El ratolí marsupial del Cap York (Antechinus leo) és una espècie de petit marsupial carnívor de la família dels dasiúrids. És l'únic mamífer endèmic de la península del Cap York, amb un àmbit de distribució limitat als boscos semi-caducifolis de les serralades McIlraith i Iron. Juntament amb el ratolí marsupial de Godman, és l'espècie més rara del seu gènere.[1]
El ratolí marsupial del Cap York (Antechinus leo) és una espècie de petit marsupial carnívor de la família dels dasiúrids. És l'únic mamífer endèmic de la península del Cap York, amb un àmbit de distribució limitat als boscos semi-caducifolis de les serralades McIlraith i Iron. Juntament amb el ratolí marsupial de Godman, és l'espècie més rara del seu gènere.
Die Zimt-Breitfußbeutelmaus (Antechinus leo) ist ein dämmerungs- beziehungsweise nachtaktives Beuteltier aus der Familie der Raubbeutler. Diese Art wurde erst 1980 durch Steve van Dyck beschrieben, die erste detaillierte ökologische Studie wurde 1999 durchgeführt. Neben A. godmani ist es der seltenste Vertreter der Gattung der Breitfuß-Beutelmäuse.
Der Trivialname bezieht sich auf die einheitlich zimtbraune Fellfärbung. Im Gegensatz zur Gelbfuß-Beutelmaus (A. flavipes), mit der diese Art oft verwechselt wurde, finden sich bei der Zimt-Breitfußbeutelmaus keine hellen Ringe um die Augen. Ein Merkmal dieser Art ist die ungewöhnliche Form der Ohrmuschel.
Die Zimt-Breitfußbeutelmaus weist einen deutlichen Sexualdimorphismus auf. Männchen sind mit einer Kopf-Rumpf-Länge von 111 bis 155 Millimetern nicht nur etwas größer als die Weibchen (Kopf-Rumpf-Länge 95 bis 136 Millimeter), sie sind mit einem Gewicht von 45 bis 100 Gramm auch doppelt so schwer wie die Weibchen, die nur 30 bis 48 Gramm Körpergewicht erreichen.
Die Zimt-Breitfußbeutelmaus ist auf der Kap-York-Halbinsel (Queensland, Australien) endemisch. Dort kommt diese Art nur auf einem schmalen Küstenstreifen zwischen der Iron Range und der McIlwraith Range vor, was einer Nord-Süd-Ausdehnung des Verbreitungsgebietes von lediglich 150 Kilometer entspricht.
Die von dieser semi-arborealen Art bewohnten Wälder sind einen großen Teil des Jahres von Hochwasser umschlossen. Während dieser Zeit bieten Baumhöhlen Schutz vor den Überflutungen. Das Auftreten der Zimt-Breitfußbeutelmaus ist mit dem Auftreten von kletternden Rattanpalmen (Calamus muelleri) sowie tropischen Lianen korreliert.
Die Aktivitätszeit der Zimt-Breitfußbeutelmaus liegt normalerweise in der Dämmerung und in der Nacht. Dennoch können zumindest während der Fortpflanzungsperiode auch Tagstunden genutzt werden. Dass Aktivität vor allem während der Dunkelheit zu verzeichnen ist, ist hauptsächlich auf die Vermeidung tagaktiver Prädatoren, wie dem Mangrovekrähenwürger (Cracticus quoyi) oder dem Weißbrauenhabicht (Accipiter novaehollandiae) zurückzuführen. Des Weiteren ist während der Nacht die Verfügbarkeit von Beute erhöht - die Zimt-Breitfußbeutelmaus ernährt sich vorwiegend von Ameisen, Käfern, Raupen, Hundertfüßern, Schaben, Grillen, Spinnentieren und hin und wieder Ringelwürmern. Beute sucht sich diese Art in der Laubstreu am Boden des Waldes und auch im Blätterdach der Bäume.
