Amenazas
(
西班牙、卡斯蒂利亞西班牙語
)
由Conabio提供
Destrucción y degradación de bosques de coníferas y mesófilos de montaña por incendios forestales, tala clandestina, ganadería extensiva, conversión del bosque para fruticultura, particularmente aguacate, así como explotación forestal industrial. En algunas localidades puede estar sujeta a caería de subsistencia, aunque en otras no se le persigue por la dificultad que representa su caza.
Situación actual del hábitat con respecto a las necesidades de la especie
El hábitat de Dendrortyx macroura se encuentra amenazado por destrucción debido a actividades humanas como: cambio de uso del suelo para el establecimiento de actividades agrícolas, principalmente fruticultura y cultivo de maíz, aprovechamiento forestal industrial, tala clandestina, incendios forestales y ganadería extensiva. Los incendios forestales de baja intensidad, que únicamente eliminan los estratos herbáceo y arbustivo, pero no el arbóreo, a mediano plazo son benéficos para la especie porque reestablecen un estrato arbustivo denso. Los efectos negativos inmediatos o a corto plazo de este tipo de incendio son la destrucción de nidos y la muerte de crías.
- 書目引用
- Chávez-León, G. 2009. Ficha técnica de Dendrortyx macroura. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
- 作者
- Chávez-León, G.
Biología
(
西班牙、卡斯蒂利亞西班牙語
)
由Conabio提供
Historia de vida
Pone 4 huevos en un nido construido en el suelo. Al contrario de las codornices que viven en ambientes abiertos y que ponen hasta 20 huevos, Dendrortyx macroura tiene muy baja productividad de crías, lo que puede estar compensado por una mayor sobrevivencia y longevidad de los adultos.
Antecedentes del estado de la especie o de las poblaciones principales
El tamaño de la población total de esta especie no ha sido determinado con precisión. Johnsgard (1973) estimó una abundancia de dos parejas por 40 hectáreas (100 acres) en bosques mesófilos. La primera estimación del tamaño total de la población en México fue hecha por McGowan et al. (1995) quienes indicaban que existían entre 20,000 y 200,000 individuos y parecía que estaba disminuyendo.
- 書目引用
- Chávez-León, G. 2009. Ficha técnica de Dendrortyx macroura. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
- 作者
- Chávez-León, G.
Biología de poblaciones
(
西班牙、卡斯蒂利亞西班牙語
)
由Conabio提供
Tamaño poblacional
Como parte del plan de manejo de los recursos forestales de la Comunidad Indígena de Nuevo San Juan Parangaricutiro, el INIFAP realizó la primera evaluación de campo de la abundancia de esta especie. Resultados preliminares indican una densidad de 7.8 individuos/km2 en las diferentes asociaciones forestales de la comunidad (97 km2), con una población total de 757 individuos. Al mismo tiempo, se estimó la densidad poblacional de la especie en el parque nacional Barranca del Cupatitzio (4.5 km2), resultando una densidad de 43 individuos/km2, con una población de 193 individuos (G. Chávez-León, datos no publicados). En la comunidad indígena se aplican de manera intensiva prácticas de manejo y aprovechamiento de recursos naturales como explotación forestal, ganadería, resinación y cacería; el estrato arbustivo es escaso o inexistente. En Barranca del Cupatitzio, que estuvo bajo el cuidado del INIFAP durante 40 años desde 1961, no hay factores de perturbación de origen humano, excepto ocasionales incendios y el estrato arbustivo es denso y extendido (G. Chávez-León, observación personal).
- 書目引用
- Chávez-León, G. 2009. Ficha técnica de Dendrortyx macroura. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
- 作者
- Chávez-León, G.
Comportamiento
(
西班牙、卡斯蒂利亞西班牙語
)
由Conabio提供
No existen estudios de la conducta de esta especie. Lo poco que se conoce es que vocaliza diariamente al amanecer y al anochecer, como otras codornices, posiblemente en parejas o grupos perchados en el mismo árbol (Johnsgard 1988, G. Chávez-León, observación personal 1997-1999). La principal característica conductual es que es terrestre, raramente sube a los árboles, excepto para dormir o alimentarse, aunque cuando se le sorprende pude escapar volando hasta las ramas más altas (G Chávez-León, observación personal). Es tímida y evasiva, siendo detectada principalmente cuando vocaliza. Corre bajo y silenciosamente a través de la vegetación densa. Escapa corriendo o volando cortas distancias ( 50 m o menos) con un ruidoso batir de alas y emitiendo un llamado de alarma corto y agudo (G Chávez-León, observación personal). Generalmente se encuentra sola o en parejas, pero forma grupos familiares en la época no reproductiva (agosto a marzo, Howell y Webb 1995). Puede usar senderos frecuentemente como otras codornices tropicales (Warner 1959). Se agrupan para alimentarse o tomar baños de tierra aun durante la época de anidación (G Chávez-León, observación personal).
Ámbito hogareño
No se han hecho estudios con radiotelemetría, pero al parecer su área de actividad es muy pequeña manteniendo hábitos casi sedentarios (Johnsgard 1988, G. Chávez-León, observación personal)
- 書目引用
- Chávez-León, G. 2009. Ficha técnica de Dendrortyx macroura. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
- 作者
- Chávez-León, G.
