Nomascus és un gènere de primats hominoïdeus de la família Hylobatidae. Inclou sis espècies de gibons autòctons del sud de la Xina continental, l'illa de Hainan i bona part de la Indoxina.
Nomascus és un gènere de primats hominoïdeus de la família Hylobatidae. Inclou sis espècies de gibons autòctons del sud de la Xina continental, l'illa de Hainan i bona part de la Indoxina.
Die Schopfgibbons (Nomascus) sind eine Primatengattung aus der Familie der Gibbons (Hylobatidae). Sie umfassen sieben Arten.
Die Schopfgibbons weisen mit dem schlanken Körper, den stark verlängerten Armen und dem fehlenden Schwanz den typischen Körperbau aller Gibbons auf. Die Geschlechter sind annähernd gleich groß, unterscheiden sich aber meist hinsichtlich ihrer Fellfärbung. Männchen haben einen deutlich erkennbaren Haarschopf auf dem Kopf und sind vorwiegend schwarz gefärbt, bei manchen Arten sind weiße oder gelbe Wangenfelder vorhanden. Weibchen hingegen haben meist ein gelblich-braunes Fell mit einem dunklen Fleck auf dem Scheitel, manchmal können auch die Brust, die Finger und Zehen und andere Körperteile dunkler gefärbt sein. Sie sind nach dem Siamang die größten Gibbons; sie erreichen eine Kopfrumpflänge von rund 60 Zentimetern und ein Gewicht von 7 bis 8 Kilogramm.
Die Schopfgibbons haben das nordöstlichste Verbreitungsgebiet aller Gibbons. Es umfasst das südliche China (heute nur mehr Yunnan und die Insel Hainan), Vietnam, Laos und das östliche Kambodscha. Der Mekong bildet (außer in Yunnan) die westliche Grenze ihres Verbreitungsgebietes. Wie alle Gibbons leben sie in tropischen Regenwäldern.
Diese Tiere sind wie alle Gibbons tagaktiv und leben in Familiengruppen, die sich aus einem Männchen, einem Weibchen und einem bis drei Jungtieren zusammensetzen. Sie sind Baumbewohner, die sich mittels Schwinghangeln (Brachiation) geschickt im Geäst vorwärtsbewegen. Die Gruppen bewohnen feste Territorien mit 30 bis 40 Hektar Größe. Wie fast alle Gibbonarten produzieren diese Tiere Duettgesänge, die der Markierung des Reviers und der Kontaktaufnahme zu den übrigen Familienmitgliedern dienen. Diese Gesänge sind verglichen mit anderen Gibbonarten jedoch relativ einfach und gleichförmig.
Die Nahrung dieser Tiere besteht vorwiegend aus Früchten, daneben nehmen sie auch Blätter, Blüten und manchmal Insekten zu sich.
Nach siebenmonatiger Tragzeit kommt ein einzelnes Jungtier zur Welt. Dieses ist – unabhängig vom Geschlecht – bei der Geburt goldgelb gefärbt und wird nach rund einem halben Jahr schwarz. Mit rund 5 bis 8 Jahren erreichen sie die Geschlechtsreife. Während die Weibchen in diesem Alter ihre helle Färbung erlangen, bleiben die Männchen schwarz.
Junge Schopfgibbons sind wie Männchen gefärbt, ihre Gesänge ähnlich aber denen der Weibchen. Sie geben also widersprüchliche Informationen über ihr Geschlecht ab; die Gründe dafür sind noch nicht bekannt. Möglicherweise senken sie so ihre sexuelle Attraktivität, wodurch die Gefahr von Inzest verringert wird.
Alle Arten der Schopfgibbons sind in ihrem Bestand gefährdet. Noch vor rund 1000 Jahren waren Gibbons über einen Großteil Chinas verbreitet (bis zum Gelben Fluss) – es ist aber unklar, ob es sich dabei um Schopf- oder Weißbrauengibbons gehandelt hat. Heute sind sie auf den äußersten Süden zurückgedrängt und auch in den anderen Ländern ihres Verbreitungsgebietes sind die Bestände eingegrenzt. Hauptursache dafür ist die Zerstörung ihres Lebensraumes, hinzu kommt die Bejagung. Besonders bedroht ist der Östliche Schwarze Schopfgibbon, dessen Bestand auf weniger als 50 Tiere geschätzt wird. Aber auch die anderen Arten werden von der IUCN als stark gefährdet oder gefährdet gelistet.
