Umbilicaria cylindrica, zuweilen auch als Gewimperte Nabelflechte[1] oder Fransen-Nabelflechte[2] bezeichnet, ist eine Blattflechte, die auf saurem Gestein in höheren Lagen vorkommt.
Das blattartige Flechtenlager erreicht 2 bis 7 cm Durchmesser, ist grau gefärbt und durch einen zentralen „Nabel“ mit der Unterlage verbunden. Am Rand trägt es schwarze, abstehende Borsten, wodurch Umbilicaria cylindrica von ähnlichen Arten unterschieden werden kann. Der meist mehrlappige Thallus ist unterseitig hellbraun bis weißrosa. Die schwarzen Fruchtkörper (Apothecien) sind anfangs sitzend, später gestielt mit rilliger Scheibe. Isidien fehlen.
Umbilicaria cylindrica besiedelt Silikatgestein und -felsen an licht- und windoffenen, oft schrägen Flächen, die meist nur kurzzeitig schneebedeckt sind. Sie ist in Europa, Asien, Nord- und Südamerika sowie Australien verbreitet. Ihr europäischer Verbreitungsschwerpunkt liegt im Norden, die Art dringt aber im montanen und alpinen Bereich bis in die Hochgebirge Südeuropas vor. In den Ebenen Mitteleuropas fehlt sie.
Umbilicaria cylindrica wurde von der Bryologisch-lichenologischen Arbeitsgemeinschaft für Mitteleuropa zur Flechte des Jahres 2018 gewählt.
Umbilicaria cylindrica, zuweilen auch als Gewimperte Nabelflechte oder Fransen-Nabelflechte bezeichnet, ist eine Blattflechte, die auf saurem Gestein in höheren Lagen vorkommt.
Rips-kõrvsamblik (Umbilicaria cylindrica) on samblikuliik.
Samblik kasvab ka Eestis.[1]
Rips-kõrvsamblik (Umbilicaria cylindrica) on samblikuliik.
Samblik kasvab ka Eestis.
Kruszownica zwyczajna (Umbilicaria cylindrica (L.) Delise – gatunek grzybów z rodziny kruszownicowatych (Umbilicariaceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Umbilicaria, Umbilicariaceae, Umbilicariales, Incertae sedis, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy gatunek ten zdiagnozowany został w 1753 przez K. Linneusza jako Lichen cylindricus. Do rodzaju Umbilicaria przeniósł go w 1805 Denise i nazwa nadana przez tegoż autora jest według Index Fungorum prawidłowa. Nazwa polska według Krytycznej listy porostów i grzybów naporostowych Polski[2].
W obrębie gatunku wyróżnia się dwie odmiany[1]:
Plecha listkowata z glonami protokokkoidalnymi, zazwyczaj złożona z wielu listków, czasami tylko jednolistkowa. Do podłoża przyrośnięta jest uczepem. Poszczególne listki mają średnicę 2-4(7 cm), są dość grube i podczas suchej pogody są bardzo kruche, kruszą się w palcach. Górna powierzchnia jest gładka lub pomarszczona, a w środkowej części pofałdowana lub żeberkowato-siatkowata. Jest biaława lub szara, czasami ma brunatny odcień. Charakterystyczną cechą jest występowanie na brzegach czarnych, rozgałęzionych wyrostków. Dolna powierzchnia ma barwę od różowocielistej do żółtobrunatnej. Jest na niej wiele czarnej barwy chwytników, które mogą być pojedyncze lub rozgałęzione[3]. Reakcje barwne: rdzeń K + czerwony, C -, P + pomarańczowy lub P-[4].
Licznie występują apotecja lecideowe. Mają średnicę 0,5-1,5 mm, są okrągławe, początkowo posiadają krótkie trzoneczki, później są siedzące. Ich czarne, płaskie lub wypukłe tarczki są głęboko, koncentrycznie rowkowane[3]. W jednym worku powstaje po 8 grubościennych, elipsoidalnych i prostych askospor o rozmiarach 7-15 × 4-7 μm[3].
Metabolity wtórne: kwas norstiktowy[4].
Gatunek rozprzestrzeniony na całej półkuli północnej; występuje tutaj na wszystkich kontynentach, w Arktyce i na wielu wyspach. Z wyjątkiem Antarktydy występuje również na wszystkich kontynentach półkuli południowej, ale znacznie rzadziej[5]. Jest gatunkiem głównie arktyczno-alpejskim[4]. W Polsce odmiana cylindrica występuje w Karpatach, Sudetach oraz na Pobrzeżu Południowobałtyckim, var. tornata tylko w Centralnych Karpatach Zachodnich[2]. W polskich górach jest pospolity w piętrze kosodrzewiny, halnym i turniowym, niżej jest znacznie rzadszy. Rośnie na słonecznych miejscach na skałach krzemianowych[3]. W Polsce był gatunkiem ściśle chronionym[6], od 9 października 2014 r. został wykreślony z listy gatunków porostów chronionych[7].
Charakterystyczne rzęski na brzegach plechy pozwalają odróżnić ten gatunek od innych kruszownic[4]. Wyrostki posiada też kruszownica szorstka (Umbilicaria hirsuta), ale występuje zazwyczaj w postaci pojedynczych łusek i różni się ona górną powierzchnią[3]. Bardzo podobna jest kruszownica pomarszczona (Umbilicaria proboscidea). Również ma czarne wyrostki, ale rzadsze i odróżnia się górną powierzchnią (jest pomarszczona).
Kruszownica zwyczajna (Umbilicaria cylindrica (L.) Delise – gatunek grzybów z rodziny kruszownicowatych (Umbilicariaceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów.