They are found in forests, thick brush, savannahs and cultivated areas. In Peru, they are confined to the Amazonian region where they are found in all parts of the low selva zone and many parts of the high selva zone. It is found at altitudes of 2000 m or more. Agoutis live in close proximity to water, being found on the banks of all types of streams.
In some areas, they construct burrows among limestone boulders, along river banks or under the roots of trees.
Terrestrial Biomes: savanna or grassland ; forest ; rainforest ; scrub forest
Found in Colombia, Venezuela, Surinam, the Amazon Basin of Peru and northern Brazil.
Biogeographic Regions: nearctic (Native )
Diet consists of fruits, vegetables, and various succulent plants.
Primary Diet: herbivore (Frugivore )
Agoutis tame easily and make good pets. They are also extensively hunted for food.
Positive Impacts: food
In some areas, they have declined drastically due to habitat destruction and hunting.
CITES: no special status
IUCN Red List of Threatened Species: least concern
Perception Channels: tactile ; chemical
Range lifespan
Status: captivity: 18 (high) years.
Head and body length ranges from 415-620 mm. Tail length ranges from 10-35 mm. Fur is coarse and glossy, with the longest and thickest hair located on the posterior part of the back. Fur color ranges from pale orange through several shades of brown to almost black. The underparts are white, yellow or buff colored. The body form is slender, the ears are short, and the hindfoot fas three toes with hooflike claws. Females have four pairs of mammae.
Range mass: 1.300 to 4.000 kg.
Other Physical Features: endothermic ; bilateral symmetry
In Venezuela agoutis breed throughout the year. Females have an average estrous cycle of about 34 days, with gestation lasting around 104 to 120 days. They also experience postpartum estrus. Litters are usually made up of one or two young, sometimes three occurs. Newborns are fully furred, have their eyes open and are able to run in their first hour of life. Females lactate for about twenty weeks.
Range number of offspring: 1.000 to 3.000.
Range gestation period: 104 to 120 days.
Range weaning age: 140 (high) days.
Key Reproductive Features: gonochoric/gonochoristic/dioecious (sexes separate); sexual
Parental Investment: precocial
El agutín negru, ñeque o picure (Dasyprocta fuliginosa) ye una especie de royedor histricomorfo de la familia Dasyproctidae mesma de Suramérica. Ye nativu de Venezuela, Colombia, Panamá, Ecuador y el noroccidente de Brasil, hasta los 1.500 m.s.n.m.
El so cuerpu mide 45 a 76 cm de llargu, con cola de 1 a 3 cm. Les femes son menores que los machos. Les pates posteriores tienen 12 a 14 cm de llargor con tres deos. Na pata anterior tien 4 deos y una muerte de pulgar. La pelame cimera ye coritu canoxu, más llargu nel llombu; nes partes inferiores ye castañu a mariellu y blancu.
Son crepusculares y nocherniegos, el so principal alimentu son frutos, especialmente de palmes, anque tamién peracaben granes, delles yerbes y tubérculos. Afáense perbién a los cambeos introducíos pol home, anque son intensamente cazados pola so carne.
Cada fema tien dos partos al añu, en cada unu de los cualos nacen 2 críes (n'ocasiones 3 o hasta 4). La xestación dura de 98 a 110 díes.
El agutín negru, ñeque o picure (Dasyprocta fuliginosa) ye una especie de royedor histricomorfo de la familia Dasyproctidae mesma de Suramérica. Ye nativu de Venezuela, Colombia, Panamá, Ecuador y el noroccidente de Brasil, hasta los 1.500 m.s.n.m.
Dasyprocta fuliginosa a zo ur spesad krignerien eus kerentiad an Dasyproctidae hag a vev e kornôg Amazonia.
Dasyprocta fuliginosa a zo ur spesad krignerien eus kerentiad an Dasyproctidae hag a vev e kornôg Amazonia.
