A small (4 ¾ inches) wood warbler, Wilson’s Warbler is most easily identified by its black cap and yellow throat and breast. Other field marks include an olive-green back, thin black bill, and orange legs. The female Wilson’s Warbler is duller yellow-green and lacks the male’s black cap. Wilson’s Warbler breeds across a large portion of central Canada and Alaska. Smaller breeding populations occur south of the Canadian border in Maine, along the Pacific coast, and at higher elevations in the Rocky Mountains. Most Wilson’s Warblers winter in Mexico and Central America, but a small number spend the winter in south Texas and along the Gulf Coast of eastern Texas and Louisiana. In summer, Wilson’s Warbler breeds in overgrown thickets, clearings, and other semi-open habitats near woodland. During the winter, this species inhabits tropical forests as well as overgrown fields and scrubland. On migration, Wilson’s Warbler may be found in a variety of habitat types similar to those used for breeding. This species primarily eats insects and spiders, but occasionally also eats fruit. Despite its bright colors, Wilson’s Warbler is often difficult to observe due to its small size and preference for habitats with thick vegetation. With the aid of binoculars, Wilson’s Warblers may be seen deep in the undergrowth gleaning insects from branches. Wilson’s Warbler is most active during the day, but, like many migratory songbirds, this species migrates at night.
Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.
Wilsonia pusilla, ye una especie de pequeña ave paseriforme de la familia de los parúlidos. Ye una especie migratoria qu'añera en vastes zones d'Alaska, Canadá y la mariña esti de los Estaos Xuníos, y envierna principalmente en Méxicu y América Central.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO. Wilsonia pusilla, ye una especie de pequeña ave paseriforme de la familia de los parúlidos. Ye una especie migratoria qu'añera en vastes zones d'Alaska, Canadá y la mariña esti de los Estaos Xuníos, y envierna principalmente en Méxicu y América Central.
La bosquerola de Wilson[1] (Cardellina pusilla) és un ocell de la família dels parúlids (Parulidae) que habita matolls i zones arbustives a prop de l'aigua, criant a zones boreals i de muntanya d'Amèrica del Nord, en Alaska, la major part de Canadà continental i oest dels Estats Units. Passa l'hivern a Mèxic i Amèrica Central.
La bosquerola de Wilson (Cardellina pusilla) és un ocell de la família dels parúlids (Parulidae) que habita matolls i zones arbustives a prop de l'aigua, criant a zones boreals i de muntanya d'Amèrica del Nord, en Alaska, la major part de Canadà continental i oest dels Estats Units. Passa l'hivern a Mèxic i Amèrica Central.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Telor Wilson (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: telorion Wilson) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Wilsonia pusilla; yr enw Saesneg arno yw Wilson's warbler. Mae'n perthyn i deulu'r Telorion y Byd Newydd (Lladin: Paruliadae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1] Dyma aderyn sydd i'w gael yng ngwledydd Prydain, ond nid yng Nghymru.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn W. pusilla, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yng Ngogledd America.
Mae'r telor Wilson yn perthyn i deulu'r Telorion y Byd Newydd (Lladin: Paruliadae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Drywdelor Zeledonia coronata Helmitheros vermivorum Helmitheros vermivorum
.jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Telor Wilson (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: telorion Wilson) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Wilsonia pusilla; yr enw Saesneg arno yw Wilson's warbler. Mae'n perthyn i deulu'r Telorion y Byd Newydd (Lladin: Paruliadae) sydd yn urdd y Passeriformes. Dyma aderyn sydd i'w gael yng ngwledydd Prydain, ond nid yng Nghymru.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn W. pusilla, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yng Ngogledd America.
Der Mönchswaldsänger (Cardellina pusilla, Syn.: Wilsonia pusilla) ist ein kleiner Vogel in der Familie der Waldsänger (Parulidae). Die American Ornithologists’ Union hat die Spezies 2011 in die Gattung Cardellina eingeordnet, davor war der Vogel in Wilsonia.[1]
Das Gefieder ist auf der Oberseite olivbraun bis grünbraun. Bei dem Männchen ist die Krone schwarz. Das Unterseitengefieder ist gelb.
