Near Threatened
Western, Central and Eastern Africa: Senegal - Ethiopia south through W and S Kenya to Tropic of Capricorn.
Rivers at low water, open marshes, less common at coast (Lack 2010).
Expanses of calm water for feeding (BirdLife International 2011); breeding along broad rivers on large, dry sandbars that are largely free from vegetation (sometimes on sandy lake shores, and very occasionally on sandy sea shores).
Resident
It feeds on fish, foraging exclusively in the fashion characteristic of the family Rynchopidae, namely by skimming the water in flight with its mouth open and lower mandible submerged.
Resident breeder? and regular passage visitor.
Die Waterploeër (Rhynchops flavirostris) is 'n Intra-Afrika trekvoël en word die meeste van April tot Januarie gesien. Dit bly by groot riviere, baaie en mere met groot sandbanke vir slaap- en broeiplek; meestal in die noorde van Suider-Afrika. Die voël se status is amper-bedreigd en die wêreldbevolking is sowat 10 000 en in Suider-Afrika sowat 1000. Hulle broei in klein kolonies. Die voël is 38 – 42 cm lank, 120 - 220 g groot met 'n vlerkspan van 1.25 - 1.35 m. In Engels staan die voël bekend as die African Skimmer.
'n Waterploeër.
'n Swerm waterploeërs.
Die Waterploeër (Rhynchops flavirostris) is 'n Intra-Afrika trekvoël en word die meeste van April tot Januarie gesien. Dit bly by groot riviere, baaie en mere met groot sandbanke vir slaap- en broeiplek; meestal in die noorde van Suider-Afrika. Die voël se status is amper-bedreigd en die wêreldbevolking is sowat 10 000 en in Suider-Afrika sowat 1000. Hulle broei in klein kolonies. Die voël is 38 – 42 cm lank, 120 - 220 g groot met 'n vlerkspan van 1.25 - 1.35 m. In Engels staan die voël bekend as die African Skimmer.
El bec de tisora africà[1] (Rynchops flavirostris) és un ocell marí de la família dels rincòpids (Rynchopidae) que altres autors consideren part dels làrids (Laridae).
Viu en costes o aigües interiors de l'Àfrica subsahariana i la Vall del Nil fins a Egipte.[2]
El bec de tisora africà (Rynchops flavirostris) és un ocell marí de la família dels rincòpids (Rynchopidae) que altres autors consideren part dels làrids (Laridae).
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Sgimiwr Affrica (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: sgimwyr Affrica) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Rynchops flavirostris; yr enw Saesneg arno yw African skimmer. Mae'n perthyn i deulu'r Sgimwyr (Lladin: Rynchopidae) sydd yn urdd y Charadriiformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn R. flavirostris, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Affrica.
Mae'r sgimiwr Affrica yn perthyn i deulu'r Sgimwyr (Lladin: Rynchopidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Sgimiwr Affrica Rynchops flavirostris Sgimiwr du Rynchops niger
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Sgimiwr Affrica (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: sgimwyr Affrica) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Rynchops flavirostris; yr enw Saesneg arno yw African skimmer. Mae'n perthyn i deulu'r Sgimwyr (Lladin: Rynchopidae) sydd yn urdd y Charadriiformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn R. flavirostris, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Affrica.
Der Braunmantel-Scherenschnabel (Rynchops flavirostris), auch Afrikanischer Scherenschnabel genannt, ist ein afrikanischer Vogel aus der Ordnung der Regenpfeiferartigen (Charadriiformes).
Der 40 cm lange Braunmantel-Scherenschnabel ist ein möwenähnlicher Vogel mit großem Kopf, langen Flügeln, kurzem Schwanz, roten Beinen und langem, rotem Schnabel mit blasser Spitze. Der Unterschnabel ist deutlich länger als der Oberschnabel. Das Gefieder ist oberseits dunkelbraun oder schwarz. Stirn, Unterseite und die Hinterränder der Flügel sind weiß.
Beim Jungvogel ist das Gefieder blasser, der Schnabel kürzer und schwärzlich, die Beine gelblich.
