Acanthis a zo ur genad e rummatadur an evned, krouet e 1797 gant an naturour alaman Moritz Balthasar Borkhausen (1760-1806).
Tri spesad golvaneged a ya d'ober ar genad :
Pevar (4) isspesad dezhe en holl.
Renket e veze ar pevar spesad er genad Carduelis kent.
a vo kavet e Wikimedia Commons.
Acanthis a zo ur genad e rummatadur an evned, krouet e 1797 gant an naturour alaman Moritz Balthasar Borkhausen (1760-1806).
Acanthis és un dels gèneres d'ocells de la família dels fringíl·lids (Fringillidae) que resulta de la reorganització d'aquesta família arran recents estudis com ara els de Nguembock et el 2009.[1] Cap d'aquestes espècies es presenten de forma regular als Països Catalans i només ho fan esporàdicament.
Segons la classificació del Congrés Ornitològic Internacional (versió 3.5, 2013), aquest gènere està format per dues espècies que fins fa poc eren ubicades a Carduelis:
Acanthis és un dels gèneres d'ocells de la família dels fringíl·lids (Fringillidae) que resulta de la reorganització d'aquesta família arran recents estudis com ara els de Nguembock et el 2009. Cap d'aquestes espècies es presenten de forma regular als Països Catalans i només ho fan esporàdicament.
Čečetka je český název některých pěnkavovitých ptáků z rodu stehlík (Carduelis). Ačkoli se v českém názvosloví používá jako název rodový, představuje pouze podrod Acanthis. V ČR hnízdí čečetka tmavá. V zimě hojně přezimují čečetky zimní (Carduelis flammea) a občas se rovněž v zimním období vyskytne i čečetka bělavá.
Čečetka je český název některých pěnkavovitých ptáků z rodu stehlík (Carduelis). Ačkoli se v českém názvosloví používá jako název rodový, představuje pouze podrod Acanthis. V ČR hnízdí čečetka tmavá. V zimě hojně přezimují čečetky zimní (Carduelis flammea) a občas se rovněž v zimním období vyskytne i čečetka bělavá.
Acanthis er en slægt af fugle i familien finker, der er udbredt i det nordligste Nordamerika, Asien og Europa. Slægten er foreslået at omfatte nogle af de arter, der traditionelt placeres i slægten Carduelis, og som på grund af ny viden om deres afstamning bør placeres i egen slægt.[1]
Det er ikke helt sikkert, hvordan fordelingen er mellem arter og underarter. Der er ikke fundet stor genetisk variation, men sandsynligvis omfatter slægten Acanthis to eller tre arter.[1]
Taksonomi fra Wikispecies Acanthis er en slægt af fugle i familien finker, der er udbredt i det nordligste Nordamerika, Asien og Europa. Slægten er foreslået at omfatte nogle af de arter, der traditionelt placeres i slægten Carduelis, og som på grund af ny viden om deres afstamning bør placeres i egen slægt.
The redpolls (genus Acanthis) (in Great Britain also historically known as redpoles)[1][2] are a group of small passerine birds in the finch family Fringillidae, which have characteristic red markings on their heads. They are placed in the genus Acanthis.[3][4] The genus name Acanthis is from the Ancient Greek akanthis, a name for a small now-unidentifiable bird.[5]
All redpolls are northern breeding woodland species, associated with birch trees (although there are introduced populations in the southern hemisphere, in New Zealand and nearby subantarctic islands). They are small birds, brown or grey-brown above and with a red forehead patch. The adult male's breast is washed in red, but in females and young birds the buff breast and white belly are streaked with brown. The bill is small and yellow. Some birds, particularly young ones, are difficult to assign to species.
They are primarily seed-eaters, and often feed acrobatically like a tit; their diet may include some insects in summer. They have a dry reeling song and a metallic call. They lay four to seven eggs in a nest in a tree or, in the case of the Arctic redpoll, a large bush. They can form large flocks outside the breeding season, sometimes mixed with other finches.
