Kwartels (Coturnix) is 'n genus van voëls in die familie van fisantagtiges (Phasianidae).
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Kwartels.Kwartels (Coturnix) is 'n genus van voëls in die familie van fisantagtiges (Phasianidae).
Bildirçin (lat. Coturnix) - qırqovullar fəsiləsinə aid heyvan cinsi. Azərbaycanın dağlıq rayonlarında rast gəlinir.
Bildirçin (lat. Coturnix) - qırqovullar fəsiləsinə aid heyvan cinsi. Azərbaycanın dağlıq rayonlarında rast gəlinir.
Coturnix a zo ur genad e rummatadur an evned, ennañ koailhed, krouet gant e 1764 gant ar skiantour gall François-Alexandre de Garsault (?-1778).
C'hwec'h spesad a ya d'ober ar genad hiziv an deiz :
Seitek (17) isspesad en holl.
a vo kavet e Wikimedia Commons.
Coturnix a zo ur genad e rummatadur an evned, ennañ koailhed, krouet gant e 1764 gant ar skiantour gall François-Alexandre de Garsault (?-1778).
Coturnix és un gènere d'ocells de la subfamília dels perdicins (Perdicinae), dins la família dels fasiànids (Phasianidae). Aquestes guatlles viuen en praderies i zones obertes d'Euràsia, Àfrica i, a través d'Indonèsia, fins a Austràlia i Tasmània. Una espècie extinta habitava Nova Zelanda.
S'han descrit cinc espècies vives dins aquest gènere:[1]
Molts autors inclouen les dues espècies del gènere Excalfactoria, dins Coturnix.[2]
La guatlla de Nova Zelanda (Coturnix novaezelandiae), es va extingir en la segona meitat del segle XIX.[3]
Coturnix és un gènere d'ocells de la subfamília dels perdicins (Perdicinae), dins la família dels fasiànids (Phasianidae). Aquestes guatlles viuen en praderies i zones obertes d'Euràsia, Àfrica i, a través d'Indonèsia, fins a Austràlia i Tasmània. Una espècie extinta habitava Nova Zelanda.
Vagtler er en slægt af små hønsefugle, der er udbredt i både Afrika, Europa, Asien og Australien. Vagtler har en meget kort hale af bløde fjer, der er skjult bag de øvre overhaledækfjer. Vingerne er spidse.
De seks arter i slægten Coturnix:
Arterne kinesisk dværgvagtel (Excalfactoria chinensis) og afrikansk dværgvagtel (E. adansonii) har tidligere tilhørt slægten Coturnix. Newzealandsk vagtel (Coturnix novaezelandiae) blev udryddet i 1875.
Eksempler på andre nærtbeslægtede fuglearter:
Vagtler er en slægt af små hønsefugle, der er udbredt i både Afrika, Europa, Asien og Australien. Vagtler har en meget kort hale af bløde fjer, der er skjult bag de øvre overhaledækfjer. Vingerne er spidse.
Erdwachteln (Coturnix) sind eine Vogelgattung aus der Familie der Fasanenartigen (Phasianidae), die zur Ordnung der Hühnervögel (Galliformes) gehört.
Die Gattung umfasst 7 Arten, von denen die Neuseeländische Schwarzbrustwachtel (Coturnix novaezelandiae) im 19. Jahrhundert ausgerottet wurde und die Kanaren-Wachtel (C. gomerae) eine subfossile Art darstellt.
Erdwachteln haben neben einer geringen Größe durchgängig eine runde Gestalt und einen sehr kurzen, von den langen Flügeln bedeckten Schwanz.
Die unbefiederten Läufe sind spornlos, die Schnäbel sind kurz und klein.
Die zeitweilig auch zu den Erdwachteln gezählten Arten Adansonwachtel (früher als Afrikanische Zwergwachtel bezeichnet), Zwergwachtel und Ypsilonwachtel werden jetzt der Gattung Synoicus zugeordnet.
Wachteln sind als Ziervögel beliebt. Daneben gelten sowohl ihre Eier als auch ihr Fleisch als Delikatesse. Zu beiden Zwecken wurden und werden spezielle Rassen gezüchtet, z. B. aus der Japanwachtel. Wachteln sind beliebt als Heimtiere, da sie im Vergleich zu anderen Hühnervögeln sehr wenig Platz benötigen und leiser sind. Sie können zutraulich werden, wenn man sie artgerecht hält und genügend Zeit aufwendet. Während Wachteln in der Wildnis ein Alter von etwa zwei Jahren erreichen, können sie in der Gehegehaltung bei guter Pflege bis zu fünf Jahre alt werden. Industriell hergestelltes Wachtelfutter enthält neben Mais als Hauptbestandteil noch zahlreiche andere Samen wie Kolbenhirse oder Mohn. Zusätzlich wird empfohlen, ihnen Grünzeug und Insekten als Futter zu geben.
