Die Große Fettspinne (Steatoda grossa) ist eine Spinnenart aus der Familie der Kugelspinnen (Theridiidae). Sie ist einer der größten Vertreter der Familie in Mitteleuropa. Die Art stammt ursprünglich vermutlich aus den Tropen und hat sich ähnlich wie die Gewächshausspinne als synanthrope Art mittlerweile weltweit etabliert. Die Große Fettspinne ist in Mitteleuropa sehr selten und bisher nur in Häusern nachgewiesen worden.
Männchen erreichen eine Körperlänge von fünf bis sieben Millimeter, Weibchen sieben bis zehn Millimeter. Die Färbung ist sehr variabel. Das Prosoma (Vorderkörper) ist meist einfarbig hellbraun. Die Grundfarbe des Opisthosomas (Hinterleib) ist meist dunkelbraun bis schwarz und zeigt eine weiße Fleckenzeichnung. Diese besteht meist aus einem bogenförmigen Fleck am vorderen Rand des Opisthosomas und einer anschließenden Reihe von vier halbmondförmigen Flecken, die nach hinten kleiner werden. Die ersten beiden Flecken werden zusätzlich rechts und links durch kleinere Flecken ergänzt. Seltener sind fast einfarbig schwarze oder sehr helle Tiere. Die Beine sind immer einfarbig ohne Ringelung.
Die ursprüngliche Heimat der Art ist unklar, vermutlich stammt sie aus den Tropen. Heute ist sie als synanthrope Art weltweit verbreitet.[1] Die Große Fettspinne wurde in Mitteleuropa bisher nur in Hauskellern gefunden, vor allem in Großstädten. Auch hier wird sie jedoch nur sehr selten nachgewiesen. In Südeuropa ist die Art häufiger und kommt dort auch im Freien und in Höhlen vor.
Wie die meisten Vertreter der Familie baut auch die Große Fettspinne ein grobmaschiges Netz aus mehr oder weniger regellos angeordneten Fangfäden. Zumindest in den USA ist die Art dafür bekannt, Spinnen zu erbeuten, auch große Kugelspinnen der Gattung Latrodectus. Weibchen produzieren drei oder mehr Eikokons. Männchen können bis zu 1,5 Jahre alt werden; sterben jedoch meist kurz nach der Kopulation. Weibchen können ein Alter von bis zu 6 Jahren erreichen.
Die Art ist weit verbreitet. Sie wird in Deutschland in der Roten Liste als „ungefährdet“ eingestuft.
Dorsalansicht eines Weibchens
Lateralsicht eines Weibchens
Nähere Ventralansicht eines Weibchens
Detailaufnahme des Prosomas eines Weibchens
Weibchen mit erbeuteter Fliege
Dorsalansicht eines Männchens
Die Große Fettspinne (Steatoda grossa) ist eine Spinnenart aus der Familie der Kugelspinnen (Theridiidae). Sie ist einer der größten Vertreter der Familie in Mitteleuropa. Die Art stammt ursprünglich vermutlich aus den Tropen und hat sich ähnlich wie die Gewächshausspinne als synanthrope Art mittlerweile weltweit etabliert. Die Große Fettspinne ist in Mitteleuropa sehr selten und bisher nur in Häusern nachgewiesen worden.
Steatoda grossa hè un tipu di ragnu chì faci parti di a famiglia di i Theriiidae. Hè cumuna in America di u Nordu è in Auropa. Si scontra à spessu in i cità, in i tafona di i vechji mura, in i sulaghjoli o in i cantini, in i loca ind'edda ci hè l'umidità. Si vedi tuttu l'annu.
Ci hè un impurtantu dismurfisimu sessuali, apposta chì a femina (10 mm) hè bedda più maiori ch'è u masciu (6 mm). A femina campa sin'à sei anni. Inveci u masciu un campa cà sin'à un annu o un annu è mezu.
A mursicatura di Steatoda grossa hè priculosa. Ma hè statu pruvatu chì l'antivilenu Latrodectus hè efficaci contr'à u vilenu di Steatoda grossa.
Steatoda grossa hè cumuna in Corsica.
Steatoda grossa hè un tipu di ragnu chì faci parti di a famiglia di i Theriiidae. Hè cumuna in America di u Nordu è in Auropa. Si scontra à spessu in i cità, in i tafona di i vechji mura, in i sulaghjoli o in i cantini, in i loca ind'edda ci hè l'umidità. Si vedi tuttu l'annu.
