The Bahia tyrannulet (Phylloscartes beckeri) is a species of bird in the family Tyrannidae. It is endemic to the state of Bahia in eastern Brazil. It is the second most recently described bird in the genus Phylloscartes after the cinnamon-faced tyrannulet which was described two years later. Its natural habitat is subtropical or tropical moist montane forests. It is threatened by habitat loss.
The Bahia tyrannulet (Phylloscartes beckeri) is a species of bird in the family Tyrannidae. It is endemic to the state of Bahia in eastern Brazil. It is the second most recently described bird in the genus Phylloscartes after the cinnamon-faced tyrannulet which was described two years later. Its natural habitat is subtropical or tropical moist montane forests. It is threatened by habitat loss.
El orejerito de Bahía[3] (Phylloscartes beckeri),[4] es una especie de ave paseriforme de la familia Tyrannidae perteneciente al numeroso género Phylloscartes. Es endémico de una pequeña región en el este de Brasil.[1]
Se distribuye por el sureste del Estado de Bahía.[1]
En la actualidad, esta especie es considerada muy rara y local en sus hábitats naturales: el dosel y los bordes de bosques montanos, principalmente entre los 700 y los 1000 m de altitud.[5]
El orejerito de Bahía ha sido calificado como amenazado de extinción por la Unión Internacional para la Conservación de la Naturaleza (IUCN) debido a que su pequeña zona de distribución está severamente fragmentada (encontrado en apenas siete localidades) y su población, estimada entre 2500 y 10 000 individuos maduros, se presume estar en decadencia y puede ser extinta en un futuro próximo si no se toman acciones de conservación inmediatamente.[1]
La especie P. beckeri fue descrita por primera vez por los ornitólogo brasileños Luiz Pedreira Gonzaga y José Fernando Pacheco en 1995 bajo el mismo nombre científico; su localidad tipo es: «7 km sureste de Boa Nova, 14°23'20"S 40°08"46"W, sur de Bahía, Brasil». El holotipo, un macho colectado el 6 de septiembre de 1992, se encuentra depositado en el Museo de Zoología de la Universidad de São Paulo bajo el número MZUSP 73706.
El nombre genérico masculino «Phylloscartes» se compone de las palabras del griego «phullon» que sinifica ‘hoja’, y «skairō» que significa ‘saltar, bailar’; y el nombre de la especie «beckeri» conmemora al entomólogo brasileño Johann Becker (fl. 1995).[6]
Es monotípica.
El orejerito de Bahía (Phylloscartes beckeri), es una especie de ave paseriforme de la familia Tyrannidae perteneciente al numeroso género Phylloscartes. Es endémico de una pequeña región en el este de Brasil.
Phylloscartes beckeri Phylloscartes generoko animalia da. Hegaztien barruko Tyrannidae familian sailkatua dago.
Phylloscartes beckeri Phylloscartes generoko animalia da. Hegaztien barruko Tyrannidae familian sailkatua dago.
Phylloscartes beckeri
Le Tyranneau de Becker (Phylloscartes beckeri), aussi appelé Tyranneau de Bahia, est une espèce de passereau de la famille des Tyrannidae[1],[2].
Cet oiseau vit dans les forêts de montagne du sud-est du Brésil (au sud de l'État de Bahia, près de Boa Nova)[1],[2],[3].
Cette espèce est monotypique selon la classification de référence du Congrès ornithologique international (version 9.1, 2019)[4].
Phylloscartes beckeri
Le Tyranneau de Becker (Phylloscartes beckeri), aussi appelé Tyranneau de Bahia, est une espèce de passereau de la famille des Tyrannidae,.
De bahialooftiran (Phylloscartes beckeri) is een zangvogel uit de familie tirannen (Tyrannidae).
