Səndəlçiçəklilər (lat. Santalales) — ikiləpəli bitki sırası. Sıraya aşağıdakı fəsilələr daxildir:
Kronkvistin təsnifat sistemində səndəlçiçəklilərə aşağıdakı fəsilələr daxildir:
İkiləpəlilər ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin. Santalal (Santalales) és un ordre de plantes amb flor.
Encara que té una distribució cosmopolita les Santalals estan sobretot concentrades en zones de clima tropical i subtropical.
La majoria de plantes d'aquest ordre tenen llavors sense l'estructura coneguda com a testa, cosa poc usual en les plantes amb flor. Hi ha moltes Santalals que encara que són capaces de fotosintetitzar són paràsites d'altres plantes de les quals obtenen aigua i nutrients (com per exemple la planta Arceuthobium que és paràsita).
El sistema APG II de 2003 considera que l'ordre Santalal el formen les següents famílies:
Està en discussió científica entre els taxonomistes, sobre el fet que la família Oleàcia figuri o no dins de l'ordre Santalales.
El Sistema Cronquist (1981) considerava en canvi que les Santalals estaven compostes per les següents famílies:
Santalal (Santalales) és un ordre de plantes amb flor.
Encara que té una distribució cosmopolita les Santalals estan sobretot concentrades en zones de clima tropical i subtropical.
La majoria de plantes d'aquest ordre tenen llavors sense l'estructura coneguda com a testa, cosa poc usual en les plantes amb flor. Hi ha moltes Santalals que encara que són capaces de fotosintetitzar són paràsites d'altres plantes de les quals obtenen aigua i nutrients (com per exemple la planta Arceuthobium que és paràsita).
El sistema APG II de 2003 considera que l'ordre Santalal el formen les següents famílies:
ordre Santalales família Loranthaceae família Misodendraceae família Olacaceae família Opiliaceae família SantalaceaeEstà en discussió científica entre els taxonomistes, sobre el fet que la família Oleàcia figuri o no dins de l'ordre Santalales.
El Sistema Cronquist (1981) considerava en canvi que les Santalals estaven compostes per les següents famílies:
Santálotvaré (Santalales) je řád vyšších dvouděložných rostlin. V současném pojetí zahrnuje 7 čeledí. V naší květeně jej zastupuje lněnka, ochmet evropský a jmelí bílé. Zástupci řádu jsou často poloparazité, případně i nezelení parazité.
Společné znaky, vymezující řád Santálotvaré, jsou zejména obsah polyacetylénů, jednosemenné nepukavé plody a typ placentace. Monofyletičnost této skupiny byla potvrzena i analýzou rbcL, atpB a 18S sekvencí DNA. U většiny zástupců jsou tyčinky naproti korunním lístkům. Mnozí zástupci jsou poloparazité a klasické kořeny jsou u nich nahrazeny haustorii. Mnoho taxonů má také spodní semeník.[1]
Řád santálotvaré zahrnuje byliny i dřeviny. Poloparazitické druhy rostou na kmenech a větvích nebo na kořenech hostitelských rostlin. Zástupci čeledi hlívencovité jsou nezelení obligátní kořenoví parazité. Listy santálotvarých jsou jednoduché, střídavé nebo vstřícné, nezřídka do různé míry redukované. Květy jsou různé od drobných po velké a nápadné. Okvětí je často více či méně redukované. Tyčinek je většinou stejný počet jako korunních lístků, případně méně. Semeník je svrchní až spodní, povětšině s jedinou čnělkou.[2]
Řád Santálotvaré zahrnuje (ve smyslu systému APG III) asi 2300 druhů ve 170 rodech a 7 čeledích. Největší čeledi jsou ochmetovité (asi 1000 druhů v 68 rodech) a santálovité (asi 1000 druhů ve 44 rodech).[3]
Jmelí bílé - Viscum album (santálovité)
Lněnka Thesium alpinum (santálovité)
Nuytsia floribunda (ochmetovité)
Rhopalocnemis phalloides (čeleď hlívencovité)
Řád je rozšířen celosvětově, nejvíce zástupců je v tropech. V naší květeně jsou zastoupeny 3 rody: lněnka (Thesium) a jmelí bílé (Viscum album) z čeledi santálovité (Santalaceae) a ochmet evropský z čeledi ochmetovité (Loranthaceae).[4]
Taxonomie řádu santálotvaré je dosti složitá a dosud není zcela dořešena. Velké změny nastaly zejména ve vymezení jednotlivých čeledí. Z čeledi ochmetovité byly vyjmuty čeledi jmelovité (Viscaceae) a Eremolepidaceae a později vřazeny do čeledi santálovité. Nově byly ustaveny čeledi Schoepfiaceae a Opiliaceae, jejichž rody byly dříve řazeny do čeledi santálovité (Santalaceae), příp. olaxovité (Olacaceae).
V systému APG III, vydaném v roce 2009, byla do řádu santálotvaré vřazena obligátně parazitická čeleď Balanophoraceae, která byla do té doby mezi čeleděmi s nejasným zařazením. Čeleď Olacaceae je zjevně parafyletická skupina, pro nedostatečnou prozkoumanost je však v systémech APG III i APG IV zatím ponechávána jako sběrný taxon. Komplexní revize řádu Santalales na základě molekulárních metod byla publikována v roce 2010. Čeleď Olacaceae je v ní rozdělena do 7 monofyletických čeledí (Olacaceae, Aptandraceae, Ximeniaceae, Coulaceae, Strombosiaceae, Erythropalaceae a Octoknemataceae), které tvoří bazální větve řádu santálotvaré. Podobně čeleď santálovité (Santalaceae) je rozdělena na 7 čeledí (Amphorogynaceae, Cervantesiaceae, Comandraceae, Nanodeaceae, Santalaceae, Thesiaceae a Viscaceae), přestože je jako celek monofyletickou skupinou.[5][6]
Erythropalaceae
Strombosiaceae
Coulaceae
Olacaceae
Aptandraceae
Ximeniaceae
Octoknemataceae
Loranthaceae
Misodendraceae
Schoepfiaceae
Opiliaceae
Comandraceae
Thesiaceae
Cervanthesiaceae
Nanodeaceae
Santalaceae
Viscaceae
Amphorogynaceae
Santál bílý (Santalum album) z čeledi santálovité je zdrojem známé vonné silice. Význam ostatních druhů řádu je spíše okrajový. Některé mají využití v medicíně. Zástupci čeledi hlívencovité jsou pozoruhodné rostliny připomínající svým vzhledem spíše houbu.
Santálotvaré (Santalales) je řád vyšších dvouděložných rostlin. V současném pojetí zahrnuje 7 čeledí. V naší květeně jej zastupuje lněnka, ochmet evropský a jmelí bílé. Zástupci řádu jsou často poloparazité, případně i nezelení parazité.
Sandeltræ-ordenen (Santalales) har følgende fællestræk: Mycorrhiza findes kun spredt i denne orden, og de fleste undersøgte arter mangler denne udvikling. Arterne indeholder polyacetylener (triglycerider med C18 acteylensyrer) og triterpener.