Conservación
(
西班牙、卡斯蒂利亞西班牙語
)
由Conabio提供
Como resultado del trabajo de investigación participativa realizado por la Universidad Nacional Autónoma de México y la Comunidad Indígena de Nuevo San Juan Parangaricutiro, Michoacán, México, se identificó a esta especie como uno de los indicadores biológicos del estado de conservación de los bosques de la Comunidad (Bocco et al. 2000, Velázquez et al 2000). A partir de esto, el Instituto Nacional de Investigaciones Forestales, Agrícolas y Pecuarias, con apoyo financiero del Fondo Mexicano para la Conservación de la Naturaleza, inició actividades de reproducción en cautiverio y estudio de la ecología del hábitat de Dendrortyx macroura como parte del plan de manejo para la conservación de los recursos forestales de la comunidad indígena. Esta es la única experiencia que se conoce donde se hacen esfuerzos de conservación dirigidos a esta especie en particular.
La red de áreas naturales protegidas distribuidas a lo largo del Eje Neovolcánico permite la conservación de poblaciones de esta especie. Entre ellas se encuentran: Reserva de la Biosfera Sierra de Manantlán, Parque Nacional Nevado de Colima, Parque Nacional Pico de Tancítaro, Parque Nacional Barranca del Cupatitzio, Parque Nacional José Maria Morelos, Parque Nacional Cerro de Garnica, Reserva de la Biosfera Mariposa Monarca, Parque Nacional Bosencheve, Parque Nacional Nevado de Toluca, Parque Nacional Izta-Popo, Corredor Biológico Ajusco-Chichinautzin, Parque Nacional Lagunas de Zempoala, Parque Nacional La Malinche, Parque Nacional Cofre de Perote y Parque Nacional Pico de Orizaba. Sin embargo, es necesario también proteger zonas de bosque mesófilo de montaña y bosques de coníferas en Guerrero y Oaxaca, como la Sierra de Atoyac, Vallecitos de Zaragoza, la Sierra de Miahuatlán y el cerro Piedra Larga
- 書目引用
- Chávez-León, G. 2009. Ficha técnica de Dendrortyx macroura. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
- 作者
- Chávez-León, G.
Descripción
(
西班牙、卡斯蒂利亞西班牙語
)
由Conabio提供
Es una de las especies más grandes de codornices americanas, alcanzando una longitud de 29 a 38 centímetros, y un peso de 350 a 465 gramos. Las características principales que la distinguen son su cola larga de 12 timoneras, que pueden ser casi de la misma longitud que el ala extendida, además de una cresta eréctil. El pico, patas y piel alrededor de los ojos son de color rojo brillante (color 13 Geranium Pink de Smithe, 1975). Tanto la hembra como el macho tienen el mismo color de plumaje. La garganta, la frente y las coberteras de los oídos son de color negro. Es posible que las hembras sean de menor tamaño y su cola sea más corta. La cresta de los machos puede ser más grande. Sin embargo estas no son características concluyentes para diferenciar los sexos (Gilberto Chávez-León, observaciones personales, 1996-2002)
- 書目引用
- Chávez-León, G. 2009. Ficha técnica de Dendrortyx macroura. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
- 作者
- Chávez-León, G.
Distribución
(
西班牙、卡斯蒂利亞西班牙語
)
由Conabio提供
Actual
MEXICO / GUERRERO
Omiltemi, Chilpancingo, Guerrero.
MEXICO / OAXACA
Tuxtepec-Oaxaca, Comaltepec, Oaxaca.
MEXICO / MICHOACAN / NUEVO PARANGARICUTIRO
Comunidad Indígena de Nuevo San Juan Parangaricutiro.
MEXICO / MICHOACAN / URUAPAN
Parque Nacional Barranca del Cupatitzio.
Histórica-actual
MEXICO
Distribución histórica: Leopold (1964) publica el primer mapa del área hipotética de ocurrencia hasta mediados del siglo XX. El mapa representa una distribución continua que incluye el Eje Neovolcánico desde Jalisco hasta Veracruz, y la Sierra Madre del Sur en Guerrero y Oaxaca. Algunos relatos de los siglos XIX y XVIII hacen mención de la existencia de "perdices" en la Sierra Madre del Sur en Michoacán, describiéndolas con características similares a Dendrortyx macroura, por lo que es posible que también habitara en esa región.
Distribución actual: Actualmente se localiza en los bosques de alta montaña del Eje Neovolcánico y la Sierra Madre del Sur. En Jalisco se han reportado poblaciones en la Sierra de Manantlán (Eduardo Santana com. pers., 1999) y el Volcán de Colima (Arizmendi & Márquez, 2000). En Michoacán en los parques nacionales Pico de Tancítaro, Barranca del Cupatitzio, José María Morelos, la Reserva de la Biosfera Mariposa Monarca, y en la comunidad indígena de Nuevo San Juan Parangaricutiro (Gilberto Chávez L., obs. pers., 2001). En el Distrito Federal en la región de montaña del sur del Valle de México (Alejandro Velásquez com. pers., 1997; Arizmendi & Márquez, 2000). En Morelos en el Parque nacional Lagunas de Zempoala (Fernando Urbina com. pers., 1997). En Puebla en el Parque Nacional Izta-Popo (Arizmendi & Márquez, 2000). En Veracruz en el Pico de Orizaba (río Metlac; Arizmendi & Márquez, 2000) y el Cofre de Perote. En Guerrero en la Sierra de Atoyac, Vallecitos de Zaragoza y el Parque Estatal de Omiltemi (Arizmendi & Márquez, 2000). En Oaxaca en la Sierra Norte, Sierra de Miahuatlán y el cerro Piedra Larga (Arizmendi & Márquez, 2000).
