Tanysiptera galatea Gray & GR 1859

Tanysiptera galatea^[2] ye una especie d'ave coraciforme de la familia Halcyonidae que vive nes selves de Nueva Guinea, l'archipiélagu de les Moluques ya islles axacentes.^[3]

Referencies

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Tanysiptera galatea .

Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies.

L'alció del paradís comú (Tanysiptera galatea) és un ocell de la família dels alcedínids (Alcedinidae) que habita la selva humida de les Moluques, Nova Guinea i algunes illes properes.

Referències

A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Alció del paradís comú

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Pysgotwr paradwys cyffredin (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: pysgotwyr paradwys cyffredin) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Tanysiptera galatea; yr enw Saesneg arno yw Common paradise kingfisher. Mae'n perthyn i deulu'r Pysgotwyr (Lladin: Alcedinidae) sydd yn urdd y Coraciiformes.^[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn T. galatea, sef enw'r rhywogaeth.^[2]

Teulu

Mae'r pysgotwr paradwys cyffredin yn perthyn i deulu'r Pysgotwyr (Lladin: Alcedinidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

rhywogaeth enw tacson delwedd Pysgotwr bronlas Halcyon malimbica Pysgotwr bronwyn Halcyon smyrnensis Pysgotwr coch Halcyon coromanda Pysgotwr coetir Halcyon senegalensis Pysgotwr cycyllog Halcyon albiventris Pysgotwr Jafa Halcyon cyanoventris Pysgotwr penddu Halcyon pileata Pysgotwr pigfawr Pelargopsis capensis Pysgotwr Timor Todiramphus australasia Pysgotwr torchwyn Todiramphus chloris Pysgotwr Twamotw Todiramphus gambieri Todiramphus cinnamominus Todiramphus cinnamominus Todiramphus sanctus Todiramphus sanctus

Gweler hefyd

• Rhestr Goch yr IUCN

Cyfeiriadau

Ledňáček hedvábný (Tanysiptera galatea) je druh lednáčka, který obývá Novou Guineu a Moluky. Druh popsal roku 1859 George Robert Gray a pojmenoval ho podle řeckého výrazu tanusipteros (dlouhoperý) a legendární nymfy Galathey.

Popis

Ledňáček hedvábný dosahuje délky okolo 33 cm (43 cm včetně ocasu), váží 55–70 gramů. Horní část těla a hlavy je zbarvena tyrkysově a černě, břicho je bílé, prodloužená ocasní pera s praporky na koncích jsou modrá a bílá, zobák je rumělkově červený. Obývá deštné pralesy v nadmořské výšce pod 500 metrů. Hnízda si staví v termitištích, žije párovým a teritoriálním způsobem života, samička snáší mezi listopadem a březnem okolo pěti vajec. Potravu ledňáčka hedvábného tvoří převážně hmyz, žížaly, stonožky a ještěrky, které loví v podrostu a spadaném listí. Je hojný a obývá rozlehlé území, proto byl vyhodnocen jako málo dotčený taxon. Pro obyvatele Papuy-Nové Guiney je populárním národním symbolem.^[2]

Systematika

Ledňáček hedvábný patří do rodu stromových ledňáčků Tanysiptera. Vytváří patnáct geografických poddruhů:^[3]

• Tanysiptera galatea acis Wallace, 1863
• Tanysiptera galatea boanensis Mees, 1964
• Tanysiptera galatea browningi Ripley, 1983
• Tanysiptera galatea brunhildae Jany, 1955
• Tanysiptera galatea doris Wallace, 1862
• Tanysiptera galatea emiliae Sharpe, 1871
• Tanysiptera galatea galatea G. R. Gray, 1859
• Tanysiptera galatea margarethae Heine, 1860
• Tanysiptera galatea meyeri Salvadori, 1889
• Tanysiptera galatea minor Salvadori & d'Albertis, 1875
• Tanysiptera galatea nais G. R. Gray, 1861
• Tanysiptera galatea obiensis Salvadori, 1877
• Tanysiptera galatea rosseliana Tristram, 1889
• Tanysiptera galatea sabrina G. R. Gray, 1861
• Tanysiptera galatea vulcani Rothschild & Hartert, 1915

Reference

1. ↑ Červený seznam IUCN 2018.1. 5. července 2018. Dostupné online. [cit. 2018-08-10]
2. ↑ Budějcká drbna
3. ↑ BioLib

Externí odkazy

• Obrázky, zvuky či videa k tématu ledňáček hedbávný ve Wikimedia Commons
• Taxon Tanysiptera galatea ve Wikidruzích
• Oiseaux.net

Der Spatelliest (Tanysiptera galatea) ist eine Eisvogel-Art in Neuguinea und den benachbarten Molukken. Es werden mehrere Unterarten unterschieden. Der Elliotliest und der Biakliest wurden früher als Unterarten dem Spatelliest zugerechnet.