Wie auch bei anderen Breitfuß-Beutelmäusen entspricht die Fortpflanzung einem generellen Muster, das durch ein synchronisiertes Sterben der Männchen kurz nach der Paarung gekennzeichnet ist. Die Paarung findet einmal pro Jahr zwischen Mitte September und Mitte Oktober statt. Anfang November werden die ersten Jungtiere geboren, die bis Anfang/Mitte Dezember in der Bauchfalte getragen werden. Diese Prozesse sind stark mit der Regenzeit und somit mit dem Nahrungsangebot korreliert. Der größte beobachtete Wurf umfasste 10 Jungtiere, was auch der Zahl der Mammae der Weibchen entspricht. Im ersten Wurf gebären Weibchen im Durchschnitt 9,6 Jungtiere, kommt es zu einer erneuten Verpaarung im Folgejahr, ist die Wurfgröße mit durchschnittlich 6,0 Jungtieren deutlich geringer. Während weibliche Nachkommen in der Nähe des Muttertieres verbleiben, wandern männliche Nachkommen bereits kurz nach dem Verlassen des Nestes ab, was höchstwahrscheinlich dem Vermeiden von Inzucht dient.
Die Zimt-Breitfußbeutelmaus (Antechinus leo) ist ein dämmerungs- beziehungsweise nachtaktives Beuteltier aus der Familie der Raubbeutler. Diese Art wurde erst 1980 durch Steve van Dyck beschrieben, die erste detaillierte ökologische Studie wurde 1999 durchgeführt. Neben A. godmani ist es der seltenste Vertreter der Gattung der Breitfuß-Beutelmäuse.
The cinnamon antechinus (Antechinus leo), also known as the Iron Ranges antechinus and the Cape York antechinus, is a species of small carnivorous marsupial of the family Dasyuridae. It is the only mammal endemic to Cape York Peninsula, being confined to semideciduous forest around the McIlraith and Iron Ranges. Along with the Atherton antechinus (Antechinus godmani), it is the rarest in its genus.[3]
The cinnamon antechinus was not scientifically described until 1980. It had previously been confused with both the yellow-footed antechinus (A. flavipes rubeculus) and the Atherton antechinus (A. godmani). A member of the dasyurid family, the species name of the cinnamon antechinus, leo, refers to the lion-like cinnamon colour of its fur.[4]
The cinnamon antechinus is one of the largest of the antechinuses, and is more rufous than its relatives. It is nocturnal and arboreal, and feeds on various invertebrates. Like all antechinuses, the males die following the breeding season.[3]
The cinnamon antechinus, as its name implies, has mostly cinnamon-coloured fur, although it does have a darker mid-head stripe.[4] Its mating season is in September.[3]
The cinnamon antechinus has a very restricted range, being completely confined to a small area on Cape York Peninsula, where it inhabits semideciduous rainforest. Despite being locally common, it was once classed as near threatened by the IUCN due to the limits of its distribution.
The cinnamon antechinus (Antechinus leo), also known as the Iron Ranges antechinus and the Cape York antechinus, is a species of small carnivorous marsupial of the family Dasyuridae. It is the only mammal endemic to Cape York Peninsula, being confined to semideciduous forest around the McIlraith and Iron Ranges. Along with the Atherton antechinus (Antechinus godmani), it is the rarest in its genus.
El antequino canela (Antechinus leo) es una especie de marsupial dasiuromorfo de la familia Dasyuridae endémica de la Península del Cabo York en Queensland (Australia).[2]
El antequino canela (Antechinus leo) es una especie de marsupial dasiuromorfo de la familia Dasyuridae endémica de la Península del Cabo York en Queensland (Australia).
Antechinus leo Antechinus generoko animalia da. Dasyuromorphia ordenaren barruko ugaztuna da. Dasyurinae azpifamilia eta Dasyuridae familian sailkatuta dago.
Antechinus leo Antechinus generoko animalia da. Dasyuromorphia ordenaren barruko ugaztuna da. Dasyurinae azpifamilia eta Dasyuridae familian sailkatuta dago.
Antechinus leo (binomen a Van Dijk anno 1980), (Anglice: Cinnamon Antechinus; Cape York Antechinus), est species animalium Marsupialium Australiana (Cape York Peninsulae).
Vide "Antechinus leo" apud Vicispecies. 
Haec stipula ad biologiam spectat. Amplifica, si potes! Antechinus leo (binomen a Van Dijk anno 1980), (Anglice: Cinnamon Antechinus; Cape York Antechinus), est species animalium Marsupialium Australiana (Cape York Peninsulae).
