Hind elevzinəsi (lat. Eleusine indica)[1] - elevzinə cinsinə aid bitki növü.[2]
Planhigyn blodeuol Monocotaidd a math o wair yw Ffaldwellt sy'n enw gwrywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Poaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Eleusine indica a'r enw Saesneg yw Yard-grass.[1]
Gall dyfu bron mewn unrhyw fan gan gynnwys gwlyptiroedd, coedwigoedd a thwndra. Dofwyd ac addaswyd y planhigyn gan ffermwyr dros y milenia; chwiorydd i'r planhigyn hwn yw: india corn, gwenith, barlys, reis ac ŷd.
Planhigyn blodeuol Monocotaidd a math o wair yw Ffaldwellt sy'n enw gwrywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Poaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Eleusine indica a'r enw Saesneg yw Yard-grass.
Gall dyfu bron mewn unrhyw fan gan gynnwys gwlyptiroedd, coedwigoedd a thwndra. Dofwyd ac addaswyd y planhigyn gan ffermwyr dros y milenia; chwiorydd i'r planhigyn hwn yw: india corn, gwenith, barlys, reis ac ŷd.
Kalužnice indická (Eleusine indica) je jednoletá, trsnatá a až 70 cm vysoká rostlina, která roste v blízkosti keřů a kvete od června do září.[2]
Původní výskyt rostliny je pravděpodobně v tropech Starého světa, zřejmě též v různých částech Afriky a Asie. Zavlečena byla také do Austrálie a Severní i Jižní Ameriky. Druhotně se vyskytuje po celé Evropě. V ČR byla tato rostlina zaznamenána v Děčíně, Ústí nad Labem a Kolíně.[3]
Rostlina se využívá v Africe jako pícnina, pěstována je i v Severní Americe a Austrálii. V Etiopii je využívána k získávání vlákna. Obilky jsou jedlé, nať a kořen mají léčivé účinky, na Jávě se mladé rostliny pojídají spolu s rýží.
Obrázky, zvuky či videa k tématu kalužnice indická ve Wikimedia Commons
Kalužnice indická (Eleusine indica) je jednoletá, trsnatá a až 70 cm vysoká rostlina, která roste v blízkosti keřů a kvete od června do září.
Carulang (Eleusine indica) nyaéta jukut leutik taunan nu sumebar di wewengkon haneut di sakuliah dunya nepi ka kira 50 darajat garis lintang, kaasup spésiés invasif.[1]
Ieu spésiés milampah fotosintésis C4, ku kituna bisa hirup dina hawa anu panas. najan disebut taunan, ieu jukut bisa tetep hirup leuwih lila di wewengkon anu teu katarajang salju.[1]
Carulang (Eleusine indica) nyaéta jukut leutik taunan nu sumebar di wewengkon haneut di sakuliah dunya nepi ka kira 50 darajat garis lintang, kaasup spésiés invasif.
Ieu spésiés milampah fotosintésis C4, ku kituna bisa hirup dina hawa anu panas. najan disebut taunan, ieu jukut bisa tetep hirup leuwih lila di wewengkon anu teu katarajang salju.
Kifungambuzi (Eleusine indica) ni spishi ya nyasi katika nusufamilia Chloridoideae. Asili kamili ya nyasi hili haijulikani kwa uhakika lakini yumkini linatoka Afrika au labda Asia. Siku hizi linatokea mahali popote kwa kanda za tropiki na nusutropiki. Spishi hii ni gugu baya shambani na imeanza kupinga viuamimea, kama glyphosate. Wanyama wafugwao hula nyasi hili lakini wakila mingi wanaweza kuugua kwa sababu ya sumu ndani ya majani (glycosides).
Kuna uwezekano mkubwa kama E. indica imezaa E. coracana au mwimbi kwa kuongeza maradufu nambari ya chembeuzi. Kwa hivyo mwimbi ni tetraploidi. Hata punje za kifungambuzi zinaweza kuliwa na hutumika pengine wakati wa uhaba wa chakula.
Masuke
Visuke
Picha ya kisuke iliyofafanuka
Masuke yaliyokauka
Kifungambuzi (Eleusine indica) ni spishi ya nyasi katika nusufamilia Chloridoideae. Asili kamili ya nyasi hili haijulikani kwa uhakika lakini yumkini linatoka Afrika au labda Asia. Siku hizi linatokea mahali popote kwa kanda za tropiki na nusutropiki. Spishi hii ni gugu baya shambani na imeanza kupinga viuamimea, kama glyphosate. Wanyama wafugwao hula nyasi hili lakini wakila mingi wanaweza kuugua kwa sababu ya sumu ndani ya majani (glycosides).
