L'alció del paradís de Biak (Tanysiptera riedelii) és un ocell de la família dels alcedínids (Alcedinidae) que habita la selva, prop de corrents fluvials, de l'illa de Biak, a prop de la costa occidental de Nova Guinea.
L'alció del paradís de Biak (Tanysiptera riedelii) és un ocell de la família dels alcedínids (Alcedinidae) que habita la selva, prop de corrents fluvials, de l'illa de Biak, a prop de la costa occidental de Nova Guinea.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Pysgotwr paradwys Biak (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: pysgotwyr paradwys Biak) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Tanysiptera riedelli; yr enw Saesneg arno yw Biak paradise kingfisher. Mae'n perthyn i deulu'r Pysgotwyr (Lladin: Alcedinidae) sydd yn urdd y Coraciiformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn T. riedelli, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
Mae'r pysgotwr paradwys Biak yn perthyn i deulu'r Pysgotwyr (Lladin: Alcedinidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Pysgotwr bronlas Halcyon malimbica Pysgotwr bronwyn Halcyon smyrnensis Pysgotwr coch Halcyon coromanda Pysgotwr coetir Halcyon senegalensis Pysgotwr cycyllog Halcyon albiventris Pysgotwr Jafa Halcyon cyanoventris Pysgotwr penddu Halcyon pileata Pysgotwr pigfawr Pelargopsis capensis Pysgotwr Timor Todiramphus australasia Pysgotwr torchwyn Todiramphus chloris Pysgotwr Twamotw Todiramphus gambieri Todiramphus cinnamominus Todiramphus cinnamominus Todiramphus sanctus Todiramphus sanctusAderyn a rhywogaeth o adar yw Pysgotwr paradwys Biak (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: pysgotwyr paradwys Biak) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Tanysiptera riedelli; yr enw Saesneg arno yw Biak paradise kingfisher. Mae'n perthyn i deulu'r Pysgotwyr (Lladin: Alcedinidae) sydd yn urdd y Coraciiformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn T. riedelli, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
Der Biakliest (Tanysiptera riedelii) ist eine endemische Art der Eisvögel, deren Verbreitungsschwerpunkt die zu Indonesien gehörenden Insel Biak, nördlich von Westneuguinea ist. Die Art ist eng verwandt mit dem Spatelliest.[1]
Die Bestandssituation dieser Art wird von der IUCN mit potentiell gefährdet (near threatened) eingestuft.[2]
Der Biakliest erreicht inklusive der verlängerten Steuerfedern eine Körperlänge von 37 Zentimetern. Er hat einen großen roten Schnabel. Die brillant glänzende türkisblaue Kopfkappe erstreckt sich über den Scheitel, die Kopfseiten und den Nacken. Er hat ein weißes Brustgefieder und blaue Flügel. Auf den Schultern befinden sich jeweils ebenfalls türkisfarben glänzende Flecken. Er hat zwei sehr lange Schwanzfedern, wie es für einen Paradieseisvogel typisch ist. Die basale Hälfte der Steuerfedern ist jeweils weiß.
Der Biakliest ist auf der Insel Biak verbreitet. Die Art kommt auch auf der angrenzenden Insel Supiori vor. Diese zu den Schouten-Inseln gehörende Insel liegt in der Cenderawasih-Bucht westlich von Biak und ist im Osten von dieser durch eine nur wenige Meter breite Meeresenge, der sogenannten Teluk Surendidori, getrennt. Er besiedelt unterschiedliche Waldtypen und ist häufiger auch an den Waldrändern zu beobachten.
Der Biakliest ernährt sich von Insekten und Würmern, die er am Boden fängt.
Der Biakliest (Tanysiptera riedelii) ist eine endemische Art der Eisvögel, deren Verbreitungsschwerpunkt die zu Indonesien gehörenden Insel Biak, nördlich von Westneuguinea ist. Die Art ist eng verwandt mit dem Spatelliest.
Die Bestandssituation dieser Art wird von der IUCN mit potentiell gefährdet (near threatened) eingestuft.
The Biak paradise kingfisher (Tanysiptera riedelii) is a tree kingfisher that is endemic to the Indonesian island of Biak which is one of a small group of islands located in Cenderawasih Bay near the northern coast of Papua. This bird has a turquoise-blue back with a white belly and tail streamers and a reddish beak. Its natural habitat is forests and the IUCN has assessed its conservation status as being "near-threatened".
The adult Biak paradise kingfisher is about 14 in (36 cm) including its long tail. The crown, nape and sides of the head as well as the upper parts are a bright glossy turquoise-blue. The rump and the basal parts of the rectrices are white and the underwings are black. The two central tail feathers are greatly elongated and have bare shafts which flare out at the tip into racket-like lobes. The bird's underparts are white and the long, stout bill is red.[2][3]
The Biak paradise kingfisher is found only on the island of Biak in Indonesia.[1] It seems that these birds originated from a few founding T. galatea birds which arrived on the island and became isolated from the mainland birds. These then underwent a "genetic revolution".[4] There were no particular biotic factors involved, but there was sufficient variation among the founding birds to encourage speciation, and the assortment of genes that the birds received was later undisturbed by further inflow of alien genes.[4]
The adult Biak paradise kingfisher has been little studied but its diet and behaviour are thought to be similar to the closely related common paradise kingfisher (Tanysiptera galatea) which is found on the mainland of New Guinea. Some authorities consider it to be subspecies of that bird.[5] The common paradise kingfisher perches on a low branch in the forest and swoops down to scoop up insects and earthworms off the forest floor. It nests in a cavity of a tree, in a hollow branch or in a hole excavated in an arboreal termite nest.[2]
The Biak paradise kingfisher has a small range but is fairly common on the island where it lives. Its forest habitat is under threat from logging but there are large parts of the island that have not yet been harvested. It seems able to adapt to secondary growth forest but may be only present in areas with tall trees. The International Union for Conservation of Nature considers it likely that the population trend is downwards and has assessed its conservation status as being "near-threatened".[1]
The Biak paradise kingfisher (Tanysiptera riedelii) is a tree kingfisher that is endemic to the Indonesian island of Biak which is one of a small group of islands located in Cenderawasih Bay near the northern coast of Papua. This bird has a turquoise-blue back with a white belly and tail streamers and a reddish beak. Its natural habitat is forests and the IUCN has assessed its conservation status as being "near-threatened".
El alción colilargo de la Biak (Tanysiptera riedelii)[2] es una especie de ave coraciforme de la familia Alcedinidae.[3]
Es endémico de las selvas de las islas indonesias de Biak y la adyacente Supiori.
Se encuentra amenazada por la pérdida de su hábitat natural.
El alción colilargo de la Biak (Tanysiptera riedelii) es una especie de ave coraciforme de la familia Alcedinidae.
Tanysiptera riedelii Tanysiptera generoko animalia da. Hegaztien barruko Alcedinidae familian sailkatua dago.
Tanysiptera riedelii Tanysiptera generoko animalia da. Hegaztien barruko Alcedinidae familian sailkatua dago.
Tanysiptera riedelii
Le Martin-chasseur de Biak (Tanysiptera riedelii) est une espèce d'oiseaux de la famille des Alcedinidae, endémique des îles Biak et Supiori proches de la Nouvelle-Guinée (Papouasie).
De biakvlagstaartijsvogel (Tanysiptera riedelii) is een ijsvogelsoort die endemisch is op de eilanden Biak en Supiori (Papoea, Indonesië). De vogel werd in 1866 door Jules Verreaux beschreven en vernoemd naar de heer J.G.F. Riedel, assistentresident op Celebes die de vogel opstuurde.[2]
De biakvlagstaartijsvogel lijkt sterk op de (gewone) vlagstaartijsvogel (T. galatea) en werd in de vorige eeuw ook wel opgevat als een ondersoort. De vlagstaartijsvogel is 36 tot 38 cm lang (inclusief staart). De vogel heeft een lange witte staart, witte borst en buik en is blauw van boven. De biakvlagstaartijsvogel heeft een lichtblauwe kruin en dit lichtblauw loopt door tot op de rug, waardoor hij verschilt van de gewone vlagstaartijsvogel.
De biakvlagstaartijsvogel komt alleen voor op Biak en Supiori. Het leefgebied is mogelijk beperkt tot ongerept regenwoud met grote, hoge bomen maar er zijn ook waarnemingen in secondair en uitgekapt bos tot zeker 300 m (mogelijk 600 m) boven de zeespiegel. Dit type leefgebied wordt sinds 2004 bedreigd door houtkap en de omzetting van ongerepte vegetatie in land voor agrarisch gebruik.
De biakvlagstaartijsvogel heeft een zeer klein verspreidingsgebied in en daardoor alleen al is er kans op uitsterven. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd, maar de aantasting van een aanzienlijk deel van het leefgebied is evident, hoewel op Biak een bosreservaat van 110 km² is ingesteld waar de biakvlagstaartijsvogel aanwezig is. Toch staat deze vlagstaartijsvogel als gevoelig op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesDe biakvlagstaartijsvogel (Tanysiptera riedelii) is een ijsvogelsoort die endemisch is op de eilanden Biak en Supiori (Papoea, Indonesië). De vogel werd in 1866 door Jules Verreaux beschreven en vernoemd naar de heer J.G.F. Riedel, assistentresident op Celebes die de vogel opstuurde.
Sterowik łuskowany[5] (Tanysiptera riedelii) – gatunek ptaka z podrodziny łowców (Halcyoninae) w rodzinie zimorodkowatych (Alcedinidae). Słabo poznany ptak występujący w Indonezji, według IUCN jest bliski zagrożenia wyginięciem.
Sterowik łuskowany występuje na indonezyjskiej wyspie Biak i na sąsiadującą z nią Supiori[6][7].
Gatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1866 roku francuski przyrodnik Jules Verreaux na łamach Nouvelles archives du Muséum d’histoire naturelle[2]. Verreaux nie wskazał miejsca typowego odłowu holotypu, późniejsze badania ustaliły je na wyspę Biak[8].
Tradycyjnie takson ten umieszczony jest w grupie gatunków składających się z T. galatea, T. ellioti i T. carolinae[6][5]. Gatunek monotypowy[7].
Nazwa rodzajowa: gr. τανυσιπτερος tanusipteros – długopióry, od τανυ- tanu- – długo-, od τεινω teinō – rozciągać; -πτερος -pteros – -pióry, od πτερον pteron – pióro[9]. Epitet gatunkowy jest eponimem honorującym Dr Johana Gerarda Friedricha Riedela (1832–1911), holenderskiego administratora kolonialnego w Holenderskich Indiach Wschodnich w latach 1853–1883, przyrodnika[10].
Długość ciała około 37 cm (włącznie z silnie wydłużonymi środkowymi sterówkami); masa ciała samców 63–70 g, samic 55–72 g[6]. U obu płci ciemię, czoło i kark błyszcząco jasnoniebieskie, górne części ciała granatowe, ogon i kuper białe. Środkowe sterówki są o 15-16 cm dłuższe niż reszta, białe u nasady, niebieskie w wąskiej, centralnej części, z białymi łyżeczkowatymi końcówkami[6]. Spód ciała biały, dziób pomarańczowo-czerwony, tęczówki ciemnobrązowe; nogi i stopy zielono-szare do żółtawo-brązowych. U młodych ptaków górne części ciała są ciemniejsze, krótszy ogon jest blado-płowy, zaś dziób jest ciemnobrązowy[6].
Sterowik łuskowany jest prawdopodobnie gatunkiem osiadłym, zamieszkującym gęste lasy pierwotne, zwłaszcza te, graniczące z różnymi ciekami wodnymi, ewentualnie spotkać go można także we wtórnym i zdegradowanym lesie; występuje do co najmniej 300 m n.p.m.,a być może nawet do 600 m n.p.m.[4][6]. Brak informacji na temat składu diety (przypuszczalnie podobna jak u innych gatunków z rodzaju Tanysiptera), okresu lęgowego i wychowu młodych[6]. Odzywa się niskimi, charakterystycznymi, szczekającymi dźwiękami składającymi się z 1 lub 2 tonów[6].
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów gatunek ten został zaliczony do kategorii NT (ang. Near Threatened – bliski zagrożenia)[4]. Ptak ten jest słabo poznany i dane na temat jego populacji są sprzeczne: uważa się go za powszechnego we pierwotnym i wtórnym lesie, lecz inne dane mówią że jest rzadki i jego zasięg ogranicza się do wysokiego lasu[6][4]. Występuje w Biak-Urara Protected Area, który obejmuje obszar o długości 110 km²[4]. Ewentualnym zagrożeniem dla tego ptaka może być trwające niszczenie jego siedlisk przez człowieka, jednak gatunek ten jest w stanie tolerować zdegradowane lasy i według niektórych doniesień może w nim bez problemu przetrwać[6].
Sterowik łuskowany (Tanysiptera riedelii) – gatunek ptaka z podrodziny łowców (Halcyoninae) w rodzinie zimorodkowatych (Alcedinidae). Słabo poznany ptak występujący w Indonezji, według IUCN jest bliski zagrożenia wyginięciem.
Biakparadiskungsfiskare[2] (Tanysiptera riedelii) är en fågel i familjen kungsfiskare inom ordningen praktfåglar.[3] Fågeln förekommer på ön Biak utanför Nya Guinea (Indonesien).[3] IUCN kategoriserar arten som nära hotad.[1]
Biakparadiskungsfiskare (Tanysiptera riedelii) är en fågel i familjen kungsfiskare inom ordningen praktfåglar. Fågeln förekommer på ön Biak utanför Nya Guinea (Indonesien). IUCN kategoriserar arten som nära hotad.
Tanysiptera riedelii là một loài chim trong họ Alcedinidae.[1]
Tanysiptera riedelii là một loài chim trong họ Alcedinidae.
Tanysiptera riedelii J. Verreaux, 1866
Охранный статусРа́йский зиморо́док Риделя[1], или биакский ракетохвостый зимородок[2] (лат. Tanysiptera riedelii), — вид зимородков, обитающий в Новой Гвинеи.
Райский зимородок Риделя длиной примерно 20 см. У него большой красный клюв, голубая голова, белое оперение груди и синие крылья. У него два очень длинных хвостовых пера, типичных для райских зимородков.
Райский зимородок Риделя распространён на острове Биак. Он питается насекомыми и червями, которых он ловит на земле.
Ра́йский зиморо́док Риделя, или биакский ракетохвостый зимородок (лат. Tanysiptera riedelii), — вид зимородков, обитающий в Новой Гвинеи.