Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.
'''Urocynchramus pylzowi ye un ave paseriforme de la familia Fringillidae y única representante del xéneru Urocynchramus. Distribuyir polos montes de China centru occidental. El nome común vien-y por Nikolai Przhevalsky, esplorador rusu que describió la especie.
Les sos afinidaes taxonómiques por llargu tiempu nun tuvieron clares, foi considerada como miembru de Fringillidae y d'Emberizidae. Groth (2000) propunxo que s'instaurara como únicu miembru de la familia Urocynchramidae,[1] (daqué que orixinalmente fuera propuestu na lliteratura ornitolóxica alemana en 1918 por Domaniewski,[2] y tamién por Wolters en 1979) y esti cambéu foi adoptáu na edición sesta (2007) de la llista d'aves de Clements;[3] anque esto nun foi adoptáu polos organismos de caltenimientu y estudiu de les aves.[4][5]
El pinzón de Przhevalsky ye un ave pequeña d'apariencia similar a Uragus sibiricus. La cola ye llarga, y los sexos son dimórficos, los machos con gargüelu, pechu y banduyu rosados brillantes. Los dos sexos tienen el plumaxe castañu rayáu nel llombu y les nales. El picu ye más finu qu'el de Uragus sibiricus. La carauterística morfolóxica que más los estrema ye la pluma primaria esterior, que nos Fringillidae y Emberizidae ye vestigial, y en Urocynchramus ye dos tercios del llargor de la primaria más próxima.
Urocynchramus pylzowi vive n'elevaciones ente 3050 y 5000 msnm, en pareyes mientres la reproducción y en pequeñes bandaes mientres l'iviernu. Przhevalsky describió'l cantar d'esta especie como similar al de les Emberizidae. La especie nun foi bien estudiada na naturaleza, y conozse pocu del so comportamientu. Nun se piensa que tea amenazada por actividaes humanes y se llista como ave Estáu de caltenimientu ensin amenaciar na llista de la IUCN.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO. '''Urocynchramus pylzowi ye un ave paseriforme de la familia Fringillidae y única representante del xéneru Urocynchramus. Distribuyir polos montes de China centru occidental. El nome común vien-y por Nikolai Przhevalsky, esplorador rusu que describió la especie.
Urocynchramus pylzowi és una espècie d'ocell de l'ordre dels passeriformes, coneguda en anglès com "Przevalski's Finch" (pinsà de Przewalski), en honor de l'explorador rus Nikolai Przhevalsky, que la va descriure.
Viu a les muntanyes centre-occidentals de la Xina, a una alçada de 3050 – 5000 m.
Przhevalsky va descriure el cant d'aquesta espècie com similar a la dels emberízids.
L'espècie no s'ha estudiat molt en el medi silvestre, i poc se sap del seu comportament Viu generalment en parelles durant la temporada de cria i en petites bandades durant l'hivern. No es considera amenaçada per les activitats humanes
Les seves afinitats taxonòmiques van ser controvertides durant molt de temps. Groth (2000) va proposar que es devia crear una família per aquesta espècie, cosa que s'havia proposat en Alemanya molt temps abans (Domaniewski,1918), i també per Wolters (1979). Aquest canvi va ser adoptat en la sisena edició de la classificació de Clements. Així avui es considera com l'única espècie de la família dels Urocincràmids (Urocynchramidae).
Urocynchramus pylzowi és una espècie d'ocell de l'ordre dels passeriformes, coneguda en anglès com "Przevalski's Finch" (pinsà de Przewalski), en honor de l'explorador rus Nikolai Przhevalsky, que la va descriure.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Llinos goch Przewalski (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: llinosiaid cochion Przewalski) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Urocynchramus pylzowi; yr enw Saesneg arno yw Przewalski’s rosefinch. Mae'n perthyn i deulu'r Pincod (Lladin: Fringillidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn U. pylzowi, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r llinos goch Przewalski yn perthyn i deulu'r Pincod (Lladin: Fringillidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Acepa Loxops coccineus Mêl-gropiwr Kauai Oreomystis bairdi
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Llinos goch Przewalski (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: llinosiaid cochion Przewalski) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Urocynchramus pylzowi; yr enw Saesneg arno yw Przewalski’s rosefinch. Mae'n perthyn i deulu'r Pincod (Lladin: Fringillidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn U. pylzowi, sef enw'r rhywogaeth.
