Guidance for identification
El fredolic bord picant (Tricholoma virgatum) és una espècie de bolet pertanyent a la família de les tricolomatàcies.[5]
El seu nom específic, virgatum, vol dir ratllat.[6]
És un bolet poc comú que acostuma a créixer sobre sòls àcids als estatges montà i subalpí, sota coníferes, especialment avets i pins (Pinus uncinata).[7][14]
Es troba a Europa i Nord-amèrica.[15][10]
Existeixen diverses espècies semblants, com Tricholoma sciodes, Tricholoma bresadolanum o Tricholoma hordum, igualment no comestibles. La primera se'n separa pel barret de color menys gris, amb freqüents reflexos rosats o lilacins, per les làmines amb l'aresta puntejada de negre i pel sabor amarg, no picant, de la carn. La segona té el barret no umbonat, més ornamentat, i com en el cas de Tricholoma sciodes, l'aresta de les làmines finament puntejada de negre i la carn amarga. Finalment, Tricholoma hordum té el peu amb tonalitats rosades, i les làmines blanquinoses. D'altra banda, la confusió amb Tricholoma terreum, comestible, és possible, tot i que aquest darrer no té mai el barret cònic, és menys robust i la seua carn no és picant.[7]
És un bolet no comestible, ja que el seu consum produeix nàusees, vòmits i malalties gastrointestinals (possiblement, a causa dels alcaloides que conté).[16][17][7]
El fredolic bord picant (Tricholoma virgatum) és una espècie de bolet pertanyent a la família de les tricolomatàcies.
Der Brennende Ritterling (Tricholoma virgatum), kurz für Brennendscharfer Ritterling, ist eine Pilzart aus der Familie der Ritterlingsverwandten (Tricholomataceae).
Der Hut misst 3–5(–8) cm im Durchmesser, ist jung spitzkegelig bis glockenartig geformt und später ausgebreitet mit einem deutlichen Buckel in der Mitte und manchmal eingerissen. Der scharfe Hutrand ist heruntergebogen. Die Oberfläche ist trocken und seidig, bei Trockenheit glänzend und meist asch- bis metallisch grau, seltener heller bis beige gefärbt, von dunkleren (schwärzlichen), radialen Fasern durchzogen und teils mit leichten Violett-Aspekten. Die Lamellen sind grau-weißlich, dicht und untermischt stehend, haben gekerbte Schneiden und sind ausgebuchtet am Stiel angewachsen. Das Sporenpulver erscheint weiß. Der Stiel ist 5–8(–12) cm hoch, 1–1,8 cm stark und weitgehend zylindrisch geformt und faserig beschaffen. Er ist oberflächlich weißlich bis aschgrau und kahl oder schwach weißlich faserig. Das Fleisch ist weißlich und brüchig. Es schmeckt brennend scharf, bitter und riecht undeutlich erdig-rettichartig, aber nicht mehlartig.
Die Sporen sind 6–8,5 × 4,5–6,5 Mikrometer groß.
Ähnliche Arten sind der Tiger-Ritterling (T. pardinum), der Gemeine Erd-Ritterling (T. terreum), die nah verwandten Bitterer Buchen-Ritterling (T. bresadolanum) und Schärflicher Ritterling (T. sciodes) sowie weitere grau- bis schwarzhütige und ebenfalls essbare Ritterlinge. Der Tiger-Ritterling hat einen mehr oder weniger unangenehmen Mehlgeruch. Der Bittere Buchen-Ritterling wächst normalerweise mit Rotbuchen auf kalkhaltigem Boden.[1][2]
Er lebt in Nadelwäldern, selten auch in Laubwäldern, bevorzugt auf saurem Boden und fruktifiziert zwischen August und Oktober. Er ist in Europa und (Nord-)Amerika verbreitet.
Das Art-Epitheton „virgatum“ bedeutet „gestreift“. Der Schärfliche Ritterling (Tricholoma sciodes) wurde früher als Varietät des Brennenden Ritterlings angesehen.
Der Pilz ist giftig. Die Vergiftung äußert sich in Übelkeit, Erbrechen und Magen-Darm-Erkrankung. Er enthält (zum Teil in ihm neu entdeckte) Indolalkaloide (2,4-Dimethylindol, 4-(Hydroxymethyl)-2-methylindole, 4-(Methoxymethyl)-2-methylindol).[3][4] Er produziert wohl Ausdünstungen, die Fliegen betäuben können.
Der Brennende Ritterling (Tricholoma virgatum), kurz für Brennendscharfer Ritterling, ist eine Pilzart aus der Familie der Ritterlingsverwandten (Tricholomataceae).