- 書目引用
- Chávez-León, G. 2009. Ficha técnica de Dendrortyx macroura. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
- 作者
- Chávez-León, G.
Estado de conservación
(
西班牙、卡斯蒂利亞西班牙語
)
由Conabio提供
NOM-059-SEMARNAT-2001
Pr sujeta a protección especial
CITES
CITES
UICN
LC Preocupación menor
Otras clasificaciones de riesgo
Parker et al. (1996) consideran a Dendrortyx macroura como de sensitividad media a la perturbación humana y que tiene una prioridad media para la conservación e investigación
- 書目引用
- Chávez-León, G. 2009. Ficha técnica de Dendrortyx macroura. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
- 作者
- Chávez-León, G.
Estrategia trófica
(
西班牙、卡斯蒂利亞西班牙語
)
由Conabio提供
Se alimenta principalmente en el suelo buscando pequeñas semillas y frutos, ocasionalmente artrópodos, aunque también sube a ramas bajas de arbustos y árboles en busca de alimento (G. Chávez-León, observación personal, 1998). Las crías comen larvas de insectos durante sus primeros días (Warner 1959). Leopold (1959) colectó un ejemplar que tenía el buche lleno de semillas de leguminosa, principalmente Desmodium. Warner (1959) encontró flores, brotes de flores, pequeños frutos verdes y semillas en el tracto digestivo de un ejemplar. Otros contenían material vegetal similar y restos de artrópodos. Más del 80% del contenido del buche de un ejemplar examinado en junio de 1999 correspondía a semillas del arbusto Coriaria ruscifolia y el resto incluía bellotas de encino (Quercus sp.) así como partes de artrópodos (G Chávez-León, observación personal 1999). Otro ejemplar examinado en junio de 2000 contenía únicamente pequeñas hojas verdes de una planta del estrato herbáceo, posiblemente Aegopogon sp. (G Chávez-León, observación personal 2000).
- 書目引用
- Chávez-León, G. 2009. Ficha técnica de Dendrortyx macroura. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
- 作者
- Chávez-León, G.
Hábitat
(
西班牙、卡斯蒂利亞西班牙語
)
由Conabio提供
Dendrortyx macroura tiene preferencia por bosques de coníferas y bosques mesófilos de montaña. Se encuentra principalmente en sitios húmedos siempre con un estrato arbustivo denso, aunque el estrato arbóreo puede ser abierto.
Macroclima
En su área de distribución se encuentran climas templados y húmedos (Cw) con la temporada lluviosa de mayo a octubre (Rzedowski 1978). La temperatura media anual se encuentra en el rango de 12 a 18o C, y la precipitación anual es de alrededor de 1,500 mm, dependiendo de la localidad. Altitud: 1,200 - 3,300 msnm (Howell y Web 1995).
Tipo de ambiente
De acuerdo con la clasificación de unidades fitogeográficas propuesta por Rzedowsi (1978) el área de distribución de Dendrortyx macroura corresponde a la Región Mesoamericana de Montaña y a la Provincia de las Serranías Meridionales, las que se encuentran cubiertas por bosques de coníferas. Como ejemplo de composición florística se presenta información de la Comunidad Indígena de Nuevo San Juan Parangaricutiro, Michoacán. En estos bosques el estrato arbóreo está dominado por Pinus pseudostrobus, P. montezumae, P. leiophylla, Abies religiosa, Carpinus carolineana, Quercus laurina, Q. conspersa, Q. microphylla, Q. rugosa, Alnus jorullensis, Clethra mexicana, Crataegus pubescens y Symplococos citrea. En el estrato arbustivo se encuentran Senecio angulifolius, Satureja macrosterma, Eupatorium glabatrum, Baccharis heterophylla, Cestrum nitidum, Ternstroemia pringlei, Stevia rhombifolia, Senecio cinerarioides y Baccharis grandifolia. El estrato herbáceo es dominado por Fuchsia microphylla, Senecio toluccanus, Agrostis tolucensis, Castilleja arvensis, Heteroteca inuloides, Salvia mexicana, Piptochaetium virescens, y Asplenium praemorsum. Especies características del estrato rasante son Asplenium monanthes, Piptochaetium fimbriatum, Phacelia platycarpa, Aegopogon cenchroides y Bromus carinatus. Dendrortyx macroura también habita en bosques mesófilos de montaña (Quercus, Juglans, Dalbergia, Podocarpus, Liquidambar, Oreopanax; Rzedowsky 1978), que en Michoacán tienen una distribución limitada y fragmentaria en fondos de cañadas, pero en Guerrero y Oaxaca existen manchones continuos de consideración.
