Deraeocoris lutescens ist eine Wanzenart aus der Familie der Weichwanzen (Miridae).
Die Wanzen werden 3,7 bis 4,5 Millimeter lang.[1] Sie haben eine orange-braune Grundfarbe mit schwärzlicher Musterung und durchscheinenden Hemielytren. Die Art ist zwar teilweise variabel, man findet jedoch in der Regel zwei dunkle Flecken auf dem unpunktierten Schildchen (Scutellum).[2] Die Nymphen sind hell gefärbt und besitzen lange Borsten.[1]
Die Art ist vom Süden Skandinaviens bis in den Mittelmeerraum und Nordafrika sowie östlich bis in den Kaukasus verbreitet. Sie ist in Mitteleuropa weit verbreitet und häufig.[1]
Die Wanzen ernähren sich räuberisch und leben auf verschiedenen Laubgehölzen, insbesondere an Linden (Tilia), Eichen (Quercus), Ahornen (Acer), Haseln (Corylus) und Ulmen (Ulmus), seltener auch an Obstbäumen wie Äpfeln (Malus) und anderen Laubbäumen. Man kann die Art aber auch auf Nadelbäumen wie Kiefern (Pinus), Lärchen (Larix), Wacholdern (Juniperus) oder Lebensbäumen (Thuja) finden. Sie saugen überwiegend an Blattläusen und Blattflöhen und auch kleinen Schmetterlingsraupen. Die adulten Wanzen überwintern, nicht selten in großen Gruppen unter großflächig loser Rinde, beispielsweise der von Platanen, Berg-Ahorn oder Kastanien. Selten überwintern sie auch in trockener Bodenstreu oder dringen in Wohnungen ein. Die Weibchen legen ihre Eier im Mai und Juni, selten auch früher ab. Sie versenken diese tief in den jungen verholzten Trieben der Wirtsbäume. Die Nymphen kann man von Mai bis in den September finden, die adulten Tiere der neuen Generation treten ab Mitte Juli auf.[1]
Deraeocoris lutescens ist eine Wanzenart aus der Familie der Weichwanzen (Miridae).
De loofboomhalsbandwants (Deraeocoris lutescens) is een wants uit de familie van de blindwantsen (Miridae). De soort werd het eerst wetenschappelijk beschreven door Samuel Peter Schilling in 1837.
De variabel gekleurde, ovale, brede wants kan 4 mm lang worden en is altijd langvleugelig. Het glanzende lichaam kan geelbruin tot bruin van kleur zijn en heeft altijd een zwarte tekening, bij mannetjes is de kleur donkerder en is meestal meer zwart aanwezig. Op de roodbruine kop staan 2 geelachtige antennes. Het tweede segment is langer dan het derde en vierde segment samen en deze segmenten zijn alle drie bovenaan donkerder gekleurd. Het doorzichtige deel van de voorvleugels is kleurloos en de poten zijn geel met om de achterschenen twee donkere ringen.
De wants produceert één generatie in het jaar en is van mei tot september te vinden, verstopt is spleten en richels en onder schors van bijvoorbeeld plataan waar hij zich tegoed doet aan onder andere bladluizen en kleine rupsen,
De soort komt voor in het Palearctisch gebied en is in Nederland zeer algemeen in loofbomen bij bosranden en vaak ook in parken en tuinen.
De loofboomhalsbandwants (Deraeocoris lutescens) is een wants uit de familie van de blindwantsen (Miridae). De soort werd het eerst wetenschappelijk beschreven door Samuel Peter Schilling in 1837.
Multimedia w Wikimedia Commons Deraeocoris lutescens – gatunek pluskwiaka z podrzędu różnoskrzydłych, rodziny tasznikowatych (Miridae) i rodzaju błyszczek (Deraeocoris). Jedyny polski przedstawiciel podrodzaju Knightocapsus Wagn..
Owad ma ciało długości do 4,5 mm, owalne, masywne, błyszczące, ubarwione brązowo, czasem nakrapiane. Półpokrywy posiada jasnobrązowe lub ciemne. Tarczka jest niewielka, a nogi barwy żółtawej.
Pluskwiak ten jest drapieżnikiem polującym na drobne owady, w tym mszyce. Występuje na drzewach liściastych m.in. z rodzaju: lipa, grab i jesion. Zimują jako owady dorosłe, których nowe pokolenie pojawia się w lipcu.
Występuje w prawie całej Europie oraz Afryce północnej i części Azji. Pospolity w całej Polsce.
Deraeocoris lutescens – gatunek pluskwiaka z podrzędu różnoskrzydłych, rodziny tasznikowatych (Miridae) i rodzaju błyszczek (Deraeocoris). Jedyny polski przedstawiciel podrodzaju Knightocapsus Wagn..
.jpg)