Kuna uwezekano mkubwa kama E. indica imezaa E. coracana au mwimbi kwa kuongeza maradufu nambari ya chembeuzi. Kwa hivyo mwimbi ni tetraploidi. Hata punje za kifungambuzi zinaweza kuliwa na hutumika pengine wakati wa uhaba wa chakula.
Ang paragis o damong ligaw (Eleusine indica) ay isang espesye ng damo na may taas na 10 sentimetro hanggang isang metro. Ang mga dahon ng paragis ay may habang 10 hanggang 30 sentimetro at 3 hanggang 7 milimetro ang lapad. Madaling makilala ang paragis sa kakaibang itsura nito, na animo'y hugis araw, ang mga dahon ay mistulang mga sinag.
Madali itong makukuha sa mga lugar na maraming damo, kadalasan ay sa mga pampang ng batis o ilog, gilid ng kalsada at kahit na sa mga lugar na tinitirahan ng mga tao. Ang paragis ay tumutubo sa Asya at Aprika. Itinuring minsan itong peste sa ibang mga lugar. Sinasabing nakakagamot ng mga sakit ang paragis tulad ng diabetes at mayoma.[1]
Ang paragis o damong ligaw (Eleusine indica) ay isang espesye ng damo na may taas na 10 sentimetro hanggang isang metro. Ang mga dahon ng paragis ay may habang 10 hanggang 30 sentimetro at 3 hanggang 7 milimetro ang lapad. Madaling makilala ang paragis sa kakaibang itsura nito, na animo'y hugis araw, ang mga dahon ay mistulang mga sinag.
Madali itong makukuha sa mga lugar na maraming damo, kadalasan ay sa mga pampang ng batis o ilog, gilid ng kalsada at kahit na sa mga lugar na tinitirahan ng mga tao. Ang paragis ay tumutubo sa Asya at Aprika. Itinuring minsan itong peste sa ibang mga lugar. Sinasabing nakakagamot ng mga sakit ang paragis tulad ng diabetes at mayoma.
Ing sabungsabungan, parangis sabungan o burat asu (Eleusine indica) (king Ingles, Indian goosegrass, wiregrass o crowfootgrass) metung yang mapanyakup a species (invasive species) king familiang Poaceae. Metung yang banwahan a dikut a makakalat king mabilug a mas malisangan a dake ning yatu angga king manga 50 degrees latitude.
Ko e takataka ko e faʻahinga mohuku ia. ʻOku ne tupu ʻi he feituʻu kotoa pē. ʻOku ongongataʻa ke taʻakifuʻu.
Naʻe ʻikai ʻoatu hano hingoa fakatonga ki E. indica ʻe Yuncker, kā ki he F. autumnalis pē. Naʻe ngalo ʻia te ia? ʻOku ʻikai ʻiloa ko hai ko Leala.
Ko e takataka ko e faʻahinga mohuku ia. ʻOku ne tupu ʻi he feituʻu kotoa pē. ʻOku ongongataʻa ke taʻakifuʻu.
