Aegithalos a zo ur genad e rummatadur an evned, krouet e 1804 gant an naturour gall Jean Hermann (1738-1800).
Nav spesad golvaneged a ya d'ober ar genad :
a vo kavet e Wikimedia Commons.
Aegithalos a zo ur genad e rummatadur an evned, krouet e 1804 gant an naturour gall Jean Hermann (1738-1800).
Aegithalos és el nom d'un gènere d'ocells de la família dels egitàlids (Aegithalidae) i l'ordre dels passeriformes. Són aus molt petites, amb llarga cua. Es distribueixen per Euràsia, des de la Xina i Taiwan, passant pel sud-est asiàtic i Àsia Meridional, fins a Europa Occidental. Als Països Catalans només es presenta la mallerenga cuallarga (Aegithalos caudatus).
Segons la classificació del Congrés Ornitològic Internacional (versió 2.4, 2010) aquest gènere està format per 9 espècies:
Aegithalos és el nom d'un gènere d'ocells de la família dels egitàlids (Aegithalidae) i l'ordre dels passeriformes. Són aus molt petites, amb llarga cua. Es distribueixen per Euràsia, des de la Xina i Taiwan, passant pel sud-est asiàtic i Àsia Meridional, fins a Europa Occidental. Als Països Catalans només es presenta la mallerenga cuallarga (Aegithalos caudatus).
Aegithalos er en slægt af fugle i halemejse-familien, der omfatter omkring ni arter, alle udbredt i Eurasien.
I Danmark er en enkelt art repræsenteret fra slægten, halemejse (Aegithalos caudatus).
I slægten Aegithalos findes omkring ni arter. Antallet er usikkert, fordi nogle arter kan opfattes som underarter af nært beslægtede arter.
Aegithalos er en slægt af fugle i halemejse-familien, der omfatter omkring ni arter, alle udbredt i Eurasien.
I Danmark er en enkelt art repræsenteret fra slægten, halemejse (Aegithalos caudatus).
Die Gattung Aegithalos ist eine von drei Gattungen aus der Familie der Schwanzmeisen (Aegithalidae), die den eigentlichen Meisen (Paridae) sowie den Beutelmeisen (Remizidae) verwandtschaftlich recht nahesteht. Sie umfasst sechs Arten.
Alle sechs Arten sind in Eurasien beheimatet. Die Schwanzmeise (Aegithalos caudatus) ist in der ganzen Paläarktis verbreitet, fehlt aber im Gebiet des Himalaya. Dort sind vier der übrigen Arten heimisch. Die Rußschwanzmeise ist in Mittelchina endemisch.
Ae. iouschistos und Ae. niveogularis bilden vermutlich eine Superspecies. Mit Ae. concinnus und Ae. leucogenys werden sie bisweilen aufgrund des relativ kurzen Schwanzes zu der Untergattung oder Gattung Aegithaliscus zusammengefasst.
Die Gattung Aegithalos ist eine von drei Gattungen aus der Familie der Schwanzmeisen (Aegithalidae), die den eigentlichen Meisen (Paridae) sowie den Beutelmeisen (Remizidae) verwandtschaftlich recht nahesteht. Sie umfasst sechs Arten.
Alle sechs Arten sind in Eurasien beheimatet. Die Schwanzmeise (Aegithalos caudatus) ist in der ganzen Paläarktis verbreitet, fehlt aber im Gebiet des Himalaya. Dort sind vier der übrigen Arten heimisch. Die Rußschwanzmeise ist in Mittelchina endemisch.
Ae. iouschistos und Ae. niveogularis bilden vermutlich eine Superspecies. Mit Ae. concinnus und Ae. leucogenys werden sie bisweilen aufgrund des relativ kurzen Schwanzes zu der Untergattung oder Gattung Aegithaliscus zusammengefasst.
Уһун кутуруктаах чычып-чааптыҥылар уустара (нууч. Род Длиннохвостые синицы, лат. Aegithalos) — Уһун кутуруктаах чычып-чааптыҥылар кэргэннэригэр киирэр көтөрдөр бөлөхтөрө. Саха сиригэр бу уус 1 бэрэстэбиитэлэ баар: Уһун кутурук[1].
Aegithalos is a genus of passerine birds in the family Aegithalidae (bushtits), encompassing majority of the species in the family.
The genus Aegithalos was introduced in 1804 by the French naturalist Johann Hermann to accommodate a single species, the long-tailed tit.[1][2] The genus name was a term used by Aristotle for some European tits, including the long-tailed tit.[3]
The genus contains following ten species:[4]
Aegithalos is a genus of passerine birds in the family Aegithalidae (bushtits), encompassing majority of the species in the family.