Die Brutverbreitung des Braunmantel-Scherenschnabels erstreckt sich über große Teile Subsahara-Afrikas, wo er an Küsten, Seen und Flüssen lebt. Die südliche Verbreitungsgrenze verläuft etwa am Oranje.[1]
Der Braunmantel-Scherenschnabel verbringt den Großteils des Tages mit Schlafen, Putzen und Baden und geht im Wesentlichen nur zwischen Sonnenunter- und Sonnenaufgang auf Futtersuche, um Begegnungen mit Möwen, die ihm die Beute abjagen können, zu vermeiden. Dabei durchpflügt der Vogel, dicht über dem Wasser fliegend, mit dem Unterschnabel die Wasseroberfläche. Kommt es zu einer Berührung mit einem Fisch, schnappt er mit dem Oberschnabel zu.
Der Braunmantel-Scherenschnabel brüten in Kolonien mit bis zu 20 Brutpaaren. Das Gelege von zwei bis vier Eiern wird etwa drei Wochen lang bebrütet. Bei sengender Hitze kühlen die Elternvögel die Eier, indem sie sich mit befeuchtetem Bauchgefieder auf dem Gelege niederlassen. Die Jungvögel, die das Nest bereits nach ein bis zwei Tage verlassen, werden von den Eltern noch einige Wochen lang versorgt.
Bruträuber, wie Raubmöwen, werden verjagt, indem sie aggressiv im Sturzflug mit Schnabelhieben attackiert werden. Eine andere Verteidigungsstrategie besteht darin, Feinde durch Vortäuschen einer Verletzung von der Brut wegzulocken. (Siehe auch: Verleiten.)
Der Braunmantel-Scherenschnabel wird von der Weltnaturschutzunion IUCN in der Roten Liste gefährdeter Arten wegen des nur wenig reduzierten Bestands als potenziell gefährdet (Near Threatened) geführt. Bei einer weitergehenden Abnahme müsste eine höhere Gefährdungskategorie gewählt werden. Als ausgestorben gilt er in Südafrika[2].
Der Braunmantel-Scherenschnabel (Rynchops flavirostris), auch Afrikanischer Scherenschnabel genannt, ist ein afrikanischer Vogel aus der Ordnung der Regenpfeiferartigen (Charadriiformes).
The African skimmer (Rynchops flavirostris) is a species of bird belonging to the skimmer genus Rynchops in the family Laridae. It is found along rivers, lakes and lagoons in Sub-Saharan Africa.[1]
African skimmers have long wings, with a black back, hindneck, and crown. The forehead and rest of the body is white, with a bright, long, orange beak that ends with a yellow tip (black tip when immature), hence the specific name flavirostris, "yellow-beak." Their short forked tail is white, and their legs are bright red. The average size is about 38 cm (15 in) long. Their voice is a sharp "kip-kip". Their bill structure is unique; the lower mandible is much longer than the upper mandible, and is flattened sideways like scissor blades.[2]
The African skimmer is found from Senegal to northern Congo River and southern Nile Valley, southern Tanzania to the Zambezi Valley, and then to KwaZulu-Natal Province (South Africa) and Angola. They live at large tropical rivers with sandbanks for nesting and roosting, lake shores, and coastal lagoons. The African skimmer is generally uncommon and the total populations is estimated at 15,000–25,000 individuals.[1][3]
African skimmers fly in lines over calm waters, and dip their lower mandibles in the water to feed.[1] When the mandible touches a fish, the skimmer snaps its mouth shut. They feed mostly at dawn and dusk and have good night vision. The following fish have been recorded as prey for African skimmers: Micralestes, Tilapia, Barbus, Marcusenius , Hepsetus, Aplocheilichthys and Petrocephalus.[3]
African skimmers nest in loose colonies on large sandbanks. The colonies typically consist of less than 50 pairs and each pair lays 2–3 (rarely 4) eggs in a scrape in the sand.[1] Sometimes African skimmer colonies are mixed with those of other sand bank nesting birds such as collared pratincole, pied avocet and white-fronted plover.[3]
African skimmers are partial intra-African migrants, they arrive in southern Africa when the water level of rivers starts falling at the beginning of the dry season, i.e. April–June, returning northwards after breeding when rivers start rising again at the start of the rainy season in November–January.[3]
The African skimmer (Rynchops flavirostris) is a species of bird belonging to the skimmer genus Rynchops in the family Laridae. It is found along rivers, lakes and lagoons in Sub-Saharan Africa.