ববচা বন (বৈজ্ঞানিক নাম: Eleusine indica, ইংৰাজী নাম: Indian goosegrass,[1] yard-grass,[2] goosegrass, wiregrass, বা crowfootgras; হিন্দী নাম: মালুকুৰি) প’এচি (Poaceae) পৰিয়ালৰ অন্তৰ্ভুক্ত এবিধ বন৷
ববচা বন পৃথিৱীৰ প্ৰায়বোৰ নাতিশীতোষ্ণ অঞ্চলত বিস্তৃত হৈ আছে৷ কিছু অঞ্চলত এই ঘাঁহ বহিৰাগত প্ৰজাতি (invasive species) হিচাপেও পৰিগণিত হৈছে৷
ববচা বন মূলতে এবছৰহে জীয়াই থাকে যদিও কোনো কোনো অঞ্চলত ই এবছৰৰ অধিক জীয়াই থকাও দেখা যায়৷
এই বনৰ পুলিটো ডাঙৰ হৈ শাখা-প্ৰশাখা ওলাই জোপোহা ৰূপো ধাৰণ কৰা দেখা যায়৷ ইয়াৰ শিপাবোৰ চুলি একোছাৰ দৰে৷[3]
ববচা বনৰ ফুলৰ বৰণ সেউজবুলিয়া৷ ইয়াৰ পুষ্প গুচ্ছ সামান্য হয়৷[3]
ববচা বনৰ গুটি খাব পাৰি৷ এই বন বহু খেতি পথাৰ, ফুলনি আদিত অপতৃণ হিচাপে গণ্য কৰা হয়৷
অসমৰ বহুতো ঠাইত ববচা বন বৰশীৰ মাছ গাঁথিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা হয়৷ বৰশীৰে ধৰা মাছৰ কাণেদি ভৰাই মুখেদি উলিয়াই গাঁথি লয়৷[4]
তেনেদৰে ববচা বনবোৰৰ আগটো কাটি জোৰা দি দীঘলীয়া কৰি লৈ তলসৰা শেৱালী আৰু বকুল ফুলৰ মালাও গঁথা যায় ! বিশেষকৈ ব'হাগৰ দ্বিতীয় দিনৰ 'গোঁসাই বিহু' ত অসমীয়াই ববচা বনেৰে গঁথা বকুলৰ মালা গোঁসাইঘৰত আঁৰি থোৱাৰ পৰম্পৰা আছে৷ [4]
ববচা বন (বৈজ্ঞানিক নাম: Eleusine indica, ইংৰাজী নাম: Indian goosegrass, yard-grass, goosegrass, wiregrass, বা crowfootgras; হিন্দী নাম: মালুকুৰি) প’এচি (Poaceae) পৰিয়ালৰ অন্তৰ্ভুক্ত এবিধ বন৷
බැල තණ එසේත් නැත්නම් Eleusine indica (ඉංග්රීසි: Indian goosegrass, yard-grass, goosegrass, wiregrass, හෝ crowfootgrass) කුරහං (Eleusine coracana) වලට ඉතා ලඟින් නෑකම් කියන වල් පැලෑටියකි.[1]
බැල තණ එසේත් නැත්නම් Eleusine indica (ඉංග්රීසි: Indian goosegrass, yard-grass, goosegrass, wiregrass, හෝ crowfootgrass) කුරහං (Eleusine coracana) වලට ඉතා ලඟින් නෑකම් කියන වල් පැලෑටියකි.
Eleusine indica, the Indian goosegrass,[1] yard-grass,[2] goosegrass, wiregrass, or crowfootgrass, is a species of grass in the family Poaceae. It is a small annual grass distributed throughout the warmer areas of the world to about 50 degrees latitude. It is an invasive species in some areas.
Eleusine indica is closely related to Eleusine coracana (finger millet or African finger millet), and the diploid E. indica is likely an ancestor of the allotetraploid E. coracana.
Seeds of E. indica are edible and are sometimes used as a famine food, but yields are low. It is an important weed of cultivated crops, lawns, and golf courses. It thrives in disturbed areas with compacted soils in full sun. Both tillage and herbicides are used in its control. This low-growing grass is capable of setting seed even when closely mown. Some populations have evolved resistance to certain herbicides, including glyphosate.
Eleusine indica performs C4 photosynthesis and therefore can grow in hot climates and in the hotter months of the temperate zone. Its seeds germinate later in spring than most other temperate zone weeds, such as crabgrasses. Though usually considered an annual, it may survive for more than a year in climates not subject to frost.
Eleusine indica, the Indian goosegrass, yard-grass, goosegrass, wiregrass, or crowfootgrass, is a species of grass in the family Poaceae. It is a small annual grass distributed throughout the warmer areas of the world to about 50 degrees latitude. It is an invasive species in some areas.
Eleusine indica is closely related to Eleusine coracana (finger millet or African finger millet), and the diploid E. indica is likely an ancestor of the allotetraploid E. coracana.
Seeds of E. indica are edible and are sometimes used as a famine food, but yields are low. It is an important weed of cultivated crops, lawns, and golf courses. It thrives in disturbed areas with compacted soils in full sun. Both tillage and herbicides are used in its control. This low-growing grass is capable of setting seed even when closely mown. Some populations have evolved resistance to certain herbicides, including glyphosate.
Eleusine indica performs C4 photosynthesis and therefore can grow in hot climates and in the hotter months of the temperate zone. Its seeds germinate later in spring than most other temperate zone weeds, such as crabgrasses. Though usually considered an annual, it may survive for more than a year in climates not subject to frost.
Eleusine indica (capín) es una especie de planta en la familia de las gramíneas Poaceae. Es originaria del Viejo Mundo.
