Multimedia w Wikimedia Commons Mirunga północna[3], słoń morski północny (Mirounga angustirostris) – gatunek drapieżnego ssaka morskiego z rodziny fokowatych.
Występuje w rejonie wybrzeży amerykańskiego stanu Kalifornia i meksykańskiego Baja California oraz w południowo-wschodniej Alasce[4].
Mirunga północna ma barwę żółtawą albo szaro-brązową. Samce osiągają długość 4-6 m przy masie 2,4-3,7 t. Największy znany samiec słonia morskiego ważył 5 t i miał 6,9 m długości. Samice są dużo mniejsze, osiągają długość do 3,5 m a masę do 900 kg.
Mirungi żywią się głównie rybami i głowonogami. Północna odmiana nie migruje, rozmnaża się na lądzie z tym, że zimę spędza na morzu, prawdopodobnie w pobliżu kry lodowej. Mirungi spędzają 80% czasu w wodzie, potrafią wytrzymać bez pobierania powietrza ponad 80 minut dłużej niż jakikolwiek inny niewaleniowaty ssak morski (nurkują do głębokości sięgających do 1500 m). Na lądzie mimo swoich dużych rozmiarów poruszają się szybciej niż człowiek. W czasie sezonu rozrodczego samce stają się w stosunku do siebie wyjątkowo agresywne. Walczą wtedy między sobą o terytoria, a "haremy" poszczególnych samców dochodzą do 40 samic. Samice mają każdego roku tylko jedno młode, ciąża trwa ok. 11 miesięcy. Samice dożywają 20 lat, a samce 14.
Na słonia morskiego polowano w XIX w. dla ich cennego tłuszczu, wtedy też znalazły się one na granicy wymarcia. W XX w. w wyniku programu ochrony tych ssaków ich liczebność znacząco się podniosła a ich istnienie nie jest już zagrożone.
Mirunga północna, słoń morski północny (Mirounga angustirostris) – gatunek drapieżnego ssaka morskiego z rodziny fokowatych.
Występuje w rejonie wybrzeży amerykańskiego stanu Kalifornia i meksykańskiego Baja California oraz w południowo-wschodniej Alasce.
Mirunga północna ma barwę żółtawą albo szaro-brązową. Samce osiągają długość 4-6 m przy masie 2,4-3,7 t. Największy znany samiec słonia morskiego ważył 5 t i miał 6,9 m długości. Samice są dużo mniejsze, osiągają długość do 3,5 m a masę do 900 kg.
Mirungi żywią się głównie rybami i głowonogami. Północna odmiana nie migruje, rozmnaża się na lądzie z tym, że zimę spędza na morzu, prawdopodobnie w pobliżu kry lodowej. Mirungi spędzają 80% czasu w wodzie, potrafią wytrzymać bez pobierania powietrza ponad 80 minut dłużej niż jakikolwiek inny niewaleniowaty ssak morski (nurkują do głębokości sięgających do 1500 m). Na lądzie mimo swoich dużych rozmiarów poruszają się szybciej niż człowiek. W czasie sezonu rozrodczego samce stają się w stosunku do siebie wyjątkowo agresywne. Walczą wtedy między sobą o terytoria, a "haremy" poszczególnych samców dochodzą do 40 samic. Samice mają każdego roku tylko jedno młode, ciąża trwa ok. 11 miesięcy. Samice dożywają 20 lat, a samce 14.
Na słonia morskiego polowano w XIX w. dla ich cennego tłuszczu, wtedy też znalazły się one na granicy wymarcia. W XX w. w wyniku programu ochrony tych ssaków ich liczebność znacząco się podniosła a ich istnienie nie jest już zagrożone.
