Ramaria és un gènere de fongs coneguts popularment com a peus de rata. Conté unes 200 espècies.[1] Algunes com Ramaria flava, són comestibles i es cullen a Europa, encara que és fàcil la confusió amb altres espècies verinoses com són R. formosa i R. pallida.
El nom del gènere deriva del llatí rāmus que significa branca.[2]
A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Ramaria 
Ramaria és un gènere de fongs coneguts popularment com a peus de rata. Conté unes 200 espècies. Algunes com Ramaria flava, són comestibles i es cullen a Europa, encara que és fàcil la confusió amb altres espècies verinoses com són R. formosa i R. pallida.
Als Korallen werden neben den gleichnamigen Meereslebewesen auch die Pilzarten mit strauchartig verzweigten Fruchtkörpern aus der Familie der Schweinsohrverwandten bezeichnet.[1] Die Vertreter der Gattungen Keulenpilze (Clavulina), Keulchen (Clavaria) und Wiesenkeulen (Clavulinopsis) können zwar ähnlich aussehen, gehören aber einer anderen Ordnung an.
Die Typusart ist die Hahnenkamm-Koralle (Ramaria botrytis).[2]
Die Höhe der Fruchtkörper der Korallen ist von Art zu Art verschieden, jedoch werden sie selten höher als 15–20 cm. Die Dreifarbige Koralle (Ramaria formosa) kann allerdings eine Höhe von bis zu 30 cm erreichen. Auch die Durchmesser der verschiedenen Arten variieren von etwa 5–15 cm, und die Farben der Fruchtkörper sind verschieden gefärbt. Vom Strunk aus stehen die schmalen, 5–20 mm breiten Fruchtkörper büschelartig in senkrechten, dichten, meist parallelen Ästen zusammen, die sich weiter oben nochmals verzweigen. Die recht kurzen Astenden sind rundlich-spitz. Das Fleisch ist oft spröde und brüchig. Es riecht angenehm würzig.
Die Sporen sind ockerfarben bis braun und elliptisch.
Einige Arten der Korallen wachsen am Nadelwaldboden im Unterholz. Die Büschel sind meistens in Hexenringen angeordnet und ab Spätherbst bis in den Winter zu finden. Andere Arten stehen auf Baumstümpfen oder dem Erdboden in Laub- und Nadelwäldern, vom Hochsommer bis in den Herbst.
In Europa kommen rund 120 Taxa vor bzw. sind dort zu erwarten.[3]
Grünfleckende Fichten-Koralle
Ramaria abietina
Gelbrußige Koralle
Ramaria fennica
Flattrige Fichten-Koralle
Ramaria flaccida
Dreifarbige Koralle
Ramaria formosa
Orangegelbe Gebirgs-Koralle
Ramaria largentii
Formosaähnliche Koralle
Ramaria neoformosa
Bauchweh-Koralle
Ramaria mairei
Steife Koralle
Ramaria stricta
Rosenrote Koralle
Ramaria subbotrytis
Als essbar gelten Hahnenkamm-Koralle (R. botrytis) und Goldgelbe Koralle (R. aurea). Wegen der großen Verwechslungsgefahr mit giftigen Arten ist hier aber große Vorsicht angezeigt.
Die anderen Korallen sind ungenießbar, einige sogar giftig. Ihr Fleisch schmeckt mild würzig bis bitter, beim Kochen verstärkt sich die bittere Note noch, die oft durch den Bitterstoff Pistillarin verursacht wird. Giftige Arten können nach dem Verzehr und kurzer Latenzzeit heftige Magen-Darm-Beschwerden (Magenschmerzen, Übelkeit, Erbrechen und Durchfall) verursachen, zum Beispiel die Bauchweh-Koralle (R. mairei) oder die Dreifarbige Koralle (R. formosa). Es gibt aber auch Arten, die nur bei einigen Personen aufgrund von Allergien auf die enthaltenen Toxine Beschwerden verursachen. Welche Gifte in den Korallen vorhanden sind, ist noch unbekannt.