Alcanza 5-9 dm de altura, tallo erecto o ascendente, hojas con vainas foliares comprimidas y aquilladas, glabras o con algunos pelos marginales en la parte superior, lígula membranosa ciliada de 1 mm de largo, lámina a menudo plegada, hasta de 3 dm x 9 mm de ancho, glabra, pero con un mechón de pelos en la garganta y a veces con algunos pelos largos en los márgenes cerca de la base.
Inflorescencia con ramas florales (1) 2 a 10 (17), de (3) 6 a 10 (15) cm de largo, dispuestas digitadas, pero con una o dos situadas más abajo.
Espiguilla/flores: espiguillas de 3 a 7 mm de largo, compuestas de 4 a 9 flores, densamente agrupadas en un raquis angostamente alado o sin alas; 1ª gluma de 1,5-1,8 mm de largo, la 2ª de 2 a 3 mm de largo; lema de 2,5-4 mm de largo, con nervaduras laterales prominentes cerca del ápice, pálea más corta que la lema.
Frutos y semillas: cariopse libre o disperso dentro del flósculo, la pared del fruto cae fácilmente. Semilla de 1-2 mm x 1 mm, surcada y rugosa en la superficie, color café oscuro, café rojizo o café negruzco.
Plántulas: coleóptilo oblongo de 2-4 mm de largo; en la primera hoja se pueden distinguir dos formas, una en la que la hoja es mayor que las tres subsecuentes y la otra forma tiene un tamaño similar a las subsecuentes, ambas formas de ápice obtuso y sin pelos; en la segunda hoja también hay dos formas, ambas lanceoladas a elíptico-lanceoladas.[1]
Es considerada una maleza muy importante en Argentina [2] y además presenta resistencia al glifosato.[3]
Es anual, gusta de hábitats disturbados, y su distribución es cosmopolita de regiones templadas y cálidas. Es muy persistente.
Esta especie gusta de terrenos inundables, orillas de cultivo, terrenos de cultivo, jardines, lugares abiertos. Es resistente el pisoteo. Se encuentra desde el nivel del mar hasta los 2500 msnm; en todos los continentes, salvo las regiones de clima frío.
Eleusine indica fue descrita por (L.) Gaertn. y publicado en De Fructibus et Seminibus Plantarum. . . . 1: 8. 1788.[4]
Número de cromosomas de Eleusine indica (Fam. Gramineae) y táxones infraespecíficos: n=9; 2n=18[5]
Eleusine: nombre genérico que deriva de Eleusis, una ciudad muy antigua y demo (un municipio o división) de Ática, famosa por los Misterios eleusinos, a unos 14 kilómetros al noroeste de Atenas, al oeste de la ciudad estaba el Rharian, donde Deméter, la diosa griega de las frutas de tierra, se decía que había sembrado las primeras semillas de maíz, Deméter (Ceres para los romanos) era la hija de Cronos y Rea, y hermana de Zeus, por el cual se convirtió en la madre de Perséfone.[6]
indica: epíteto latino que significa "de la India".[7]
Ahora, cómo es que sucedió esto, si el maíz es originario de América y recién fue introducido a Europa en el siglo XVII. Todo un misterio. Eleusino.
Pata de gallina, grama, horquetilla, paja de burro, pasto amargo, cola de caballo, zacate de guácana, zacate guácima, grama caraspera, pie de gallina, grama de caballo, grama sapo,grama carraspera.
Eleusine indica (capín) es una especie de planta en la familia de las gramíneas Poaceae. Es originaria del Viejo Mundo.
Etelänsormihirssi (Eleusine indica) on yksivuotinen heinäkasveihin kuuluva viljalaji, joka on kotoisin tropiikista, todennäköisimmin Itä-Afrikan ylänkömailta.[3] Se kasvaa 20–50 senttimetriä korkeaksi. Etelänsormihirssin lehtilavat ovat kaljut ja kouruiset. Kukintona on sormimaisesti haarova kerrannaistähkä, jossa on 2–15 yksittäistä tähkää. Tähkylät ovat litteitä, 3,5–8 millimetriä pitkiä ja 3–9-kukkaisia.[4]
Etelänsormihirssiä viljellään pääasiassa Afrikassa ja Intiassa, ja sitä käytetään ravintona muiden hirssien tavoin. Sitä käytetään myös arrakin valmistukseen. Sormihirssin jyviä voidaan säilyttää katovuosien varalta poikkeuksellisen pitkään, jopa kymmenen vuotta niiden pilaantumatta ja ilman kovakuoriaisten aiheuttamia tuhoja.[3]
Etelänsormihirssi (Eleusine indica) on yksivuotinen heinäkasveihin kuuluva viljalaji, joka on kotoisin tropiikista, todennäköisimmin Itä-Afrikan ylänkömailta. Se kasvaa 20–50 senttimetriä korkeaksi. Etelänsormihirssin lehtilavat ovat kaljut ja kouruiset. Kukintona on sormimaisesti haarova kerrannaistähkä, jossa on 2–15 yksittäistä tähkää. Tähkylät ovat litteitä, 3,5–8 millimetriä pitkiä ja 3–9-kukkaisia.