Der Rosenschwanz (Urocynchramus pylzowi) ist eine zentralasiatische Singvogelart. Sie kommt in der chinesischen Provinz Qinghai und im Westen von Sichuan und in einigen unmittelbar benachbarten Regionen vor.[1][2]
Rosenschwänze sind mittelgroße Singvögel mit einem oval-zylindrischen Rumpf, langen Flügeln und einem langen, schmalen Schwanz. Der Kopf ist mittelgroß, der Hals relativ dick. Der Schnabel ähnelt dem der Finken und ist kurz. Die Beine sind mittellang, die Füße klein. Weibchen sind bräunlich gefärbt, bei den Männchen sind Gesicht, Brust und Bauch rosa bis pink gefärbt. Bei den Rosenschwänzen werden die Handschwingen von zehn Federn gebildet, was sie von den meisten anderen Taxa der Überfamilie Passeroidea unterscheidet.[1]
Der Rosenschwanz lebt in Höhen von 3000 bis 5000 Metern[2] in gebirgigen, dicht mit Sträuchern bewachsenen Gegenden mit kleinen Bächen. Die Vögel leben normalerweise in kleinen Gruppen versteckt im dichten Gestrüpp und suchen dort und auf dem Boden ihre Nahrung. Über ihre Ernährung ist nur wenig bekannt. Wahrscheinlich fressen sie Samen und Blüten sowie Insekten, letztere vor allem in der Brutzeit. Nur wenn sie singen, nehmen sie eine exponierte Position im oberen Bereich eines Strauches ein. Rosenschwänze sind wahrscheinlich monogam. Das offene Nest wird in niedrigen Büschen aus Gräsern, kleinen Zweigen, Wurzeln und den langen Haaren des Yaks gebaut. Das Gelege besteht aus 2 bis 4 Eiern und wird nur vom Weibchen bebrütet. An der Fütterung der Nestlinge beteiligen sich beide Eltern.[1] Rosenschwänze sind Standvögel und unternehmen keine saisonalen Wanderungen.[2]
Den Bestand des Rosenschwanzes schätzt die Internationale Union zur Bewahrung der Natur als ungefährdet ein.[2]
Der Rosenschwanz wurde im Jahr 1876 durch den russischen Forschungsreisenden Nikolai Michailowitsch Prschewalski erstmals wissenschaftlich beschrieben. Die Vogelart wurde zeitweise den Finken (Fringillidae) oder den Ammern (Emberizidae) zugeordnet. Ihre systematische Position ist aber bis heute nicht endgültig geklärt und Vergleiche der mitochondrialen DNA zeigen, dass sie weder mit Ammern noch mit Finken besonders nah verwandt ist. Eventuell besteht eine nähere Verwandtschaft mit den Prachtfinken (Estrildidae), Webervögeln (Ploceidae), Braunellen (Prunellidae) und Trugwaldsängern (Peucedramidae). Der Rosenschwanz wird zur Zeit meist in eine eigenständige monotypische Familie, die Urocynchramidae gestellt, die schon 1918 durch den polnischen Ornithologen Janusz Domaniewski eingeführt wurde.[1]
Der Rosenschwanz (Urocynchramus pylzowi) ist eine zentralasiatische Singvogelart. Sie kommt in der chinesischen Provinz Qinghai und im Westen von Sichuan und in einigen unmittelbar benachbarten Regionen vor.