Als Korallen werden neben den gleichnamigen Meereslebewesen auch die Pilzarten mit strauchartig verzweigten Fruchtkörpern aus der Familie der Schweinsohrverwandten bezeichnet. Die Vertreter der Gattungen Keulenpilze (Clavulina), Keulchen (Clavaria) und Wiesenkeulen (Clavulinopsis) können zwar ähnlich aussehen, gehören aber einer anderen Ordnung an.
Die Typusart ist die Hahnenkamm-Koralle (Ramaria botrytis).
The genus Ramaria comprises approximately 200 species of coral fungi.[1] Several, such as Ramaria flava, are edible and picked in Europe, though they are easily confused with several mildly poisonous species capable of causing nausea, vomiting, and diarrhea; these include R. formosa and R. pallida. Three Ramaria species have been demonstrated to contain a very unusual organoarsenic compound homoarsenocholine.[2]
The genus name is derived from Latin rāmus meaning branch.[3]
Basidiocarps may range in color from bright yellow, red, or orange, to purple, white, and shades of tan. Color changes after bruising occur in some species.
The spores of Ramaria species are yellow-brown to rusty-brown in mass deposit and range from smooth to warted to echinulate or striate; spore size may range considerably, and ornamentation, when present, is cyanophilous.
Hjomsköld was the first to introduce the name Ramaria in 1790.[4] Persoon later described R. botrytis, and placed it in the genus Clavaria.[5] Fries sanctioned the name Clavaria in 1821 and treated Ramaria as a section of Clavaria. In 1933, Donk elevated the name Ramaria to its current generic status by recognizing Bonorden's use of the name Ramaria.[5][6] Currently, Ramaria is placed in the Gomphaceae,[7] although some older sources still classify it in the Ramariaceae. Ramaria has been further subdivided into four subgenera based on differences in spore ornamentation, substrate habitat, clamps, and basidiocarp appearance.[5]
Phylogenetic analyses has shown that Ramaria is not monophyletic, and that the characteristic coralloid shape has likely evolved several times from different ancestors.[8]
The genus Ramaria comprises approximately 200 species of coral fungi. Several, such as Ramaria flava, are edible and picked in Europe, though they are easily confused with several mildly poisonous species capable of causing nausea, vomiting, and diarrhea; these include R. formosa and R. pallida. Three Ramaria species have been demonstrated to contain a very unusual organoarsenic compound homoarsenocholine.
Haarakkaat (Ramaria) on metsässä kasvavien sienten suku. Ne haaraantuvat yksinkertaisesti tai monikertaisesti ja muistuttavat muodoltaan kukkakaalia tai pensseliä.[2] Monet haarakkaat ovat keltaisia tai kellertäviä. Niiden itiöt syntyvät lähes koko itiöemän pinnalle.[3]
Suurikokoisia keltaisia haarakkaita on vaikea erottaa toisitaan ilman mikroskooppia, ja niiden nimeäminen ja luokittelu eri lähteissä saattaa poiketa toisistaan.[4] Osa Ramaria-sukuun aiemmin luokitelluista sienistä on siirretty Clavulinopsis-sukuun Clavariaceae -heimoon.[5]
Myös muutamien muiden sienisukujen suomenkielinen nimi loppuu sanaan "haarakkaat". Näitä ovat korallihaarakkaat (Clavulina), lahohaarakkaat (Lentaria) ja sirohaarakkaat (Ramariopsis). Sukuja Ramariopsis, Clavaria, Clavulinopsis ja Clavulina on kutsuttu yleisnimellä "haarakasmaiset".[2]
Suomessa tavataan 42 lajia haarakkaita.[2]
Haarakkaat (Ramaria) on metsässä kasvavien sienten suku. Ne haaraantuvat yksinkertaisesti tai monikertaisesti ja muistuttavat muodoltaan kukkakaalia tai pensseliä. Monet haarakkaat ovat keltaisia tai kellertäviä. Niiden itiöt syntyvät lähes koko itiöemän pinnalle.
