El xatrac ventrenegre (Sterna acuticauda) és un ocell de la família dels làrids (Laridae) que habita rius, llacs i pantans de Pakistan, Índia, Nepal, sud-oest de la Xina, Birmània i Indoxina.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Môr-wennol dorddu (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: môr-wenoliaid torddu) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Sterna melanogaster; yr enw Saesneg arno yw Black-bellied tern. Mae'n perthyn i deulu'r Gwylanod (Lladin: Laridae) sydd yn urdd y Charadriiformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn S. melanogaster, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
Mae'r môr-wennol dorddu yn perthyn i deulu'r Gwylanod (Lladin: Laridae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Corswennol Inca Larosterna inca Gwylan fechan Hydrocoloeus minutus
.jpg)
,_Pantanal,_Brazil.jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Môr-wennol dorddu (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: môr-wenoliaid torddu) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Sterna melanogaster; yr enw Saesneg arno yw Black-bellied tern. Mae'n perthyn i deulu'r Gwylanod (Lladin: Laridae) sydd yn urdd y Charadriiformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn S. melanogaster, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
Rybák ostroocasý (Sterna acuticauda) je středně velký druh rybáka z rodu Sterna, hnízdící v povodí řek jihovýchodní Asie.
Rybák ostroocasý je nezaměnitelný druh rybáka, díky kombinaci typické černé čepičky, bílých tváří a brady s černým břichem, světle šedým hřebetem, křídly a ocasem. Nohy jsou oranžově červené, zobák žlutooranžový. V prostém šatu má bílé čelo, přední temeno i břicho, u většiny ptáků zůstává alespoň spodní část břicha tmavě skvrněná.[2]
Hnízdí podél asijských řek od řeky Indus přes Indii po Barmu, Srí Lanku a Thajsku.[2]
Obrázky, zvuky či videa k tématu rybák ostroocasý ve Wikimedia Commons
Rybák ostroocasý (Sterna acuticauda) je středně velký druh rybáka z rodu Sterna, hnízdící v povodí řek jihovýchodní Asie.
Die Schwarzbauchseeschwalbe ist eine Vogelart aus der Familie der Seeschwalben (Sternidae).[1]
Sie kommt in Pakistan, Nepal und Indien bis China, Myanmar und Südostasien vor, jedoch nicht in Sri Lanka.[2]
Ihr Verbreitungsgebiet erstreckt sich entlang großer Flüsse, Binnenseen, auch Sümpfe, bevorzugt breite, flache, strukturlose Sandbänke und sandige Inseln.[3][4]
Die Schwarzbauchseeschwalbe ist 32 bis 35 cm groß. Sie ist sehr viel kleiner als die Hinduseeschwalbe, der Schnabel ist orangefarben. Die Oberseite und die langen, spitzen Flügel sind grau, im Prachtkleid sind Stirn und Scheitel glänzend schwarz, Kehle, Kinn und Ohrdecken sind weiß. Brust und Bauch sind schwarz, im Schlichtkleid grau-weiß mit schwarzer Maske und schwarz gestreiftem Kopf mit einem schwarzen Hinteraugenfleck. Gegenüber der Weißbart-Seeschwalbe ist sie im Sommerkleid durch den tief gespaltenen Schwanz leicht zu unterscheiden.[3][2][4]
Der Ruf des Männchens wird als kurzes, bellendes „nyap“ oder „nyark“ von variierender Tonhöhe, aber auch als „krek krek“ im Fluge beschrieben.[3][2]
Die Nahrung besteht aus hauptsächlich aus Fischen und Insekten einschließlich Libellen. Die Schwalbe ist gesellig, fliegt wenige Meter über dem Wasser nach Beute suchend, ruht in Gruppen dicht beieinander auf Sandbänken mit dem Gesicht in den Wind.