Dasyprocta fuliginosa (conegut en castellà com ñeque) és una espècie de rosegador histricomorf de la família Dasyproctidae pròpia de Sud-amèrica. És nadiu de Panamà, Veneçuela, Colòmbia, l'Equador i el nord-oest del Brasil, fins als 1.500 msnm.
Són animals crepusculars i nocturns. El seu principal aliment són fruits, especialment de palmes, encara que també consumeixen llavors, algunes herbes i tubercles. S'adapten molt bé a les modificacions introduïdes per l'home, tot i que són intensament caçats per la seva carn.
A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Dasyprocta fuliginosaDasyprocta fuliginosa es un specie de Dasyprocta.
Punchana (Punllana, Punshana),[2] Siku[2] icha Yana chiwayru (Dasyprocta fuliginosa) nisqaqa huk chiwayrum, Uralan Awya Yalapi sach'a-sach'akunapi kawsaq.
Punchana (Punllana, Punshana), Siku icha Yana chiwayru (Dasyprocta fuliginosa) nisqaqa huk chiwayrum, Uralan Awya Yalapi sach'a-sach'akunapi kawsaq.
The black agouti (Dasyprocta fuliginosa) is a South American species of agouti from the family Dasyproctidae.
It is found in the northwestern Amazon in southern Venezuela, eastern Colombia, eastern Ecuador, western Brazil and northeastern Peru. There is also a disjunct population in the Magdalena River Valley of northern Colombia.[1] They are found in forests, thick brush, savannas, and cultivated areas. In Peru, they are confined to the Amazonian region where they are found in all parts of the low selva zone and many parts of the high selva zone. It is found at altitudes of 2,000 metres (6,600 ft) and above. Agoutis live in close proximity to water, being found on the banks of all types of streams.
It is overall black grizzled white, and the throat is white.[2] The black agouti weighs 3.5–6 kg (7.7–13.2 lb).
Like other agoutis, the black agouti is diurnal, lives alone or in pairs, and feeds on fruits and nuts.[2] In some areas, they construct burrows among limestone boulders, along river banks, or under the roots of trees.
The female black agouti is capable of breeding year-round. Also, they are considered to be seasonally polyestrous, meaning the females can go through more than one period of estrus in a single year.[3] One estrus period can last for 24 hours while the estrous cycle can last between 30 and 34 days.[3] Furthermore, the gestation period averages 104 days, and females are able to produce two newborns per litter.[3]
The black agouti (Dasyprocta fuliginosa) is a South American species of agouti from the family Dasyproctidae.
El agutí negro, ñeque o picure (Dasyprocta fuliginosa) es una especie de roedor histricomorfo de la familia Dasyproctidae propia de Sudamérica. Es nativo de la selva amazónica y se encuentra en el sur y oeste de Venezuela, oriente de Colombia, Ecuador y Perú y oeste de Brasil, su habitat se ubica debajo de los 1.000 msnm.[1]
Su cuerpo mide 54 a 76 cm de largo, con cola de 2 a 4 cm. Pesa entre 3,5 y 6 kg.[2] Las hembras son menores que los machos. Las patas posteriores tienen 12 a 14,5 cm de longitud con tres dedos. En la pata anterior tiene 4 dedos y un vestigio de pulgar. El pelaje superior es negruzco canoso, más largo en el lomo; en las partes inferiores es castaño a amarillo y blanco.
Son crepusculares y nocturnos, su principal alimento son frutos, especialmente de palmas, aunque también consumen semillas, algunas hierbas y tubérculos. Se adaptan muy bien a las modificaciones introducidas por el hombre, aunque son intensamente cazados por su carne.
Cada hembra tiene dos partos al año, en cada uno de los cuales nacen 2 crías (en ocasiones 3 o hasta 4). La gestación dura de 98 a 110 días.
El agutí negro, ñeque o picure (Dasyprocta fuliginosa) es una especie de roedor histricomorfo de la familia Dasyproctidae propia de Sudamérica. Es nativo de la selva amazónica y se encuentra en el sur y oeste de Venezuela, oriente de Colombia, Ecuador y Perú y oeste de Brasil, su habitat se ubica debajo de los 1.000 msnm.
