Multimedia w Wikimedia Commons Jałowiec kolczasty (Juniperus oxycedrus L.) – gatunek rośliny z rodziny cyprysowatych (Cupressaceae). Jest pospolity w basenie Morza Śródziemnego, na wschodzie spotykany po Kaukaz i północny Iran[3]. W rejonie Morza Śródziemnego jest najbardziej rozpowszechnionym gatunkiem jałowca[4]. W Polsce przemarza i nie może być uprawiany w gruncie[3]. Bardzo trwałe drewno tego gatunku używane jest w rzeźbiarstwie i meblarstwie. Stosowane jest także do wyrobu węgla drzewnego[4]. Jest wonne i wraz z młodymi pędami służyło we francuskich Alpach Nadmorskich do destylacji olejku wykorzystywanego do celów medycznych; głównie w leczeniu chorób skóry[5].
Gatunek jest bardzo zmienny z natury i wśród roślin dziko rosnących opisano różne odmiany i formy[5], jednak współcześnie nie są uznawane i w znacznej części stanowią synonimy nazwy gatunkowej[2].
Gatunek występuje w garigu, w makii, w lasach sosnowych, porasta górskie stoki[4]. Na obszarach górskich rośnie do 3150 m n.p.m.[6] Kwitnie od marca do maja[7]. Bardzo często na pędach tego jałowca rozwija się półpasożyt – Arceuthobium oxycedri[4].
Jałowiec kolczasty (Juniperus oxycedrus L.) – gatunek rośliny z rodziny cyprysowatych (Cupressaceae). Jest pospolity w basenie Morza Śródziemnego, na wschodzie spotykany po Kaukaz i północny Iran. W rejonie Morza Śródziemnego jest najbardziej rozpowszechnionym gatunkiem jałowca. W Polsce przemarza i nie może być uprawiany w gruncie. Bardzo trwałe drewno tego gatunku używane jest w rzeźbiarstwie i meblarstwie. Stosowane jest także do wyrobu węgla drzewnego. Jest wonne i wraz z młodymi pędami służyło we francuskich Alpach Nadmorskich do destylacji olejku wykorzystywanego do celów medycznych; głównie w leczeniu chorób skóry.