In einigen Gegenden wurden früher Wachteln in besonders gestalteten Wachtelhäuschen gehalten.
Erdwachteln (Coturnix) sind eine Vogelgattung aus der Familie der Fasanenartigen (Phasianidae), die zur Ordnung der Hühnervögel (Galliformes) gehört.
Die Gattung umfasst 7 Arten, von denen die Neuseeländische Schwarzbrustwachtel (Coturnix novaezelandiae) im 19. Jahrhundert ausgerottet wurde und die Kanaren-Wachtel (C. gomerae) eine subfossile Art darstellt.
Erdwachteln haben neben einer geringen Größe durchgängig eine runde Gestalt und einen sehr kurzen, von den langen Flügeln bedeckten Schwanz.
Die unbefiederten Läufe sind spornlos, die Schnäbel sind kurz und klein.
Coturnix (Bonnaterre, 1791) ye un chenero que contiene 9 especies[1] d'aus galliformes de tamanyo chicorrón, conoixidas en aragonés como cotornices,[2] codornices[2] u guallas.[2]
As especies miembros de o chenero Coturnix habitan en o Viello Mundo y Oceanía, incluindo-se Australia y Nueva Zelanda.
As cotornices son aus chicorronas, d'entre 15 y 25 centimetros de lonchitut corporal, y formas arronchadetas, semellants a una perdiz menudeta. Como as suyas parients as perdices, son mayoritariament terrestres anque son capables ta o volido, que gosa estar pesau y de curtas distancias.
Anque por a especie mas freqüent en Aragón, Coturnix coturnix, se gosa tener a imáchen de que as cotornices tienen una coloración creptica, marrón con piquetas negras, en realidat i ha especies en atras latitutz que arriban a tener colors muit vitariscas y vistosas.
En Europa, as cotornices son especies propias d'espacios ubiertos, y refusan internar-se en a selva u en os matullars, a on que podrían trobar-ie obstaclos ta enchegar-se a volar si les calese. S'estiman mas os praus y as uebras, a on que i troban simients y insectos que constituyen a suya dieta, y puestos en os que a hierba altera oculte os suyos niedos de a vista d'os depredadors.
As 9 especies descritas de Coturnix[1] son:
Niedo.
Polletz de C. japonica.
O lexicografo y naturalista Rafel Vidaller documenta a parola «cotorniz», en o suyo libro O Libro de As Matas y Os Animals, en as localidatz de a Espunya, Boltanya y Chistén,[2] todas tres en o Sobrarbe. A forma codorniz a documenta en as Cortz[2] en a Fueva, y en Tramacastiella de Tena[2] en a val de Tena.
O nombre de gualla (y bellas variants, como «guanlla»[2] y «guatlla»[2]) se documentan en l'aria enterament oriental, mas que mas en nuclios de Ribagorza. Asinas, Vidaller la recopila en Esdolomada, Benás, Erisué, Chía, Llire, en Saúnc,[2] en Torres, en Castanesa y en Graus. O doctor Francisco Salamero, lexicografo aficcionau de a baixa Ribagorza, tamién documenta gualla en a val d'o Sarrón, en a zona lingüisticament peculiar de Torres y Chuseu.[3] Presenta formas pareixidas en catalán (guatlla), y en francés (caille), y ye una parola d'orichen francico.
Coturnix is e geslacht van de familie van de fazantachtign (Phasianidae). Der zyn nog zes leevnde soortn.
Coturnix (Bonnaterre, 1791) ye un chenero que contiene 9 especies d'aus galliformes de tamanyo chicorrón, conoixidas en aragonés como cotornices, codornices u guallas.
As especies miembros de o chenero Coturnix habitan en o Viello Mundo y Oceanía, incluindo-se Australia y Nueva Zelanda.
Coturnix is e geslacht van de familie van de fazantachtign (Phasianidae). Der zyn nog zes leevnde soortn.
A Quaglia (o Quagliula) (coturnix) hè un genaru d' aceddu chì faci partita di a famiglia di i Phasianidae. Si cumponi di 9 spezii.
U genaru coturnix cumporta parechji spezii:
A Quaglia (o Quagliula) (coturnix) hè un genaru d' aceddu chì faci partita di a famiglia di i Phasianidae. Si cumponi di 9 spezii.
Ныбгъуэхэр (лат-бз. Coturnix) — мэзджэд лъэпкъым щыщ лъэпкъыгъуэщ.
Къуалэбзу жьгъейщ, кӀагуэхэщ.
Coturnix is a genus of five extant species and five to eight known extinct species of Old World quail.[1]
These species are distributed throughout Africa, Eurasia, Australia, and formerly New Zealand. An extinct radiation of flightless, insular species is known through fossil remains from Macaronesia, which were likely wiped out by human arrival.
