Bu bitkinin əksər növləri yabanı halda ABŞ-ın cənubunda bitir. Gülçülükdə çox vaxt aşağıdakı növlərdən istifadə edilir: İrigüllü pulcuqluot (A. Grandiflorum) hündürlüyü 120 sm-ə çatan, ağ, çəhrayı ya da sarı rəngdə iri, ətirli çiçəkləri olan bitkidir. Uorley pulcuqluot (A. x. warleyense) hibrid mənşəli çəhrayı ya da qırmızı gülləri olan növdür. Zərif pulcuqluot (A. pulchellum) hündürlüyü 20 sm-ə qədər olan, açıq-çəhrayı və ya yasəmən rəngli çiçəkləri olan bitkidir. Pulcuqluotun toxumlarını mayda torpağa əkməklə çoxaldılır. Əmələ gələn cücərtiləri seyrəltmək ya da şitil edib başqa yerə köçürmək lazımdır. Qışda cavan bitkilər yarpaqla və ya sellofanla örtülməlidir. Pulcuqluot başqa yerə köçürüləndə yaxşı bitir.
Bu bitkinin əksər növləri yabanı halda ABŞ-ın cənubunda bitir. Gülçülükdə çox vaxt aşağıdakı növlərdən istifadə edilir: İrigüllü pulcuqluot (A. Grandiflorum) hündürlüyü 120 sm-ə çatan, ağ, çəhrayı ya da sarı rəngdə iri, ətirli çiçəkləri olan bitkidir. Uorley pulcuqluot (A. x. warleyense) hibrid mənşəli çəhrayı ya da qırmızı gülləri olan növdür. Zərif pulcuqluot (A. pulchellum) hündürlüyü 20 sm-ə qədər olan, açıq-çəhrayı və ya yasəmən rəngli çiçəkləri olan bitkidir. Pulcuqluotun toxumlarını mayda torpağa əkməklə çoxaldılır. Əmələ gələn cücərtiləri seyrəltmək ya da şitil edib başqa yerə köçürmək lazımdır. Qışda cavan bitkilər yarpaqla və ya sellofanla örtülməlidir. Pulcuqluot başqa yerə köçürüləndə yaxşı bitir.
Aethionema és un gènere de plantes amb flors dins la família brassicàcia, subfamília Brassicoideae. Consta d'unes 35 espècies, la majoria pròpies de les muntanyes circummediterrànies orientals. Les espècies del gènere Aethionema creixen com a herbàcies perennes en jardineria. En la vegetació dels Països Catalans és autòctona només l'espècie Aethionema saxatilis o Aurinia saxatilis, que rep el nom vulgar de pedrosa.[1] Altres espècies n'inclouen:
Aethionema és un gènere de plantes amb flors dins la família brassicàcia, subfamília Brassicoideae. Consta d'unes 35 espècies, la majoria pròpies de les muntanyes circummediterrànies orientals. Les espècies del gènere Aethionema creixen com a herbàcies perennes en jardineria. En la vegetació dels Països Catalans és autòctona només l'espècie Aethionema saxatilis o Aurinia saxatilis, que rep el nom vulgar de pedrosa. Altres espècies n'inclouen:
Aethionema antitaurus Aethionema cordifolia: Líban Aethionema grandiflorum: Pèrsia Aethionema iberideum Aethionema oppositifolium Aethionema retsina Aethionema thomasianumSivutka (Aethionema) je rod rostlin náležící do čeledi brukvovité (Brassicaceae). Květy je podobná štěničníku (Iberis), kvete ve škále barev od růžové přes bílou a žlutou po červenou.
Sivutka je používána jako skalnička zahradníky. Vyžaduje hlinitopísčité, na vápník bohaté půdy. V zimě ji chráníme před nadměrným vlhkem. Množí se řízkováním.
V tomto článku byl použit překlad textu z článku Aethionema na anglické Wikipedii.
Sivutka (Aethionema) je rod rostlin náležící do čeledi brukvovité (Brassicaceae). Květy je podobná štěničníku (Iberis), kvete ve škále barev od růžové přes bílou a žlutou po červenou.
