La Nilgiria pipio, ( Anthus nilghiriensis ) estas mezgranda paserina birdo, membro de la genro de pipioj kaj familio de Motaciledoj (kiu enhavas ankaŭ la motacilojn kaj longungulojn) kiu reproduktiĝas en Barato. Ĝi estas 17 cm longa[1] preskaŭ minacata (NT) [2] birdospecio endemia de la Okcidentaj Ghatoj en Suda Barato.
Ĝi estas tre asocia kun malalta montara herbejo intermeza kun marĉaj grundoj kaj malgrandaj rojoj ĉefe en montetaj deklivoj super 1500 m de Tamil Nadu kaj Kerala. Troviĝas grandaj populacioj en la supra baseno de Rivero Bavani kaj areoj de la vilaĝo Bangithapal ĉe la sudorienta fino de la Nacia parko Mukurthi.[3] El 3321 hektaroj de la kontrolita areo, nur 14 ha de la supra Bhavani havas la plej altan reproduktan densecon de la Nilgiria pipio. Ili troviĝas ankaŭ en la Tigrorezervejo Kalakkad Mundanthurai.[4]
Tiu orientalisa specio reproduktiĝas inter marto kaj junio. Ili nestumas en marĉaj herbejoj ĉe rojoj kaj uzas la ĉirkaŭajn herbareojn por manĝo. Habitatoperdo pro variaj homaj aktivaĵoj estas la ĉefa kialo de malpliigo de la populacio de la Nilgiria pipio.[5]
Ĝi estas specio bruneca kun malhelbruna strieco en dorso kaj pli malhelbrunaj plumoj en flugiloj kaj vosto. Estas tre markata helbruna superokula strio. Subaj partoj estas sablokoloraj al helbrunaj. La kruroj estas rozkolorecaj kaj la beko malhelbruna.
La Nilgiria pipio, ( Anthus nilghiriensis ) estas mezgranda paserina birdo, membro de la genro de pipioj kaj familio de Motaciledoj (kiu enhavas ankaŭ la motacilojn kaj longungulojn) kiu reproduktiĝas en Barato. Ĝi estas 17 cm longa preskaŭ minacata (NT) birdospecio endemia de la Okcidentaj Ghatoj en Suda Barato.
Ĝi estas tre asocia kun malalta montara herbejo intermeza kun marĉaj grundoj kaj malgrandaj rojoj ĉefe en montetaj deklivoj super 1500 m de Tamil Nadu kaj Kerala. Troviĝas grandaj populacioj en la supra baseno de Rivero Bavani kaj areoj de la vilaĝo Bangithapal ĉe la sudorienta fino de la Nacia parko Mukurthi. El 3321 hektaroj de la kontrolita areo, nur 14 ha de la supra Bhavani havas la plej altan reproduktan densecon de la Nilgiria pipio. Ili troviĝas ankaŭ en la Tigrorezervejo Kalakkad Mundanthurai.
Tiu orientalisa specio reproduktiĝas inter marto kaj junio. Ili nestumas en marĉaj herbejoj ĉe rojoj kaj uzas la ĉirkaŭajn herbareojn por manĝo. Habitatoperdo pro variaj homaj aktivaĵoj estas la ĉefa kialo de malpliigo de la populacio de la Nilgiria pipio.
Ĝi estas specio bruneca kun malhelbruna strieco en dorso kaj pli malhelbrunaj plumoj en flugiloj kaj vosto. Estas tre markata helbruna superokula strio. Subaj partoj estas sablokoloraj al helbrunaj. La kruroj estas rozkolorecaj kaj la beko malhelbruna.