Sie ernähren sich überwiegend von Insekten, die sie auch im Flug fangen.
Ihre schalenförmigen Nester legen die Mönchswaldsänger auf dem Boden an. Ein Gelege umfasst vier bis sechs Eier.
Die Brutgebiete befinden sich im offenen Waldland im Norden von Nordamerika, von Kanada bis in den Süden, vorwiegend im Westen von Nordamerika. Im Winter ziehen sie nach Mittelamerika und kommen auch als seltene Gäste in Westeuropa vor.
Der Mönchswaldsänger (Cardellina pusilla, Syn.: Wilsonia pusilla) ist ein kleiner Vogel in der Familie der Waldsänger (Parulidae). Die American Ornithologists’ Union hat die Spezies 2011 in die Gattung Cardellina eingeordnet, davor war der Vogel in Wilsonia.
Das Gefieder ist auf der Oberseite olivbraun bis grünbraun. Bei dem Männchen ist die Krone schwarz. Das Unterseitengefieder ist gelb.
Sie ernähren sich überwiegend von Insekten, die sie auch im Flug fangen.
Ihre schalenförmigen Nester legen die Mönchswaldsänger auf dem Boden an. Ein Gelege umfasst vier bis sechs Eier.
Die Brutgebiete befinden sich im offenen Waldland im Norden von Nordamerika, von Kanada bis in den Süden, vorwiegend im Westen von Nordamerika. Im Winter ziehen sie nach Mittelamerika und kommen auch als seltene Gäste in Westeuropa vor.
Wilson's warbler (Cardellina pusilla) is a small New World warbler. It is greenish above and yellow below, with rounded wings and a long, slim tail. The male has a black crown patch; depending on the subspecies, that mark is reduced or absent in the female. It breeds across Canada and south through the western United States, and winters from Mexico south through much of Central America. It is a very rare vagrant to western Europe.
Wilson's warbler was formally described in 1811 by the ornithologist Alexander Wilson under the binomial name Muscicapa pusilla.[2] The type locality is southern New Jersey.[3] The species was moved to the genus Wilsonia by the naturalist and ornithologist Charles Lucien Bonaparte in 1838. Zoologist Thomas Nuttall moved it to Sylvania in 1840, and by 1845, many authors included it in Myiodioctes. In 1899, the American Ornithological Union returned the species to Wilsonia.[4] The species is currently assigned to the genus Cardellina.[5] The genus name Cardellina is a diminutive of the Italian dialect Cardella, a name for the European goldfinch, and the specific epithet pusilla means "very small".[6]
There are three recognized subspecies:[7]
The chryseola subspecies, which nests in northern coastal California to southwestern coastal Canada, has a distinctive orange-tinged yellow forehead. The population of the subspecies has declined sharply in the 21st century because it migrates preferentially to the southern end of the Baja Peninsula in Mexico,[9] where luxury resort and residential developments have replaced the bird's habitat.[10]
Wilson's warbler is a small passerine, ranging from 10 to 12 cm (3.9 to 4.7 in) in length, with a wingspan of 14–17 cm (5.5–6.7 in) and a mass of 5–10 g (0.18–0.35 oz).[11] It has a plain green-brown back and yellow underparts. The male has a small black cap. Males of the western race C. p. chryseola are greener above and brighter than males of the eastern, nominate race. Individuals from Alaska and the west-central portion of the species' range average slightly larger than those found in eastern and Pacific coastal populations.[11] Its song is a chattering series of loud descending notes. The call is a flat "chuff".[12]
The Wilson's warbler resembles the yellow warbler: the latter is readily distinguished by its different shape, yellow wing markings, and yellow tail spots.[13]
