Dynastor darius est une espèce de Lépidoptère de la famille des Nymphalidés et du genre Dynastor.
Dynastor darius a été décrit par Johan Christian Fabricius en 1775[1].
Dynastor darius se nomme Darius Giant Owl en anglais et Dynastor darius stygianus Daring Owl-Butterfly[3],[4].
Dynastor darius est un grand papillon, au bord costal des ailes antérieures très courbe. Le dessus des ailes est de couleur noir à marron foncé avec les ailes antérieures tachées de blanc en courte bande depuis la moitié du bord costal et en taches isolées dans l'aire postdiscale.
Le revers est beige avec à l'aile antérieure une large plage blanchatre le long du bord costal de sa moitié à l'apex.
Les plantes hôtes de sa chenille sont nombreuses Aechmea fasciata, Aechmea nudicaulis, Ananas comosus, Billbergia nutans, Billbergia speciosa, Bromelia fastuosa, Ortgiesia gamosepala et Tillandsia zebrina[1].
Dynastor darius est présent au Costa Rica, au Guatemala, en Colombie, en Équateur, en Bolivie, au Paraguay, en Argentine, au Brésil, au Surinam et en Guyane[1],[3],[2].
Pas de statut de protection particulier.
Dynastor darius est une espèce de Lépidoptère de la famille des Nymphalidés et du genre Dynastor.
Dynastor darius is een vlinder uit de familie Nymphalidae.[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1775 door Johann Christian Fabricius.
Bronnen, noten en/of referentiesDynastor darius é uma borboleta neotropical da família Nymphalidae, subfamília Satyrinae[4] e tribo Brassolini, encontrada do México[6] até a Argentina.[7] São borboletas de coloração marrom escura com uma série de grandes manchas brancas ao longo da metade apical da asa anterior, em vista superior, e com duas manchas brancas perto do ápice da asa posterior. Estas últimas manchas nas asas posteriores são, muitas vezes, semelhantes a um ponto de interrogação e matizadas de azul pálido na cor. A fêmea é muito maior que o macho, atingindo 13 centímetros de envergadura; enquanto que o macho mede aproximadamente 7 centímetros.[6] O lado inferior da asa posterior é de um mosqueado marrom-amarelado, com a asa anterior de um marrom mais escuro. Apresenta padronagem de folha seca e possui fracos ocelos. Na asa anterior, em sua porção apical, pode ser visível uma área mais clara (cinzenta).[7][8][9]
Borboletas D. darius voam principalmente ao anoitecer, próximas a rios, para cima e para baixo até que a escuridão da noite as capture. Normalmente apenas uma, no máximo duas, são vistas em um dado lugar, ocorrendo do nível do mar até 1.000 metros de altitude. Tanto quanto se sabe, as trombas rudimentares de D. darius (e de outras espécies do gênero Dynastor) não permitem a alimentação no adulto. Não visitam frutos ou outras fontes de nutrição. Assim, o adulto provavelmente tem um curto período de vida.[6]
A alimentação das lagartas de D. darius constitui-se de plantas da família Bromeliaceae (Bromelia plumieri, B. chrysantha, Aechmea aquilega, A. lasseri, A. nudicaulis[6] e Quesnelia arvensis).[5] O ovo é globular e possui 2 milímetros de diâmetro. A cor inicial é esverdeada, transformando-se gradualmente em rosada no segundo dia após a oviposição. A superfície é dotada de finas nervuras. A lagarta, em seu estágio final, é de coloração verde[10] com características manchas ovais no dorso e bifurcação na região da cauda, cabeça pilosa e com projeções similares a chifres.[11] A crisálida fica do lado de baixo de uma folha de bromélia, pendurado em um ângulo de aproximadamente 45°. O lado dorsal toca a folha e a face anterior fica para fora (projetada para cima). Esta orientação aumenta a semelhança da pupa com a cabeça de uma serpente, resultante de seu padrão e coloração.[6][1]
Dynastor darius possui cinco subespécies:[5]
|coautores=
(ajuda) |coautores=
(ajuda) |coautores=
(ajuda) |coautores=
(ajuda) Dynastor darius é uma borboleta neotropical da família Nymphalidae, subfamília Satyrinae e tribo Brassolini, encontrada do México até a Argentina. São borboletas de coloração marrom escura com uma série de grandes manchas brancas ao longo da metade apical da asa anterior, em vista superior, e com duas manchas brancas perto do ápice da asa posterior. Estas últimas manchas nas asas posteriores são, muitas vezes, semelhantes a um ponto de interrogação e matizadas de azul pálido na cor. A fêmea é muito maior que o macho, atingindo 13 centímetros de envergadura; enquanto que o macho mede aproximadamente 7 centímetros. O lado inferior da asa posterior é de um mosqueado marrom-amarelado, com a asa anterior de um marrom mais escuro. Apresenta padronagem de folha seca e possui fracos ocelos. Na asa anterior, em sua porção apical, pode ser visível uma área mais clara (cinzenta).