La Afrika tondilbekulo aŭ Flavbeka tondilbekulo (Rynchops flavirostris) estas birdo simila al marbirdo ŝterno, unu el la tri tre similaj specioj de la familio de tondilbekuloj.
Tiu specio reproduktiĝas kaj loĝas en subsahara Afriko escepte marbordoj de kelkaj landoj de la Golfo de Gvineo, Somalio kaj Sudafriko kaj ĉefe el Senegalo ĝis nordo de la rivero Kongo kaj sude de la rivero Nilo, suda Tanzanio ĝis la valo de rivero Zambezo, kaj el tie ĝis Angolo. Ili foje disiĝas post reproduktado laŭ la rivero Nilo norden kaj ambaŭflanke de la Ruĝa Maro kaj al la landoj de la Golfo de Gvineo el Senegalo ĝis Niĝerio. Ili ne estas komunaj marborde sed foje ariĝas ĉe estuaroj.
Ili havas tre longajn flugilojn kaj la dorso, nuko kaj krono estas nigraj. Kontraste la frunto kaj la resto de la korpo estas blankaj. La beko estas longa kaj ruĝoranĝa kun flava pinto; la suba makzelo estas pli longa kaj fleksebla. La vosto estas mallonga, blanka kaj forkoforma. La kruroj estas brilruĝaj.
Nereproduktuloj havas pli palajn kaj brunajn suprajn partojn, kaj blankan nukokolumon. Inoj estas similaj al maskloj.
Tiu specio estas nekonfuzebla en sia teritorio. Ili estas 35-40 cm longaj kaj 110-200 g pezaj kun enverguro de 105 cm. Pli etaj ol siaj familianoj, la Afrika tondilbekulo diferenciĝas el Nigra tondilbekulo pro flava bekopinto kaj nenio da nigro ĉebeke kaj el la Hindia tondilbekulo pro nigra nuko en reprodukta plumaro.
La voĉo estas akra "kip-kip". Ili vivas en tropikaj riveroj kun sablejoj, lagobordoj, marĉoj aŭ en ĉemarbordaj lagetoj. Paroj nestas en izolitaj kolonioj -foje kun ŝternoj- ĉe grandaj sablejoj. La ino demetas 1-4 ovojn en granda truo; ambaŭ gepatroj kovas, sed ĉefe la ino.
Tiu afrotropisa specio flugas linie super trankvilaj akvoj kie merĝas la suban makzelon por predi aŭ atentallogi fiŝojn. Ĝi estas pli rara en orientaj kaj sudaj afrikaj parkoj.
Ne estas minacata specio; la tuta loĝantaro estas ĉirkaŭ 10.000 paroj.
La Afrika tondilbekulo aŭ Flavbeka tondilbekulo (Rynchops flavirostris) estas birdo simila al marbirdo ŝterno, unu el la tri tre similaj specioj de la familio de tondilbekuloj.
El rayador africano (Rynchops flavirostris)[2][3] es una especie de aves caradriforme de la familia Rynchopidae. Vive a lo largo de ríos, lagos y lagunas de África subsahariana.[1]
Tienen las alas muy largas. El dorso, la parte posterior del cuello y la corona son de color negro. La frente y el resto del cuerpo es blanco, el pico es largo y brillante de color naranja, con la punta amarilla (punta de color negro en las aves inmaduras). La cola bifurcada es corta y de color blanco, con las patas de rojo brillante. El tamaño medio es de unos 38 cm de longitud. La estructura del pico es única. La mandíbula inferior es mucho más larga que la mandíbula superior y se aplana hacia los lados como cuchillas de tijera.
Se distribuye desde Senegal hasta el norte del río Congo y del sur del valle del Nilo, el sur de Tanzania, el valle del Zambezi hasta la provincia de KwaZulu-Natal (Sudáfrica) y Angola. Vive en los grandes ríos tropicales, en las orillas de lagos y en lagunas costeras. Es generalmente poco común y la población total se estima en 15 000-25 000 individuos.