Quail of Coturnix live in pairs or small social groups and form larger groups during migration. Not all species migrate, but most are capable of extremely rapid, upward flight to escape from danger. Unlike related genera, Old World quail do not perch in trees. They devote much of their time to scratching and foraging for seeds and invertebrates on the ground. Typical habitats are dense vegetation such as grasslands, bushes alongside rivers and cereal fields. They are heavily predated upon by diurnal hawks.
The genus Coturnix was introduced in 1764 by the French naturalist François Alexandre Pierre de Garsault. The type species is the common quail (Coturnix coturnix).[2][3] The genus name is the Latin for the common quail.[4] The genus contains six species, of which one, the New Zealand quail (Coturnix novaezelandiae), is now extinct but was described from a living specimen.[5] The brown quail (S. ypsilophora), king quail (S. chinensis) and blue quail (S. adansonii), were formerly classified in this genus, but were later reclassified into Synoicus.[6]
The quails are related to the African spurfowl, jungle bush quail, snowcocks and rock partridges, which together with the species of Coturnix, Synoicus, and a few others make up a clade called Coturnicini, a tribe within the subfamily Pavoninae.
Fragmentary remains representing three other Coturnix species were also recovered from Macaronesia: Coturnix sp. A from Bugio Island in Madeira, Coturnix sp. B from Santa Maria in the Azores (likely representing another extinct island endemic species) and Coturnix sp. C from Graciosa in the Azores. Due to their fragmentary nature, it is uncertain whether these represented their own species or were synonymous with one of the already-described extinct Coturnix species or the extant common quail (Coturnix coturnix), which also has fossil remains known from Macaronesia and is still present there.[1]
A fossil species from the Late Oligocene - Late Miocene of SW and Central Europe was described as Coturnix gallica. Another, C. donnezani, was widespread in Early Pliocene to Early Pleistocene Europe.[7]
Coturnix is a genus of five extant species and five to eight known extinct species of Old World quail.
Coturnix estas genro de Koturnoj. Membroj de tiu genro estas tipe malgrandaj terbrunecaj birdoj, kun sablokoloraj al ruĝecaj nuancoj, kaj malhelaj linioj ĉirkaŭ kapo kaj nuko. Ili estas multe ĉasataj en siaj habitatoj por ties viando kaj vibraj plumoj.
Specia fosilio el fina Oligoceno - komenca Mioceno de sudokcidenta kaj centra Eŭropo estis priskribita kiel Coturnix gallica. Alia, C. donnezani, estis disvastigata en komenca Plioceno al komenca Plejstoceno en Eŭropo[1].
Coturnix estas genro de Koturnoj. Membroj de tiu genro estas tipe malgrandaj terbrunecaj birdoj, kun sablokoloraj al ruĝecaj nuancoj, kaj malhelaj linioj ĉirkaŭ kapo kaj nuko. Ili estas multe ĉasataj en siaj habitatoj por ties viando kaj vibraj plumoj.
Coturnix es un género de aves galliformes perteneciente a la familia Phasianidae conocidas vulgarmente como codornices.
Se reconocen nueve especies de Coturnix que han vivido hasta épocas recientes:[2]
Por otro lado, se conocen otras cuatro especies extintas en tiempos históricos (aunque en fecha no determinada) que habitaban varios archipiélagos de la Macaronesia:[3]
Coturnix es un género de aves galliformes perteneciente a la familia Phasianidae conocidas vulgarmente como codornices.
Coturnix Phasianidae familiako hegazti genero da. Lophortyx generoko zenbait kideekin batera, galeper esaten zaie.
Coturnix chinensis .jpg)
Coturnix coromandelica 
Galeper arlekina
Galeper arrunta-1.JPG)
†Coturnix gomerae 
(iraungia) Coturnix japonica 
†Coturnix novaezelandiae 
(iraungia) Coturnix pectoralis 
Coturnix ypsilophora 
Artikulu hau biologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. Coturnix Phasianidae familiako hegazti genero da. Lophortyx generoko zenbait kideekin batera, galeper esaten zaie.
Viiriäiset (Coturnix) on aitokanojen heimoon kuuluva lintusuku. Sukuun kuuluu BirdLife Suomen mukaan kuusi lajia.
Viiriäiset (Coturnix) on aitokanojen heimoon kuuluva lintusuku. Sukuun kuuluu BirdLife Suomen mukaan kuusi lajia.
Coturnix est un genre d'oiseaux de la famille des Phasianidae. Il est constitué de 6 espèces vivantes de cailles.
D'après la classification de référence (version 5.2, 2015) du Congrès ornithologique international (ordre phylogénique) :
La Caille peinte et la Caille bleue étaient autrefois classées dans ce genre, avant d'être déplacées pour leur propre genre, Excalfactoria.