Steintäschel (Aethionema) sind die einzige Gattung der Tribus Aethionemeae innerhalb der Pflanzenfamilie der Kreuzblütengewächse (Brassicaceae). Die etwa 50 Arten sind in Eurasien sowie Nordafrika verbreitet mit dem Verbreitungsschwerpunkt im Mittelmeerraum und in Westasien.
Aethionema sind einjährige bis ausdauernde krautige Pflanzen oder selten immergrüne Halbsträucher. Die mehr oder weniger aufrechten, manchmal an ihrer Basis verholzenden Sprossachsen sind verzweigt. Die oberirdischen Pflanzenteile sind meist kahl oder selten papillös. Die mehr oder weniger ungestielten, einfachen Laubblätter sind länglich oder linealisch, kahl und häufig bläulich bereift.[1]
Meist viele Blüten stehen in tragblattlosen, doldentraubigen Blütenständen zusammen; manchmal strecken sich die Blütenstandsachsen bis zur Fruchtreife und der Fruchtstand ist dann traubig. Die zwittrigen Blüten sind vierzählig. Die vier Kelchblätter sind länglich mit stumpfem bis gerundetem oberen Ende; die inneren zwei sind mehr oder weniger sackförmig an ihrer Basis und die äußeren sind oft am oberen Ende etwas kapuzenförmig. Die vier freien, gleich großen Kronblätter sind verkehrt-eiförmig, an ihrer Basis genagelt oder keilförmig und am oberen Ende ungeteilt, nicht oder kaum ausgerandet. Die Farben der Kronblätter reichen von weiß über rosa- bis lilafarben, selten gelblich. Es sind sechs Staubblätter vorhanden. Die Staubbeutel sind eiförmig-kreisförmig. Es sind meist nur die zwei seitlichen Nektardrüsen vorhanden, die sind meist winzig und halbkugelig. Der ein- bis zweikammerige Fruchtknoten ist mehr oder weniger ellipsoid mit schmal-abgeflachten Rändern. In jeder Fruchtknotenkammer sind meist ein oder zwei, selten drei oder vier Samenanlagen vorhanden. Der höchstens kurze Griffel endet in einer kopfigen Narbe.[1]
Die fadenförmigen Fruchtstiele sind meist ausgebreitet. Die ein- bis viersamigen Schötchen sind eiförmig, elliptisch oder fast kreisförmig, seitlich abgeflacht sowie meist geflügelt und das obere Ende ist tief gekerbt oder ausgerandet. Der Flügel ist ganzrandig oder unterschiedlich gezähnt. Die Früchte öffnen sich bei Reife zweiklappig oder bleiben geschlossen. Die braunen Samen sind eiförmig; oft winig papillöser Samenschale.[1]
Die Gattung Aethionema wurde 1812 von Robert Brown aufgestellt.[2][3] Synonyme für Aethionema R.Br. sind: Campyloptera Boiss., Crenularia Boiss., Eunomia DC., Iberidella Boiss., Iondra Raf., Lepia Desv., Lipophragma Schott & Kotschy ex Boiss. und Moriera Boiss.[4][5][6]
Die meisten Arten kommen im Mittelmeerraum vor; nur eine Art (Aethionema carneum) reicht bis Pakistan.[1]
In der Gattung Aethionema gibt es etwa 50 Arten:[4][5][1]
Einige Steintäschel-Sorten werden in den gemäßigten Gebieten als Zierpflanzen für Parks und Gärten verwendet. Bevorzugt werden diese an felsigen, steinigen Stellen, oder auf kieshaltigen, wasserdurchlässigen Untergrund gepflanzt. Die Sorten wurden zumeist alle aus dem Persischen Steintäschel (Aethionema grandiflorum) oder Armenischen Steintäschel (Aethionema armenum) gezüchtet. Je nach Sorte sind die frostempfindlich oder frosthart.[10]
Steintäschel (Aethionema) sind die einzige Gattung der Tribus Aethionemeae innerhalb der Pflanzenfamilie der Kreuzblütengewächse (Brassicaceae). Die etwa 50 Arten sind in Eurasien sowie Nordafrika verbreitet mit dem Verbreitungsschwerpunkt im Mittelmeerraum und in Westasien.
