Trachyphonus darnaudii ye una especie d'ave piciforme de la familia Lybiidae que vive en África oriental.
Mide alredor de 16 cm de llargu.[2] El machu tien el plumaxe de les partes cimeres negru chiscáu con llixos blancos, anque la so cabeza y pechu son principalmente de color mariellu anaranxáu con un mestu motudu negru. Presenta una llista negra na frente y la parte frontera del pileu formando una cresta eréctil, y tien un gran llurdiu negru nel centru del pechu. El so banduyu ye blancu con ciertu motudu escuru difusu, y ta separáu del pechu por una llista corita difusa con pequeños llixos negros alredor. Presenta un aniellu ocular gris y el so robustu picu llixeramente curvado escontra baxo tamién ye gris. La base de la so cola ye colorada y les sos rémixes llaterales ya inferiores son ablancazaes tán llistaes en blancu y negru. La fema ye similar pero con menos negru nel so plumaxe: les sos partes cimeros son pardes en llugar de negres, y solo presenten un pequeñu llurdiu negru nel pechu y la parte cimera del pileu, anque presenta una llista corita más ancha y motuda en blancu.
== Taxonomía reconocen cuatro subespecies:
El barbudu capuchín alcuéntrase nes sabanes del este d'África.
Aliméntase d'inseutos, frutos y granes, que recueye tantu nos árboles como nel suelu.
Escava túneles de mediu a un metro de llongura nel suelu con ramificaciones llaterales onde añera. La so exhibición nupcial consiste nuna especie de danza na que'l machu y la fema asitiaos en cañes próximes fáense reverencies repetidamente y canten xuntos.
.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Trachyphonus darnaudii ye una especie d'ave piciforme de la familia Lybiidae que vive en África oriental.
Trachyphonus darnaudii[1] a zo ur spesad evned bihan eus ar c'herentiad Lybiidae.
Anvet e voe Micropogon darnaudii (kentanv) da gentañ-penn (e 1847) gant an daou skiantour gall Florent Prévost (1794-1870) ha Marc-Athanase-Parfait-Œillet Des Murs (1804-1894). Dougen a ra anv J. D'Arnaud, ur chaseour jiboez bras hag un ergerzher gall en Abyssinia[2] ha Soudan (1839-1843).
Bevañ a ra diwar amprevaned, frouezh, greun ha had.
Ar spesad a gaver ar pevar isspesad[3] anezhañ en Afrika ar Reter :
a vo kavet e Wikimedia Commons.
Trachyphonus darnaudii a zo ur spesad evned bihan eus ar c'herentiad Lybiidae.
Anvet e voe Micropogon darnaudii (kentanv) da gentañ-penn (e 1847) gant an daou skiantour gall Florent Prévost (1794-1870) ha Marc-Athanase-Parfait-Œillet Des Murs (1804-1894). Dougen a ra anv J. D'Arnaud, ur chaseour jiboez bras hag un ergerzher gall en Abyssinia ha Soudan (1839-1843).
El barbut de D'Arnaud[1] (Trachyphonus darnaudii) és un ocell de la família dels líbids (Lybiidae) que habita sabanes, estepes amb arbres i encara ciutats d'Àfrica Oriental
Tradicionalment s'han descrit unes quatre subespècies:
Les dues últimes subespècies han estat separades recentment en espècies de ple dret, per alguns autors com:
El barbut de D'Arnaud (Trachyphonus darnaudii) és un ocell de la família dels líbids (Lybiidae) que habita sabanes, estepes amb arbres i encara ciutats d'Àfrica Oriental
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Barbed d’Arnaud (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: barbedau d’Arnaud) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Trachyphonus darnaudii; yr enw Saesneg arno yw D’Arnaud’s barbet. Mae'n perthyn i deulu'r Barbedau (Lladin: Capitonidae) sydd yn urdd y Piciformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn T. darnaudii, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r barbed d’Arnaud yn perthyn i deulu'r Barbedau (Lladin: Capitonidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Barbed amryliw America Eubucco versicolor Barbed coronog Capito aurovirens
.jpg)
;_Manaus,_Amazonas,_Brazil.jpg)
.jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Barbed d’Arnaud (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: barbedau d’Arnaud) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Trachyphonus darnaudii; yr enw Saesneg arno yw D’Arnaud’s barbet. Mae'n perthyn i deulu'r Barbedau (Lladin: Capitonidae) sydd yn urdd y Piciformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn T. darnaudii, sef enw'r rhywogaeth.
Der Ohrfleck-Bartvogel (Trachyphonus darnaudii) gehört zu der altweltlichen Gattung der Schmuckbartvögel (Trachyphonus) innerhalb der Ordnung der Spechtvögel. Er besiedelt spärlich bewachsene Trockenzonen im tropischen Ostafrika. Wie alle anderen Vertreter der Gattung ist er ein ausgeprägter Duettsänger und brütet in selbst angelegten Erdhöhlen.
Der Ohrfleck-Bartvogel ist mit 14 bis 17 cm etwa sperlingsgroß. Der Rücken und die Flügel sind auf dunkelbraunem Grund grob tropfenförmig weiß gepunktet. Das Muster des Rückens setzt sich auf dem Schwanz fort. Die mittleren Steuerfedern sind überwiegend dunkel mit einer Zeichnung aus hellen, parabelförmigen Randflecken. Diese werden zu den äußeren Steuerfedern hin breiter und bilden dort eine prägnante Querstreifung, die vor allem von unten deutlich sichtbar ist. Der Kopf ist überwiegend blass- bis grünlichgelb und wirkt durch die schwarzen Federspitzen fein getupft. Je nach Unterart ist eine schwarze Kopfplatte sowie ein Kehlfleck ausgeprägt. Auch der namengebende „Ohrfleck“ und die Partie vor dem Auge sind dunkel gefiedert. Auf der Brust kann das Gelb (besonders bei T. d. usambiro) sehr leuchtend und mit Rot durchsetzt sein. Dieses wird am unteren Rand durch eine mehr oder weniger breite, schwarze Binde begrenzt, die wie der Rücken mit weißen, grob tropfenförmigen Flecken durchsetzt ist. Die Unterseite ist sonst weißlich bis grau und kann mit einer von der Brustbinde nach hinten abnehmenden Strichelung oder Fleckung versehen sein. Die Unterschwanzdecken zeigen ein mehr oder weniger kräftiges Rot.
Der kräftige Schnabel ist ocker- bis hornfarben und kann auf dem Scheitel zur Spitze hin dunkler gefärbt sein. Die Füße sind grau. Ein Geschlechtsdimorphismus ist, wie bei vielen Arten mit ausgeprägtem Duettgesang[1], nicht vorhanden.
Der Ohrfleck-Bartvogel lebt in den Trockenzonen des tropischen Ostafrikas. Das Verbreitungsgebiet reicht vom Süd-Sudan über Eritrea, Äthiopien, Somalia bis Kenia und Tansania. Er besiedelt trockenes, baumbestandenes Grünland, offenes Waldland, Dornbuschsavannen und Weideland. Wichtig ist das Vorhandensein von Stellen mit spärlichem Bewuchs, an denen er Erdhöhlen anlegen kann. Häufig ist er in Siedlungsnähe (Massai-Siedlungen, Tourist Lodges) anzutreffen und zeigt dort wenig Scheu vor dem Menschen.
Wie auch die anderen Vertreter ihrer Gattung legen Ohrfleck-Bartvögel Wohnhöhlen in der Erde an, die sie das ganze Jahr über – auch außerhalb der Brutzeit – bewohnen. Der Eingang ist ein unauffälliges Loch am flachen Boden, durch das der Vogel knapp hindurchpasst. Oft liegt es etwas in der spärlichen Vegetation versteckt. Ein glattwandiger Gang führt 80 bis 100 cm tief senkrecht nach unten und dann wieder in leichtem Bogen, in dem sich notfalls das Regenwasser fangen kann, nach oben zur Nistkammer. Die weggegrabene Erde wird in großen Portionen abtransportiert und in einiger Entfernung von einem Zweig aus mit seitlicher Kopfbewegung fortgeschleudert. Der Schnabel wird dann mehrfach am Zweig abgewischt, Erdreste in Kehle oder Schnabel durch Würgen oder mit der Zunge entfernt.
Der Vogel nähert sich dem Erdloch vorsichtig mit einigem Abstand, wartet – auch mit Futter im Schnabel – bis zu einige Minuten lang und schlüpft dann mit schneller Bewegung kopfüber hinein.