Etelänsormihirssiä viljellään pääasiassa Afrikassa ja Intiassa, ja sitä käytetään ravintona muiden hirssien tavoin. Sitä käytetään myös arrakin valmistukseen. Sormihirssin jyviä voidaan säilyttää katovuosien varalta poikkeuksellisen pitkään, jopa kymmenen vuotta niiden pilaantumatta ja ilman kovakuoriaisten aiheuttamia tuhoja.
Eleusine indica, l'éleusine des Indes ou « pied-de-poule », est une espèce de plantes monocotylédones de la famille des Poaceae (graminées). C'est une herbe annuelle de petite taille, présente dans les régions tropicales et subtropicales dans la zone des 50 degrés de latitude. Elle se comporte comme une espèce envahissante dans certaines régions.
Eleusine indica est étroitement apparentée à Eleusine coracana (éleusine ou millet africain), espèce allotétraploïde, dont elle est probablement un ancêtre.
Les graines d'Eleusine indica sont comestibles et sont parfois utilisées comme aliment de famine, mais les rendements sont faibles.
C'est une mauvaise herbe importante dans les champs cultivées, ainsi que dans les pelouses et terrains de golf. Elle prospère dans les zones perturbées aux sols compacts et bien ensoleillées. Cette plante basse est capable de produire des graines, même lorsqu'elle est tondue à ras. Les méthodes de lutte font appel au travail du sol (labour) et à des traitements herbicides. Certaines populations ont développé une résistance à des herbicides, notamment ceux à base de glyphosate.
Eleusine indica est une plante herbacée annuelle cespiteuse, ramifiée à la base, pouvant atteindre 30 à 60 cm de haut. Les tiges (chaumes) sont lisses, comprimées, à port dressé ou prostré.
Le système racinaire, fibreux, est particulièrement résistant et difficile à arracher.
Les feuilles ont un limbe linéaire, de 3 à 8 mm de large, parfois plié, et une gaine foliaire lisse.
Les inflorescences sont des panicules à ramification digitée, comptant de deux à six épis sessiles, sans arête, de 4 à 15 cm de long, dont un est souvent inséré plus bas sur la tige. Le rachis des épis est nettement aplati, et les épillets lâchement imbriqués. Ces derniers, sessiles, de 3 à 4 mm de long, comptent de trois à quinze fleurs. Les glumes sont plutôt inégales, la glume inférieure est étroite, oblongue obtuse, à une nervure, la glume supérieure, longue de 3 mm, plutôt aiguë, est lancéolée ou ovale-lancéolée, parfois pliée en forme de carène, et compte trois nervures. Le péricarpe, persistant, très lâche et membraneux, renferme une graine rugueuse[2].
La sous-espèce africana est tétraploïde, de plus grande taille, avec des épillets plus grands et une ligule à frange nettement ciliée[2].
Selon Tropicos (4 janvier 2016)[1] (Attention liste brute contenant possiblement des synonymes) :
Eleusine indica, l'éleusine des Indes ou « pied-de-poule », est une espèce de plantes monocotylédones de la famille des Poaceae (graminées). C'est une herbe annuelle de petite taille, présente dans les régions tropicales et subtropicales dans la zone des 50 degrés de latitude. Elle se comporte comme une espèce envahissante dans certaines régions.
Eleusine indica est étroitement apparentée à Eleusine coracana (éleusine ou millet africain), espèce allotétraploïde, dont elle est probablement un ancêtre.
Les graines d'Eleusine indica sont comestibles et sont parfois utilisées comme aliment de famine, mais les rendements sont faibles.
C'est une mauvaise herbe importante dans les champs cultivées, ainsi que dans les pelouses et terrains de golf. Elle prospère dans les zones perturbées aux sols compacts et bien ensoleillées. Cette plante basse est capable de produire des graines, même lorsqu'elle est tondue à ras. Les méthodes de lutte font appel au travail du sol (labour) et à des traitements herbicides. Certaines populations ont développé une résistance à des herbicides, notamment ceux à base de glyphosate.