Aethionema is a genus of flowering plants within the family Brassicaceae. They are known as stonecresses. Stonecresses originate from sunny limestone mountainsides in Europe and West Asia, especially Turkey.
Aethionema have typically perennials, but may be annuals. Their leaves are ovate or linear.[2]
The Latin name Aethionema derives from ancient Greek αἴθειν "to light up, kindle" + νῆμα "thread, yarn". The English name "stonecress" derives from its creeping habit and its favoured stony or rocky sites.[3]
Aethionema is sister to the rest of the genera in the Brassicaceae. The two clades diverged some time during the Eocene.[2]
Species include:[1]
Aethionema species are grown for their profuse racemes of cruciform flowers in shades of red, pink or white, usually produced in spring and early summer. A favoured location is the rock garden or wall crevice. They appreciate well-drained alkaline soil conditions, but can be short-lived.[4] The hybrid cultivar 'Warley Rose' is a subshrub with bright pink flowers. It has gained the Royal Horticultural Society's Award of Garden Merit.[5][6]
Aethionema is a genus of flowering plants within the family Brassicaceae. They are known as stonecresses. Stonecresses originate from sunny limestone mountainsides in Europe and West Asia, especially Turkey.
Aethionema have typically perennials, but may be annuals. Their leaves are ovate or linear.
Aethionema es un género de plantas de la familia Brassicaceae, tribu Aethionemeae. Consta de unas 30 especies, originarias en la región mediterránea y Asia oriental. Dan flores blancas o rosas y se usan como planta ornamental.[2]
Son hierbas perennes o anuales, a menudo por debajo de leñosas, ramificadas, erectas o suberectas, frondosas, glabras o rara vez papilosas. Hojas simples, generalmente sésiles o subsésiles, oblongas o lineares, glaucas. Las inflorescencias en racimos corimbosos, por lo general con muchas flores, ebracteadas. Flores mediocres, de color rosa, lila o blanco, raramente amarillentas; pedicelos filiformes, que normalmente se extiende en la fruta. Sépalos oblongos, obtusos, redondeados en el ápice. Pétalos obovados, cuneiformes o garras, raramente alargadas, garra 1-3-nervada. Los frutos son silicuas ovadas, elípticas o suborbiculares, aplanadas lateralmente, por lo general con alas, dehiscente, (rara vez heterocarpica con frutos dehiscentes e indehiscentes), de 1 a 4 semillas; ala entera o diversamente dentada; semillas ovales, de color marrón, a menudo con el ápice generalmente profundamente dentado o emarginado minuciosamente papiloso; radícula titular, oblicua.[3]
El género fue descrito por William Townsend Aiton y publicado en Hortus Kewensis; or, a Catalogue of the Plants Cultivated in the Royal Botanic Garden at Kew. London (2nd ed.) 4: 80. 1812.[3]
A continuación se brinda un listado de las especies del género Aethionema aceptadas hasta octubre de 2014, ordenadas alfabéticamente. Para cada una se indica el nombre binomial seguido del autor, abreviado según las convenciones y usos.
Aethionema es un género de plantas de la familia Brassicaceae, tribu Aethionemeae. Consta de unas 30 especies, originarias en la región mediterránea y Asia oriental. Dan flores blancas o rosas y se usan como planta ornamental.