Het holotype is op 6 september 1992 verzameld door de Braziliaanse ornithologen Luiz Gonzaga Pedreira en Jose Fernando Pacheco en werd geleverd aan het Museum van Dierkunde van de Universiteit van São Paulo. Het holotype en de paratypen van de Bahialooftiran zijn gevonden in de buurt van de stad Boa Nova op een hoogte van 1000 m boven de zeespiegel. Beide soorten werden beschreven door Gonzaga & Pacheco in 1995 in het Bulletin of British Ornithologists' Club.
De Bahialooftiran bereikt een lengte van 11,5 tot 12 centimeter en een gewicht van 7,5 tot 9 gram. De onderkant van het lichaam is grijs gekleurd. De vleugels zijn olifgroen. De snavel en de iris zijn bruin.
Deze vogel is endemisch in Brazilië en komt daar voor in de staten Minas Gerais en Bahia. De ecoregio Chapada Diamantina in laatsgenoemde staat herbergt de grootste populatie. Het natuurlijke leefgebied van deze vogel zijn subtropische en tropische vochtige bergbossen op een hoogte van 900-1100 m boven de zeespiegel.
De bahialooftiran heeft een beperkt verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. De grootte van de populatie werd in 2016 door BirdLife International geschat op 3,5 tot 15 duizend individuen en de populatie-aantallen nemen af door habitatverlies. Het leefgebied wordt aangetast door ontbossing waarbij natuurlijk bos wordt gebruikt voor het maken van houtskool, beweiding en andere agrarische doeleinden. De vogel is formeel beschermd in het natuurpark Chapada Diamantina, maar ook daar is (illegale) houtkap niet ongewoon. Om deze redenen staat deze soort als bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesTyrańczyk brazylijski (Phylloscartes beckeri) – gatunek małego ptaka z rodziny muchotyranikowatych. Opisany po raz pierwszy w 1995 roku. Występuje endemicznie w Brazylii. Zagrożony wyginięciem.
Gatunek opisali Luiz Pedreira Gonzaga oraz José Fernando Pacheco w roku 1995 na łamach Bulletin of British Ornithologists' Club. Holotyp, będący samcem, zebrano 7 km na południowy-wschód od miasta Boa Nova w stanie Bahia w Brazylii, na wysokości 1000 m n.p.m. Dostarczony został do Museum of Zoology of the University of São Paulo. Data zebrania to 6 września 1992, w trakcie pierwszej wyprawy. Nie był to jedyny okaz, zebrano też 3 paratypy, samicę i dwa samce.
Opis dotyczy holotypu. Wierzch ciała oliwkowozielony, pióra na wierzchu głowy szare wewnątrz. Pióra na wierzchu ciała u nasady szare. Pióra za okiem posiadają wzdłuż kremowe paski. Wąska obrączka oczna oraz pióra nad kantarkiem płowe. Przez oczy przechodzą wąskie szare pasy. Pokrywy uszne ciemnożółte z brązowymi zakończeniami. Broda biaława. Gardło i pierś brudnobiałe z siarkowym cętkowaniem. Środek brzucha oraz okolice kloaki jasnosiarkowe. Boki ciała i boki piersi z oliwkowym odcieniem. Lotki o barwie sepii (czerwonobrązowe), na zewnętrznych chorągiewkach obrzeżone oliwkowozielono. Sterówki brązowe (odcień Van Dyke Brown), ich zewnętrzne chorągiewki żółtawo obrzeżone, zakończenia białawe. Tęczówki brązowe. Dziób brązowy, jednak ⅔ dolnej szczęki perłowe. Język i kąciki dzioba pomarańczowe.
Wymiary podane dla czterech zmierzonych osobników w milimetrach. Długość dzioba mierzona jest wzdłuż górnej krawędzi oraz od nasady.