Die Bestandssituation dieser Art wird von der IUCN mit ungefährdet (least concern) eingestuft.^[1]

Merkmale

Der Spatelliest erreicht inklusive der längen Schwanzfedern eine Körperlänge von 33 bis 43 Zentimetern. Die Tiere wiegen zwischen 40 und 78 Gramm.^[1] Er hat einen roten Schnabel, eine blaue Stirn, einen weißen Rumpf und dunkelblaue Flügel. Seine langen Schwanzfedern – charakteristisch für einen Paradieseisvogel – sind weiß-bläulich.

Auf Neuguinea kommt auch der Paradiesliest vor, der dem Spatelliest ähnelt. Der Paradiesleist hat allerdings eine hell ockerfarbene Brustfärbung.

Vorkommen

Der Lebensraum des Spatelliestes sind Waldgebiete der Tiefebenen in Neuguinea und den angrenzenden Molukken-Inseln (u. a. Halmahera und Seram). Auf Neuguinea kommt er vor allem im Landesinneren vor. Er besiedelt außerdem einige Inseln, die direkt vor der nordwestlichen Küste Neuguineas liegen.^[2]

Seine Nahrung besteht hauptsächlich aus Insekten, die er am Boden fängt.

Unterarten mit ihrem jeweiligen Verbreitungsgebiet

Es werden die folgenden Unterarten unterschieden:^[1]

• Tanysiptera galatea acis, Wallace, 1863. Vorkommen auf Buru.
• Tanysiptera galatea boanensis, Mees, 1964. Vorkommen auf Boano, eine 120 km² große indonesische Insel nordwestlich von Seram.
• Tanysiptera galatea browningi, Ripley, 1983. Vorkommen auf Halmahera, der größten Insel der Molukken.
• Tanysiptera galatea brunhildae, Jany, 1955. Vorkommen auf einer einzelnen Insel im Norden von Halmahera.
• Tanysiptera galatea doris, Wallace, 1862. Vorkommen auf Morotai, einer rund 1800 Quadratkilometer großen Inseln im Norden der Molukken.
• Tanysiptera galatea emiliae, Sharpe, 1871. Vorkommen auf einer einzelnen Insel im Norden von Halmahera.
• Tanysiptera galatea galatea, G.R. Gray, 1859. Nominatform. Merkmale sind die dunkel türkisfarbene Kappe, die am Kopfende scharf gegenüber dem übrigen Gefieder abgesetzt ist. Die Wangen sind schwärzlich. Der Mantel ist blauschwarz. Die Schultern sind dunkel türkisfarben. Das mittlere und stark verlängerte Steuerfederpaar ist zur Hälfte blau. Die Flügellänge beträgt 10,7 bis 11 Zentimeter.^[3] Das Verbreitungsgebiet ist der Westen Neuguineas inklusive der vor der Küste liegenden zu Raja Ampat gehörenden Insel. Das Vorkommen erstreckt sich bis zur Cenderawasih-Bucht.
• Tanysiptera galatea margarethae, Heine, 1860. Bacaninseln
• Tanysiptera galatea meyeri, Salvadori, 1889. Tiefebenen im Norden von Neuguinea. Der Weißanteil im Schwanzgefieder ist größer als bei der Nominatform.^[3]
• Tanysiptera galatea minor, Salvadori & Albertis, 1875. Tiefebenen im Süden von Neuguina sowie der nordwestlichen Küstenregion. Die Flügellänge ist verglichen mit der Nominatform kürzer und beträgt nur 10 bis 10,8 Zentimeter. Der Schnabel ist schlanker.^[3]
• Tanysiptera galatea nais, G.R. Gray, 1861. Vorkommen auf Manipa, Ambon, Seram, Manawoka und Gorong.
• Tanysiptera galatea obiensis, Salvadori, 1877. Vorkommen auf Teilen der Obi-Inseln
• Tanysiptera galatea rosseliana, Tristram, 1889 Vorkommen auf Rossel, der östlichsten Insel des Louisiade-Archipels. Bruce Beehler et al. stufen diese Unterart als eigenständige Art ein.^[3]
• Tanysiptera galatea sabrina, G.R. Gray, 1861. Vorkommen auf Kayoa, südwestlich von Halmahera
• Tanysiptera galatea vulcani, Rothschild & Hartert, 1915. Vorkommen auf Manam, eine bewohnte Insel in der Bismarck-See und durch die Stephan Strait von der Nordküste der Insel Neuguinea getrennt.