Suurikokoisia keltaisia haarakkaita on vaikea erottaa toisitaan ilman mikroskooppia, ja niiden nimeäminen ja luokittelu eri lähteissä saattaa poiketa toisistaan. Osa Ramaria-sukuun aiemmin luokitelluista sienistä on siirretty Clavulinopsis-sukuun Clavariaceae -heimoon.
Myös muutamien muiden sienisukujen suomenkielinen nimi loppuu sanaan "haarakkaat". Näitä ovat korallihaarakkaat (Clavulina), lahohaarakkaat (Lentaria) ja sirohaarakkaat (Ramariopsis). Sukuja Ramariopsis, Clavaria, Clavulinopsis ja Clavulina on kutsuttu yleisnimellä "haarakasmaiset".
Ramaria est un genre de champignons basidiomycètes de la famille des Gomphaceae qui comportent un peu plus de 230 espèces. Ce sont principalement des espèces clavaroïdes.
Ramaria Fr. ex Bonord., 1851 est un nom. cons..
En revanche, Ramaria Holmsk., 1794 est un synonyme hétérotypique de Clavilunopsis selon Index Fungorum[1], ou d’Isaria selon MycoBank[2].
Le nom vernaculaire Ramaire est un nom français ambigu qui peut s'appliquer à des champignons appartenant à des familles différentes.
Ramaria abietina
Ramaria aurea
Ramaria botrytis
Ramaria fennica griseolilacina
Ramaria aurea
Ramaria flaccida
Ramaria flava
Ramaria invalii
Ramaria stricta
Ramaria eumorpha
Ramaria rugosa var cinerea
Selon Catalogue of Life (26 octobre 2013)[3] :
Selon NCBI (26 octobre 2013)[4] :
Ramaria est un genre de champignons basidiomycètes de la famille des Gomphaceae qui comportent un peu plus de 230 espèces. Ce sont principalement des espèces clavaroïdes.
Ramaria Fr. ex Bonord., 1851 est un nom. cons..
En revanche, Ramaria Holmsk., 1794 est un synonyme hétérotypique de Clavilunopsis selon Index Fungorum, ou d’Isaria selon MycoBank.
Le nom vernaculaire Ramaire est un nom français ambigu qui peut s'appliquer à des champignons appartenant à des familles différentes.
Ramaria abietina
Ramaria aurea
Ramaria botrytis
Ramaria fennica griseolilacina
Ramaria aurea
Ramaria flaccida
Ramaria flava
Ramaria invalii
Ramaria stricta
Ramaria eumorpha
Ramaria rugosa var cinerea
Ramaria Fr. ex Bonord., Handb. Allgem. mykol. (Stuttgart): 166 (1851), è un genere di funghi basidiomiceti appartenente alla famiglia Gomphaceae.
Le circa 200 specie che vi appartengono hanno spore da bianche a brunastre, e il carpoforo coralliforme, claviformi, vermiforme o filiforme.
Il colore varia dal biancastro al giallastro, all'azzurro, fino al violaceo.
Si tratta di funghi ubiquitari, saprotrofi, che crescono sia nei boschi che nei prati.
Alcune Ramaria sono commestibili, ma di scarsa qualità, altre invece, come la Ramaria formosa, possono causare disturbi gastro-enterici.
Di seguito sinonimi obsoleti del genere Ramaria [1]:
La specie tipo è Ramaria botrytis (Pers.) Ricken 1918, altre specie incluse nel genere sono:
Ramaria Fr. ex Bonord., Handb. Allgem. mykol. (Stuttgart): 166 (1851), è un genere di funghi basidiomiceti appartenente alla famiglia Gomphaceae.
Le circa 200 specie che vi appartengono hanno spore da bianche a brunastre, e il carpoforo coralliforme, claviformi, vermiforme o filiforme.
Il colore varia dal biancastro al giallastro, all'azzurro, fino al violaceo.
Si tratta di funghi ubiquitari, saprotrofi, che crescono sia nei boschi che nei prati.