Ci hè un impurtantu dismurfisimu sessuali, apposta chì a femina (10 mm) hè bedda più maiori ch'è u masciu (6 mm). A femina campa sin'à sei anni. Inveci u masciu un campa cà sin'à un annu o un annu è mezu.
A mursicatura di Steatoda grossa hè priculosa. Ma hè statu pruvatu chì l'antivilenu Latrodectus hè efficaci contr'à u vilenu di Steatoda grossa.
Steatoda grossa, commonly known as the cupboard spider, the dark comb-footed spider, the brown house spider (in Australia), or the false widow or false black widow (though several other species are known by these names), is a common species of spider in the genus Steatoda.
It is a cosmopolitan species found in many parts of the world, including North America, Australasia, and Europe. As two of this spider's common names indicate, the spider superficially resembles, and is frequently confused for, the black widow and other venomous spiders in the genus Latrodectus.
Like black widows, the female S. grossa is 6-10.5 mm in length and dark colored with a round, bulbous abdomen. Typical coloration ranges from purplish brown to black, with light-colored markings. Unlike black widows, redbacks, and other Latrodectus species, S. grossa does not have a bright red hourglass pattern or any other bright, distinctive markings. Like many spiders, the male is sometimes smaller but can many times be nearly as long as the females. It measures 4.1-10.0 mm in length and is thinner than the female. The two sexes are colored similarly; however, the sexually mature male almost always has lighter, more reddish-coloured legs than the female. S. grossa spiders may shed up to six times (instars) before reaching maturity. According to Charles Hogue (Insects of the Los Angeles Basin, 1993), it reportedly preys on black widows. They can go several months without feeding, provided they have access to water. A well-fed female can lay three or more egg sacs each year. Each egg sac typically contains between 40-100 eggs. The mother can often be observed watching her eggs for hours, even days, at a time once the eggs start changing color and grow close to hatching. At normal household temp/humidity, an egg will usually hatch within a month of being laid. The spiderlings are independent from time of hatch.
Female S. grossa spiders can live up to six years; the typical lifespan for the male is 1-1.5 years. Males often die shortly after mating.
As is common with other members of the family Theridiidae, S. grossa constructs a cobweb, i.e. an irregular tangle of sticky silken fibers. As with other web weavers, these spiders have very poor eyesight and depend mostly on vibrations reaching them through their webs to orient themselves to prey or warn them of larger animals that could pose a danger. They are not aggressive, and most injuries to humans are due to defensive bites delivered when a spider gets unintentionally squeezed or pinched. It is possible that some bites may result when a spider mistakes a finger thrust into its web for its normal prey, but ordinarily intrusion by any large creature will cause these spiders to flee.
S. grossa is a cosmopolitan species and is found in many parts of the world, including all three coasts in North America, in Australia and New Zealand, and in Europe.
A related species, commonly found in North America, is Steatoda borealis. This spider is similar to S. grossa in shape, but slightly smaller, and is generally found in colder climates. This spider can be identified by colored markings on the dorsal side of its abdomen rather than on the ventral side.
The bite of S. grossa is known to be medically significant in humans, but minor, without any long-lasting effects. Symptoms of bites include blistering at the site of the bite, muscle spasms, pain, fever, sweating, and/or a general malaise lasting for several days. Latrodectus antivenom was shown to be effective in treating bites from Steatoda grossa after it was mistakenly administered to a S. grossa bite victim who was erroneously believed to have been bitten by the far more dangerous redback.[1]
Female Steatoda grossa eating a fly Steatoda grossa, commonly known as the cupboard spider, the dark comb-footed spider, the brown house spider (in Australia), or the false widow or false black widow (though several other species are known by these names), is a common species of spider in the genus Steatoda.
It is a cosmopolitan species found in many parts of the world, including North America, Australasia, and Europe. As two of this spider's common names indicate, the spider superficially resembles, and is frequently confused for, the black widow and other venomous spiders in the genus Latrodectus.
