Pęcherznica (Physocarpus) – rodzaj roślin należący do rodziny różowatych (Rosaceae). Gatunkiem typowym jest Physocarpus riparius Raf.[2]. Należy do niego 12 gatunków występujących w Azji i Ameryce Północnej[3].
Krzewy o sezonowym ulistnieniu. Na naturalnych siedliskach uzyskują wysokość do 3 m[3]. Liście pojedyncze, silnie unerwione, klapowane, o piłkowanych brzegach[3]. Jesienią przebarwiają się na bladożółto. Kwiaty drobne, 5-płatkowe, białe lub różowe i zebrane w duże baldachogrona[3]. Owoce niejadalne, pęcherzykowate.
Opulaster Medikus ex Rydberg, Physocarpa (Cambess.) Raf., Physocarpus (Cambess.) Maximowicz
Rodzaj należący do plemienia Neillieae, podrodziny Spiraeoideae, rodziny różowatych (Rosaceae Juss.), rzędu różowców, kladu różowych w obrębie okrytonasiennych[4][1].
Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa różowe (Rosidae Takht.), nadrząd Rosanae Takht., rząd różowce (Rosales Perleb), podrząd Rosineae Erchb., rodzina różowate (Rosaceae Juss.), rodzaj pęcherznica (Physocarpus (Cambess.) Maxim.)[5].
Niektóre gatunki są uprawiane jako rośliny ozdobne.
Pęcherznica (Physocarpus) – rodzaj roślin należący do rodziny różowatych (Rosaceae). Gatunkiem typowym jest Physocarpus riparius Raf.. Należy do niego 12 gatunków występujących w Azji i Ameryce Północnej.