Die Brutzeit liegt zwischen Februar und Mai, früh gebaute Nester werden mitunter überschwemmt. Sie brütet gerne zusammen mit Hinduseeschwalben, Scherenschnäbel und Brachschwalben, ist aber kein Koloniebrüter. Meist werden drei bis vier blasse oder sandfarbene, rot gesprenkelte Eier in eine flache Sandkuhle gelegt. Beide Geschlechter teilen sich Brutgeschäft und Aufzucht.[3][2]
Die Schwarzbauchseeschwalbe gilt als stark gefährdet (endangered).[5]
Die Schwarzbauchseeschwalbe ist eine Vogelart aus der Familie der Seeschwalben (Sternidae).
Sie kommt in Pakistan, Nepal und Indien bis China, Myanmar und Südostasien vor, jedoch nicht in Sri Lanka.
Ihr Verbreitungsgebiet erstreckt sich entlang großer Flüsse, Binnenseen, auch Sümpfe, bevorzugt breite, flache, strukturlose Sandbänke und sandige Inseln.
उत्क्रोशी फ्यालफ्याले नेपाल लगायत भारतीय उपमहाद्वीपका केही राष्ट्रहरूमा पाइने फ्यालफ्यालेको एक प्रजाति हो। यो चराको प्रजाति अन्तर्राष्ट्रिय प्रकृति संरक्षण संघको रातो सूचीमा सङ्कटापन्न अवस्थामा सूचिकृत छ। यसलाई अङ्ग्रेजीमा ब्ल्याक-बेलिड टर्न (Black-bellied Tern) भनिन्छ।
उत्क्रोशी फ्यालफ्याले लम्बाई ३२ देखि ३५ सेन्टिमिटर (१३ देखि १४ इन्च)सम्म हुन्छ। वयस्क उत्क्रोशी फ्यालफ्यालेको सुन्तले वा पहेँलो रङको ठुँड, कालो तालु र गर्दन, गाढा फुस्रो छाती, कालो पेट र निर्गमस्थल हुन्छ। अल्पवयस्क चराको सेतो पेट र कालो चुच्चो भएको सुन्तले ठुँड हुन्छ। यसको तालुमा ठाडा धर्काहरू हुन्छन्।
उत्क्रोशी फ्यालफ्याले नेपाल लगायत एसियाका देशहरू पाकिस्तान, भारत, बङ्गलादेश देखि म्यानमारसम्म पाइन्छन्। यो प्रजाति ७३० मिटर (२४०० फिट)को उँचाई क्षेत्रसम्म पाइने गर्छ। यो चरा ठूला पानीका खुल्ला क्षेत्रहरू, धापीला जमिनमा साथै कहिलेकाँही साना खोल्सा र पोखरीहरूमा पनि बसोबास गर्ने गर्छन।
उत्क्रोशी फ्यालफ्यालेलाई अन्तर्राष्ट्रिय प्रकृति संरक्षण सङ्घ आफ्नो रातो सूचीमा सङ्कटापन्न अवस्थामा सूचिकृत गरेको छ। नेपालको सन्दर्भमा यो अति सङ्कटापन्न अवस्थामा रहेको छ। प्रजनन् स्थान, वासस्थानको विनास, अवैध सिकार तथा अण्डा सङ्कलन, कुकुर, काग तथा विरालो जस्ता जनावरद्वारा अण्डा नष्ट गरिनु, बाढीले गुँड नष्ट गर्नु, संरक्षित क्षेत्रभित्र अवैध रूपमा माछा मार्ने गतिविधी जस्ता कारणले गर्दा यो प्रजाति खतरामा परेको छ।
उत्क्रोशी फ्यालफ्याले नेपाल लगायत भारतीय उपमहाद्वीपका केही राष्ट्रहरूमा पाइने फ्यालफ्यालेको एक प्रजाति हो। यो चराको प्रजाति अन्तर्राष्ट्रिय प्रकृति संरक्षण संघको रातो सूचीमा सङ्कटापन्न अवस्थामा सूचिकृत छ। यसलाई अङ्ग्रेजीमा ब्ल्याक-बेलिड टर्न (Black-bellied Tern) भनिन्छ।
கருப்பு வயிற்று ஆலா (Sterna acuticauda) பெரிய ஆறுகளின் அருகே, இந்திய துணைகண்டதில் காணப்படும் ஆலா வகை பறவை.இப்பறவை பாக்கிஸ்தான் தென் சீனா, நேபாளம், தாய்லாந்து ,கம்போடியா, லாவோஸ் மற்றும் வியட்னாம் வரை பரந்து காணப்படுகிறது.