Die Schopfgibbons bilden die Schwestergruppe aller übrigen Gibbons. Früher wurden sie in der Gattung Hylobates geführt, heute jedoch meist als eigene Gattung Nomascus. Auch die Anzahl der Arten wurde durch genauere Untersuchungen nach oben korrigiert, heute werden sieben Arten unterschieden:
Die Schopfgibbons (Nomascus) sind eine Primatengattung aus der Familie der Gibbons (Hylobatidae). Sie umfassen sieben Arten.
नोमास्कस (Nomascus) गिबन के चार जीववैज्ञानिक वंशों में से एक है। यह दक्षिणी चीन के युन्नान प्रान्त से लेकर वियतनाम तक विस्तृत है और हाइनान द्वीप पर भी पाया जाता है। अन्य गिबन वंशों की तुलना में इस वंश में सर्वाधिक जीववैज्ञानिक जातियाँ हैं, हालांकि सभी विलुप्ति के संकट में हैं।[1]
नोमास्कस (Nomascus) गिबन के चार जीववैज्ञानिक वंशों में से एक है। यह दक्षिणी चीन के युन्नान प्रान्त से लेकर वियतनाम तक विस्तृत है और हाइनान द्वीप पर भी पाया जाता है। अन्य गिबन वंशों की तुलना में इस वंश में सर्वाधिक जीववैज्ञानिक जातियाँ हैं, हालांकि सभी विलुप्ति के संकट में हैं।
Nomascus is the second-most speciose genus of gibbons (family Hylobatidae). Originally, this genus was a subgenus of Hylobates, and all individuals were considered one species, Hylobates concolor. Species within Nomascus are characterized by 52 chromosomes. Some species are all black, some are light with a distinct black tuft of crown fur, and some have distinct, light-colored cheek patches. Nomascus is found from southern China (Yunnan) to southern Vietnam, and also on Hainan Island. One species, Nomascus nasutus, has been deemed "the most critically endangered ape species in the world".[2] All species in this genus are either endangered or critically endangered.
Nomascus is the second-most speciose genus of gibbons (family Hylobatidae). Originally, this genus was a subgenus of Hylobates, and all individuals were considered one species, Hylobates concolor. Species within Nomascus are characterized by 52 chromosomes. Some species are all black, some are light with a distinct black tuft of crown fur, and some have distinct, light-colored cheek patches. Nomascus is found from southern China (Yunnan) to southern Vietnam, and also on Hainan Island. One species, Nomascus nasutus, has been deemed "the most critically endangered ape species in the world". All species in this genus are either endangered or critically endangered.
Nomascus es una género de primates hominoideos de la familia Hylobatidae. Incluye a seis especies de gibones autóctonos del sur de la China continental, la isla de Hainan y buena parte de Indochina.
Nomascus es una género de primates hominoideos de la familia Hylobatidae. Incluye a seis especies de gibones autóctonos del sur de la China continental, la isla de Hainan y buena parte de Indochina.
Nomascus Hylobatidae primate familiaren barruko genero bat da, espezie gehien dituen bigarrena. Lehenago espezie guztiak Hylobates barruan sailkatzen ziren, Hylobates concolor izenarekin. Espezie guztiek 52 kromosoma pare dituzte. Batzuk beltzak dira eta beste batzuk atal argiak dituzte. Txinako Yunnan eskualdean eta Vietnameko hegoaldean aurki daitezke, baita ere Hainan uharteetan. Espezieetako bat Nomascus nasutus munduan dagoen espezierik mehatxatuena da. Espezie guztiak daude arriskuan gaur egun.
Nomascus Hylobatidae primate familiaren barruko genero bat da, espezie gehien dituen bigarrena. Lehenago espezie guztiak Hylobates barruan sailkatzen ziren, Hylobates concolor izenarekin. Espezie guztiek 52 kromosoma pare dituzte. Batzuk beltzak dira eta beste batzuk atal argiak dituzte. Txinako Yunnan eskualdean eta Vietnameko hegoaldean aurki daitezke, baita ere Hainan uharteetan. Espezieetako bat Nomascus nasutus munduan dagoen espezierik mehatxatuena da. Espezie guztiak daude arriskuan gaur egun.