Aegithalos estas genro de birdoj de la familio de Egitaledoj, iom parenca al la familioj de Paruedoj kaj Remizedoj.
La genro enhavas la jenajn speciojn:
Aegithalos es un género de aves paseriformes perteneciente a la familia Aegithalidae.[1] Sus miembros, denominados comúnmente mitos, se distribuyen por Eurasia, desde China y Taiwán, pasando por el sudeste asiático y Asia Meridional , hasta Europa Occidental. En la península ibérica sólo está presente el mito común.
Son pájaros de cola larga y pico corto. Hacen nidos en forma de bolsas entretejidas, colgantes de árboles. La mayoría come una dieta mixta que incluye insectos.
El género contiene las siguientes especies:[2][3]
Aegithalos es un género de aves paseriformes perteneciente a la familia Aegithalidae. Sus miembros, denominados comúnmente mitos, se distribuyen por Eurasia, desde China y Taiwán, pasando por el sudeste asiático y Asia Meridional , hasta Europa Occidental. En la península ibérica sólo está presente el mito común.
Aegithalos Aegithalidae familiako hegazti genero bat da. Eurasiaren hegoaldean aurki daitezke, baita Txina eta Taiwanen ere. Euskal Herrian buztanluze deitzen dugu genero honetako Aegithalos caudatus espeziea.
Aegithalos Aegithalidae familiako hegazti genero bat da. Eurasiaren hegoaldean aurki daitezke, baita Txina eta Taiwanen ere. Euskal Herrian buztanluze deitzen dugu genero honetako Aegithalos caudatus espeziea.
Aegithalos est un genre de passereaux appartenant à la famille des Aegithalidae. Il regroupe dix espèces de mésanges ou orites.
Aristote décrit dans son ouvrage Histoire des animaux plusieurs oiseaux sous le terme Aegithalos (en latin aegithus) qui se traduit probablement par « petit oiseau », peut-être même par « mésange »[2].
Ce genre vit à l'état naturel en Asie[3],[4],[5],[6],[7],[8],[9],[10],[11],[12] et en Europe[3].
D'après la classification de référence du Congrès ornithologique international (version 8.2, 2018)[1] :
En 2018, l'Orite pygmée (Aegithalos exilis) qui constituait auparavant le genre monotypique Psaltria a été rattachée à Aegithalos par la classification de référence du Congrès ornithologique international (version 8.2, 2018)[1].
Aegithalos est un genre de passereaux appartenant à la famille des Aegithalidae. Il regroupe dix espèces de mésanges ou orites.
Aegithalos é un xénero de aves da orde dos paseriformes, subordo dos páseros, infraorde dos paséridos, e superfamilia dos silvioideos, o tipo da familia dos exitálidos (Aegithalidae).[1]
As especies de Aegithalus distribúense por Eurasia, desde a China e Taiwán até a Europa Occidental, pasando polo sueste asiático e Asia Meridional.
Na península Ibérica (incluída Galicia) só se presenta Aegithalos caudatus, o ferreiriño subeliño ou ferreiriño rabilongo.[2]
O xénero foi descrito en 1804 polo médico e naturalista francés Johann Herrmann.
O nome científico Aegithalus está tirado do grego antigo αιγίθαλλος ou αιγίθαλος aigíthallos, aigíthālos, nome dun paxaro do familia dos páridos.[3][4]
Este nome grego foi citado por Aristóteles, que describe na súa obra Historia dos animais ou Investigacións sobre os animais (en grego Περὶ Τὰ Ζῷα Ἱστορίαι, en latín Historia animalium) varios paxaros con este nome.[5]
No xénero recoñécense actualmente as seguites especies:[1][6]
Aegithalos é un xénero de aves da orde dos paseriformes, subordo dos páseros, infraorde dos paséridos, e superfamilia dos silvioideos, o tipo da familia dos exitálidos (Aegithalidae).
Aegithalos Hermann, 1804 è un genere di uccelli passeriformi della famiglia Aegithalidae[1].
Il nome scientifico del genere, Aegithalos, deriva dal greco αιγιθαλος (aigithalos, "cincia").
Si tratta di uccelli di piccole dimensioni (dai 10,5 cm di codibugnolo golanera e specie affini ai 16 cm del codibugnolo comune e del codibugnolo golagrigia), dall'aspetto paffuto, muniti di grossa testa arrotondata con corto becco conico, ali appuntite e coda lunga quasi quanto il corpo.