தமிழில் :கருப்பு வயிற்று ஆலா, ஆங்கிலப்பெயர் :Black - bellied Tern, அறிவியல் பெயர் :Sterna acuticauda, [1]
33 செ.மீ. - முன்னதைவிட உருவில் சிறியது. குளிர்காலத்தில் கருப்பு நிற மார்பும் வயிறும் சாமபல் நிறமாகத் தோற்றம் தரும். இதன் வால் நன்கு பிளவுபட்டிருக்கும்.
ஆற்று ஆலாவைப்போல இது பரவலாகக் காணப்படுவதில்லை. நன்னீர் பரப்பிலே ஆறுகளின் மேலும் ஏரிகளின் மீதும் காற்றை எதிர்த்துப் பறந்து கொஞ்ச தூரம் சென்றதும் மீண்டும் திருப்பிப் புறப்பட்ட இடத்திற்கே வந்து சேரும். இவ்வாறு பறக்கும் இதன் பழக்கமே ஒன்றைப்பெற அலைபவனைப்பற்றிக் குறிப்பிடும் போது ஆலாய்ப் பறக்கிறான் என்ற வழக்கு பிறக்கக் காரணம். நீரில் தலைகீழாகப் பாய்ந்து மூழ்கி மீனைப் பிடிப்பதோடு நீர்ப்பரப்பை ஒட்டிப் பறந்தும் மீனைப் பிடிக்கும். பறக்கும் போது கொக்கொக் எனக் குரல் கொடுக்கும். [2]
பிப்ரவரி முதல் ஏப்ரல் முடிய ஆற்றில் மணல் மேடுகளில் சிறிதே மணலைப் பறித்து குழியை உண்டாக்கி 3 முட்டைகளை இடும். வெய்யிலிருந்து முட்டைகளையும் குஞ்சுகளையும் காக்கப் பெற்றோர் இறக்கை விரித்து நிழல் செய்தும் மார்பைத் தண்ணீரில் நனைத்து வந்து முட்டைகளை ஈரப்படுத்தியும் பாதுகாக்கும்.
கருப்பு வயிற்று ஆலா (Sterna acuticauda) பெரிய ஆறுகளின் அருகே, இந்திய துணைகண்டதில் காணப்படும் ஆலா வகை பறவை.இப்பறவை பாக்கிஸ்தான் தென் சீனா, நேபாளம், தாய்லாந்து ,கம்போடியா, லாவோஸ் மற்றும் வியட்னாம் வரை பரந்து காணப்படுகிறது.
The black-bellied tern (Sterna acuticauda) is a tern found near large rivers in the Indian subcontinent, its range extending from Pakistan, Nepal and India to Myanmar. It has become very scarce in the eastern part of its range and the International Union for Conservation of Nature has assessed its conservation status as being endangered.