Familier
Die Sandelholzartige (Santalales) sind eine Ordnung der Bedecktsamigen Pflanzen (Magnoliopsida). Der Sandelholzbaum (Santalum album) liefert Nutzholz und Sandelholzöl. Bekannt sind auch die Halbschmarotzer Misteln (Viscum). Ein Großteil der Arten sind Halbschmarotzer; sie versorgen sich also über ihre Wirtspflanze mit Nährstoffen, haben aber Blattgrün zur eigenständigen Photosynthese.
Es sind holzige Pflanzen: meistens Sträucher, selten Bäume oder Lianen; oder es sind parasitische krautige Pflanzen. Die Laubblätter sind meistens wechselständig. Nebenblätter sind keine vorhanden.
Die Pflanzenarten sind meistens zweihäusig getrenntgeschlechtig (diözisch), selten einhäusig (monözisch). Die Blütenstände sind oft Zymen. Die sehr kleinen, radiärsymmetrischen Blüten sind zwittrig oder eingeschlechtig und sind drei- bis sechszählig (selten achtzählig). Es sind meistens drei, selten zwei, vier oder fünf Fruchtblätter vorhanden. Der Fruchtknoten ist unterständig. Es werden Beeren, einsamige Steinfrüchte oder Nüsse gebildet.
Die Santalales sind innerhalb der Kerneudikotyledonen die Schwestergruppe der Klade aus Caryophyllales + Asteriden.[1]
Die Vertreter der Ordnung Santalales kommen weltweit, außerhalb kalter Gebiete vor. Besonders artenreich ist diese Ordnung in den Tropen.
Zur Ordnung der Sandelholzartigen gehören folgende sieben Familien mit etwa 151 Gattungen und über 1000 Arten:[1][2]
Die Sandelholzartige (Santalales) sind eine Ordnung der Bedecktsamigen Pflanzen (Magnoliopsida). Der Sandelholzbaum (Santalum album) liefert Nutzholz und Sandelholzöl. Bekannt sind auch die Halbschmarotzer Misteln (Viscum). Ein Großteil der Arten sind Halbschmarotzer; sie versorgen sich also über ihre Wirtspflanze mit Nährstoffen, haben aber Blattgrün zur eigenständigen Photosynthese.
Koma sendelan (Santalales) komeke riwekan e, di nava riwekên kulîlkdar (Magnoliopsida) de cih digire. Dara sendelê (Santalum album) him tê bikaranîm, him jî sûd ji rûnê wê tê wergirtin. Rûnê sendelê di parfûmerî û gelek waran de kêrbar e.
Dêhane (Viscum) riwekeke nîvlamij (kurtêlxur, mişexur, parazît) e. Li ser darên din xwe xwedî dike. Li Kurdistanê jî tên dîtin. Tenê li cihên germ diçên. Bi taybetî li cihên cihwarbûyî ne. Riwekên vê komê pirranî devî ne, kêm be jî cureyên wê yên lavlavk (leflefok) û dar jî hene.
Ev famîleyên riwekan li ser koma sendelan tên hejmartin:
Koma sendelan (Santalales) komeke riwekan e, di nava riwekên kulîlkdar (Magnoliopsida) de cih digire. Dara sendelê (Santalum album) him tê bikaranîm, him jî sûd ji rûnê wê tê wergirtin. Rûnê sendelê di parfûmerî û gelek waran de kêrbar e.
Dêhane (Viscum) riwekeke nîvlamij (kurtêlxur, mişexur, parazît) e. Li ser darên din xwe xwedî dike. Li Kurdistanê jî tên dîtin. Tenê li cihên germ diçên. Bi taybetî li cihên cihwarbûyî ne. Riwekên vê komê pirranî devî ne, kêm be jî cureyên wê yên lavlavk (leflefok) û dar jî hene.
Sandelholtoortagen (Santalales) san en order faan bloosenplaanten (Magnoliopsida). Det san holtag plaanten, miast bosker, oober uk buumer.
Aptandraceae – Balanophoraceae – Coulaceae – Erythropalaceae – Loranthaceae – Misodendraceae – Octoknemaceae – Olacaceae – Opiliaceae – Santalaceae – Schoepfiaceae – Strombosiaceae – Ximeniaceae
Sandelholtoortagen (Santalales) san en order faan bloosenplaanten (Magnoliopsida). Det san holtag plaanten, miast bosker, oober uk buumer.
सैंटालेलीस (Santalales) सपुष्पक पौधों (यानि फूल देने वाले पौधों) का एक जीववैज्ञानिक गण है। यह विश्वभर में मिलते हैं लेकिन इनकी भारी संख्या उष्णकटिबंधीय व उपोष्णकटिबन्धीय क्षेत्रों में मिलती है। इसका नाम संदल से उत्पन्न हुआ है, जो इसका प्रकार वंश है।[1][2]
सैंटालेलीस (Santalales) सपुष्पक पौधों (यानि फूल देने वाले पौधों) का एक जीववैज्ञानिक गण है। यह विश्वभर में मिलते हैं लेकिन इनकी भारी संख्या उष्णकटिबंधीय व उपोष्णकटिबन्धीय क्षेत्रों में मिलती है। इसका नाम संदल से उत्पन्न हुआ है, जो इसका प्रकार वंश है।
The Santalales are an order of flowering plants with a cosmopolitan distribution, but heavily concentrated in tropical and subtropical regions. It derives its name from its type genus Santalum (sandalwood). Mistletoe is the common name for a number of parasitic plants within the order.
Many of the members of the order are parasitic plants, mostly hemiparasites, able to produce sugars through photosynthesis, but tapping the stems or roots of other plants to obtain water and minerals; some (e.g. Arceuthobium) are obligate parasites, have low concentrations of chlorophyll within their shoots (1/5 to 1/10 of that found in their host's foliage), and derive the majority of their sustenance from their hosts' vascular tissues (water, micro- and macronutrients, and sucrose).
Most have seeds without testae (seed coats), which is unusual for flowering plants.
The APG IV system of 2016 includes seven families.[2] As in the earlier APG III system, it was accepted that Olacaceae sensu lato was paraphyletic but new family limits were not proposed as relationships were considered uncertain.[3][2] As of July 2021, this seven-family division of the Santalales was explicitly accepted by the World Flora Online,[1] and implicitly by Plants of the World Online, in that it accepted none of the extra families recognized by other sources. The seven families are:
When only these families are recognized, one possible phylogenetic relationship among them is shown below. Support for some of the nodes is weak,[4] and at least two families, Olacaceae s.l. and Balanophoraceae s.l., are not monophyletic:[4][5]
SantalalesOlacaceae s.l.
Balanophoraceae s.l.
Santalaceae s.l.