Antechinus leo is een buidelmuis uit het geslacht Antechinus die voorkomt in de regenwouden van de McIlraith en Iron Range op het Kaap York-schiereiland in Queensland (Noordoost-Australië). Deze soort klimt in bomen en is 's nachts actief. Het dier vindt beschutting in een nest in een boomholte en eet ongewervelden. De paartijd is in het midden van september en tegen het midden van oktober zijn alle mannetjes overleden.
De rugvacht is roodgrijs met gele en kaneelkleurige vlekken. De flanken zijn kaneelkleurig, de onderkant geelachtig. De voeten zijn lichtbruin. De nauwelijks behaarde staart is van boven bruin en van onderen kaneelkleurig. De kop-romplengte bedraagt 110 tot 160 mm, de staartlengte 85 tot 140 mm en het gewicht 34 tot 120 g. Vrouwtjes hebben 10 mammae.
Antechinus leo is een buidelmuis uit het geslacht Antechinus die voorkomt in de regenwouden van de McIlraith en Iron Range op het Kaap York-schiereiland in Queensland (Noordoost-Australië). Deze soort klimt in bomen en is 's nachts actief. Het dier vindt beschutting in een nest in een boomholte en eet ongewervelden. De paartijd is in het midden van september en tegen het midden van oktober zijn alle mannetjes overleden.
De rugvacht is roodgrijs met gele en kaneelkleurige vlekken. De flanken zijn kaneelkleurig, de onderkant geelachtig. De voeten zijn lichtbruin. De nauwelijks behaarde staart is van boven bruin en van onderen kaneelkleurig. De kop-romplengte bedraagt 110 tot 160 mm, de staartlengte 85 tot 140 mm en het gewicht 34 tot 120 g. Vrouwtjes hebben 10 mammae.
Antechinus leo é uma espécie de marsupial da família Dasyuridae. Endêmica da Austrália.
É uma das maiores espécies de Antechinus. Tem hábitos noturnos e é arbóreo. Tem a pelagem de cor canela e pontos vermelhos, os flancos são de cor canela e o ventre amarelo, as patas são marrom claro. Tem a cauda com poucos pelo marrom em cima e canela em baixo, possui uma listra escura na cabeça; Mede cerca de 11–16 cm de comprimento e a cauda de 9–14 cm, pesa cerca de 34-120 gramas.
Foi descrito pela primeira vez em 1980, havia sido confundido com ambos A. flavipes rubeculus e 'A. Godmani, o nome da espécie leo, refere-se a cor semelhante a do leão;
Alimenta-se principalmente de invertebrados, ovos, néctar e, por vezes, pequenos vertebrados.
A época de acasalamento é em setembro; As fêmeas possuem 10 tetas;
Habita a região de floresta tropical da Península do Cabo York;
Península do Cabo York da região de Iron ao sul no limite do território de McIwraith;
Antechinus leo é uma espécie de marsupial da família Dasyuridae. Endêmica da Austrália.
Nome científico: Antechinus leo (van Dick, 1980)
Antechinus leo[2][3][4][5] är en pungdjursart som beskrevs av Van Dyck 1980. Antechinus leo ingår i släktet pungspetsekorrar och familjen rovpungdjur.[6][7] IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.[1] Inga underarter finns listade.[6]
Pungdjuret förekommer i nordöstra delen av Kap Yorkhalvön i Australien. Arten vistas i låglandet och på upp till 800 meter höga kullar. Habitatet utgörs av olika slags skogar.[1]
Wikimedia Commons har media som rör Antechinus leo.
Wikispecies har information om Antechinus leo.
Antechinus leo är en pungdjursart som beskrevs av Van Dyck 1980. Antechinus leo ingår i släktet pungspetsekorrar och familjen rovpungdjur. IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig. Inga underarter finns listade.
Pungdjuret förekommer i nordöstra delen av Kap Yorkhalvön i Australien. Arten vistas i låglandet och på upp till 800 meter höga kullar. Habitatet utgörs av olika slags skogar.
Антехінус корицевий (Antechinus leo) — вид сумчастих, родини кволових. Цей вид живе на східному узбережжі півострова Кейп-Йорк в Квінсленді, Австралія у напівлистяних мезофільних сланких лісах, особливо там, де хороше покриття землі рослинами. Діапазон проживання за висотою: від рівнем моря до 800 м. Вид напівдеревний, комахоїдний, гніздиться в дуплах. Вага 32–124 грам.