Uso de hábitat
No existen datos de uso del hábitat en toda su área de distribución. En un estudio de caso el Instituto Nacional de Investigaciones Forestales, Agrícolas y Pecuarias determinó que en los bosques de coníferas en la Comunidad Indígena de Nuevo San Juan Parangaricutiro, Dendrortyx macroura muestra fuerte preferencia por hábitats forestales húmedos, donde la altitud es una factor relevante, caracterizados por un alto porcentaje de suelo cubierto por hojarasca y un estrato arbustivo denso. Se desconocen los patrones de uso del hábitat en bosque mesófilo de montaña.
- 書目引用
- Chávez-León, G. 2009. Ficha técnica de Dendrortyx macroura. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
- 作者
- Chávez-León, G.
Relevancia de la especie
(
西班牙、卡斯蒂利亞西班牙語
)
由Conabio提供
Relevancia de la especie
Dentro de la familia Odontophoridae el género Dendrortyx comprende tres especies de muy reducida distribución en zonas montañosas de México y Centroamérica (D. macroura, D. barbatus, D. leucophrys). Por su morfología esquelética se considera que los géneros Dendrortyx y Philortyx son los más primitivos de este grupo de codornices y Dendrortyx es el género más generalizado anatómicamente de todos los miembros de la familia Odontophoridae (Gutiérrez et al. 1983) Los parientes más cercanos de éste género son Phylortyx, u Odontophorus, como lo implican las similaridades ecológicas y de plumaje en estos dos géneros (Johnsgard 1973). Dentro del grupo Dendrortyx no hay evidencia clara de relaciones; las tres especies parecen ser completamente distintas entre sí y la evidencia disponible no da indicios claros de su historia filética (Johnsgard 1988).
La importancia ecológica de esta especie radica en que se alimentan de pequeños frutos y hojas en el suelo y el estrato arbustivo del bosque. En su zona de distribución no existen otras codornices o aves de tamaño y hábitos alimenticios similares, excepto en una pequeña zona en Veracruz donde también se encuentra Dendrortyx barbatus, por lo que es poco probable que sufra por competencia (Johnsgard 1988). Sin embargo, es una de las principales presas de coyotes (Canis latrans) y otros depredadores, por lo que puede considerarse como una de las especies de mayor importancia en la cadena alimenticia de los ecosistemas donde habita.
Hasta hace poco tiempo la gallina de monte era una especie de importancia alimenticia para los habitantes de los bosques donde se distribuye. Actualmente se caza ocasionalmente, ya que muy pocas personas tienen como objetivo principal de cacería de subsistencia a esta especie debido a que su conducta silenciosa y evasiva dificultan su cobro. Quienes la cazan lo hacen de manera oportunista. Sin embargo, un ejemplar produce hasta dos terceras partes de su peso en carne de alta calidad y los huevos son casi del tamaño de uno pequeño de gallina doméstica. Durante la fiesta anual del Jueves de Corpus en la Comunidad Indígena de Nuevo San Juan Parangaricutiro, se realiza una cacería comunal tradicional durante la que se llegan a cobrar entre 5 y 10 ejemplares, los que se venden en la plaza del poblado junto con venados y ardillas cazados (G. Chávez-León, observación personal).
- 書目引用
- Chávez-León, G. 2009. Ficha técnica de Dendrortyx macroura. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
- 作者
- Chávez-León, G.
Reproducción
(
西班牙、卡斯蒂利亞西班牙語
)
由Conabio提供
Al igual que otros miembros de la familia Odontophoridae es una especie monógama (Johnsgard 1988). La época de reproducción se inicia a finales de febrero y se extiende hasta septiembre, con mayor actividad de fines de marzo a junio. Al inicio de esta etapa es cuando emiten su canto con mayor frecuencia con la finalidad de formar pareja (G. Chávez-León, observación personal). La anidación se inicia a finales de abril o principios de mayo y se extiende hasta agosto o septiembre. Construyen un nido en el suelo con hojas secas, generalmente en sitios protegidos lateralmente por rocas y bajo un domo formado por ramas de arbustos (G. Chávez-León, observación personal). Ponen cuatro huevos, aunque se han encontrado nidos con seis u ocho, lo que indica que varias hembras utilizan el mismo nido a la vez (Warner 1959). La hembra y el macho participan en la incubación y cuidado de los huevos, los cuales tardan en empollar aproximadamente 30 días. Los pollos son nidífugos. Sus patas y pico son de color naranja rojizo claro, el cual se intensifica con la edad hasta alcanzar el color rojo brillante de los adultos (Warner 1959).
- 書目引用
- Chávez-León, G. 2009. Ficha técnica de Dendrortyx macroura. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
- 作者
- Chávez-León, G.
Colí cuallarg
(
加泰隆語
)
由wikipedia CA提供
El colí cuallarg (Dendrortyx macroura) és un ocell de la família dels Odontofòrids (Odontophoridae) que habita zones de bosc a les muntanyes del sud-oest i sud de Mèxic.