Przevalski's finch (Urocynchramus pylzowi), Przewalski's finch or Przevalski's pinktail, is an unusual passerine bird endemic to the mountains of central-west China. The species is named after Mikhail Pyltsov, the Russian explorer who accompanied Nikolai Przhevalsky on the expedition in which specimens of the bird were collected. Its taxonomic affinities were unclear for a long time, giving rise to other common names, the pink-tailed bunting and the Przewalski's rosefinch. In 2000 it was proposed that it should in fact be regarded neither as a finch nor a bunting, but as the only member of the family Urocynchramidae,[2] something that had been originally proposed in the German ornithological literature as long ago as 1918 by Janusz von Domaniewski,[3] and also by Wolters in 1979. This change was adopted in the sixth edition of the Clements checklist.[4]
Przewalski's finch is a small bird similar in appearance to the long-tailed rosefinch. The tail is long and – quite unlike in typical finches – graduated, with the outer feathers much shorter than the central ones. The sexes are dimorphic, with the males having bright pink on the throat, breast and belly. Both sexes have brown streaked plumage on the back and wings. The bill is thinner than those of the rosefinches. The morphological feature which is diagnostic for the Urocynchramidae is the outer primary; in finches and buntings this feather is vestigial but in the Przewalski's finch it is two-thirds the length of the next primary.[3]
This bird lives at elevations between 3,050 and 5,000 metres (10,010 and 16,400 ft), usually in pairs during the breeding season and in small flocks during the winter. Przhevalsky described the species' song as similar to that of buntings. The species has not been studied much in the wild, and little is known of its behaviour. It is not thought to be threatened by human activities and is listed as least concern on the IUCN Red List.[1]
Przevalski's finch (Urocynchramus pylzowi), Przewalski's finch or Przevalski's pinktail, is an unusual passerine bird endemic to the mountains of central-west China. The species is named after Mikhail Pyltsov, the Russian explorer who accompanied Nikolai Przhevalsky on the expedition in which specimens of the bird were collected. Its taxonomic affinities were unclear for a long time, giving rise to other common names, the pink-tailed bunting and the Przewalski's rosefinch. In 2000 it was proposed that it should in fact be regarded neither as a finch nor a bunting, but as the only member of the family Urocynchramidae, something that had been originally proposed in the German ornithological literature as long ago as 1918 by Janusz von Domaniewski, and also by Wolters in 1979. This change was adopted in the sixth edition of the Clements checklist.
La Urocinkramo aŭ Prezevalska fringo, Urocynchramus pylzowi, estas stranga paserina birdo el la montoj de centrokcidenta Ĉinio. Ties taksonomiaj similaĵoj estis neklaraj dumlonge, kio kreis aliajn komunajn nomojn, nome Rozvosta emberizo kaj Prezevalska karpodako. Groth (2000) proponis, ke ĝi estu fakte konsiderata nek kiel fringo nek kiel emberizo, sed kiel la ununura membro de monotipa familio Urocynchramidae aŭ Urocinkramedoj,[1] (kio estis dekomence proponita en la germana ornitologia literaturo tiom frue kiom en 1918 fare de Domaniewski,[2] kaj ankaŭ de Wolters en 1979) kaj tiu ŝanĝo estis adoptita en la sesa eldono de la listo de Clements [3]. Tiu specio estas nomata ankaŭ laŭ la nomo de Nikolaj Prĵevalskij, la rusa eksploristo kiu unuafoje priskribis ĝin en unu el siaj kvar grandaj ĉinaj ornitologiaj ekspedicioj.
La Urocinkramo aŭ Prezevalska fringo estas malgranda birdo simila laŭ aspekto al la Longvosta karpodako. La vosto estas longa, kaj estas seksa dimorfismo, ĉar maskloj havas brilrozan koloron en vizaĝo, gorĝareo, brusto kaj pli nuance en ventro. Ambaŭ seksoj havas brunan striecan plumaron en dorso kaj flugiloj. La beko estas pli fajna ol tiu de karpodakoj. La morfologia karaktero kiu plej distingas tiun specion el karpodakoj estas la ekstera unuanranga plumo; ĉe fringoj kaj emberizedoj tiu plumo estas spura sed ĉe Prezevalska fringo estas du trionon la longon de la sekva unuaranga.
La Urocinkramo aŭ Prezevalska fringo loĝas inter 3050 m kaj 5000m, kutime en paroj dum la reprodukta sezono kaj en malgrandaj aroj dumvintre. Przevalski priskribis la kanton de la specio kiel simila al tiu de emberizedoj. La specio ne estis ankoraŭ sufiĉe studata en naturo kaj oni konas malmulte de ties kutimaro. Oni supozas, ke ĝi ne estas minacata pro homa agado kaj estas listata kiel Malplej Zorgiga fare de IUCN.
La Urocinkramo aŭ Prezevalska fringo, Urocynchramus pylzowi, estas stranga paserina birdo el la montoj de centrokcidenta Ĉinio. Ties taksonomiaj similaĵoj estis neklaraj dumlonge, kio kreis aliajn komunajn nomojn, nome Rozvosta emberizo kaj Prezevalska karpodako. Groth (2000) proponis, ke ĝi estu fakte konsiderata nek kiel fringo nek kiel emberizo, sed kiel la ununura membro de monotipa familio Urocynchramidae aŭ Urocinkramedoj, (kio estis dekomence proponita en la germana ornitologia literaturo tiom frue kiom en 1918 fare de Domaniewski, kaj ankaŭ de Wolters en 1979) kaj tiu ŝanĝo estis adoptita en la sesa eldono de la listo de Clements . Tiu specio estas nomata ankaŭ laŭ la nomo de Nikolaj Prĵevalskij, la rusa eksploristo kiu unuafoje priskribis ĝin en unu el siaj kvar grandaj ĉinaj ornitologiaj ekspedicioj.
