Thamnolia vermicularis, auch Totengebeinsflechte oder Wurmflechte, ist eine Flechte, deren hohle, bleiche Thallusäste an wettergebleichte Knochen von Kleinsäugern oder Vögeln erinnern.
Die Flechte besteht aus weißen, spitz zulaufenden Thallusästen von 2 – 7 cm Länge und 1 – 2,5 mm Durchmesser. Diese sind unregelmäßig geformt und besitzen eine grubig gequetschte Oberfläche. Sie ist wurmförmig kriechend oder bildet dichte Polster, wobei sie nicht immer am Untergrund festgewachsen ist, sondern manchmal lose aufliegt. Die sterile (=unfruchtbare) Flechte (Deuteromycetes) bildet keine Fruchtkörper und verbreitet sich rezent nur mit Thallusbruchstücken. Die Flechte gehört in die Familie Icmadophilaceae. Der Algenpartner in der Symbiose (Phycobiont) ist Trebouxia.
Thamnolia vermicularis ist weltweit auf allen Kontinenten in arktischen und alpinen Klimaten verbreitet. Sie ist in Gämsheidebeständen und Krummseggenrasen, meist auf saurem Gestein, häufig an windexponierten Stellen anzutreffen. In den Alpen trifft man sie in Höhenlagen von über 2000 m ü. M. auf kalkarmen Böden regelmäßig an. In Nordamerika kommt sie in den Rocky Mountains sowie in Nordkanada und in Alaska vor. Es existieren zwei Chemotypen (var. subuliformis und var. vermicularis) die ziemlich gut arealgeographisch getrennt sind. Das heutige Verbreitungsgebiet dürfte aufgrund der Vermehrungsmethode ziemlich alte Ursprünge haben.
In Yunnan, China, wird aus Thamnolia vermicularis auch ein Tee gemacht. Die Flechte beinhaltet ein Polysaccharid (Thamnolan), welches eine physiologische Wirkung haben soll.
Thamnolia vermicularis, auch Totengebeinsflechte oder Wurmflechte, ist eine Flechte, deren hohle, bleiche Thallusäste an wettergebleichte Knochen von Kleinsäugern oder Vögeln erinnern.
Thamnolia vermicularis est une espèce de lichen du genre Thamnolia et de la famille des Icmadophilaceae.
Sous le nom de 雪茶 (xuěchá) cette espèce est utilisée en médecine traditionnelle chinoise.
Thamnolia vermicularis est une espèce de lichen du genre Thamnolia et de la famille des Icmadophilaceae.
Szydlina różowa (Thamnolia vermicularis (Sw.) Schaer. – gatunek grzybów z rodziny czasznikowatych (Icmadophilaceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Icmadophilaceae, Pertusariales, Ostropomycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1781 r. Olof Swartz nadając mu nazwę Lichen vermicularis. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1850 r. Ludwig Emanuel Schaerer, przenosząc go do rodzaju Thamnolia[1].
Niektóre synonimy naukowe[3]:
Nazwa polska według Krytycznej listy porostów i grzybów naporostowych Polski[2]. Pochodzi od tego, że po dłuższym przechowywaniu w zielniku nabiera różowego koloru[4].
Plecha krzaczkowata, mająca postać szydlasto zakończonych, pojedynczych lub słabo rozgałęzionych trzoneczków o wysokości 2-6 cm. Są one proste, łukowato lub robakowato zgięte. Wyrastają w luźnych skupiskach, lub tworzą niewielkie murawki. Na przekroju poprzecznym są obłe lub nieco spłaszczone, puste w środku i mają grubość 1-3 mm. Powierzchnia biała, gładka lub delikatnie pomarszczona, pod korą występuje warstwa mechanicznej nibytkanki. Reakcje barwne: plecha K + intensywnie żółta, Pd + pomarańczowa[4].
Plecha nie wytwarza ani soraliów, ani izydiów, ani owocników, a jedynie pyknidia, które znajdują się zagłębione w drobnych brodawkach na bokach trzoneczków[4].
Jest szeroko rozprzestrzeniona na świecie, występuje na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Afryki i Antarktydy. Szczególnie częsta jest na obszarach o klimacie zimnym, w wysokich górach i w tundrze, występuje m.in. na Grenlandii[5]. W Polsce występuje tylko w Tatrach, Karkonoszach i na Babiej Górze, i jest w tych regionach dość częsta. Rośnie na ziemi, w wyższych partiach gór, głównie w niskich murawach w piętrze halnym. Rośnie w miejscach otwartych, narażonych na silne wiatry[4]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status LC – gatunek słabo zagrożony[6].
Podobne są niektóre gatunki chrobotków (Cladonia), jednak szydlinę różową łatwo od nich odróżnić, gdyż nigdy nie tworzy plechy pierwotnej, jej trzoneczki wyrastają bezpośrednio z podłoża[4].
W Chinach jest porostem jadalnym[7].
Szydlina różowa (Thamnolia vermicularis (Sw.) Schaer. – gatunek grzybów z rodziny czasznikowatych (Icmadophilaceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów.
Thamnolia vermicularis je porost[2], co go nojprzōd ôpisoł Olof Swartz, a terŏźnõ nazwã doł mu Ach. ex Schaer. Thamnolia vermicularis nŏleży do zorty Thamnolia i familije Icmadophilaceae.[3][4]
Wikispecies mo informacyje ô Thamnolia vermicularis.
Thamnolia vermicularis je porost, co go nojprzōd ôpisoł Olof Swartz, a terŏźnõ nazwã doł mu Ach. ex Schaer. Thamnolia vermicularis nŏleży do zorty Thamnolia i familije Icmadophilaceae.