El rayador africano (Rynchops flavirostris) es una especie de aves caradriforme de la familia Rynchopidae. Vive a lo largo de ríos, lagos y lagunas de África subsahariana.
Rynchops flavirostris Rynchops generoko animalia da. Hegaztien barruko Laridae familian sailkatua dago.
Rynchops flavirostris Rynchops generoko animalia da. Hegaztien barruko Laridae familian sailkatua dago.
Afrikansaksinokka (Rynchops flavirostris)[2] on saksinokkien sukuun kuuluva rantalintu.
Afrikansaksinokka on 36-42 senttimetriä pitkä. Se on yläpuolelta musta ja alapuolelta valkoinen. Alanokka on ylänokkaa pidempi.[3]
Afrikansaksinokkia pesii Saharan eteläpuolisessa Afrikassa. Kannan koko on arvioitu olevan 15000-25000 yksilöä ja laji on luokiteltu silmälläpidettäväksi.[1]
Afrikansaksinokka vaatii laajoja, tyyniä vesialueita. Afrikansaksinokat pesivät jokien varsilla kuivilla hiekkadyyneillä, joilla on vain vähän kasvillisuutta. Pesimäkauden ulkopuolella afrikansaksinokat järvillä ja laguuneissa, suolapannuilla, marskimailla sekä estuaareilla.[1]
Afrikansaksinokat pesivät kuivina kausina jokien ollessa matalimmillaan. Tämä tapahtuu Länsi- ja Itä-Afrikassa yleensä maalis-kesäkuussa ja päiväntasaajan eteläpuolella heinä-marraskuussa. Afrikansaksinokka pesii pienissä yhdyskunnissa, joissa voi parhaimmillaan pesiä 50 paria. Laji munii 2-3 tai joskus 4 munaa, joita haudotaan noin 21 päivää.[1]
Afrikansaksinokka käyttää ravinnokseen kalaa.[1]
Afrikansaksinokka (Rynchops flavirostris) on saksinokkien sukuun kuuluva rantalintu.
Rynchops flavirostris
Le Bec-en-ciseaux d'Afrique (Rynchops flavirostris), également appelé bec-en-cisaux à bec jaune, est une espèce d'oiseaux de la famille des Laridae.
Cet oiseau mesure 36 – 42 cm.
Il fréquente les zones humides terrestres (du la moitié sud de la vallée du Nil et en Afrique subsaharienne).
Il se nourrit notamment de cichlidés.
Rynchops flavirostris
Le Bec-en-ciseaux d'Afrique (Rynchops flavirostris), également appelé bec-en-cisaux à bec jaune, est une espèce d'oiseaux de la famille des Laridae.
Il becco a cesoie africano (Rynchops flavirostris, Vieillot 1816) è un uccello della famiglia dei Laridae dell'ordine dei Charadriiformes.
Il becco a cesoie è lungo 36-42 centimetri, pesa tra i cento e i duecento grammi e ha un'apertura alare di 105 centimetri. La livrea, uguale nei due sessi, è nera sul dorso, sulla nuca, sul capo e sulle ali; ventre, coda, collo e viso sono bianchi. Il robusto becco è molto più lungo nella metà inferiore e appiattito nei bordi come nelle forbici; è di color rosso-arancio tranne sulla punta che è gialla. Le corte zampe sono rosso brillanti. Una particolarità è la pupilla che somiglia a quella dei gatti.
Come indica il nome, vive in Africa, dal Senegal alla valle del Nilo in Etiopia come margine settentrionale, e giù fino ad una linea immaginaria che comprende Angola, Botswana e Mozambico a sud. Raramente si spinge fino all'Egitto o in Israele.
È un uccello limicolo che abita presso fiumi di basso regime, laghi, stagni, paludi aperte e lagune costiere. Li si incontra anche su spiagge o lingue di sabbia.
Esclusivamente piscivoro, il becco a cesoie è un cacciatore esemplare. Vola rasente all'acqua con la parte inferiore del becco sommersa; quando incappa in una preda serra in un attimo il becco inghiottendola al volo.