Alcune Ramaria sono commestibili, ma di scarsa qualità, altre invece, come la Ramaria formosa, possono causare disturbi gastro-enterici.
Šakočius (Ramaria) – kuokinių (Gomphaceae) šeimos grybų gentis.
Vaisiakūniai labai šakoti, dažniausiai įvairių spalvų. Lietuvoje auga 9 rūšys:
Ramaria is een geslacht van koraalschimmels.[1]
Het geslacht omvat ongeveer 200 soorten, waarvan sommige (zoals de Ramaria flava) eetbaar zijn. De naam is afgeleid van het Latijnse rāmus, wat “tak” betekent.[2] De naam werd voor het eerst gebruikt in 1790 door Holmsköld.[3]
De soorten uit het geslacht variëren sterk in kleur; van geel, rood en oranje tot paars en wit. Fylogenetisch onderzoek heeft aangetoond dat Ramaria niet monofyletisch is, en dat de kenmerkende, koraalachtige structuur van de soorten uit het geslacht mogelijk meerdere keren geëvolueerd is uit meerdere verschillende voorouders.[4]
Ramaria is een geslacht van koraalschimmels.
Het geslacht omvat ongeveer 200 soorten, waarvan sommige (zoals de Ramaria flava) eetbaar zijn. De naam is afgeleid van het Latijnse rāmus, wat “tak” betekent. De naam werd voor het eerst gebruikt in 1790 door Holmsköld.
De soorten uit het geslacht variëren sterk in kleur; van geel, rood en oranje tot paars en wit. Fylogenetisch onderzoek heeft aangetoond dat Ramaria niet monofyletisch is, en dat de kenmerkende, koraalachtige structuur van de soorten uit het geslacht mogelijk meerdere keren geëvolueerd is uit meerdere verschillende voorouders.
Korallsoppar eller fingersoppar er ei slekt soppar som minner om korallar eller fingerklasar. Dei kan verte like store som kålhovud og kan vege fleire kilogram. Korallsoppane høyrer til fingersoppfamilien.
Korallsoppane kan variere i farge frå lys gul, raud eller oransje, til lilla, kvit og beige. Nokre artar kan skifte farge ved støyt. Sporane til korallsoppane er gulbrune til rustbrune. Fargen på sporane kan variere mykje.
Fleire artar, t.d. gul fingersopp, er gode matsoppar, men han er lite brukt. Årsaka er gjerne at etande korallsopp er lett å forveksle med nærskylde giftige artar, som kan vere årsak til gastroenteritt (akutt betennelse i mage/tarm). Giftkorallsopp er eit døme på ein giftig korallsopp som gir gastrointestinale symptom. Han inneheld irritasjonsstoff som påverkar mage/tarm. Toksina som er årsak til gastroenteritten er ikkje identifisert, men det er truleg at det dreiar seg om ein irriterande effekt på slimhinnene.
Korallsoppar eller fingersoppar er ei slekt soppar som minner om korallar eller fingerklasar. Dei kan verte like store som kålhovud og kan vege fleire kilogram. Korallsoppane høyrer til fingersoppfamilien.
Korallsoppane kan variere i farge frå lys gul, raud eller oransje, til lilla, kvit og beige. Nokre artar kan skifte farge ved støyt. Sporane til korallsoppane er gulbrune til rustbrune. Fargen på sporane kan variere mykje.
Fleire artar, t.d. gul fingersopp, er gode matsoppar, men han er lite brukt. Årsaka er gjerne at etande korallsopp er lett å forveksle med nærskylde giftige artar, som kan vere årsak til gastroenteritt (akutt betennelse i mage/tarm). Giftkorallsopp er eit døme på ein giftig korallsopp som gir gastrointestinale symptom. Han inneheld irritasjonsstoff som påverkar mage/tarm. Toksina som er årsak til gastroenteritten er ikkje identifisert, men det er truleg at det dreiar seg om ein irriterande effekt på slimhinnene.