Rumput belulang adalah sejenis tumbuhan yang dapat dikendalikan secara manual maupun menggunakan herbisida.[1] Tumbuhan ini termasuk ke dalam suku Poaceae yaitu suku rumput-rumputan.[1] Nama ilmiah dari rumput belulang adalah Eleusine indica (L.) Gaertn.[2] Rumput ini memiliki sebutan lain disetiap daerah.[1] Carulang atau jampang adalah sebutan rumput belulang di daerah Sunda dan suket lulangan untuk Jawa.[1]
Rumput belulang hidup terrestrial, berumbai, tegak, herba, dan terdapat akar pada nodus.[3] Batang tumbuhan ini datar dan tidak berbulu.[3] Akar rumput belulang termasuk ke dalam akar serabut.[3] Daun tumbuhan ini berwarna hijau dengan panjang lebih dari 2 cm.[3] Bunga biseksual, tersusun menjadi satu pada bagian terminal atau biasa disebut malai,berwarna hijau dengan kelopak yang tidak terlihat.[3]
Rumput belulang hidup dengan baik pada daerah yang hangat serta basah.[3] Rumput belulang tumbuh baik pada daerah terbuka.[3] Tanaman ini banyak ditemukan di area persawahan, kebun, pinggir jalan serta pada jalan setapak.[3]
Rumput belulang berkembangbiak secara alami menggunakan biji.[1][3]
Tanaman ini diangggap sebagai gulma karena memang sulit untuk ditangani.[3] Rumput ini dikenal sebagai gulma yang sulit diatasi, untuk menangani gulma ini dapat digunakan menggunakan dua cara.[3] Kedua cara tersebut adalah menggunakan pembasmi kimia dan alami.[3]
Rumput Sambau merupakan sejenis rumput tahunan yang berasal daripada famili Gramineae. Rekod awal menunjukkan spesies ini mungkin berasal dari negara seperti China, India, Jepun, Malaysia, dan Tahiti. Nama tempatan spesies ini berbeza-beza mengikut negara. Di Malaysia, spesies ini dikenali sebagai rumput sambau, rumput kaki angsa atau gelang sambau, di Jepun ohishiba, goosegrass di Amerika Syarikat, crowfoot grass di Australia, dan kodai di India (Holm et al. 1997). Nama saintifiknya Eleusine indica.
Setiap pokok dilaporkan dapat menghasilkan kira-kira 50,000-135,000 biji dalam satu musim di kawasan penanaman padi bukit tinggi (Soerjani et al. 1987).
Rumput ini tumbuh di kawasan pertanian di bahagian selatan Asia dan Pulau-pulau Pasifik, bahagian timur dan selatan Afrika dan bahagian utara Amerika Latin (Rajah). Rumput ini biasanya hidup biak secara meluas di negara-negara tropika. Namun, oleh kerana sifat rumput ini mempunyai sifat toleransi yang luas terhadap perubahan keadaan persekitaran, maka spesies ini juga ditemui di kawasan subtropika dan kawasan beriklim sederhana (Holm et al. 1997). Rumput ini dapat tumbuh dengan baik di kawasan lapang seperti tanah yang terbiar, kawasan pertanian, dan kawasan di tepi jalan. (Soerjani et al. 1987).
Rumput ini mempunyai batang yang lembut, licin, liat, dan bercabang, dengan ketinggian sebanyak 5-60 sentimeter. Daunnya berwarna hijau kebiruan, berkilat, dan rimbun di pangkal; lamina daunnya 5-20 sm panjangnya dan sempit; bulu halus bertaburan di permukaan atas dan bawah daun; perantaraan daun dan upih daun berambut halus pada bahagian pinggir. Jambak bunga terdiri daripada satu hingga enam spika. Anak spika tersusun dalam dua barisan dan terlekat berselang-seli pada satu paksi; dwiseks, stigma berbulu dan berwarna ungu, terdapat 3-5 floret yang dilindungi oleh kelopak sekam yang berwarna putih malap. Biji berwarna perang kemerahan atau hitam, berbentuk oblong-ovat dan berbatas (Soerjani et al. 1987; Ahmad 1988).