The taxonomy of redpolls is unsettled, with several different very closely related[6] forms of redpolls which have been considered as anything from one to five species.[7] Some studies[8][9] favour three species, but this is certainly not definite. Global lists currently support either two species (the common and hoary redpoll)[10] or a single species (the common redpoll).[11] Most recently, genomewide analyses found differences in gene expression but no genetic divergence, suggesting that plumage forms have originated recently, within a single interbreeding lineage, and do not represent species boundaries.[12]
The species are:
The redpolls (genus Acanthis) (in Great Britain also historically known as redpoles) are a group of small passerine birds in the finch family Fringillidae, which have characteristic red markings on their heads. They are placed in the genus Acanthis. The genus name Acanthis is from the Ancient Greek akanthis, a name for a small now-unidentifiable bird.
All redpolls are northern breeding woodland species, associated with birch trees (although there are introduced populations in the southern hemisphere, in New Zealand and nearby subantarctic islands). They are small birds, brown or grey-brown above and with a red forehead patch. The adult male's breast is washed in red, but in females and young birds the buff breast and white belly are streaked with brown. The bill is small and yellow. Some birds, particularly young ones, are difficult to assign to species.
They are primarily seed-eaters, and often feed acrobatically like a tit; their diet may include some insects in summer. They have a dry reeling song and a metallic call. They lay four to seven eggs in a nest in a tree or, in the case of the Arctic redpoll, a large bush. They can form large flocks outside the breeding season, sometimes mixed with other finches.
La Flamkardeloj estas grupo de malgrandaj paserinaj birdoj de la familio de Fringedoj, kiu havas karakterajn ruĝajn markojn en kapo. Ili estis dekomence situaj en la genron Acanthis kun la Kanaba kardelo kaj la Flavbeka kardelo, sed ties proksimaj parencoj estas nun la krucbekuloj, kiuj estis situaj en la genron Loxia[1]. Tiu lasta genro povus esti merĝita kun Carduelis en unusola genro, por kio la nomo Loxia estus prioritata. Sed tio signifus la ŝanĝon de la nomo de granda nombro de specioj, kaj ĉar ties adaptoj kaj biogeografio estas evolue tre partikularaj, estus pli bone restarigi Acanthis anstatatŭe, inklude nur la flamkardelojn. Estas kelkaj diferencaj tre proksime rilataj (Seutin et al., 1995) formoj de flamkardeloj kiuj povus esti konsiderataj kiel io el 1 al 5 specioj (Knox, 1988). Ĵusaj studoj (Herremans, 1990; Sangster et al., 2002) tendencas elteni 3 speciojn, sed tio ne certas definitive.
Ĉiuj flamkardeloj estas nordaj specioj reproduktantaj en arbaroj, asociaj kun betuloj. Ili estas malgrandaj diketaj birdoj, brunaj aŭ grizbrunaj supre kaj kun ruĝa fruntomakulo. La brusto de maskla plenkreskulo nuancas al ruĝa, sed ĉe inoj kaj junuloj la sablokolora brusto kaj la blanka ventro estas brune striecaj. La beko estas malgranda kaj flava. Kelkaj birdoj, ĉefe junuloj, estas malfacile atribueblaj al la diversaj specioj.
Ili estas ĉefe semomanĝantoj, kaj ofte manĝas akrobate kiel paruoj; ties dieto povas inkludi kelkajn insektojn somere. Ili havas sekan rulantan kanton kaj metalecan alvokon. La ino demetas 4-7 ovojn en nesto en arbo aŭ ĉe la Arkta flamkardelo en granda arbusto. Ili povas formi grandajn arojn for de la reprodukta sezono, foje miksita kun aliaj fringoj.