Der Ohrfleck-Bartvogel sucht seine Nahrung meist auf dem Boden. Er frisst gerne Ameisen, Termiten und deren Eier, Grashüpfer und andere Insekten. Einige werden im Flug gefangen, andere pickt er von Blättern oder vom Boden auf. Termiten werden aus ihren Bauten „freigehackt“. Beeren, kleine Früchte und Samen gehören auch zur Nahrungspalette.
Die Vögel sind laut IUCN nicht gefährdet und unterliegen nicht dem WAA (Washingtoner Artenschutz-Abkommen).
Je nach Systematik gibt es drei oder vier Unterarten. Die Unterarten T. u. darnaudii, T. u. boehmi und T. u. emini kommen in nord-südlicher Abfolge vor, klinal gestuft weisen sie nach Süden zunehmend ausgeprägt dunkle Kopfplatten und Kehlflecken auf. Davon weicht die Unterart T. u. usambiro ab[2], die daher oft als eigene Art, Usambirobartvogel (Trachyphonus usambiro), geführt wird.[3] Dieser zeigt zudem einen deutlich abweichenden Duettgesang: der Part des Männchens enthält einen Abschnitt, der stark dem Bettelruf der Jungvögel ähnelt.[4]
Der Ohrfleck-Bartvogel (Trachyphonus darnaudii) gehört zu der altweltlichen Gattung der Schmuckbartvögel (Trachyphonus) innerhalb der Ordnung der Spechtvögel. Er besiedelt spärlich bewachsene Trockenzonen im tropischen Ostafrika. Wie alle anderen Vertreter der Gattung ist er ein ausgeprägter Duettsänger und brütet in selbst angelegten Erdhöhlen.
D'Arnaud's barbet (Trachyphonus darnaudii) is a species of bird in the family Lybiidae. Barbets and toucans are a group of near passerine birds with a worldwide tropical distribution. The barbets get their name from the bristles which fringe their heavy bills. Four geographical races (darnaudii, böhmi, emini and usambiro) have been recorded. The 2021 taxonomic update to the IOC World Bird List upgraded the usambiro subspecies to species status as Usambiro barbet / Trachyphonus usambiro.[3]
D'Arnaud's barbet is a small East African bird that feeds on insects, fruits, and seeds. It grows to about eight inches, and is equally at home in trees or on the ground. A vertical tunnel two to three feet into the ground with a sideways and upward turn leads to the nest chamber. In a striking dance the male and female face each on nearby twigs and twitch, bob and sing like mechanical toys.
The species was named in honour of the French explorer and engineer Joseph Pons d'Arnaud.
D'Arnaud's barbet (Trachyphonus darnaudii) is a species of bird in the family Lybiidae. Barbets and toucans are a group of near passerine birds with a worldwide tropical distribution. The barbets get their name from the bristles which fringe their heavy bills. Four geographical races (darnaudii, böhmi, emini and usambiro) have been recorded. The 2021 taxonomic update to the IOC World Bird List upgraded the usambiro subspecies to species status as Usambiro barbet / Trachyphonus usambiro.
D'Arnaud's barbet is a small East African bird that feeds on insects, fruits, and seeds. It grows to about eight inches, and is equally at home in trees or on the ground. A vertical tunnel two to three feet into the ground with a sideways and upward turn leads to the nest chamber. In a striking dance the male and female face each on nearby twigs and twitch, bob and sing like mechanical toys.
The species was named in honour of the French explorer and engineer Joseph Pons d'Arnaud.
El barbudo capuchino (Trachyphonus darnaudii) es una especie de ave piciforme de la familia Lybiidae que vive en África oriental.
Mide alrededor de 16 cm de largo.[2] El macho tiene el plumaje de las partes superiores negro salpicado con motas blancas, aunque su cabeza y pecho son principalmente de color amarillo anaranjado con un denso moteado negro. Presenta una lista negra en la frente y la parte frontal del píleo formando una cresta eréctil, y tiene una gran mancha negra en el centro del pecho. Su vientre es blanco con cierto moteado oscuro difuso, y está separado del pecho por una lista negruzca difusa con pequeñas motas negras alrededor. Presenta un anillo ocular gris y su robusto pico ligeramente curvado hacia abajo también es gris. La base de su cola es roja y sus rémiges laterales e inferiores son blanquecinas están listadas en blanco y negro. La hembra es similar pero con menos negro en su plumaje: sus partes superiores son pardas en lugar de negras, y solo presentan una pequeña mancha negra en el pecho y la parte superior del píleo, aunque presenta una lista negruzca más ancha y moteada en blanco.
