The genus Palaquium includes around 110 species, with representatives occurring from Taiwan and Indomalesia (i.e., India to New Guinea) to Samoa (Mabberley 2008).
Palaquium is a genus of trees in the family Sapotaceae that includes around 110 species with representatives occurring from Taiwan and Indomalesia (i.e., India to New Guinea) to Samoa. The genus is best known as the source of gutta-percha, a product obtained from the latex of the tree (mainly P. gutta of Sumatra, Malaya, Java, and Borneo) after tapping or cutting it down. This rubbery substance, which softens when heated, had many uses historically (including as an insulator for the first trans-Atlantic telephone cables and in the manufacture of golf balls) and is still used in dentistry. After early destructive tapping, some plantations were established in Java and Singapore. (Heywood 1993; Mabberley 2008)
Like rubber, gutta-percha is composed mainly of a polymer of isoprene, but it differs from rubber in having trans- rather than cis- isomerization, in that it is almost non-elastic, in that it is a better insulator of heat and electricity, and in that it becomes plastic when heated and upon cooling retains the shape acquired when it was heated (Heywood 1993).
Gutta-percha has a rich history (Brown 2003)but its only common use today is in dentistry (Tronstad 2009) and there are active efforts by dental researchers to replace its with other materials (e.g., Baba et al. 2010).
Palaquium és un gènere amb unes 120 species d'arbres dins la família sapotàcia.[4] Són plantes natives des de l'Índia a través del sud-est d'Àsia, Malèsia, Papupasia i Australàsia, a les Illes del Pacífic occidentals.[3][5]
Dins la seva distribució les espècies de Palaquium es troben principalment a les Filipines i Borneo i dins Borneo moltes espècies es troben als estats de Sabah i Sarawak.[5]
Les fulles es disposen espiralement i de vegades agrupades prop del finals dels brots. Els fruits tenen normalment una o dues llavors i poques espècies tenen diverses llavors. L'hàbitat dels Palaquium és litoral de terra baixa fins a llocs pantanosos i en boscos montans.[5]
Algunes espècies, com per exemple Palaquium gutta, produeixen el làtex gutaperxa.[5]
The Plant List reconeix 120 espècies acceptades:[6]
Palaquium és un gènere amb unes 120 species d'arbres dins la família sapotàcia. Són plantes natives des de l'Índia a través del sud-est d'Àsia, Malèsia, Papupasia i Australàsia, a les Illes del Pacífic occidentals.
Die Guttaperchabäume (Palaquium) sind eine artenreiche Pflanzengattung aus der Familie der Sapotengewächse (Sapotaceae). Sie sind in den Tropen in Südostasien und im nördlichen Australien verbreitet. Die bekannteste Art ist der Guttaperchabaum (Palaquium gutta), dessen eingetrockneter Milchsaft ursprünglich hauptsächlich den wichtigen Rohstoff Guttapercha lieferte, dieses wird aber auch noch von anderen Arten der Guttaperchabäume und von verschiedenen Sapotengewächsen erhalten.
Palaquium-Arten wachsen als immergrüne, Bäume und erreichen je nach Art Wuchshöhen von 5 bis 30 Metern und teilweise Stammumfänge bis 1 Meter. Sie enthalten Milchsaft (Latex). Die wechselständig und/oder zweizeilig angeordneten oder zu mehreren zusammen stehenden Laubblätter sind einfach, ledrig und 8 bis 25 cm lang. Auf der Oberseite sind sie glänzendgrün, auf der Unterseite oft gelb oder graugrün. Die kleinen bis sehr großen Nebenblätter fallen früh ab.
