Multimedia w Wikimedia Commons Petrel antarktyczny[4] (Thalassoica antarctica) – gatunek średniego ptaka morskiego z rodziny burzykowatych, przedstawiciel monotypowego rodzaju Thalassoica.
Mierzy 43-45 cm. Jego grzbiet, głowa, szyja, pokrywy skrzydłowe, zewnętrzne lotki pierwszego rzędu, dolna krawędź skrzydła oraz końce sterówek są ciemnobrunatne; reszta ciała biała. Dziób i nogi są bardzo ciemne, niemal czarne.
Żywi się krylem, rybami i drobnymi kałamarnicami, łowionymi zwykle z powierzchni wody.
Gniazduje na wolnych od śniegu i lodu klifach morskich oraz ścianach skalnych. Gniazdo, zbudowane z kamyków i odłamków skał, umieszcza w szczelinie lub zagłębieniu skalnym. Samica składa 1 jajo, które jest wysiadywane na zmianę przez oboje rodziców. Inkubacja trwa około 5 tygodni.
Ptak ten jest szeroko rozprzestrzeniony na południowej półkuli od południowych krańców Ameryki i Australii po Antarktydę. Obszar jego występowania, obejmujący 35,2 mln km², sięga bardzo daleko na południe, na Antarktydzie znane są jego kolonie rozrodcze z Gór Thiel.
W 2009 roku populację petrela antarktycznego oceniano na 10-20 mln dorosłych osobników[5]. Został sklasyfikowany przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody i Jej Zasobów jako gatunek najmniejszej troski (niższego ryzyka).
Nazwa "petrel" pochodzi od imienia Piotra Apostoła i jego nieudanej próby chodzenia po wodzie, opisanej w Ewangelii Mateusza (14, 28-31)[6].
Petrel antarktyczny (Thalassoica antarctica) – gatunek średniego ptaka morskiego z rodziny burzykowatych, przedstawiciel monotypowego rodzaju Thalassoica.
Mierzy 43-45 cm. Jego grzbiet, głowa, szyja, pokrywy skrzydłowe, zewnętrzne lotki pierwszego rzędu, dolna krawędź skrzydła oraz końce sterówek są ciemnobrunatne; reszta ciała biała. Dziób i nogi są bardzo ciemne, niemal czarne.
Żywi się krylem, rybami i drobnymi kałamarnicami, łowionymi zwykle z powierzchni wody.
Gniazduje na wolnych od śniegu i lodu klifach morskich oraz ścianach skalnych. Gniazdo, zbudowane z kamyków i odłamków skał, umieszcza w szczelinie lub zagłębieniu skalnym. Samica składa 1 jajo, które jest wysiadywane na zmianę przez oboje rodziców. Inkubacja trwa około 5 tygodni.
Ptak ten jest szeroko rozprzestrzeniony na południowej półkuli od południowych krańców Ameryki i Australii po Antarktydę. Obszar jego występowania, obejmujący 35,2 mln km², sięga bardzo daleko na południe, na Antarktydzie znane są jego kolonie rozrodcze z Gór Thiel.
W 2009 roku populację petrela antarktycznego oceniano na 10-20 mln dorosłych osobników. Został sklasyfikowany przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody i Jej Zasobów jako gatunek najmniejszej troski (niższego ryzyka).
Nazwa "petrel" pochodzi od imienia Piotra Apostoła i jego nieudanej próby chodzenia po wodzie, opisanej w Ewangelii Mateusza (14, 28-31).