A summary of the circumscription and phylogeny of the Santalales published in 2020 used 20 rather than seven families. Olacaceae s.l. was divided into seven families, Balanophoraceae s.l. was divided into two, and Santalaceae s.l. into seven.[5] As of July 2021, the Angiosperm Phylogeny Website accepted the families resulting from the division of Olacaceae s.l. and Balanophoraceae s.l. but not those from the division of Santalaceae s.l.[4]
In the classification system of Dahlgren, the Santalales were in the superorder Santaliflorae (also called Santalanae). The Cronquist system (1981) used this circumscription:[6]
The Santalales are an order of flowering plants with a cosmopolitan distribution, but heavily concentrated in tropical and subtropical regions. It derives its name from its type genus Santalum (sandalwood). Mistletoe is the common name for a number of parasitic plants within the order.
Santalaloj (Santalales) estas ordo de angiospermoj kun sufiĉe kosmopolita distribuo sed forta koncentriĝo en tropikaj kaj subtropikaj regionoj.
La plimulto de la santalaloj havas senŝelajn semojn, kio nekutimas inter la angiospermoj. Multaj membroj estas parazitaj plantoj, plejparte duon-parazitaj, kapablaj mem krei sukerojn per fotosintezo sed prenantaj akvon kaj mineralojn helpe de la tigoj aŭ radikoj de aliaj plantoj; iuj (ekz. Arceuthobium) estas devigaj parazitoj, kun malalta procentaĵo de klorofilo en siaj ŝosoj (kvino ĝis dekono de tio trovebla en la histoj de la gastiganta planto), kio devigas ilin preni la plimulton de siaj nutraĵoj de la histoj de la gastiganto.
La sistemo APG II de 2003 (same kiel la sistemo APG de 1998) jene klasigas la ordon laŭ membreco:
La AP-retejo AP-Website indikas ke ankaŭ la familio Balanophoraceae devus esti en ĉi tiu ordo (post APG II). Ĝi ankaŭ indikas ke Olacaceae (en la senco de APG II) ne estas bona familio, kaj oni devus dissplitigi ĝin.
La sistemo de Cronquist (1981) difinis la membrecon de la santalaloj jene:
En la sistemo de APG, la familioj de viskacoj kaj Eremolepidaceae estas jam en la familio santalacoj. APG II konsideras la genrojn Dipentodon (Dipentodontaceae) kaj Medusandra (familio Medusandraceae) esti senlokaj (kiel ankaŭ la familio Balanophoraceae, nun verŝajne enfamiliiga denove; vidu supre). En la familio Medusandraceae estas du genroj: Soyaŭia kaj Medusandra. Genetikaj esploroj nun lokigas la unuan en la familion Peridiscaceae de la ordo de saksifragaloj kaj la unuan en la ordo de malpigialoj proksime al Passifloraceae-Turneraceae-Malesherbiaceae. La ĉina monotipa genro Dipentodon estas proksima al Tapiscia, kaj oni proponias ke ĝi konsistigu novan ordon kun la nomo Huerteales kune kun Tapisciaceae kaj la genro Perrottetia (antaŭe lokita en la familio Celastraceae).
Los Santalales son un orden de plantas de flor perteneciente a las dicotiledóneas.
Tienen tendencia a la reducción de la corola; además, la mayoría tienen tendencia a la vida parásita o semiparásita —pueden producir alimento a través de la fotosíntesis pero barrenan las raíces de otras plantas para obtener agua—, tendencia a la pérdida o reducción de la clorofila: mixotrofía y reducción del aparato vegetativo. Actinomorfas, periantio sencillo, con un verticilo de estambres, gineceo ínfero. La mayoría tienen semillas sin capa exterior protectora, lo que es atípico de las angiospermas.
Las siguientes familias son típicas de los nuevos sistemas de clasificación:
En el antiguo Sistema de Cronquist, algunas de las Santalaceae son reconocidas como familias separadas llamadas Viscaceae y Eremolepidaceae. Otras 3 familias estaban incluidas también:
Estas ya no se consideran familias próximas de las Santalaceae pero, por el momento, su clasificación es incierta.
Linalehikulaadsed (Santalales) on õistaimede selts.
Santalales landare loredunen ordena bat da, mundu osoan, baina bereziki eskualde tropikal eta azpitropikaletan, hedatuta daudenak.
Egungo sailkapenetan familia hauek ditu bere barnean:
Santalales landare loredunen ordena bat da, mundu osoan, baina bereziki eskualde tropikal eta azpitropikaletan, hedatuta daudenak.
Egungo sailkapenetan familia hauek ditu bere barnean:
Santalaceae (sandalo zuri eta mihurarena) Opiliaceae Loranthaceae Misodendraceae Olacaceae Schoepfiaceae (RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});Santalales on varsinaiskaksisirkkaisiin, Rosopsida, kuuluva lahko, joka käsittää pääasiassa enemmän tai vähemmän loiselämään sopeutuneita kasveja. Ne ovat enimmäkseen puuvartisia ja joko maassa tai puiden oksilla kasvavia. Isäntänsä juuriin tai oksiin ne kasvattavat imuelimiä eli haustorioita, joiden välityksellä saavat ravintoa siitä.
Lehdet ovat ehyet ja kukinnot viuhkomaiset. Kukan verhiö on usein surkastunut ja heteenponnet kiinnittyvät palhoon tyvestään. Siitepöly on kolpaattinen (rakomaisia itureikiä) tai poraattinen (pyöreitä itureikiä). Sikiäimessä on riippuvia siemenaiheita, vartaloita on yksi ja luotti on pieni ja pallomainen. Hedelmä on yksisiemeninen luumarja, jossa verhiö säilyy pysyvänä.
Lahkon iäksi arvioidaan 115–113 miljoonaa vuotta.
Viimeaikaisten käsitysten (APG III) mukaan lahkoon kuuluu kolmetoista heimoa.[1]
Santalales on varsinaiskaksisirkkaisiin, Rosopsida, kuuluva lahko, joka käsittää pääasiassa enemmän tai vähemmän loiselämään sopeutuneita kasveja. Ne ovat enimmäkseen puuvartisia ja joko maassa tai puiden oksilla kasvavia. Isäntänsä juuriin tai oksiin ne kasvattavat imuelimiä eli haustorioita, joiden välityksellä saavat ravintoa siitä.
Lehdet ovat ehyet ja kukinnot viuhkomaiset. Kukan verhiö on usein surkastunut ja heteenponnet kiinnittyvät palhoon tyvestään. Siitepöly on kolpaattinen (rakomaisia itureikiä) tai poraattinen (pyöreitä itureikiä). Sikiäimessä on riippuvia siemenaiheita, vartaloita on yksi ja luotti on pieni ja pallomainen. Hedelmä on yksisiemeninen luumarja, jossa verhiö säilyy pysyvänä.
Lahkon iäksi arvioidaan 115–113 miljoonaa vuotta.
Les Santalales forment un ordre de plantes dicotylédones dont la définition varie avec le progrès des découvertes scientifiques.
En classification classique de Cronquist (1981) l'ordre des Santalales comprenait 10 familles:
En classification phylogénétique APG (1998) et classification phylogénétique APG II (2003), l'ordre des Santalales comprenait 5-6 familles :
Le Angiosperm Phylogeny Website [24 janvier 2004] accepte additionnellement la famille Schoepfiaceae.