Korallsopper eller fingersopper (Ramaria spp.) er en gruppe sopper som minner om koraller eller fingerklaser. De kan bli like stor som kålhoder og kan veie flere kilo. Korallsoppene tilhører fingersoppfamilien (Clavariaceae). Det finnes omkring 200 arter, hvorav cirka 29 er kjent i Norge.[1]
Korallsoppene kan variere i farge fra lys gul, rød eller oransje, til lilla, hvit og beige. Noen arter kan skifte farge ved støt. Sporene til korallsoppene er gulbrune til rustbrune. Størrelsen på sporene kan variere mye.
Flere arter, for eksempel gul fingersopp (Ramaria flava), er gode matsopper, men den er lite beskattet. Årsaken er gjerne at spiselig korallsopp er lett å forveksle med beslektede giftige arter, som kan forårsake gastroenteritt (akutt betennelse i mage/tarm). Giftkorallsopp (Ramaria formosa) er et eksempel på en giftig korallsopp som gir gastrointestinale symptomer. Den inneholder irritasjonsstoffer som påvirker mage/tarm. Toksinene som forårsaker gastroenteritten er ikke identifisert, men det er sannsynlig at det dreier seg om en irriterende effekt på slimhinnene.
Denne biologirelaterte artikkelen er foreløpig kort eller mangelfull, og du kan hjelpe Wikipedia ved å utvide den. Korallsopper eller fingersopper (Ramaria spp.) er en gruppe sopper som minner om koraller eller fingerklaser. De kan bli like stor som kålhoder og kan veie flere kilo. Korallsoppene tilhører fingersoppfamilien (Clavariaceae). Det finnes omkring 200 arter, hvorav cirka 29 er kjent i Norge.
Korallsoppene kan variere i farge fra lys gul, rød eller oransje, til lilla, hvit og beige. Noen arter kan skifte farge ved støt. Sporene til korallsoppene er gulbrune til rustbrune. Størrelsen på sporene kan variere mye.
Flere arter, for eksempel gul fingersopp (Ramaria flava), er gode matsopper, men den er lite beskattet. Årsaken er gjerne at spiselig korallsopp er lett å forveksle med beslektede giftige arter, som kan forårsake gastroenteritt (akutt betennelse i mage/tarm). Giftkorallsopp (Ramaria formosa) er et eksempel på en giftig korallsopp som gir gastrointestinale symptomer. Den inneholder irritasjonsstoffer som påvirker mage/tarm. Toksinene som forårsaker gastroenteritten er ikke identifisert, men det er sannsynlig at det dreier seg om en irriterende effekt på slimhinnene.
Ramaria Bonord. (koralówka) – rodzaj wielkoowocnikowych podstawczaków należący do rodziny siatkoblaszkowatych (Gomphaceae), którego gatunkiem typowym jest koralówka czerwonowierzchołkowa (Ramaria botrytis)[1]. Polską nazwę podał Władysław Wojewoda w 1999. W polskiej literaturze opisywany był także jako gałęziak, a w XIX wieku dla niektórych gatunków używano także nazw rodzajowych płaskosz, goździanka, goździeńczyk i goździeniec[2].
Owocniki koralówek wyrastają na ziemi, czasami na drewnie. Mają kształt rozgałęziony, podobny do korala. Zarodniki o kształcie migdałowatym, eliptycznym, lub wrzecionowatym, o powierzchni brodawkowatej lub kolczastej. Wśród koralówek są zarówno gatunki jadalne jak i powodujące dolegliwości trawienne[3].
Badania filogenetyczne wskazują, że rodzaj ten w obecnym ujęciu jest polifiletyczny[4]. W XXI w. nie dokonano jednak żadnych zatwierdzonych zmian w statusie i przynależności gatunków.