La Urocinkramo aŭ Prezevalska fringo estas malgranda birdo simila laŭ aspekto al la Longvosta karpodako. La vosto estas longa, kaj estas seksa dimorfismo, ĉar maskloj havas brilrozan koloron en vizaĝo, gorĝareo, brusto kaj pli nuance en ventro. Ambaŭ seksoj havas brunan striecan plumaron en dorso kaj flugiloj. La beko estas pli fajna ol tiu de karpodakoj. La morfologia karaktero kiu plej distingas tiun specion el karpodakoj estas la ekstera unuanranga plumo; ĉe fringoj kaj emberizedoj tiu plumo estas spura sed ĉe Prezevalska fringo estas du trionon la longon de la sekva unuaranga.
La Urocinkramo aŭ Prezevalska fringo loĝas inter 3050 m kaj 5000m, kutime en paroj dum la reprodukta sezono kaj en malgrandaj aroj dumvintre. Przevalski priskribis la kanton de la specio kiel simila al tiu de emberizedoj. La specio ne estis ankoraŭ sufiĉe studata en naturo kaj oni konas malmulte de ties kutimaro. Oni supozas, ke ĝi ne estas minacata pro homa agado kaj estas listata kiel Malplej Zorgiga fare de IUCN.
El pinzón de Przhevalsky (Urocynchramus pylzowi) es un ave paseriforme de la familia Fringillidae y única representante del género Urocynchramus. Se distribuye por las montañas de China centro occidental. El nombre común le viene por Nikolai Przhevalsky, explorador ruso que describió la especie.
Sus afinidades taxonómicas por largo tiempo no estuvieron claras, ha sido considerada como miembro de Fringillidae y de Emberizidae. Groth (2000) propuso que se instaurara como único miembro de la familia Urocynchramidae,[1] (algo que originalmente había sido propuesto en la literatura ornitológica alemana en 1918 por Domaniewski,[2] y también por Wolters en 1979) y este cambio fue adoptado en la edición sexta (2007) de la lista de aves de Clements;[3] aunque esto no ha sido adoptado por los organismos de conservación y estudio de las aves.[4][5]
El pinzón de Przhevalsky es un ave pequeña de apariencia similar a Uragus sibiricus. La cola es larga, y los sexos son dimórficos, los machos con garganta, pecho y vientre rosados brillantes. Los dos sexos tienen el plumaje castaño rayado en la espalda y las alas. El pico es más fino que el de Uragus sibiricus. La característica morfológica que más los distingue es la pluma primaria exterior, que en los Fringillidae y Emberizidae es vestigial, y en Urocynchramus es dos tercios de la longitud de la primaria más próxima.
Urocynchramus pylzowi vive en elevaciones entre 3050 y 5000 msnm, en parejas durante la reproducción y en pequeñas bandadas durante el invierno. Przhevalsky describió el canto de esta especie como similar al de las Emberizidae. La especie no ha sido muy estudiada en la naturaleza, y se conoce poco de su comportamiento. No se piensa que esté amenazada por actividades humanas y se lista como ave no amenazada en la lista de la IUCN.
El pinzón de Przhevalsky (Urocynchramus pylzowi) es un ave paseriforme de la familia Fringillidae y única representante del género Urocynchramus. Se distribuye por las montañas de China centro occidental. El nombre común le viene por Nikolai Przhevalsky, explorador ruso que describió la especie.
Urocynchramus pylzowi Urocynchramus generoko animalia da. Hegaztien barruko Urocynchramidae familian sailkatua dago.
Urocynchramus pylzowi Urocynchramus generoko animalia da. Hegaztien barruko Urocynchramidae familian sailkatua dago.
Pyrstöpunavarpunen (Urocynchramus pylzowi)[2] on pyrstöpunavarpusten heimoon kuuluva varpuslintu. Aikaisemmin laji luetiin peippojen heimoon, mutta on sittemmin erotettu omaan heimoonsa[3].
Pyrstöpunavarpusta tavataan Kiinan keskiosissa. Lajin kanta on vakaa, ja se on luokiteltu elinvoimaiseksi.[1]
Pyrstöpunavarpunen (Urocynchramus pylzowi) on pyrstöpunavarpusten heimoon kuuluva varpuslintu. Aikaisemmin laji luetiin peippojen heimoon, mutta on sittemmin erotettu omaan heimoonsa.