Tricholoma virgatum, commonly known as the ashen knight,[2] is a mushroom of the agaric genus Tricholoma. It was first described scientifically as Agaricus virgatus by Elias Fries in 1818,[3] and later transferred to the genus Tricholoma by Paul Kummer in 1871.[4] It is found in the deciduous and coniferous forests of Europe and North America. The mushroom is inedible, speculated to be poisonous,[5] and has a bitter and peppery taste and musty odor.[2]
The cap is silvery and conical, with streaks of fibres. A similar species is Tricholoma sciodes.[6]
{{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help) Tricholoma virgatum, commonly known as the ashen knight, is a mushroom of the agaric genus Tricholoma. It was first described scientifically as Agaricus virgatus by Elias Fries in 1818, and later transferred to the genus Tricholoma by Paul Kummer in 1871. It is found in the deciduous and coniferous forests of Europe and North America. The mushroom is inedible, speculated to be poisonous, and has a bitter and peppery taste and musty odor.
The cap is silvery and conical, with streaks of fibres. A similar species is Tricholoma sciodes.
Tricholoma virgatum, o tricoloma rayado,[2] es un hongo basidiomiceto de la familia Tricholomataceae. No es comestible y su seta tiene un sabor amargo y picante. Aflora a finales de verano en otoño en bosques de coníferas, a menudo en zonas musgosas. Su basónimo es Agaricus virgatus Fr. 1818.[1] Su epíteto específico, virgatum, significa "rayado".[2]
Su seta presenta un sombrero de entre 4 y 8 centímetros de diámetro, de textura suave y ligeramente aterciopelada, poco carnoso y fibroso. Toma tonalidades grisáceas que oscilan entre el color ceniza y el morado claro. En ejemplares jóvenes el sombrero tiene forma cónica, y se abre conforme madura hasta hacerse convexo, no llegando a aplanarse. El pie es blanco, fibroso y cilíndrico. Mide unos 9 centímetros de altura y alrededor de 1,5 centímetros de diámetro. Su carne es blanca, y se torna grisácea cuando es cortada. Su olor es térreo y su sabor picante y amargo. Las láminas son combadas y de color gris claro, a menudo con pequeños puntos oscuros, más abundantes conforme nos acercamos al borde del sombrero. La esporada es blanca.[2]
Datos: Q594027
Multimedia:
Tricholoma virgatum, o tricoloma rayado, es un hongo basidiomiceto de la familia Tricholomataceae. No es comestible y su seta tiene un sabor amargo y picante. Aflora a finales de verano en otoño en bosques de coníferas, a menudo en zonas musgosas. Su basónimo es Agaricus virgatus Fr. 1818. Su epíteto específico, virgatum, significa "rayado".
Sappivalmuska (Tricholoma virgatum) on kartiomainen tai laakea polttavan kirpeän valmuskalaji. Sen heltat ovat valkoharmaat ja niissä on mustia laikkuja. Jalka on valkoinen tai harmaa. Maku on polttavan sapenkarvas eikä sappivalmuska näin ollen ole ruokasieni. Se kasvaa tuoreissa kangasmetsissä melko yleisenä.[2] Sappivalmuska on mykorritsasieni.
Sappivalmuska (Tricholoma virgatum) on kartiomainen tai laakea polttavan kirpeän valmuskalaji. Sen heltat ovat valkoharmaat ja niissä on mustia laikkuja. Jalka on valkoinen tai harmaa. Maku on polttavan sapenkarvas eikä sappivalmuska näin ollen ole ruokasieni. Se kasvaa tuoreissa kangasmetsissä melko yleisenä. Sappivalmuska on mykorritsasieni.
Tricholoma virgatum, connu sous le nom de Tricholome vergeté[1], est une espèce de champignons basidiomycètes de la famille des Tricholomataceae et du genre des tricholomes.
Il a été décrit sous le nom Agaricus virgatus par Elias Magnus Fries en 1818[2], puis transféré dans les tricholomes par Paul Kummer en 1871[3].
On trouve Tricholoma orirubens dans les forêts à feuilles caduques ou les forêts de conifères d'Europe et d'Amérique du Nord.
Le champignon n'est pas comestible ; il a un goût vaguement poivré et une odeur qui rappelle le moisi[1].
Tricholoma virgatum, connu sous le nom de Tricholome vergeté, est une espèce de champignons basidiomycètes de la famille des Tricholomataceae et du genre des tricholomes.
Dryžuotasis baltikas (lot. Tricholoma virgatum) – baltikinių (Tricholomataceae) šeimos, baltikų (Tricholoma) genties grybų rūšis.