Referències
Colí cuallarg: Brief Summary
(
加泰隆語
)
由wikipedia CA提供
El colí cuallarg (Dendrortyx macroura) és un ocell de la família dels Odontofòrids (Odontophoridae) que habita zones de bosc a les muntanyes del sud-oest i sud de Mèxic.
Sofliar coed gynffonhir
(
威爾斯語
)
由wikipedia CY提供
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Sofliar coed gynffonhir (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: soflieir coed cynffonhir) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Dendrortyx macroura; yr enw Saesneg arno yw Long-tailed tree quail. Mae'n perthyn i deulu'r Ffesantod (Lladin: Phasianidae) sydd yn urdd y Galliformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn D. macroura, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Teulu
Mae'r sofliar coed gynffonhir yn perthyn i deulu'r Ffesantod (Lladin: Phasianidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd
Grugiar Lagopus lagopus
Grugiar bigddu Tetrao parvirostris
Grugiar Cawcasia Lyrurus mlokosiewiczi
Grugiar coed Tetrao urogallus
Grugiar Ddu Lyrurus tetrix
Grugiar gynffonwen Lagopus leucura
Grugiar wen Lagopus muta
Sofliar frown Coturnix ypsilophora
Synoicus
Twrci llygedynnog Meleagris ocellata
Diwedd y rhestr a gynhyrchwyd yn otomatig o Wicidata.
Gweler hefyd
Cyfeiriadau
Sofliar coed gynffonhir: Brief Summary
(
威爾斯語
)
由wikipedia CY提供
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Sofliar coed gynffonhir (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: soflieir coed cynffonhir) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Dendrortyx macroura; yr enw Saesneg arno yw Long-tailed tree quail. Mae'n perthyn i deulu'r Ffesantod (Lladin: Phasianidae) sydd yn urdd y Galliformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn D. macroura, sef enw'r rhywogaeth.
Long-tailed wood partridge
(
英語
)
由wikipedia EN提供
The long-tailed wood partridge (Dendrortyx macroura) is a bird species in the family Odontophoridae, the New World quail. It is found only in Mexico.[2]
Taxonomy and systematics
The long-tailed wood partridge shares the genus Dendrortyx with two other species, all of which appear to be quite distinct from each other.[3] It has these six subspecies:[2]
Description
The long-tailed wood partridge is 29.0 to 42.2 cm (11.4 to 16.6 in) long and weighs 266 to 465 g (9.4 to 16.4 oz). Males are heavier than females, and adults of both sexes have a long tail though the female's is somewhat shorter. In adults, most of the head is black; the face has white streaks above and below the eye. The short crest on the crown is tipped with buff. The upper back is chestnut edged with gray and the lower back is olive brown, black, and tawny mottling. The breast is bluish gray with chestnut streaks. The juvenile is similar but with dark brown spots and less chestnut on the underparts. There are variations among the subspecies, but it is unknown if there are vocal differences or genetic ones other than plumage color among them.[3]
Distribution and habitat
The subspecies of the long-tailed wood partridge are distributed in four discrete zones.[3][2]
-
D. m. macroura, México and Veracruz states (east central Mexico)
-
D. m. griseipectus, the Pacific slope of México, Distrito Federal, and Morelos (central Mexico)
-
D. m. diversus, northwestern Jalisco (west central Mexico)
-
D. m. striatus, southern Jalisco, Michoacán, and Guerrero (west central Mexico)
-
D. m. inesperatus, central Guerrero and southern Oaxaca (southern Mexico)
-
D. m. oaxacae, Oaxaca (southern Mexico)
The long-tailed wood partridge inhabits humid pine-oak, pine, fir, and montane evergreen forests with dense understories. In elevation it ranges between 1,200 and 3,300 m (3,900 and 10,800 ft).[3]
Behavior
Feeding
The long-tailed wood partridge forages mainly on the ground, scratching in leaf litter, but also climbs in low branches to search. Its diet is mostly seeds and small fruits but also includes small arthropods and leaves.[3]
Breeding
The long-tailed wood partridge's breeding season extends from February to September, with nesting itself beginning in late April. Four nests have been described. One was a depression lined with grass in a natural cavity in the ground. One was a cavity of pine needles at the base of a rock and the others were at the base of a rock outcrop and under a small shub. The last two were not well concealed. Three of them each contained four eggs and the other six eggs.[3]
Vocalization
The long-tailed wood partridge's song is "complex, loud and rhythmic", usually given as a duet by both members of a pair. One description calls it "a loud, ringing korr-EEE-oh, korr-EEE-oh, korr-EEE-oh, korr-EEE-oh". Pairs vocalize at any time of day and night during the breeding season and mostly at dawn and dusk from a night roost otherwise. The species also has an alarm call, "a repetition of short low-pitched, unmodulated squeaky notes."[3]
Status
The IUCN has assessed the long-tailed wood partridge as being of Least Concern.[1] However, its main threat is "habitat loss by land use and land cover change caused by human activities."[3]
References
-
^ a b BirdLife International (2016). "Long-tailed Wood-partridgeDendrortyx macroura". IUCN Red List of Threatened Species. 2016. Retrieved 10 September 2021.