La specioj estas la jenaj:
La Flamkardeloj estas grupo de malgrandaj paserinaj birdoj de la familio de Fringedoj, kiu havas karakterajn ruĝajn markojn en kapo. Ili estis dekomence situaj en la genron Acanthis kun la Kanaba kardelo kaj la Flavbeka kardelo, sed ties proksimaj parencoj estas nun la krucbekuloj, kiuj estis situaj en la genron Loxia. Tiu lasta genro povus esti merĝita kun Carduelis en unusola genro, por kio la nomo Loxia estus prioritata. Sed tio signifus la ŝanĝon de la nomo de granda nombro de specioj, kaj ĉar ties adaptoj kaj biogeografio estas evolue tre partikularaj, estus pli bone restarigi Acanthis anstatatŭe, inklude nur la flamkardelojn. Estas kelkaj diferencaj tre proksime rilataj (Seutin et al., 1995) formoj de flamkardeloj kiuj povus esti konsiderataj kiel io el 1 al 5 specioj (Knox, 1988). Ĵusaj studoj (Herremans, 1990; Sangster et al., 2002) tendencas elteni 3 speciojn, sed tio ne certas definitive.
Ĉiuj flamkardeloj estas nordaj specioj reproduktantaj en arbaroj, asociaj kun betuloj. Ili estas malgrandaj diketaj birdoj, brunaj aŭ grizbrunaj supre kaj kun ruĝa fruntomakulo. La brusto de maskla plenkreskulo nuancas al ruĝa, sed ĉe inoj kaj junuloj la sablokolora brusto kaj la blanka ventro estas brune striecaj. La beko estas malgranda kaj flava. Kelkaj birdoj, ĉefe junuloj, estas malfacile atribueblaj al la diversaj specioj.
Ili estas ĉefe semomanĝantoj, kaj ofte manĝas akrobate kiel paruoj; ties dieto povas inkludi kelkajn insektojn somere. Ili havas sekan rulantan kanton kaj metalecan alvokon. La ino demetas 4-7 ovojn en nesto en arbo aŭ ĉe la Arkta flamkardelo en granda arbusto. Ili povas formi grandajn arojn for de la reprodukta sezono, foje miksita kun aliaj fringoj.
La specioj estas la jenaj:
La Arkta flamkardelo, Carduelis hornemanni (subspecio C. h. hornemanni (Gronlanda arkta flamkardelo) kaj C. h. exilipes (Siberia flamkardelo)) La Komuna flamkardelo, Carduelis flammea (Nomiga C. f. flammea (Flamkardelo); subspecio C. f. islandica kaj C. f. rostrata (Gronlanda flamkardelo kaj Granda flamkardelo)) La Malgranda flamkardelo, Carduelis cabaretAcanthis es un género de aves paseriformes perteneciente a la familia Fringillidae.
El género contiene tres especies:[1]
Acanthis es un género de aves paseriformes perteneciente a la familia Fringillidae.
Urpiaiset (Acanthis) on peippojen (Fringillidae) heimoon kuuluva lintusuku. BirdLife Suomi luokittelee siihen kaksi lajia, urpiaisen (A. flammea) ja tundraurpiaisen (A. hornemanni).[1] Joissakin muissa lähteissä siihen luetaan myös kolmas laji ruskourpiainen (A. cabaret)[2][3], jota Birdlife Suomi sekä Lajitietokeskus kuitenkin pitävät urpiaisen alalajina.[4]
Urpiaiset (Acanthis) on peippojen (Fringillidae) heimoon kuuluva lintusuku. BirdLife Suomi luokittelee siihen kaksi lajia, urpiaisen (A. flammea) ja tundraurpiaisen (A. hornemanni). Joissakin muissa lähteissä siihen luetaan myös kolmas laji ruskourpiainen (A. cabaret), jota Birdlife Suomi sekä Lajitietokeskus kuitenkin pitävät urpiaisen alalajina.
Acanthis est un genre de passereaux qui regroupe trois sizerins.
Le nom du genre fait probablement référence à la figure mythologique Acanthis, qui fut changée en oiseau avec ses trois frères, par Zeus et Apollon.
D'après la classification de référence (version 7.3, 2017) du Congrès ornithologique international (ordre phylogénique) :
Acanthis est un genre de passereaux qui regroupe trois sizerins.
Dhá shaghas gealóige: an gleoisín cúldearg coiteann (le foshaghsanna: an gleoisín cúldearg mineach, an gleoisín cúldearg beag, gleoisín cúldearg na Graonlainne), agus an gleoisín cúldearg artach nó gluaisín cúldearg Hornemann. Dúchasach don leathsféar thuaidh, ach tugadh isteach sa Nua-Shéalainn iad.