Spygliuočių miškai, daugiau pušynai, retai lapuotynai.
Ruduo, retai vasara.
Kepurėlė, lakšteliai ir kotas pilkos spalvos.
Vaisiakūniai vidutinio dydžio. Kepurėlė 3–8 cm skersmens, lygi šiek tiek blizganti, smailiai kūgiška, pilka, melsvai pilka, juosvai dryžuota, nemėsinga. Lakšteliai balsvi, pilki, priaugtiniai. Kotas 7–12×1–1,5 cm, pilkas, rusvas. Trama plona, balsva, bekvapė, aštroko deginančio skonio. Sporos 6–9×5–7 μm.
Būdingi požymiai: kepurėlė kūgiška, su smailia nugarėle, kotas ilgas.
Auga pavieniui, mėgsta samanotus pušynus. Vienų autorių duomenimis, yra nuodingas, kitų - nevalgomas. Dažnas. Iš smailios kūgio formos kepurėlės ir ilgo koto nesunkiai atskiriamas nuo kitų pilkos spalvos (pilkšvarudžio, raibojo, pilkojo, net ir juosvažalio) baltikų.
Lietuvos grybų atlasas, Vincentas Urbonas, Kaunas, Lututė, 2007, ISBN 978-9955-692-59-1, 146 psl.
Dryžuotasis baltikas (lot. Tricholoma virgatum) – baltikinių (Tricholomataceae) šeimos, baltikų (Tricholoma) genties grybų rūšis.
Augimo vietaSpygliuočių miškai, daugiau pušynai, retai lapuotynai.
Augimo laikasRuduo, retai vasara.
Pagrindiniai požymiaiKepurėlė, lakšteliai ir kotas pilkos spalvos.
Vaisiakūniai vidutinio dydžio. Kepurėlė 3–8 cm skersmens, lygi šiek tiek blizganti, smailiai kūgiška, pilka, melsvai pilka, juosvai dryžuota, nemėsinga. Lakšteliai balsvi, pilki, priaugtiniai. Kotas 7–12×1–1,5 cm, pilkas, rusvas. Trama plona, balsva, bekvapė, aštroko deginančio skonio. Sporos 6–9×5–7 μm.
Būdingi požymiai: kepurėlė kūgiška, su smailia nugarėle, kotas ilgas.
Auga pavieniui, mėgsta samanotus pušynus. Vienų autorių duomenimis, yra nuodingas, kitų - nevalgomas. Dažnas. Iš smailios kūgio formos kepurėlės ir ilgo koto nesunkiai atskiriamas nuo kitų pilkos spalvos (pilkšvarudžio, raibojo, pilkojo, net ir juosvažalio) baltikų.
Capel fin a 7 cm, pròpi cònich peui a pupa, gris argentà, fibros com la seda. Lamele grise sirose, con fil dël midem color. Gamba àuta fin a 10 cm e larga fin a 1,5 cm, soens con un pòch ëd siola, biancastra. Carn bianca. Odor apen-a teros. Savor picant.
A chërs sota latifeuje, an montagna ëdcò sota conìfere.
A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
A peul esse velenos.
Capel fin a 7 cm, pròpi cònich peui a pupa, gris argentà, fibros com la seda. Lamele grise sirose, con fil dël midem color. Gamba àuta fin a 10 cm e larga fin a 1,5 cm, soens con un pòch ëd siola, biancastra. Carn bianca. Odor apen-a teros. Savor picant.
AmbientA chërs sota latifeuje, an montagna ëdcò sota conìfere.
Comestibilità A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
A peul esse velenos.
Gąska pieprzna (Tricholoma virgatum (Fr.) P. Kumm.) – gatunek grzybów należący do rodziny gąskowatych Tricholomataceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji: Tricholomataceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi (według Index Fungorum)[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1818 r. Elias Fries nadając mu nazwę Tricholoma virgatum. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1871 r. Paul Kummer, przenosząc go do rodzaju Tricholoma[1]. Niektóre synonimy łacińskie[2]:
Nazwę polską podał Władysław Wojewoda w 2003 r. Wcześniej w polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten miał nazwę bedłka podzielonka lub gąska rózgowata[3].
Średnicy 3-7 cm, srebrzystoszary do popielatoszarego, z ciemniejszymi, wrośniętymi, promienistymi prążkami, o cienkim miąższu, z charakterystycznie spiczastym szczytem. Skórka sucha, gładka i naga, lecz również pękająca w promienistowłókienkowate łuski[4].
Jasnoszare, później ciemniejące, ścieśnione[4]. Przy trzonie wycięte ząbkiem i nieco schodzące na trzon[5].