Coturnix est un genre d'oiseaux de la famille des Phasianidae. Il est constitué de 6 espèces vivantes de cailles.
Coturnix é un xénero de aves da orde dos galiformes, familia dos fasiánidos e subfamilia dos perdicinos, que inclúe varias especies coñecidas vulgarmente como paspallases, codornas ou codornices.[2]
Estas aves están relacionadas filoxeneticamente coas pitas do monte, as perdices e os faisáns que, xunto coas especies de Coturnix forman un clado chamado Coturnicinae, dentro da subfamilia dos perdicinos.[3]
Os paspallases do xénero Coturnix, propios do Vello Mundo, viven en parellas ou en pequenos grupos sociais, e forman grupos máis grandes durante aa migracións (aínda que non todas as especies migran). A maioría son capaces de faceren curtos voos ascendentes moi rápidos para escaparen dos perigos. A diferenza doutros xéneros relacionados, os paspallases do Vello Mundo non pousan nas árbores. Dedican gran parte do seu tempo en fregarse e buscar sementes e invertebrados no solo, dos que se alimentan.
Os hábitats típicos son terreos con vexetación densa, como pasteiros, matogueira xunto a ríos e campos de cereais.
Son predados sobre todo por pequenas aves de presa, como os falcóns.
O xénero foi descrito en 1764 polo botánico e zoólogo francés François Alexandre Pierre de Garsault, ou en 1791 polo naturalista, tamén francés, Pierre Joseph Bonnaterre, segundo os autores.[4][5]
O nome do xénero está tomado do latín clásico cōturnīx, -īcis, 'codorniz',[6] nome derivado do latín preclásico *quocturnix, relacionado coa onomatopea do grito desta ave.[Cómpre referencia]
Ademais dos xa máis arriba mencionados, sancionados pola Real Academia Galega, en Galicia os paspallases tamén son coñecidos como cuturnís, paspallara, pazpallar e saltagrá.[7]
O Sistema Integrado de Información Taxonómica (ITIS),[5] e mais a UICN,[8] recoñecen oito especies do xénero Coturnix. Pero esta lista foi modificada actualmente pola clasificación de referencia do Congreso Ornitolóxico Internacional (IOC). (Ver máis abaixo en "Controversia taxonómica"):
Ademais coñécense tamén dúas especies extntas:[9]
Os expertos do IOC clasifican actualmaente a Coturnix adansonii dentro do xénero Excalfactoria, como Excalfactoria adansonii (Verreaux & Verreaux, 1851),[12] e outros autores en Synoicus, como Synoicus adansonia.[13]
Por outra parte, os expertos do IOC tamén clasifican a Coturnix chinensis no mesmo xénero Excalfactoria, como Excalfactoria chinensis (Linnaeus, 1766),[14] e outros autores no Synoicus, como Synoicus chinensis.[15]
Polo que o número de especies do xénero quedaría reducido a seis.
En Galicia a única especie presente do xénero é Coturnix coturnix, onde foi común en tempos pasados, pero está en regresión.[16] Ocupa trigais, pasteiros, outros cultivos e lugares abertos, especialmente en chairas, como na Limia, a Terra Chá e a meseta de Mazaricos e mesmo en zonas de alta montaña, até os 1 500 m de altitude. Na actualidade o seu status en Galicia pode cualificarse de "pouco común ", xa que se esta a producir un lento peo progresivo descenso das súas poboacións desde hai varias décadas, situación que non debe ser atribuída á súa caza, xa que en Galicia esta especie non posúe o atractivo que ten noutros lugares de Europa, e mesmo da península Ibérica, senón máis ben á destrución de numerosos niños cando a colleita de cereais e de herba para ensilar, así como —probabelmente— á moderna introdución de insecticidas e herbicidas na súa cadea trófica.[17]
Unha especie fósil do oligoceno tardío - mioceno tardío do suroeste de Europa e da Europa central foi descrita como Coturnix gallica. E outra, descrita como C. donnezani, estendeuse desde o plioceno temperán até o plistoceno temperán en Europa.