Acanthis Borkhausen, 1797 è un genere di uccelli passeriformi della famiglia Fringillidae[1].
Il nome scientifico del genere, Acanthis, deriva dal greco ακανθις, akanthis, con cui Aristotele ed altri autori classici si riferiscono a un non meglio precisato piccolo uccello (probabilmente un fanello) rifacendosi al mito di Acantide.
Al genere vengono ascritti uccelli noti complessivamente col nome comune di organetti.
Gli organetti sono uccelletti di 12–14 cm di lunghezza dall'aspetto robusto, muniti di grossa testa, piccolo becco conico, petto massiccio ed ali e coda allungate, quest'ultima con punta forcuta.
Il piumaggio è generalmente grigio-bruno con screziature più scure su tutto il corpo, con ventre bianco, ali e coda nere e mascherina facciale e bavetta scure: nei maschi fronte e calotta sono rosse e sfumature rosso-rosate sono presenti anche su petto e fianchi in special modo durante la stagione riproduttiva, mentre nelle femmine la colorazione rossa è assente ed in generale la livrea presenta colori meno accesi.
Si tratta di uccelli diurni, vivaci, miti, gregari all'infuori del periodo degli amori, quando nidificano in coppie che collaborano nell'allevamento della prole. La loro dieta si compone di piccoli semi, vegetali e sporadicamente anche insetti.
Hanno distribuzione olartica, essendo diffuse dall'Alaska alla Kamchatka: il loro habitat è rappresentato dalle aree pianeggianti temperate o fredde con presenza di aree aperte inframezzate da boschi decidui.
Al genere vengono ascritte tre specie[1]:
Illustrazione di A. cabaret
In passato, il genere Acanthis veniva considerato un sottogenere di Carduelis: in seguito ad analisi del DNA mitocondriale, tuttavia, il genere si è rivelato largamente polifiletico, causando lo scorporo degli organetti e la loro elevazione al rango di genere a sé stante[1][2][3], vicino ai crocieri e ai fanelli, coi quali formerebbe un clade[4].
Acanthis Borkhausen, 1797 è un genere di uccelli passeriformi della famiglia Fringillidae.
Ķeģi, ķeģu ģints (Acanthis) ir žubīšu dzimtas (Fringillidae) ģints, kas pieder dadzīšu apakšdzimtai (Carduelinae). Apvieno 3 neliela auguma sugas, kas izplatītas Eirāzijā un Ziemeļamerikā.[1] Ligzdo ziemeļu puslodes arktiskajos un mērenās joslas mežos un krūmājos. Mazais ķeģis introducēts Jaunzēlandē.
Latvijā sastopamas visas 3 ķeģu ģints sugas: gaišais ķeģis (Acanthis hornemanni), ķeģis (Acanthis flammea) un mazais ķeģis (Acanthis cabaret).[2] Tās novērojamas migrācijas un ziemas laikā. Ķeģis ir parasts caurceļotājs un ziemotājs, bet pārējās divas sugas sastopamas retāk. Bijuši atsevišķi ligzdošanas gadījumi.[3][4][5]
Ķegi ir neliela auguma dziedātājputni. Visas sugas ir apmēram vienādi lielas. Nedaudz mazāks un vieglāks ir mazais ķeģis, kura ķermeņa garums ir 11,5—12,5 cm, svars 9—12 g.[6] Toties lielākais ir ķeģis, kura ķermeņa garums ir 12,5—14 cm, svars 10—17 g.[7] Apspalvojums mugurpusē pelēkbrūns, vēders balts ar brūnām svītrām. Uz pieres sarkans laukums. Tēviņiem krūtis sārtas, mātītēm un jaunajiem putniem gaiši brūnas. Mazais knābis dzeltens. Dažiem īpatņiem, īpaši jaunajiem putniem grūti noteikt sugas piederību.