Se reconocen cuatro subespecies:
El barbudo capuchino se encuentra en las sabanas del este de África.
Se alimenta de insectos, frutos y semillas, que recolecta tanto en los árboles como en el suelo.
Excava túneles de medio a un metro de largo en el suelo con ramificaciones laterales donde anida. Su exhibición nupcial consiste en una especie de danza en la que el macho y la hembra situados en ramas próximas se hacen reverencias repetidamente y cantan juntos.
El barbudo capuchino (Trachyphonus darnaudii) es una especie de ave piciforme de la familia Lybiidae que vive en África oriental.
Trachyphonus darnaudii Trachyphonus generoko animalia da. Hegaztien barruko Lybiidae familian sailkatua dago.
Trachyphonus darnaudii Trachyphonus generoko animalia da. Hegaztien barruko Lybiidae familian sailkatua dago.
De D'Arnauds baardvogel (Trachyphonus darnaudii) is een van de veelvoorkomende baardvogels uit Oost-Afrika.
De geslachten hebben allebei hetzelfde verenkleed: een bijna effen gele kop met een donker lijf met witte spikkels. De snavel is redelijk dik en zijn poten zijn grijs van kleur. Op de onderkant van de staart is een roodoranje vlek te zien, net als bij de grote baardvogel. Hij wordt 20 cm groot[2] en weegt dan 30 g.
De soort leeft vooral op de grond; hij hipt over kale grond of in het gras. Zijn voedsel vindt hij in lage struiken en bomen, dat zijn insecten, vruchten en zaden. Het is een algemene standvogel in gebieden met graslanden.
Hij heeft de reputatie niet schuw te zijn. Deze vogel zingt in duet, daarbij zetten de vogels de kruinveren op steken af en toe de staart omhoog. Het repertoire omvat verschillende geluiden, waaronder alarmkreten.
Ze leven in paren of familiegroepjes bestaande uit een broedpaar en ondergeschikte vogels die helpen bij het opvoeden van de jongen. Broedparen verdedigen hun territorium fel en doen dat door hun duetzang. Beide ouders maken samen een verticale nestgang in de grond. De nestkamer wordt bekleed met gras. Tijdens de balts maken de dieren hun staart breed en zwaaien hem heen en weer ook knikken ze met de kop en vegen de snavel af.
Deze standvogel komt voor in Oost-Afrika in graslanden met verspreid staande bomen, struwelen en lichte bossen met open structuur.
De soort telt 4 ondersoorten:
De D'Arnauds baardvogel (Trachyphonus darnaudii) is een van de veelvoorkomende baardvogels uit Oost-Afrika.
d'Arnaud's barbett[2] (Trachyphonus darnaudii) är en fågel i familjen afrikanska barbetter inom ordningen hackspettartade fåglar.[3]
d'Arnaud's barbett delas in i fyra underarter:[3]
Birdlife International och IUCN urskiljer underarterna usambiro och emini som egna arter, "usambirobarbett" och "eminbarbett".
IUCN bedömer hotstatus för underartsgrupperna (eller arterna) var för sig, alla tre som livskraftiga.
Fågelns svenska och vetenskapliga artnamn hedrar Joseph-Pons d’Arnaud Bey (1811-1884), överstelöjtnant och fransk civilingenjör verksam i Egypten 1831 (där han fick titeln "Bey" av Mehmet Ali Pasha) samt upptäcktsresande i Sudan och Abessinien 1839-1860.[4]
.jpg)
Wikimedia Commons har media som rör d'Arnauds barbett.
Wikispecies har information om Trachyphonus darnaudii.
d'Arnaud's barbett (Trachyphonus darnaudii) är en fågel i familjen afrikanska barbetter inom ordningen hackspettartade fåglar.
Trachyphonus darnaudii là một loài chim trong họ Lybiidae.[1]
Bài viết liên quan đến bộ Gõ kiến này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Trachyphonus darnaudii (Prévost & Des Murs, 1847)
Ареал
Пятнистоухий трахифонус[1] (лат. Trachyphonus darnaudii) — птица из семейства африканских бородаток, родом из Восточной Африки. Видовое латинское название дано в честь французского инженера, исследователя Африки и охотника Жозефа Понса Д’Арно (Joseph Pons d’Arnaud, 1811—1884)[2][3].