Literatur

• Bruce M. Beehler, Thane K. Pratt: Birds of New Guinea. Distribution, Taxonomy, and Systematics. Princeton University Press, Princeton 2016, ISBN 978-0-691-16424-3.
• C. Hilary Fry, Kathie Fry: Kingfishers, Bee-Eaters, & Rollers. Princeton, New Jersey 1992, 1999, ISBN 0-691-04879-7.

Einzelbelege

1. ↑ ^{a b c} Handbook of the Birds of the World zum Spatelliest, aufgerufen am 22. Juni 2017
2. ↑ Beehler &. Pratt: Birds of New Guinea. S. 222.
3. ↑ ^{a b c d} Beehler &. Pratt: Birds of New Guinea. S. 223.

Галатея (лат. Tanysiptera galatea) — чабакчыл чымчыктардын бир түрү.

Колдонулган адабияттар

• А. А. Алдашев. Биология терминдеринин жана айбанат аттарынын орусча-кыргызча сөздүгү. - Бишкек, 1998. ISBN 9967-11-027-9

The common paradise kingfisher (Tanysiptera galatea), also known as the Galatea paradise kingfisher and the racquet-tailed kingfisher, is a species of bird in the family Alcedinidae. It is found in subtropical or tropical moist lowland forests of the Maluku Islands and New Guinea. Like all paradise kingfishers, it has a red bill and colourful plumage. The species is common and the IUCN has assessed its conservation status as being of "least concern".

Taxonomy

The common paradise kingfisher was first described by the English zoologist George Robert Gray in 1859 based on specimens collected by Alfred Russel Wallace near "Dorey" (modern Manokwari in western New Guinea). Gray coined the current binomial name Tanysiptera galatea.^[2] The genus Tanysiptera had been introduced by the Irish zoologist Nicholas Aylward Vigors in 1825.^[3] The name Tanysiptera is from classical Greek tanusipteros meaning 'long-feathered'. The specific epithet galatea is from Greek mythology: Galatea was a sea nymph.^[4]

There are 15 recognised subspecies. Of these three occur on mainland New Guinea, 11 on the Maluku Islands to the west of New Guinea, and two on other islands.^[5]

• T. g. emiliae Sharpe, 1871 – Rau Island (north Maluku Islands)
• T. g. doris Wallace, 1862 – Morotai (north Maluku Islands)
• T. g. browningi Ripley, 1983 – Halmahera (north Maluku Islands)
• T. g. brunhildae Jany, 1955 – Doi Island (north Maluku Islands)
• T. g. margarethae Heine, 1860 – Bacan (north Maluku Islands)
• T. g. sabrina Gray, GR, 1861 – Kayoa (north Maluku Islands)
• T. g. obiensis Salvadori, 1877 – Obi Islands (central Maluku Islands)
• T. g. acis Wallace, 1863 – Buru (south Maluku Islands)
• T. g. boanensis Mees, 1964 – Boano (south Maluku Islands)
• T. g. nais Gray, GR, 1861 – Manipa, Ambon, Seram Island, Manawoka and Gorong (south Maluku Islands)
• T. g. galatea Gray, GR, 1859 – northwest New Guinea and the west Raja Ampat Islands
• T. g. meyeri Salvadori, 1889 – north New Guinea
• T. g. minor Salvadori & D'Albertis, 1875 – south New Guinea
• T. g. vulcani Rothschild & Hartert, 1915 – Manam Island (off northeast New Guinea)
• T. g. rosseliana Tristram, 1889 – Rossel Island (east Louisiade Archipelago)

The Biak paradise kingfisher (Tanysiptera riedelii) and the Kofiau paradise kingfisher (Tanysiptera ellioti) have sometimes been considered as subspecies of the common paradise kingfisher.^[6]