(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});Nomascus est un genre de primates de la famille des hylobatidés faisant partie des hominoïdés. Ce genre rassemble les gibbons à favoris, aussi appelés gibbons à crête[1].
Selon Mammal Species of the World[3]:
Phylogénie des espèces actuelles de gibbons d'après Springer et al., 2012[4] :
Hylobatidae HoolockHoolock hoolock - Gibbon hoolock occidental
Hoolock leuconedys - Gibbon hoolock oriental
Nomascus hainanus - Gibbon de Hainan
Nomascus nasutus - Gibbon de Cao-Vit
Nomascus concolor - Gibbon noir
Nomascus gabriellae - Gibbon à joues jaunes
Nomascus leucogenys - Gibbon à favoris blancs du Nord
Nomascus siki - Gibbon à favoris blancs du Sud
Symphalangus syndactylus - Siamang
Hylobates pileatus - Gibbon à bonnet
Hylobates lar - Gibbon à mains blanches
Hylobates klossii - Siamang De Kloss
Hylobates moloch - Gibbon cendré
Hylobates agilis - Gibbon Agile
Hylobates muelleri - Gibbon de Müller
Nomascus est un genre de primates de la famille des hylobatidés faisant partie des hominoïdés. Ce genre rassemble les gibbons à favoris, aussi appelés gibbons à crête.
Nomascus (Miller, 1933) è un genere di primati della famiglia degli Hylobatidae, le cui specie sono comunemente chiamate Gibboni.
Le specie di questo genere sono i gibboni più grandi dopo il siamango: la lunghezza del corpo è di circa 60 cm e il peso è tra 7 e 8 kg. Hanno un marcato dimorfismo sessuale, non nelle dimensioni, che sono approssimativamente eguali per maschi e femmine, ma nel colore. I maschi sono prevalentemente neri, mentre le femmine hanno un colore bruno-giallastro con una macchia nera alla sommità della testa. A volte le femmine hanno nere anche le dita e il petto e qualche altra parte del loro corpo può essere di colore scuro.
Come gli altri gibboni le specie di questo genere hanno attività diurna e vita arboricola e vivono in gruppi familiari costituiti da coppie monogame e prole. L'estensione del territorio controllato da ciascuna famiglia è tra 30 e 40 ettari. I vocalizzi sono relativamente semplici e omogenei rispetto a quelli delle altre specie di gibboni.
La dieta consiste soprattutto di frutta ma include foglie, altri alimenti vegetali e occasionalmente insetti
La gestazione dura circa sette mesi e si conclude con la nascita di un solo piccolo. Il colore del neonato, indipendentemente dal sesso, è giallo oro e diviene nero dopo circa sei mesi. Quando è raggiunta la maturità sessuale (tra i 5 e gli 8 anni di età) le femmine acquistano il loro caratteristico colore chiaro, mentre i maschi rimangono neri.
L'areale è a nord-est di quello degli altri gibboni e comprende zone della Cina meridionale (oggi solo lo Yunnan e l'isola di Hainan), del Vietnam, Laos e della Cambogia orientale. A parte lo Yunnan, il resto dell'areale è limitato a ovest dal Mekong. L'abitat è la foresta pluviale tropicale
Il genere comprende le seguenti specie[1]:
Nomascus (Miller, 1933) è un genere di primati della famiglia degli Hylobatidae, le cui specie sono comunemente chiamate Gibboni.
Nomascus adalah genus yang kedua paling banyak spesies bagi ungka (keluarga Hylobatidae). Pada asalnya, genus ini adalah subgenus daripada Hylobates, dan semua individu dianggap sebagai hanya satu spesies, Hylobates concolor. Spesies dalam Nomascus dicirikan oleh 52 kromosom. Sesetengah spesies bewarna hitam sepenuhnya, ada yang cerah dengan jumbai mahkota bulu hitam berbeza, dan ada yang mempunyai tompok pipi berwarna cerah yang menonjol. Nomascus terdapat dari selatan China (Yunan) hingga ke selatan Vietnam, dan juga di Pulau Hainan. Salah satu spesies, Nomascus nasutus, telah dianggap "spesies beruk yang paling kritikal terancam di dunia".[2] Kesemua spesies dalam genus ini terancam atau kritikal terancam.