En classification phylogénétique APG III (2009) l'ordre des Santalalescomprend 7 familles :
En classification phylogénétique APG IV (2016)[1] l'ordre des Santalales comprend 18 familles :
Les Santalales forment un ordre de plantes dicotylédones dont la définition varie avec le progrès des découvertes scientifiques.
Santalolike (lat. Santalales), veliki biljni red koji je dobio ime po rodu korisnog, mirisnog vazdazeleniog drveća, santal (Santalum) iz Indije i Australije. Neke vrste (Santalum album) uvezene su u mnoge države gdje joj pogoduje klima kao što su Tajland, Nepal, Kina, Madagaskar i mnogi otoci.
Redu pripada 13 porodica sa više od 2 300 vrsta.[1], od kojih je 30 vrsta ugroženo[2]
Sinonimi:
Santalolike (lat. Santalales), veliki biljni red koji je dobio ime po rodu korisnog, mirisnog vazdazeleniog drveća, santal (Santalum) iz Indije i Australije. Neke vrste (Santalum album) uvezene su u mnoge države gdje joj pogoduje klima kao što su Tajland, Nepal, Kina, Madagaskar i mnogi otoci.
Redu pripada 13 porodica sa više od 2 300 vrsta., od kojih je 30 vrsta ugroženo
Santalales adalah salah satu bangsa tumbuhan berbunga yang termasuk dalam klad core Eudikotil, Eudikotil menurut Sistem klasifikasi APG II). Bangsa ini juga diakui sebagai takson dalam sistem klasifikasi Cronquist dan tercakup dalam anak kelas Rosidae, kelas Magnoliopsida.
Bangsa ini beranggotakan lima suku tumbuhan yang banyak di antaranya adalah parasit bagi tumbuhan lainnya:
Perkembangan terbaru menyarankan agar Balanophoraceae, sekelompok parasit non-fotosintetik, juga dimasukkan ke dalam bangsa ini. Olacaceae dipertanyakan kedudukannya sebagai suku dan kemungkinan besar akan dipecah untuk mengakomodasi Schoepfia (suku baru: Schoepfiaceae). Genus Arjona dan Quinchamalium dari Santalaceae juga akan dimasukkan ke dalam suku baru ini.[1]
Santalales adalah salah satu bangsa tumbuhan berbunga yang termasuk dalam klad core Eudikotil, Eudikotil menurut Sistem klasifikasi APG II). Bangsa ini juga diakui sebagai takson dalam sistem klasifikasi Cronquist dan tercakup dalam anak kelas Rosidae, kelas Magnoliopsida.
Bangsa ini beranggotakan lima suku tumbuhan yang banyak di antaranya adalah parasit bagi tumbuhan lainnya:
Santalales: Balanophoraceae, tentatif Loranthaceae - suku benalu-benaluan Misodendraceae Olacaceae Opiliaceae Santalaceae - suku cendana-cendanaan Schoepfiaceae, pasca-APG IIPerkembangan terbaru menyarankan agar Balanophoraceae, sekelompok parasit non-fotosintetik, juga dimasukkan ke dalam bangsa ini. Olacaceae dipertanyakan kedudukannya sebagai suku dan kemungkinan besar akan dipecah untuk mengakomodasi Schoepfia (suku baru: Schoepfiaceae). Genus Arjona dan Quinchamalium dari Santalaceae juga akan dimasukkan ke dalam suku baru ini.
Santalales er ættbálkur blómstrandi plantna með heimsútbreiðslu, en mest í hitabelti og heittempruðum svæðum. Hann dregur nafn sitt af einkennisætt sinni Santalum (sandalviður). Mistilteinn er algengt nafn fyrir fjölda sníkjuplantna ættbálksins.
APG III system frá 2009 (lítið eitt breytt frá APG II system frá 2003 og APG system frá 1998) hefur þessa skiftingu:
Angiosperm Phylogeny website bendir á að Olacaceae (sensu APG II) sé ekki gild ætt og þyrfti að skifta upp. Að auki, bendir til að ágreiningur sé um Santalaceae sem þurfi að innihalda Viscaceae. Rannsóknir byggðar á DNA röðun bendi einnig til að ættin Schoepfiaceae ætti að vera endurvakin (eins og hefur verið gert í APG III-útgáfunni) til að innihalda Schoepfia (áður í Olacaceae), Arjona og Quinchamalium (báðar áður taldar til Santalaceae).
Í flokkunarkerfi Dahlgren er Santalales í yfirættbálkinum Santaliflorae (einnig nefnd Santalanae). Cronquist system frá (1981) notar þessa uppsetningu:
Ættirnar Viscaceae og Eremolepidaceae eru taldar til Santalaceae af APG. Ættkvíslirnar Dipentodon (Dipentodontaceae) ogd Medusandra (ættin Medusandraceae) eru álitnar óstaðsettar af APG II (sem og ættin Balanophoraceae, nú líklegar til að verða endurinnsettar; sjá fyrir ofan). Ættin Medusandraceae skiftist í tvær ættkvíslir: Soyauxia og Medusandra. Sameindarannsóknir staðsetur þær innan ættarinnar Peridiscaceae í ættbálknum Saxifragales. Kínverska ættin Dipentodon er nálægt Tapiscia og er líkleg til að mynda nýjan ættbálk; Huerteales með Tapisciaceae og ættkvíslinni Perrottetia sem var áður í ættinni Celastraceae.
Santalales er ættbálkur blómstrandi plantna með heimsútbreiðslu, en mest í hitabelti og heittempruðum svæðum. Hann dregur nafn sitt af einkennisætt sinni Santalum (sandalviður). Mistilteinn er algengt nafn fyrir fjölda sníkjuplantna ættbálksins.
Santalales Dumort. è un ordine di piante angiosperme a distribuzione cosmopolita.
Il Sistema Cronquist (1981) considera come facenti parte dell'ordine le seguenti famiglie:
La classificazione APG II (2003) riconosce solo le seguenti:
La famiglia Medusandraceae, non più accettata, comprendeva due generi: Soyauxia e Medusandra. Evidenze molecolari attribuiscono il primo alla famiglia Peridiscaceae dell'ordine Saxifragales, e il secondo all'ordine Malpighiales.
La famiglia Dipentodontaceae, che comprende un unico genere (Dipentodon), è attribuita al nuovo ordine Huerteales, assieme alle Tapisciaceae e al genere Perrottetia in precedenza attribuito alle Celastraceae.
Santalales Dumort. è un ordine di piante angiosperme a distribuzione cosmopolita.
Santaliečiai (Santalales) – magnolijainių (Magnoliopsida) klasės erškėčiažiedžių (Rosidae) poklasio augalų eilė.
Plačiai išplitę visame pasaulyje, išskyrus šalto klimato sritis. Daugiausia šios eilės rūšių yra tropikuose.
Tai medingi augalai: dažniausiai krūmai, rečiau medžiai arba lianos; taip pat yra ir parazitinių žolinių rūšių.
Santaliečių augalų šeimos pagal Cronquist sistemą
Santaliečiai (Santalales) – magnolijainių (Magnoliopsida) klasės erškėčiažiedžių (Rosidae) poklasio augalų eilė.