Steatoda grossa, comúnmente conocida como la araña del armario, es una especie de araña común dentro del género Steatoda. Con frecuencia se confunde con algunas especies del género Latrodectus (viudas negras). Es una especie cosmopolita que se encuentra en varias partes del mundo incluyendo América del Norte, Australasia, Europa y recientemente ha colonizado algunas partes de America del Sur.[1]
S. grossa mide entre 6 a 10,5 mm de largo y de color oscuro, con un abdomen bulboso y redondeado. Los rangos típicos de colores son de púrpura-marrón a negro, con marcas de color claro. A diferencia de la viuda negra y otras especies de Latrodectus con manchas rojas en su espalda con forma de reloj de arena, S. grossa no posee estas manchas. Al igual que muchas arañas, el macho siempre es más pequeño, aunque veces llega a ser tan grande como la hembra. Mide de 4,1 mm a 10 mm y son más delgados que las hembras. Ambos sexos son de coloración similar, aunque el macho sexualmente maduro es más claro, con sus patas más rojizas que las hembras. Pueden soportar varios meses sin alimentarse, siempre y cuando tengan acceso al agua. Las hembras pueden poner 3 o más sacos de huevos por año, cada saco contiene de 40 a 100 huevos. En los hogares con temperatura normal, los huevos nacen al mes de haber sido puestos. Las arañitas son independientes desde el momento en que nacieron. Las hembras viven hasta 6 años, en cambio los machos viven entre 1 a 1,5 años, estos mueren poco después del apareamiento.
Steatoda grossa, comúnmente conocida como la araña del armario, es una especie de araña común dentro del género Steatoda. Con frecuencia se confunde con algunas especies del género Latrodectus (viudas negras). Es una especie cosmopolita que se encuentra en varias partes del mundo incluyendo América del Norte, Australasia, Europa y recientemente ha colonizado algunas partes de America del Sur.
Steatoda grossa est une espèce d'araignées aranéomorphes de la famille des Theridiidae[1].
Cette espèce est cosmopolite[1]. Elle a été observée en Europe, aux États-Unis ou en Australie...
Espèce courante des habitations humaines, Steatoda grossa affectionne les recoins sombres : trous dans les murs, caves, derrière les meubles ; en particulier dans les angles et près du sol. Dans la nature, on peut la trouver en zones rocailleuses sombres ou dans des troncs d'arbres.
Les mâles mesurent de 5 à 10 mm et les femelles de 6,5 à 10 mm[2].
Le dimorphisme sexuel est peu marqué. L'abdomen volumineux de la femelle en forme de bulbe est de couleur sombre (brun, violacé voire noir). Son apparence évoque sensiblement celle des veuves noires (araignées du genre Latrodectus), en particulier Latrodectus mactans. Cependant, Steatoda grossa ne dispose pas de dessin en forme de sablier rouge sur la face ventrale de l'abdomen.
L'abdomen du mâle est beaucoup plus mince, et peut présenter des motifs en points jaunes à blancs. Ses pattes sont brun clair à translucides.
La durée de vie d'une femelle peut aller jusqu'à 6 ans, les mâles ne vivant en moyenne qu'un an et demi.
Comme toutes les araignées du genre Steatoda, la toile est de forme irrégulière, en soie collante ; avec parfois une retraite. Les cocons, contenant de 40 à 100 œufs, sphériques et translucides sont disposés à même la toile et peuvent être facilement observés.
Cette espèce n'est absolument pas agressive et se laisse manipuler sans problème. En cas de menace, la solution privilégiée est systématiquement la fuite.
La morsure de Steatoda grossa est extrêmement rare. Elle n'est pas plus douloureuse qu'une piqûre de guêpe et les symptômes d'envenimation sont mineurs : boursouflure, nausée et sensation de malaise pouvant durer quelques jours. Un antivenin prévu en cas de latrodectisme (en l'occurrence, morsure de veuve noire de l'espèce Latrodectus hasselti) s'est avéré efficace dans le traitement des symptômes[3].
Cette araignée ne présente donc aucun danger, mais il reste conseillé d'être attentif dans la manipulation si l'araignée est dans sa toile ; ou lorsqu'il s'agit d'une femelle dont les cocons sont à proximité.
Selon World Spider Catalog (version 17.5, 24/10/2016)[4] :
La docilité de Steatoda grossa, sa globale innocuité et sa ressemblance avec la veuve noire (Latrodectus mactans) en font une actrice de cinéma très appréciée pour figurer une araignée venimeuse. Ainsi, c'est une S. grossa qui est utilisée dans le film Spider-Man de Sam Raimi (2002) pour conférer ses pouvoirs à Peter Parker[5].
Steatoda grossa est une espèce d'araignées aranéomorphes de la famille des Theridiidae.
San Astráil tugtar an “damhán donn tí” ar Steatoda grossa. Gnáthspéiceas é san Astraláise, i Meiriceá Thuaidh agus san Eoraip.