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Gomphaceae, Gomphales, Phallomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Pierwszym rodzajem zawierającym gatunki należące obecnie do koralówek był Coralloides, wyodrębniony przez Josepha de Tournefort w „Éléments de botanique” z 1694 r., którego poprawna (według kodeksu ICN) diagnoza została zawarta przez Giovanniego Battarrę w „Fungorum agri Ariminensis historia” z 1755 r. Battarra zawarł w tym rodzaju cztery gatunki: Coralloides alba, C. amethystina, C. parva ramosa lutea i C. flava, z których jedynie ostatni udało się obecnie zidentyfikować (jako Ramaria flava)[5]. W 1790 r. Johan Holmskjold po raz pierwszy w historii wyodrębnił rodzaj Ramaria w „Skrifter udgivne af Videnskabs-Selskabet i Christiana. Mathematisk-Naturvidenskabelig Klasse”, według obecnych interpretacji nazwa w tym ujęciu jest homonimem synonimicznym dla rodzaju Clavulinopsis[6] lub Isaria[7]. Elias Fries w „Systema mycologicum”[8] z 1821 r. zatwierdził dla obecnego ujęcia rodzaju nazwę Ramaria, umieszczając ten takson w randze ówczesnego plemienia rodzaju Clavaria. Zaliczył do niego 23 gatunki[9]:
Zapisem w kodeksie ICBN ustanowiono[10], że obowiązującą nazwą (nomen conservandum) będzie użyta dla późniejszego ujęcia tego rodzaju, zaproponowanego przez Eliasa Friesa, a przedstawionego przez Hermanna Bonordena w „Handbuch der allgemeinen Mykologie” z 1851, a gatunkiem typowym tego rodzaju wybrano Ramaria botrytis. Rodzaj Ramaria umieszczono tam (obok rodzajów Pistillaria, Typhula, Clavaria, Holocoryne, Cornicularia i Sparassis) w rodzinie Clavariacei, podając następującą diagnozę taksonomiczną[11]:
5. G. Ramaria. Fr.
Der Stamm is bald dünn, bald sehr dick und theilt sich corallen-artig in viele rundliche Aeste und Zwelge. Die letzten tenären oder quaternären Aeste sind an den Spitzen gewöhnlich noch eingekerbt. Hierdurch unterscheidet sich Ramria von den ästigen Formen der Clavaria, deren Aeste immer wieder eine Keulenform haben. Das Hymenium ist hier ein wahres und besteht aus langen Basidioen, welche senkrecht auf den langen meist gebogenen, zylindrischen an den Enden etwas angeschwollenen Zellen der Substanz der Pilzes stehen und zwar nur and den Zweigen, nicht am Stamm und dressen primären Aesten.
Die Mehrzahl der Ramarien wachsen in Wälen, im Boden und bilden blumenkochlähnliche Gewächse, sie haben Wurzeln, gewöhnlich ein tomentöses Mycelium.Synonimami rodzaju Ramaria są[12]:
Wykaz na podstawie Index Fungorum. Obejmuje tylko gatunki potwierdzone, oprócz wyżej wymienionych na liście w Index Fungorum znajdują się (pominięte tu) gatunki o nieokreślonej pozycji taksonomicznej. Nazwy polskie według Wojewody (2003)[2].
Ramaria Bonord. (koralówka) – rodzaj wielkoowocnikowych podstawczaków należący do rodziny siatkoblaszkowatych (Gomphaceae), którego gatunkiem typowym jest koralówka czerwonowierzchołkowa (Ramaria botrytis). Polską nazwę podał Władysław Wojewoda w 1999. W polskiej literaturze opisywany był także jako gałęziak, a w XIX wieku dla niektórych gatunków używano także nazw rodzajowych płaskosz, goździanka, goździeńczyk i goździeniec.
Ramaria (do latim: rāmus, ramo[1]) é um gênero que compreende aproximadamente 200 espécies de fungos-coral.[2] Vários deles, como o Ramaria flava, são comestíveis, embora eles sejam facilmente confundidos com várias espécies levemente venenosas capazes de causar náuseas, vômito e diarreia; estes incluem o R. formosa e R. pallida.