Встречается как в одиночку, так и небольшими разрозненными группами. Питается насекомыми, сочными плодами, семенами. Гнездится в собственно вырытых норах.
Плотного сложения птица, чуть мельче обыкновенного скворца: длина варьирует от 16 до 19 см. Описаны четыре расы, изменчивость между которыми проявляется в размерах и варьировании общей окраски, оттенков и рисунков оперения. Масса подвидов T. d. darnaudii и T. d. boehmi 17—39 г, подвидов T. d. usambiro и T. d. emini 32—51 г[4]. Жёлтые или оранжево-жёлтые перья головы имеют тёмные основания и вершины, из-за чего вся поверхность головы выглядит пёстрой. У подвида T. d. boehmi перья на темени и затылке чёрные без отметин, образуют однотонную «шапочку», у T. d. usambiro и T. d. emini перья скорее жёлтые, без оранжевого оттенка. Возбуждённая птица приподнимает перья темени в виде хохолка. Спина, крылья и хвост тёмно-бурые, почти чёрные, с многочисленными пятнами белого цвета. На горле и верхней части груди чёрная «манишка». Брюхо грязно-белое или желтоватое, подхвостье скорее красное. Клюв скорее короткий, рогового цвета, более тёмный у подвидов T. d. boehmi и T. d. usambiro. Половые различия не выражены. Окраска молодых более бледная, с меньшим количеством тёмных пятен на голове[5][4]. Летает медленно и неуклюже, что делает птицу уязвимой для хищников на открытой местности. Голосиста в течение всего года, часто перекликается дуэтом вместе с партнёром[6].
Распространён на востоке африканского континента: в юго-восточном Судане, Эритрее, Эфиопии, Сомали, северо-восточной Уганде, Кении и Танзании. Населяет травянистые и кустарниковые саванны, редколесья, поляны среди зарослей колючих кустарников, пастбища. Нередко встречается на открытых лужайках в сельских населённых пунктах, в том числе заброшенных. Как правило, не поднимается выше 1900 м над уровнем моря, но на юге ареала встречается на высоте до 2100 м над уровнем моря. Побережья достигает лишь на территории Сомали. Отдаёт предпочтение засушливым ландшафтам с участками оголённой почвы, нередко в стороне от водоёмов[7][4].
Кормится в основном на поверхности земли, реже в нижнем ярусе кустарника. Выбор кормов довольно широкий, включает в себя пищу растительного и животного происхождения. Из насекомых отдаёт предпочтение муравьям, термитам и кузнечикам на всех стадиях развития. Также употребляет в пищу ягоды и семена различных растений. В случае опасности прячется в норах или близлежащих кустах[6][4].
Гнездится группами из 3—5 особей, состоящими из основной пары и «помощников», которыми, возможно, являются потомки с предыдущего помёта. Для пары характерно пение дуэтом, при этом попытки петь других членов группы агрессивно пресекаются. Как и другие представители рода, пятнистоухий трахифонус устраивает гнездо в самостоятельно вырытой норе. Нора, общая длина которого варьирует от 45 до 90 см, по форме напоминает рукоятку зонта: вначале идёт вертикальный тоннель, после которого следует ответвление наверх с камерой на конце; такая конфигурация позволяет избежать затопления в случае не очень сильного дождя. Нередко вход в тоннель прикрыт пучком травы, но может быть и полностью открытым, кусты и другая древесная растительность в целях маскировки не используются. Гнездовая камера обильно выстилается травой. В кладке 2—4 белых матовых яйца. Сроки высиживания и оперения, равно как и роль помощников, не изучены[6][4].
Пятнистоухий трахифонус (лат. Trachyphonus darnaudii) — птица из семейства африканских бородаток, родом из Восточной Африки. Видовое латинское название дано в честь французского инженера, исследователя Африки и охотника Жозефа Понса Д’Арно (Joseph Pons d’Arnaud, 1811—1884).
Встречается как в одиночку, так и небольшими разрозненными группами. Питается насекомыми, сочными плодами, семенами. Гнездится в собственно вырытых норах.