Ķeģi ir galvenokārt barojas ar sēklām, vasaras periodā arī nedaudz ar kukaiņiem. Ļoti izveicīgi un akrobātiski putniņi, līdzīgi kā zīlītes, barojoties spēj lodāt un atrasties krūmu zaros jebkādā pozīcijā, arī ar galvu uz leju. Ārpus vairošanās sezonas veido lielus barus, bieži kopā ar citām žubīšu dzimtas sugām.
Ķeģi, ķeģu ģints (Acanthis) ir žubīšu dzimtas (Fringillidae) ģints, kas pieder dadzīšu apakšdzimtai (Carduelinae). Apvieno 3 neliela auguma sugas, kas izplatītas Eirāzijā un Ziemeļamerikā. Ligzdo ziemeļu puslodes arktiskajos un mērenās joslas mežos un krūmājos. Mazais ķeģis introducēts Jaunzēlandē.
Acanthis is een geslacht van zangvogels uit de vinkachtigen (Fringillidae).
Acanthis is een geslacht van zangvogels uit de vinkachtigen (Fringillidae).
Acanthis er ei biologisk slekt av små sporvefuglar i finkefamilien Fringillidae som har ein karakteristisk raud framisse. Namnet Acanthis er frå gamalgresk akanthis, ei nemning for «ein liten uidentifiserbar fugl», nemnt av mellom anna Aristoteles.[1] Det norske fellesnamnet for art(ar) i gruppa er 'sisik'.
Taksonomien for Acanthis er ikkje fastlagt, med fleire ulike nært nærskylde[2] former av sisikar, samla sett vurdert som alt frå ein til fem artar.[3] Nokre studiar[4][5] favoriserer tre artar, men dette er absolutt ikkje klårt. Globale lister stør for tida anten to eller tre artar, gråsisik, polarsisik, brunsisik[6] eller ein einskild art, gråsisik.[7] Nyleg viste gjennombrotanalysar skilnader i genuttrykk, men ingen genetisk divergens, noko som kan tyde at ulike former av fjørdrakt har oppstått nyleg innanfor felles utviklingslinje, utan å representerer artgrenser.[8]
Alle Acanthis-sisikar har sirkumpolar utbreiing som hekkeartar i arktis og nordlege temperert sone, knytt til bjørktre. Det er òg innført populasjonar på den sørlege halvkula, på New Zealand. Dette er små fuglar, 12,5–14 centimeter i kroppslengd og 10–17 gram,[9] brune eller gråbrune på oversida og med ein raud panneflekk. Brystet til den vaksne hannen er vaska i raudt, minst synleg hos den nordlege arten polarsisik, men hofuglar og unge fuglar har brunstripa bryst. Nebbet er lite og bleikgult med mørk kant på oversida. Det kan vere krevjande å fastsetje arten for nokre individ, spesielt unge.
Dette er hovudsakleg frøetarar, og ofte beitar dei akrobatisk som ei meis; kosthaldet deira kan inkludere innslag av insekt om sommaren. Dei legg fire til sju egg, og reiret er bygd i eit tre eller, når det gjeld polarsisik, i ein stor busk. Dei kan danne store flokkar utanfor hekkesesongen, nokon gonger blanda med andre finkeartar.
Acanthis i rekkjefølgje etter EBird/Clements Checklist v2017[10] med norske namn etter Norske navn på verdens fugler:[11]
Wikimedia Commons har multimedia som gjeld: Acanthis Taksonomien for Acanthis er ikkje fastlagt, med fleire ulike nært nærskylde former av sisikar, samla sett vurdert som alt frå ein til fem artar. Nokre studiar favoriserer tre artar, men dette er absolutt ikkje klårt. Globale lister stør for tida anten to eller tre artar, gråsisik, polarsisik, brunsisik eller ein einskild art, gråsisik. Nyleg viste gjennombrotanalysar skilnader i genuttrykk, men ingen genetisk divergens, noko som kan tyde at ulike former av fjørdrakt har oppstått nyleg innanfor felles utviklingslinje, utan å representerer artgrenser.
