.[1][2]
English sole is an important commercial fish, primarily caught off Washington, Oregon and California. Though biomass is increasing, catches have been declining since the 1960s and are currently almost at an all-time low.[3]
The English sole is known in Spanish as platija limón, or lemon sole, a name by which it is also known in English,[3][4] though the true lemon sole is a separate species, Microstomus kitt.
The genus name is derived from the Greek para, meaning "near", ophrys, meaning "eyebrow", and the species name vetulus is a word meaning "old man".[5]
The English sole is a right-eyed flatfish with a compressed, diamond-shaped body and a small head with a pointed snout and small, asymmetric mouth. The upper surface is covered in rough scales and is usually uniformly brown, but occasionally speckled; the lower surface is smooth, and white to pale yellow in colour. The dorsal and ventral fin edges are dark. The lateral line is mostly straight, but curves slightly around the pectoral fin.[6]
The English sole's diet consists of zoobenthos organisms, primarily marine worms, molluscs, crustaceans and echinoderms. English sole feed by day, using both sight and smell, and often dig for food.[1][2][3]
The English sole is an important commercial fish, and has been fished in the Eastern Pacific, almost exclusively by trawler, since 1876. Two fisheries exist: one on the West Coast of the United States, off Washington, Oregon and California, and one in the Bering Sea off Alaska. The majority of English sole landed is from the West Coast fishery.[2][3]
Although biomass is increasing, catches have been steadily decreasing since the 1960s — though catches peaked in the southern area in 1929 with 3,976 tonnes (3,913 long tons; 4,383 short tons) landed, and in the north in 1949 at 4,008 tonnes (3,945 long tons; 4,418 short tons)[2] — and have today almost reached a historical low. This decline is estimated to be due to a combination of market factors and management restrictions placed on fishing trawlers in order to protect other bottom-dwelling species.[3]
The English sole (Parophrys vetulus) is a flatfish of the family Pleuronectidae. It is a demersal fish that lives on sandy and muddy bottoms in estuaries and near shore areas, at depths of up to 550 metres (1,800 ft). It reaches up to 57 centimetres (22 in) in length, and can weigh up to 1.5 kilograms (3.3 lb). Its native habitat is the Eastern Pacific, stretching from the coast of Baja California in the south to the Bering Sea in the north.
English sole is an important commercial fish, primarily caught off Washington, Oregon and California. Though biomass is increasing, catches have been declining since the 1960s and are currently almost at an all-time low.
The English sole is known in Spanish as platija limón, or lemon sole, a name by which it is also known in English, though the true lemon sole is a separate species, Microstomus kitt.
Parophrys vetulus Parophrys generoko animalia da. Arrainen barruko Pleuronectidae familian sailkatzen da.
Parophrys vetulus Parophrys generoko animalia da. Arrainen barruko Pleuronectidae familian sailkatzen da.
Le Carlottin anglais (Parophrys vetulus) est une espèce de poissons plats de la famille des Pleuronectidae. C'est la seule espèce du genre Parophrys.
Le Carlottin anglais (Parophrys vetulus) est une espèce de poissons plats de la famille des Pleuronectidae. C'est la seule espèce du genre Parophrys.
Parophrys vetulus é un peixe teleósteo da orde dos pleuronectiformes, familia dos pleuronéctidos e subfamilia dos pleuronectinos,[1] a única do xénero Parophrys,[2] e coñecida en galego como linguado limanda do Pacífico.[3]
É un peixe plano mariño, demersal, que habita en augas costeiras pouco profundas, salgadas e salobres, do Pacífico oriental, desde o mar de Bering polo norte até a Baixa California polo sur.
Trátase dunha especie de grande importancia comercial, principalmente nos estados de Washington, Oregón e California.