They have a black belly in the summer and a deep forked tail. They can sometimes resemble whiskered terns (Chlidonias hybrida), but the deeper fork of the tail and the black on the lower belly distinguish them from the shallow fork and black closer to the breast on the whiskered tern. Considering that sequence analysis supports moving the similar black-fronted tern ("Sterna" albostriata) into Chlidonias, this species might also be better placed in that genus, but no research has yet been conducted.[2]
The black-bellied tern grows to a length of 32 to 35 cm (13 to 14 in). In the breeding plumage, the crown and nape are black and the upper parts are pale grey. The throat is white and the breast pale grey, gradually darkening to a black belly. The wings are long, slender and pointed and the tail is deeply forked with sharply pointed tips. The bill and feet are yellow or orange and the iris is reddish brown.[3][4] Outside the breeding season, the belly is whitish, the tail is reduced in length and the bill has a dark tip.[1]
The species occurs mostly in Pakistan, Nepal, India and Bangladesh, with a separate range in Myanmar. Its typical habitat is lowland rivers and marshes, and sometimes ditches and pools, at altitudes of up to about 730 m (2,400 ft). It is an entirely inland species and is not found on the coast.[1]
The black-bellied tern has long wings but its flight is slow, with much flapping.[3] It feeds on insects and small fish, skimming over the surface of the water and ground to pick up insects, and plunging obliquely into the water to feed on crustaceans, tadpoles and fish.[4] Breeding takes place from February to April, the nesting site usually being a flat sandy location near a river or lake, a sand spit or a sandy island. It does not nest colonially but may nest with other birds such as river terns (Sterna aurantia), pratincoles (Glareola spp.) and Indian skimmers (Rynchops albicollis).[4]
S. acuticauda is classified as being endangered by the International Union for Conservation of Nature.[1] The rationale behind this is that the riverine habitats in which it breeds are under threat in much of southeastern Asia and, although it has an extensive range, it is believed to be extinct in southern China, Nepal, Thailand, Laos, Cambodia and Vietnam. Only in Pakistan, India and Bangladesh are there larger populations, and even in these countries, this bird is thought to be seriously declining, and there may be fewer than one thousand mature individuals in existence.[1] The threats it faces include the degradation of the islands and sandspits on which it breeds, the collection of eggs for food, predation of eggs and chicks by dogs, cats and crows, flooding of nesting sites by the construction of river dams, competition for fish by local fishermen, entanglement in nets, disturbance, extraction of water, sand and gravel dredging and pollution.[1]
The black-bellied tern (Sterna acuticauda) is a tern found near large rivers in the Indian subcontinent, its range extending from Pakistan, Nepal and India to Myanmar. It has become very scarce in the eastern part of its range and the International Union for Conservation of Nature has assessed its conservation status as being endangered.
They have a black belly in the summer and a deep forked tail. They can sometimes resemble whiskered terns (Chlidonias hybrida), but the deeper fork of the tail and the black on the lower belly distinguish them from the shallow fork and black closer to the breast on the whiskered tern. Considering that sequence analysis supports moving the similar black-fronted tern ("Sterna" albostriata) into Chlidonias, this species might also be better placed in that genus, but no research has yet been conducted.
La Nigraventra ŝterno (Sterna acuticauda) estas ŝterno, tio estas birdo de la familio de Ŝternedoj.
Ĝi troviĝas ĉe gandaj riveroj de Suda Azio, pli precize en suda Ĉinio, Pakistano, Barato (tre komuna), Nepalo, Bangla Deŝo, Birmo (malpliigita), Tajlando (eble jam ne bredanta), kaj tre malpliigita kaj eble malaperinta en Hindoĉinio. Tutmonda loĝantaro povas esti ĉirkaŭ 10,000, tio estas malmulte. Malpliigon kaŭzis detruo de medio kaj ovokolektado por homomanĝado. Ĝi reproduktiĝas en sablejoj, insuloj kaj marĉoj en malaltaj lokoj, sed ne marborde.
Se konsideri, ke la analizo per DNA movigis la similan parencon, nome Nigrafrunta ŝterno ("Sterna" albostriata) al genro Chlidonias kiel Chlidonias albostriatus, tiu ĉi specio eble devus esti lokata en tiu sama genro, sed la pristudoj tiudirekten ankoraŭ ne finis.