Il piumaggio è dominato dalle tonalità del biancastro, del grigiastro o del bruno ventralmente e dal nerastro dorsalmente: esso tende a mostrare variazione clinale in direttrice NW-SE, con le specie eurasiatiche più settentrionali che mostrano testa, petto e ventre chiari e dorso, ali e coda nere, mentre quelle asiatiche cominciano a presentare calotte, mascherine e bavette nere.
I codibugnoli sono uccelli diurni e gregari, che vivono in stormi anche numerosi (spesso in associazione con altre specie) e passano la maggior parte del tempo nella canopia, nutrendosi di insetti, ma anche di bacche e frutti. Durante il periodo degli amori le coppie si isolano dal resto dello stormo divenendo territoriali: la femmina depone un gran numero di uova (fino a una dozzina) in un nido a forma di sacca fatto di ragnatele e licheni ed imbottito di piumino, e le cova da sola, mentre i nidiacei vengono accuditi da ambedue i genitori.
Sebbene la specie più conosciuta di codibugnolo (il codibugnolo comune abbia ampia distribuzione paleartica, la stragrande maggioranza dei codibugnoli vive in Asia Meridionale, con 3-4 specie diffuse alle pendici dell'Himalaya ed altre quattro che vivono in Cina centrale e meridionale, spingendosi a sud fino all'Indocina.
Tutte le specie abitano il limitare dei boschi maturi, con presenza di sottobosco e di grossi alberi sui quali cercare il cibo.
Al genere vengono ascritte nove specie[1]:
A queste si aggiungono due specie fossili rinvenute in Ungheria, Aegithalos congruis ed Aegithalos gaspariki.
La tassonomia del genere rimane incerta sotto alcuni aspetti: se da un lato il codibugnolo golagrigia viene considerato una sottospecie del codibugnolo comune ed il codibugnolo fuligginoso e quello ciglianere (dal quale è stato separato il codibugnolo birmano, un tempo classificato come sua sottospecie) sono considerati sottospecie del codibugnolo fronterossiccia, alcune sottospecie di codibugnolo golanera presentano una certa distanza a livello genetico, che fa verosimilmente presagire una futura elevazione al rango di specie a sé stanti[1][2].
Aegithalos Hermann, 1804 è un genere di uccelli passeriformi della famiglia Aegithalidae.
Garastītes, garastīšu ģints (Aegithalos) ir garastīšu dzimtas (Aegithalidae) dziedātājputnu ģints, kas apvieno 9 mūsdienās dzīvojošas putnu sugas.[1] Tās visas izplatītas Eirāzijā un lielākā sugu dažādība sastopama Himalaju reģionā vai tā tuvumā. Latvijā sastopama viena garastīšu ģints suga — garastīte (Aegithalos caudatus).[2]
Garsatīšu ģints sugas ir neliela auguma putniņi ar garām astēm. To ķermeņa garums, asti ieskaitot, ir apmēram 11 cm, svars 6—8 g. Lielākā ģintī, iespējams, savas garās astes dēļ ir garastīte, kuras ķermeņa kopējais garums lielākajiem īpatņiem ir 16 cm, tajā skaitā astes garums 10 cm, svars 10,4 g.[3] Lielākajai daļai sugu raksturīgs neuzkrītošs, pelēcīgi brūns apspalvojums. Dažām sugām ir košāks apspalvojums ar kontrastējošiem laukumiem, piemēram, melnrīkles zīlīte (Aegithalos concinnus).[4] Visām sugām ir smalki, īsi, konusveida knābji. Spārni ir proporcionāli īsi, noapaļoti, bet kājas garas.