The breeding habitat is fairly open woodland with undergrowth or shrubs and thickets in moist areas with streams, ponds, bogs, and wet clearings.[12] Wilson's warbler breeds in northern Canada and the western US; it winters in overgrown clearings and coffee plantations,[12] forest edges, deciduous forests, tropical evergreens, pine-oak forests, mangroves, thorn-scrub, riparian gallery forests, brushy fields, and mixed forests . At all seasons, it prefers secondary growth, riparian habitats, lakes, montane and boreal forests with overgrown clearcuts. It is a very rare vagrant to Western Europe.[11]
Nesting generally begins in early March in west coast populations, and extends into August in the northern range.[12] The female does the majority of the nest building. The cup nest is typically constructed of vegetation and lined with grasses and hair. It is often sunken into moss or sedges at the base of shrubs.[12] The clutch varies from 2 to 7 eggs, which are creamy or off-white with fine reddish spots. The young are altricial.[11] The montane populations generally have a higher clutch size and nest success rate than those on the coast.[12] The eggs hatch at 11–15 days and the young fledge at 8–13 days; adults care for them for several weeks. Some montane populations are polygamous (one male breeds with multiple females).[12] Wilson's warbler is a frequent host for the brown-headed cowbird.[12]
Wilson's warbler is an insectivore, feeding primarily on insects gleaned from leaves and twigs, or caught by flycatching.[14] Some of these insects include beetles, bees, or caterpillars. The Wilson's warbler is an active forager, moving rapidly through shrubs, on the ground, and sometimes in taller trees during the winter.[12] Feeding birds often twitch their tails or flick their wings nervously.[15] The observed feeding rate of the male Wilson's warbler was not significantly different between males with or without mates.[16] It also eats a few berries.[11]
Wilson's warbler (Cardellina pusilla) is a small New World warbler. It is greenish above and yellow below, with rounded wings and a long, slim tail. The male has a black crown patch; depending on the subspecies, that mark is reduced or absent in the female. It breeds across Canada and south through the western United States, and winters from Mexico south through much of Central America. It is a very rare vagrant to western Europe.
La Nigrakrona parulio, Wilsonia pusilla, estas birdospecio de la familio de Paruliedoj kaj de la genro Wilsonia kiu enhavas tri speciojn de birdoj kun flavaj subaj partoj kaj nigraj kapomarkoj.
Ili reproduktiĝas ĉe Kanado kaj suden ĉe okcidenta Usono, kaj vintrumas el Meksiko suden tra multe de Centrameriko. Ili estas tre raraj vagantoj en okcidentan Eŭropon.
La Nigrakrona parulio estas malgranda paserino, 10 al 12 cm longa, kun enverguro de 14 al 17 cm kaj pezo de 5 al 10 g.[1] Ĝi estas ĉefe olivverdeca supre kaj flaveca sube, kun mallongaj rondoformaj flugiloj kaj longa, svelta vosto; kaj flugiloj kaj vosto estas pli malhelaj al grizeca aŭ olivbruneca. La masklo havas nigran kronmakulon kiu ege malpliiĝas aŭ eĉ entute perdiĝas ĉe la ino. Tiu kronmakulo, kio nomigas la specion, ege kontrastas kun suba tre flavaj frunto (iom nuancoranĝeca) kaj superokula zono, dum la orelareo estas jam oliveca. La tre nigra okulo ege kontrastas ĉe la flava okulareo kaj okulringo; la beko estas helgriza, dum la kruroj estas malhelrozkolorecaj. Maskloj de la okcidenta raso W. p. chryseola estas pli verdaj supre kaj pli brilaj ol la orienta raso.
Ties kanto estas serio de descendaj notoj. La alvoko estas laŭta ĉif.