Santalales is een botanische naam, voor een orde van tweezaadlobbige bloeiende planten: de naam is gevormd uit de familienaam Santalaceae. Een orde onder deze naam wordt algemeen erkend door systemen voor plantentaxonomie. De omschrijving is tamelijk constant, in de zin dat altijd ongeveer dezelfde groep planten in de orde geplaatst wordt, maar er is slechts een beperkte overeenstemming over de interne taxonomie van de orde.
De orde is opmerkelijk omdat de meeste leden gedeeltelijk parasitair zijn: ze produceren zelf organische stoffen door fotosynthese, maar tappen toch andere planten af. Het bekende voorbeeld is de maretak (Viscum album).
In het APG-systeem (1998) en het APG II-systeem (2003) is de omschrijving:
Volgens de APWebsite is dit nog lang geen stabiele omschrijving en is het aannemelijk dat bijvoorbeeld de familie Olacaceae gesplitst gaat worden. Deze website [13 feb 2008] geeft de volgende omschrijving:
De families Erythropalaceae en Schoepfiaceae zijn afsplitsingen van de Olacaceae. De familie Balanophoraceae is geheel nieuw en wijkt iets af, in de zin dat het volledige parasieten zijn. Deze familie is ongeplaatst in APG II.
In het Cronquist systeem (1981), waar de orde werd ingedeeld in de onderklasse Rosidae, was de omschrijving:
Het verschil is iets minder groot dan het lijkt omdat de families Viscaceae en Eremolepidaceae ingevoegd zijn bij de familie Santalaceae volgens APG. De genera Dipentodon (in zijn eentje de familie Dipentodontaceae) en Medusandra (in zijn eentje de familie Medusandraceae) worden door APG II beschouwd als ongeplaatst.
In het Wettstein systeem (1935), waar de orde werd ingedeeld in de onderklasse Choripetalae, had ze de volgende samenstelling:
Ook deze omschrijving komt dus weer heel dicht bij de opvattingen van APG. De uitzondering zijn de Grubbiaceae, die door APG in de orde Cornales geplaatst worden en de Cynomoriaceae, die door Cronquist werden inbegrepen in de Balanophoraceae, maar door de APWebsite worden ingedeeld in de orde Saxifragales.
Santalales is een botanische naam, voor een orde van tweezaadlobbige bloeiende planten: de naam is gevormd uit de familienaam Santalaceae. Een orde onder deze naam wordt algemeen erkend door systemen voor plantentaxonomie. De omschrijving is tamelijk constant, in de zin dat altijd ongeveer dezelfde groep planten in de orde geplaatst wordt, maar er is slechts een beperkte overeenstemming over de interne taxonomie van de orde.
De orde is opmerkelijk omdat de meeste leden gedeeltelijk parasitair zijn: ze produceren zelf organische stoffen door fotosynthese, maar tappen toch andere planten af. Het bekende voorbeeld is de maretak (Viscum album).
In het APG-systeem (1998) en het APG II-systeem (2003) is de omschrijving:
orde Santalales familie Loranthaceae familie Misodendraceae familie Olacaceae familie Opiliaceae familie Santalaceae (Sandelhoutfamilie)Volgens de APWebsite is dit nog lang geen stabiele omschrijving en is het aannemelijk dat bijvoorbeeld de familie Olacaceae gesplitst gaat worden. Deze website [13 feb 2008] geeft de volgende omschrijving:
orde Santalales familie Balanophoraceae familie Erythropalaceae familie Loranthaceae familie Misodendraceae familie Olacaceae familie Opiliaceae familie Santalaceae familie SchoepfiaceaeDe families Erythropalaceae en Schoepfiaceae zijn afsplitsingen van de Olacaceae. De familie Balanophoraceae is geheel nieuw en wijkt iets af, in de zin dat het volledige parasieten zijn. Deze familie is ongeplaatst in APG II.
In het Cronquist systeem (1981), waar de orde werd ingedeeld in de onderklasse Rosidae, was de omschrijving:
orde Santalales familie Balanophoraceae familie Dipentodontaceae familie Eremolepidaceae familie Loranthaceae familie Medusandraceae familie Misodendraceae familie Olacaceae familie Opiliaceae familie Santalaceae familie ViscaceaeHet verschil is iets minder groot dan het lijkt omdat de families Viscaceae en Eremolepidaceae ingevoegd zijn bij de familie Santalaceae volgens APG. De genera Dipentodon (in zijn eentje de familie Dipentodontaceae) en Medusandra (in zijn eentje de familie Medusandraceae) worden door APG II beschouwd als ongeplaatst.
In het Wettstein systeem (1935), waar de orde werd ingedeeld in de onderklasse Choripetalae, had ze de volgende samenstelling:
orde Santalales familie Balanophoraceae familie Cynomoriaceae familie Grubbiaceae familie Loranthaceae familie Myzodendraceae [ sic, nu Misodendraceae ] familie Octocnemataceae [ sic, nu Octoknemaceae ] familie Olacaceae familie Opiliaceae familie SantalaceaeOok deze omschrijving komt dus weer heel dicht bij de opvattingen van APG. De uitzondering zijn de Grubbiaceae, die door APG in de orde Cornales geplaatst worden en de Cynomoriaceae, die door Cronquist werden inbegrepen in de Balanophoraceae, maar door de APWebsite worden ingedeeld in de orde Saxifragales.
Santalales er en orden av blomsterplanter. Ordenen er mest urbredt i tropiske og subtropiske strøk. Mange av artene er symbiotiske med andre planter, der de selv har sin egen fotosyntese, men trekker vann og mineraler fra grolaget til vertsplanten. Her i Norge er misteltein (Viscum album) mest kjent.
Mange av artene er parasitter eller semi-parasitter, med samme egenskaper som misteltein. I litteraturen brukes tidvis misteltein som betegnelse på alle de parasittene som vokser oppe i trær slik mistelteinen gjør.[trenger referanse]
I APG III-systemet[1] fra 2009 inngår følgende familier i ordenen:
Denne botanikkrelaterte artikkelen er foreløpig kort eller mangelfull, og du kan hjelpe Wikipedia ved å utvide den. Denne botanikkrelaterte artikkelen er foreløpig kort eller mangelfull, og du kan hjelpe Wikipedia ved å utvide den. Santalales er en orden av blomsterplanter. Ordenen er mest urbredt i tropiske og subtropiske strøk. Mange av artene er symbiotiske med andre planter, der de selv har sin egen fotosyntese, men trekker vann og mineraler fra grolaget til vertsplanten. Her i Norge er misteltein (Viscum album) mest kjent.