Tanto o xénero como a especie foron descritas en 1854 polo ictiólogo estadounidense de orixe francesa Charles Frédéric Girard.[1]
Ademais de polo nome actualmente válido, que é o orixinario que lle deu Girard, a especie coñeceuse tamén ao longo do tempo polos seguintes sinónimos:[1]
O nome xenérico, Parophrys, está formado polo elemento do latín científico para-, tirado do grego antigo παρα- para-, derivada de παρά pará, "ao lado", "cerca de", e o nome do grego antigo οφρύς ophrýs, "cella".
E o específico, do latín vetulus, -i, "home vello".
Parophrys vetulus é un peixe plano con ambos os ollos situados no lado dereito do seu corpo deprimido, de forma de rombidal.
A súa cabeza é pequena, cun fociño aguzado, coa boca pequena e asimétrica.
A cara superior está cuberta de escamas ásperas, e adoita ser de cor parda uniforme, aínda que en ocasións presenta pequenas manchas; a cara inferior é lisa e de cor que vai da branca a amarela pálida.
Os bordos das aleta dorsal e anal son máis escuros.
A liña lateral é basicamente recta, describindo porén unha pequena curva sobre a aleta pectoral.[4]
A súa columna vertebral está formada por de 41 a 44 vértebras. A aleta dorsal está sustentada por de 72 a 92 raios, e a anal por de 45 a 70.[5]
Os machos poden alcanzar un tamaño máximo de até os 49 cm,[6] mentres que as femias poden chegar até os 57 cm; porén a lonxitude media dos espécimes capturados é duns 33 cm. O peso máximo rexitrado foi de 1,5 kg.[7]
Parophrys vetulus é un peixe mariño, demersal, oceanódromo que habita en augas costeiras pouco profundas,[6] salgadas e salobres, entre os 0 e os 550 m de profundidade,[8]
Os adultos habitan en fondos areosos e lamacentos, e os individuos xuvenís encóntranse na zona intermareal.[9]
A súa distribución abarca as costas do nordeste do Pacífico, entre os 66° N e os 26° N, e entre os 170° W e os 110° W,[5] desde o mar de Bering até a bahia San Cristóbal, na Baixa California.[10]
A dieta do linguado limanda do Pacífico consiste sobre todo en organismos zoobentónicos: invertebrados como pequenos crustáceos e moluscos, veremes mariños e ofiúras.[11]
A idade máxima rexistrada para esta especie foi de 22 anos.[12]
Parophrys vetulus é unha especie de grande importancia comercial, pescándose no Pacífico oriental, nas zonas de pesca 67 e 77,[3] case exclusivamente mediante artes de arrastre, dese 1876. Existen dúas pesquerías importantes: unha na costa oeste dos Estados Unidos (nos estados de Washington, Oregón e California), e outra no mar de Bering, en Alasca.[13]
Parophrys vetulus é un peixe teleósteo da orde dos pleuronectiformes, familia dos pleuronéctidos e subfamilia dos pleuronectinos, a única do xénero Parophrys, e coñecida en galego como linguado limanda do Pacífico.
É un peixe plano mariño, demersal, que habita en augas costeiras pouco profundas, salgadas e salobres, do Pacífico oriental, desde o mar de Bering polo norte até a Baixa California polo sur.
Trátase dunha especie de grande importancia comercial, principalmente nos estados de Washington, Oregón e California.
Parophrys vetulus is een straalvinnige vissensoort uit de familie van schollen (Pleuronectidae).[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1854 door Girard.
Bronnen, noten en/of referenties
副眉鰈為輻鰭魚綱鰈形目鰈亞目鰈科的其中一種，為溫帶海水魚，分布於東太平洋區，從白令海至墨西哥下加利福尼亞海域，棲息深度0-550公尺，體長可達49公分，棲息在沙泥底質底層水域，幼魚出現在潮間帶，以軟體動物、蠕蟲、甲殼類等為食，會進行遷徙，生活習性不明，可作為食用魚及遊釣魚。
这是一篇關於魚類的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