Dasyprocta fuliginosa Dasyprocta generoko animalia da. Karraskarien barruko Dasyproctidae familian sailkatuta dago.
Dasyprocta fuliginosa Dasyprocta generoko animalia da. Karraskarien barruko Dasyproctidae familian sailkatuta dago.
L’Agouti cendré[2],[3], Dasyprocta fuliginosa, est une espèce d'agoutis. C'est un rongeur de la famille des Dasyproctidae d'Amérique du Sud. On le rencontre au sud du Venezuela et dans les zones adjacentes de Colombie, et plus au sud en Équateur, Pérou, Suriname, et le centre-ouest du Brésil[4].
L'espèce a été décrite pour la première fois en 1832 par le zoologiste allemand Johann Georg Wagler (1800-1832).
Selon Mammal Species of the World (version 3, 2005) (13 mai 2013)[5] :
L’Agouti cendré,, Dasyprocta fuliginosa, est une espèce d'agoutis. C'est un rongeur de la famille des Dasyproctidae d'Amérique du Sud. On le rencontre au sud du Venezuela et dans les zones adjacentes de Colombie, et plus au sud en Équateur, Pérou, Suriname, et le centre-ouest du Brésil.
L'espèce a été décrite pour la première fois en 1832 par le zoologiste allemand Johann Georg Wagler (1800-1832).
O aguti negro[2] (Dasyprocta fuliginosa) é unha especie de roedor histricomorfo da familia Dasyproctidae propia de Suramérica. É nativo do sur de Venezuela, leste de Colombia, nordeste do Perú, leste de Ecuador e o noroeste do Brasil, até os 1500 m de altitude. Existe unha poboación disxunta no val do río Magdalena, no norte de Colombia.[1]
O seu corpo rolda os 45 a 76 cm de longo, cunha cola de 1 a 3 cm. As femias son menores ca os machos. As patas posteriores teñen 12 a 14 cm de lonxitude con tres dedos. Na pata anterior ten 4 dedos e un vestixio de polgar. A pelaxe superior é negruzco agrisada, máis longa no lombo; nas partes inferiores é castaño a amarelo e branco.
Son crepusculares e nocturnos, o seu principal alimento son froitos, especialmente de palmas, aínda que tamén consomen sementes, algunhas herbas e tubérculos. Adáptanse moi ben ás modificacións introducidas polo hombre, aínda que son intensamente cazados pola súa carne.
Cada femia ten dous partos ó ano, en cada un dos cales nacen 2 crías (en ocasións 3 ou até 4). A xestación dura de 98 a 110 días.
O aguti negro (Dasyprocta fuliginosa) é unha especie de roedor histricomorfo da familia Dasyproctidae propia de Suramérica. É nativo do sur de Venezuela, leste de Colombia, nordeste do Perú, leste de Ecuador e o noroeste do Brasil, até os 1500 m de altitude. Existe unha poboación disxunta no val do río Magdalena, no norte de Colombia.
Dulsvasis agutis (lot. Dasyprocta fuliginosa, angl. Black agouti. vok. Mohren-Aguti) – agutinių (Dasyproctidae) šeimos graužikų rūšis, paplitusi Centrinėje ir Pietų Amerikoje.
Dulsvasis agutis sutinkamas šiaurės rytų Amazonijos regione pietų Venesueloje, rytų Kolumbijoje, rytų Ekvadore, vakarų Brazilijoje ir šiaurės rytų Peru. Atskira šių graužikų populiacija įsikūrusi Magdalenos upės slėnyje Kolumbijos šiaurėje.[2]
Graužikas sveria 3,5–6 kg. Jo kailiukas juodas, su baltai pilkšvais plaukais, gerklė – balta.[3] Kaip ir kiti agučiai, aktyvus dieną, gyvena po vieną ar poromis, minta vaisiais ir riešutais. Jie randami miškuose, tankiuose krūmynuose, savanose, dirbamose žemėse. Peru gyvena tik Amazonės regione, kur sutinkami visose Selvos žemutinės zonos srityse, taip pat ir daugelyje vietų aukštutinėje Selvoje – 2000 m ir didesniame aukštyje. Graužikas mėgsta vandens kaimynystę, apsistoja upių ir upelių pakrantėse. Įsirengia urvus tarp pakrantės akmenų ar po medžių šaknimis.