La Nigrakrona parulio estis unuafoje priskribata en 1811 fare de la usona ornitologo Alexander Wilson, kiu lokigis ĝin en la genron Muscicapa. Tiu specio estis movita la sia nuna genro, Wilsonia, fare de la franca naturalisto kaj ornitologo Charles Lucien Bonaparte en 1838. Tamen ĝi ne multe restis tie; zoologo Thomas Nuttall movis ĝin al nune neekzistanta genro Sylvania en 1840, kaj ĉirkaŭ 1845, multaj fakuloj inkludis ĝin en la nune malaperinta genro Myiodioctes. En 1899, la American Ornithological Union remetis la specion ĉe Wilsonia, kie ĝi restis ĝis nun.[2]
La genronomo, Wilsonia, estas latinigo de la familinomo de la priskribinto, kaj la specia nomo, pusilla, devenas el la latina vorto pusillus, signife tre malgranda.[3]
Estas tri agnoskataj subspecioj:[4]
La reprodukta habitato estas tre malferma arbaro kun subkreskaĵaro aŭ arbustoj.
La Nigrakrona parulio estas insektovora, kiu manĝas ĉefe insektojn per plukado el folioj kaj branĉetoj aŭ kaptitaj dumfluge.[5] Ili manĝas ankaŭ berojn.[1]
Ili konstruas tasforman neston, tipe inter grunda vegetaĵaro, kvankam foje situa malalte en malgranda arbusto. La ino demetas 2–7 ovojn.
La Nigrakrona parulio, Wilsonia pusilla, estas birdospecio de la familio de Paruliedoj kaj de la genro Wilsonia kiu enhavas tri speciojn de birdoj kun flavaj subaj partoj kaj nigraj kapomarkoj.
Ili reproduktiĝas ĉe Kanado kaj suden ĉe okcidenta Usono, kaj vintrumas el Meksiko suden tra multe de Centrameriko. Ili estas tre raraj vagantoj en okcidentan Eŭropon.
La reinita de Wilson o chipe coroninegro[1] (Wilsonia pusilla), es una especie de pequeña ave paseriforme de la familia de los parúlidos. Es una especie migratoria que anida en vastas zonas de Alaska, Canadá y la costa este de los Estados Unidos, e inverna principalmente en México y América Central.
Datos: Q27076007
Multimedia:
Especies: Cardellina pusilla
La reinita de Wilson o chipe coroninegro (Wilsonia pusilla), es una especie de pequeña ave paseriforme de la familia de los parúlidos. Es una especie migratoria que anida en vastas zonas de Alaska, Canadá y la costa este de los Estados Unidos, e inverna principalmente en México y América Central.
Cardellina pusilla Cardellina generoko animalia da. Hegaztien barruko Parulidae familian sailkatua dago.
Cardellina pusilla Cardellina generoko animalia da. Hegaztien barruko Parulidae familian sailkatua dago.
Sitruunakerttuli (Cardellina pusilla) on Yhdysvalloissa ja Kanadassa pesivä kerttuleihin kuuluva varpuslintu.
Kooltaan sitruunakerttuli on 10–12 cm. Sitruunakerttulin selkä ja siivet ovat väriltään oliivinvihreät. Lajin naama ja vatsa ovat väriltään keltaiset. Sukupuolet eroavat ulkonäöltään vain koiraan päälaen pienehkön mustan alueen perusteella. Läntisen alalajin väritys on kirkkaampi kuin itäisemmillä alueilla pesivien yksilöiden. Erityisesti tämä näkyy naaman värityksessä: läntisen alalajin yksilöillä naamassa voi olla myös oranssi vivahde.[2]
Kesäisin lajia tavataan itä-länsi-suunnassa Alaskan ja Kanadan poikki. Etelässä lajia tavataan Yhdysvaltain länsirannikolla New Mexicoon saakka. Sitruunakerttulit elävät metsien tiheiköissä usein pienien vesialueiden, kuten lampien, lähettyvillä. Laji talvehtii Yhdysvaltain eteläosien ja Karibian metsissä.[2]
Sitruunakerttulit tekevät pesänsä yleensä maahan pensaan suojiin. Pesä rakennetaan ruohoista. Naaras munii kahdesta seitsemään, yleensä 4–6, punapilkullista kermanvalkeaa munaa. Sitruunakerttulin ravinto koostuu pääosin hyönteisistä ja ajoittain myös marjoista.[2]
Sitruunakerttuli (Cardellina pusilla) on Yhdysvalloissa ja Kanadassa pesivä kerttuleihin kuuluva varpuslintu.