Garstīšu dzimtas putni ir visēdāji un barojas ar kukaiņiem un ar citiem bezmugurkaulniekiem, ar dažādām augu daļām, sēklām, ogām. [5] Barību šie putni meklē kokos, parasti lapotņu daļā, retos gadījumos tie nolaižas arī uz zemes, vēl retāk kukaiņi tiek medīti gaisā lidojuma laikā. Ligzdām ir somas jeb maisveida forma, savīta no zirnekļu pavedieniem un ķērpjiem, no iekšpuses izklāta ar spalviņām. Ligzda tiek paslēpta koku lapotnes zaros un to parasti ir ļoti grūti ieraudzīt.[4] Dējumā 6—10 baltas olas ar sarkanbrūniem raibumiņiem. Vairākām sugām perē tikai mātīte, inkubācijas perioda ilgums 13—14 dienas. Mazuļi no ligzdas izlido 16—17 dienu vecumā.[4][6] Putnēni tiek baroti tikai ar kukaiņiem un zirnekļiem.[7]
Nesenā pagātnē garastīšu ģintī bija 7 sugas, bet mūsdienās ir 9 sugas. Āzijā dzīvojošās melnaču zīlītes pasugas tika sadalītas 3 sugās: Himalaju pasugai tikai dots vārds rudpieres zīlīte (Aegithalos iouschistos), Ķīnā un Mjanmas ziemeļos dzīvojošajai pasugai — melnaču zīlīte (Aegithalos bonvaloti), bet Mjanmā dzīvojošai pasugai — Birmas zīlīte (Aegithalos sharpei).[1][8]
Garastītes, garastīšu ģints (Aegithalos) ir garastīšu dzimtas (Aegithalidae) dziedātājputnu ģints, kas apvieno 9 mūsdienās dzīvojošas putnu sugas. Tās visas izplatītas Eirāzijā un lielākā sugu dažādība sastopama Himalaju reģionā vai tā tuvumā. Latvijā sastopama viena garastīšu ģints suga — garastīte (Aegithalos caudatus).
Aegithalos is een geslacht van zangvogels uit de familie staartmezen (Aegithalidae).
Het geslacht kent de volgende soorten:[1]
Aegithalos is een geslacht van zangvogels uit de familie staartmezen (Aegithalidae).
Multimedia w Wikimedia Commons Aegithalos – rodzaj ptaka z rodziny raniuszków (Aegithalidae).
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji[9].
Długość ciała 10,5–16 cm, masa ciała 4–10,4 g[10].
Do rodzaju należą następujące gatunki[15]:
Aegithalos – rodzaj ptaka z rodziny raniuszków (Aegithalidae).
Aegithalos är ett fågelsläkte i familjen stjärtmesar inom ordningen tättingar.[1] Arterna i släktet förekommer från Europa och Asien österut till Vietnam. Det råder oenighet om artgränserna inom släktet vilket påverkar artantalet, alltifrån sju till elva arter:[2][3]
Javastjärtmesen placerades tidigare i det egna släktet Psaltria och vissa gör det fortfaranade.[1] DNA-studier[4] visar dock att den är en del av släktet.
Wikimedia Commons har media som rör Aegithalos.
Aegithalos är ett fågelsläkte i familjen stjärtmesar inom ordningen tättingar. Arterna i släktet förekommer från Europa och Asien österut till Vietnam. Det råder oenighet om artgränserna inom släktet vilket påverkar artantalet, alltifrån sju till elva arter:
Stjärtmes (A. caudatus) Gråstrupig stjärtmes (A. glaucogularis) Vitkindad stjärtmes (A. leucogenys) Rödhättad stjärtmes (A. concinnus) Aegithalos [c.] iredalei – urskiljs som egen art av Birdlife International Aegithalos [c.] annamensis – urskiljs som egen art av Birdlife International Vitstrupig stjärtmes (A. niveogularis) Roststjärtmes (A. iouschistos) Svartbrynad stjärtmes (A. bonvaloti) – behandlas ofta som underart till iouschistos Burmastjärtmes (A. sharpei) – behandlas ofta som underart till iouschistos Sotstjärtmes (A. fuliginosus) Javastjärtmes (A. exilis)Javastjärtmesen placerades tidigare i det egna släktet Psaltria och vissa gör det fortfaranade. DNA-studier visar dock att den är en del av släktet.
Uzunkuyruk, uzunkuyrukgiller (Aegithalidae) familyasından Aegithalos cinsini oluşturan gagaları küçük kuyrukları uzun baştankara benzeri kuş türlerinin ortak adı.
Wikimedia Commons'ta Uzunkuyruk ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur. 
Wikispecies'te Uzunkuyruk ile ilgili detaylı taksonomi bilgileri bulunur. Uzunkuyruk, uzunkuyrukgiller (Aegithalidae) familyasından Aegithalos cinsini oluşturan gagaları küçük kuyrukları uzun baştankara benzeri kuş türlerinin ortak adı.
Рід включає наступні види:
A. fuliginosus
A. iouschistos
A. bonvaloti
A. leucogenys
A. niveogularis
A. caudatus
A. concinnus
Aegithalos là một chi chim trong họ Aegithalidae.[1]
.jpg)
_-on_branch.jpg)
오목눈이속(Aegithalos)은 오목눈이과에 속하는 조류 속의 하나이다.[1]
_(18017149158)_(cropped).jpg)
