Dipodillus és un gènere de rosegadors de la família dels múrids. Conté una dotzena d'espècies, totes oriündes d'Àfrica o l'Orient Pròxim. Les espècies d'aquest grup tenen una llargada de cap a gropa de 69–125 mm, la cua de 57–153 mm i un pes de fins a 58 g. El seu pelatge és molt suau. Tenen el cos esvelt, el cap gros, el musell puntegut i els ulls i les orelles de grans dimensions.[1]
Dipodillus és un gènere de rosegadors de la família dels múrids. Conté una dotzena d'espècies, totes oriündes d'Àfrica o l'Orient Pròxim. Les espècies d'aquest grup tenen una llargada de cap a gropa de 69–125 mm, la cua de 57–153 mm i un pes de fins a 58 g. El seu pelatge és molt suau. Tenen el cos esvelt, el cap gros, el musell puntegut i els ulls i les orelles de grans dimensions.
Dipodillus is a genus of rodent in the family Muridae. It is sometimes classified as a subgenus of the genus Gerbillus.[2]
It contains the following species:
Dipodillus is a genus of rodent in the family Muridae. It is sometimes classified as a subgenus of the genus Gerbillus.
It contains the following species:
Botta's gerbil (Dipodillus bottai) North African gerbil (Dipodillus campestris) Wagner's gerbil (Dipodillus dasyurus) Harwood's gerbil (Dipodillus harwoodi) James's gerbil (Dipodillus jamesi) Lowe's gerbil (Dipodillus lowei) Mackilligin's gerbil (Dipodillus mackilligini) Greater short-tailed gerbil (Dipodillus maghrebi) Rupicolous gerbil (Dipodillus rupicola) Lesser short-tailed gerbil (Dipodillus simoni) Somalian gerbil (Dipodillus somalicus) Khartoum gerbil (Dipodillus stigmonyx) Kerkennah Islands gerbil (Dipodillus zakariai)Dipodillus Muridae animalia familiako generoa da[1], karraskarien barruan sailkatua.
Dipodillus Muridae animalia familiako generoa da, karraskarien barruan sailkatua.
Dipodillus est un genre de gerbilles qui fait partie des rongeurs de la famille des Muridés.
Liste alphabétique des noms vernaculaires attestés en français.
Note : les classifications évoluant encore, certains noms scientifiques ont peut-être un autre synonyme valide.
Selon Mammal Species of the World (version 3, 2005) (31 mai 2016)[3] et ITIS (31 mai 2016)[4] :
Dipodillus (Lataste, 1881) è un genere di Roditori della famiglia dei Muridi.
Al genere Dipodillus appartengono roditori di piccole dimensioni, con lunghezza della testa e del corpo tra 69 e 125 mm, la lunghezza della coda tra 57 e 153 mm e un peso fino a 58 g.[1]
Il cranio presenta una scatola cranica allargata e un rostro allungato e stretto. Le creste sopra-orbitali sono sviluppate, sebbene in alcune specie del tutto assenti. Gli zigomi sono sottili, mentre le placche zigomatiche sono robuste e spesse. Sono presenti due paia di fori palatali. La bolla timpanica è grande e rigonfia. Un solco longitudinale attraversa ogni incisivo superiore.
Sono caratterizzati dalla seguente formula dentaria:
3 0 0 1 1 0 0 3 3 0 0 1 1 0 0 3 Totale: 16 1.Incisivi; 2.Canini; 3.Premolari; 4.Molari;La pelliccia è molto soffice. Il corpo è delicato, la testa è grande, il muso è appuntito, gli occhi e le orecchie sono grandi. Le zampe posteriori sono relativamente allungate. L'alluce e il quinto dito del piede sono relativamente lunghi. Sono presenti 5 cuscinetti sul palmo delle mani e nessuno sulla pianta dei piedi, la quale è anche priva di peli. Gli artigli sono ben sviluppati. La coda è più lunga della testa e del corpo ed è densamente ricoperta di peli. Un ciuffo di lunghi peli è sempre presente all'estremità. Le femmine hanno 4 paia di mammelle.
Questo genere è diffuso nell'Africa settentrionale e nel Vicino Oriente.
Il genere comprende 15 specie[2]:
Myszoskocz[1] (Dipodillus) – podrodzaj myszoskoczek (Gerbillinae) z rodzaju myszoskoczka (Gerbillus). Do 2010 roku Dipodillus były sklasyfikowane przez zoologów jako rodzaj[2] w podrodzinie myszoskoczek[3]. W tym jednak roku tunezyjscy naukowcy z Laboratoire d'Ecologie Animale: Awatef Abiadh, M'barek Chetoui, Taher Lamine-Cheniti, Ernesto Capanna i Paolo Colangelo, opublikowali wyniki badań filogenetycznych z wykorzystaniem mitochondrialnego genu cytochromu b populacji sześciu gatunków suwaków z rodzaju Gerbillus zamieszkujących na terenie Tunezji. Naukowcy wskazali konieczność rewizji dotychczasowego podziału systematycznego, oraz włączyli klad Dipodillus jako podrodzaj do rodzaju Gerbillus. Dipodillus obejmuje gatunki zamieszkujące tereny północnej Afryki[4].
Do podrodzaju Dipodillus należą następujące gatunki[1]:
Myszoskocz (Dipodillus) – podrodzaj myszoskoczek (Gerbillinae) z rodzaju myszoskoczka (Gerbillus). Do 2010 roku Dipodillus były sklasyfikowane przez zoologów jako rodzaj w podrodzinie myszoskoczek. W tym jednak roku tunezyjscy naukowcy z Laboratoire d'Ecologie Animale: Awatef Abiadh, M'barek Chetoui, Taher Lamine-Cheniti, Ernesto Capanna i Paolo Colangelo, opublikowali wyniki badań filogenetycznych z wykorzystaniem mitochondrialnego genu cytochromu b populacji sześciu gatunków suwaków z rodzaju Gerbillus zamieszkujących na terenie Tunezji. Naukowcy wskazali konieczność rewizji dotychczasowego podziału systematycznego, oraz włączyli klad Dipodillus jako podrodzaj do rodzaju Gerbillus. Dipodillus obejmuje gatunki zamieszkujące tereny północnej Afryki.
Dipodillus é um género de roedor da família Muridae.
Довжина голови й тіла від 69 до 125 мм, довжина хвоста від 57 до 153 мм і вага до 58 гр. Хутро дуже м'яке. Тіло тонке, голова велика, морда загострена, очі і вуха великі. Задні ноги відносно видовжені. Великий палець і п'ятий палець відносно довгі. Кігті добре розвинені. Хвіст довший голови й тіла і густо вкритий волоссям; пучок довгого волосся завжди присутній на кінці. Самиці мають 4 пари молочних залоз. Зубна формула: 1/1, 0/0, 0/0, 3/3 = 16.
Цей рід широко розповсюджений у Північній Африці і на Близькому Сході.
Dipodillus là một chi động vật có vú trong họ Muridae, bộ Gặm nhấm. Chi này được Lataste miêu tả năm 1881.[1] Loài điển hình của chi này là Gerbillus(Dipodillus) simoni Lataste, 1881.
Chi này gồm các loài:
Dipodillus là một chi động vật có vú trong họ Muridae, bộ Gặm nhấm. Chi này được Lataste miêu tả năm 1881. Loài điển hình của chi này là Gerbillus(Dipodillus) simoni Lataste, 1881.