Cardellina pusilla
La Paruline à calotte noire (Cardellina pusilla, anciennement Wilsonia pusilla) est une espèce de passereaux appartenant à la famille des Parulidae.
Cet oiseau niche dans la majeure partie du Canada et en Alaska, et hiverne principalement au Mexique et en Amérique centrale.
Cardellina pusilla
La Paruline à calotte noire (Cardellina pusilla, anciennement Wilsonia pusilla) est une espèce de passereaux appartenant à la famille des Parulidae.
Nykštukinė vilsonija (lot. Wilsonia pusilla, angl. Wilson's Warbler, vok. Mönchswaldsänger) – amerikinių devynbalsių (Parulidae) šeimos paukštis.
Veisiasi Šiaurės Amerikoje – Kanadoje, vakarinėje JAV dalyje. Žiemoja Centrinė Amerikoje.
Kūnas iki 12 cm ilgio. Nugarinė pusė žaliai ruda, pilvinė – geltona. Patino viršugalvis juodas.
Gyvena atvirose miškingose vietose su krūmu pomiškiu. Lizdas puodelio formos. Deda 4-6 kiaušinius.
Gaudo skraidančius vabzdžius.
Nykštukinė vilsonija (lot. Wilsonia pusilla, angl. Wilson's Warbler, vok. Mönchswaldsänger) – amerikinių devynbalsių (Parulidae) šeimos paukštis.
Veisiasi Šiaurės Amerikoje – Kanadoje, vakarinėje JAV dalyje. Žiemoja Centrinė Amerikoje.
Kūnas iki 12 cm ilgio. Nugarinė pusė žaliai ruda, pilvinė – geltona. Patino viršugalvis juodas.
Gyvena atvirose miškingose vietose su krūmu pomiškiu. Lizdas puodelio formos. Deda 4-6 kiaušinius.
Gaudo skraidančius vabzdžius.
De Wilsons zanger (Cardellina pusilla; synoniem: Wilsonia pusilla) is een zangvogel uit de familie Parulidae (Amerikaanse zangers).
Deze soort telt 3 ondersoorten:
De Wilsons zanger (Cardellina pusilla; synoniem: Wilsonia pusilla) is een zangvogel uit de familie Parulidae (Amerikaanse zangers).
Multimedia w Wikimedia Commons Wilsonka mała (Cardellina pusilla) – gatunek ptaka z rodziny lasówek (Parulidae). Występuje wyłącznie w Ameryce.
Wyróżniono trzy podgatunki C. pusilla[3][4][5]:
Długość ciała 11–12,5 cm. Czarna "czapka", żółte czoło i brew. Wierzch ciała oliwkowozielony, spód żółty. Tęczówki ciemne. Samice oraz młode z wierzchu oliwkowozielone; czoło oraz brew żółte; brak czarnej czapki; spód żółty.
Wilgotne zarośla wzdłuż zadrzewionych strumieni w Ameryce Północnej. Zimę spędza na obszarze od południowo-środkowej i południowo-zachodniej części Ameryki Północnej do północno-zachodniej części Ameryki Południowej.
Często wykonuje okrężne ruchy ogonem i potrząsa skrzydłami jak mysikrólik. Żeruje nisko.
Wilsonka mała (Cardellina pusilla) – gatunek ptaka z rodziny lasówek (Parulidae). Występuje wyłącznie w Ameryce.
A mariquita-de-barrete-preto[2] (Cardellina pusilla) é uma espécie de ave passeriforme da família Parulidae. De acordo com a classificação da UICN, esta espécie encontra-se em estado pouco preocupante.[1]
A mariquita-de-barrete-preto (Cardellina pusilla) é uma espécie de ave passeriforme da família Parulidae. De acordo com a classificação da UICN, esta espécie encontra-se em estado pouco preocupante.