Mange av artene er parasitter eller semi-parasitter, med samme egenskaper som misteltein. I litteraturen brukes tidvis misteltein som betegnelse på alle de parasittene som vokser oppe i trær slik mistelteinen gjør.[trenger referanse]
Sandałowce (Santalales R. Br. ex Bercht. & J. Presl) – grupa roślin okrytonasiennych wyróżniana w randze rzędu o problematycznej wciąż pozycji filogenetycznej. Wyniki analiz kilkudziesięciu genów z DNA chloroplastydowego opublikowane w 2008 roku świadczą o tym, że rząd obejmuje rośliny stanowiące klad bazalny dla linii rozwojowej prowadzącej do kladu astrowych, po oddzieleniu linii prowadzącej do różowych[2][1]. Do rzędu zaliczanych jest 8 rodzin z blisko dwoma tysiącami gatunków występujących głównie w obszarze tropikalnym i subtropikalnym. Cechą charakterystyczną wielu roślin z tego rzędu jest wytwarzanie pestkowca z twardą łupiną nasienną oraz przystosowanie wielu z nich do pasożytnictwa. Liście zwykle są całobrzegie, z asterosklereidami.
jaskrowce Ranunculales
srebrnikowce Proteales
trochodendronowce Trochodendrales
bukszpanowce Buxales
parzeplinowce Gunnerales
ukęślowce Dilleniales
skalnicowce Saxifragales
winoroślowce Vitales
sandałowce Santalales
goździkowce Caryophyllales
przemierżlowate Olacaceae
gązewnikowate Loranthaceae
sandałowcowate Santalaceae (w tym dawne jemiołowate Viscaceae)
+ gałecznicowate (Balanophoraceae) – rodzina o nieokreślonej pozycji filogenetycznej w obrębie rzędu.
W systemie APG II (2003) do rzędu zaliczanych było pięć rodzin: Loranthaceae, Misodendraceae, Olacaceae, Opiliaceae i Santalaceae. Ponieważ rodzina Olacaceae (sensu APG II) stanowiła grupę parafiletyczną – została podzielona w systemie APG III (2009).
Rodziny Viscaceae i Eremolepidaceae włączane były od czasu publikacji systemu APG do rodziny Santalaceae. Rodziny Dipentodontaceae i Medusandraceae w systemie APG II określone są jako niesklasyfikowane. W systemie APG III pierwsza włączona została do rzędu Huerteales. Do rodziny Medusandraceae zaliczano dwa rodzaje: Soyauxia i Medusandra. Badania molekularne wykazały przynależność pierwszego do rodziny Peridiscaceae z rzędu skalnicowców, drugiego do rzędu malpigiowców (do kladu Passifloraceae-Turneraceae-Malesherbiaceae). Takie też zmiany zaakceptował system APG III (2009)[1].
Sandałowce (Santalales R. Br. ex Bercht. & J. Presl) – grupa roślin okrytonasiennych wyróżniana w randze rzędu o problematycznej wciąż pozycji filogenetycznej. Wyniki analiz kilkudziesięciu genów z DNA chloroplastydowego opublikowane w 2008 roku świadczą o tym, że rząd obejmuje rośliny stanowiące klad bazalny dla linii rozwojowej prowadzącej do kladu astrowych, po oddzieleniu linii prowadzącej do różowych. Do rzędu zaliczanych jest 8 rodzin z blisko dwoma tysiącami gatunków występujących głównie w obszarze tropikalnym i subtropikalnym. Cechą charakterystyczną wielu roślin z tego rzędu jest wytwarzanie pestkowca z twardą łupiną nasienną oraz przystosowanie wielu z nich do pasożytnictwa. Liście zwykle są całobrzegie, z asterosklereidami.
Santalales é uma ordem de plantas angiospérmicas (plantas com flor - divisão Magnoliophyta), pertencente à classe Magnoliopsida (Dicotiledóneas - planta cujo embrião contém dois ou mais cotilédones).
Segundo o APG IV (2016), ela faz parte do clado das Superasterídeas, juntamente com as ordens Berberidopsidales, Caryophyllales e todas as ordens do clado das Asterídeas.
O grupo inclui a árvore que produz a madeira de sândalo e as ervas-de-passarinho.[1]
Duas famílias adicionais, Viscaceae e Eremolepidaceae, anteriormente aceitas como distintas no antigo sistema de Cronquist, estão agora incluídas na família Santalaceae.
Três outras famílias do sistema Cronquist não são mais consideradas como fazendo parte das Santalales, mas de momento a sua colocação é ainda incerta:
Santalales é uma ordem de plantas angiospérmicas (plantas com flor - divisão Magnoliophyta), pertencente à classe Magnoliopsida (Dicotiledóneas - planta cujo embrião contém dois ou mais cotilédones).
Segundo o APG IV (2016), ela faz parte do clado das Superasterídeas, juntamente com as ordens Berberidopsidales, Caryophyllales e todas as ordens do clado das Asterídeas.
O grupo inclui a árvore que produz a madeira de sândalo e as ervas-de-passarinho.
Sandelträdsordningen (Santalales) är en ordning av trikolpater. De flesta växter i denna ordning är delvis parasiter. De kan producera näring genom fotosyntes men låter sina rötter växa in i andra växters rötter för att ta upp vatten ur dem. Följande familjer ingår i Santalales enligt nyare klassificeringssystem:
Olacaceae är den "äldsta" familjen och följs av de övriga som troligen är besläktade i två grupper: Misodendraceae, Loranthaceae och Schoepfiaceae, respektive Opiliaceae och Santalaceae. Ordningen Santalales är systergrupp till (närmast släkt med) en grupp bestående av familjen Dilleniaceae och ordningen Caryophyllales (nejlikväxternas ordning).
I det äldre Cronquistsystemet fanns ytterligare tre familjer i Santalales:
Auktor för Santalales är du Mortier.
Sandelträdsordningen (Santalales) är en ordning av trikolpater. De flesta växter i denna ordning är delvis parasiter. De kan producera näring genom fotosyntes men låter sina rötter växa in i andra växters rötter för att ta upp vatten ur dem. Följande familjer ingår i Santalales enligt nyare klassificeringssystem:
Misodendraceae - Fjädermistelväxter (eng. "feathery mistletoes") Loranthaceae - Praktmistelväxter (eng. "showy mistletoes") Olacaceae - Olaxväxter, som troligen är parafyletisk och kommer delas upp i flera familjer Opiliaceae - Opiliaväxter Santalaceae - Sandelträdsväxter, som i APG inkluderar Viscaceae (julmistelväxter, eng. "Christmas mistletoes") och Eremolepidaceae (hängemistelväxter, eng. "catkin mistletoes") Schoepfiaceae - SchoepfiaväxterOlacaceae är den "äldsta" familjen och följs av de övriga som troligen är besläktade i två grupper: Misodendraceae, Loranthaceae och Schoepfiaceae, respektive Opiliaceae och Santalaceae. Ordningen Santalales är systergrupp till (närmast släkt med) en grupp bestående av familjen Dilleniaceae och ordningen Caryophyllales (nejlikväxternas ordning).
I det äldre Cronquistsystemet fanns ytterligare tre familjer i Santalales:
Medusandraceae - vars två ingående släkten Medusandra och Soyauxia hör hemma i familjen Peridiscaceae i ordningen Saxifragales. Dipentodontaceae - vars enda art hör hemma i ordningen Huerteales, där familjen utvidgats. Balanophoraceae - är extremt förenklade, icke-fotosyntetiserande parasiter som eventuellt ändå hör hemma (som den tidigast uppkomna familjen) i Santalales.Auktor för Santalales är du Mortier.