Urocynchramus pylzowi
Le Bruselin de Przewalski (Urocynchramus pylzowi), unique représentant du genre Urocynchramus et de la famille des Urocynchramidae, est une espèce de passereaux endémique des montagnes du centre de la Chine.
Urocynchramus pylzowi
Le Bruselin de Przewalski (Urocynchramus pylzowi), unique représentant du genre Urocynchramus et de la famille des Urocynchramidae, est une espèce de passereaux endémique des montagnes du centre de la Chine.
Il ciuffolotto rosato di Przewalski (Urocynchramus pylzowi Przhevalsky, 1876) è un uccello passeriforme diffuso in Cina centro-occidentale. È l'unica specie del genere Urocynchramus e della famiglia Urocynchramidae.[2][3]
Deve il suo nome a Nikolai Przhevalsky, l'esploratore russo che per primo lo descrisse nel 1876.
Il ciuffolotto rosato di Przewalski (Urocynchramus pylzowi Przhevalsky, 1876) è un uccello passeriforme diffuso in Cina centro-occidentale. È l'unica specie del genere Urocynchramus e della famiglia Urocynchramidae.
Deve il suo nome a Nikolai Przhevalsky, l'esploratore russo che per primo lo descrisse nel 1876.
Przewalski's roodmus (Urocynchramus pylzowi) is een bijzondere zangvogel uit de berggebieden van Midden- en West-China. De soort is vernoemd naar Nikolaj Przewalski, de Russische ontdekkingsreiziger die de soort ontdekte en beschreef.
Przewalski's roodmus is een kleine vogel die lijkt op meesroodmus (die tot de vinkachtigen behoort). De staart is lang en de geslachten verschillen onderling. Zo zijn de mannetjes felroze op de keel, borst en buik. Beide geslachten zijn bruingestreept op de rug en vleugels. De snavel is dunner dan die van de roodmussen. Het verschil met vinken en gorzen is vooral de lengte van de buitenste handpennen (veren van de vleugel) die bij vinken en gorzen rudimentair is, maar niet bij deze soort.
Przewalski's roodmus komt voor op een hoogte van tussen de 3050 m en 5000 m, meestal in paren tijdens het broedseizoen en in kleine groepjes tijdens de winter.
Lange tijd bleef onduidelijk of deze vogel gerekend moest worden tot de roodmussen (vinken) of tot de gorzen. Groth (2000) kwam op grond van moleculair-genetisch onderzoek tot de conclusie dat deze vogel noch tot de gorzen noch tot de vinken behoorde en plaatste deze soort in een monotypische familie de Urocynchramidae.[2] Overigens was dit geen bijster origineel idee, want dat was ook al in 1918 voorgesteld.[3]
Bronnen, noten en/of referentiesPrzewalski's roodmus (Urocynchramus pylzowi) is een bijzondere zangvogel uit de berggebieden van Midden- en West-China. De soort is vernoemd naar Nikolaj Przewalski, de Russische ontdekkingsreiziger die de soort ontdekte en beschreef.
Vierfink, Urocynchramus pylzowi, er ein uvanleg fugleart i høgtliggande område i det sentrale til vestlege Kina. Dette er ein art utan nærskylde og er si eiga slekt Urocynchramus plassert i eigen distinkte familie Urocynchramidae av sporvefuglar.
Han er ein liten fugl som liknar langhalefink i utsjånad. Vierfink viser kjønnsdimorfisme, hannane skil seg frå hofuglar med lys rosa farge på halsen, brystet og buken. Begge kjønna har lang stjert, brune striper på rygg og venger. Nebbet er tynnare enn hos rosenfinkar. Det sterkaste morfologiske trekket som skil denne arten frå rosenfinkar finn ein i dei ytre primærfjørene. Hos finkar og busksporvar er desse fjørene degenererte, men hos vierfink har dei to tredelar av lengda til neste primære.
Vierfink lever i ei høgd på mellom 3050 og 5000 moh., vanlegvis parvis i hekkesesongen, og i små flokkar om vinteren. Den russiske oppdagaren Nikolaj Przjevalskij var den første som skildra denne arten og han skildra songen som liknande songen av busksporvar. Arten har ikkje vorte studert mykje i naturen, og det er lite kunnskap om åtferda hans. Han er ikkje tenkt å vere trua av menneskeleg aktivitet og er oppført med status livskraftig av IUCN.