Basidiocarpo pode variar em coloração do amarelo brilhante, vermelho ou laranja ao roxo, branco e castanho. Os esporos das espécies de Ramaria são amarelo acastanhado ao vermelho acastanhado.
Hjomsköld introduziu o nome Ramaria em 1790.[3] Persoon posteriormente descrveu a espécie R. botrytis, e a colocou no gênero Clavaria.[4] Fries sancionou o nome Clavaria em 1821, e tratou o Ramaria como uma seção do Clavaria. Em 1933, Donk elevou o nome Ramaria ao nível de gênero novamente reconhecendo o uso de Bonorden do nome Ramaria.[4][5] Atualmente, Ramaria é classificado na família Gomphaceae,[6] embora algumas fontes antigas continuem a classificá-lo na família Ramariaceae. Ramaria foi posteriormente subdividido em quatro subgêneros baseado nas diferenças na ornamentação dos esporos, substrato, e na aparência do basiocarpo.[4]
Análise filogenética tem mostrado que o Ramaria não é monofilético, e que o formato coralóide evoluiu diversas vezes de diferentes ancestrais.[7]
Ramaria (do latim: rāmus, ramo) é um gênero que compreende aproximadamente 200 espécies de fungos-coral. Vários deles, como o Ramaria flava, são comestíveis, embora eles sejam facilmente confundidos com várias espécies levemente venenosas capazes de causar náuseas, vômito e diarreia; estes incluem o R. formosa e R. pallida.
Ramaria (Elias Magnus Fries ex Hermann Friedrich Bonorden, 1851),[1] numită în popor rămurele,[2] este un gen de bureți cu mai mult de 200 de specii din încrengătura Basidiomycota din ordinul Gomphales în familia Gomphaceae. Denumirea științifică Ramaria provine din cuvântul latin (latină ramus), ce înseamnă ramură, creangă. Bureții acestui gen coabitează, fiind simbionți micoriza (formează micorize pe rădăcinile arborilor), unele specii având însușiri saprofite. Ei se dezvoltă în România, Basarabia și Bucovina de Nord cu preferință pe soluri calcaroase, în păduri de conifere și în cele foioase, din iunie până în noiembrie. Tip de specie este Ramaria botrytis.[3][4]
Pentru prima dată, numele Ramaria pentru o specie cu ramificații asemănător coralelor a fost introdus de savantul danez Theodor Holmskiold (1731-1793) în anul 1790 și separat de genul Clavaria (vezi Carl Linné, 1753, Jacob Christian Schäffer, 1774, printre alții). Cu toate acestea, descrierea a fost invalidă, deoarece Holmskjöld, printre altele, nu s-a ținut cu strictețe de nomenclatura binomială a lui Linné. Conceptul său de asemenea nu s-a pus în aplicare, deoarece autorii de mai târziu, cum ar fi Christian Hendrik Persoon au sprijinit definiția Clavaria pentru aceste ciuperci. Numai Samuel Frederick Gray (1821) a preluat taxonul Ramaria al lui Holmskjold, validându-l în lucrarea sa The Natural Arrangement of British Plants (volumul 1).[5] Dar de asemenea Elias Magnus Fries s-a atașat conceptului cam larg pentru Clavaria în lucrarea sa Systema Mycologicum, formând însă subdiviziuni în diferite subgrupuri. Hermann Friedrich Bonorden (1851) a prins numele generic Ramaria din nou, dar nu cu refer la Holmskjöld, ci la subdiviziunea genului Clavaria a lui Fries, combinând formularea Ramariae cu Ramaria. Lucien Quélet a urmat ideii lui Bonorden (1801-1884), acceptând Ramaria ca gen separat. După ce s-a dovedit, că taxonul mai vechi al lui Gray s-a referit (urmând lui Holmskjöld) speciei Clavaria pratensis sin. Clavulinopsis corniculaia, care nu reprezintă o Ramaria în sensul zilelor de azi, referința mai nouă a fost sancționată. Între timp, numele genului este amenințat din nou. În concurență directă stă genul Gomphus (Persoon ex S. F. Gray) care după studii mai noi, s-ar potrivii cu Gomphus clavatus ca tip de specie, Ramaria fiind atunci clasificată ca subgen.[6]
Controlați mereu in primul rând gustul, deși el nu va dă siguranță preciză.