Desde tempos antigos os paspallases son obxecto de caza en todos os países onde habitan e, nos modernos, tamén se crían en granxas para aproveitar a súa carne o os seus pequnos oviños. Por exemplo, na península Ibérica, desde a Idade Media, a especie do país, Coturnix coturnix, foi a protagonista de receitas de alta cociña. Este paspallás posúe unha carne moi delicada, fina, suave e tenra, en especial o espécimes salvaxes, xa que presenta texturas algo máis compactas e sabedeiras que as variedades de granxa, que usualmente son da especie Coturnix japonica,[18] que foi domesticada hai máis de 600 anos, e da que se obtiveron, por mutacións, multitude de variedades. Hoxe a súa cría é industrial, tanto para a carne como para os ovos. A femia comeza a poñer á idade de 40 días, e produce o seu propio peso en ovos en 10 días; pode poñeer máis de 200 ovos ao ano. O paspallás xaponés tamén se introduciu, para a caza, nos Estados Unidos e en Europa, o que ocasionou, neste último caso, non poucos problemas pola hibridación con Coturnix coturnix.[19]
Coturnix é un xénero de aves da orde dos galiformes, familia dos fasiánidos e subfamilia dos perdicinos, que inclúe varias especies coñecidas vulgarmente como paspallases, codornas ou codornices.
Estas aves están relacionadas filoxeneticamente coas pitas do monte, as perdices e os faisáns que, xunto coas especies de Coturnix forman un clado chamado Coturnicinae, dentro da subfamilia dos perdicinos.
Coturnix je rod prepelica iz porodice fazanki. Sve su vrste male i imaju tijelo okruglog oblika. Kljunovi su im maleni i kratki.
Ovaj rod ima osam živućih vrsta. U 19. stoljeću vrsta Coturnix novaezelandiae je iskorijenjena. Fosilna vrsta iz kasnog oligocena i kasnog miocena jugozapadne i središnje Europe opisana je kao Coturnix gallica. Također, postoji još jedna vrsta, Coturnix donnezani, koja je živjela u Europi tijekom ranog pliocena i ranog pleistocena.
Coturnix je rod prepelica iz porodice fazanki. Sve su vrste male i imaju tijelo okruglog oblika. Kljunovi su im maleni i kratki.
Ovaj rod ima osam živućih vrsta. U 19. stoljeću vrsta Coturnix novaezelandiae je iskorijenjena. Fosilna vrsta iz kasnog oligocena i kasnog miocena jugozapadne i središnje Europe opisana je kao Coturnix gallica. Također, postoji još jedna vrsta, Coturnix donnezani, koja je živjela u Europi tijekom ranog pliocena i ranog pleistocena.
Coturnix Bonnaterre, 1791 è un genere di uccelli della famiglia Phasianidae.
Questo genere è distribuito in tutta l'Eurasia e in Australia. Alcune specie insulari incapaci di volare estinte sono note attraverso i resti fossili della Macaronesia, che furono probabilmente spazzate via dall'arrivo dell'uomo[1].
Le quaglie sono imparentate con francolini africani, la Perdicula asiatica, i tetraogalli e le pernici, che insieme alle specie di Coturnix, Synoicus e pochi altri formano un clade chiamato Coturnicini, una tribù all'interno della sottofamiglia Pavoninae.
Le quaglie del genere Coturnix vivono in coppia o in piccoli gruppi sociali e formano gruppi più grandi durante la migrazione. Non tutte le specie migrano, ma la maggior parte è in grado di compiere un volo verso l'alto estremamente rapido per sfuggire al pericolo. A differenza dei generi correlati, le quaglie del Vecchio Mondo non si appollaiano sugli alberi. Dedicano gran parte del loro tempo a cercare semi e invertebrati sul terreno. Gli habitat tipici sono una fitta vegetazione come praterie, cespugli lungo i fiumi e campi di cereali. Sono predati pesantemente dai falchi diurni .
Comprende le seguenti specie:[2]
La quaglia bruna, la quaglia pettoblu e la quaglia blu erano inizialmente classificate in questo genere, ma furono successivamente riclassificate nel genere Synoicus[3].
Coturnix Bonnaterre, 1791 è un genere di uccelli della famiglia Phasianidae.
Questo genere è distribuito in tutta l'Eurasia e in Australia. Alcune specie insulari incapaci di volare estinte sono note attraverso i resti fossili della Macaronesia, che furono probabilmente spazzate via dall'arrivo dell'uomo.
Le quaglie sono imparentate con francolini africani, la Perdicula asiatica, i tetraogalli e le pernici, che insieme alle specie di Coturnix, Synoicus e pochi altri formano un clade chiamato Coturnicini, una tribù all'interno della sottofamiglia Pavoninae.
Le quaglie del genere Coturnix vivono in coppia o in piccoli gruppi sociali e formano gruppi più grandi durante la migrazione. Non tutte le specie migrano, ma la maggior parte è in grado di compiere un volo verso l'alto estremamente rapido per sfuggire al pericolo. A differenza dei generi correlati, le quaglie del Vecchio Mondo non si appollaiano sugli alberi. Dedicano gran parte del loro tempo a cercare semi e invertebrati sul terreno. Gli habitat tipici sono una fitta vegetazione come praterie, cespugli lungo i fiumi e campi di cereali. Sono predati pesantemente dai falchi diurni .