Die Blüten stehen einzeln oder zu mehreren zusammen entlang der Zweige, oder in kurzen endständigen Blütenständen. An der Basis der Blütenstandsschäfte befinden sich auffällige Tragblätter. Es sind zwei Kreise mit insgesamt meist sechs (vier bis sieben) Kelchblättern vorhanden. Es sind vier bis sechs Kronblätter vorhanden. Die in zwei oder drei Kreisen stehenden insgesamt meist 12 bis 18 (8 bis 36) fertile Staubblätter sind in der Kronröhre inseriert. Die Staubfäden sind lang. Zum Unterschied zu anderen Gattungen aus der Familie sind keine Staminodien vorhanden. Meist sechs (fünf bis elf) Fruchtblätter sind zu einem behaarten oberständigen Fruchtknoten verwachsen. Je Fruchtblatt ist nur eine anatrope, hängende Samenanlage vorhanden.
Die 3 bis 7 cm große längliche bis ellipsoide Beere enthält ein bis vier Samen. Eine Narbe überzieht die Hälfte der Oberfläche des Samens.
Die Palaquium-Arten sind in den Tropen Südostasiens und Nordaustraliens verbreitet. Die Vorkommen reichen nördlich bis Taiwan, südlich bis zur Malaiischen Halbinsel und in östlicher Richtung bis zu den Salomonen.
Die Gattung Palaquium wurde 1837 durch Francisco Manuel Blanco in Flora de Filipinas, S. 403 aufgestellt. 1903 wurde als Lectotypus Palaquium lanceolatum Blanco festgelegt.[1] Synonyme für Palaquium Blanco sind: Croixia Pierre, Dichopsis Thwaites, Galactoxylon Pierre, Treubella Pierre. Die Gattung Palaquium gehört zur Tribus Sapoteae in der Unterfamilie Sapotoideae in der Familie der Sapotaceae.[2]
Es gibt etwa 120 Palaquium-Arten (hier eine Auswahl):[2][3]
Das Guttapercha, der eingetrocknete Milchsaft des Guttaperchabaumes (Palaquium gutta), stellt einen wichtigen Rohstoff dar, der früher zur Kabelisolation eingesetzt wurde und heute noch unter anderem als Füllmaterial in der Zahnmedizin eingesetzt wird.
Die Beerenfrüchte sind bei mehreren Arten essbar.
Viele Arten der Gattung liefern auch ein wertvolles Holz, das als Nyatoh bezeichnet wird.[4] Es ist ähnlich wie Nato.
Die Guttaperchabäume (Palaquium) sind eine artenreiche Pflanzengattung aus der Familie der Sapotengewächse (Sapotaceae). Sie sind in den Tropen in Südostasien und im nördlichen Australien verbreitet. Die bekannteste Art ist der Guttaperchabaum (Palaquium gutta), dessen eingetrockneter Milchsaft ursprünglich hauptsächlich den wichtigen Rohstoff Guttapercha lieferte, dieses wird aber auch noch von anderen Arten der Guttaperchabäume und von verschiedenen Sapotengewächsen erhalten.
Palaquium is a genus of about 120 species of trees in the family Sapotaceae.[4] Their range is from India across Southeast Asia, Malesia, Papuasia, and Australasia, to the western Pacific Islands.[3][5]
Within their range, Palaquium species are mostly found in the Philippines and Borneo. In Borneo, many species are recorded in the Malaysian states of Sabah and Sarawak.[5]
The leaves are typically spirally arranged and often clustered near twig ends. Flowers are mostly bisexual, though some unisexual instances are known. Fruits are one- or two-seeded with rare instances of several seeds. Palaquium habitats are coastal, lowland mixed dipterocarp, swamp, and montane forests.[5]
Some species, for example Palaquium gutta, are well known for producing gutta-percha latex.[5]
As of November 2013 The Plant List recognises 120 accepted species:[6]
Palaquium is a genus of about 120 species of trees in the family Sapotaceae. Their range is from India across Southeast Asia, Malesia, Papuasia, and Australasia, to the western Pacific Islands.
Palaquium es un género con 189 especies de plantas de flores perteneciente a la familia Sapotaceae.