Nomascus adalah genus yang kedua paling banyak spesies bagi ungka (keluarga Hylobatidae). Pada asalnya, genus ini adalah subgenus daripada Hylobates, dan semua individu dianggap sebagai hanya satu spesies, Hylobates concolor. Spesies dalam Nomascus dicirikan oleh 52 kromosom. Sesetengah spesies bewarna hitam sepenuhnya, ada yang cerah dengan jumbai mahkota bulu hitam berbeza, dan ada yang mempunyai tompok pipi berwarna cerah yang menonjol. Nomascus terdapat dari selatan China (Yunan) hingga ke selatan Vietnam, dan juga di Pulau Hainan. Salah satu spesies, Nomascus nasutus, telah dianggap "spesies beruk yang paling kritikal terancam di dunia". Kesemua spesies dalam genus ini terancam atau kritikal terancam.
Nomascus is een geslacht van de familie gibbons (Hylobatidae). Oorspronkelijk was het geslacht een subgeslacht van de Hylobates en werden alle individuen tot de soort Hylobates concolor gerekend. De soorten van dit geslacht hebben 2n=52 chromosomen. Sommige soorten zijn helemaal zwart, sommige licht gekleurd met een zwart plukje op de kop en sommige hebben een licht gekleurde kinbeharing. De soorten komen voor van Zuid-China (Yunnan) tot Zuid-Vietnam en ook op Hainan.
De soort Nomascus nasutus is de meest bedreigde aap.
Nomascus is een geslacht van de familie gibbons (Hylobatidae). Oorspronkelijk was het geslacht een subgeslacht van de Hylobates en werden alle individuen tot de soort Hylobates concolor gerekend. De soorten van dit geslacht hebben 2n=52 chromosomen. Sommige soorten zijn helemaal zwart, sommige licht gekleurd met een zwart plukje op de kop en sommige hebben een licht gekleurde kinbeharing. De soorten komen voor van Zuid-China (Yunnan) tot Zuid-Vietnam en ook op Hainan.
De soort Nomascus nasutus is de meest bedreigde aap.
Nomascus é um género de gibão (família Hylobatidae).[1] Originalmente, este género era um subgénero de Hylobates e todos os indivíduos eram considerados somente uma espécie: Hylobates concolor. São encontrados gibões nomascus em Yunnan e na ilha de Hainan, na China e em Laos e Vietname.
Devido a constantes mudanças na taxonomia, existe espécies consideradas subespécies e géneros considerados espécies no Mammal Species of the World. Para além disso, o Nomascus annamensis que foi recentemente descoberto ainda não está listado na lista vermelha da IUCN.
|acessdate=
(ajuda) |acessdate=
(ajuda) |acessdate=
(ajuda) |acessdate=
(ajuda) |acessdate=
(ajuda) |acessdate=
(ajuda) |acessdate=
(ajuda) |acessdate=
(ajuda) |acessdate=
(ajuda) |acessdate=
(ajuda) |acessdate=
(ajuda) |acessdate=
(ajuda) Nomascus é um género de gibão (família Hylobatidae). Originalmente, este género era um subgénero de Hylobates e todos os indivíduos eram considerados somente uma espécie: Hylobates concolor. São encontrados gibões nomascus em Yunnan e na ilha de Hainan, na China e em Laos e Vietname.
Nomascus är ett släkte i familjen gibboner med fem arter.
Liksom alla andra gibboner har arterna i släktet en smal kropp, långa armar och ingen svans. Det finns nästan inga storleksskillnader mellan de olika könen men hannar och honor skiljer sig angående pälsens färg. Hannar har en påfallande tofs på huvudet är pälsen är främst svart. Hos några arter finns vita eller gula mönster vid kinden. Honor har en gulbrun päls och en svart fläck på pannan. Ibland är även bröstet, tåar eller andra kroppsdelar mörkare. Efter siamang är de störst i familjen gibboner. De når en kroppslängd av ungefär 60 centimeter och en vikt mellan 7 och 8 kilogram.