Tiu estas malgranda ŝterno, 33 cm longa, kun malhelgrizaj supraj partoj, blankaj vizaĝo kaj subflugiloj kun griza nuanco, longaj pintaj flugiloj kaj tre forkoforma vosto. La beko estas mezlonga, akrapinta, fortika kaj oranĝflava kaj la kruroj estas mallongaj kaj ruĝoranĝaj. Ĝi havas nigrajn kronon ĝis sub la okulo kaj nukon en reprodukta plumaro. Vintre la krono estas grizecblanka kaj punktita kaj striata je nigro; restas malhela masko tra la okulo kaj la bekopinto iĝas malhela. Sed la plej rimarkinda eco kiu diferencigas la specion disde la aliaj ŝternoj estas, ke ĝi havas nigran ventron somere. Pro tio ĝi ofte povas aspekti simila al la Blankvanga ŝterno, sed la pli forkoforma vosto kaj la nigro en nur ventro diferencigas ĝin el la ne tiom profunda forko kaj la nigro ĝis la brusto ĉe la Blankvanga ŝterno.
EL charrán ventrinegro[2] (Sterna acuticauda), es una especie de ave marina de la familia de los estérnidos (anteriormente subfamilia de la familia Laridae) , perteneciente al género Sterna. Se encuentra cerca de los grandes ríos en el sur de Asia.[3]
EL charrán ventrinegro (Sterna acuticauda), es una especie de ave marina de la familia de los estérnidos (anteriormente subfamilia de la familia Laridae) , perteneciente al género Sterna. Se encuentra cerca de los grandes ríos en el sur de Asia.
Sterna acuticauda Sterna generoko animalia da. Hegaztien barruko Laridae familian sailkatua dago.
Mustavatsatiira (Sterna acuticauda) on eteläaasialainen, pääasiassa suurten jokien varsilla elävä tiira. Sen elinympäristö ulottuu Indusjoelta Pakistanista Nepaliin, pääosaan Intiaa, ja sieltä itään Lounais-Kiinaan, josta etelään Myanmariin, Pohjois-Thaimaahan ja Indokiinaan. John Edward Gray kuvaili lajin holotyypin Intian Kanpurista 1832.[2]
Mustavatsatiira (Sterna acuticauda) on eteläaasialainen, pääasiassa suurten jokien varsilla elävä tiira. Sen elinympäristö ulottuu Indusjoelta Pakistanista Nepaliin, pääosaan Intiaa, ja sieltä itään Lounais-Kiinaan, josta etelään Myanmariin, Pohjois-Thaimaahan ja Indokiinaan. John Edward Gray kuvaili lajin holotyypin Intian Kanpurista 1832.
La sterna ventrenero (Sterna acuticauda, Gmelin, 1789), è un uccello della sottofamiglia Sterninae nella famiglia Laridae[1].
Sterna acuticauda non ha sottospecie, è monotipica[1].
La sterna ventrenero è caratterizzata da un piumaggio sui toni del grigio , Sul collo e sulla nuca , ha la testa nera , e nella zona del ventre e grigio scuro ( da qui Il nome) , ha Il becco arancione e le zampe fosse palmate.
Questa sterna vive in Cina (Yunnan, ma ormai molto rara), Pakistan (Punjab e Sind settentrionale), India, Nepal, Bangladesh, Myanmar, Thailandia, Laos, Cambogia e forse Vietnam (Cocincina e Annam, ma nessun dato recente a conferma).
La sterna ventrenero (Sterna acuticauda, Gmelin, 1789), è un uccello della sottofamiglia Sterninae nella famiglia Laridae.
De zwartbuikstern (Sterna acuticauda) is een zeevogel uit de familie van de meeuwen (Laridae) en de geslachtengroep sterns (Sternini). Het is een bedreigde vogelsoort die voorkomt in Zuid- en Zuidoost-Azië.