Rumput Sambau merupakan sejenis rumput tahunan yang berasal daripada famili Gramineae. Rekod awal menunjukkan spesies ini mungkin berasal dari negara seperti China, India, Jepun, Malaysia, dan Tahiti. Nama tempatan spesies ini berbeza-beza mengikut negara. Di Malaysia, spesies ini dikenali sebagai rumput sambau, rumput kaki angsa atau gelang sambau, di Jepun ohishiba, goosegrass di Amerika Syarikat, crowfoot grass di Australia, dan kodai di India (Holm et al. 1997). Nama saintifiknya Eleusine indica.
Setiap pokok dilaporkan dapat menghasilkan kira-kira 50,000-135,000 biji dalam satu musim di kawasan penanaman padi bukit tinggi (Soerjani et al. 1987).
Eleusine indica, conhecida pelo nome comum de ¨capim-pé-de-galinha¨. Apresenta 2-12 ramos espiciformes longos e estreitos. Espécie anual, originária do Velho Mundo, naturalizado no Rio Grande do Sul. Ruderal, ocorre próximo a habitações, em beira de estrada, jardins, gramados e pomares.(BOLDRINI et al., 2008).
O capim-pé-de-galinha é uma planta cespitosa de ciclo anual, ereta ou semi prostrada, com 30 a 50 cm de altura. Uma característica inconfundível da espécie é o colmo achatado, especialmente na parte inferior da planta. Normalmente, ocorrem ramificções na parte basal. Os colmos são glabros, com raros pelos longos. As folhas possuem bainhas reduzidas nas folhas basais e com até 10 cm de comprimento nos colmos. São achatadas, lisas e glabras, exceto por alguns pelos na região do colar. É encontrada em todas as regiões do Brasil, sendo uma das espécies mais conhecidas no mundo. (RIZZARDI, s.d.).
.O capim-pé-de-galinha pode ser usado de maneira medicinal, sendo consumido na forma de chás. Os chás de capim-pé-de-galinha são indicados para combater pedras nos rins, infecção do trato urinário, doenças do fígado, aparelho geniturinário (cistite), hipertenção arterial, edema, excesso de peso acompanhado por retenções de líquido. É considerado importante também para controlar a erosão de solos não cultivados, sendo também considerada uma planta invasora em solos ciltivados. (Publicado por Portal Holanda. https://www.portaldoholanda.com.br/capim-pe-de-galinha/cha-tem-efeito-contra-pedras-nos-rins-e-infeccoes-do-aparelho-urinario).
A espécie tem grande plasticidade, suas sementes germinam em qualquer época do ano, porém, no inverno seu crescimento é mais lento, embora a produção de sementes seja igualmente elevada. A duração do seu ciclo depende das condições ambientais, e varia de 120 a 180 dias. Estudos indicam uma produção de 40 mil sementes por planta, que são disseminadas pelo vento. (RIZZARDI, s.d. ).
Eleusine indica, conhecida pelo nome comum de ¨capim-pé-de-galinha¨. Apresenta 2-12 ramos espiciformes longos e estreitos. Espécie anual, originária do Velho Mundo, naturalizado no Rio Grande do Sul. Ruderal, ocorre próximo a habitações, em beira de estrada, jardins, gramados e pomares.(BOLDRINI et al., 2008).
Mần trầu hay cỏ vườn trầu, màn trầu, màng trầu, thanh tâm thảo, cỏ chỉ tía, ngưu cân thảo (danh pháp: Eleusine indica) là loài thực vật xâm thực thuộc họ Hòa thảo Poaceae. Đây là loài phân bố ở các vùng khí hậu ấm từ vĩ độ 50 trở lên.
Mần trầu là cây hàng năm, cao trung bình từ 20 cm đến 40 cm, cây trưởng thành có thể đạt chiều cao là 90 cm, thân bò dài ở gốc, có phân nhánh, sau đó mọc thẳng thành bụi. Lá mần trầu hình dải nhọn, mọc so le. Cụm hoa là bông xẻ ngọn, có từ 5 đến bảy nhánh dài mọc toả tròn đều ở đầu cuống chung, có thêm từ 1 đến hai nhánh xếp thấp hơn ở dưới. Quả thuôn dài[1].
Phần cây trên mặt đất có chứa dẫn chất của bê ta sitosterol và palmitoyl, cành và lá tươi có flavonoid[1].
Theo đông y, mần trầu có vị ngọt hơi đắng, tính bình, có tác dụng hạ nhiệt, làm ra mồ hôi, tiêu viêm trừ thấp, cầm máu, tán ứ và mát gan[1].