-
^ a b c Gill, F.; Donsker, D.; Rasmussen, P. (July 2021). "IOC World Bird List (v 11.2)". Retrieved July 14, 2021.
-
^ a b c d e f g h Chávez-León, G. (2020). Long-tailed Wood-Partridge (Dendrortyx macroura), version 1.0. In Birds of the World (T. S. Schulenberg, Editor). Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA. https://doi.org/10.2173/bow.ltwpar1.01 September 10, 2021
Long-tailed wood partridge: Brief Summary
(
英語
)
由wikipedia EN提供
photo from a
camera trap The long-tailed wood partridge (Dendrortyx macroura) is a bird species in the family Odontophoridae, the New World quail. It is found only in Mexico.
Longvosta arbokoturno
(
世界語
)
由wikipedia EO提供
La Longvosta arbokoturno (Dendrortyx macroura) estas specio de birdoj de la familio de Odontoforedoj kaj ordo de Kokoformaj.
Ĝi troviĝas nur en centra kaj suda Meksiko. Ties natura habitato estas subtropikaj aŭ tropikaj humidaj montararbaroj kun densa arbustaro.
Aspekto
La Longvosta arbokoturno estas arbaradaptata koturno. Ambaŭ seksoj estas similaj laŭ plumaro. Tiu koturno estas 29 al 42 cm longa, kun pezo de 350 al 465 g. Temas pri brunstrieca birdo; la ventro estas pli hela kun malgrandaj malhelaj makuloj, kaj dorse estas blankaj aŭ grizecaj makuloj. La plumoj de la vizaĝo, kresto kaj gorĝareo estas nigraj, sed kun du blankaj strioj super- kaj sub-okula. La okulo, la ĉirkaŭokula ringo kaj la dikbaza beko estas ruĝaj.
Habitato kaj distribuado
Ĝi loĝas en nebularbaroj kaj miksitaj arbaroj de pino-kverko de montaraj areoj moderklimataj kaj pli malvarmaj, en deklivoj de vulkanoj. Ties distribuado enhavas teritoriojn de la Sierra Nevada de oriente okcidenten, el ŝtato de Veracruz ĝis Jalisco, krom altaj regionoj de la ŝtatoj de Guerrero kaj Oaxaca.
Kvankam ĝi ne estas konsiderata tutmonde minacata, ĝi estas protektata de la meksikia leĝaro; ĉefa minaco estas habitatoperdo pro senarbarigo.
Subspecioj
Oni konas 12 subspeciojn de Dendrortyx macroura :[1]
-
Dendrortyx macroura macroura - S Meksikio (valo de Meksiko kaj Veracruz)
-
Dendrortyx macroura diversus - SOkc Meksikio (montararbaroj de NOkc Jalisco)
-
Dendrortyx macroura griseipectus – Okc deklivo de la montoj de la Federa Distrikto Meksiko kaj Morelos
-
Dendrortyx macroura striatus - SOkc Meksikio (S Jalisco al Michoacán kaj Guerrero)
-
Dendrortyx macroura inesperatus - S Meksikio (areo de Chilpancingo en Guerrero)
-
Dendrortyx macroura oaxacae - S Meksikio (montararbaroj del W Oaxaca)
-
Dendrortyx macroura macroura - S Meksikio (valo de México kaj Veracruz)
-
Dendrortyx macroura diversus - SOkc Meksikio (montararbaroj de NOkc Jalisco)
-
Dendrortyx macroura griseipectus – Okc deklivaro de la Montoj de la Federa Distrikto Meksiko kaj Morelos
-
Dendrortyx macroura striatus - SOk Meksikio (S Jalisco al Michoacán kaj Guerrero)
-
Dendrortyx macroura inesperatus - S Meksikio (areo de Chilpancingo en Guerrero)
-
Dendrortyx macroura oaxacae - Suda Meksikio (montararbaroj de Okc Oaxaca)
Kutimaro
Ĝi estas specio de loĝantaj birdoj; ili manĝas ĉefe surgrunde semojn kaj malgrandajn foliojn, kaj en arboj kaj arbustoj malgrandajn florojn kaj fruktojn. Ili ripozas nokte sole aŭ en paroj en arboj aŭ arbustoj, el kie kantas frumateniĝe kaj krepuske. Temas pri monogama koturno, kies reprodukta sezono daŭras el aprilo al aŭgusto. La Longvosta arbokoturno konstruas sian neston surgrunde kaj la ino demetas ovaron de 4 al 6 ovoj; la idoj estas frumaturaj kaj nestofuĝantoj.
Referencoj
Longvosta arbokoturno: Brief Summary
(
世界語
)
由wikipedia EO提供
La Longvosta arbokoturno (Dendrortyx macroura) estas specio de birdoj de la familio de Odontoforedoj kaj ordo de Kokoformaj.
Ĝi troviĝas nur en centra kaj suda Meksiko. Ties natura habitato estas subtropikaj aŭ tropikaj humidaj montararbaroj kun densa arbustaro.