Є деревні рослини: в основному чагарники, рідко дерева або ліани або є паразитичні трав'янисті рослини. Листя в основному чергуються. Рослини в основному дводомні, рідко однодомні. Дуже маленькі, радіально симетричні квіти двостатеві або одностатеві. Є правило, три, рідко два, чотири або п'ять плодолистків. Плоди: ягоди, кістянки або горіх.
Представники порядку проживають по всьому світу за межами холодних областях. Особливо багато видів порядку в тропіках.
Bộ Đàn hương (danh pháp khoa học: Santalales) là một bộ thực vật có hoa, với sự phân bổ rộng khắp thế giới, nhưng chủ yếu tập trung tại các khu vực nhiệt đới và cận nhiệt đới.
Phần lớn có các hạt không có vỏ ngoài, và đây là điểm bất thường đối với thực vật có hoa. Nhiều loài trong bộ này là các loài thực vật ký sinh hay bán ký sinh, có khả năng sản xuất ra chất bột nhờ quang hợp nhưng lại chích hút thân hay rễ của các loài thực vật khác để hấp thụ nước và các chất khoáng; một số (chẳng hạn chi Arceuthobium) là ký sinh hoàn toàn, chúng thiếu chất diệp lục (chlorophyll) và sống dựa hoàn toàn vào cây chủ để có các chất dinh dưỡng.
Anderson và ctv. (2005) ước tính niên đại cho nhóm thân cây của bộ Santalales là khoảng 115-113 triệu năm trước (Ma), còn nhóm chỏm cây là khoảng 108-101 Ma. Magallón và Castillo (2009) đề xuất các con số tương ứng là 113,8 và 114,5 Ma cho sự phân kỳ của nhóm thân cây trong bộ Santalales - nhưng lưu ý rằng các vị trí của Berberidopsidales và Santalales là đảo ngược trên cây phát sinh của họ - và niên đại khoảng 90,2 và 90,7 Ma cho sự phân kỳ nhóm chỏm cây.
Hệ thống APG II năm 2003 (không thay đổi từ hệ thống APG năm 1998) đưa vào bộ này các họ sau:
AP-Website chỉ ra rằng họ Balanophoraceae nên được đưa vào trong bộ này (sau khi đã có APG II). Nó cũng chỉ ra rằng họ Olacaceae (theo nghĩa của APG II) không phải là một họ tốt và nên được chia nhỏ ra. Ngoài ra, nó cũng đưa ra nghi vấn về họ Santalaceae. Website của APG II (truy cập ngày 3 tháng 4 năm 2007) cho thấy APG đã đưa thêm hai họ nữa vào trong bộ này là:
Như vậy tính đến thời điểm năm 2009, bộ Đàn hương có 7-8 họ với khoảng 155-172 chi và khoảng 2.254-2.304 loài (số liệu lớn hơn khi coi họ Balanophoraceae cũng thuộc bộ này).
Hệ thống APG III năm 2009 đưa vào các họ sau:
Tuy nhiên, website của APG với số liệu cập nhật ngày 6/11/2010 đưa vào bộ này 13 họ với 151 chi và 1.985 loài như sau[1]:
Hệ thống Cronquist (1981) đưa các họ sau vào bộ này:
Cây phát sinh chủng loài dưới đây lấy theo Daniel L. Nickrent và ctv.[2], ngoại trừ họ Balanophoraceae chưa rõ vị trí. Lưu ý rằng ở đây các tác giả tách họ Santalaceae ra làm 7 họ nhỏ hơn, bao gồm Comandraceae, Thesiaceae, Cervantesiaceae, Nanodeaceae, Amphorogynaceae, Viscaceae và Santalaceae nghĩa hẹp. Bên cạnh đó, họ Olacaceae cũng được hạn chế trong định nghĩa theo nghĩa hẹp như trên website của APG chứ không giống như định nghĩa trong APG III.
Santalales
Santalaceae s. l.
Santalaceae s. s.
Bộ Đàn hương (danh pháp khoa học: Santalales) là một bộ thực vật có hoa, với sự phân bổ rộng khắp thế giới, nhưng chủ yếu tập trung tại các khu vực nhiệt đới và cận nhiệt đới.
Phần lớn có các hạt không có vỏ ngoài, và đây là điểm bất thường đối với thực vật có hoa. Nhiều loài trong bộ này là các loài thực vật ký sinh hay bán ký sinh, có khả năng sản xuất ra chất bột nhờ quang hợp nhưng lại chích hút thân hay rễ của các loài thực vật khác để hấp thụ nước và các chất khoáng; một số (chẳng hạn chi Arceuthobium) là ký sinh hoàn toàn, chúng thiếu chất diệp lục (chlorophyll) và sống dựa hoàn toàn vào cây chủ để có các chất dinh dưỡng.
Санталоцве́тные (лат. Santalales) — порядок двудольных растений, включённый в группу базальные эвдикоты в системе классификации APG III.
Большая часть представителей порядка — паразитические или полупаразитические растения.
Порядок включает 12 семейств[2]:
В системе классификации APG III в порядок включены следующие семейства:
В системе классификации Кронквиста в порядок включены следующие семейства:
Санталоцве́тные (лат. Santalales) — порядок двудольных растений, включённый в группу базальные эвдикоты в системе классификации APG III.
Большая часть представителей порядка — паразитические или полупаразитические растения.
檀香目在生物分类学上是双子叶植物纲中的一个目。為廣泛分布的開花植物，不過主要分布於亞熱帶與熱帶。此目種子大多無種皮，在開花植物中十分特殊。此目植物大多為半寄生植物，能夠通過光合作用產生糖，但深入其他植物的莖或根來獲得水和礦物質；部分芽的葉綠素為宿主的五分之一至十分之一，且寄生於宿主的維管束以獲得養分。槲寄生為知名的檀香目寄生植物。
这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 檀香目在生物分类学上是双子叶植物纲中的一个目。為廣泛分布的開花植物，不過主要分布於亞熱帶與熱帶。此目種子大多無種皮，在開花植物中十分特殊。此目植物大多為半寄生植物，能夠通過光合作用產生糖，但深入其他植物的莖或根來獲得水和礦物質；部分芽的葉綠素為宿主的五分之一至十分之一，且寄生於宿主的維管束以獲得養分。槲寄生為知名的檀香目寄生植物。
ビャクダン目 (Santalales) は被子植物門の目の1つ。世界中に広く分布するが、特に熱帯・亜熱帯地域に多い。
被子植物門では珍しく種皮のない種子をつけるものが大部分である。この目に属すものの多くは半寄生植物であり、光合成によって糖を作り出すことができるが、他の植物に茎や根を絡み付かせて水とミネラルを得ている。ツチトリモチ科や Arceuthobium 属などは全寄生で、葉緑素を全く持たず宿主に全てを依存している。
ビャクダン科・オオバヤドリギ科の2科にほとんどの種が含まれる[1]。
ツチトリモチ科の系統的位置は詳細に調べられていないが、おそらくビャクダン目の基底あたりに位置すると考えられている[1]。
ビャクダン目クロンキスト体系（1981年）では以下の下位分類を含む。
APG IIIでは、ヤドリギ科・エレモレピス科はビャクダン科に編入されており、ディペントドン科はフエルテア目、メドゥサンドラ科はユキノシタ目に移動されている。
新エングラー体系では以下の7科が含まれる。
ビャクダン目 (Santalales) は被子植物門の目の1つ。世界中に広く分布するが、特に熱帯・亜熱帯地域に多い。
被子植物門では珍しく種皮のない種子をつけるものが大部分である。この目に属すものの多くは半寄生植物であり、光合成によって糖を作り出すことができるが、他の植物に茎や根を絡み付かせて水とミネラルを得ている。ツチトリモチ科や Arceuthobium 属などは全寄生で、葉緑素を全く持たず宿主に全てを依存している。
단향목은 전 세계적으로 분포하지만 열대와 아열대 지방에 집중적으로 분포하는 쌍떡잎식물의 한 분류이다. 목(目)의 대부분은 기생 생물이고, 대개 반기생생물이며 광합성을 통해 당(糖)을 생산할 수 있지만, 물과 무기질을 얻기 위하여 다른 식물의 줄기나 뿌리에 기생한다. 겨우살이류는 단향목에 있는 기생 식물의 공통 명칭이고 겨우살이과와 꼬리겨우살이과가 있다.