Son nativos del sudoeste de Asia y norte de Australasia, desde Taiwán sur de Malasia y este de las Islas Salomón. Es también un elástico natural látex producido de la savia de estos árboles, particularmente de la especie Palaquium gutta. Químicamente la gutapercha es un polyterpeno, a polímero de isopreno (trans-1,4-polisopreno).
Son árboles que alcanzan los 5–30 metros de altura y 1 metro de diámetro su tronco. Las hojas son perennes, alternas o dispuestas en espiral, enteras y de 8–25 cm de longitud , de color verde en el haz y amarillas o glaucas en el envés. Las flores se producen en pequeños conjuntos a lo largo del tallo, cada flor con las corola de color blanco con 3-7 lóbulos. El fruto es una baya que contiene 1-4 semillas y es comestible en muchas especies.
El látex es bioinerte, elástico y es un buen aislante eléctrico debido a una alta rigidez dieléctrica. La madera de muchas especies también es valiosa.
Inventores occidentales descubrieron las propiedades de la gutapercha o látex en 1842, aunque la población local en su hábitat lo había utilizado para una variedad de aplicaciones desde hace siglos. Al permitir que este líquido se evapore y su coagulación en el sol se produce un látex que podría ser flexible de nuevo con agua caliente, pero que no se convierte en quebradizo, a diferencia del caucho no vulcanizado ya en uso.
La gutapercha sirvió de material aislante para algunos de los primeros telégrafos submarinos por cables, incluido el primer cable telegráfico transatlántico. La gutapercha fue especialmente adecuada para este fin, ya que no fue atacada por las plantas o los animales marinos, un problema que tenían los anteriores cables submarinos.
La pelota de golf (que tenía una sólida gutapercha básica) revolucionó el juego. La Gutapercha industrial siguió siendo una materia prima básica hasta bien entrado el siglo XX, cuando fue sustituida gradualmente por materiales sintéticos.
Otro uso fundamental de la gutapercha se presenta en la odontología, sobre todo en endodoncia.
Palaquium es un género con 189 especies de plantas de flores perteneciente a la familia Sapotaceae.
Palaquium est un genre d'arbre de la famille des Sapotaceae.
Les espèces du genre Palaquium (plus particulièrement le Palaquium gutta) produisent le Gutta-percha, une gomme naturelle utilisée comme isolant électrique.
Palaquium est un genre d'arbre de la famille des Sapotaceae.
Klijowc (Palaquium) je ród ze swójby klijowcowych rostlinow (Sapotaceae).
Ród Palaquium bu lěće 1837 wot Francisco Manuel Blanco w Flora de Filipinas, S. 403 nastajeny. 1903 bu jako Lectotypus Palaquium lanceolatum Blanco postajeny. [1] synonymy za Palaquium Blanco su: Croixia Pierre, Dichopsis Thwaites, Galactoxylon Pierre, Treubella Pierre. Ród Palaquium słuša k tribusej Sapoteae w podswójbje Sapotoideae w swójbje Sapotaceae. [2]
Eksistuje něhdźe 110 Palaquium-družinow (wuběrk) [2]:
Jeli sy jedyn z mjenowanych njedostatkow skorigował(a), wotstroń prošu potrjecheny parameter předłohi {{Předźěłuj}}
. Podrobnosće namakaš w dokumentaciji.
Klijowc (Palaquium) je ród ze swójby klijowcowych rostlinow (Sapotaceae).
Palaquium (albero della guttaperca) è un genere di alberi della famiglia delle Sapotacee, particolarmente importante per il lattice prodotto da alcune specie, la guttaperca, affine al caucciù, nonché per il legname, che viene commercializzato con il nome di nyatoh (nome usato anche per altri generi affini).
I Palaquium sono propri delle regioni tropicali dell'Asia sud-orientale (soprattutto Indocina e Indonesia) e dell'Oceania (Nuova Guinea, Australia settentrionale). Il limite settentrionale è rappresentato dall'isola di Taiwan e il limite orientale dalle Isole Salomone.