Den taksonomiske slektskapen var uklår i lang tid. Groth (2000) foreslo at arten korkje er fink eller busksporv, men einaste medlemmen i Urocynchramidae,[1] og denne endringa vart tatt med i den sjette utgåva av Clementslista.[2].
Vierfink, Urocynchramus pylzowi, er ein uvanleg fugleart i høgtliggande område i det sentrale til vestlege Kina. Dette er ein art utan nærskylde og er si eiga slekt Urocynchramus plassert i eigen distinkte familie Urocynchramidae av sporvefuglar.
Han er ein liten fugl som liknar langhalefink i utsjånad. Vierfink viser kjønnsdimorfisme, hannane skil seg frå hofuglar med lys rosa farge på halsen, brystet og buken. Begge kjønna har lang stjert, brune striper på rygg og venger. Nebbet er tynnare enn hos rosenfinkar. Det sterkaste morfologiske trekket som skil denne arten frå rosenfinkar finn ein i dei ytre primærfjørene. Hos finkar og busksporvar er desse fjørene degenererte, men hos vierfink har dei to tredelar av lengda til neste primære.
Vierfink lever i ei høgd på mellom 3050 og 5000 moh., vanlegvis parvis i hekkesesongen, og i små flokkar om vinteren. Den russiske oppdagaren Nikolaj Przjevalskij var den første som skildra denne arten og han skildra songen som liknande songen av busksporvar. Arten har ikkje vorte studert mykje i naturen, og det er lite kunnskap om åtferda hans. Han er ikkje tenkt å vere trua av menneskeleg aktivitet og er oppført med status livskraftig av IUCN.
Den taksonomiske slektskapen var uklår i lang tid. Groth (2000) foreslo at arten korkje er fink eller busksporv, men einaste medlemmen i Urocynchramidae, og denne endringa vart tatt med i den sjette utgåva av Clementslista..
Multimedia w Wikimedia Commons Tybetańczyk[5] (Urocynchramus pylzowi) – gatunek ptaka z rodziny tybetańczyków (Urocynchramidae), której jest jedynym przedstawicielem[6][7][5].
Po raz pierwszy gatunek opisał Nikołaj Przewalski w dziele Монголия и страна тангутовъ w 1876; przydzielił mu nazwę Urocynchramus pylzowi[8]. Takson czasami zaliczany do rodziny trznadlowatych (Emberizidae) lub łuszczaków (Fringillidae)[9][10]. Jednak badania filogenetyczne i systematyczne wykluczyły przynależność U. pylzowi do tych rodzin[11][12][13][14]. Takson monotypowy, nie wyróżnia się podgatunków[6][9].
U. pylzowi występuje endemicznie na terenie środkowych i południowych Chin w prowincjach Qinghai, Gansu i Syczuan oraz w Tybetańskim Regionie Autonomicznym[9].
Mały ptak o długim ogonie[11]; ptak mierzy około 17,2–17,7 cm długości, ogon – 80–90 mm w przypadku okazów odłowionych przez Nikołaja Przewalskiego. Długość dzioba wynosi blisko 10 mm, złożonego skrzydła – 69–86 mm[a]. Niepełna formuła skrzydłowa: 4=5=6, 3>7. Występuje dymorfizm płciowy. Samce mają jasnoróżowe upierzenie na gardle, piersi i brzuchu. Samice ubarwione podobnie do samic wróbla zwyczajnego[11]. U obu płci występują brązowe smugi na plecach i skrzydłach.
Ekologia tego gatunku jest słabo poznana. Ptak ten żyje na wysokości pomiędzy 3.050 a 5.000 metrów, zwykle w parach w sezonie lęgowym oraz w małych stadach w okresie zimowym. Głos podobny do potrzosa zwyczajnego (Emberiza schoeniclus)[11].
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (najmniejszej troski)[4]. Globalna wielkość populacji nie została ustalona, ale gatunek jest opisywany jako rzadki lub niezbyt częsty i bardzo słabo poznany[15].
Tybetańczyk (Urocynchramus pylzowi) – gatunek ptaka z rodziny tybetańczyków (Urocynchramidae), której jest jedynym przedstawicielem.
