Białogłowik[3] (Colonia colonus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny tyrankowatych. Jedyny przedstawiciel rodzaju Colonia. Występuje od Hondurasu po Argentynę. Niezagrożony wyginięciem.
Dla okazu należącego do kolekcji Fredericka Vavasoura McConnella wymiary są następujące: całkowita długość ciała 270 mm, dziób 8 mm (szerokość u nasady 9 mm), skrzydło 86 mm, dwie wewnętrzne sterówki 186 mm (pozostałe 56 mm), skok 14 mm. Upierzenie w większości czarne, jedynie obszar biegnący z wierzchu głowy od dzioba do karku oraz kuper białoszare. Samicę cechują znacznie krótsze sterówki[4].
Wyróżnia się następujące podgatunki[5]:
W trakcie wołania lub śpiewu białogłowik często kiwa ogonem. W trakcie zalotów odzywa się prrri, bi-bibi. Między sobą ptaki z pary odzywają się syczącym czip. Pożywienie stanowią bezkręgowce, głównie błonkówki (Hymenoptera) (np. pszczoły z rodzaju Trigona) oraz chrząszcze (Coleoptera). Poluje z bazą wylotową z wystającej gałęzi, czasem w parach lub grupach rodzinnych. Przebywa blisko kolonii pszczół, by mieć łatwy dostęp do pożywienia[6].
W Ameryce Środkowej i większości zasięgu okres lęgowy trwa od marca do lipca, w Argentynie zaś w październiku i listopadzie. Gniazdo znajduje się w dziupli, 8-30 m nad ziemią. Wyściełane jest suchymi liśćmi. W lęgu 2-3 jaja, inkubacja trwa 13-14 dni. Wysiaduje jedynie samica. Młode są karmione przez obojga rodziców, nabywają pełne upierzenie w wieku 15-20 dni[6].
Białogłowik (Colonia colonus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny tyrankowatych. Jedyny przedstawiciel rodzaju Colonia. Występuje od Hondurasu po Argentynę. Niezagrożony wyginięciem.