È un uccello coloniale che nidifica insieme ad altre specie. Il periodo di riproduzione si ha tra i mesi di marzo e giugno se ci si trova a nord dell'equatore, altrimenti si ha tra luglio e novembre (il periodo esatto dipende dalla quantità d'acqua presente nelle zone di nidificazione). Il nido è un semplice buco nella sabbia in cui la femmina depone tra le due e le quattro uova. Entrambi i genitori si occupano della cova. Il periodo di incubazione è di circa 21 giorni. I pulcini sono biancastri sul ventre e macchiettati di nero nel resto del corpo.
Il becco a cesoie africano è un uccello minacciato su più fronti. Oltre a dover subire la modifica dell'habitat (in progressiva diminuzione), le uova sono spesso vittima delle migrazioni o dei passaggi di elefanti, di ippopotami o degli gnu.
Il becco a cesoie africano (Rynchops flavirostris, Vieillot 1816) è un uccello della famiglia dei Laridae dell'ordine dei Charadriiformes.
De Afrikaanse schaarbek (Rynchops flavirostris) is een vogel uit de familie meeuwen (Laridae).
De lichaamslengte bedraagt 36 tot 42 cm en het gewicht 100 tot 200 gram. Deze vogel heeft een opvallend silhouet als het met trage vleugelslagen over de rivieren en meren van Sub-Sahara-Afrika vliegt. Hij heeft lange, zwarte, kromzwaardvormige vleugels en een lange, feloranje snavel. De onderste helft van de snavel is veel langer dan de bovenste helft en afgeplat zoals scharen. Naar de punt toe wordt de snavel bleekgeel. De Amerikaanse schaarbek heeft een donker uiteinde van de snavel en is iets groter. De Indische schaarbek is ongeveer even groot, maar heeft een witte hals, terwijl deze schaarbek in de broedtijd een donker bruinzwarte hals, kruin en bovenvleugels heeft en een relatief korte gevorkte staart. Buiten de broedtijd lijkt de donkere bovenkant meer bruin en ontbreekt het zwart op de hals. Ook onvolwassen vogels zijn bruin en hebben een lichte snavel.[2]
Bij het voedselzoeken vliegen ze laag over het water, met de bek open om vissen en schaaldiertjes uit het water te vissen. Raakt een prooi de snavel, dan klapt deze onmiddellijk dicht. Ze foerageren meestal in de ochtend en avond.
Deze soort komt voor van Senegal tot het noorden van de rivier de Congo en de zuidelijke Nijldelta, zuidelijk Tanzania aan de Zambezivallei en vervolgens naar de provincie KwaZulu-Natal (Zuid-Afrika) en Angola. Ze leven in grote tropische rivieren met zandbanken, oevers van meren en lagunes.
De grootte van de populatie van de Afrikaanse schaarbek werd in 2002 door BirdLife International geschat op 10 tot 17 duizend volwassen individuen en de populatieaantallen nemen af door habitatverlies. Het leefgebied wordt aangetast door de aanleg van dammen, watervervuiling, omzetting van moerassen in gebied voor agrarisch gebruik en het verzamelen van eieren en verstoring in de broedgebieden. Om deze redenen staat deze soort als gevoelig op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesAfrikasaksenebb (Rynchops flavirostris) er en fugl i gruppen saksenebber. Den finnes i Afrika sør for Sahara hvor den hekker ved innsjøer, elver og laguner. Oversiden, nakken og toppen på hodet er svart. Resten av kroppen er hvit. Nebbet og føttene er oransje.
Denne ornitologirelaterte artikkelen er foreløpig kort eller mangelfull, og du kan hjelpe Wikipedia ved å utvide den. 
Afrikasaksenebb (Rynchops flavirostris) er en fugl i gruppen saksenebber. Den finnes i Afrika sør for Sahara hvor den hekker ved innsjøer, elver og laguner. Oversiden, nakken og toppen på hodet er svart. Resten av kroppen er hvit. Nebbet og føttene er oransje.
Multimedia w Wikimedia Commons Brzytwodziób afrykański (Rynchops flavirostris) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny mewowatych, podrodziny brzytwodziobów. Występuje w Afryce, w większości subsaharyjskiej. Bliski zagrożenia.