Utbredningsområdet sträcker sig över södra Kina (idag bara i Yunnan och på än Hainan), Vietnam, Laos och östra Kambodja. Regionens västliga gräns bildas av floden Mekong (inte i Yunnan). Habitatet utgörs av tropisk regnskog.
Arterna är aktiva på dagen och lever i familjegrupper som består av en hanne, en hona och ett till tre ungdjur. De lever i träd och rör sig framåt med hjälp av sina armar. Varje grupp har ett territorium som är 30 till 40 hektar stort. Liksom andra gibboner sjunger de för att markera reviret och för att hålla kontakt med gruppmedlemmar. Sången är i jämförelse med andra gibboner ganska enkel.
Födan utgörs huvudsakligen av frukter med de äter även blad, blommor eller ibland insekter.
Efter dräktigheten som varar i cirka sju månader föder honan ett enda ungdjur. Ungen har i början, oberoende av kön, en gulaktig färg och pälsen blir sedan mörkare. Efter ungefär ett halvt år är pälsen hos bägge kön svart. Ungarna blir efter 5 till 8 år könsmogna. Vid denna tid blir honornas päls åter ljusare och hannarnas päls förblir svart.
Alla arter i släktet hotas i beståndet. För cirka 1000 år sedan fanns gibboner i stora delar av Kina fram till Gula floden men det är oklart om dessa djur tillhörde släktet Nomascus eller släktet Hoolock. Idag finns Nomascus bara i Kinas sydligaste delar och även i andra regioner minskade beståndet. Hotet utgörs av förstöringen av habitatet samt av jakt. Särskild hotad är arten östlig svartkrönt gibbon där populationen antagligen är mindre än 50 individer. Men även alla andra arter listas av IUCN som starkt hotad eller akut hotad.
Nomascus är systergruppen till alla andra gibboner. Tidigare listades arterna liksom alla andra gibboner i släktet Hylobates men sedan 1930-talet klassas de som ett självständigt släkte. Enligt IUCN utgörs släktet av sex arter.[1]
Як і всі гібонові, Номаскуси характеризуються тонким корпусом, довгими руками і відсутністю хвоста. Види мають майже однаковий розмір, але значно відрізняються забарвленням шерсті. Самці мають чітко впізнавану шевелюру на голові й в основному чорний колір хутра, деякі види мають білі або жовті щоки. Самиці, однак, мають жовтувато-коричневе хутро з темною плямою на вершині голови, іноді грудях; пальці рук і ніг й інші частини тіла можуть бути темнішими. Вони після сямангів найбільші, досягаючи довжини тіла близько 60 сантиметрів і вагою від 7 до 8 кілограмів.
Місця проживання цих тварин тропічні ліси південного Китаю (сьогодні тільки Юньнань і острів Хайнань), В'єтнаму, Лаосу й східної Камбоджі.
Як всі інші види гібонових, Номаскуси є денними і деревними. Вони живуть сім'ями, які складаються з самця, самиці й 1—3 дітей, що населяють фіксовану територію від 30 до 40 га. Їх пісні служать вказівкою зайнятості території. Їжа складається в основному з фруктів, крім того вони споживають листя і комах.
Після близько семи місяців вагітності в світі з'являється один малюк; він золотисто-жовтий при народженні і стає чорним через приблизно півроку. Статева зрілість настає у віці 5-8 років. У цей час самиці знову набувають яскравого забарвлення, самці залишаються чорними.
Усі види роду знаходяться під загрозою або під критичною загрозою зникнення. Основною причиною цього є руйнування середовища проживання і полювання.
Chi Vượn mào, tên khoa học Nomascus là một chi động vật có vú trong họ Hylobatidae, bộ Linh trưởng. Chi này được Miller miêu tả năm 1933.[1] Loài điển hình của chi này là Hylobates leucogenys Ogilby, 1840.
Chi này gồm các loài:
Phương tiện liên quan tới Nomascus tại Wikimedia Commons
Chi Vượn mào, tên khoa học Nomascus là một chi động vật có vú trong họ Hylobatidae, bộ Linh trưởng. Chi này được Miller miêu tả năm 1933. Loài điển hình của chi này là Hylobates leucogenys Ogilby, 1840.