Dulsvasis agutis (lot. Dasyprocta fuliginosa, angl. Black agouti. vok. Mohren-Aguti) – agutinių (Dasyproctidae) šeimos graužikų rūšis, paplitusi Centrinėje ir Pietų Amerikoje.
Dulsvasis agutis sutinkamas šiaurės rytų Amazonijos regione pietų Venesueloje, rytų Kolumbijoje, rytų Ekvadore, vakarų Brazilijoje ir šiaurės rytų Peru. Atskira šių graužikų populiacija įsikūrusi Magdalenos upės slėnyje Kolumbijos šiaurėje.
Graužikas sveria 3,5–6 kg. Jo kailiukas juodas, su baltai pilkšvais plaukais, gerklė – balta. Kaip ir kiti agučiai, aktyvus dieną, gyvena po vieną ar poromis, minta vaisiais ir riešutais. Jie randami miškuose, tankiuose krūmynuose, savanose, dirbamose žemėse. Peru gyvena tik Amazonės regione, kur sutinkami visose Selvos žemutinės zonos srityse, taip pat ir daugelyje vietų aukštutinėje Selvoje – 2000 m ir didesniame aukštyje. Graužikas mėgsta vandens kaimynystę, apsistoja upių ir upelių pakrantėse. Įsirengia urvus tarp pakrantės akmenų ar po medžių šaknimis.
De mooragoeti (Dasyprocta fuliginosa) is een middelgroot knaagdier uit de familie Dasyproctidae. Het is één van de twaalf soorten van het geslacht Dasyprocta. Aan de donkerbruine tot zwarte vacht ontleent de mooragoeti zijn naam.
De mooragoeti is 40 tot 62 cm lang. Dit knaagdier komt voor in Colombia en het noordwesten van Brazilië, waar deze soort te vinden is in regenwoud, savanne en gecultiveerd gebied. Net als de andere agoeti's is de mooragoeti een dagactief dier dat zich voedt met afgevallen noten en vruchten.
Bronnen, noten en/of referenties
Dasyprocta fuliginosa é uma espécie de roedor da família Dasyproctidae.[2]
Pode ser encontrada no Brasil, Colômbia, Equador, Peru, e Venezuela.[1]
Uma das maiores cutias, com comprimento cabeça-corpo entre 54 e 76 cm, comprimento da cauda 2 a 4 cm, comprimento do retropé 1,2 a 1,45 cm, e peso entre 3,5 e 6 kg. Distingue-se pelas partes superiores inteiramente pretas, finamente acinzentadas pelas pontas brancas dos pelos. Pêlos da garupa pretos, cauda preta, assim como os pés; garganta branca ou fortemente cinzento; ventre castanho escuro e mais ou menos cinza com branco.[3]
Dasyprocta fuliginosa é uma espécie de roedor da família Dasyproctidae.
Pode ser encontrada no Brasil, Colômbia, Equador, Peru, e Venezuela.
Uma das maiores cutias, com comprimento cabeça-corpo entre 54 e 76 cm, comprimento da cauda 2 a 4 cm, comprimento do retropé 1,2 a 1,45 cm, e peso entre 3,5 e 6 kg. Distingue-se pelas partes superiores inteiramente pretas, finamente acinzentadas pelas pontas brancas dos pelos. Pêlos da garupa pretos, cauda preta, assim como os pés; garganta branca ou fortemente cinzento; ventre castanho escuro e mais ou menos cinza com branco.