Acest soi nu intră în reacții chimice și de acea nu schimbă culoarea.[3]
Bureții acestui gen sunt adesea confundați cu cei ai genului Sparassis.
Legendă: fără semn = burete comestibil; !…! = burete necomestibil; !!…!! burete otrăvitor.[7][8][9][10][11][12][13]
Ramaria abietina
!Ramaria acrisiccescens!
Ramaria araiospora
Ramaria aurantiosiccescens
Ramaria aurea
Ramaria botrytis
!Ramaria capitata!
Ramaria caulifloriformis
!Ramaria.eumorpha!
!Ramaria fennica!
Ramaria flava
!!Ramaria flavescens!!
!!Ramaria formosa!!
!Ramaria gracilis!
Ramaria largentii
Ramaria lutea
!Ramaria myceliosa !
Ramaria magnipes
!!Ramaria neoformosa!!
!!Ramaria pallida!!
Ramaria rasilispora
Ramaria rubrievanescens
Ramaria rufescens
Ramaria rubripermanens
!Ramaria stricta!
!Ramaria testaceoflava!
Ramaria vinosimaculans
Multe specii din genul Ramaria, sunt considerate comestibil ca de exemplu Ramaria aurea sau Ramaria botrytis care însă pot fi ușor confundate cu cele otrăvitoare ca Ramaria formosa, otrăviri cauzate de pistillarină. Ele provoacă simptome gastrointestinale violente pricinuit sindromului resinoidian (dureri abdominale, greață, vărsături și diaree).[14][15] De acea este cerută mare precauție. Ciupercile necomestibile ale soiului sunt amare, întărind în timpul gătirii amăria ca de exemplu Ramaria stricta.
Materiale media legate de Ramaria la Wikimedia Commons
Ramaria (Elias Magnus Fries ex Hermann Friedrich Bonorden, 1851), numită în popor rămurele, este un gen de bureți cu mai mult de 200 de specii din încrengătura Basidiomycota din ordinul Gomphales în familia Gomphaceae. Denumirea științifică Ramaria provine din cuvântul latin (latină ramus), ce înseamnă ramură, creangă. Bureții acestui gen coabitează, fiind simbionți micoriza (formează micorize pe rădăcinile arborilor), unele specii având însușiri saprofite. Ei se dezvoltă în România, Basarabia și Bucovina de Nord cu preferință pe soluri calcaroase, în păduri de conifere și în cele foioase, din iunie până în noiembrie. Tip de specie este Ramaria botrytis.
Ramaria (Fr.) Bonord., 1851, nom. cons.
Типовой вид
Рамария (лат. Ramaria) — род грибов; в разных системах классификации этот род включают в разные семейства: Гомфовые (Gomphaceae), Рамариевые (Ramariaceae), Рогатиковые (Clavariaceae)[1], Лисичковые (Cantharellaceae).
Плодовые тела небольших или довольно крупных размеров, слабо или сильно разветвлённые, ломкие или кожистые, жёсткие или желатинизированные, обычно ярко окрашенные. Гифы с пряжками. Цистиды отсутствуют. Споры неамилоидные, мелкие или крупные, эллипсоидальной формы, покрытые шипиками или бородавками или же с другим узором, реже гладкие[2].
Произрастают на земле или являются сапротрофами.
Род Рамария включает более 220 видов[3]. Некоторые из них:
Рамария (лат. Ramaria) — род грибов; в разных системах классификации этот род включают в разные семейства: Гомфовые (Gomphaceae), Рамариевые (Ramariaceae), Рогатиковые (Clavariaceae), Лисичковые (Cantharellaceae).
_Qu%C3%A9l_95684.jpg)
_(10).JPG)
.JPG)
.jpg)
.jpg)