Tá bolg mór cruinn ar S. grossa. Tá an ceann baininscneach 6-10.5 mm ar fad, agus an ceann firinscneach beagán níos giorra. Tá dath dorcha ar S. grossa agus é idir donnchorcra agus dubh. De ghnáth tá cosa an chinn fhirinscnigh beagán níos rua ná cosa na chinn bhaininscnigh.
Is féidir leis an gceann baininscneach maireachtáil chomh fada le sé bliana, ach is annamh a mhaireann an ceann firinscneach níos faide ná bliain go leith. Is féidir leis an damhán seo teacht gan bhia ar feadh tamall maith ach uisce a bheith ar fáil.
Is féidir leis an gceann baininscneach trí shac nó os a chionn a bhreith in aghaidh na bliana, agus idir 40 agus 100 ubh i ngach sac. Bíonn an mháthair á bhfaire agus an t-ál ag ullmhú chun teacht amach. Tagann an damháiníní amach i gceann míosa tar éis bhreith an tsaic.
Ar nós ball eile den fhine Theridiidae, déanann S. grossa líon, agus braitheann sé ar chrith na dtéad chun rabhadh a fháil faoi chreach nó faoi namhaid. Níl fonn ionsaithe air, agus is nós aige teitheadh roimh ainmhí mór nó dhuine.
Is féidir le nimh an damháin seo dochar a dhéanamh do dhaoine, cé nach buan an rian a fhágtar orthu. Éiríonn spuaiceanna ar a gcraiceann agus ní bhíonn siad ar fónamh ar feadh roinnt laethanta. Tá frithnimh Latrodectus go maith chun an tinneas a leigheas. [1]
San Astráil tugtar an “damhán donn tí” ar Steatoda grossa. Gnáthspéiceas é san Astraláise, i Meiriceá Thuaidh agus san Eoraip.
Tá bolg mór cruinn ar S. grossa. Tá an ceann baininscneach 6-10.5 mm ar fad, agus an ceann firinscneach beagán níos giorra. Tá dath dorcha ar S. grossa agus é idir donnchorcra agus dubh. De ghnáth tá cosa an chinn fhirinscnigh beagán níos rua ná cosa na chinn bhaininscnigh.
Is féidir leis an gceann baininscneach maireachtáil chomh fada le sé bliana, ach is annamh a mhaireann an ceann firinscneach níos faide ná bliain go leith. Is féidir leis an damhán seo teacht gan bhia ar feadh tamall maith ach uisce a bheith ar fáil.
Is féidir leis an gceann baininscneach trí shac nó os a chionn a bhreith in aghaidh na bliana, agus idir 40 agus 100 ubh i ngach sac. Bíonn an mháthair á bhfaire agus an t-ál ag ullmhú chun teacht amach. Tagann an damháiníní amach i gceann míosa tar éis bhreith an tsaic.
Ar nós ball eile den fhine Theridiidae, déanann S. grossa líon, agus braitheann sé ar chrith na dtéad chun rabhadh a fháil faoi chreach nó faoi namhaid. Níl fonn ionsaithe air, agus is nós aige teitheadh roimh ainmhí mór nó dhuine.
Steatoda grossa (C. L. Koch, 1838) è un ragno appartenente alla famiglia Theridiidae.
La specie è stata reperita in diverse località dei cinque continenti, può ritenersi cosmopolita[1].
Non sono stati esaminati esemplari di questa specie dal 2013[1].
Attualmente, a dicembre 2013, è nota una sola sottospecie:[1]
Non è di rilevanza clinica per l'uomo.
Una S. grossa, colorata con strisce blu e rosse, è stata utilizzata nel film Spider-Man di Sam Raimi del 2002, nel quale morde il protagonista Peter Parker.[2]
Steatoda grossa (C. L. Koch, 1838) è un ragno appartenente alla famiglia Theridiidae.
De grote steatoda (Steatoda grossa) is een spin die behoort tot de kogelspinnen.
Het vrouwtje wordt 6,5 tot 10 mm groot, het mannetje 4 tot 6 mm. Deze spin komt wereldwijd voor in huizen en tuinen. Wordt vaak verward met de zwarte weduwe, maar deze soort heeft geen rode zandloper.
De grote steatoda (Steatoda grossa) is een spin die behoort tot de kogelspinnen.
Het vrouwtje wordt 6,5 tot 10 mm groot, het mannetje 4 tot 6 mm. Deze spin komt wereldwijd voor in huizen en tuinen. Wordt vaak verward met de zwarte weduwe, maar deze soort heeft geen rode zandloper.