Putpelės (lot. Coturnix, vok. Erdwachteln) – fazaninių (Phasianidae) šeimos paukščių gentis.
Paipalas, paipalu ģints (Coturnix) ir viena no fazānu dzimtas (Phasianidae) ģintīm, kas apvieno septiņas sugas.[1]
Vēsturiski paipalas ir bijuši medību putni, kas aktīvi medīti simtiem gadu. Paipalas tiek audzētas arī mājas apstākļos, lai iegūtu olas un gaļu. Olām ir plašs pielietojums arī ārstniecībā. Par īpaši augstvērtīgām tiek atzītas Japānas paipalu olas. Speciālisti uzskata, ka paipalas ir vieni no vieglāk audzējamiem putniem.[2] Tās patērē maz barības, bet tām ir augsta olu dējība.[3]
Paipalas savvaļā sastopamas Eiropā, Āzijā, Āfrikā un Austrālijā. Dažas paipalu sugas ir tipiskas nometnieces, bet dažas migrējošas.
Latvijā ir sastopama viena paipalu ģints suga — paipala (Coturnix coturnix), kas ir migrējoša. Ligzdojošo pāru skaits Latvijā dažādos gados ir ļoti mainīgs (20—500 pāri).[4]
Kopumā paipalas ir maza auguma irbju apakšdzimtas (Perdicinae) putni. Turklāt Āzijas zilā paipala (Coturnix chinensis) ir vismazākais fazānu dzimtas, kā arī vistveidīgo kārtas (Galliformes) putns.[5] Tā sver tikai 43 g. Visbiežāk paipalu ģints putnu apspalvojums ir raibumaini brūns. Arī to olas ir gaiši pelēkbrūnas ar tumši brūniem raibumiņiem. Dažas sugas paipalu ģintī ir ļoti krāsainas un košas, kā Āzijas zilā paipala un Āfrikas zilā paipala (Coturnix adansonii). Kā jau to nosaukums norāda, šo sugu apspalvojums ir zilā krāsā.
Mūsdienu mājas paipalu šķirnes sāk ražot olas jau mazāk kā 2 mēnešu vecumā. Kad jaunā paipala sāk dēt, tā izdēj vienu olu katru dienu apmēram gada garumā. Gaļai parasti izmanto 6—8 mēnešus vecas paipalas.[3]
Paipalas pamatā tiek audzētas, lai iegūtu olas. Tas ir augstvērtīgs produkts, ko cilvēki novērtējuši jau senatnē. Paipalas ir audzētas jau Senajā Ēģiptē faraonu valdīšanas laikā.[3] Paipalu olas īpaši iesaka slimiem cilvēkiem un bērniem. Pētījumi apliecina, ka paipalu olām ir labvēlīga ietekmi uz bērnu intelektuālo spēju attīstību, jo tās ir bagātas ar vitamīniem un minerālvielām. Paipalu olas iesaka kuņģa-zarnu trakta slimību gadījumos, īpaši kuņģa čūlas, divpadsmitpirkstu zarnu čūlas, gastrīta, anēmijas, galvassāpju, hroniskas pneimonijas, bronhiālās astmas un tuberkulozes gadījumā.
Paipalu olas nekad neizraisa alerģiju, tās var ēst arī tie, kuriem ir alerģija no vistu olām. Viena olas sver apmēram 10—12 gramus. Piecas paipalu olas sver apmēram tikpat, cik viena vistu ola.[3] Salīdzinot ar vistu olu, vienā paipalu olas gramā ir 2,5 reizes vairāk A vitamīna, 2,8 reizes vairāk B1 un 2,2 reizes vairāk B2 vitamīna kā vienā vistas olas gramā. Viena paipalu oliņa satur tikpat daudz fosfora, kālija un dzelzs kā lielā vistas ola. Paipalu olās, salīdzinot ar vistu olām, ir vairāk tādu neaizvietojamu aminoskābju kā tirazīns, treonīns, lizīns, glicīns un histidīns.[2]
Viena no vērtīgākajām paipalu olu īpašībām ir tā, ka tās ilgi saglabājas svaigas. Istabas temperatūrā tās var glabāt 30 dienas, bet ledusskapī – divus mēnešus.[2] Arī paipalu gaļa ir augstvērtīgs pārtikas produkts. Tās gaļa ir maiga un sulīga, un to salīdzina ar medījumu gaļu.[2]
Paipalas, paipalu ģints (Coturnix) ir viena no fazānu dzimtas (Phasianidae) ģintīm, kas apvieno septiņas sugas.
Vēsturiski paipalas ir bijuši medību putni, kas aktīvi medīti simtiem gadu. Paipalas tiek audzētas arī mājas apstākļos, lai iegūtu olas un gaļu. Olām ir plašs pielietojums arī ārstniecībā. Par īpaši augstvērtīgām tiek atzītas Japānas paipalu olas. Speciālisti uzskata, ka paipalas ir vieni no vieglāk audzējamiem putniem. Tās patērē maz barības, bet tām ir augsta olu dējība.