Description

This kingfisher has a red bill, a dark turquoise cap with brighter blue edges, blackish cheeks, and bluish-black upper parts. The under parts are white and the under-wing coverts are blue and white. The central tail feathers are elongated and their base is blue.^[7] It is similar in appearance to the buff-breasted paradise kingfisher (Tanysiptera sylvia) apart from the colour of the breast, and in some parts of Papua New Guinea, both birds coexist.^[7]

History

The bird is described in Alfred Russel Wallace's The Malay Archipelago (1869).^[8]

I also obtained one or two specimens of the fine racquet-tailed kingfisher of Amboyna, Tanysiptera nais, one of the most singular and beautiful of that beautiful family. These birds differ from all other kingfishers (which have usually short tails) by having the two middle tail-feathers immensely lengthened and very narrowly webbed, but terminated by a spoon shaped enlargement, as in the motmots and some of the humming-birds. They belong to that division of the family termed king-hunters, living chiefly on insects and small land-molluscs, which they dart down upon and pick up from the ground, just as a kingfisher picks a fish out of the water. They are confined to a very limited area, comprising the Moluccas, New Guinea, and Northern Australia. About ten species of these birds are now known, all much resembling each other, but yet sufficiently distinguishable in every locality. The Amboynese species, of which a very accurate representation is here given, is one of the largest and handsomest. It is full seventeen inches long to the tips of the tail-feathers; the bill is coral red, the under-surface pure white, the back and wings deep purple, while the shoulders, head and nape, and some spots on the upper part of the back and wings, are pure azure blue. The tail is white, with the feathers narrowly blue-edged, but the narrow part of the long feathers is rich blue. This was an entirely new species, and has been well named after an ocean goddess [a Naiad], by Mr. R. G. Gray.

— Wallace^[8]

Distribution

The common paradise kingfisher is found in the forested interior of New Guinea and on some of the offshore islands to the north. Its distribution is rather patchy and it mostly occurs below 500 m (1,600 ft) on the mainland and 820 m (2,700 ft) on Karkar Island. On some islands it is replaced by sister species; the Biak paradise kingfisher (T. riedelii) on Biak Island; the Kofiau paradise kingfisher (T. ellioti) on Kofiau Island; and the Numfor paradise kingfisher (T. carolinae) on Numfor Island.^[7] It seems that each of these island species originated from founding T. galatea birds which became isolated from the mainland birds and underwent a "genetic revolution". There were no particular biotic factors involved, but there was sufficient variation among the founding birds to encourage speciation, and the assortment of genes that the birds on each island received was later undisturbed by the inflow of alien genes.^[9]

Ecology

This species is common and mostly non-migratory, although some birds move out of monsoon rainforest in the dry season. A pair will defend a territory of 0.3 to 0.5 hectares (0.7 to 1.2 acres). The nest is made in an active termite nest in a tree. The termites build a termitarium against the tree trunk and the birds excavate a hole in its earthen wall, which can be as much as 15 cm (6 in) long leading to a 13 cm (5 in) chamber at the end. They usually try several sites before selecting one. A clutch of about five eggs are laid between November and March and both parents care for the young.^[6]

The diet consists of such invertebrates as earthworms, grasshoppers, beetles, caterpillars, centipedes and snails, and occasionally lizards. The bird perches upright on a low branch, remaining stationary for long periods, apart from occasionally twisting its head or flicking its tail. On seeing movement below, it swoops to the forest floor to pounce, returning with its prey to the branch. The victim may be dismembered, or subdued by bashing it against the branch. Some insects are plucked off foliage, while earthworms are sought by foraging through the leaf litter and probing the leafmould with its beak.^[6]

Status

T. galatea has a very wide range and is reported to be common. The population trend for this bird is thought to be downward as logging takes place in its forest habitat, but the rate of decline is not great enough to cause concern and the International Union for Conservation of Nature has assessed its conservation status as being of "least concern".^[1]

References

Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Common_paradise_kingfisher&oldid=1120299318"

El alción colilargo común (Tanysiptera galatea)^[2]​ es una especie de ave coraciforme de la familia Halcyonidae que vive en las selvas de Nueva Guinea, el archipiélago de las Molucas e islas adyacentes.^[3]​

Referencias

Tanysiptera galatea Tanysiptera generoko animalia da. Hegaztien barruko Alcedinidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

• World Bird Names

Ikus, gainera

• Tanysiptera
• Alcedinidae

Molukkienparatiisikalastaja (Tanysiptera galatea) on Molukeilla ja Uudessa-Guineassa elävä lintu, joka kuuluu kuningaskalastajien heimoon.