Steatoda grossa – gatunek pająka z rodziny omatnikowatych (Theridiidae).
Europa i Azja[1], w tym Polska[4][5][6]. Został introdukowany w północno-zachodniej Afryce, Ameryce Północnej i Południowej, na Hawajach[1].
Steatoda grossa zasiedla wschodnią Palearktykę - występuje w Azji. [2].
Steatoda grossa jest gatunkiem synantropijnym[7][8], chociaż występuje też poza domami ludzkimi[8].
Ubarwienie bardzo zmienne - od białawo-żółtego poprzez brązowe z wyraźnym rysunkiem na odwłoku do prawie czarnego z rozmytym rysunkiem[9]. Zwykle jest purpurowo-brązowe. Stałym (ale nie jedynym) elementem rysunku na odwłoku wszystkich gatunków Steatoda jest biały lub jasny pas wokół przodu[8].
Samice mają 6,5–10 mm długości, samce 4–6 mm[8].
Samce w porównaniu do samic mają mniejszy odwłok oraz wyraźniejszy, biały rysunek na odwłoku - zarówno półksięzycowaty pas z przodu jak i dalsze elementy[8].
Steatoda grossa buduje sieci trójwymiarowe, składające się z krzyżujących się nici. Są one podobne do typowych sieci rodziny omatnikowatych (Theridiidae)[8].
Podobnie jak u całego rodzaju Steatoda samce mają aparat strydulacyjny. Dźwięki są wydawane dzięki wibracyjnym ruchom odwłoka powodującym pocieranie specjalnymi zębami znajdującymi się pod jego przednią częścią o wyrostki w formie krawędzi na tylnej części karapaksu pokrywającego głowotułów. Można je usłyszeć[8].
Gatunki z rodzaju Steatoda (np. S. grossa) są często określane nazwą fałszywa czarna wdowa (ang. false black widow). Wynika to z fizycznego podobieństwa do należących do tej samej rodziny pająków z rodzaju Latrodectus (wdowa)[10]. Jad pająków z rodzaju Steatoda zawiera również α-latrotoksynę, ale mniej niebezpieczną formę niż u Latrodectus spp[10].
Ukąszenie przez Steatoda grossa może być dotkliwe, ale nie jest tak niebezpieczne jak ukąszenie czarnej wdowy[11][12]. W jego wyniku pojawia się zwykle palący ból, a następnie obrzęk wokół miejsca gdzie wprowadzony został jad[12]. Znany jest jednak przypadek, gdy wystąpiły nudności, wymioty i silny ból, lokalny i regionalny, a pacjentkę z powodzeniem traktowano surowicą przeciwko jadowi Latrodectus hasselti[11]. Wiadomo również, że objawy ukąszenia ustępują, gdy przez przypadek zastosuje się surowicę przeciwko jadowi czarnej wdowy[12].
Wikimedia Commons'ta Steatoda grossa ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur. 
Wikispecies'te Steatoda grossa ile ilgili detaylı taksonomi bilgileri bulunur. Steatoda grossa, Theridiidae familyasından kozmopolit olarak bütün dünyaya yayılmış bir örümcek türü.
İlk kez 1838 yılında Alman entomolog (böcek bilgini) ve araknolog (örümcek bilgini) Carl Ludwig Koch (1778–1857) tarafından Theridium grossum adıyla tanımlanan tür 1850 yılında yine kendisi tarafından Steatoda grossa adıyla revize edilmiştir.
Türün teşhis karakteri (Türkiye için) : Prosoma açık kahverengi, bacaklar ince ve uzun; opisthosoma dorsalinde boyuna beyaz veya açık renkte şerit yoktur[1].
Dişi 6,5–10 mm, erkek 4–6 mm boyundadır[2]. Prosoma açık kahverengi, göz çevreleri koyu kahverengi, açık veya kirli sarı renkteki bacaklar diğer türlere oranla daha ince ve uzun. Erkeklerde pedipalpus patella ve tibiası birer dorsal diken taşır. Opisthosoma siyahımsı renkte, opisthosoma dorsalinde birbirini izleyen ve ancak yanlara dogru gidildikçe geriye yönelen beyaz enine şeritler var. Bu şeritlerden ilki özellikle erkeklerde daha belirgindir. Erkek palpal organ tibiasının dorsalinde bir adet diken var, embolus ve conductor birbirine yapışık, embolus ucu çengel şeklinde kıvrıktır[1].