Coturnix is een geslacht van vogels uit de familie fazantachtigen (Phasianidae). Er zijn zes nog levende en een uitgestorven soort.[1]
Coturnix is een geslacht van vogels uit de familie fazantachtigen (Phasianidae). Er zijn zes nog levende en een uitgestorven soort.
Multimedia w Wikimedia Commons Coturnix – rodzaj ptaka z podrodziny bażantów (Phasianinae) w rodzinie (Phasianidae).
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce, Eurazji i Australii[10].
Długość ciała 16–20 cm, rozpiętość skrzydeł 25–35; masa ciała 49–155 g[11].
Do rodzaju należą następujące gatunki[20]:
Coturnix – rodzaj ptaka z podrodziny bażantów (Phasianinae) w rodzinie (Phasianidae).
Coturnix (conhecida como codorna no Brasil) é um género de aves pertencente à família Phasianidae.
Coturnix (conhecida como codorna no Brasil) é um género de aves pertencente à família Phasianidae.
Coturnix är ett släkte med vaktlar.[1] Arter inom släktet är typiskt små bruna fåglar, i röda- och sandfärger och med mörka linjer på huvudet, strupen och nacken. De är oftast svåra att få syn på då de ofta trycker och smyger undan i vegetation. Däremot observeras de ofta på grund av hanens höga visslande lockläte. På många håll är de utsatta för en intensiv jakt på grund av sina vackra fjädrar. Många av arterna föds också upp både för fjädrar och ägg.
Vanligtvis urskiljs fem nu levande arter i släktet:[1]
Även asiatisk blåvaktel, afrikansk blåvaktel och brunvaktel har placerats i släktet, men DNA-studier visar att de är mer avlägset släkt och förs därför numera tillsammans till Synoicus.[1] Vissa behåller brunvakteln i Coturnix men urskiljer blåvaktlarna till det egna släktet Excalfactoria.[2]
DNA-studier visar att arterna madagaskarhöna (Margaroperdix madagascariensis) och papuansk berghöna (Anurophasis monorthonyx) egentligen är en del av Coturnix, varför de tilldelats de nya svenska trivialnamnen madagaskarvaktel respektive papuavaktel. De genetiska resultaten har dock ännu inte lett till några taxonomiska förändringar.
Två utdöda arter från holocen finns beskrivna:
En fossil art från mellan sen oligocen och sen miocen från sydvästra och centrala Europa är beskriven som Coturnix gallica.
Coturnix är ett släkte med vaktlar. Arter inom släktet är typiskt små bruna fåglar, i röda- och sandfärger och med mörka linjer på huvudet, strupen och nacken. De är oftast svåra att få syn på då de ofta trycker och smyger undan i vegetation. Däremot observeras de ofta på grund av hanens höga visslande lockläte. På många håll är de utsatta för en intensiv jakt på grund av sina vackra fjädrar. Många av arterna föds också upp både för fjädrar och ägg.
Coturnix, sülüngiller (Phasianidae) familyasından bıldırcınları içeren kuş cinsi.
Ayrıca tarihöncesi döneme ait:
Güneybatı ve Orta Avrupa'da Oligosen ile Miyosen dönemin sonlarına ait fosillerde Coturnix gallica türü de tanımlanmıştır.
Coturnix, sülüngiller (Phasianidae) familyasından bıldırcınları içeren kuş cinsi.
Пе́репел, перепі́лка, перепели́ця (Coturnix) — рід птахів родини Фазанових (Phasianidae) ряду Куроподібних (Galliformes). Представники роду — зазвичай невеликі бурі птахи, хоча деякі мають у забарвленні яскраві блакитні та червоні кольори та темні смуги навколо голови та на потилиці. На цих птахів часто полюють заради їх м'яса та пір'я.
Це незавершена стаття з орнітології.
Пе́репел, перепі́лка, перепели́ця (Coturnix) — рід птахів родини Фазанових (Phasianidae) ряду Куроподібних (Galliformes). Представники роду — зазвичай невеликі бурі птахи, хоча деякі мають у забарвленні яскраві блакитні та червоні кольори та темні смуги навколо голови та на потилиці. На цих птахів часто полюють заради їх м'яса та пір'я.
Coturnix là danh pháp khoa học của một chi chứa các loài chim cút. Các thành viên của chi này nói chung là các loại chim nhỏ màu nâu, với các ánh đỏ và nâu da bò, cùng các vạch sẫm xung quanh đầu và gáy. Các loài chim trong chi này bị săn bắn nhiều trong các môi trường sống của chúng để lấy thịt và các lông vũ dài sặc sỡ gây ấn tượng sâu sắc.