Koko ja ulkonäkö

Linnun pituus normaalisti 28 senttimetriä. Väritykseltään se on sinivalkomusta ja nokka on oranssi. Sillä on poikkeuksellisen pitkät pyrstösulat ja se liittynee soitimeen.

Elinympäristö

Lintu elelee metsissä ja on mielellään oksistossa tähyilemässä saalista, joita ovat pääasiassa tuhatjalkaiset ja liskot.

Ravinto

Linnun ravintoon kuuluu tuhatjalkaiset, liskot sekä hyönteiset. Lintu voi kaivaa maan pintakerrosta löytääkseen matoja.

Lisääntyminen

Naaraat munivat 3-5 munaa ja molemmat emot hautovat niitä.

Lähteet

• Whitfield, P. (toim.): Suuri eläintieto, s. 282. Suomentanut Lasse Kosonen. , 1994. ISBN 951-0-17601-x.

Viitteet

Aiheesta muualla

• ITIS: Tanysiptera galatea(englanniksi)

Tanysiptera galatea

Le Martin-chasseur à longs brins (Tanysiptera galatea) est une espèce d'oiseaux de la famille des Alcedinidae.

Description

Cet oiseau vit à travers les Moluques et la Nouvelle-Guinée.

Liste des sous-espèces

• Tanysiptera galatea acis Wallace, 1863
• Tanysiptera galatea boanensis Mees, 1964
• Tanysiptera galatea browningi Ripley, 1983
• Tanysiptera galatea brunhildae Jany, 1955
• Tanysiptera galatea doris Wallace, 1862
• Tanysiptera galatea emiliae Sharpe, 1871
• Tanysiptera galatea galatea G.R. Gray, 1859
• Tanysiptera galatea margarethae Heine, 1860
• Tanysiptera galatea meyeri Salvadori, 1889
• Tanysiptera galatea minor Salvadori & Albertis, 1875
• Tanysiptera galatea nais G.R. Gray, 1861
• Tanysiptera galatea obiensis Salvadori, 1877
• Tanysiptera galatea rosseliana Tristram, 1889
• Tanysiptera galatea sabrina G.R. Gray, 1861
• Tanysiptera galatea vulcani Rothschild & Hartert, 1915

Vogels

De (gewone) vlagstaartijsvogel (Tanysiptera galatea) is endemisch voor Nieuw-Guinea en de eilanden ten westen daarvan tot aan de lijn van Weber.

Beschrijving

De vlagstaartijsvogel is 33 tot 43 cm lang (inclusief staart). De vogel heeft een lange witte staart en is donkerblauw en zwart gekleurd op de kop en de vleugels. De rug, stuit en staart zijn wit en ook van onder is de ijsvogel helderwit. De poten en de snavel zijn rood. Er zijn 15 ondersoorten met verschillen in verenkleed zoals de vorm van de staart.

Verspreiding en leefgebied

De vlagstaartijsvogel komt voor op het hoofdeiland Nieuw-Guinea en een groot aantal eilanden daar ten westen van tot en met de Molukken (lijn van Weber). Het is een vogel van regenwoud die zijn nest bouwt in de nesten van termieten die in bomen leven.^[2]

De soort telt 15 ondersoorten:

• T. g. emiliae: Rau (noordelijke Molukken).
• T. g. doris: Morotai (noordelijke Molukken).
• T. g. browningi: Halmahera (noordelijke Molukken).
• T. g. brunhildae: Doi (noordelijke Molukken).
• T. g. margarethae: Batjan (noordelijke Molukken).
• T. g. sabrina: Kayoa (noordelijke Molukken).
• T. g. obiensis: Bisa, Obi Latu en Obi (noordelijke Molukken).
• T. g. acis: Buru-eilanden (zuidelijke Molukken).
• T. g. boanensis: Boano (zuidelijke Molukken).
• T. g. nais: Manipa, Ambon, Ceram, Manawoka en Gorong (zuidelijke Molukken).
• T. g. galatea: noordwestelijk Nieuw-Guinea en westelijk Papoea-Nieuw-Guinea.
• T. g. meyeri: noordelijk Nieuw-Guinea.
• T. g. minor: zuidelijk Nieuw-Guinea.
• T. g. vulcani: Manam (nabij noordoostelijk Nieuw-Guinea).
• T. g. rosseliana: Rossel (oostelijke Louisiaden).