I Palaquium sono alberi sempreverdi dotati di lattice.
Le foglie sono grandi, in genere alterne, intere, lunghe 8–25 cm. La pagina inferiore è generalmente glauca o tendente al giallo.
I fiori, solitari o raccolti in infiorescenze, hanno un calice per lo più di sei sepali e una corolla di 4-6 petali.
Il frutto è una bacca contenente da uno a quattro semi.
Il genere Palaquium, istituito da Francisco Manuel Blanco nel 1837 nel testo Flora de Filipinas, viene attribuito alla famiglia delle Sapotacee.
Nel genere si contano un po' più di 100 specie. Ne riportiamo l'elenco (126 specie) secondo Catalogue of Life (3 genn. 2011) [1]:
Palaquium (albero della guttaperca) è un genere di alberi della famiglia delle Sapotacee, particolarmente importante per il lattice prodotto da alcune specie, la guttaperca, affine al caucciù, nonché per il legname, che viene commercializzato con il nome di nyatoh (nome usato anche per altri generi affini).
Palaquium is een groot geslacht van tropische bomen die van nature voorkomen in Zuidoost-Azië en Noord-Australië, van Taiwan tot Malakka en verder naar het oosten tot op de Salomonseilanden. Uit het sap van deze bomen, vooral uit de soort Palaquium gutta wordt een natuurlijk soort latex geproduceerd, het guttapercha.
Er zijn ongeveer 100 tot 120 soorten
Palaquium amboinense
Palaquium barnesii
Palaquium bataanense
Palaquium beccarianum
Palaquium borneense
Palaquium burckii
Palaquium clarkeanum
Palaquium cochleariifolium
Palaquium dasyphyllum
Palaquium ellipticum
Palaquium formosanum
Palaquium galactoxylum
Palaquium gutta
Palaquium herveyi
Palaquium hexandrum
Palaquium hispidum
Palaquium hornei
Palaquium impressinervium
Palaquium kinabaluense
Palaquium lanceolatum
Palaquium leiocarpum
Palaquium lobbianum
Palaquium luzoniense
Palaquium macrocarpum
Palaquium maingayi
Palaquium merrillii
Palaquium microphyllum
Palaquium obovatum
Palaquium obtusifolium
Palaquium ottolanderi
Palaquium philippense
Palaquium pseudocuneatum
Palaquium pseudorostratum
Palaquium quercifolium
Palaquium regina-montium
Palaquium ridleyi
Palaquium rioense
Palaquium rostratum
Palaquium semaram
Palaquium stellatum
Palaquium sukoei
Palaquium sumatranum
Palaquium tenuipetiolatum
Palaquium walsurifolium
Palaquium xanthochymum
Palaquium is een groot geslacht van tropische bomen die van nature voorkomen in Zuidoost-Azië en Noord-Australië, van Taiwan tot Malakka en verder naar het oosten tot op de Salomonseilanden. Uit het sap van deze bomen, vooral uit de soort Palaquium gutta wordt een natuurlijk soort latex geproduceerd, het guttapercha.
Er zijn ongeveer 100 tot 120 soorten
Palaquium é um género botânico pertencente à família Sapotaceae[1].
Palaquium é um género botânico pertencente à família Sapotaceae.
«Palaquium — World Flora Online». www.worldfloraonline.org. Consultado em 19 de agosto de 2020Palaquium är ett indomalajiskt växtsläkte av familjen Sapotaceae, oftast med stora, mjölksaftrika, med läderartade blad försedda träd, av vilka den viltväxande Palaquium oblongifolium och den numera endast odlade Palaquium gutta är de mest betydande för utvinning av guttaperka.
Palaquium är ett indomalajiskt växtsläkte av familjen Sapotaceae, oftast med stora, mjölksaftrika, med läderartade blad försedda träd, av vilka den viltväxande Palaquium oblongifolium och den numera endast odlade Palaquium gutta är de mest betydande för utvinning av guttaperka.