Dasyprocta fuliginosa[2] är en däggdjursart som beskrevs av Johann Georg Wagler 1832. Dasyprocta fuliginosa ingår i släktet agutier och familjen Agoutidae.[3][4] IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.[1]
Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[3] Wilson & Reeder (2005) skiljer mellan två underarter.[2]
Denna gnagare når en kroppslängd (huvud och bål) av 41,5 till 62 cm, en svanslängd av 1,0 till 3,5 cm och en vikt av 1,3 till 4,0 kg. Ovansidan är täckt av borstig päls med de längsta håren vid bakdelen och med en färg som varierar från orange över brun till svart (enligt en annan källa bara svart med vita hårspetsar, se nedan). På undersidan förekommer ljusbrun till gulvit päls. Liksom andra agutier har Dasyprocta fuliginosa bara tre tår vid varje bakfot som är utrustade med klor som liknar hovar. Fyra par spenar förekommer hos honor.[5]
Ovansidans hår har vita spetsar som är synliga som en spräcklig teckning. Även de bruna håren på undersidan kan ha vita spetsar. På strupen är hårens vita del lång eller håren är helt vita. Dasyprocta fuliginosa har 12,5 till 14,0 cm långa bakfötter och 3,5 till 5,0 cm stora öron. En underart av Dasyprocta punctata (D. p. isthmica) som lever i Venezuela är kanske en hybrid mellan Dasyprocta fuliginosa och Dasyprocta punctata.[6]
Arten förekommer i västra Amazonområdet i Brasilien, Venezuela, Colombia, Ecuador och Peru. En avskild population finns i norra Colombia.[1]
Habitatet utgörs av skogar med fast grund samt av skogar som tidvis översvämmas.[1]
Dasyprocta fuliginosa äter frukter, frön och ibland andra växtdelar. En hona och en hane som troligen utgör ett par delar stora områden av reviret. De försvarar reviret mot artfränder av samma kön men ibland får ett äldre könsmoget ungdjur tillträde. Arten har olika varningsläten som används när en fiende är i närheten. Dasyprocta fuliginosa trummar även med foten på marken vad som avskräcker vissa angripare som boaormar.[1]
Allmänt är arten dagaktiv men i områden med många människor lämnar den gömstället bara under skymningen och gryningen. Individer som vill nå höga hastigheter utför en rörelse som påminner om hästarnas galopp. De kan även hoppa upp till två meter över marken.[5]
Fortplantningssättet antas vara lika som hos andra släktmedlemmar.[5]
Dasyprocta fuliginosa är en däggdjursart som beskrevs av Johann Georg Wagler 1832. Dasyprocta fuliginosa ingår i släktet agutier och familjen Agoutidae. IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.
Inga underarter finns listade i Catalogue of Life. Wilson & Reeder (2005) skiljer mellan två underarter.
D. f. fuliginosa D. f. candelensisKara aguti (Dasyprocta fuliginosa), Güney Amerika'da Venezuela, Kolombiya Ekvador ve Brezilya'da yaşayan bir aguti türüdür. Dişleri çok keskin olup Brezilya fındığının (Bertholletia excelsa) sert kabuklarını çatlatabilen yegane hayvandır.
Kemiriciler ile ilgili bu madde bir taslaktır. Madde içeriğini geliştirerek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz.грец. Dasys [G] — волохатий і грец. prokta — анус; також це слово використовується для позначення крупу тварини. Тому є два тлумачення етимології цього слова: «волохатий анус» або «волохатий круп». Етимологія назви виду: лат. Fuligo — родовий відмінок від fuliginis, сажа і лат. osus — суфікс, що означає «повний», тобто «fuliginosa» — «обтрушений сажею», натякаючи на темно-сірий колір його хутра.
Довжина голови й тіла: 542–760, довжина задньої лапи: 120–143, довжина вуха: 36-49. Середніх розмірів гризун. Шерсть на спині довга і товста, особливо на задній частині. Колір волосся варіює від світло-помаранчевий і різних тонів коричневого до майже чорного, але деякі волоски на кінчиках мають біле забарвлення. Шия має невеликий гребінь дещо довшого чорного волосся, горло ж із сильною домішкою матово-білого забарвлення. Живіт темно-коричневий із памороззю. Самки мають чотири пари молочних залоз.