Nomascus (лат. ) — род человекообразных приматов, обитающих в Юго-Восточной Азии. Nomascus — один из 4 родов семейства гиббоновые, которых называют «малыми гоминидами».
Известно 6 видов[1]:
Животные имеют наибольший из гиббоновых диплоидный набор хромосом — 52. Nomascus был поднят до статуса рода, так как последние исследования показали, что расстояние между подродами гиббонов оказалось больше, чем между родами Pan и Homo.
Кладограмма подсемейства гиббоновых:
Гиббоновые (Hylobatinae) |--Сиаманг (Symphalangus) |--N.N. |--Номаскус (Nomascus) |--N.N. |--Хулок (Hoolock) |--Гиббоны (Hylobates)
Nomascus (лат. ) — род человекообразных приматов, обитающих в Юго-Восточной Азии. Nomascus — один из 4 родов семейства гиббоновые, которых называют «малыми гоминидами».
黑冠长臂猿 Nomascus concolor
东部黑冠长臂猿 Nomascus nasutus
白颊长臂猿 Nomascus leucogenys
红颊黑猿 Nomascus gabriellae
黑冠长臂猿属(学名Nomascus)是长臂猿科下的一属,包括四种长臂猿。体色一般为黑色,两颊为白色或黄色。主要分布在中国云南到越南南部,海南岛上也有分布。东部黑冠长臂猿是世界上最为濒危的猿类。
黑冠长臂猿属(学名Nomascus)是长臂猿科下的一属,包括四种长臂猿。体色一般为黑色,两颊为白色或黄色。主要分布在中国云南到越南南部,海南岛上也有分布。东部黑冠长臂猿是世界上最为濒危的猿类。
取自“https://zh.wikipedia.org/w/index.php?title=黑冠长臂猿属&oldid=49246558” 分类:长臂猿科隐藏分类:本地相关图片与维基数据相同クロテナガザル属(クロテナガザルぞく、Nomascus)は、哺乳綱霊長目テナガザル科に分類される属。
従来はテナガザル属 Hylobates 内の1亜属で、この亜属の全ての個体が種クロテナガザル Hylobates concolor 1種に分類されていた。[注釈 1]全身が黒い種もあるし、全体は明るめで頭部に黒いトサカ状の毛を持つ種、頬に明るいヒゲ状の毛を持つ種など様々である。クロテナガザル属の1種であるヒガシクロテナガザルは、世界で最も絶滅の危機に瀕している類人猿とされている[3]。
カンボジア東部、中華人民共和国南東部(海南島含む)、ベトナム、ラオス[4]
主にメコン川以東に分布するが、カンムリテナガザルの一部はメコン川以西にも分布する[4]。
属名Nomascusは古代ギリシャ語で「遊動する」の意[5]。
以前はテナガザル属Hylobates内のクロテナガザル亜属Nomascusとされ、クロテナガザル亜属はクロテナガザルHylobates concolorのみで構成されていた[4][5]。後にクロテナガザルの亜種とされていたキホオテナガザル(ホオアカテナガザル)などの種が独立種として分割されるようになった[4][6]。2001年にはテナガザル属から分割し、独立した属とする説が提唱された[1]。
染色体数は2n=52[4]。
以下の分類・和名・英名は日本モンキーセンター(2018)に従う[4]。
開発による生息地の破壊・分断化、食用や薬用の狩猟などにより生息数が減少している種もいる[6]。
クロテナガザル属(クロテナガザルぞく、Nomascus)は、哺乳綱霊長目テナガザル科に分類される属。
従来はテナガザル属 Hylobates 内の1亜属で、この亜属の全ての個体が種クロテナガザル Hylobates concolor 1種に分類されていた。全身が黒い種もあるし、全体は明るめで頭部に黒いトサカ状の毛を持つ種、頬に明るいヒゲ状の毛を持つ種など様々である。クロテナガザル属の1種であるヒガシクロテナガザルは、世界で最も絶滅の危機に瀕している類人猿とされている。
볏긴팔원숭이속(또는 노마스커스속)은 긴팔원숭이과의 4개의 속 중의 하나이다.[1]