Po raz pierwszy gatunek opisał Louis Jean Pierre Vieillot w roku 1816. Przydzielił mu nazwę Rhynchops flavirostris. Miejsce zebrania holotypu oznaczono błędnie jako Australasia; według autorów Handbook of the Birds of the World był to Senegal[3]. Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny umieszcza brzytwodzioba afrykańskiego pośród dwóch innych gatunków w rodzaju Rynchops; uznaje gatunek za monotypowy[4].
Długość ciała R. flavirostris mieści się w przedziale 36–42 cm. Rozpiętość skrzydeł wynosi blisko 106 cm[3], samo skrzydło liczy 33–36 cm długości[5]. U samców górna szczęka mierzy 61–70 mm, u samic 51–62 mm[3]. Długość dolnej szczęki to 78–90 mm. Ogon ma długość 120–135 mm, skok 25–27 mm[5].
W upierzeniu brak dymorfizmu płciowego, samica mniejsza od samca. U dorosłego samca w szacie godowej czoło białe, wierzch głowy, kark i reszta spodu ciała ciemnobrązowa (według Arthura Starka dokładnie w kolorze umbry) z ciemniejszymi lotkami. Na lotkach II rzędu i sterówkach występują białe krawędzie. Boki głowy, spód szyi i pozostała część spodu ciała białe. Pokrywy podskrzydłowe szarobrązowe[6]. Tęczówka brązowa. Górna szczęka przybiera barwę od szkarłatnej po głęboko pomarańczową, żuchwa jaśniejsza; nogi i stopy jaskrawoczerwone. Osobniki młodociane wyróżnia czoło pokryte szarymi pasami i żółta nasada dzioba z czarną jego dalszą częścią. Pisklęta mają dziób podobny jak u rybitwy – nie posiadają żadnej z charakterystycznych dla osobników dorosłych cech[6].
Większość zasięgu brzytwodzioba afrykańskiego skupia się w Afryce subsaharyjskiej. Występuje w okolicach większych rzek i jezior, od Senegalu poprzez Mali, Niger i Czad[7] na wschód po Sudan i południowo-zachodnią Etiopię oraz na południe po skrajnie północną Namibię (Kunene), północną Botswanę, dorzecze rzeki Zambezi i południowy Mozambik[3]; zasięg sięga aż po RPA[7]. W 1987 prawdopodobnie odbył lęgi w południowym Egipcie (Jezioro Nasera). Poza sezonem lęgowym pojawia się w na północny zachód od rzeki Gambia i okolicach rzeki Nil w jej egipskiej części[3].
Środowiskiem życia brzytwodziobów afrykańskich są okolice dużych jezior i rzek z obszernymi, wyeksponowanymi mieliznami i wyspami, na których odpoczywa i rozmnaża się[8]. Lata nad wodą z zanurzoną w wodzie wystającą żuchwą, która pozostawia na wodzie ślad swojego ruchu[6]; kiedy dziób napotka na zdobycz – najczęściej rybę liczącą do około 8 cm długości[3] – natychmiast zatrzaskuje dziób, łapiąc zdobycz. Do rozpoznanych zdobyczy u ptaków zamieszkujących RPA należy Tilapia, Barbus, Aplocheilichthys, trąbonos wielkołuski (Marcusenius macrolepidotus), Micralestes acutidens, Hepsetus odoe oraz Petrocephalus catostoma. Ptaki szukają zdobyczy głównie nocą, bardzo dobrze widzą w ciemnościach. Kiedy muszą wykarmić i pisklęta, polują także popołudniam[8]. Ptaki odzywają się nieczęsto, głównie w locie i w pobliżu kolonii[3].