Dendrortyx macroura
(
西班牙、卡斯蒂利亞西班牙語
)
由wikipedia ES提供
El colín rabudo, codorniz de cola larga o perdiz coluda (Dendrortyx macroura),[1][2] también perdiz mexicana, codorniz coluda transvolcánica, codorniz-coluda neovolcánica, codorniz rabuda, o gallina de monte coluda, es una especie de ave galliforme de la familia Odontophoridae endémica de México.
Características
Los adultos miden entre 22 y 27 cm. Es un ave de cuerpo color castaño; el vientre es más claro con pequeñas manchas oscuras, y en la espalda hay manchas blancas o grisáceas. Las plumas de la cara, cresta y garganta son negras, pero con dos líneas blancas arriba y abajo del ojo. El ojo, el anillo ocular y el pico son de color rojo.
Hábitat y distribución
Habita en bosques de niebla y bosques de pino-encino de zonas montañosas templadas y frías, en cañadas y laderas de volcanes. Su distribución comprende la Cordillera Neovolcánica de este a oeste, desde el estado de Veracruz hasta Jalisco, además de regiones altas de los estados de Guerrero y Oaxaca.
Taxonomía
Dendrortyx macroura fue descrita en 1828 por William Jardine y Prideaux John Selby.
Etimología
-
Dendrortyx: "codorniz de árbol"; nombre genérico conformado por las raíces griegas "δένδρον" (dendron), "árbol", y "ὄρτυξ" (ortyx), "codorniz"
-
macroura: "cola larga"; epíteto conformado por las raíces griegas "μακρο" (makro), "grande", y "οὐρά" (oura), "cola"
Subespecies
Se conocen 6 subespecies de Dendrortyx macroura:[3]
Referencias
Dendrortyx macroura: Brief Summary
(
西班牙、卡斯蒂利亞西班牙語
)
由wikipedia ES提供
El colín rabudo, codorniz de cola larga o perdiz coluda (Dendrortyx macroura), también perdiz mexicana, codorniz coluda transvolcánica, codorniz-coluda neovolcánica, codorniz rabuda, o gallina de monte coluda, es una especie de ave galliforme de la familia Odontophoridae endémica de México.
Dendrortyx macroura
(
巴斯克語
)
由wikipedia EU提供
(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
Dendrortyx macroura: Brief Summary
(
巴斯克語
)
由wikipedia EU提供
Dendrortyx macroura Dendrortyx generoko animalia da. Hegaztien barruko Odontophoridae familian sailkatua dago.
Colin à longue queue
(
法語
)
由wikipedia FR提供
Dendrortyx macroura
Le Colin à longue queue (Dendrortyx macroura) est une espèce d'oiseau galliforme appartenant à la famille des Odontophoridae.
Description
Les adultes mesurent entre 22 et 27 cm de longueur. C'est un oiseau au corps brun, le ventre est plus clair avec des petites taches sombres et le dos a des taches blanches ou grises. Les plumes de la face, la crête et la gorge sont noires mais il a deux lignes blanches au-dessus et en dessous de l'œil. L'œil, son pourtour et le bec sont rouges.
Répartition
Il est endémique du Mexique. Il vit dans les forêts humides de pins et de chênes des zones tempérées et froides de montagne, dans les ravins et sur les pentes des volcans. Sa distribution comprend les zones volcaniques de Veracruz à Jalisco, les plus hautes régions des États de Guerrero et d'Oaxaca.
Colin à longue queue: Brief Summary
(
法語
)
由wikipedia FR提供
Dendrortyx macroura
Le Colin à longue queue (Dendrortyx macroura) est une espèce d'oiseau galliforme appartenant à la famille des Odontophoridae.
Dendrortyx macroura
(
義大利語
)
由wikipedia IT提供
La pernice boschereccia codalunga o pernice di bosco codalunga (Dendrortyx macroura (Jardine & Selby, 1828)) è una delle tre specie di quaglie del Nuovo Mondo del genere Dendrortyx. Questa specie è endemica degli altopiani ricchi foreste del centro-sud messicano. Nonostante questo uccello non sia a rischio di estinzione è protetto dalla legge messicana.
Descrizione
La pernice boschereccia codalunga è un uccello di foresta di grandi dimensioni, lungo dai 29 ai 42 cm con un peso di 350/465 grammi. Questa quaglia presenta un capo scuro con il contorno degli occhi rosso, il collo e il petto bruno con striature azzurre, il resto del corpo è bruno con piccole macchie nere e bianche. Non presenta dimorfismo sessuale.[2]
Biologia
La Dendrortyx macroura è una specie stazionaria che si nutre, a terra, di semi e germogli e, sull'alberi, di frutta e piccoli fiori. La specie è monogama e si riproduce da aprile ad agosto. Depone da 4 a 6 uova in un avvallamento del terreno che funge da nido.[2]
Tassonomia
La specie è suddivisa in sei sottospecie[3]:
-
D. m. striatus (Nelson, 1897)
-
D. m. diversus (Friedmann, 1943)
-
D. m. griseipectus (Nelson, 1897)
-
D. m. inesperatus (Phillips, AR, 1966)
-
D. m. macroura (Jardine & Selby, 1828)
-
D. m. oaxacae (Nelson, 1897)
Note
Dendrortyx macroura: Brief Summary
(
義大利語
)
由wikipedia IT提供
La pernice boschereccia codalunga o pernice di bosco codalunga (Dendrortyx macroura (Jardine & Selby, 1828)) è una delle tre specie di quaglie del Nuovo Mondo del genere Dendrortyx. Questa specie è endemica degli altopiani ricchi foreste del centro-sud messicano. Nonostante questo uccello non sia a rischio di estinzione è protetto dalla legge messicana.