일부(예를 들어 아르큐토비움속)는 숙주에 거의 모든 것을 의존하는 기생 식물이고, 자신의 가지에 지니는 엽록소의 농도(자신의 숙주 잎들에서 발견되는 것의 1/5에서 1/10)가 낮다. 숙주의 관 조직으로부터 자신의 자양분(물, 자당(蔗糖))의 대부분을 채취한다.
2009년의 APG III 분류 체계는 다음 과를 포함하여 분류하고 있다.
2003년의 APG II 분류 체계(1998년 APG 분류 체계와 다르지 않다.)는 다음 범위에서 사용된다.:
AP-웹사이트는 발라노포라과 또한 이 목(APG II 이후)에 포함시켜야 한다고 지적한다. 오필리아과 또한 제대로 분류한 게 아니며, 따로 분리해야 한다고 지적한다. 게다가 단향과(sensu APG II) 분류도 의심스럽다고 지적한다. DNA 염기 서열 분석을 통한 연구 또한 스코엡피아속(Schoepfia, 이전에 올락스과에 포함)과 이전에 단향과에 속했던 아르조나속(Arjona)과 쿠인카말리움속(Quinchamalium)을 함께 묶어 스코엡피아과(갱신된 APG III 분류 체계에 포함)를 다시 부활히야 한다고 지적하고 있다.
크론퀴스트 체계(1981년)는 다음 범위에서 사용한다.:
APG 분류 체계에서는 겨우살이과와 에레몰레피스과를 단향과에 포함시킨다. 디펜토돈속(디펜토돈과)과 메두산드라속(메두산드라과)은 APG II 분류 체계에 의해 발라노포라과로 재분류하는 것으로 간주한다. 메두산드라과는 2개의 속(소이아우키아속과 메두산드라속)으로 구성된다. 전자는 분자생물학적 증거에 의해 범의귀목의 페리디스쿠스과로 포함시키고 있고, 후자는 말피기목에 포함시킨다.
다음은 진정쌍떡잎식물군의 계통 분류이다.[1]
진정쌍떡잎식물군 핵심 진정쌍떡잎식물군 초장미군 초국화군단향목은 전 세계적으로 분포하지만 열대와 아열대 지방에 집중적으로 분포하는 쌍떡잎식물의 한 분류이다. 목(目)의 대부분은 기생 생물이고, 대개 반기생생물이며 광합성을 통해 당(糖)을 생산할 수 있지만, 물과 무기질을 얻기 위하여 다른 식물의 줄기나 뿌리에 기생한다. 겨우살이류는 단향목에 있는 기생 식물의 공통 명칭이고 겨우살이과와 꼬리겨우살이과가 있다.
일부(예를 들어 아르큐토비움속)는 숙주에 거의 모든 것을 의존하는 기생 식물이고, 자신의 가지에 지니는 엽록소의 농도(자신의 숙주 잎들에서 발견되는 것의 1/5에서 1/10)가 낮다. 숙주의 관 조직으로부터 자신의 자양분(물, 자당(蔗糖))의 대부분을 채취한다.
2009년의 APG III 분류 체계는 다음 과를 포함하여 분류하고 있다.
꼬리겨우살이과(Loranthaceae) 단향과(Santalaceae) 미소덴드론과(Misodendraceae) 발라노포라과(Balanophoraceae) 스코엡피아과(Schoepfiaceae) 오필리아과(Opiliaceae) 올락스과(Olacaceae)2003년의 APG II 분류 체계(1998년 APG 분류 체계와 다르지 않다.)는 다음 범위에서 사용된다.:
단향목(Santalales) 꼬리겨우살이과(Loranthaceae) 미소덴드론과(Misodendraceae) 올락스과(Olacaceae) 오필리아과(Opiliaceae) 단향과(Santalaceae)AP-웹사이트는 발라노포라과 또한 이 목(APG II 이후)에 포함시켜야 한다고 지적한다. 오필리아과 또한 제대로 분류한 게 아니며, 따로 분리해야 한다고 지적한다. 게다가 단향과(sensu APG II) 분류도 의심스럽다고 지적한다. DNA 염기 서열 분석을 통한 연구 또한 스코엡피아속(Schoepfia, 이전에 올락스과에 포함)과 이전에 단향과에 속했던 아르조나속(Arjona)과 쿠인카말리움속(Quinchamalium)을 함께 묶어 스코엡피아과(갱신된 APG III 분류 체계에 포함)를 다시 부활히야 한다고 지적하고 있다.
크론퀴스트 체계(1981년)는 다음 범위에서 사용한다.:
단향목(Santalales) 메두산드라과(Medusandraceae) 디펜토돈과(Dipentodontaceae) 올락스과(Olacaceae) 오필리아과(Opiliaceae) 단향과(Santalaceae) 미소덴드론과(Misodendraceae) 꼬리겨우살이과(Loranthaceae) 겨우살이과(Viscaceae) 에레몰레피스과(Eremolepidaceae) 발라노포라과(Balanophoraceae)APG 분류 체계에서는 겨우살이과와 에레몰레피스과를 단향과에 포함시킨다. 디펜토돈속(디펜토돈과)과 메두산드라속(메두산드라과)은 APG II 분류 체계에 의해 발라노포라과로 재분류하는 것으로 간주한다. 메두산드라과는 2개의 속(소이아우키아속과 메두산드라속)으로 구성된다. 전자는 분자생물학적 증거에 의해 범의귀목의 페리디스쿠스과로 포함시키고 있고, 후자는 말피기목에 포함시킨다.
Li 
_IMG_9783.jpg)
.jpg)
.jpg)