Status

De vlagstaartijsvogel heeft een zeer groot verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven klein. De vogel is in geschikt habitat nog algemeen; de grootte van de populatie is niet gekwantificeerd. Het leefgebied wordt bedreigd door houtkap en de omzetting van ongerept bos in land voor agrarisch gebruik, daardoor neemt de vlagstaartijsvogel in aantal af. Echter, het tempo van afname ligt onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar). Om deze redenen staat deze vlagstaartijsvogel als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.^[1]

Bronnen, noten en/of referenties

Tanysiptera galatea é uma espécie de ave da família Alcedinidae.

Pode ser encontrada nos seguintes países: Austrália, Indonésia e Papua-Nova Guiné.^[1]

Os seus habitats naturais são: florestas subtropicais ou tropicais húmidas de baixa altitude.^[1]

Referências

• (em inglês) BirdLife International 2004. kingfisher%20galatea Tanysiptera galatea. 2006 IUCN Red List of Threatened Species. Dados de 24 de Julho de 2007.

För släktet Tanysiptera, se paradiskungsfiskare

Vanlig paradiskungsfiskare^[2] (Tanysiptera galatea) är en fågel i familjen kungsfiskare inom ordningen praktfåglar.^[3]

Utbredning och systematik

Vanlig paradiskungsfiskare förekommer på Nya Guinea med omgivande övärld och delas in i 15 underarter med följande utbredning:^[3]

• T. g. doris – Morotai (norra Moluckerna)
• T. g. emiliae – Pulau Rau (Moluckerna)
• T. g. browningi – Halmahera (norra Moluckerna)
• T. g. brunhildae – Pulau Doi (Moluckerna)
• T. g. sabrina – Kayoa (norra Moluckerna)
• T. g. margarethae – Bacan (norra Moluckerna)
• T. g. obiensis – centrala Moluckerna (Obi och Bisa)
• T. g. acis – Buru (södra Moluckerna)
• T. g. boanensis – Boano (Moluckerna)
• T. g. nais – södra Moluckerna (Ambon, Manipa, Seram, Manawoka, Gorong)
• T. g. galatea – nordvästra Nya Guinea och Västpapua
• T. g. meyeri – norra Nya Guinea (Mamberamofloden till Jimi River Valley)
• T. g. minor – södra Nya Guinea (Digul River, Kumusi River) och Darnley Island
• T. g. vulcani – Manam (utanför Papua Nya Guinea)
• T. g. rosseliana – Rossel (Louisiaderna)

Status

IUCN kategoriserar arten som livskraftig.^[1]

Bilder

• 
• 
• 
• 

Referenser

1. ^ [a b] Birdlife International 2012 Tanysiptera galatea Från: IUCN 2015. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.4 www.iucnredlist.org. Läst 2016-02-01.
2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2015) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter Arkiverad 18 oktober 2014 hämtat från the Wayback Machine., läst 2015-05-01
3. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2016) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2016 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2016-08-11

Externa länkar

• Wikimedia Commons har media som rör vanlig paradiskungsfiskare.
  Bilder & media
• Wikispecies har information om Tanysiptera galatea.
  Artförteckning

Tanysiptera galatea là một loài chim trong họ Alcedinidae.^[1]

Chú thích

Tham khảo

• Dữ liệu liên quan tới Tanysiptera galatea tại Wikispecies

Царство: Животные

Подцарство: Эуметазои

Без ранга: Двусторонне-симметричные

Без ранга: Вторичноротые

Тип: Хордовые

Подтип: Позвоночные

Инфратип: Челюстноротые

Надкласс: Четвероногие

Класс: Птицы

Подкласс: Настоящие птицы

Инфракласс: Новонёбные

Отряд: Ракшеобразные

Семейство: Зимородковые

Подсемейство: Halcyoninae

Род: Райские зимородки

Вид: Райский зимородок

Вызывающие наименьшие опасения
IUCN 3.1 Least Concern: 22683577

• 1 Описание
• 2 Местообитание
• 3 Подвиды
• 4 Примечания
• 5 Литература
• 6 Ссылки