Leucosticte brandti és un ocell de la família dels fringíl·lids (Fringillidae) que habita a prats alpins entre roques i estepes de muntanya a Kirguizistan, Tadjikistan, sud-oest de Sibèria, nord de Pakistan i de l'Índia, Nepal, Bhutan, sud del Tibet, i oest de la Xina.
Leucosticte brandti és un ocell de la família dels fringíl·lids (Fringillidae) que habita a prats alpins entre roques i estepes de muntanya a Kirguizistan, Tadjikistan, sud-oest de Sibèria, nord de Pakistan i de l'Índia, Nepal, Bhutan, sud del Tibet, i oest de la Xina.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Llinos wridog Brandt (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: llinosiaid gwridog Brandt) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Leucosticte brandti; yr enw Saesneg arno yw Brandt’s rosy-finch. Mae'n perthyn i deulu'r Pincod (Lladin: Fringillidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn L. brandti, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r llinos wridog Brandt yn perthyn i deulu'r Pincod (Lladin: Fringillidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Caneri aelfelyn Crithagra mozambica Caneri bronresog Crithagra reichardi_(17558998772).jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Llinos wridog Brandt (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: llinosiaid gwridog Brandt) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Leucosticte brandti; yr enw Saesneg arno yw Brandt’s rosy-finch. Mae'n perthyn i deulu'r Pincod (Lladin: Fringillidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn L. brandti, sef enw'r rhywogaeth.
Der Mattenschneegimpel (Leucosticte brandti), auch Felsenschneegimpel genannt, ist eine Vogelart aus der Unterfamilie der Stieglitzartigen. Die Art kommt ausschließlich in Asien vor und besiedelt dort Höhenlagen der Gebirge.
Der Mattenschneegimpel erreicht eine Körperlänge von bis zu achtzehn Zentimetern.[1] Ein Geschlechtsdimorphismus besteht nicht. Die Art weist große Ähnlichkeit mit dem Waldschneegimpel auf, dessen Verbreitungsgebiet sich mit dem des Mattenschneegimpels überlappt. Der Waldschneegimpel ist jedoch insgesamt etwas brauner gefärbt und ist kleiner.
Der Mattenschneegimpel ist hell braungrau. Der Rücken ist etwas dunkler braun als Flügeldecken, Bauch und die Unterschwanzdecken, die alle einen etwas intensiveren Grauton aufweisen. Die Schwingen sind schwarz und haben hellgraue Säume. Auch der Kopf und der Nacken sind schwarz gefiedert. Der Schnabel ist hornfarben.
Das Verbreitungsgebiet des Mattenschneegimpels erstreckt sich von Afghanistan bis Tibet sowie zum Altai und in den Nordwesten Chinas. Er ist ein ausgesprochener Höhenbewohner, der sich während des Sommerhalbjahrs in Regionen oberhalb der Baumgrenze zwischen 4.000 und 6.000 Metern aufhält.[2] Sein Lebensraum sind baumlose Matten und Gebirgshänge. Während des Winters zieht er in tiefere Lagen. Das Nest wird am Boden errichtet und findet sich unter Felsvorsprüngen und Nischen.
Der Mattenschneegimpel (Leucosticte brandti), auch Felsenschneegimpel genannt, ist eine Vogelart aus der Unterfamilie der Stieglitzartigen. Die Art kommt ausschließlich in Asien vor und besiedelt dort Höhenlagen der Gebirge.
ध्वाँसे टाउके तितुभँगेरा नेपालमा पाइने एक प्रकारको चराको नाम हो । यसलाई अङ्ग्रेजीमा Brandt's Mountain Finch भनिन्छ।
ध्वाँसे टाउके तितुभँगेरा नेपालमा पाइने एक प्रकारको चराको नाम हो । यसलाई अङ्ग्रेजीमा Brandt's Mountain Finch भनिन्छ।
Brandt's mountain finch (Leucosticte brandti), also known as the black-headed mountain-finch, is a species of finch in the family Fringillidae. It is found in Afghanistan, Bhutan, China, India, Kazakhstan, Nepal, Pakistan, Russia, Tajikistan, and Turkmenistan. Its natural habitat is temperate grassland.
Brandt's mountain finch (Leucosticte brandti), also known as the black-headed mountain-finch, is a species of finch in the family Fringillidae. It is found in Afghanistan, Bhutan, China, India, Kazakhstan, Nepal, Pakistan, Russia, Tajikistan, and Turkmenistan. Its natural habitat is temperate grassland.