Aethionema armenum Aethionema saxatileKalliolitukit (Aethionema) ovat ristikukkaiskasveihin (heimo Brassicaceae) kuuluvia ruohoja, joita viljellään monivuotisina koristekasveina.[1] Kalliolitukkeja on n. 70 lajia, ja ne ovat yksi- tai monivuotisia ruohoja. Luontainen levinneisyys käsittää pääasiassa Välimerenmaat ja Etu-Aasian. Suvun erikoisuus on se, että useilla lajeilla on kahdenlaisia hedelmiä: monisiemenisiä ja avautuvia lituja sekä yksisiemenisiä ja avautumattomia.[2]
Isokalliolitukki (A. grandiflorum) on lajeista isoin ja kasvaa 30 cm:n korkuiseksi. Sen kukat ovat vaalean sinipunertavat. Eräs lajike ('Warley Rose') ei tuota lainkaan siementä, joten sitä on lisättävä kasvullisesti.[2]
Kalliolitukit (Aethionema) ovat ristikukkaiskasveihin (heimo Brassicaceae) kuuluvia ruohoja, joita viljellään monivuotisina koristekasveina. Kalliolitukkeja on n. 70 lajia, ja ne ovat yksi- tai monivuotisia ruohoja. Luontainen levinneisyys käsittää pääasiassa Välimerenmaat ja Etu-Aasian. Suvun erikoisuus on se, että useilla lajeilla on kahdenlaisia hedelmiä: monisiemenisiä ja avautuvia lituja sekä yksisiemenisiä ja avautumattomia.
L'Æthionème, ou Aethionema, est un genre de la famille des brassicacées regroupant 110 espèces selon Tropicos, 3 mai 2015 , certaines de ces espèces sont inscrites au livre rouge de la flore menacée de France [1]
Aethionema acarii, Aethionema alanyae, Aethionema almijarense, Aethionema apterocarpum, Aethionema arabicum, Aethionema armenum, Aethionema balansae, Aethionema banaticum, Aethionema bourgaei, Aethionema buxbaumii, Aethionema cabulicum, Aethionema caespitosum, Aethionema campylopterum, Aethionema capitatum, Aethionema cappadocicum, Aethionema cardiophylloides, Aethionema cardiophyllum, Aethionema carlsbergii, Aethionema carneum, Aethionema cephalanthum, Aethionema chloraefolium, Aethionema chlorifolium, Aethionema cordatum, Aethionema cordifolium, Aethionema coridifolium, Aethionema creticum, Aethionema cristatum, Aethionema demirizii, Aethionema diastrophis, Aethionema dimorphocarpum, Aethionema dumanii, Aethionema edentulum, Aethionema elongatum, Aethionema eunomioides, Aethionema fimbriatum, Aethionema froedinii, Aethionema fruticulosum, Aethionema gileadense, Aethionema glaucescens, Aethionema glaucinum, Aethionema gracile, Aethionema graecum, Aethionema grandiflorum, Aethionema heterocarpum, Aethionema heterophyllum, Aethionema huber-morathii, Aethionema iberideum, Aethionema karamanicum, Aethionema koenigii, Aethionema kopetdaghi, Aethionema lacerum, Aethionema lepidioides, Aethionema levandowskyi, Aethionema lignosum, Aethionema lipskyi, Aethionema longistylum, Aethionema lycium, Aethionema maraschicum, Aethionema marashicum, Aethionema marginatum, Aethionema membranaceum, Aethionema micropterum, Aethionema minus, Aethionema monospermum, Aethionema moricandianum, Aethionema munzurense, Aethionema oppositifolium, Aethionema orbiculatum, Aethionema ovalifolium, Aethionema pallidiflorum, Aethionema paphlagonicum, Aethionema papillosum, Aethionema polygaloides, Aethionema pseudarmenum, Aethionema pseudotrinervium, Aethionema pulchellum, Aethionema pyrenaicum, Aethionema recurvum, Aethionema retsina, Aethionema rhodopaeum, Aethionema rotundifolium, Aethionema rubescens, Aethionema sagittatum, Aethionema salmasium, Aethionema saxatile, Aethionema schelkovnikowii, Aethionema schistosum, Aethionema schizopterum, Aethionema semnanensis, Aethionema sintenisii, Aethionema speciosum, Aethionema spicatum, Aethionema spinosum, Aethionema stenopterum, Aethionema stylosum, Aethionema subcapitatum, Aethionema subulatum, Aethionema syriacum, Aethionema szowitsii, Aethionema tenue, Aethionema thesiifolium, Aethionema thomasianum, Aethionema transhyrcanum, Aethionema trinervium, Aethionema turcica, Aethionema umbellatum, Aethionema varians, Aethionema virgatum, Aethionema voronovii, Aethionema woronowii