Alle Acanthis-sisikar har sirkumpolar utbreiing som hekkeartar i arktis og nordlege temperert sone, knytt til bjørktre. Det er òg innført populasjonar på den sørlege halvkula, på New Zealand. Dette er små fuglar, 12,5–14 centimeter i kroppslengd og 10–17 gram, brune eller gråbrune på oversida og med ein raud panneflekk. Brystet til den vaksne hannen er vaska i raudt, minst synleg hos den nordlege arten polarsisik, men hofuglar og unge fuglar har brunstripa bryst. Nebbet er lite og bleikgult med mørk kant på oversida. Det kan vere krevjande å fastsetje arten for nokre individ, spesielt unge.
Dette er hovudsakleg frøetarar, og ofte beitar dei akrobatisk som ei meis; kosthaldet deira kan inkludere innslag av insekt om sommaren. Dei legg fire til sju egg, og reiret er bygd i eit tre eller, når det gjeld polarsisik, i ein stor busk. Dei kan danne store flokkar utanfor hekkesesongen, nokon gonger blanda med andre finkeartar.
Multimedia w Wikimedia Commons Acanthis – rodzaj ptaka z podrodziny łuskaczy (Carduelinae) w rodzinie łuszczakowatych (Fringillidae).
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji i Ameryce Północnej[4].
Długość ciała 11,5–14 cm, masa ciała 10–20 g[5].
Takson wyodrębniony ostatnio z Carduelis[8][9][10][11][12][13][14][15][16][17][18]. Do rodzaju należą następujące gatunki[19]:
Acanthis – rodzaj ptaka z podrodziny łuskaczy (Carduelinae) w rodzinie łuszczakowatych (Fringillidae).
Acanthis är ett mycket litet släkte med finkar som häckar cirkumpolärt i norra holarktis. Länge placerades de i det stora släktet Carduelis, tillsammans med bland annat grönfinkarna och hämplingarna. DNA-studier har visat att detta släkte är polyfyletiskt, där gråsiskornas närmaste släktingar förvånande nog är korsnäbbarna i Loxia. De har därför numera genomgående lyfts ut till det egna släktet Acanthis.[1][2]
Artgränserna i släktet är mycket kontroversiella. Internationellt erkänns numera tre arter:[1][2]
Sedan länge har Birdlife Sverige (tidigare Sveriges ornitologiska förening) betraktat brunsiskan som underart till gråsiska. 2017 beslutade man också att även snösiskan ska betraktas som en form av gråsiska och erkänner alltså numera endast en art i släktet.[3]
Acanthis är ett mycket litet släkte med finkar som häckar cirkumpolärt i norra holarktis. Länge placerades de i det stora släktet Carduelis, tillsammans med bland annat grönfinkarna och hämplingarna. DNA-studier har visat att detta släkte är polyfyletiskt, där gråsiskornas närmaste släktingar förvånande nog är korsnäbbarna i Loxia. De har därför numera genomgående lyfts ut till det egna släktet Acanthis.
Чечітка (Acanthis) — рід птахів родини в'юркових (за деякими авторами підрід роду щиглик). Довжина 12 — 16 см, вага — 10 — 22 г.
У фауні України — 4 види[1]:
Це незавершена стаття з орнітології.Чечітка (Acanthis) — рід птахів родини в'юркових (за деякими авторами підрід роду щиглик). Довжина 12 — 16 см, вага — 10 — 22 г.
У фауні України — 4 види:
Коноплянка (Acanthis cannabina L.), Чечітка гірська (Acanthis flavirostris L.), Чечітка звичайна (Acanthis flammea L.), Чечітка біла (Acanthis hornemanni Holboell).Acanthis là một chi chim trong họ Fringillidae.[1]
Chi này gồm các loài:
Bài viết liên quan đến họ Sẻ thông này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Acanthis là một chi chim trong họ Fringillidae.
Chi này gồm các loài:
Carduelis hornemanni (phân loài C. h. hornemanni và C. h. exilipes) Carduelis flammea (ứng viên phân loài C. f. flammea; phân loài C. f. islandica và C. f. rostrata) Carduelis cabaret