Svartkronad skogssångare[2] (Cardellina pusilla) är en nordamerikansk fågel i familjen skogssångare inom ordningen tättingar.[3]
Svartkronad skogssångare är en mycket liten fågel, 11,5–12 centimeter i kroppslängd.[4] Den är relativt långstjärtad som den ofta reser eller rör på. Den är ovan ostreckat starkt gul under, olivgul ovan, mörk stjärt och på huvudet svart hätta men gul panna och gult ögonbrynsstreck. Sången är en serie av tio till 15 korta visslande men tjattriga toner.[5]
Svartkronad skogssångare delas upp i tre underarter:[3]
Arten är en mycket sällsynt gäst i Europa med endast tre fynd: 1985 i Cornwall, England; 2013 i Cork, Irland; 2015 i Yttre Hebriderna, Skottland.[6]
Arten placerades tidigare tillsammans med kapuschongskogssångare och kanadaskogssångare i släktet Wilsonia. DNA-studier[7] visar dock att typarten för släktet kapuschongskogssångaren är nära släkt med rödstjärtad skogssångare och har därefter flyttats därmed till Setophaga. Kanadaskogssångare och svartkronad sångare fördes istället till Cardellina tillsammans med rödbröstad och röd skogssångare samt rosenskogssångare.
Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population, men tros minska i antal, dock inte tillräckligt kraftigt för att den ska betraktas som hotad.[1] IUCN kategoriserar därför arten som livskraftig (LC).[1]
Wikimedia Commons har media som rör svartkronad skogssångare.
Wikispecies har information om Cardellina pusilla.
Svartkronad skogssångare (Cardellina pusilla) är en nordamerikansk fågel i familjen skogssångare inom ordningen tättingar.
Cardellina pusilla là một loài chim trong họ Parulidae.[2]
Малая вильсония[1] (лат. Wilsonia pusilla) — маленькая певчая птица семейства древесницевых. Родовое название дано в честь американского орнитолога Александра Вильсона (1766—1813).
Оперение верхней части тела от оливково-коричневого до зеленовато-коричневого цвета. У самца верх головы чёрного цвета. Оперение нижней части тела жёлтого цвета.
Области гнездования расположены в лесах на севере Северной Америки, от Канады на юга и запад Северной Америки. Зимой птицы мигрируют в Центральную Америку. Залётный вид в Западной Европе.
Питается преимущественно насекомыми, которых ловит в полёте.
Чашеобразное гнездо строит на земле. В кладке от 4-х до 6-и яиц.
Малая вильсония (лат. Wilsonia pusilla) — маленькая певчая птица семейства древесницевых. Родовое название дано в честь американского орнитолога Александра Вильсона (1766—1813).
黑头威尔逊森莺（學名：Cardellina pusilla；英語：Wilson's warbler）是红脸森莺属的一種鳥類，主要分佈于加拿大和墨西哥。背綠腹黃，頭頂羽毛為黑色。
黑頭威爾遜森鶯是一種小型的鶯，體長10～12厘米（3.9～4.7英寸），翼展14～17厘米（5.5～6.7英寸），體重5～10克（0.18～0.35盎司）[2]。背綠腹黃，頭頂羽毛為黑色。亞種C. p. chryseola的羽毛顏色最為鮮亮，分佈區西部（如阿拉斯加）的亞種比東部亞種體型稍大[2]。
黑头威尔逊森莺（學名：Cardellina pusilla；英語：Wilson's warbler）是红脸森莺属的一種鳥類，主要分佈于加拿大和墨西哥。背綠腹黃，頭頂羽毛為黑色。
この項目は、生物学に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（プロジェクト:生命科学／Portal:生物学）。 ウィルソンアメリカムシクイ 
分類 界 : 動物界 Animalia 門 : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata 綱 : 鳥綱 Aves 目 : スズメ目 Passeriformes 科 : アメリカムシクイ科 Parulidae 属 : Wilsonia 種 : ウィルソンアメリカムシクイウィルソンアメリカムシクイ（学名：Wilsonia pusilla）は、スズメ目アメリカムシクイ科に分類される鳥類の一種。
この項目は、鳥類に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（ポータル鳥類 - PJ鳥類）。 
.jpg)