Mexicaanse bospatrijs
(
荷蘭、佛萊明語
)
由wikipedia NL提供
Vogels De mexicaanse bospatrijs (Dendrortyx macroura) is een vogel uit de familie Odontophoridae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1828 door Jardine & Selby.
Voorkomen
De soort is endemisch in het midden van Mexico en telt 6 ondersoorten:[2]
-
D. m. macroura: het oostelijke deel van Centraal-Mexico.
-
D. m. griseipectus: centraal Mexico.
-
D. m. diversus: noordwestelijk Jalisco (het westelijke deel van Centraal-Mexico).
-
D. m. striatus: het westelijke deel van Centraal-Mexico.
-
D. m. inesperatus: het zuidelijke deel van Centraal-Mexico.
-
D. m. oaxacae: westelijk Oaxaca (het zuidelijke deel van Centraal-Mexico).
Beschermingsstatus
Op de Rode Lijst van de IUCN heeft de soort de status veilig.
Bronnen, noten en/of referenties
Mexicaanse bospatrijs: Brief Summary
(
荷蘭、佛萊明語
)
由wikipedia NL提供
De mexicaanse bospatrijs (Dendrortyx macroura) is een vogel uit de familie Odontophoridae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1828 door Jardine & Selby.
Långstjärtad skogsvaktel
(
瑞典語
)
由wikipedia SV提供
Långstjärtad skogsvaktel[2] (Dendrortyx macroura) är en fågel i familjen tofsvaktlar inom ordningen hönsfåglar.[3] IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]
Långstjärtad skogsvaktel delas in i sex underarter:[3]
-
Dendrortyx macroura macroura – förekommer i södra Mexiko (Mexikodalen och Veracruz)
-
Dendrortyx macroura diversus – förekommer i sydvästra Mexiko (ek-tallskogar i bergsområden i nordvästra Jalisco)
-
Dendrortyx macroura griseipectus – förekommer på västsluttningarna i berg i Mexico City och Morelos
-
Dendrortyx macroura striatus – förekommer i sydvästra Mexiko (södra Jalisco till Michoacán och Guerrero)
-
Dendrortyx macroura inesperatus – förekommer i södra Mexiko (Chilpancingo-området i Guerrero)
-
Dendrortyx macroura oaxacae – förekommer i södra Mexiko (ek-tallskogar i bergsområden i västra Oaxaca)
Noter
- ^ [a b] Birdlife International 2012 Dendrortyx macroura Från: IUCN 2015. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.4 www.iucnredlist.org. Läst 2016-02-01.
-
^ Sveriges ornitologiska förening (2014) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter Arkiverad 18 oktober 2014 hämtat från the Wayback Machine., <www.sofnet.org Arkiverad 26 december 2014 hämtat från the Wayback Machine.>, läst 2014-09-06
- ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2016) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2016 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2016-08-11
Externa länkar
Långstjärtad skogsvaktel: Brief Summary
(
瑞典語
)
由wikipedia SV提供
Långstjärtad skogsvaktel (Dendrortyx macroura) är en fågel i familjen tofsvaktlar inom ordningen hönsfåglar. IUCN kategoriserar arten som livskraftig.
Långstjärtad skogsvaktel delas in i sex underarter:
Dendrortyx macroura macroura – förekommer i södra
Mexiko (
Mexikodalen och
Veracruz) Dendrortyx macroura diversus – förekommer i sydvästra Mexiko (ek-tallskogar i bergsområden i nordvästra
Jalisco) Dendrortyx macroura griseipectus – förekommer på västsluttningarna i berg i
Mexico City och
Morelos Dendrortyx macroura striatus – förekommer i sydvästra Mexiko (södra Jalisco till
Michoacán och
Guerrero) Dendrortyx macroura inesperatus – förekommer i södra Mexiko (
Chilpancingo-området i Guerrero) Dendrortyx macroura oaxacae – förekommer i södra Mexiko (ek-tallskogar i bergsområden i västra
Oaxaca)
Cút cây đuôi dài
(
越南語
)
由wikipedia VI提供
Dendrortyx macroura là một loài chim trong họ Odontophoridae.[2] Cút cây đuôi dài chỉ được tìm thấy ở Mexico.
Chú thích
Tham khảo
Cút cây đuôi dài: Brief Summary
(
越南語
)
由wikipedia VI提供
Dendrortyx macroura là một loài chim trong họ Odontophoridae. Cút cây đuôi dài chỉ được tìm thấy ở Mexico.
オナガウズラ
(
日語
)
由wikipedia 日本語提供
オナガウズラ: Brief Summary
(
日語
)
由wikipedia 日本語提供
オナガウズラ (学名:Dendrortyx macroura) は、キジ目キジ科に分類される鳥類の一種である。