Bondarcevka horská (Bondarzewia montana) je nejedlá houba z čeledi Bondarzewiaceae. Plodnice vyrůstají ze společné hlízovité báze a tvoří mohutné, až 0,5 m široké trsy. Jednotlivé klobouky jsou 10-20 cm široké srůtající, růžicovitě uspořádané, na povrchu hrbolkaté a paprsčitě vrásčité, jemně plstnaté, pak lysé, matné, okrové až žlutavě hnědé. Ústí rourek na spodní straně klobouku jsou hranatá, ve stáří roztrhaná, místy labyrintická, krémová až naokrovělá.
Bondarcevka horská (Bondarzewia montana) je nejedlá houba z čeledi Bondarzewiaceae. Plodnice vyrůstají ze společné hlízovité báze a tvoří mohutné, až 0,5 m široké trsy. Jednotlivé klobouky jsou 10-20 cm široké srůtající, růžicovitě uspořádané, na povrchu hrbolkaté a paprsčitě vrásčité, jemně plstnaté, pak lysé, matné, okrové až žlutavě hnědé. Ústí rourek na spodní straně klobouku jsou hranatá, ve stáří roztrhaná, místy labyrintická, krémová až naokrovělá.
Bondarzewia mesenterica (synonym: Bondarzewia montana) is a species of polypore fungus in the family Bondarzewiaceae. It was first described as Boletus mesentericus by Jacob Christian Schäffer in 1774.[2] Hanns Kreisel transferred it to the genus Bondarzewia in 1984.[3] The species is edible.[4]
The species grows at the base of conifers, developing from a sclerotium. The caps are tomentose with brownish zones, fan-shaped, often overlapping and growing from a shared base. The flesh is whitish with a pleasant odour when fresh. The species affects tree bases and roots with a white rot.[5]
Bondarzewia mesenterica (synonym: Bondarzewia montana) is a species of polypore fungus in the family Bondarzewiaceae. It was first described as Boletus mesentericus by Jacob Christian Schäffer in 1774. Hanns Kreisel transferred it to the genus Bondarzewia in 1984. The species is edible.
The species grows at the base of conifers, developing from a sclerotium. The caps are tomentose with brownish zones, fan-shaped, often overlapping and growing from a shared base. The flesh is whitish with a pleasant odour when fresh. The species affects tree bases and roots with a white rot.
Cost capìtol a l'é mach në sbòss. Da finì.
A chërs al pé ëd le conìfere.
A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
As peul nen mangesse.
Bondarzewia mesenterica (Schaeff.) Kreisel
Cost capìtol a l'é mach në sbòss. Da finì.
AmbientA chërs al pé ëd le conìfere.
Comestibilità A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
As peul nen mangesse.
Jodłownica górska, bondarcewia górska (Bondarzewia mesenterica (Schaeff.) Kreisel) – gatunek grzybów należący do rodziny jodłownicowatych (Bondarzewiaceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Bondarzewia, Bondarzewiaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1]. Synonimy naukowe[2]:
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1774 r. Schaeffer nadając mu nazwę Boletus mesentericus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1984 r. Kreisel, przenosząc go do rodzaju Bondarzewia[1].
Nazwę polską (jodłownica górska) podali Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda w 1985 r., przez S. Domańskiego gatunek ten opisywany był w 1967 r. jako bondarzewia górska[3].
Jednoroczne, duże. Tworzą zwykle rozetkowe skupienia pojedynczych, zrośniętych dachówkowato kapeluszy, wyrastających ze wspólnego trzonu. Pojedyncze kapelusze są językowate lub wachlarzowate, mierzące od 10 do 30 cm średnicy. Powierzchnia matowa, aksamitna, nieznacznie pręgowana. Młode kapelusze są barwy jasnożółtej, starsze ciemniejsze – orzechowe do orzechowobrunatnych. Trzony bardzo krótkie, wyrastające ze wspólnej podstawy. Cały owocnik może osiągać rozmiary do 50 cm średnicy i ważyć do 10 kg.
4-10 mm długie, zbiegające, białawe do słomkowożółtych. Pory duże, nierówne, kanciaste.
Elastyczny, mięsisty, białawy, na przekroju nie ciemnieje. Suchy barwy słomkowożółtej. Zapach grzybowy, smak gorzkawy, piekący.
Biały, amyloidalny. Zarodniki kulistawe, o bardzo charakterystycznej brodawkowato-żeberkowanej powierzchni, o średnicy 5-6,5 µm.
W Polsce występuje w Karpatach, Sudetach i w Górach Świętokrzyskich[4].
Od 2014 r. w Polsce jest objęty ochroną częściową grzybów[5], dawniej podlegał ochronie ścisłej.. Jest rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status V – gatunek narażony na wymarcie[6]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Austrii, Niemczech, Danii, Czechach[3].
Pasożyt. Rozwija się na korzeniach i u podstawy pni żywych jodeł, bardzo rzadko u innych drzew iglastych. Spotykany zwykle na starych pniach. Po obumarciu drzewa rośnie na murszejących pniach. Pasożyt powodujący białą zgniliznę drewna; w górach dość rzadka, na nizinach nie występuje. Wytwarza owocniki od sierpnia do października.
Flagowiec olbrzymi (Meripilus giganteus), który rośnie na drzewach liściastych.
_Kreisel_365275.jpg)
Jodłownica górska, bondarcewia górska (Bondarzewia mesenterica (Schaeff.) Kreisel) – gatunek grzybów należący do rodziny jodłownicowatych (Bondarzewiaceae).
Bondarzewia mesenterica je grzib[9], co go nojprzōd ôpisoł Jakob Christan Schaeffer, a terŏźnõ nazwã doł mu Kreisel 1984. Bondarzewia mesenterica nŏleży do zorty Bondarzewia i familije Bondarzewiaceae.[10][11] Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.[10]
Bondarzewia mesenterica je grzib, co go nojprzōd ôpisoł Jakob Christan Schaeffer, a terŏźnõ nazwã doł mu Kreisel 1984. Bondarzewia mesenterica nŏleży do zorty Bondarzewia i familije Bondarzewiaceae. Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.