La Nigrakapa leŭkostikto (Leucosticte brandti) estas specio de birdoj de la familio de Fringedoj kaj genro de Leŭkostiktoj, kiuj estas grizaj, brunaj aŭ grizbrunaj birdoj kun rozkolorecaj areoj en subaj partoj aŭ flugiloj.
Ĝi troviĝas en Afganio, Butano, Ĉinio, Barato, Kazaĥio, Nepalo, Pakistano, Rusio, Taĝikio kaj Turkmenio. Ties natura habitato estas moderklimataj herbejoj, proksime de alpaj rokejoj kaj makisoj, klifoj kaj glaĉeroj (ofte super 3000 m), sed malsupreniras por manĝi al malaltaj altitudoj (suben ĝis 2600 m).
Tiu mezgranda birdo (18 cm longa) prezentas malmultan seksan duformismon ĉar maskloj kaj inoj estas preskaŭ similaj (maskloj pezas 26.0-33.5, dum inoj 27.0-31.0). Masklo en reprodukta plumaro havas nigrecajn frunton, vizaĝon kaj parton de krono (tiu nigreca kapo nomigas la specion laŭ la komuna nomo), dum nuko estas brunecgriza, kaj supra kolo kaj supra dorso estas verdecbrunaj. Dorso, pugo kaj supra vosto estas senmarke palgrizaj. Flugilplumoj estas brunecaj kun mallarĝa blanka bordo en eksteraj. Plej grandaj flugilkovriloj estas brunecaj. Pintoj de malgrandaj ŝultraj flugilkovriloj havas rozkolorecajn aŭ palruĝajn bordojn, foje tiuj rozkolorecaj bordoj estas ankaŭ en pugo. La vostoplumoj estas malhelbrunaj kun blankecaj bordoj en eksteraj. Subaj partoj estas palgrizaj, dum subvosto estas iom pli pala. Beko kaj kruroj estas malhelaj, preskaŭ nigraj. Okuloj estas brunaj.
Ĉe ino supraj kaj subaj partoj estas kutime pli palaj kaj pli grizaj ol brunaj, sed kelkaj inoj estas malhelaj, ne distingaj disde maskloj. Pintoj de malgrandaj ŝultraj flugilkovriloj estas heloranĝaj, kelkaj pintoj (foje nur iom videble) estas ankaŭ en pugo. Male al masklo beko de ino estas pala aŭ kun palaj partoj meze de la beko. En freŝa plumaro (aŭtune kaj vintre) plumoj de supraj partoj havas larĝajn sablokolorajn bordojn, kiuj kaŝas nigron en kapo. Vintre la beko estas pala kun malhela pinto kaj ĉe maskloj kaj ĉe inoj. Junuloj estas grizecaj supre kun pli palaj kaj grizaj subaj partoj.
La reproduktado okazas en tre altaj altitudoj: oni konstatis nestojn ĝis 3800-4050 m kaj komencas kiam abundas larvoj kaj insektoj; fino de junio okazas memmontrado kaj pariĝado. La nesto estas konstruita en rokfendo aŭ sub ŝtono, el musko, sekaj herboj kaj folioj kaj estas kovrita el haro kaj plumoj. Estas ovaroj de 3-4 ovoj fine de junio al komenco de julio. Eloviĝo okazas post 12 tagoj de kovado kaj la idoj estas manĝigataj el malgrandaj insektoj, larvoj kaj kelkaj freŝaj burĝonoj, fare de ambaŭ gepatroj, kiuj foje devas flugi longdistance ĝis kelkaj kilometroj (eĉ pli da 5 km). Elnestiĝo okazas komence de aŭgusto. Aŭtune kaj vintre tiuj leŭkostiktoj vivas en aroj de ĝis milo da birdoj.
La Nigrakapa leŭkostikto (Leucosticte brandti) estas specio de birdoj de la familio de Fringedoj kaj genro de Leŭkostiktoj, kiuj estas grizaj, brunaj aŭ grizbrunaj birdoj kun rozkolorecaj areoj en subaj partoj aŭ flugiloj.
Ĝi troviĝas en Afganio, Butano, Ĉinio, Barato, Kazaĥio, Nepalo, Pakistano, Rusio, Taĝikio kaj Turkmenio. Ties natura habitato estas moderklimataj herbejoj, proksime de alpaj rokejoj kaj makisoj, klifoj kaj glaĉeroj (ofte super 3000 m), sed malsupreniras por manĝi al malaltaj altitudoj (suben ĝis 2600 m).