Wysokość 6-12 cm, grubość 1-2 cm, walcowaty i nieco rozszerzający się ku dołowi, czasami niekształtny. Powierzchnia o barwie od białej do szarej, czasami występują ciemne plamy. Pod kapeluszem pokryty jest delikatnymi płatkami[6].
Białawy, niezmieniający barwy. Zapach od obojętnego do ziemistego. Smak gorzki i prawie natychmiast piekąco ostry[4].
Wysyp zarodników biały. Zarodniki, jajowate, gładkie, nieamyloidalne, bezbarwne, o średnicy 6-8,5 × 5-6,5 µm. Pleurocystyd brak, cheilocystydy o maczugowatym kształcie, wydłużone i rozmiarach 40 × 15 µm[5].
Występuje w Ameryce Północnej[5] oraz w Europie. W Polsce jest pospolita, występuje pojedynczo lub gromadnie[7].
Rośnie na ziemi w lasach iglastych i mieszanych, szczególnie w górskich świerczynach. Owocniki wytwarza od sierpnia do października[6].
Grzyb mikoryzowy[3]. Grzyb trujący, powoduje zaburzenia żołądkowe i jelitowe, połączone z mdłościami i wymiotami. Objawy występują po 1/2-3 godzinach. Przebieg zatrucia łagodniejszy niż po gąsce tygrysiej (Tricholoma pardinum)[4].
Jest kilka gatunków gąsek o podobnym, szarym ubarwieniu, żadna z nich jednak nie posiada tak ostrego czubka kapelusza. Jest to cecha, po której najłatwiej odróżnić od nich gąskę pieprzną. Ponadto inne, podobne gąski różnią się też nieco innymi cechami:
.JPG)
.JPG)
Gąska pieprzna (Tricholoma virgatum (Fr.) P. Kumm.) – gatunek grzybów należący do rodziny gąskowatych Tricholomataceae).
Tricholoma virgatum (Fr.) P.Kumm., 1871
Рядо́вка заострённая (лат. Tricholoma virgatum) — вид грибов, включённый в род Рядовка (Tricholoma) семейства Рядовковые (Tricholomataceae).
Шляпка 3—5 см в диаметре, коническо-колокольчатой, затем выпуклой и плоско-выпуклой формы, с острым бугорком в центре, волокнистая, блестящая. Окраска тёмно-серая.
Мякоть белого цвета, плотная, без особого запаха, с различной интенсивности жгучим вкусом.
Гименофор пластинчатый, пластинки выемчато-приросшие, часто расположенные, белого или сероватого цвета, с возрастом иногда покрывающиеся желтоватыми пятнами, с неровным краем.
Ножка 5—15 см длиной и 0,8—1,5 см толщиной, цилиндрическая или расширенная к основанию, белая, в основании иногда розоватая или желтоватая.
Споровый порошок белого цвета. Споры 6,5—8×5—6 мкм, широкоэллиптической формы, по 4 на базидиях. Кутикула шляпки — кутис.
Гриб несъедобен из-за жгуче-острого вкуса.
Рядовка заострённая — микоризообразователь, произрастающий исключительно в хвойных лесах под сосной, лиственницей и елью. Предпочитает бедные, кислые почвы.
Рядо́вка заострённая (лат. Tricholoma virgatum) — вид грибов, включённый в род Рядовка (Tricholoma) семейства Рядовковые (Tricholomataceae).
分類 界 : 菌界 Fungi 門 : 担子菌門 Basidiomycota 綱 : 真正担子菌綱 Homobasidiomycetes 目 : ハラタケ目 Agaricales 科 : キシメジ科 Tricholomataceae 属 : キシメジ属 Tricholoma 種 : ネズミシメジ T. virgatum 学名 Tricholoma virgatum (Fr. : Fr.) Kummer. ネズミシメジ（ねずみしめじ、学名Tricholoma virgatum）は、キシメジ科キシメジ属のキノコ。
秋にモミ、アカマツ、ツガなどの針葉樹林に発生する。ブナ林に発生することもある。発生場所からシモフリシメジと混同されることがあるが、ネズミシメジは有毒であり食用とはならない。
傘の表面はネズミ色で、黒みがかった放射状繊維紋がある。傘は、小～中型。はじめ円錐型、成長すると開くが中央部は突出した形状が維持される。傘の裏のヒダは、はじめ白色、成長すると灰白色で湾生。柄は白色。上下同大である事が多いが、基部がやや太くなることがある。
苦み、辛みがあるとされる。嘔吐、下痢、脱水症状など胃腸系の中毒を起こす。