R. flavirostris to gatunek monotypowy. Gniazduje samotnie lub w kolonii liczącej do 25 par ptaków, niekiedy z innymi gatunkami, jak żwirowiec łąkowy (Glareola pratincola), szablodziób (Recurvirostra avosetta) czy sieweczka białoczelna (Charadrius marginatus). Gniazdo prawdopodobnie budują oba ptaki z pary; stanowi je wydrapany dołek w ziemi, często wilgotnej. Nierzadko ptaki wydrapują kilka dołków, by potem wybrać ten najlepszy. Zazwyczaj takie gniazdo znajduje się na piaszczystej mieliźnie na wysokości bliskiej poziomowi wody[8]. Okres składania jaj zależny od regionu występowania. W zachodniej i wschodniej Afryce jest to głównie marzec–czerwiec, na południe od równika przeważnie od czerwca do listopada[3] (np. sierpień–październik w Botswanie[3] i sierpień–październik w RPA). W zniesieniu znajdują się 2–4 jaja (dane dla ptaków z RPA)[8]. Anton Reichenow podaje wymiary jaja 39,5–42 na 28–29,5 mm[5]. Oba ptaki z pary wysiadują je na zmianę przez 20–22 dni. Młode dzień lub dwa po wykluciu opuszczają gniazdo i udają się z rodzicami w kierunku wody. Ci ochraniają je przed upałem oraz drapieżnikami[8]. Pisklęta są w pełni opierzone po blisko 4 tygodniach[7]. 5 lub 6 tygodni od wyklucia młode podejmują swój pierwszy lot, ale po tym nadal karmione są jeszcze przez rodziców[8].
Przez IUCN gatunek klasyfikowany jest jako blisko zagrożenia (NT, Near Threatened) nieprzerwanie od 2000 roku (stan w 2015); wcześniej, w latach 1994 i 1998 uznano go za gatunek najmniejszej troski. Zagrożeniem dla gatunku jest budowanie tam, podobnie jak i rolnictwo, przez które poziom rzek podnosi się, zalewając lub zabagniając preferowane obszary lęgowe. W niektórych obszarach zagrożeniem jest także wybieranie jaj z gniazda, łapanie dorosłych w pułapki i niepokojenie ptaków przez ludzi, bydło i łodzie. Nie jest jasne, czy na populacje akurat małych ryb wpłynęły zanieczyszczenia, nadmierny połów i wprowadzenie gatunków drapieżnych. BirdLife International wskazuje 19 ostoi ptaków IBA; należy do nich m.in. Park Narodowy Sumbu (Zambia), Park Narodowy Queen Elizabeth (Uganda), Park Narodowy Rusizi (Burundi)[7].
Brzytwodziób afrykański (Rynchops flavirostris) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny mewowatych, podrodziny brzytwodziobów. Występuje w Afryce, w większości subsaharyjskiej. Bliski zagrożenia.
O bico-de-tesoura-africano, também conhecido como talha-mar-africano (Rynchops flavirostris),[2] é uma ave caradriforme da família Rynchopidae. Vive nas margens de rios e lagos da África subsaariana.[1]
O bico-de-tesoura-africano, também conhecido como talha-mar-africano (Rynchops flavirostris), é uma ave caradriforme da família Rynchopidae. Vive nas margens de rios e lagos da África subsaariana.
Afrikansk saxnäbb[2] (Rynchops flavirostris) är en afrikansk fågel i familjen måsfåglar inom ordningen vadarfåglar.[3]
Saxnäbbar är sjöfåglar som påminner om tärnor till utseendet, men näbbens undre halva är unikt för fågelvärlden längre än den övre. Vid födosök flyger saxnäbbar strax ovanför vattenytan med undre näbbhalvan nedstickande i vattnet för att på så sätt få tag i fisk som befinner sig nära ytan.[4]
Saxnäbbarna också är unika bland fåglarna för sina pupiller som drar ihop sig till en smal vertikal skåra vid starkt ljus, likt de hos katter.[5]
Afrikansk saxnäbb är en relativt stor fågel, 36–42 centimeter lång, och är liksom de övriga två arterna amerikansk saxnäbb (R. niger) och indisk saxnäbb (R. albicollis) svart ovan och vit under med rödaktig näbb. Till skillnad från den förra är näbbspetsen gulfärgad och från den senare är nacken helsvart utan lucka mellan mantel och hätta.[1]
Fågeln förekommer vida spridd i Afrika söder om Sahara men är fåtalig och under häckningstid begränsad till stora och torra sandbankar vid stora floder och vissa sjöar, under 1.800 meter över havet.[3][1] Utanför häckningstid sprider den sig till floder, sjöar och kuster ända till Egypten, Gambia och Botswana.[1] I Nigeria kan den röra sig så långt som 600 kilometer efter häckning.[1] Större flockar ses utmed Zambezifloden, liksom i Tanzania och Kenya.[1] Den har även setts tillfälligt i Israel och Jemen.[1]
Afrikansk saxnäbb häcker under torrsäsongen när sandbankarna är som mest exponerade, oftast mellan mars och juni i Västafrika och Östafrika och från juli till november i Afrika söder om ekvatorn. Fågeln häckar i lösa kolonier och lägger två till tre (sällan fyra) ägg i en uppskrapad grop på en sandrevel, inom två till 14 meter från ett annat bo och 30 meter till vattnet. Äggen ruvas 21 dagar.[1]
Arten har ett stort utbredningsområde, men förekommer lokalt och fåtaligt. Världspopulationen uppskattas till endast 10.000-17.000 individer, varför internationella naturvårdsunionen IUCN kategoriserar den som nära hotad (NT). Den tros också minska i antal till följd av habitatförstörelse, överexploatering och störningar från människan.[1]
Wikimedia Commons har media som rör afrikansk saxnäbb.