Loài hóa thạch thu được từ Hậu Oligocen - Hậu Miocen ở tây nam và miền trung châu Âu được miêu tả như là Coturnix gallica. Một loài khác, C. donnezani, từng phổ biến rộng trong Tiền Pliocene tới Tiền Pleistocen tại châu Âu[1].
Tên gọi chim cút không chỉ áp dụng cho mỗi chi này. Nó cũng được sử dụng cho các chi Anurophasis, Perdicula, Ophrysia cùng họ hay các loài trong họ Odontophoridae.
Coturnix là danh pháp khoa học của một chi chứa các loài chim cút. Các thành viên của chi này nói chung là các loại chim nhỏ màu nâu, với các ánh đỏ và nâu da bò, cùng các vạch sẫm xung quanh đầu và gáy. Các loài chim trong chi này bị săn bắn nhiều trong các môi trường sống của chúng để lấy thịt và các lông vũ dài sặc sỡ gây ấn tượng sâu sắc.
Перепела́[2][3] (лат. Coturnix) — род птиц из семейства фазановых (Phasianidae) отряда курообразных (Galliformes). В состав рода включают 7 видов[1], из которых один был истреблён человеком. Отличаются малыми размерами и круглой формой, а также короткими крыльями, которые почти полностью покрывают такой же короткий хвост. Лапки без перьев и шпор.
К роду перепелов относят куриных птиц незначительной величины (длина сложенного крыла 90—115 мм), с заострёнными крыльями, очень коротким хвостом и голой плюсной без шпор на четырёхпалой ноге. Ноздри не покрыты перьями[4], клюв маленький и короткий.
Перепела распространены по всему Старому Свету, за исключением Крайнего Севера; в Европе один, номинативный, вид (Coturnix coturnix)[4].
Перепела держатся на земле, в густой траве и на полях, более или менее общественны. Прекрасно бегают, летают быстро, но редко продолжительно. Кричат пронзительно, но монотонно. Питаются мелкими семенами и насекомыми[4].
Живут то в моно-, то в полигамии. Гнездо строят в ямке, бедно устилая её кусочками травы и листьев. Кладут много яиц[4].
Род Coturnix относится к подсемейству куропатковых (Perdicinae), и ранее к нему причисляли 6—7 видов[4].
В состав рода включают 6 существующих и один исчезнувший вид[1]:
Также к роду относят вымерший во времена голоцена вид Coturnix gomerae Jaume et al., 1993[5].
Виды Coturnix adansonii и Coturnix chinensis, ранее включаемые в состав этого рода, выделены в род Excalfactoria[1].
Кариотип: 78 хромосом (2n)[6].
Генетически наиболее изученным представителем рода является немой перепел (C. japonica); ему принадлежит бо́льшая часть депонированных последовательностей по сравнению с другими видами рода.
Геном: 1,29—1,41 пг (C-value)[6].
В 2013 году было осуществлено геномное секвенирование немого перепела[7].
Перепела́ (лат. Coturnix) — род птиц из семейства фазановых (Phasianidae) отряда курообразных (Galliformes). В состав рода включают 7 видов, из которых один был истреблён человеком. Отличаются малыми размерами и круглой формой, а также короткими крыльями, которые почти полностью покрывают такой же короткий хвост. Лапки без перьев и шпор.
鹑属[註 1]（学名：Coturnix）是雉科的一属，其成员主要为小型褐色鸟类。
-1.JPG)
寒帯を除くアジア、アフリカ、オセアニア、ヨーロッパ[2]。
尾羽は10 - 12枚[2]。性的二型のある種と、ほぼ雌雄同色の種がいる[2]。
以前はヒメウズラ属Excalfactoriaを含める説もあった[2]。
以下の分類はClements Checklists ver. 2017、和名は山階(1986)および黒田・小宮(1987)、英名はClements Checklists ver. 2016・IOC World Birdlist(v7.3)に従う[1][2][4][5]。
IOC World Birdlist(v7.3)では以下の種も本属に含めている[1]。
南西、中央ヨーロッパの中新世後期-漸新世後期から化石種が知られCoturnix gallicaとして記載されている。他にC. donnezaniが漸新世前期-更新世前期のヨーロッパに広く生息していた。[6]
ムナグロウズラ
C. coromandelica
ヤクシャウズラ
C. delegorguei
ウズラ
C. japonica
オーストラリアウズラ
C. pectoralis
_(6035291347).jpg)
_male_(14377891677).jpg)
_(Harlequin_Quail)_-_(male_adult),_Kruger_National_Park,_South_Africa.jpg)
_male_(14377891677).jpg)
.jpg)
.png){kind=small}
_(6035291347).jpg)
_male_(14377891677).jpg)