O Urocynchramus pylzowi é uma ave passeriforme das montanhas da China central-ocidental. A sua taxonomia foi incerta durante muito tempo, tendo em 2010 sido proposto que fosse considerado como o único membro da família Urocynchramidae,[1], o que tinha sido originalmente proposto em 1918 pelo ornitologista Janusz von Domaniewski.[2] Esta mudança foi adotada na sexta edição do guia The Clements Checklist of Birds of the World[3] e pela lista do Congresso Ornitológico Internacional.[4]
O Urocynchramus pylzowi é uma ave passeriforme das montanhas da China central-ocidental. A sua taxonomia foi incerta durante muito tempo, tendo em 2010 sido proposto que fosse considerado como o único membro da família Urocynchramidae,, o que tinha sido originalmente proposto em 1918 pelo ornitologista Janusz von Domaniewski. Esta mudança foi adotada na sexta edição do guia The Clements Checklist of Birds of the World e pela lista do Congresso Ornitológico Internacional.
Przjevalskis rosenstjärt[2] (Urocynchramus pylzowi) är en säregen tätting endemisk för Kina som numera placeras i en egen familj, rosenstjärtar (Urocynchramidae).[3]
Przjevalskis rosenstjärt påminner utseendemässigt om långstjärtad rosenfink, men näbben är tunnare än hos någon av rosenfinkarna. Den har lång stjärt och uppvisar könsdimorfism, där hanarna är ljust rosa på strupe, bröst och buk. Båda könen är brunstreckade på ovansidan. Det morfologiska kännetecken som främst skiljer dem ifrån rosenfinkarna är den yttersta tionde handpennan. Hos alla finkar och fältsparvar är denna fjäder bara rudimentär men hos rödstjärtad rosenfink är den väl utvecklad och mäter två-tredjedelar av längden på följande vingpenna.[4] Przjevalskij beskrev dess sång som fältsparvslikt.
Fågeln förekommer i bergsområden på höjder mellan 3050 och 5000 meter, i östra Gansu, östra Qinghai och söderut till centrala delarna av Sichuan i västra Kina, samt i Chamdoregionen i östra Tibet.[5] Den behandlas som monotypisk, det vill säga att den inte delas in i några underarter.
Arten beskrevs taxonomiskt första gången 1876 av Nikolaj Przjevalskij. Dess taxonomiska tillhörighet har länge varit oklar och den har placerats tillsammans med fältsparvarna och rosenfinkarna i familjen finkar men genetiska studier visar att den varken är en fink eller en fältsparv utan bäst beskrivs som den egna familjen Urocynchramidae,[4] vilket föreslagits så tidigt som 1918 av den tyske ornitologen Domaniewski,[6] och även av Wolters 1979. De molekylära studierna av arten indikerar att den förmodligen utgör en relikt av någon av de tidigaste finkfamiljerna.
Przjevalskis rosenstjärt lever i bergsområden på 3050-5000 meters höjd, ofta i par under häckningssäsongen, och i mindre flockar under vintern. Det finns inte många studier av arten i det vilda och lite är känt om dess ekologi.
Rödstjärtad rosenfink bedöms inte vara hotad av mänsklig aktivitet och kategoriseras som livskraftig (LC) av IUCN.[1] Beståndets utveckling tros vara stabil.[1] Dock beskrivs arten som ovanlig eller sällsynt, och alltigenom dåligt känd.[7]
Fågelns svenska artnamn hedrar Nikolaj Przjevalskij som först beskrev arten. Tidigare, när man trodde det var en säregen fink, kallades den för rödstjärtad rosenfink. Dess vetenskapliga artnamn pylzowi hedrar en rysk upptäcktsresande i Centralasien, Michail Aleksandrovitj Pylzov.[8]
Wikimedia Commons har media som rör Przjevalskis rosenstjärt.
Przjevalskis rosenstjärt (Urocynchramus pylzowi) är en säregen tätting endemisk för Kina som numera placeras i en egen familj, rosenstjärtar (Urocynchramidae).
Вид описаний у 1876 році російським натуралістом та мандрівником Миколою Прежевальським. Вид названо на честь Михайла Пильцова — супутника Пржевальського у мандрівці у Центральну Азію. Чечевицю гірську відносили або до родини в'юркових (Fringillidae), або до вівсянкових (Emberizidae). Ще у 1918 році польський орнітолог запропонував виокремити вид у монотипову родину Urocynchramidae. У 2000 році систематичне становище виду у монотиповій родині остаточно затверджено.