L'Æthionème, ou Aethionema, est un genre de la famille des brassicacées regroupant 110 espèces selon Tropicos, 3 mai 2015 , certaines de ces espèces sont inscrites au livre rouge de la flore menacée de France [1]
Aethionema acarii, Aethionema alanyae, Aethionema almijarense, Aethionema apterocarpum, Aethionema arabicum, Aethionema armenum, Aethionema balansae, Aethionema banaticum, Aethionema bourgaei, Aethionema buxbaumii, Aethionema cabulicum, Aethionema caespitosum, Aethionema campylopterum, Aethionema capitatum, Aethionema cappadocicum, Aethionema cardiophylloides, Aethionema cardiophyllum, Aethionema carlsbergii, Aethionema carneum, Aethionema cephalanthum, Aethionema chloraefolium, Aethionema chlorifolium, Aethionema cordatum, Aethionema cordifolium, Aethionema coridifolium, Aethionema creticum, Aethionema cristatum, Aethionema demirizii, Aethionema diastrophis, Aethionema dimorphocarpum, Aethionema dumanii, Aethionema edentulum, Aethionema elongatum, Aethionema eunomioides, Aethionema fimbriatum, Aethionema froedinii, Aethionema fruticulosum, Aethionema gileadense, Aethionema glaucescens, Aethionema glaucinum, Aethionema gracile, Aethionema graecum, Aethionema grandiflorum, Aethionema heterocarpum, Aethionema heterophyllum, Aethionema huber-morathii, Aethionema iberideum, Aethionema karamanicum, Aethionema koenigii, Aethionema kopetdaghi, Aethionema lacerum, Aethionema lepidioides, Aethionema levandowskyi, Aethionema lignosum, Aethionema lipskyi, Aethionema longistylum, Aethionema lycium, Aethionema maraschicum, Aethionema marashicum, Aethionema marginatum, Aethionema membranaceum, Aethionema micropterum, Aethionema minus, Aethionema monospermum, Aethionema moricandianum, Aethionema munzurense, Aethionema oppositifolium, Aethionema orbiculatum, Aethionema ovalifolium, Aethionema pallidiflorum, Aethionema paphlagonicum, Aethionema papillosum, Aethionema polygaloides, Aethionema pseudarmenum, Aethionema pseudotrinervium, Aethionema pulchellum, Aethionema pyrenaicum, Aethionema recurvum, Aethionema retsina, Aethionema rhodopaeum, Aethionema rotundifolium, Aethionema rubescens, Aethionema sagittatum, Aethionema salmasium, Aethionema saxatile, Aethionema schelkovnikowii, Aethionema schistosum, Aethionema schizopterum, Aethionema semnanensis, Aethionema sintenisii, Aethionema speciosum, Aethionema spicatum, Aethionema spinosum, Aethionema stenopterum, Aethionema stylosum, Aethionema subcapitatum, Aethionema subulatum, Aethionema syriacum, Aethionema szowitsii, Aethionema tenue, Aethionema thesiifolium, Aethionema thomasianum, Aethionema transhyrcanum, Aethionema trinervium, Aethionema turcica, Aethionema umbellatum, Aethionema varians, Aethionema virgatum, Aethionema voronovii, Aethionema woronowii
Aethionema armenum Aethionema capitatum Aethionema carneum Aethionema grandiflorum Aethionema oppositifolium Aethionema orbiculatum Aethionema retsina Aethionema rotundifolium Aethionema saxatileKamnica (etionema, lat. Aethionema), biljni rod iz porodice krstašica (Brassicaceae) raširen po južnoj Europi, Mediteranu i srednjoj Aziji[1]. Pripada mu 60 priznatih vrsta dvogodišnjeg raslinja, trajnica i polugrmova.