Наземний, денний, однак у районах, сильно потурбованих людиною, може проявляти частково нічну активність. Харчується плодами та горіхами. У межах своєї території ці агуті створюють запаси продовольства, кладучи його в невеликі ями, які вони викопують, а потім заривають. Дорослі самки захищають частину їх території, коли їжі не вистачає. Потомство може допускатись на територію проживання батьків. Дорослий самець захищає таку велику площу, яку може захистити від інших дорослих самців, тим чином забезпечуючи проживання свого потомства на підконтрольній території. При високій щільності населення діапазони самців і самок можуть збігатися, таким чином це створює видимість життя у парах. Коли його потурбувати, чорний агуті подає гавкаючий звук, щоб попередити членів сім'ї про потенційного хижака, підіймає довге волосся на крупу, збільшуючи свій видимий розмір. При зустрічі з боа (Boa constrictor), вони сидять на відстані і барабанять задньою ногою, залучаючи інших членів сім'ї, які приєднуються і теж тарабанять поки змія боа не піде.
Репродукція може мати місце цілий рік. Вагітність триває від 104 до 120 днів. Потомство складається з одного або двох, рідко, трьох дитинчат. Новонароджені повністю опушені, їх очі відкриті і можуть ходити в першу годину життя. Годування молоком триває протягом двадцяти тижнів.
Dasyprocta fuliginosa là một loài động vật có vú trong họ Dasyproctidae, bộ Gặm nhấm. Loài này được Wagler mô tả năm 1832.[2]
Dasyprocta fuliginosa là một loài động vật có vú trong họ Dasyproctidae, bộ Gặm nhấm. Loài này được Wagler mô tả năm 1832.
Чёрный агути[1] (лат. Dasyprocta fuliginosa) — вид грызунов рода агути семейства агутиевые. Найден в Венесуэле, Эквадоре, Колумбии и Бразилии. Чёрный агути — единственное животное, зубы которого достаточно остры, чтобы разгрызть жесткую оболочку бразильского ореха. Другие похожие грызуны, к примеру, морские свинки, на это неспособны.
Чёрный агути (лат. Dasyprocta fuliginosa) — вид грызунов рода агути семейства агутиевые. Найден в Венесуэле, Эквадоре, Колумбии и Бразилии. Чёрный агути — единственное животное, зубы которого достаточно остры, чтобы разгрызть жесткую оболочку бразильского ореха. Другие похожие грызуны, к примеру, морские свинки, на это неспособны.
검은아구티(Dasyprocta fuliginosa)는 아구티과에 속하는 남아메리카 설치류의 일종이다. 베네수엘라 남부와 콜롬비아 동부, 에콰도르 동부, 브라질 서부 그리고 페루 북동부의 아마존 우림 북서부에서 발견된다. 콜롬비아 북부의 마그달레나 강 계곡에서도 떨어져 분포한다.[1] 몸무게는 3.5~6kg이다. 전체적으로 백발이 섞인 검은색을 띠며, 목은 흰색이다.[2] 다른 아구티처럼, 검은아구티는 주행성 동물로 혼자 또는 한 쌍이 함께 생활하고, 과일과 견과류를 먹는다.[2] 숲과 우거진 잡목 지대, 사바나 지역 그리고 경작지에서 발견된다. 페루에서는 아마존 우림에 제한적으로 분포하며, 저지대 열대 다우림(多雨林) 지역 전체와 고지대 열대 다우림의 대다수 지역에서 발견된다. 해발 2000m와 그 이상 지역에서 발견된다. 아구티는 물에 근접해서 생활하며, 모든 종류의 강 유역에서 발견된다. 일부 지역에서는 강둑을 따라서 또는 나무 뿌리 아래의 석회암으로 된 둥근 돌 사이에 굴을 만든다.[3]