Deze stern heeft het formaat van een visdief (32 tot 35 cm lang) en lijkt daar ook op qua gedrag. De vogel is grijs van boven, heeft een zwarte kopkap. Kenmerkend voor deze soort in de broedtijd is de grijze borst die naar de buik toe steeds donkerder tot bijna zwart. Verder is de snavel in de broedtijd oranje. Buiten de broedtijd zijn de borst en buik lichter en heeft de snavel een donkere punt.[1]
Deze soort komt voor in Pakistan, Nepal en van India tot zuidwestelijk China, Myanmar en Zuidoost-Azië. Het is een standvogel die broedt op zandvlaktes en zandige eilanden in grote rivieren en foerageert boven zoetwaterlopen en boven rijstvelden. De broedgebieden kunnen tot op 730 m boven de zeespiegel in heuvelland liggen.[1]
De grootte van de populatie werd in 2016 door BirdLife International geschat op 6,7 tot 17 duizend individuen en de populatie-aantallen nemen af door habitatverlies en exploitatie. De broedgebieden worden in cultuur gebracht of bedreigd met overstroming door de aanleg van dammen of er treedt verstoring op door visserij-activiteiten, jacht en het verzamelen van eieren. Door menselijke activiteiten nemen ook het aantal predatoren zoals honden en huiskraaien toe. Om deze redenen staat deze soort als bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesDe zwartbuikstern (Sterna acuticauda) is een zeevogel uit de familie van de meeuwen (Laridae) en de geslachtengroep sterns (Sternini). Het is een bedreigde vogelsoort die voorkomt in Zuid- en Zuidoost-Azië.
Svartbukig tärna[2] (Sterna acuticauda) är en asiatisk starkt hotad tärna.[3]
Svartbukig tärna är med sina 33 centimeter i längd en relativt liten tärna. Adult fågel i häckningsdräkt har orange näbb, svart hätta och nacke, mörkgrått bröst samt svart på buken och undergumpen. Utanför häckningstid är buken vitaktig och den orangefärgade näbben har en svart spets.[1]
Fågeln förekommer från Pakistan, Nepal och Indien till sydvästra Kina, Burma och Sydostasien.[3] I Kina, Nepal och Burma är den numera mycket sällsynt och i nordvästra Thailand, Laos, Kambodja och södra Vietnam troligen utdöd.[4] Den ses i låglänta områden upp till 730 meter över havet, men inte utmed kusterna.[1] Arten är mycket stationär och i princip okänd utanför häckningsområdena.[4]
Svartbukig tärna trivs framför allt vid större floder och sjöar, där oftast på sandrevlar och öar. Den födosöker även över risfält, diken och smådammar. Fågeln lever av insekter och småfisk. Arten häckar från februari till maj, ofta med indisk flodtärna, indisk saxnäbb och mindre vadarsvala men häckar ej själv i kolonier. Boet är en uppskrapad grop i sanden, oftast mer än 200 meter från vattnet. Honan lägger i genomsnitt tre ägg.[4]
Sedan 2012 kategoriserar internationella naturvårdsunionen IUCN arten som starkt hotad (EN) eftersom arten minskar mycket kraftigt i antal. Från att ha varit vanligt förekommande i Bangladesh, Kina, Thailand, Kambodja, Vietnam och Laos är den möjligen eller troligen utdöd i dessa länder[1] (i Bangladesh ha den dock återupptäckts[5]). I Myanmar återstår endast 25 par.[4] Även i Nepal och Burma har arten gått minskat mycket kraftigt och är numera mycket ovanlig. I Pakistan och Indien är den fortfarande vida spridd, men även här finns tecken på att den är på tillbakagång.[6]
Världspopulationen uppskattas till 10.000-25.000 individer, även om IUCN noterar att antalet kan vara mycket lägre.[1] Fågeln tros ha minskat på grund av en kombination av faktorer som påverkar flodsystemen i stort: uppodling av häckningsmiljöer, insamling av ägg, miljöförstöring orsakat av jordbruk och industri, illegalt fiske, överfiske samt översvämning av bon orsakade av dammar.[1]
Wikimedia Commons har media som rör svartbukig tärna.
Wikispecies har information om Sterna acuticauda.
Svartbukig tärna (Sterna acuticauda) är en asiatisk starkt hotad tärna.
Sterna acuticauda là một loài chim trong họ Laridae.[1]
Bài viết Bộ Choi choi này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. 黑腹燕鸥（学名：Chlidonias acuticauda）为鸥科浮鷗屬的鸟类。在中国大陆，分布于云南等地。该物种的模式产地在印度。[2]
这是一篇與鳥類相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
.jpg)
.jpg)