Tiu mezgranda birdo (18 cm longa) prezentas malmultan seksan duformismon ĉar maskloj kaj inoj estas preskaŭ similaj (maskloj pezas 26.0-33.5, dum inoj 27.0-31.0). Masklo en reprodukta plumaro havas nigrecajn frunton, vizaĝon kaj parton de krono (tiu nigreca kapo nomigas la specion laŭ la komuna nomo), dum nuko estas brunecgriza, kaj supra kolo kaj supra dorso estas verdecbrunaj. Dorso, pugo kaj supra vosto estas senmarke palgrizaj. Flugilplumoj estas brunecaj kun mallarĝa blanka bordo en eksteraj. Plej grandaj flugilkovriloj estas brunecaj. Pintoj de malgrandaj ŝultraj flugilkovriloj havas rozkolorecajn aŭ palruĝajn bordojn, foje tiuj rozkolorecaj bordoj estas ankaŭ en pugo. La vostoplumoj estas malhelbrunaj kun blankecaj bordoj en eksteraj. Subaj partoj estas palgrizaj, dum subvosto estas iom pli pala. Beko kaj kruroj estas malhelaj, preskaŭ nigraj. Okuloj estas brunaj.
Ĉe ino supraj kaj subaj partoj estas kutime pli palaj kaj pli grizaj ol brunaj, sed kelkaj inoj estas malhelaj, ne distingaj disde maskloj. Pintoj de malgrandaj ŝultraj flugilkovriloj estas heloranĝaj, kelkaj pintoj (foje nur iom videble) estas ankaŭ en pugo. Male al masklo beko de ino estas pala aŭ kun palaj partoj meze de la beko. En freŝa plumaro (aŭtune kaj vintre) plumoj de supraj partoj havas larĝajn sablokolorajn bordojn, kiuj kaŝas nigron en kapo. Vintre la beko estas pala kun malhela pinto kaj ĉe maskloj kaj ĉe inoj. Junuloj estas grizecaj supre kun pli palaj kaj grizaj subaj partoj.
La reproduktado okazas en tre altaj altitudoj: oni konstatis nestojn ĝis 3800-4050 m kaj komencas kiam abundas larvoj kaj insektoj; fino de junio okazas memmontrado kaj pariĝado. La nesto estas konstruita en rokfendo aŭ sub ŝtono, el musko, sekaj herboj kaj folioj kaj estas kovrita el haro kaj plumoj. Estas ovaroj de 3-4 ovoj fine de junio al komenco de julio. Eloviĝo okazas post 12 tagoj de kovado kaj la idoj estas manĝigataj el malgrandaj insektoj, larvoj kaj kelkaj freŝaj burĝonoj, fare de ambaŭ gepatroj, kiuj foje devas flugi longdistance ĝis kelkaj kilometroj (eĉ pli da 5 km). Elnestiĝo okazas komence de aŭgusto. Aŭtune kaj vintre tiuj leŭkostiktoj vivas en aroj de ĝis milo da birdoj.
El pinzón montano de Brandt (Leucosicte brandti)[2] es una especie de ave paseriforme de la familia Fringillidae propia de las montañas del interior de Asia.
Se extiende por las montañas del este de Asia Central y el oeste de Mongalia, además de la meseta tibetana, distribuido por Afganistán, Bután, China, norte de la India, Kazajistán, Mongolia, Nepal, Pakistán, el sur de Rusia, Tayikistán y Turkmenistán.
Su hábitat natural son las praderas rocosas entre los 4000 y 6000 msnm.
El pinzón montano de Brandt (Leucosicte brandti) es una especie de ave paseriforme de la familia Fringillidae propia de las montañas del interior de Asia.
Leucosticte brandti Leucosticte generoko animalia da. Hegaztien barruko Fringillidae familian sailkatua dago.
Leucosticte brandti Leucosticte generoko animalia da. Hegaztien barruko Fringillidae familian sailkatua dago.
Rakkavuoripeippo (Leucosticte brandti)[2] on peippojen heimoon kuuluva varpuslintu.
Rakkavuoripeippoa tavataan laajalla alueella Aasian keskiosissa. Lajin kanta on vakaa, ja se on luokiteltu elinvoimaiseksi.[1]
Rakkavuoripeippo (Leucosticte brandti) on peippojen heimoon kuuluva varpuslintu.