Wikispecies har information om Rynchops flavirostris.
Afrikansk saxnäbb (Rynchops flavirostris) är en afrikansk fågel i familjen måsfåglar inom ordningen vadarfåglar.
Chim xúc châu Phi (danh pháp hai phần: Rynchops flavirostris) là một loài chim thuộc họ Xúc cá. Loài chim này sinh sống ở dọc theo sông, hồ và đầm phá ở châu Phi cận Sahara.
Bài viết Bộ Choi choi này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Chim xúc châu Phi (danh pháp hai phần: Rynchops flavirostris) là một loài chim thuộc họ Xúc cá. Loài chim này sinh sống ở dọc theo sông, hồ và đầm phá ở châu Phi cận Sahara.
Rynchops flavirostris Vieillot, 1816
Охранный статус
Африканский водорез[1] (лат. Rynchops flavirostris) — один из трёх видов водорезов.
Ареал вида — Африка от Сенегала до низовьев Нила, бассейн рек Конго и Замбези, Ангола, Кения, Танзания. К югу африканские водорезы встречаются вплоть до Квазулу-Натала. Обитают птицы близ пресных водоёмов, но встречаются и вблизи морского побережья.
Африканский водорез — птица с длиной тела 35—40 см, немного крупнее обыкновенной чайки, но с более длинными крыльями. Оперение преимущественно чёрно-бурое, снизу и на лбу — белое. Клюв оранжево-жёлтый, на кончике — жёлтый.
Африканские водорезы могут охотиться за рыбой круглосуточно, но чаще ночью, которую ловят, летая над водой, опустив в неё лишь клюв.
Моногамны. Гнездятся одиночными парами или в колониях, численностью до 25 гнездящихся пар. При этом они часто объединяются с другими видами. Гнездо представляет собой глубокую ямку во влажной земле, которую роют оба родителя. Обычно выкапывается несколько ямок, затем выбирается одна из них. Гнездо располагается на речных отмелях недалеко от воды. Гнездование происходит в августе—октябре. В кладке от 2-х до 4-х беловатых или желтоватых яиц с тёмными крапинками. Обе родительских птицы принимают участие в насиживании, которое длится от 20 до 22 дней. Птенцы покидают гнездо через 1—2 дня после выклева. Выводковый период длится 5—6 недель[2].
保全状況評価 NEAR THREATENED
分類 界 : 動物界 Animalia 門 : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata 綱 : 鳥綱 Aves 目 : チドリ目 Charadriiformes 科 : ハサミアジサシ科 Rhynchopidae 属 : ハサミアジサシ属 Rynchops 種 : アフリカハサミアジサシアフリカハサミアジサシ（学名：Rynchops flavirostris）は、チドリ目ハサミアジサシ科に分類される鳥類の一種。
この項目は、鳥類に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（ポータル鳥類 - PJ鳥類）。
.jpg)
_(24310826466).jpg)
_(24310826466).jpg)