Лісозаготівлі (вибіркові рубки) були запропоновані у районі річки Локхарт, і це може привести до зниження чисельності. Цей вид присутній на природоохоронних територіях.
Антехінус корицевий (Antechinus leo) — вид сумчастих, родини кволових. Цей вид живе на східному узбережжі півострова Кейп-Йорк в Квінсленді, Австралія у напівлистяних мезофільних сланких лісах, особливо там, де хороше покриття землі рослинами. Діапазон проживання за висотою: від рівнем моря до 800 м. Вид напівдеревний, комахоїдний, гніздиться в дуплах. Вага 32–124 грам.
Antechinus leo là một loài động vật có vú trong họ Dasyuridae, bộ Dasyuromorphia. Loài này được Van Dyck mô tả năm 1980.[2]
.png){kind=small}
Bài viết liên quan đến động vật có vú này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Antechinus leo là một loài động vật có vú trong họ Dasyuridae, bộ Dasyuromorphia. Loài này được Van Dyck mô tả năm 1980.
Antechinus leo (Van Dyck, 1980)
Ареал
Коричневая сумчатая мышь[1] (Antechinus leo) — вид из рода сумчатых мышей семейства хищные сумчатые. Эндемик Австралии.
Обитает в восточной части полуострова Кейп-Йорк в австралийском штате Квинсленд, в районе хребтов Мак-Илрейт и Айрон. Встречается на высоте до 800 м. Естественная среда обитания — мезофилльные леса с обильным растительным покровом[2].
Средний вес взрослой особи — 45-100 г (самца), 30-48 г (самки). Длина тела с головой у самцов — 115—155 мм, длина хвоста — 90—140 мм; длина тела с головой у самок — 95—136 мм, длина хвоста — 77-114 мм[3]. Волосяной покров на спине оливкового цвета с рыжевато-коричневым оттенком, на брюхе — светло-коричневого цвета. Хвост тонкий, заострённый[4]. Уши округлые.
Ведут полудревестный образ жизни. Гнёзда устраивают в небольших норах, где животные проводят день. Активность приходится на ночь. Питаются преимущественно насекомыми[5].
О размножении вида практически ничего неизвестно. У самок имеется десять сосков. Период размножения, вероятно, приходится на начало октября, а приплод появляется в начале ноября. Как и в случае с другими сумчатыми мышами, самцы, скорее всего, умирают вскоре после оплодотворения самки[5].
Коричневая сумчатая мышь (Antechinus leo) — вид из рода сумчатых мышей семейства хищные сумчатые. Эндемик Австралии.
황갈색안테키누스(Antechinus leo)는 오스트레일리아에서 발견되는 작은 육식성 유대류의 일종이다. 아이언산맥안테키누스 또는 케이프요크안테키누스로도 알려져 있다. 케이프요크 반도의 유일한 토착종 포유류로 맥라이스 산맥과 아이언 산맥 주변의 준탈락성 숲에 제한적으로 분포한다. 아테톤안테키누스 (Antechinus godmani)와 함께 안테키누스속에서 가장 희귀한 종이다.[3]
황갈색안테키누스는 1980년까지는 기술되지 않았다. 이전에는 노랑발안테키누스 (A. flavipes rubeculus) 및 아테톤안테키누스 (A. godmani)와 혼동을 일으켰다. 주머니고양이과에 속하는 종으로 학명 "레오(leo)"는 사자처럼 황갈색 털을 가졌기 때문에 붙여진 이름이다.[4]
황갈색안테키누스는 안테키누스속 중에서 가장 큰 종의 하나로 근연종들보다 좀더 붉은 색조를 띤다. 야행성 동물이며 나무 위에서 생활하는 수상성 동물이고 다양한 무척추동물을 먹는다.
모든 안테키누스속 종들처럼 수컷은 번식 이후에 죽는다.[3]
전체적으로 황갈색을 띠지만, 머리 가운데에 진한 줄무늬가 나 있다.[4]
짝짓기 철은 9월이다.[3]
분포 지역 범위가 아주 제한적이며, 케이프요크 반도 아주 좁은 지역의 준탈락성 우림에서 서식한다.
현지에서 흔하지만, 서식지 분포가 제한적이기 때문에 국제자연보전연맹(IUCN)이 취약근접종(NT, near threatened species)으로 분류하기도 했다.