Okaz Płeć Skrzydło Ogon Dziób Skok Całkowita długość Masa ciała (g) Holotyp ♂ 54/53 52 7/12 18 120 8,5 Paratyp ♀ 50/48 46 7/12 18 115 7,5 Paratyp ♂ 55/54 51 7/12 19 120 8,5 Paratyp ♂ 54/52 51 7/12 19 120 9
Według BirdLife International całkowity zasięg występowania wynosi 1500 km2 i obejmuje 7 znanych stanowisk[3]. Holotyp jak i paratypy odnaleziono w południowym stanie Bahia w Brazylii, w wilgotnym górskim lesie na wysokości około 900-1100 m n.p.m., poprzedzielanym strumieniami. Dwie z siedmiu lokacji mieszczą się w stanie Minas Gerais, w jego północno-wschodniej części[3].
Żaden z czterech zebranych okazów nie był w trakcie pierzenia. Osobniki tyrańczyka brazylijskiego obserwowane były w trakcie żerowania na wysokości 6-12 metrów nad ziemią. Żerowały parami lub w grupach do 4 osobników (przypuszczalnie grupach rodzinnych), w wielogatunkowych stadach. W zbadanych żołądkach odnaleziono chrząszcze (Coleoptera) (75%; w tym oznaczono ryjkowcowate, Curculionidae), muchówki (Diptera) (oznaczono krótkorogie (Brachycera), motyle (Lepitoptera), pluskwiaki (Hemiptera) oraz skorki (Dermaptera). Obserwowane osobniki często odzywały się krótkim tik, niewyróżniającym się zbytnio; pieśń jest miękkim świergotem.
Zauważono charakterystyczne dla rodzaju kiwanie ogonem.
Według IUCN gatunek klasyfikowany jako zagrożony wyginięciem (EN, Endangered). Populacja szacowana jest na co najmniej 2500 osobników. Środowisko jest zagrożone wskutek wycinki lasów na pastwiska oraz inne tereny rolnicze. Odnotowano gatunek w Parku Narodowym Chapada da Diamantina oraz rezerwacie Serra Bonita Private Reserve, jednakże nie podejmuje się działań ochronnych nakierowanych na ten gatunek. W PN chapada da Diamantina zdarza się nielegalne wypalanie drzew celem uzyskania węgla drzewnego oraz ich wycinka[3]. Spotykany również w Parku Narodowym Boa Nova[4].
Tyrańczyk brazylijski (Phylloscartes beckeri) – gatunek małego ptaka z rodziny muchotyranikowatych. Opisany po raz pierwszy w 1995 roku. Występuje endemicznie w Brazylii. Zagrożony wyginięciem.
Borboletinha-baiana (nome científico: Phylloscartes beckeri) é uma espécie de ave da família dos tiranídeos.[1] É uma espécie endêmica do Brasil, encontrada apenas nos estados da Bahia e Minas Gerais.
Borboletinha-baiana (nome científico: Phylloscartes beckeri) é uma espécie de ave da família dos tiranídeos. É uma espécie endêmica do Brasil, encontrada apenas nos estados da Bahia e Minas Gerais.
Bahiadvärgtyrann[2] (Phylloscartes beckeri) är en fågel i familjen tyranner inom ordningen tättingar.[3] Den förekommer i bergsskogar i sydöstra Brasilien (södra Bahia nära Boa Nova).[3] IUCN kategoriserar arten som starkt hotad.[1]
Wikispecies har information om Phylloscartes beckeri.
Denna artikel behöver bilder. Har du en passande fri bild får du gärna ladda upp den.
Bahiadvärgtyrann (Phylloscartes beckeri) är en fågel i familjen tyranner inom ordningen tättingar. Den förekommer i bergsskogar i sydöstra Brasilien (södra Bahia nära Boa Nova). IUCN kategoriserar arten som starkt hotad.
Phylloscartes beckeri là một loài chim trong họ Tyrannidae.[2]
Bài viết liên quan đến họ chim Đớp ruồi bạo chúa này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Phylloscartes beckeri là một loài chim trong họ Tyrannidae.