Вид поширений у горах на заході Китаю у провінціях Цінхай, Ганьсу, Сичуань і в Тибетському автономному районі. Трапляється на висоті 3000-5000 тис. м над рівнем моря.
Тіло завдовжки 17 см, хвіст 8-9 см. Довжина крила 7-8,6 см. У самця спина та крила у сіро-коричневих смугах, горло, груди, черево та низ хвоста рожеві. Самиця за забарвленнях схожа на самицю горобця.
Це незавершена стаття з орнітології.Urocynchramus pylzowi[2][3][4] là một loài chim trong họ Urocynchramidae.[5]
Urocynchramus pylzowi là một loài chim trong họ Urocynchramidae.
Urocynchramus pylzowi
(Przewalski, 1876)
Чечевица Пржевальского[1] (лат. Urocynchramus pylzowi) — необычная воробьиная птица, обитающая в горах центрального-западного Китая. Вид назван в честь русского путешественника Николая Михайловича Пржевальского. Длительное время таксономическое положение вида оставалось неясным, породив различные тривиальные названия. В 2000 году было высказано предположение, что птица на самом деле должна рассматриваться не как представитель зябликовых или овсянковых, а как единственный вид монотипичного семейства Urocynchramidae[2], что было изначально предсказано в немецкой орнитологической литературе ещё в 1918 году Янушем Доманевским (англ.)русск.[3], а также Волтерсом в 1979 году. Это изменение было принято в шестом издании книги The Clements Checklist of Birds of the World (англ.)русск.[4].
Чечевица Пржевальского — мелкая птица, внешне похожая на урагуса. В отличие от обычных чечевиц имеет длинное и неоднородное хвостовое оперение, где крайние перья намного короче, чем центральные. Присутствует половой диморфизм: у самцов ярко-розовые горло, грудь и брюшко. У самок и самцов спина и крылья буро-полосатые. В отличие от других чечевиц имеет тонкий клюв[3]. Отличительной морфологической чертой семейства Urocynchramidae является периферическое первостепенное маховое перо; у зябликов и овсянок оно является рудиментом, однако у чечевицы Пржевальского составляет две трети от длины следующего пера[3].
Эта птица живёт на высоте от 3050 до 5000 метров, обычно парами в сезон размножения или небольшими стаями зимой. Согласно описанию Пржевальского песня птицы похожа на песню овсянки[3]. Вид недостаточно изучен в дикой природе, и мало что известно о его поведении. Предположительно человеческие факторы не представляют угрозы птице, а в Красной книге она числится в списке видов под наименьшей угрозой[5].
Чечевица Пржевальского (лат. Urocynchramus pylzowi) — необычная воробьиная птица, обитающая в горах центрального-западного Китая. Вид назван в честь русского путешественника Николая Михайловича Пржевальского. Длительное время таксономическое положение вида оставалось неясным, породив различные тривиальные названия. В 2000 году было высказано предположение, что птица на самом деле должна рассматриваться не как представитель зябликовых или овсянковых, а как единственный вид монотипичного семейства Urocynchramidae, что было изначально предсказано в немецкой орнитологической литературе ещё в 1918 году Янушем Доманевским (англ.)русск., а также Волтерсом в 1979 году. Это изменение было принято в шестом издании книги The Clements Checklist of Birds of the World (англ.)русск..
朱鹀（学名：Urocynchramus pylzowi）为朱鹀科朱鹀属下唯一的鸟类种类，是中国的特有物种。分布于甘肃、青海、四川等地，主要生活于一般在海拔500-2500m 高处以及栖息于山谷和山溪两岸的矮柳丛和小型灌丛中。该物种的模式产地在青海东北部大道河。[2]
.jpg){kind=small}
这是一篇與雀形目相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 物種識別信息 朱鹀（学名：Urocynchramus pylzowi）为朱鹀科朱鹀属下唯一的鸟类种类，是中国的特有物种。分布于甘肃、青海、四川等地，主要生活于一般在海拔500-2500m 高处以及栖息于山谷和山溪两岸的矮柳丛和小型灌丛中。该物种的模式产地在青海东北部大道河。
프르제발스키되새(학명: Urocynchramus pylzowi)는 중국 중서부 산악 지역에 사는 흔치 않은 명금류의 일종이다.[2] 이름은 이 종을 처음 기록한 러시아 탐험가 니콜라이 프르제발스키의 이름에서 유래했다.
다음은 2019년 올리버로스(Oliveros) 등의 연구에 의한 참새소목의 계통 분류이다.[3]
참새소목