Rod je opisan 1812.
Kamnica (etionema, lat. Aethionema), biljni rod iz porodice krstašica (Brassicaceae) raširen po južnoj Europi, Mediteranu i srednjoj Aziji. Pripada mu 60 priznatih vrsta dvogodišnjeg raslinja, trajnica i polugrmova.
Rod je opisan 1812.
Wačoški (Aethionema) je ród ze swójby křižnokwětnych rostlinow (Brasicaceae).
Wobsahuje sćěhowace družiny:
Wačoški (Aethionema) je ród ze swójby křižnokwětnych rostlinow (Brasicaceae).
Wobsahuje sćěhowace družiny:
kamjenjowe wačoški (Aethionema saxatile)Skrzydlinka (Aethionema) – rodzaj roślin z rodziny kapustowatych. Obejmuje ponad 50 gatunków (od co najmniej 54[5], 56[6] do 70[7]) występujących w obszarze śródziemnomorskim i zachodniej Azji, 9 gatunków rośnie w Europie. Wiele gatunków jest uprawianych[7] także w Europie środkowej[8]. Od podobnych ubiorków różnią się całobrzegimi płatkami korony[8].
Rodzaj jest siostrzany wobec rodzaju Moriera wraz z którym tworzy plemię Aethionemeae, stanowiące klad bazalny w obrębie rodziny kapustowatych. Wyodrębnienie się tego rodzaju od przodków pozostałych przedstawicieli rodziny nastąpiło ok. 40 milionów lat temu. Pozycja filogenetyczna rodzaju jest potwierdzona ze 100% pewnością w badaniach molekularnych[6].
Rodzaj z rodziny kapustowatych (Brassicaceae), rzędu kapustowców (Brassicales), kladu różowych (rosids) w obrębie okrytonasiennych (Magnoliophyta)[1].
Rośliny ozdobne, sadzone w ogrodach skalnych i na rabatach, niewymagające w uprawie. Wymagają stanowisk słonecznych. Najlepiej rosną na glebie piaszczystej, zasobnej w wapń, dobrze zdrenowanej. Rozmnażane są z nasion lub sadzonek[8].
Skrzydlinka (Aethionema) – rodzaj roślin z rodziny kapustowatych. Obejmuje ponad 50 gatunków (od co najmniej 54, 56 do 70) występujących w obszarze śródziemnomorskim i zachodniej Azji, 9 gatunków rośnie w Europie. Wiele gatunków jest uprawianych także w Europie środkowej. Od podobnych ubiorków różnią się całobrzegimi płatkami korony.
Skrzydlinka skalna Skrzydlinka armeńska 'Warley Rose' Skrzydlinka naprzeciwlistnaAethionema é um género botânico pertencente às Brassicaceae. É constituída por cerca de 30 espécies, espontâneas principalmente na região mediterrânica e na Ásia Oriental. As flores podem ser brancas ou cor-de-rosa. São usadas como plantas de jardim, nalguns locais. Preferem locais rochosos e permeáveis à água. As variedades utilizadas em jardinagem descendem, principalmente, de Aethionema grandiflorum. As folhas são glabras.
Tradicionalmente, as plantas do género Aethionema fazem parte da tribo das Lepidieae - estudos actuais demonstram, contudo, que este género está bastante distanciado das outras Brassicaceae.
Aethionema é um género botânico pertencente às Brassicaceae. É constituída por cerca de 30 espécies, espontâneas principalmente na região mediterrânica e na Ásia Oriental. As flores podem ser brancas ou cor-de-rosa. São usadas como plantas de jardim, nalguns locais. Preferem locais rochosos e permeáveis à água. As variedades utilizadas em jardinagem descendem, principalmente, de Aethionema grandiflorum. As folhas são glabras.
Tradicionalmente, as plantas do género Aethionema fazem parte da tribo das Lepidieae - estudos actuais demonstram, contudo, que este género está bastante distanciado das outras Brassicaceae.
Aethionema là chi thực vật có hoa trong họ Cải.[1]
Chi này gồm các loài: