Podosphaera plantaginis on kotelosienten ryhmään lukeutuva härmäsieni,[2] joka Suomessa esiintyy heinäratamon (Plantago lanceolata) sienipatogeeninä.[3] Kasvukauden aikana, kesällä, patogeeni alkaa näkyä kasvin lehdellä muistuttaen jauhomaista pölyä. Härmäsieni hankkii ravintonsa kasvista ulottamalla syömäjuurensa, haustoriansa, kasvin epidermin soluihin.[4] Hyödyntämällä kasvin ravintovarastoa härmäsieni vähentää isäntänsä fotosynteesitehokkuutta, ehkäisee kasvua ja pienentää tuottoa sekä yhdessä muiden ympäristön stressitekijöiden kanssa saattaa aiheuttaa isäntäyksilöiden kuolemia.[5][6]
Härmäsieni talvehtii kasvissa joko lepoitiöinä tai rihmastona kasvin leposilmuissa. Joka talvi paikallinen härmäsienipopulaatio romahtaa. Paikallinen epidemia alkaa kesäkuun lopulla tai heinäkuun alussa ja leviää kuromaitiöiden avulla. Syyskuuhun mennessä suurin osa kasveista populaation sisällä voi olla infektoituneita.[7] Härmäsienen infektoimia heinäratamon populaatioita voidaan löytää yli sadalta kasvupaikalta Ahvenanmaalta, ja sen esiintymisellä on huomattavia vuotuisia vaihteluita.[4]
Podosphaera plantaginis on kotelosienten ryhmään lukeutuva härmäsieni, joka Suomessa esiintyy heinäratamon (Plantago lanceolata) sienipatogeeninä. Kasvukauden aikana, kesällä, patogeeni alkaa näkyä kasvin lehdellä muistuttaen jauhomaista pölyä. Härmäsieni hankkii ravintonsa kasvista ulottamalla syömäjuurensa, haustoriansa, kasvin epidermin soluihin. Hyödyntämällä kasvin ravintovarastoa härmäsieni vähentää isäntänsä fotosynteesitehokkuutta, ehkäisee kasvua ja pienentää tuottoa sekä yhdessä muiden ympäristön stressitekijöiden kanssa saattaa aiheuttaa isäntäyksilöiden kuolemia.
Härmäsieni talvehtii kasvissa joko lepoitiöinä tai rihmastona kasvin leposilmuissa. Joka talvi paikallinen härmäsienipopulaatio romahtaa. Paikallinen epidemia alkaa kesäkuun lopulla tai heinäkuun alussa ja leviää kuromaitiöiden avulla. Syyskuuhun mennessä suurin osa kasveista populaation sisällä voi olla infektoituneita. Härmäsienen infektoimia heinäratamon populaatioita voidaan löytää yli sadalta kasvupaikalta Ahvenanmaalta, ja sen esiintymisellä on huomattavia vuotuisia vaihteluita.
Podosphaera plantaginis (Castagne) U. Braun & S. Takam. – gatunek grzybów należący do rzędu mączniakowców (Erysiphales)[1].Grzyb mikroskopijny, pasożyt bezwzględny roślin z rodzaju babka. Wywołuje u nich chorobę zwaną mączniakiem prawdziwym[2].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Podosphaera, Erysiphaceae, Erysiphales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1845 roku J.C.M. Castagne, nadając mu nazwę Erysiphe plantaginis. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu w 2000 roku U. Braun i S. Takam[1].
Lektotyp: na babce lancetowatej France, Aix, Castagne (PC)[2].
Tworzy na powierzchni porażonych roślin biały nalot złożony ze strzępek grzybni, konidioforów i powstających na nich konidiów. Ssawki zapuszcza tylko do skórki porażonych roślin. Konidiofory wzniesione, cylindryczne, złożone z komórki bazalnej o wysokości 25–38 μm, szerokości 15–20 μm i 1–3 krótszych komórek powyżej komórki bazalnej. Appressoria wargowe. Elipsoidalne lub jajowate konidia o wymiarach 25-38 x 15-20 μm tworzą się w łańcuszkach. Kuliste klejstotecja mają średnicę 70-105 μm i powstają w rozproszeniu, lub w skupiskach. Początkowo mają barwę pomarańczową, potem stają się coraz ciemniejsze, brązowe, ciemnobrązowe i niemal czarne. Zbudowane są z nieregularnych, wielobocznych komórek o średnicy 10–40 μm. Przyczepki w dolnej części klejstotecjum, w bardzo różnej liczbie, zazwyczaj krótsze od średnicy klejstotecjum, czasami tylko sięgające 1,5 jego średnicy. Ich końcówki są przeźroczyste lub żółtawe, gładkie lub ziarniste. Mają zmienną szerokość od 4 do 11 μm, są septowane i zwężone na przegrodach, cienkościenne, gładkie i proste, rzadko tylko rozgałęzione. Worki o rozmiarach 50–80 × 50–70 μm, zazwyczaj 8–zarodnikowe, rzadko 6-zaodnikowe. Powstają w nich jajowate, elipsoidalne lub niemal kuliste askospory o rozmiarach 16–24 × 10–16 μm[2].
Gatunek szeroko rozprzestrzeniony. Znane jest jego występowanie w Europie, Azji (Azja Środkowa, Syberia, dalekowschodnia część Rosji) i w Ameryce Północnej (USA)[2].
Pasożytuje na wielu gatunkach roślin zaliczanych do rodzaju babka (Plantago)[2]. W Polsce zanotowano jego występowanie na babce zwyczajnej (P. major), babce lancetowatej (P. lanceolata) i babce średniej (P. media)[4].
Podosphaera plantaginis (Castagne) U. Braun & S. Takam. – gatunek grzybów należący do rzędu mączniakowców (Erysiphales).Grzyb mikroskopijny, pasożyt bezwzględny roślin z rodzaju babka. Wywołuje u nich chorobę zwaną mączniakiem prawdziwym.
Podosphaera plantaginis je grzib[3], co go nojprzōd ôpisoł Castagne, a terŏźnõ nazwã doł mu U. Braun & S. Takam. 2000. Podosphaera plantaginis nŏleży do zorty Podosphaera i familije Erysiphaceae.[4][5] Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.[4]
Podosphaera plantaginis je grzib, co go nojprzōd ôpisoł Castagne, a terŏźnõ nazwã doł mu U. Braun & S. Takam. 2000. Podosphaera plantaginis nŏleży do zorty Podosphaera i familije Erysiphaceae. Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.