Leucosticte brandti
Le Roselin de Brandt (Leucosticte brandti) est une espèce de passereaux de la famille des Fringillidae.
Cet oiseau mesure 17 à 18 cm de longueur et ne présente qu'un très faible dimorphisme sexuel.
Son aire s'étend à travers le Tibet, le Tian Shan et l'Altai.
Il existe une variation considérable basée essentiellement sur le degré, plus ou moins foncé, de la coloration générale avec d’autres caractéristiques propres à chaque sous-espèce. D'après le Congrès ornithologique international, cette espèce est constituée des huit sous-espèces suivantes :
L. b. incerta Stegmann, 1932 n'est plus reconnue comme sous-espèce par les différentes autorités taxinomiques.
Le roselin de Brandt est inféodé aux biotopes ouverts et arides de haute montagne, privilégiant les zones humides comme les bords de plaques de neige fondante, les éboulis près des lacs et des torrents, et les zones marécageuses entre 4 000 et 6 000 m en été et vers 3 000 m en hiver.
Elle consiste en pousses, fleurs, graines et particules de plantes alpines naines incluant des graines d’Artemisia et des pousses de Sedum.
Le roselin de Brandt est à la fois grégaire et sporadique après la reproduction, constituant des volées de 50 à 600 individus investissant un site riche en nourriture pour disparaître presque totalement une semaine plus tard.
En parade nuptiale, le mâle fait des courbettes, tourne autour de la femelle puis s’envole et se pose à côté d’elle en faisant vibrer ses ailes comme un jeune quémandant de la nourriture. Il peut aussi redresser la queue et relever les ailes en lançant un pink-pink musical. Parfois enfin il se pose à côté de la femelle, pointe le bec vers le ciel, relève les ailes et la queue puis agite violemment les ailes en lançant un bref et mélodieux tri-tri-tri rappelant un peu la posture d’un moineau domestique.
Le nid est une grossière coupe de tiges d’herbes liées à des poils et des plumes. Il est généralement placé dans un amas de roches ou dans une cavité d’éboulis ou de pierriers. La ponte compte trois ou quatre œufs blanc immaculés.
Leucosticte brandti
Le Roselin de Brandt (Leucosticte brandti) est une espèce de passereaux de la famille des Fringillidae.
Il fanello rosato testanera (Leucosticte brandti Bonaparte, 1851) è un uccello passeriforme appartenente alla famiglia dei Fringillidi[2].
Il nome scientifico della specie, brandti, venne scelto in omaggio al naturalista Johann Friedrich von Brandt, molto attivo in Siberia.
Misura 16,5-19 cm di lunghezza, per 26-34 g di peso[3].
Si tratta di uccelletti dall'aspetto robusto ma slanciato, con becco piccolo e conico, ali allungate e lunga coda squadrata dalla punta lievemente forcuta: spesso vengono confusi col congenere e affine fanello rosato disadorno.
Il piumaggio appare piuttosto sobrio, dominato dalle tonalità del grigio e del bruno: gola, petto, testa e dorso sono grigiastri, ventre e fianchi sono bruno-grigiastri con sfumature color cannella, la coda e le remiganti sono nere, queste ultime con penne dallìorlo biancastro, stesso colore del sottocoda. Come intuibile dal nome comune, la fronte, il vertice e la mascherina facciale sono di colore nero, colorazione di diversa estensione a seconda della sottospecie e comunque più evidente nei maschi rispetto alle femmine: per il resto, il dimorfismo sessuale non è evidente. Becco e zampe sono di colore nerastro, gli occhi sono di colore bruno scuro.
Si tratta di uccelli diurni, che all'infuori del periodo riproduttivo si muovono stormi anche consistenti (oltre 2000 individui), passando la maggior parte della giornata alla ricerca di cibo, mantenendosi perlopiù al suolo.
La dieta di questi uccelli è perlopiù granivora, componendosi di semi di piante erbacee montane, nonché di altri elementi di origine vegetale (come bacche, germogli e foglie delle suddette piante) e sporadicamente (soprattutto durante il periodo estivo) di piccoli invertebrati.
La stagione riproduttiva va da giugno ad agosto: questa specie mostra abitudini semicoloniali, coi nidi che vengono collocati a un centinaio di metri gli uni dagli altri oppure isolati[3]. I maschi, tuttavia, si mostrano molto protettivi nei confronti delle femmine e dei nidi, attaccando con veemenza eventuali intrusi che osassero avvicinarsi troppo.