Mần trầu hay cỏ vườn trầu, màn trầu, màng trầu, thanh tâm thảo, cỏ chỉ tía, ngưu cân thảo (danh pháp: Eleusine indica) là loài thực vật xâm thực thuộc họ Hòa thảo Poaceae. Đây là loài phân bố ở các vùng khí hậu ấm từ vĩ độ 50 trở lên.
牛筋草（学名：Eleusine indica），禾本科穇屬[1]。俗名：蟋蟀草、牛頓草、牛信棕、草霸王（臺灣話：tsháu-pà-ông）[2]。開花期為全年。繁殖器官是種子。
牛筋草的特徵是它韌如牛筋的莖及其根系發達，且為深根系因此拔除不易。小穗橢圓，穎果卵形，深褐色。一年生禾草，稈叢生，葉鞘兩側扁平。葉線形，平滑無毛，葉舌短。
オヒシバ（雄日芝、学名: Eleusine indica[1]）は、イネ科オヒシバ属の植物である。日なたに生える、それほど背の高くない一年生草本で、道端でもよく見かける雑草である。
和名は「雄日芝」の意味で、日なたに出る芝であるが、メヒシバに比べて逞しいことからの命名とのこと。オイジワとも表記する。別名をチカラグサと言い、茎が丈夫で引きちぎるのに力がいることからの名である由。
地下茎や匍匐枝はなく、株立ちになる。草丈は15-60cm。茎の基部に葉が集まり、葉鞘が茎を包んで折り重なっている。葉鞘は二つ折りになっており、それが重なっている茎も左右から偏平になっている。葉は偏平で細長く、ほぼ水平方向に真っすぐに出る。緑色で質は柔らかく、つやがない。
花序は夏以降に出て、ほぼ立ち上がり、先端に2-7個の穂をつける。穂はほぼ同じ位置から出て、放射状に斜め上に出る。小穂はその軸の下に密着して、左右に一列ずつつくが、幅が広いので、上から見ると軸の両側に小穂がはみ出している。小穂は左右から偏平で、鱗片は二つ折りになって重なり合っている。芒はない。一つの小穂に小花を数個含む。
日本では本州以南に生育し、世界の暖帯から熱帯に広く分布する。
ただし、栽培植物としてはシコクビエ E. coracana (L.) Gaertn. がある。形は似ているがはるかに大きく、穂は幅広い。かつては南日本のあちこちで栽培されたが、現在は見ることはまずない。この種は以前にはオヒシバの栽培品と考えられたこともあるが、現在では別種が起源であると見られている。
やや似たものはあるが、たいていははるかに細い。
オヒシバ（雄日芝、学名: Eleusine indica）は、イネ科オヒシバ属の植物である。日なたに生える、それほど背の高くない一年生草本で、道端でもよく見かける雑草である。
和名は「雄日芝」の意味で、日なたに出る芝であるが、メヒシバに比べて逞しいことからの命名とのこと。オイジワとも表記する。別名をチカラグサと言い、茎が丈夫で引きちぎるのに力がいることからの名である由。
왕바랭이(Eleusine indica)는 벼과의 한해살이풀이다.
원래 북아프리카와 인도가 원산이나 지금은 전 세계의 온대에서 열대에 걸쳐 널리 분포한다. 양지바른 곳이면 어디에서나 볼 수 있고, 포장도로의 갈라진 틈이나 포석 사이에도 나는 생명력이 강한 잡초이다.
한해살이풀로 높이는 30~50cm 정도이다. 줄기는 약간 편평하고 아래쪽이 다소 비스듬히 올라가며 성기게 분지한다. 잎은 선녹색으로 줄기의 밑동 또는 마디에 달리는데 줄기처럼 매우 질기며 길이 20cm 전후의 선형으로 둘로 접혀 있다. 가장자리에 털이 드문드문 나고 칼집도 편평하다. 꽃은 여름에서 가을에 걸쳐 줄기 끝에 핀다. 꽃차례는 2~6개의 잔가지가 다발모양으로 되어 있고, 가지는 길이 8cm 정도이며, 비스듬히 벌어진다. 각 가지의 아래쪽에는 녹색의 작은이삭이 빽빽이 달린다. 작은이삭은 길이 6mm 정도이고 2개의 작은 포영과 몇 개의 작은 꽃이 달린다. 큰 포기를 이루며 전체에 향기가 있다.
인도 등에서는 식량이 부족할 때 식용으로 쓰기도 하며 열대지역에서는 목초로 쓴다.
.jpg)
.jpg)