Genellikle evler içinde, mahzen ve ambarlarda bazen de evlerden uzak yerlerde otlar arasında görülür[1].
Kozmopolit olarak bütün dünyaya yayılmıştır[3].
Türkiye'deki[4] 8 türünden biridir. Marmara, Ege, İç Anadolu, Doğu Anadolu ve Karadeniz bölgelerinden kayıt vardır[1].
Steatoda grossa, Theridiidae familyasından kozmopolit olarak bütün dünyaya yayılmış bir örümcek türü.
Steatoda grossa là một loài nhện trong họ Theridiidae. Kích thước con cái khoảng 6,5–10 mm, con đực 4–6 mm. Loài này phân bố trên khắp thế giới, nó sống trong khác khu nhà bỏ hoang hoặc các khu vườn, thường dễ bị nhầm lẫn với các loài trong chi Latrodectus (hóa phụ đen), nhưng loài này không có đốm đỏ.
Bài viết về họ nhện Theridiidae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Steatoda grossa là một loài nhện trong họ Theridiidae. Kích thước con cái khoảng 6,5–10 mm, con đực 4–6 mm. Loài này phân bố trên khắp thế giới, nó sống trong khác khu nhà bỏ hoang hoặc các khu vườn, thường dễ bị nhầm lẫn với các loài trong chi Latrodectus (hóa phụ đen), nhưng loài này không có đốm đỏ.
Steatoda grossa
Стеатода крупная[источник не указан 358 дней], или ложная вдова[источник не указан 358 дней][1], (лат. Steatoda grossa) — вид пауков рода Steatoda.
Пауки этого вида обитают во многих частях мира, включая Северную Америку, Австралию, и Европу. Название «ложная чёрная вдова» указывает, что паук внешне напоминает черную вдову и других опасных пауков рода Latrodectus.
Как черные вдовы, самки крупной стеатоды 6-10.5 мм в длину и имеют круглое вздутое брюшко темного цвета. Типичная окраска колеблется от пурпурно-коричневого до черного, со светло-цветными пятнами. В отличие от черных вдов, С. гросса не имеет ярко-красного узора в виде песочных часов или любых других ярких отметин. Как и у многих пауков, самцы меньше самок. Самец длиной 4-6 мм и тоньше, чем самка. Оба пола окрашены одинаково; однако половозрелый самец почти всегда имеет более светлый окрас, более красноватого цвета ноги, чем самки. Эти пауки могут полинять до шести раз до достижения зрелости. Они могут жить несколько месяцев без кормления, при условии, что они имеют доступ к воде. Сытая самка может отложить три или больше коконов в год. Каждый кокон обычно содержит от 40—100 яиц. При нормальной домашней температуре и влажности, паучата вылупляются в течение месяца.
Самки могут жить до шести лет; продолжительность жизни для самцов составляет 1—1,5 лет. Самцы часто умирают вскоре после спаривания.
Также, как и другие пауки-тенётники, стеатоды плетут паутину в виде бесформенного клубка липких шелковых волокон. Как и другие пауки-тенётники, эти пауки имеют очень плохое зрение и в основном зависят от колебаний своей паутины, чтобы ориентироваться на добычу или обнаружить более крупных животных, которые могли бы ранить или убить их. Они не агрессивны, а большинство травм люди получают из-за оборонительных укусов, если паука прижали или прищемили. Вполне возможно, что некоторые укусы происходят, когда паук путает попадание пальцем в паутину с его нормальной добычей, но обычно вторжения любого крупного существа заставит этих пауков спасаться бегством.
Укус S. grossa является существенным для людей с медицинской точки зрения, но не имеет каких-либо долгосрочных последствий. Симптомы укусов включают в себя волдыри на месте укуса, мышечные спазмы, боль, лихорадку, потливость, и/или общее недомогание в течение нескольких дней.
Стеатода крупная[источник не указан 358 дней], или ложная вдова[источник не указан 358 дней], (лат. Steatoda grossa) — вид пауков рода Steatoda.
Пауки этого вида обитают во многих частях мира, включая Северную Америку, Австралию, и Европу. Название «ложная чёрная вдова» указывает, что паук внешне напоминает черную вдову и других опасных пауков рода Latrodectus.
_3.jpg)
_1.jpg)
.jpg)
_4.jpg)
.jpg)
,_German_Township,_Vanderburgh_County,_Indiana_-_20110622.jpg)