Il nido, a forma di coppa, viene costruito al suolo o a poca altezza fra le rocce, intrecciando fibre vegetali e foderando l'interno con piumino e pelame: la sua costruzione è completamente a carico della femmina, col maschio che staziona nei dintorni e sporadicamente fornisce materiale da costruzione. Le uova, in numero di 3-5, vengono covate dalla femmina per circa due settimane, ed i pulli (ciechi ed implumi alla schiusa) vengono imbeccati da ambo i genitori con semi e insetti rigurgitati per circa tre settimane, quando sono pronti per l'involo. I giovani rimangono ancora per qualche giorno presso il nido, chiedendo sempre più sporadicamente l'imbeccata ai genitori, prima di allontanarsene definitivamente e disperdersi.
Questi uccelli occupano un areale che si estende dai Monti Sajany a nord fino all'Afghanistan nord-orientale a sud, e a est attraverso l'altopiano del Tibet e le pendici meridionali della catena dell'Himalaya fino alla Cina centrale (Quinghai, Gansu, Yunnan nord-occidentale, Sichuan occidentale)
L'habitat di questi uccelli è rappresentato dalle aree rocciose montane e submontane, con copertura vegetale sparsa o (durante il periodo riproduttivo) molto rada: durante l'inverno, essi tendono a scendere di quota, spingendosi nelle aree pedemontane.
Se ne riconoscono sette sottospecie[2]:
Maschio impagliato della sottospecie nominale.
Esemplare impagliato della sottospecie haematopygia.
Femmina impagliata della presunta sottospecie audreyana.
Alcuni autori riconoscerebbero un'ottava sottospecie, L. b. audreyana, comprendente le popolazioni del Sikkim settentrionale, attualmente sinonimizzate con L. b. haematopygia[3][2].
Il fanello rosato testanera (Leucosticte brandti Bonaparte, 1851) è un uccello passeriforme appartenente alla famiglia dei Fringillidi.
De Brandts bergvink (Leucosticte brandti) is een zangvogel uit de familie Fringillidae (vinkachtigen).
Deze soort telt 8 ondersoorten:
De Brandts bergvink (Leucosticte brandti) is een zangvogel uit de familie Fringillidae (vinkachtigen).
Grå alpfink[2] (Leucosticte brandti) är en höglänt levande asiatisk fågel i familjen finkar inom ordningen tättingar.[3]
Grå alpfink är en relativt stor fink med en längd på 16,5-19 centimeter.[4] Hanen i häckningsdräkt har sotsvart huvud och nacke, brungrå mantel och har rosa på övergumpen.[4] Hona och hane utanför häckningstid är mer jämnt brungrå med tydligare vit vingspegel och vita stjärtkanter i jämförelse med i övrigt rätt lika bruna alpfinken (Leucosticte nemoricola).[4] Grå alpfink förekommer som namnet antyder i alpina sluttningar.
Grå alpfink delas in i fem underarter:[3]
Vissa erkänner även underarterna intermedia och walteri med utbredning i centrala Kina respektive östra Tibet och sydvästra Kina.[5]
Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population med stabil utveckling.[1] Utifrån dessa kriterier kategoriserar internationella naturvårdsunionen IUCN arten som livskraftig (LC).[1] Världspopulationen har inte uppskattats men den beskrivs som generellt vanlig, i vissa områden utanför häckningstid mycket vanlig.[1]
Fågelns vetenskapliga artnamn hedrar Johann Friedrich Brandt (1802-1879), preussisk zoolog i rysk tjänst och upptäckresande i Sibirien.[6]
Wikispecies har information om Leucosticte brandti.
Grå alpfink (Leucosticte brandti) är en höglänt levande asiatisk fågel i familjen finkar inom ordningen tättingar.
Leucosticte brandti là một loài chim trong họ Fringillidae.[1]
Bài viết liên quan đến họ Sẻ thông này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Leucosticte brandti là một loài chim trong họ Fringillidae.
高山岭雀（学名：Leucosticte brandti）为燕雀科岭雀属的鸟类。分布于中亚山地、喜马拉雅山脉南部以及中国大陆的蒙新区西部、青藏区、西南区等地，多生活于高寒山区以及一般栖息于高寒高原、苔原、草甸草原及山坡草地中。该物种的模式产地位於突厥斯坦。[2]
-1904.jpg)
_-_Fringillidae_-_bird_skin_specimen.jpeg)
